February
01, 2015
Sunday
Year III-032
Sunday
Year III-032
5t-b. Ikalawang buwan para sa kasalukuyang
taon at isang kalendaryo na ang nalagas. Malamig na panahon ang nagbigay sarap
sa aking pagtulog at pagdilat ng mata, umaga na pala at kailangan ko ng
bumangon. Pamamalantsa kaagad ng uniporme ang siyang inatupag matapos
mag-almusal, natutuwa naman ako pagkat bihasa na sa pamamalantsa at hindi na
ito mahirap sa akin, sa dami ng aking pinalantsa maging mga nakatiklop na
damit, aabutin na ng kulang-kulang isang oras. Sumunod ay pagwawalis at
pagpupunas ang inatupag ko't sinigurado munang malinis ito bago magpahinga.
Hindi ko pa ibig ang magpahinga at may ibig pang gawin kung kaya naisipan
munang maglaba. Kung kailan malapit ng magsampay ay saka naman kumulimlim at
nagbabadya pang umulan. Natuloy nga ang kutob ko't bahagyang bumuhos ang ulan
kaya di muna nakapagsampay.
5t-c. Nabanat ng husto ang katawan ko sa
dami ng ginawa't sa dami, nakaramdam ako ng gutom at dagliang kumain. Sinigang
sa miso ang naging pananghalian at labis akong nasarapan sa ulam kung kaya
halos di maawat ang sarili sa paglantak at pakiramdam ko'y lalo akong
lumalakas. Kinahapunan, ano ba ito at nakakabagot ang buhay kapag walang
ginagawa, napapanis din ang laway pagkat walang makausap kung kaya naisipang
ilibang ang sarili sa Computer. Matapos umupa sa Computer
shop, naisipan kong magtungo sa bahay nina Cathy. Wala si Cathy ng
tumungo sa kanila subalit nandoon si Ate Ging at tamang
tsikahan lamang kaming dalawa. Maya-maya at dahil musmos si Jaka,
itinuro ko sa kanya ang iba't ibang laro na aking nilalaro nung paslit pa at
parang bumalik ako sa pagkabata, enjoyablepala maging bata pagkat
puro laro at walang problemang inaalala. Bago sumapit ang gabi, naisipan kong
magtungo sa Church kung nasaan si Cathy at
nadatnang abala sa pag-eensayo.
5t-d. Maya-maya umalis na kami mula
sa Church at sinamahan pa si Cathy hanggang sa
kanilang bahay. Pagkukwentuhan ang naging libangan naming dalawa at sa dami ng
pinag-usapan, walang kamalay-malay na sumapit na ang gabi. Sa takot na
mabagansiya'y kinailangan ng umuwi. Makasugat na damdaming sermon
muli ang inabot ko sa pag-uwi at kung makapagsalita sila, parang ipinapalabas
nilang iresponsable ako't walang karapatang lumayas. Matapos akong mamalantsa,
maglaba at gampanan ang gawaing bahay na halos di na nga magkandaugaga, tapos
iyan ang sasabihin nila't hindi naman marahil makatarungan iyan. Naiinis na
ako't gusto kong ipagtanggol ang sarili kaso baka lumalala pa't lumabas na ako
ang masama. Yan ang hirap sa kanila, gusto'y sila ang sinusunod at iniintindi
samantalang wala namang ginagawang masama, pakiramdam ko'y di malaya sa piling
nila. Maaga muli magigising kinabukasan kung kaya matapos magkape, ako'y
natulog na.
February 02, 2015
Monday
Year III-033
5t-e. Ibang-iba talaga ang nararanasang
lamig sa araw na ito't sa tindi nito, parang ayaw ko pang bumangon subalit di
ko naman ibig ang lumiban sa klase kung kaya nilabanan ang ginaw maging ang
antok. Maging sa pagligo'y nakakatamad gawin kaso ginawa ko pa rin upang maging
kaaya-aya ang amoy sa kamag-aral. Alas-sais na pala't todo may pagmamadali na
sa pagkilos upang di mahuli subalit wala pang guro pagdating. Sa oras ng Human
Development, tuloy ang pangkatang pag-uulat at daming bagay kang matutuhan
kapag nakikinig. Parang interesting ang maging BS
Psychology pagkat ngayon ko lang na-realize na unique ang
mga lesson. Sa oras naman ng Mental Hygiene,
magkahalong sabik at saya ang naghari sa aming dibdib ng laruin ang Step
in, step out at hindi mapigilang humalakhak sa oras na magkamali, iyon
pala may kinalaman sa bagong lesson ang aming games.
5t-f. Hindi pa natapos ang saya sa subject na
ito ng magkaroon kami ng dula-dulaan hinggil sa Defense mechanism at
di akalaing mapipili ako sa mga gaganap. Tungkol sa relationship ang
naging ganap namin at tilian ang lahat ng akbayan ko ang kamag-aral na babae,
grabe at dama ko ang pagiging tunay na lalake. Maya-maya'y oras na ng Math at
wala pa ring pagbabago sa sitwasyon pagkat sumasakit pa rin ang ulo sa
kakaintindi ng lesson subalit nakapag-recite naman sa
pisara. Batalyunan kaming tumungo sa canteen at habang
binabagtas ang daanan, muli kong nasilayan ang MR. Lakan ng Campus na
si Timothy James at halos liparin sa kilig.
5t-g. Akala ko, biro lamang itong
nararamdaman at iniisip na kukupas din itong pag-ibig pero di ko akalaing
iigting ito at siya pa talaga ang natitipuhan ng puso samantalang batid ng isip
na may kasintahan na ito. Lalo pang umigting ang kurot sa puso ng makita ko
siyang muli at parang naakit palapit sa kanya. Bakit kaya siya pa at di na lang
iba, Yung single?
Maya-maya pa'y tumungo na kami sa silid. Sa oras ng Filipino,
nagturo lamang si Sir Pablito't bumabalot muli ang antok sa pagkatao, hindi ko mabatid
kung bakit inaantok ako kapag nagtuturo si Sir. Naparam lamang ang nadaramang
antok ng Social Science na't tamang kwentuhan lamang kaming
magkakaibigan habang wala pa si Sir Marvin. Kung kailan malapit ng
matapos ang oras ay saka naman pumasok si Sir Marvin at
nagturo.
5t-h. Maging sa oras ng English ay
nagturo lamang si Sir Ubenia at matapos ay nagkaroon kami ng Activity.
Ilang sandali pa, uwian na. Habang lulan ng dyip ay may nakasabay akong mga
estudyante't parang dinaig ang Grade 1 kung magharutan at
umpugan, heto namang si Manong Driver, Panay break sa
pagmamaneho at halos mahulog na kami sa kinauupuan tapos ang bilis pa man din
magpatakbo't parang hari ng lansangan. Kinakalibutan na ko at ibig ng bumaba
kaso sayang ang ipinangbayad. Labis ang imbyerna ko pagdating sa bahay. Sa
pagod at antok, diretso tulog na ko matapos maghapunan.
February 03, 2015
Tuesday
Year III-034
5t-i. Malamig na panahon muli ang siyang
unang nagparamdam sa aking paggising at kay hirap ngang pumasok kapag
pang-umaga dahil sa antok at lamig subalit kailangan labanan ang
katamaran upang ang buhay ay umasenso at guminhawa pa lalo. Naku't patay ako
kay Ma'am Eloisa pagkat hindi pa nakakagawa ng Assignment.
Pagdating sa eskwela, sinamantala ko ang oras na walang guro sa paggawa
ng assignment at sa dami, mukhang malabong matatapos.
Maya-maya pa'y pumasok na si Ma'am Eloisa at puro siya dada,
matatapos na ang oras na di pa ito nakakapagturo subalit nakapagturo pa rin
naman, iyon nga lamang ay hirap unawain kahit ibinubuhos mo na ang atensyon mo
sa kanya. Tapos hindi pa maganda ang screen projector at
nagloloko kaya di makapag-aral ng maayos. Habang vacant time ay
tamang kain lamang kami't maya-maya'y tumungo na sa Laboratory.
5t-j. Bago magsimulang mag-lecture si
Ma'am ay inanunsyo niya na magkakaroon kami ng Quiz at kahit
todo ang pagwewelga ay walang magagawa at tuloy pa rin. Dibdiban kaming
nagkabisado pagkat napakaikli lamang ang ibinigay na panahon at maya-maya'y
nagsimula na. Karamihan sa katungan ni Ma'am ay di ko narepaso at ng tseking,
laking gulat ko pagkat pasado pa rin, kaso nadismaya si Ma'am sa naging resulta
at ayan muli ang kanyang pagdada. Tungkol naman sa Circulatory system ang
kanyang itinuro't mukhang magiging maganda ang lesson para sa
karamihan sa amin dahil nandoon ang usapin tungkol sa puso.
5t-k. Maya-maya pa'y lumabas na kami. Gawa
na ako'y nagtitipid at di pa naman pipi ang sikmura, nagpasyang huwag ng
kumain. Habang nakatambay sa di kalayuan sa Athletic Center ay
tamang kwentuhan lamang kami na may kasama na ring harutan at panay kantiyaw
sina Anne Rose sa Crush ko, di ko na lang sila
pinapansin. Pagpasok sa may Athletic Center, bigla na lamang ako
nakaramdam ng pananakit ng tiyan, hindi naman nadudumi. Dahilan ng pagsakit ng
tiyan ang pagpapalipas ng gutom at nakaligtaan kong kumain. Sa sakit, nahirapan
na kong kumilos at muntikan ng mangisay sa sakit subalit tila nabura sa ispan
ko ng muli siyang makita’t halos tunawin ko siya sa kakatitig. Sa kakatitig,
tumagal pa tuloy ako’t landi ng puso ko. Bahagya namang naibsan ang sakit ng
malamnan ang sikmura't laking pagsisi ko sa labis na pagtitipid.
5t-l. Nang magsimula na ang oras ng PE,
heto muli ako't nakatunganga at umiiral ang inggit habang pinagmamasdan ang
kamag-aral na dumadanak na ang pawis sa kakaensayo't hindi na nila maitago sa
mukha ang pagkahapo. Nakaupo lamang ako subalit inaantok na't muntikan na ngang
humandusay pero di ako panaig sa antok. Sa antok, diretso idlip ako pagkarating
sa bahay at madilim-dilim na nagising. Gawa na malapit nanaman ang Midterm
exam, ako'y nagrepaso. Bakit ganito, parating siya ang laman ng isipan at
di magawang iwaksi ang kanyang mukha, nahihirapan tuloy mag-concentrate sa
pag-aaral at isa siyang malaking tukso. Balak ko sanang magpuyat at igugol ang
buong gabi sa pag-aaral subalit ayaw kong magkasakit, kaya natulog na.
February 04, 2015
Wednesday
Year III-035
5t-m. Lalo pang tumindi ang nararanasang
lamig kung kaya hirap bumangon at sinisipon pa. Sa lamig na bitbit ng Hanging
Amihan, tila ngayon pa lamang magpapasko. Malapit ng sumapit ang Alas-siete
subalit walang masakyan at mukhang mahuhuli na ako. Pagkaalpas ng yapak,
lumuwag ang paghinga ko pagkat wala pa si Ma'am Ria't
mangilan-ngilan pa lamang kami. Pakikipagkwentuhan ang siyang inatupag habang
wala pang guro, sarap kakuwentuhan ni Ate Cherylyn at gusto ko
siya pagkat open ito sa akin at marunong makisama kahit di na
naming siya ka-edad subalit mukhang lumayo naman ang loob sa akin ni Ella dahil
sa sinabi ni Ate Cherylyn. Hindi ko sukat akalain na masasaktan
siya kaya nagpaliwanag ako upang humupa ang kanyang hinanakit, naparam naman
ang tampo niya kinalaunan. Kanya-kanyang balik sa upuan ng pumasok si Ma'am
Ria't tuloy pa rin ang pag-uulat samantalang hayahay si Ma'am sa pag-upo.
Sa oras naman ng Mental Hygiene, nagkaroon kami ng seatwork.
5t-n. Nagkaroon lamang konting inis sa
dibdib pagkat sa tuwing nagsasalita ako, kinokontra nila't may patakip-takip pa
gamit ang libro na animoy nang-iinsulto. Muntikan ko na silang kunyatan sa inis
subalit napigilan lamang ang sarili. Hindi na nila itinuloy pa ng mapansing hindi
na maipinta ang mukha ko. Sa oras naman ng Math, may
panibagong lesson sa aming itinuro si Ma'am at matapos ay
nagkaroon ng activity, sakit muli sa ulo ang inabot ko habang
nagso-solve. Buti na lamang at naririyan si Karl Ferdinand kaya
nakakasagot ako. Maya-maya'y lunch break na at matapos kumain,
sa library muli namin naisipang manatili. Pagbalik sa silid,
di batid ng isip na magkakaroon pala ng pagsusulit sa Filipino kaya
paspasan ako sa pagrerepaso habang wala pang professor.
5t-o. Kaba at takot ang naghari sa aming
dibdib ng pumasok si Sir Pablito't kahit anong pilit na pagtutol ay tuloy pa rin ang
pagsusulit. Kaunti lamang ang narerepaso ko kaya labis ang pangangamote sa
pagsagot at idinadaan na lang sa pagkakamot ng ulo. Yung iba naman,
kapansin-pansing nagbubukas ng libro at nagkokopyahan sa tuwing nawawala ang
pagtutok ng mata ni Sir. Balak ko sanang magbukas ng aklat subalit batid ng
isip na pandaraya iyon at malinis na konsensiya pa rin ang nangibabaw. Nang
maiwasto, kakarampot lamang ang natamong marka subalit mabuti ng ganito kaysa
mandugas. Sa oras naman ng Social Science, nagkaroon kami ng Oral
Recitation. Halos pumutok na ang puso ko sa lakas at bilis ng tibok ng
tawagin ni Sir Marvin subalit nakasagot pa rin naman.
5t-p. Sa oras naman ng English, may dalawang
estudyante ang tumungo't ipinatawag kami sa baba. Hindi pala makakapasok
si Sir Ubenia subalit magkakaroon ng Activity bilang
attendance. Hindi pa nga kami nakakaakyat ay bigla ng nagsialisan ang
mga kamag-aral namin kaya dali-daling umakyat at kinuha ang bag.
Bunying-bunyi kami sa tuwa sapagkat maaga ang uwian. Sila Kristel ang
nakasabay sa pag-uwi't sa dami naming magkakasama, naging napakaligalig ng loob
ng sasakyan at ang gugulo pa. Sige kami sa harutan at tawanan na tila walang
pasintabi sa ibang mga nakasakay at dinaig pa ang mga paslit, ang saya pala
nilang kasama dahil sa kakulitan. Sa gutom, diretso lantak ng pagkain ang
pinagkaabalahan pagpihit ng yapak sa sariling tahanan at matapos ay nagrepaso
na ako. Hirap naman isuksok sa utak ang nirerepaso dahil sakop niya ang
kaloob-looban ng utak ko maging ang puso. Malapit ng sumapit ang Alas-dyis ng
magpasyang matulog.
February 05, 2015
Thursday
Year III-036
5t-q. Anong ingay ang naririnig ko
kinamadaling araw at nakakasuya sa teynga, tumutunog pala ang alarma ng aking
selepono. Naghahari pa ang antok sa buong pagkatao at gawa na Free day,
ipinagpatuloy ko ang pagtulog. Sa sarap ng tulog, di namalayang tirik na ang
haring araw at hindi na nagpautay-utay sa pagbangon. Matapos kumain at maghugas,
sinimulan ko ng gawin ang takdang-aralin sa General Zoology. Hindi
naging biro sa akin ang iguhit ang Puso ng tao kahit may gayahan na't
nakakawalang ganang pagmasdan. Nilapatan ko na lamang ng kulay upang gumanda at
magmukhang totoo. Naging kaaya-aya naman sa paningin ng lapatan ito ng kulay at
sa rikit, di ko magawang ialis ang titig sa drawing. Sa kakasulat
ng napakarami, bahagyang nangalay ang daliri ko't mukhang malabong matatapos
kung di itutuloy. Kumakalam na ang sikmura ko kung kaya itinigil muna ang
sangkaterbang takdang-aralin. Matapos kumain, ipinagpatuloy kong gawin ang
takdang-aralin.
5t-r. Sumapit na ang
hapon at sa oras na ito ako nakakaramdam ng antok subalit ito'y nilabanan ko,
matapos lamang ang assignment. Malapit ng maghingalo ang liwanag ng
lubos kong matapos ang takdang-aralin. Gawa na nababato muli, naisipan kong
libangin ang sarili sa panonood ng pelikula. Maganda at nakakabaliw panoorin
ang kwento ni Sybil na namuhay sa pagmamalupit ng ina at iyon
ang dahilan kung bakit nagkaroon siya ng maraming katauhan. Sa tuwing nag-iiba
ang pag-uugali'y tila may sumasanib sa kanya pero ang totoo, may Mental
Disorder ito. May kaugnayan din pala ang kwento niya sa kursong aking
kinukuha't gusto kong tulungan ang mga taong gaya niya subalit malalim na
pag-unawa't mahabang pasensiya ang kailangan.
5t-s. Sa Bagito naman
ay todo tutok talaga ang mata ko sa panonood pagkat kaabang-abang ang eksena't
lilitaw na ang matagal na lihim ni Vanessa. Kinagabihan at bago
matulog, nagrepaso muna ako. Grabe si Ma'am Eloisa at
napakahirap aralin ang kanyang subject, idinaan ko na lamang sa
paspasang pag-unawa kaso walang nangyari at sumasakit lamang ang ulo. Maya-maya
pa'y nahiga na ko sa kama. Malapit ng maghating-gabi subalit di makatulog
pagkat patuloy siyang sumasagi sa isip at binibihag ang puso ko. Tinamaan na
marahil ako sa kanya. Pilit kong pinipigilan ang nararamdaman sa kanya subalit
di nais ng puso. Di naman niya ko kilala at lalong di kami magkaibigan pero
bakit siya pa ang pinipintig ng puso, si Timothy James na
pinakamagwapo sa balat ng Universe.
February 06, 2015
Friday
Year III-037
5t-t. Malakas na tunog ng alarma ang
gumising sa akin at pagkatingin, malapit na palang mag-ikalima ng umaga. Ibig
ko pa talagang matulog pagkat naghahari pa rin ang antok sa pagkatao ngunit di
ko na ibig ang lumiban kaya di hinayaang magpanaig sa antok, isa pa'y ayaw kong
masayang ang pagkakataong masilayan ang taong pinipintig ng puso't nagbibigay
ng inspirasyon sa buhay. Mistulan siyang dugo at tubig pagkat siya lamang ang
laman ng isip at puso. Pagtungo sa eskwela'y presensiya niya agad ang
hanap-hanap ko subalit di masumpungan. Maaga pa kung kaya tumambay muna ako
sa Canteen at nakipagkwentuhan kila Jaimarri.
Naging matiyaga ako sa pag-aabang at panay ang sulyap, nagbabakasakaling
makikita ko siya subalit bigo kong makamtan ang aking hinahangad.
5t-u. Maya-maya pa'y tumungo na ko sa
silid. Tamang pagbabasa lamang ng aklat ang inatupag ko. Maganda rin na inlove ka
sapagkat mas lalo ka pang ginaganahan upang gawin ang isang bagay. Neverpa
kong nagkaroon ng kasintahan pero parang may alam na ang puso sa pag-ibig.
Marahil nga'y patay na patay at baliw na baliw na ko sa kanya kaya ako
nagkakaganito. Lumipas ang ilang minuto, pumasok na si Ma'am Eloisa.
Nakakapanibago sa kanya pagkat di na siya dumadada't diretso turo na. Tungkol
pa rin sa Circulatory and The heart ang kanyang lecture at
napapanahon ang kanyang lesson dahil malapit na ang Valentine's
day. May nagbago nga kay
Ma'am subalit walang pagbabago sa kanyang tagubilin at iyon ay maghanap ng
silid. Suwerteng may nahanap kaming bakanteng silid at doon na nanatili.
5t-v. May misa pala sa may Quadrangle at
ibig sanang makiisa subalit may klase pa kami't di iyon excuse.
Ipinagpatuloy ni Ma'am ang pagtuturo't sa tuwing may bagong terminolohiyang
nababanggit si Ma'am sa kanyang pagtuturo'y naiisipan ko ng Joke at
tawanan ang nasa tabi ko kahit korni subalit mahina lamang. Di ko batid sa
sarili kung bakit tinotopak ngayon. Balak sana ni Ma'am Eloisa palawigin
ang oras niya sa pagtuturo subalit panay tutol na kami't kating-kati ng
lumabas. Pasalamat nga raw kami pagkat nagkaroon kami ng masipag na guro't di
ako makapagsalita ng tanungin niya. Saya rin palang kausap ni Ma'am
Eloisa kahit minsan ay may pagka-terror at iisiping miyembro
ng Isis.
5t-w. Habang papatungo ang yapak namin
sa Canteen ay abot langit ang tuwa ko pagkat nakita muli
si Timothy James at siya ang kumumpleto sa araw ko. Ibig ko
sanang tumili subalit baka magmukhang sira ulo at para akong sorbetes na
unti-unting nalulusaw. Mala-Adan ang pangangatawan maging sa
pananamit subalit di mapagkakailang pusong Eba. Sige lamang ako sa
pag-iilusyon sa kanya habang lumalamon. Dahil may make-up class muli
sa PE, di muna kami kaagad umuwi't tumambay sa labas ng Athletic
Center. Lumipas ang tatlong oras, PE time na
subalit sa Covered Court kami nagklase. Nababagot muli ako sa
sarili pagkat nakaupo lamang sa iisang tabi samantalang halos magkandakuba na
ang kamag-aral sa kakaensayo. Mabuti na lamang at nariyan si Enzo at
pagbuo ng Rubics Cube ang inatupag namin.
5t-x. Matagal-tagal
ko na ring hindi nalalaro ang Rubics Cube subalit nakatanim pa
rin sa isipan kung ano ang paraan ng pagbuo't may kakayahan pa kong buuin
ang Rubics cube ng lahatan. Hanga rin ako kay Enzo sapagkat
nakakaya niyang buuin ang Rubics cube sa loob lamang ng
tatlong minuto't dinaig pa niya ko. Maya-maya pa'y natapos din ang ensayo't
kita ko sa mukha ng kamag-aral kung gaano iniinda ang pagod. Malapit ng gumabi
ng makarating sa bahay at diretso nuod ng Bagito. Tanga lamang
ni Andrew pagkat nagsasabi na nga ng totoo si Vanessa subalit
di pa rin siya naniniwala’t ayaw tanggapin na di siya ama ng batang kanyang
tinatangan. Maigi ng naging binabae ako pagkat kung lalaki lamang, malamang ay
may naanakan na't mapapaaga ang obligasyon bilang magulang.
February 07, 2014
Saturday
Year III-038
5t-y. Sumapit nanaman ang araw ng
pamamahinga mula sa pagpupuyat sa pag-aaral kung kaya di ganoong kaaga ang
gising. Sa aking paggising ay nag-uumapaw na sigla't saya ang siyang kaagad na
naramdaman at umiigting pa lalo ito sa tuwing sumasagi siya sa utak ko. Kailan
ko kaya uli siya makikita at sana'y Lunes na upang sa ganun ay magkaroon ng
pagkakataong masilayan ko ito. Hiling ko lang na magkausap na kami kapag muling
magkita't di na mahihiyang magpakilala sa kanya. Nag-iisip na nga ako ng
sasabihin at inihahanda ng husto ang sarili kung baka sakaling mangyari ang
iniisip ko, di ako mababaon sa kahihiyan. Dahil inspired, matapos
mag-almusal ay diretso repaso na ako. Asignaturang General Zoology ang
una kong nirepaso't mukhang di kakayanin ng isang araw sa sobrang dami subalit
di ako sumuko't pursigido talagang makamtam ang magandang Marka. Muntikan na ngang
madamay ang mata sa kakasunog kilay pero tila walang pumapasok sa kukote.
5t-z. Tungkol na sa katawan ng tao ang
pinag-aaralan at maging sa akin subalit bakit hirap unawain? Frustrated na
tuloy ako't mukhang malabong makamit ang aking minimithi. Sa kakarepaso, di
namalayang tanghaling tapat na. Pansamantala kong inihinto ang pagrerepaso't
kumain. Matapos kumain at sa halip na ituloy ang pagsusunog kilay ay pagpe-Facebook ang
inatupag ko. Kapag Crush mo naman ang isang tao, gagawin ang
lahat, makita't mahagkan mo lamang ito. Nag-uumapaw na ligaya ang umiral sa
dibdib pagkat kinompirma na niya ko as Friend sa Facebook at
sa tuwa, ibig kong lumundag ng tayog. Isa talaga siyang malaking tukso't di ko
mapigilan ang sariling tingnan ang kanyang mga Photo. Mistulang magnet tuloy
ang mata ko pagkat di maialis ang titig sa kanyang litrato. Naawat lamang ako
sa kaka-Facebook ng maubusan ng baterya ang phone at
saka muling ipinagpatuloy ang pag-aaral.
5u-a. Sa asignaturang Filipino naman
ang sunod kong nirepaso. Tagalog na Tagalog na ang
pangungusap pero tila hirap unawain at kaagad na nabubura sa isipan ang inaaral
kapag naiiwanan ng paningin. Ano ba ito, may utak nga subalit dinaig pa ang
nangangalawang na bakal at may pag-asa pa bang tumalas ito? Kahit mahina ang
tuktok, sige ako sa pagrerepaso. Di ako natatakot sa posibilad na maaring
lumagapak basta't naririyan ang Panginoon at umaasang tutulungan niya ko.
Kinagabihan at gawa na di pa dinadalaw ng antok, naisipan ko muling manood ng
pelikula. Labis akong nag-enjoy sa pelikulang pinamagatang Lastikman at
hanga ako sa ipinapakita niyang katapangan kahit ipinanganak na lampa. Ibig ko
pa sanang tapusin ang Lastikman, subalit singlalim na ng balon ang
gabi't kailangan ng ihimlay ang sarili. Ilang gabi ng di makatulog ng maayos
dahil sa milyon-milyong beses ko siyang naiisip at mas mabilis pa sa guhit ng
kidlat ang pagpintig ng puso.
February 08, 2015
Sunday
Year III-039
5u-b. Kumalat na ang liwanag sa labas ng
ako'y dumilat at di na pinatagal pa ang oras sa pagbangon. Sing aliwalas ng
panahon ang nadarama ko ngayong umaga't sana'y walang anumang bagay ang
makapagpabago nito. Pakiramdam ko, para akong naninirahan sa isang kabigha-bighaning
lugar at kay sarap damhin sa kalooban. Gawaing bahay muli ang inatupag ang siya
muling pinagkaabalahan matapos mag-almusal. Medyo sinisipag ako ngayon at sa
sipag, maging kasuluk-sulukan ng bahay ay nagawa ng walisin at pakiwaring
makakayang gawin ang lahat. Marahil ay dahil ito sa umiiral na pag-ibig mula sa
puso kaya ako buhay na buhay. Kapag lumagay ka talaga sa pag-ibig, asahang di
mo mapipigilang pumintig ang puso't magpapatuloy ito hanggang sa ikaw ay
masaktan. Sana nga'y hanggang dito lamang ang nararamdaman ko sa kanya at huwag
ng humigit pa.
5u-c. Natural lamang na masaktan kapag
umiibig ka subalit mukhang di ko kakayaning maranasan iyon. Kahit na hindi pa
naranasang masaktan, batid na ng isip kung gaano ito kasakit kaya ayaw ko ng ituloy
pa. Matapos ang gawaing
bahay, naisipan kong lumabas at magkumpyuter. Nakakairita sa pandinig ang ingay
ng mga umuupa't panay pa ang batuhan ng mura sa isa't isa at may pagkakataong
nagkakapisikalan. Kawawa naman sila dahil namulat sila sa maling pamumuhay at
tanging edukasyon lamang ang magsasalba sa kanila, tapos ang rurusing pa ng
hitsura at animo'y pinababayaan ng magulang.
5u-d. Mabuti na lamang ako kahit minsan ay
kinakamuhi ko ang pagiging mahigpit at pakilamera/o nila ay hindi naman sila nagkulang
ng pag-aaruga't pagmamahal sa akin at sila ang dahilan kung bakit tinatahak ko
ang ganitong landas. Sa panahon ngayon, matatapang na ang mga kabataan at kaya
ng suwayin ang mga magulang. Dumadalas na nga rin ang insidente ng pagpatay na
ang sangkot ay mga kabataan at iba pang mga krimen. Dapat ay babaan na ang edad
ng maaring makulong upang hindi na lumalala pa ang krimen at mailihis ang nga
kabataan sa maling gawain. Kung ako magiging presidente ng bansa, iyan ang
magiging panukala ko.
Kinahapunan, pagpaplantsa naman ng uniporme ang inatupag ko't paglalaba.
Sa gabundok na labahin ay muntikan na kong abutin ng gabi sa paglalaba.
5u-e. Matapos maglaba, ako'y nagrepaso. Ano
bang problema sa utak at sa kada nag-aaral ako'y di naman naiisuksok at sumasakit
pa. May nakapagsabing isang benipisyo ang pag-ibig pagkat pinalalakas nito ang
loob mo kaya nabubuhayan ka pero hirap namang mag-pokus kapag siya
parati ang laman ng isipan. Saka ko lamang itinigil ang pagrerepaso ng oras na
ng hapunan. Ilang araw na lamang ang nalalabi't Valentine's day na,
kahit di ako nagmamay-ari ng puso niya't di mapasakin ay ayos lang, basta't
makita ko lamang siya o makausap man lang ay sapat na iyon upang maging makulay
at maligaya ang Valentine's ko. Sa sobrang sabik ko sa
pagpasok, napaaga ang pagtulog ko.
February 09, 2015
Monday
Year III-040
5u-f. Naghahari pa ang antok subalit
kailangan ko ng bumangon at sanayin ang sariling magising ng maaga. Hindi naman
naging hadlang sa pagbangon ang malamig na panahon at tila ginaganahan ako sa
pagpasok. Sa sobrang sabik sa pagpasok at makita lamang siyang muli, napaaga
ang pagdating ko sa eskwela. Magkakaroon pala ng maikling pagsusulit sa Human
Development kaya pagsusunog kilay ang inatupag ko sa halip na
makipagtalastasan sa kamag-aral. Lundagan kami sa tuwa ng ianunsyo ni Ma’am
Ria na walang magaganap na pagsusulit at magkakaroon lamang ng
pag-uulat. Ang ganda ng Topic sa oras na ito pagkat tungkol
ito sa relationship at relate na relate ang
iba kong kamag-aral lalong lalo na si Anne Rose. Habang di pa
pumapasok si Ma'am Trisha't sa kadahilanang magkakaroon din ng
pagsusulit, dibdiban akong nagrepaso, maipasa lamang ang pagsusulit. Maya-maya pa'y
dumating na si Ma'am Trisha at nagsimula na ang pagsusulit.
Puro enumeration ang naging type ng
pagsusulit kaya pahirapan sa akin ang sumagot at halos mabuwang na sa kakaisip
ng isasagot.
5u-g. Nang tseking na'y katamtaman lamang
ang natamo ko't masaya pa rin dahil pasado. Oras nanaman ng Mathematics at
tiyak na sakit ng ulo muli ang aabutin, hindi nga ko nagkamali sa iniisip at
mas humirap pa ang bago naming lesson. Nakakawalang ganang sumagot
ng magkaroon ng activity at di ko na ibig pang sumakit ang ulo
kaya hinintay na lamang ang oras upang matapos ang kalbaryong ito. Ilang sandali
pa, sa wakas at lunch break na. Matapos kumain ay sa library muli
namin naisipang manatili. Nang isasauli ko na ang aklat ay umiral ang kaba sa
dibdib pagkat di namalayang lagpas na sa mismong due date ang
pagsasauli ng aklat, nalagasan tuloy ng Allowance. Maya-maya pa'y
tumungo na kami sa silid.
Pagkapasok ni Sir Pablito'y hindi namin inasahan ang
magiging reaksyon nito at halos matupok na ito sa tindi ng galit. Dahilan pala
ng kanyang galit ang tungkol sa di pagsasabi ng totoo ng ipapasa ang liham
sa Coordinator at palaisipan kung sino ang nagsinungaling kay
Sir.
5u-h. Ngayon lamang napagtanto na ganoon
pala kabagsik si Sir Pablito't back to Zero tuloy kami sa paggawa ng Thesis.
Humupa naman ang galit ni Sir kinalauna't inatasan akong magpa-zerox. Nang
ipamudmod na ang Zerox copy, may isa akong kamag-aral na
nagreklamo't di raw siya naabutan samantalang nagbayad naman ito. Marahil ay
may napagbigyan akong hindi nagbayad at sa dami ba naman nila'y matatandaan pa
ba kung sino ang nagbayad o hindi. Kinailangan ko pa tuloy siyang abunuhan at
inis ang umiral sa dibdib ko ng mga oras na iyon. Ano ba 'to at mukhang
kakarampot na lamang ang natira sa pitaka at buwisit talaga ang kawatan na
'yun.
5u-i. Sa oras naman ng Social
Science, nagkaroon kami ng Long test subalit open notes.
Dami talagang alam na kalokohan ni Sir at nagawa pa niyang hawakan ang kamay ko
at habang tangan-tangan ang kamay ay ramdam ko ang pagiging magaspang nito't
gusto ko ng alisin na subalit sa higpit ay di ko magawa. Maya-maya pa'y English time na't
nagturo lamang si Sir Ubenia. Bago kami umuwi'y kumuha muna ng
Salakot. Habang ipinipihit ang yapak palabas ng Campus ay
panay matyag ako, masilayan lamang siya subalit bigong makita, di tuloy
nakumpleto ang araw ko. Pagdating sa bahay at matapos kumain ay diretso
pagrerepaso ang inatupag ko. Panay talaga ang pag-aaral ko na kulang na lamang
ay di maialis ang mata sa makapal na aklat subalit di man lang tumatatak sa
isipan, pero bakit ang taong pinipintig ng puso, parating nakatatak sa isipan
samantalang di ko naman siya kinakabisado. Maya-maya pa'y natulog na ko't goodluck sa
darating na Midterm exam bukas.
February 10, 2015
Tuesday
Year III-041
5u-j. Magkahalong kaba at sabik ang siyang
naghahari sa dibdib. Kinakabahan ako dahil ngayon ang Lagumang pagsusulit
subalit nasasabik naman sapagkat magkakaroon muli ng pagkakataong masilayan
siya. Mga dakong ikawalo na ng makarating sa Unibersidad at bulto-bultong dagsa
ng mga estudyante na iisiping may piyestang nagaganap pero midterm exam lamang
na ang tawag sa karamihan sa amin ay Hell Week. Habang wala
pang proctor ay sinamantala ko ang oras sa pagrerepaso. Hirap
naman makapagrepaso ng ayos dahil maingay subalit di ko iyon inalintana.
Maya-maya pa'y pumasok na ang proctor at laking gulat at tuwa
namin dahil si Ma’am Pebenito ang proctor. Kasabay
ng pagpasok ni Ma'am Pebenito ang pagsisimula ng pagsusulit.
Asignaturang Human Development ang una naming naging pagsusulit.
Nabasa ko ang ilang mga katanungan subalit limot ng isipan ang mga sagot. Sa
hirap ay napatagal ako sa pagsagot at nag-Madam Auring na lamang.
5u-k. Matapos mag-take nang
pagsusulit, tumungo muna kami sa may Hilltop Square at doon
isinagawa ang pagrerepaso. Sa halip na mag-group study, nauwi lamang sa
harutan at hagalpakan, di na tuloy kami nakapag-aral at kanya-kanya ng
kwentuhan. Lumipas ang halos dalawang oras, bumalik na kami sa silid. Doon
lamang ako nakapagrepaso ng maayos at hirap talagang maging buhay estudyante
kapag kabisado ka ng kabisado tapos wala namang pumapasok at nawawakwak lamang
ang utak. Maya-maya pa'y
pumasok na ang kasunod na proctor at General Zoology ang
sunod namin naging pagsusulit. Mabuti na lamang at tumatak naman sa isipan ang
kahulugan ng bawat terminolohiya kaya di naging pahirapan sa akin ang sumagot.
Humirap lamang ng nasa kahuli-hulihang bahagi't labis na ang aking
pangangamote. Natapos din ang kalbaryo sa utak na pagsusulit at maipagpapahinga
ko na rin ito.
5u-l. Habang kami'y naglalakad palabas
ng Campus, lagpas pa sa taas ng langit ang namamayaning tuwa at
tila nabuhay ang natutulog na katawang lupa ng masilayan ko si Timothy
James, humahanap ako ng mapangkakapitan pagkat sing tindi ng bagyo ang
dating niya't mistulan na kong buwang sa aking kinikilos. Balak ko na sana
itong lapitan at kausapin subalit hiya ang pumigil sa balakin at hanggang
tingin lamang. Lalo pang sumidhi ang nadaramang ligaya ng ngumiti ito sa akin
subalit ilusyon lamang at sa iba pala inaalay ang matamis na ngiti. Kahit lulan
na ng jeep at di ko na siya nasisilayan ay damang-dama ko pa
rin ang presensiya nito't parang lintang hirap alisin sa isipan maging sa puso
at nag-uumapaw talaga ang kilig sa dibdib. Grabe at ganito pala ako ma-fall
inlove subalit sa kapwa lalaki lamang.
5u-m. Marahil ay pinana ni Kupido ang
puso ko para sa kanya kaya ganoon na lamang kabilis at katindi ang nadaramang
pagnanasa sa kanya. Patay na patay at baliw na baliw. Sa antok at pagod, kaagad
akong natulog pagdating ng bahay. Pagkagising ay nagrepaso na ko. Dugo't pawis
na ang ibinuhos ko, maintindihan lamang ang Lesson sa Math subalit
nahihirapan pa rin at sumasakit lamang ang bungo ko. Kinagabihan ang biglaang
pagsungit ng pakiramdam ko kaya di na nagpuyat pa sa pa. Hindi naman makatulog
pagkat panay ang pagsinga ko't pakiwaring magkakasakit na huwag naman sanang
humantong.
February 11, 2015
Wednesday
Year III-042
5u-n. Nagpapasalamat ako sapagkat bahagyang
guminhawa ang lagay ko't huwag ng taglayin pa ang karamdaman. May kasabikan
muli sa dibdib ang umiiral sa aking paggising at tila nanalo sa lotto sa
sobrang tuwa pagkat di pa rin mawaglit sa isipan ang mga sandaling masilayan
siya. Sana nga'y magkita ulit kami at lalakasan ko na ang loob na kausapin ito.
Mga dakong ikawalo na ng makarating ako sa eskwela't bago pumasok sa silid,
nag-almusal muna kami. Sa dami ng nilagay na chili sauce ng
kamag-aral ko sa nilalantakang French Fries ay di ko na makaya
pang ubusin sa sobrang anghang at pakiwaring ngumunguya ng isang daang sili.
Saka lamang namin naisipang magtungo sa silid matapos kumain. Pagkapasok,
kapansin-pansing walang imik si Ella kahit nagkakatuwaan kami
ni Anne Rose at tila may nag-iba sa kanya. Iyon pala, may
pinagdaraanang problema. Ibig sana namin siyang tulungan subalit ayaw naman
sabihin kung ano ang suliranin nito't idinaan na lamang sa paghikbi ang
nararanasang bigat ng kalooban.
5u-o. Pagrerepaso ang inatupag naming mga
magkakaklase habang di pa pumapasok ang proctor. Ilang minuto ang
makalipas, pumasok na ang Proctor at laking gulat namin
ni Anne Rose dahil si Sir Jasper ang naging Proctor. English subject ang
naging pagsusulit namin at madali lamang sa pangkalahatan, iba talaga ang
magiging pakiramdam kapag nag-aaral ng mabuti. Tumungo kaming limang magkakaibigan
sa Hilltop square matapos kumuha ng pagsusulit. Aral ng aral
ako sa Filipino subalit ni katiting na detalye'y di man lang
kumakapit sa isipan pero kapag siya, hirap alisin sa isipan. Ipinagpatuloy ko
pa rin ang pagrerepaso kahit na nasa silid na. Nayayamot na ko sapagkat
nakakaligtaan ang mga terminolohiyang kinakabisado kapag lumilipas ang panahon
at baka mangamote ako kapag isinalang na ang sarili sa pagsusulit.
5u-p. Ilang sandali pa, dumating na ang
kasunod na Proctor. Nagkamali ako sa aking iniisip pagkat naging
sisiw lamang ang naturang pagsusulit at sa dali, daglian kong natapos. Habang
patungo kami sa library ay saktong nakasalubong si Ma’am
Joyce. Sa sobrang pagka-miss ko kay Ma'am, sa halip na batiin
ay nakipagkamusta na sa kanya't di inasahang hahaba ang usapan naming dalawa.
Sa sarap ng kwentuhan namin ni Ma'am Joyce, di ko namalayan na
nakalayo na ang mga kasamahan ko't kakainis sila dahil di man lamang ako
hinintay. Hinanap ko sila kung saan-saang lupalop at habang aligaga sa
paghahanap, maligaya nanaman ang araw ko ng makita si Crush. Mag-isa lamang
itong nakaupo, balak ko na sanang tabihan at kausapin, kaso pinanghinaan muli
ng loob lalo na ng magpakita ang kasintahan nito.
5u-q. Ipinagpatuloy ko ang paghahanap sa
kanila hanggang sa masumpungan ko ang mga ito. Todo panunudyo sa akin
sila Anne Rose ng makita nila kung gaano ka-sweet sila Timothy at
ipinapalabas na hanggang pangarap na lang daw ako. Hindi ko naman siya minahal
at hanggang crush lang ang tingin ko sa kanya kaya kahit ni
katiting na sakit ay di man lang nagpayanig sa dibdib at wala akong balak na
iangat ang nararamdaman sapagkat batid ng isip na masasawi lamang sa huli kapag
patuloy akong umaasa. Paano niya ko mamahalin? Di nga ko makapasok-pasok sa
buhay niya't nauunawan ko siya kung sa iba ibaling ang pagmamahal pagkat
natural lamang iyon sa magkasintahan.
5u-r. Kahit nasaksihan ko kung gaano
katamis ang pagsasama nila, nanatiling maligaya ang nasa dibdib, use
the Defense mechanism to avoid pain in your heart. Diretso Siyesta ako
pagdating sa bahay at pagkagising, paggawa ng Homework sa Social
Science ang muling inatupag. Nang magrepaso sa Math, anong
hirap at di ko makuha kung paano i-solve ang Trigonometric
identities, tinatamad na kong magrepaso pa kung sakit lang ng ulo ang
aabutin kaya pagkulwit ng selepono na ang inatupag at halos di ko na maawat ang
sarili. Maaga nanaman magigising kinabukasan kaya diretso tulog ako matapos
magkape.
February 12, 2015
Thursday
Year III-043
5u-s. Hindi gasinong kalamig ang lagay ng
klima kung kaya di pahirapan sa akin ang ibangon ang sarili. Sumungit muli ang
pakiramdam ko at sa takot na lumalala, nagpasyang magpunas na lamang. Kahit
medyo sinisipon ay umiiral pa rin ang sabik sa dibdib at sana'y araw-araw na
may pasok para makita ko siya. Sa sobrang sabik, napaaga ang dating ko sa
eskwelahan. Dibdibang pagrerepaso ang inatupag ko habang di pa nagsisimula ang
pagsusulit. Maya-maya pa, pumasok na ang aming proctor at ng
pasahan na ng permit, nadiskubre kong nawawala ang aking permit at
paano iyon nangyari? Hindi ko na mapigilan ang sariling kabahan at baka di
payagang kumuha ng pagsusulit. Mabuti na lamang at mabait ang Proctor at
pinahintulutan niya kong kumuha ng pagsusulit. Asignaturang Social
Science ang naging pagsusulit at naging madali naman ito sa
pangkalahatan, tungkol ba naman sa Populasyon ang katanungan, isa sa
pinakapaborito kong topic at sa dali, kaagad kong natapos ang
pagsusulit.
5u-t. Tumungo muna kami sa Library at
doon ipinagpatuloy ang pagrerepaso sa Math. Aral ng aral na ko
sa Math, may maisagot lang sa pagsusulit subalit wala talagang
pumapasok. Sadyang kay tulin ng oras at di napansing Alas-nuebe na pala't kailangan
ng bumalik sa silid. Dobleng kaba na ang umiiral sa dibdib ng mga oras ding
iyon at hinihiling na sana'y di terror ang kasunod na proctor para
pahintulutan akong kumuha ng pagsusulit. Natupad nga ang aking kahilingan at
kay palad ko pagkat mala-anghel ang kabaitan ng proctor. Di pa nga
nakakapagsimula sa pagsagot ay nagsimula ng sumakit ang ulo ko ng makita ang
mga nakakalulangexpression at iniisip kung kakayanin ba. May
angking talino ako sa Mathematics pero sa Trigonometry lang
talaga mahina ang tuktok at sa hirap, labis na ang pangangamote ko't halos
lumuwa na ang mata sa kakapili ng sagot.
5u-u. Wala naman akong alam pang maisagot
kaya nag-Madam Auring muli ako. Natapos din ang kalbaryo sa utak at
kung kailan tutungo sa library upang magbayad ng overdue charges sa
hiniram na libro, nadiskubreng nawawala angslip. Kainaman naman itong
nangyayari sa akin at kinailangan pa tuloy manghingi. Nasundan pa ng panibagong
kamalasan ng tumungo ako saCashier at natuklasang nawawalan ng
pera, hinalughog ko na kung saan-saan pero di masumpungan. Bukas pa ang Friday
the 13th pero tripleng kamalasan na ang dumatal sa buhay ko. Sa halip na
magbayad ay di ko na itinuloy at aboridong-aborido na sa nangyayari sa akin.
Parang bulang naparam ang pagkaimbyerna ng muli kong makita si Crush at
para akong magnet na naaakit palapit sa kanya pero di ko
ginawa.
5u-v. May pagkakataon na kong makipagkilala
sa kanya tapos pinakawalan ko pa't tama si Jed, puro lamang ako
salita't di ginagawa. Paano ko gagawin ang balak sa kanya kung parating
humahadlang ang hiya. Maigi na marahil na kalimutan ko na ang nararamdaman sa
kanya pero di ko kayang gawin. Sa gutom ay diretso kain ako pagdating sa bahay.
Matapos kumain at balak ko na sanang mag-siyesta subalit di ko
itinuloy dahil himbing sa pagtulog si ina at walang magbabantay sa tindahan,
bilang pagmamalasakit ay nagbantay muna ako. Kaso ang tumal ng mga bumibili't
nakakatamad tuloy magtinda. Kinagabihan at gawa na di pa dinadalaw ng antok,
naisipan ko munang makinig ng musika. Malapit ng mag-ikalabing-isa ng
magpasyang matulog.
February 13, 2015
Friday
Year III-044
5u-w. Bisperas ng araw ng mga puso at sa
araw na ito'y kailangan ng ibayong ingat kung naniniwala ka sa pamahiin dahil
sa Friday the 13th ngayon. Kahit tatlong sunod-sunod na
kamalasan ang dumating sa buhay ko kahapon, hindi pa rin ako naniniwala sa
pamahiin sapagkat kaya naman nangyari iyon sa akin dahil sa kaburarahan ko't di
batid sa sarili kung bakit di ako nagkakaganito. Ang kahapon ay natapos na't di
na kailangan pang balikan. Pagkadilat ng mata'y aakalaing madaling araw pa
lamang kahit Alas-siete na sa dilim ng kalangitan at tila nagbabadya ang unos.
Parang nagluluksa nga ang kalangitan sa kaitiman tapos tila nanamlay ang umaga
ko, naisipan kong magpatugtog. Sarap makinig ng Old love songs at
nakaka-relate sila Mama kaya di makapagreklamo. Kung tutuusi'y di
na singtulad ng dati ang mga kanta ngayon sapagkat mas patok na sa mga
tagapakinig ang Pop and Rock songs kaysa
sa Sweet and Senti Songs subalit ang di nila alam, may natataga
palang pagkademonyo ang mga kanta o Illuminati songs kung tawagin
ang kanilang pinakikinggan.
5u-x. Kung ano pa ang Illuminati
songs o kung sino, patuloy na tinatangkilik at iniidolo. Nasa kanila
na naman iyan kung itutuloy ba o ititigil ang pakikinig sa awiting
makademonyo. Ang luma subalit di kumukupas ang makulay nitong mensahe't
nagbibigay sigla pa sa araw ko't maging ang kalangitan na kaninang nalulumbay,
unti-unti ng lumiliwanag. Labis na sigla ang siyang naghari sa dibdib at sa
sigla, mukhang makakayang gampanan ang lahat ng gawaing bahay. Iba talaga ang
madaramang spirit kapag nakikinig ka ng love songs.
Matapos ang gawaing bahay, paglalaba naman ang inatupag ko.
5u-y. Habang nagkukusot ay saktong nakita
ko ang perang hinahanap kahapon at nakasuksok lang pala sa bulsa ng uniporme
maging permit, pasalamat na lang at di ko pa nakukusot at naibabad
ng maigi kaya di gasinong nabasa at buo pa rin. Magkahalong tuwa at inis ang
naramdaman ko.
Naiinis ako dahil kung kailan naglaba saka pa lamang ito nakita pero di
naman nakita ang pera kahapon, di sana'y nakapagbayad na ko maging angpermit,
di sana'y di ko kinailangan pang makiusap sa Proctor. Tila
pinaglalaruan ako ng kapalaran pero di ako patatalo. Matapos ang nakakapagod
peroenjoyable na paglalaba, panonood naman ng telebisyon ang
inatupag ko.
5u-z. Dami kong halakhak habang pinapanood
ang The Ryzza Mae Show at pakiwaring ngayon lang
ako nakaramdam ng ganitong kasaya na tipo walang bukas at sagad na sagad. Kinahapunan
at gawa na muling batong-bato, naisipan Kong magkumpyuter. Pagsapit naman ng
gabi ang biglang pagsungit ng pakiramdam ko, nakapasok na rin sa bansa ang
nakamamatay na sakit na Middle East Respiratory Syndrome
Corona Virus at marahil ay may ganoong uri na ko ng sakit kaya ganito
na kalala ang sipon at ubo ko, wala naman akong nakasalamuhang may MERS Cov o
di kaya'y may kinalaman ang pabagong-bagong klima. Sa halip na magpakapuyat sa
kaka-Facebook, inihimlay ko na ang sarili sa kama.
February 14, 2015
Saturday
(Valentine's day)
Year III-045
5v-a. Pinakamatamis at maligayang araw para
sa lahat ng magsing-irog at mga nagmamahal. Kailan kaya darating ang araw na
ipagdiriwang ko ang Valentine'sna may kinakasama at kayang ipadama
na kung gaano ako kaespesyal sa kanya. Nag-uumapaw na saya marahil ang
makakamtam kung napagtagumpayan mong bingwitin ang puso ng taong iyong
pinapangarap na makasama. Sa limang taong nagpatibok ng puso ko, ni isa sa
kanila'y di man lang maibigay ang pagmamahal sa kanila't nanatiling pangarap na
lamang na balang araw ay magiging kami. Paano'y natatakot masaktan at ganoon
talaga ang kahihinatnan kapag lumagay ka na sa pag-ibig. Siya na kaya ang
nakatadhana para sa akin o may darating pang mas higit sa kanya? Kahit sabihing
may iniirog na ang taong pinipintig ng puso, tandaan na walang Forever sa
kanila, maghihiwalay din iyan. Mga dakong ikapito na ng umaga ng magkamalay ang
katawang lupa't mag-almusal.
5v-b. Araw ng mga puso ngayon subalit tila
ordinaryong araw lamang dahil di pa tapos ang Midterm exam.
Kahit may pasok kami, punong-puno pa rin ng ligaya ang nasa dibdib at di ko
mabatid kung bakit napakaaliwalas ng pakiramdam ko. Siya agad ang hanap
pagdating sa eskwela subalit di pinalad na masilayan ito. Kaliwa't kanan na rin
ang bentahan ng mga Valentine's heart and Flowers at
karamihan sa mga estudyanteng makakasalubong ko, tangan-tangan sa kamay ang mga
ito't ibibigay sa kanya-kanyang iniibig. Matunog na rin ang katagang "I
love you and Happy Valentine's" sa buong campus at
iba talaga ang Clash ng Valentine's kapag College
level ka na. Wala pang guro pagpasok sa silid kaya sinamantala ko ang
oras sa pagrerepaso.
5v-c. Hindi naman makapagrepaso dahil
maingay at tungkol sa pakikipag-date ang laman ng usapan ngayon,
naiingit tuloy ako pero ayos lang, atlis mas inuuna ko ang pag-aaral
kaysa lumandi't mahirap na, baka mapaaga ang obligasyon mo bilang magulang. Maya-maya pa'y
pumasok na ang Proctor namin. Mental Hygiene ang
naging pagsusulit namin. Naging sisiw lamang sa pangkalahatan at sa dali,
kaagad ko din naman iyon natapos at hiling ko this Valentine's na
maipasa ang lahat ng pagsusulit. Balak pa sana naming dumalo sa Seminar subalit
katamaran ang naghari sa dibdib ng mga kasamahan ko't kating-kati ng makapiling
ang mga sinisinta. Habang palabas ng Campus ay saktong nakita
ko sila Cathlyn at nag-ayang manood ng sine.
5v-d. Masyado pang maaga at di ko pa ibig
ang umuwi kaya di na ko nakahindi pa sa kanila. Kaso nga lang ng kasama ko
sila, parang di ako belong at di ko man lang maramdaman ang
mainit nilang pakikisama sa akin. Kahit madalas na isolated sa
kanila, nagawa ko pa ring makisama. Naasar lamang ako sapagkat nag-aya silang
manood ng sine, naudlot lamang at tuloy, gumala na lamang kami sa buong SM at
nasayang lamang ang kwarta at lakas ko. Pagkabalik sa eskwela, tumungo muna ako
saLibrary upang bawiin ang library card. Sa wakas,
matapos ang isang linggo napasakamay ko muli ang Library card.
Maya-maya pa'y umuwi na ko't kahit may mga araw na nagkakaroon kami ng alitan ni
ina kahapon, naisipan ko pa rin bilhan ng Valentine's heart upang
ipakita ang pagmamahal sa kanya.
5v-e. Natutuwa naman ako dahil appreciated niya
ang effort ko at magkaayos na kami. Kahit magkaroon ka ng
hinanakit sa kanya, nanay mo pa rin siya't di ko maiwaglit sa isipan ang
kabutihan at tulong na naimbag niya sa akin at di siya sumusuko kahit minsan ay
konsumisyon ako sa kanya. Patuloy pa rin akong inaatake ng sipon at ubo at sa
sama ng pakiramdam, kaagad na akong natulog matapos kumain. Balak ko pa sanang
magtungo sa bahay ng kaibigan pero di ko na itinuloy at panonood na lamang ng
telebisyon ang iginugol ko. Sobrang ganda muli ng istorya sa MMK pagkat Jadine
love team ang gumanap. Tanga lang ng babae dahil inaasa niya parati
sa sign ang lahat na makikita sa lalaking natitipuhan
samantalang di niya alam, ang pagmamahal na ng lalaki ang signupang
magkatuluyan sila. Kaya iyan, nagtampo tuloy ang lalaki't masyado kasing
pihikan si babae, porket di lang natupad ang hinihingi niyang sign,
di na magiging sila. Sa huli, natauhan din ang babae't tinanggap ang pag-ibig
ng lalaki. Kung mutual ang Feelings niyong
dalawa at nalampasan ang lahat ng pagsubok, balewala na ang ibang sign dahil
iyon na ang sign na nakatadhana kayo sa isa't isa.
February 15, 2015
Sunday
Year III-046
5v-f. Nananatiling naghahari ang masamang
pakiramdam sa kabila na sapat naman ang oras ng pagtulog at tila lumulubha pa
nga. Sa sama, tila di ko na ibig pang bumangon. Bukod sa ako'y sinisipon at
nakakaranas ng pananakit ng lalamunan, iritableng-iratable ako ngayon dahil
ninakawan ako ng magandang tinig, di tuloy makapagsalita ng maayos dahil paos.
Kahit na di maayos ang kalagayan ko, nagawa pa rin gampanan ang gawaing bahay.
Sino pa bang maaasahan sa gawaing bahay kundi ako lamang at pilit kong di
inaalintana ang masamang pakiramdam. Hindi pa nga natatapos walisan ang buong
sahig ay umiiral na agad ang pagod at tinatamad na ko subalit ipinagpatuloy ko
pa rin. Matapos magwalis at magpunas, paglalaba naman ang inatupag. Habang
abala sa pagkukusot ang biglang pagbisita ni Auntie Andrea at
ang kaninang payapang tahanan, napalitan ng kaingayan.
5v-g. Sa sama ng pakiramdam, diretso higa
ako sa kama matapos maglaba. Hindi naman ako makapagpahinga pagkat ang ingay
ni Auntie at tila di nauubusan ng sasabihin pero habag ang
umiral sa dibdib ng maulinig ko ang kinukwento nito't may tumor na
pala ang kanyang baga. Natatakot ako na baka matulad sa kanya dahil madalas
kapitan ng sakit na huwag naman sanang mangyari. Nang bahagyang bumuti ang
pakiramdam ay naisipan kong magtungo kila Auntie Caling upang
hiramin ang isusuot sa Debut ni Jaimarri. Hindi supistikada
pagdating sa pananamit kaya pahirapan sa akin ang mamili ng isusuot. Mabuti na
lamang at may taste si Auntie Caling kaya
nakapili agad ako.
5v-h. Nang makahiram, nagtungo ako sa Computer
shop upang gumawa ng project sa Social
Science. Nakaka-stress ang sangkatutak na proyekto't sa dami,
bigo kong matapos ngayon. Bago pa man maghingalo ang liwanag ang pagbisita
naman ni Tita Susan. Hindi naman kami makapagkwentuhan ng maayos
pagkat ako'y paos subalit sinubukan pa rin magsalita sa tuwing kinakausap.
Bukod sa ako'y namamaos ay nawalan na rin ng panlasa at pang-amoy kaya ang
masarap naming hapunan, di ko man lang malasap. Ano bang sakit ang dumapo sa
akin at bakit ganito ang nararanasan ko? Hiling ko lang bukas na nawa'y bumalik
na sa dati ang ginintuang tinig upang di kutyain ng kamag-aral. Sa bawat oras
na lumilipas ang unti-unting pagsidhi ng kaba at hiya sa dibdib.
February 16, 2015
Monday
Year III-047
5v-i. Bago pa man sumikat ang
bukangliwayway ng magising na ko dahil sa lintik na sipon. Nang subukang
magsalita, ano ba 'to at nananatiling paos at hirap itodo ang boses. Hindi
naman ako bumirit at lalong di nag-concert pero bakit mala-tinig
palaka ang boses ko. Sa sobrang pamamaos, hindi tuloy nila ako maunawaan kapag
kinakausap at tila lumubha pa ang pamamalat ng boses. Kahit takot na malubog sa
kahihiyan kapag naulinig ng kamag-aral at guro ang malapalakang tinig, hindi ko
inintindi ang mga posibilidad na mangyari at pinili ko pa ring pumasok. Kumurot
agad ang hiya sa dibdib ng makasalamuha ang kamag-aral at ungol lang ang naging
paraan ng pagtugon ko sa tuwing may tinatanong sila sa akin.
5v-j. Magtataka naman sila kapag puro ungol
lamang ako kaya nilakasan ko na ang loob na magsalita. Nang una'y natawa't
inaalam ang dahilan ng aking pamamaos subalit inunawa nila ako't pinayuhan pa
nga. Bukod sa namamaos ay panay din ang pag-ubo ko't tila sasamain ako ngayon. Maya-maya pa, may
guro na't kaba ang umiral sa dibdib dahil malalaman na ang resulta ng
pagsusulit sa Human Development subalit nagkaroon lamang ng
pag-uulat. Sa oras naman ng Mental Hygiene, nagtsek lamang kami
ng test paper. Kahit may additional points na'y di
pa rin ako nasiyahan pagkat di naman pasado maging sa Math. Tanggap
ko na mababa ang natamong marka sa Mathdahil sadyang mahirap ito
pero sa Mental Hygiene, hindi naman ako makapaniwalang magiging
ganoon ang resulta ng pagsusulit samantalang nagrepaso ako't nadalian pa nga.
5v-k. Ilang sandali pa, dismissal
time na't hanggang ngayon ay di pa nanunumbalik ang maganda kong
tinig. Kapag may gustong sabihin, di masabi pagkat di makapagsalita ng maayos.
Nang kami'y patungo sa library, may isang estudyanteng biglang humarang
sa amin at sapilitang pinapapila sa Boot. Mayroon palang Jail
Boot at lahat ng mga estudyanteng mahulihan ng mga gamit na nakatala
upang masali sa Jail Boot ay pinaghuhuli. Nang una'y sabik
ang umiiral sa dibdib habang nakapila pero di pala pagkat ikukulong ka nila.
Makakalaya ka lamang kapag may tumubos sayo. Sa kagustuhang makalaya sa piitin,
wala akong ibang magawa kundi ang sumigaw kahit namamaos na, mahikayat lamang
na tubusin ako. Trenta minuto na kaming nakakulong subalit wala pang tumutubos
at ng saktong makakita ng kakilala, may pagmamakaawa akong nakiusap sa kanila
na tubusin ako at napapayag naman sila. Kahit katuwaan lamang ay lubos akong di
nasiyahan at parang nangongotong sila ng pera sa mga estudyante. Sino kaya
nakaisip ng paandar na iyan at walang matinong gawin? Umakyat ako sa library na
may yamot sa dibdib at dapat sa boot na iyan, inirereklamo
sa CHED ng di na makangotong pa ng pera.
5v-l. Makalipas ang mahigit sa isang oras,
bumalik na kami sa silid. Inilaan lang namin ang buong oras ng Filipino sa
pagpupulong para sa gagawing thesis. Sa susunod na linggo na ang
pasahan at wala pa kaming nasisimulan kaya paspasan na kami sa paghahanda.
Tigil ang kanya-kanyang pagpupulong ng pumasok si Sir Marvin at
nagkaroon kami ng biglaang pagsusulit. Kahit biglaan at di napaghandaan, madali
lamang ito kaya agad kong natapos. Sa oras naman ng English,
isa-isa kaming tinawag ni Sir Ubenia upang kuhain ang test
paper at ng ako ang tawagin, magkahalong saya at inis ang naramdaman
ko kay sir, pagtripan ba naman nito ang boses ko, nakikisakay na lamang ako sa
mga pahirit niyang biro. Tila nasa alapaap ako ng makita ang naging resulta ng
pagsusulit.
5v-m. Maya-maya pa'y uwian na. Tanging
si Czarina lamang ang nakasabay ko sa pag-uwi't di man lang
makapagkwentuhan dahil nawala ang abilidad ko sa pagsasalita, para tuloy
kaming others sa isa't isa. Sa gutom na kanina pa iniinda,
diretso lamon ako pagdating sa bahay subalit di naman malasahan ang kinakain.
Sana'y ito na ang huling araw na paos ako't malugod ko iyong tatangapin, basta
pagdilat ko kinabukasa'y kasing ganda na ng tinig ng mang-aawit ang mauulinig
na boses. Bukod sa namamaos, wala pa ring patid ang sipon at iyon ang sumira sa
masarap kong pagtulog.
February 17, 2015
Tuesday
Year III-048
5v-n. Sa kabila na di karikitan ang
kalagayan ko dahil sa walang puknat na pag-atake ng sipon ay nanatiling sing
sarap ng buhay mayaman ang pagtulog ko at sa sarap, di namalayang pumatak na
ang ikaapat ng madaling araw. Namamalat pa rin ang boses ko hanggang ngayon at
hirap magsalita ng tuwid. Nangangamba ako na baka tuluyan nang mawalan ng boses
kapag ipinagpatuloy ang pakikipag-usap kaya napagpasyahan kong lumiban muna sa
klase, labag man ito sa aking kalooban upang ilaan ang araw na ito sa
pagpapahinga. Hindi susi ang pagpapahinga lamang upang mapawi ang pagkapaos
kung di naman malalaman at masusolusyunan ang pangunahing dahilan kaya binalak
ko ng magpakonsulta sa doktor.
5v-o. Naghahari pa ang antok sa buong
pagkatao kaya ipinagpatuloy ko ang pagtulog at mga dakong Alas-sais na ng
bumangon. Habang ngumunguya ng agahan ay di pa rin nanunumbalik ang panlasa at
tila may sugat ang lalamunan sa oras na lumululon pagkat nakakaramdam ng hapdi.
Kahit masama ang pakiramdam ay ipinagpatuloy ko pa ring tumungo sa UST
Hospital at mga dakong ikasampo na ng makarating doon. Pagkatungo'y
ipinabatid sa akin ng sekretarya na naka-leave of absence si Doctora
Dacayan at sa susunod na linggo pa raw ang balik nito. Nadismaya ako
sa aking nalaman, ano ba ito at nagpunta lamang sa wala. Hindi ko naman ibig
ipagpaliban ang check-up lalo na't lumulubha na ang aking
pamamaos at baka mapipi na kapag di naagapan kaya humiling ako sa sekretarya na
magrekomenda ng panibagong Doctor. Si Doctor Villaspin ang
inirekomenda sa akin na pupwede ngayon subalit ala-una pa raw ang dating nito.
5v-p. Ilang oras pa ang hihintayin kaya
nagtiyaga ako sa paghihintay. Sa kakahintay, biglang kumalam ang sikmura ko't
sinamantala ang oras sa pagkain. Sumapit na ang Ala-una subalit di pa
dumarating si Doctor Villaspin at namumuti na ang mata sa
kakahintay. Karamihan sa kanyang mga pasyente, nauubusan na ng pasensiya't
nakakapagbitaw na ng maanghang na salita subalit kinontrol ko pa rin ang
emosyon at ipinagpatuloy ang paghihintay. Lumipas na ang isang oras, di pa siya
dumarating at maging ako'y nauubusan na ng pasensiya. Ano ba iyang Doctor na
inirekomenda sa akin, ang kupad-kupad at dapat sa kanya, sinisibak na sa
trabaho pagkat di siya marunong magpahalaga ng oras.
5v-q. Maghihingalo na ang pasyente niya ng
di pa siya dumarating. Nang tuluyan ng maubusan ng pasensiya, hindi na nagawa
pang manatili at umalis na lamang ako. Nasayang lamang ang pagpupursigi ko na
makahanap ng panibagong Doctor. Bago umuwi, naisipan ko munang
magtungo sa Computer shop upang gumawa ng Project sa Social
Science. Halatang mahirap
ang project at di basta-basta subalit di ako sumuko hanggang
sa wakas, natapos ko rin. Naghihingalo na ang liwanag ng dumating sa bahay at
heto, malatinig palaka pa rin ang boses at masakit ang lalamunan. Hirap ng
iyong kalagayan kapag paos sapagkat bukod sa di makapagsalita ng maayos ay wala
ka ring kakayahang ilahad kung anuman ang nasa loob. Bakit sa ganitong panahon
pa nawalan ang magandang tinig kung kailan may pasok. Sa sama ng timpla,
napaaga ang oras ko sa pagtulog.
February 18, 2015
Wednesday
(Ash Wednesday)
Year III-049
5v-r. Bahagyang bumuti ang pakiramdam ko't
naibsan rin ang pananakit ng lalamunan subalit nanatiling namamalat ang boses.
Kailan kaya babalik sa dati nitong ganda ang tinig ko? Malaungol lang ang tugon
ko kapag kinakausap ni ina. Wala pa ang presensiya ni Ma'am Ria ng
datnan ko sa eskwela. Isasakripisyo ko sana ang araw upang di ibuka ang bibig,
kaso napurnada ng daldalin ng isang kamag-aral, di ko naman maiwasang kausapin
sila pagkat iyon ang nagpapaligaya sa araw ko. Sa sarap ng kwentuhan namin, di
namalayang may guro na pala sa harapan. Bago magsimula ang klase, may inanunsyo
muna si Ma'am. Matinding depress ang namayani sa dibdib ng
mabatid na nabibilang lamang ang nakapasa at di maiwasang isipin na kabilang sa
mga bagsak. Tila pinanghihinaan na ng loob na mag-aral pagkat napupunta lamang
sa wala ang pinaghihirapan, kaso ayaw ako magsisi sa huli dahil lamang sa
sumuko ako. Sa oras ng Mental Hygiene, nanood lamang kami ng Video ukol
sa isang taong may Eating Disorder.
5v-s. Sa tuwing ipapakita ang kanyang
kwarto'y napapatakip na lamang sa labis na pandidiri at dinaig pa ang tapunan
ng basurahan sa dumi at kalat ng kanyang kwarto. Mabuti na lamang, di ako
nagkaroon ng ganong uri ng sakit at labis na magsa-suffer ang
pamilya mo sayo. Sa oras naman ng Math at dahil Ash
Wednesday ngayon, tumungo kami sa kapilya upang magpalagay ng abo sa
noo. Karamihan sa mga estudyanteng makakasalubong na papalabas ay pawang may
abo sa noo na hugis krus at di ko napansing nagsimula nanaman ang panahon ng
kwaresma't panahon muli upang pagnilayan ang mga kasalanan. Bumalik kami ng
silid matapos magpalagay ng abo sa noo. Panibagong lesson muli
ang itinuro sa amin ni Ma'am at kahit todo tutok na ang mata at teynga'y hirap
pa ring unawain, umaasa na lamang sa sagot ng kamag-aral ng magkaroon ng Activity.
5v-t. Sa oras naman ng Filipino,
nagkaroon muli ng pagpupulong ukol sa paggawa ng Thesis. Sa susunod
na linggo na ang Deadline subalit wala pang nasisimulan, paano
naman, usap ng usap hindi naman nililinaw kung ano ba ang mga hakbang na dapat
isagawa't gulong-gulo ang isipan ko sa kanila, bukod pa roon ay wala din
pagkakaisa't di man lang magkasundo sa kagustuhan ng isa kung iyon ay
makakatulong naman sa lahat at parating sarili ang iniisip. Sa huli, nagkasundo
rin kaming magkakagrupo't sa bahay nila Jed napagkasunduang isagawa
ang pagbuo ng Thesis. Maya-maya'y Social Science na't
maging sa asignaturang ito'y inilaan din namin ang oras upang pagpulungan ang
mga report na itinalaga sa amin. Ibinigay sa amin ni Sir
Marvin ang tatlumpung minutong natitira upang mag-break.
5v-u. Pagkababa namin ni Ella,
sing kulay muli ng bahaghari ang naging araw ko ng masilayan ko siya't di
inasahang magkakasalisi pa kami. Mabuti na lamang at binigyan pa ko ng
pagkakataong masilayan si Timothy James at pamatay talaga ang
kakisigan nito at ang nakakasilaw pa ang kislap ng kanyang ngiti. Sana'y
parating ganito ang aking nararamdaman para ang buhay ko'y punong-puno ng
sigla't saya. Sa saya, ibig ko
sanang tumili subalit di ko magawa pagkat paos. Sa oras ng English,
nagkaroon kami ng mahabang pagsusulit at ng maiwasto, magkakambal na inis at
pagkadismaya ang namutawi sa dibdib pagkat di kagandahan ang naging resulta't
saan ba ako nagkulang? Paggawa agad ngThesis ang inasikaso ko
pagkauwi't halos mawakwak na ang utak sa kakaisip ng isusulat. Mugto na rin ang
mga mata ko sa antok dahilan kung bakit di ko na tinapos pa't piniling
ipagpabukas na lamang.
February 19, 2015
Thursday
Year III-050
5v-v. Malakas na putok na nagmumula sa
labas ang bumasag sa mahimbing kong tulog at ito'y sunod-sunod pa. Inalam ko
kung anong klaseng putok iyon. Putok pala ng Fireworks display at
ngayon ko lamang napagtanto na Chinese New year pala't holiday kinabukasan.
Hinintay ko munang matapos ang putukan bago mahiga muli. Kalat na ang liwanag
sa labas ng magkamalay at sa halip na ilaan ang Holiday na ito
upang magpahinga'y paggawa ng Project sa Mental
Hygiene maging sa Thesis sa Filipino ang
nakaatang ngayong araw at di pupwedeng pairalin ang katamaran. Hindi ko nga
alam kung makakayang tapusin ang project sa Mental Hygiene,
lalo na't nagkataong nagkasabay pa ang panahon ng aming pagpupulong. Ng
malamnan ng kape ang sikmura'y diretso tungo ako kila Angelica upang
kunan ng litrato para sa aming project. Tulog pa ito ng datnan ko't
hinintay ko muna siyang magising.
5v-w. Hindi naman pahirapan sa akin na
kunan ng litrato si Angelica with Facial expression. Natutuwa ako pagkat
isang larawan na lang ang kailangan upang mabuo ang project. Sa
bahay nila Cathy ako sunod na nagtungo. Sa halip na si Cathy
ang maging subject ko sa pagkuha ng larawan ay inireto na
lamang ang kanyang pinsan at pumayag naman ito. Sa wakas, solve na
ang project sa Mental Hygiene at Essay and
Photo developed na lang ang kailangan. Nanatili pa ko sa bahay nila't
tamang tsika-tsika lamang kahit di pa lubusang napaparam ang pagkapaos.
Pagkarating sa bahay, Alas-nuebe na pala't kailangan ko ng magmadali't baka
mahuli sa aming pulong. Mga dakong tanghali na ng makarating sa SM
Novaliches, lugar kung saan kami magkikita-kita subalit wala pa ang mga
kagrupo ko ng datnan.
5v-x. Lumipas ang isang oras, sa wakas at
dumating na rin ang mga kagrupo ko't hindi na pinatagal pa ang oras upang
tumungo sa bahay nila Jed. Pagkarating sa kanila, nanlaki ng husto
ang mata ng makita kung gaano kalinis at kaayos ang kanilang pamamahay at tila
malamansyon ito sa lawak. Ni halos madudulas na nga ako sa kintab ng sahig at
ang kanilang telebisyon, Flat at mga limampung pulgada marahil
ang lapad. Laking gulat ko at di makapaniwala na ganoon kayaman sila Jed. Sa sobrang linis at
ganda ng kanilang bahay, iisiping maraming patakarang umiiral sa kanila't tila
masasakal ka.
5v-y. Kasing lantod pa naman ng mga tsaring
pagala-gala sa kalye kung ako'y kumilos subalit di maipakita sa takot na mabaon
ang sarili sa kahihiyan at makapaminsala ng kagamitan. Nananghalian muna kami
bago simulan ang paggawa ng Thesis. Matapos kumain, sinimulan na
namin ang paggawa nito at sa dami ba naman ng kailangang tapusin, inaasahan ko
na maari kaming abutin ng gabi sa kanila. Kapit-bisig kami sa paggawa
ng Thesis at di talaga biro ang ginagawa subalit masaya pagkat
nagkakasundo kami sa lahat ng bagay at pagkakataon. Dahil sa pagkakaisa, di pa
man lumulubog ang haring araw ay natapos din kami sa Thesis.
5v-z. Sarap talagang manirahan sa kanila't
maging higaa'y ibig ihilata ang sarili at marahil ay parating masarap ang tulog
ni Jed subalit may sarili akong tahanan na dapat tulugan. Mapalad ang pamilya
ni Jed sapagkat di na niya kailangan pa kung anuman ang bagay
na wala kami't sana'y matamasa ko rin kung anuman ang kanilang tinatamasa. Sa
halip na diretso uwi ay tumungo muna ako sa Sangandaan at
naglibot-libot. Halos manlaki ang mata ko't muntikan ng maligaw pagkat laki na
ng pinagbago ng lugar na iyon at sumasagi sa isipan ko kung anuman ang mga
naging karanasan ng naninirahan pa kami doon at kamusta na kaya ang mga dati
kong kaibigan? Malapit ng mag-ikaanim ng makarating ako sa tahanan at sa gutom,
diretso kain ako. Sana'y parating ganito ang kulay ng araw ko, maaliwalas at
kung magkaroon man ng problema, nawa'y maging matatag ako.
February 20, 2015
Friday
Year III-051
5w-a. Matapos ang ilang araw na pagdurusa
mula sa pamamaos ay ngayon lamang naibalik ng lubusan ang ginintuang tinig,
kaya masasabi ko na kung anuman ang nilalaman ng aking kalooban ng may
pag-iingat. Lahat naman tayo, may karapatang ilahad kung anuman ang nasa loob
sa kapwa subalit kailangang isaalang-alang kung anuman ang kahihinatnan ng damdamin
ng kausap mo, sige ka baka iyon pa ang maging mitsa ng pagkakaroon ninyo ng
alitan at pagkasira ng pakikipagkaibigan at dapat ay iwasan din ang maglahad ng
kwento kung di naman makatotohanan pagkat maaring ikasira iyon ng puri ng iyong
kapwa. Think before you speak. Sa sarap ng tulog, mga dakong
ikalima na ng umaga nagising at mga dakong ikapito naman nakarating sa
eskwelahan.
5w-b. Laking gulat at taka namin ng may
pumasok na di kilalang professor at siya si Ma'am Rose na
pansamantalang guro namin sa General Zoology at humalili
kay Ma'am Eloisa. Medyo may edad na ito't kakikitaan ng pagka-terror kaya
makapigil hininga kami ng mga oras na iyon subalit mahusay magturo, iyon
nga lamang ay mabilis at iba ang accent ng kanyang pananalita,
di tuloy namin maiwasang tumawa. Respiratory system ang
itinuro niya at kahit na magaling magturo ang isang guro kung mabilis naman at
di maunawaan, bagsak pa rin ang kanyang grade sa Evaluation at
gusto ko pa rin si Ma'am Eloisa. Mga dakong ikasampo na ng tumungo
kami sa Laboratory. Dissection muli ng palaka kaya
labis ang paghahanda ko sa sarili mula sa nakakasulasok na amoy ng Formalin at
huwag sanang maulit ang nangyari ng isang buwan.
5w-c. Si Sir Patrick ang
namahala sa amin habang isinasagawa ang pagtuturok ng pin sa
bawat parte ng palaka't masyadong mabusisi ang aming trabaho. Kahit nakakasulasok
ang amoy ng Formalin, di man lang ako nahilo't tiyaga ang pinairal
ko subalit kung kailan lulan ng dyip ay minamalas naman ng lagay pagkat
aksidenteng tumagas ang hawak na boteng naglalaman ng Palaka at Formalin,
nangamoy Formalin tuloy ako. Mapalad pa rin pagkat di
nagreklamo ang kasamahang pasahero't walang ni isa ang napahamak. Kahit amoy Formalin na
ko, tumungo pa rin sa Ever upang bumili ng Photo Frame.
Daming magagandang Frame na nakatanghal subalit di mabili-bili
pagkat di abot kaya ng bulsa, umuwi na lamang ako. Mga dakong gabi ng tumungo
ako sa palengke upang bumili ng Frame at swerteng may nabili
ako sa murang halaga't pang primera klase pa ang dating.
5w-d. Bago ipihit ang yapak sa tahanan,
nanood muna ako ng patimpalak sa may Covered Court at sa dami ng
manonood, di pinalad makapasok. Halatang kinakabahan ang mga kalahok habang
isa-isang nagsasalita sa harapan at sa kaba, yung iba di na makapagsalita at
nauutal na subalit napakailigante't garbo ng kanilang kasuotan. Lalong umingay
ang buong kapaligiran dahil sa tili ng mga kababaihan maging binabae ng mga
kalalakihan naman ang rumampa't nagmistulang asong natulo ang laway na ko
pagkat ang mamatso nila’t sarap dilaan ang Abs. Sa sobrang humaling
sa panonood, di namalayang malapit ng mag-ikasiyam at kailangan ng umuwi. May
lakad pa bukas para sa Debut ng kamag-aral kaya maaga
akong natulog at di ko mapigilan ang sabik.
February 21, 2015
Saturday
Year III-052
5w-e. Sa pagsapit muli ng panibagong araw
ay magkahalong sabik at ligaya muli ang namamayani sa dibdib pagkat ngayong
araw idaraos ang debut ng aking kamag-aral at kaibigan
na si Jaimarri na gaganapin sa may Marikina River Banks.
Sa tana ng buhay ko'y unang beses pa lamang dumalo sa isang engrande't
malasusyal na okasyon, dahilan kung bakit nag-uumapaw ang aking pananabik at sa
sobrang sabik, nakaligtaan ko na ngang may gawaing bahay na dapat gampanan. Sa
kabila na ako'y nasasabik ay di ko maiwasang kabahan at nagdadalawang isip kung
dadalo pa ba, ngayon na wala pa akong napipiling magandang isuot at baka
tungkol sa aking kasuotan ang maging laman ng kanilang usapan, nakakahiya.
Hindi ko ibig na maudlot ang balakin ko't isa pa'y ayaw ko din biguin di Jaimarri sa
pangako kaya gumawa ako ng paraan. Nang ipakonsulta kila Ate ang aking
kasuotan, hindi ko lubos ikinasiya ang kanilang komento't tila ipinalabas na di
ako nababagay sa isang magarbong okasyon. Kahit na nagkaroon ng kaunting inis
sa kanila, di ko naman sila masisi't marahil ay kapakanan ko ang kanilang
iniisip kaya pinipigilan nilang dumalo sa debut.
5w-f. Labag man sa aking kalooban ay
pinakinggan ko pa rin sila at baka pagsisihan ko kapag kagustuhan ko ang
nasunod. Isa pa'y wala ng oras upang makapaghanda kaya buo na ang desisyon ko
na di na makakadalo sa kaarawan ni Jaimarri. Ang kaninang sabik sa
kalooban, napalitan ng lungkot. Idinaan ko na lamang sa pagpe-Facebook ang
nadaramang lungkot. Maya-maya at ng maka-chat si Princess at
sabihin ang aking pasya, todo pangungubinsi ito sa akin at ipinabatid na
mamayang gabi pa gaganapin ang Debut sa halip na hapon.
Nabuhayan ako sa kanyang ibinalita pagkat may panahon pa upang makapaghanda't
dinaig pa ng palitan ng piso kung magbago ang aking isip at nanumbalik ang
sabik sa dibdib.
5w-g. Matapos mag-Facebook, diretso
tungo ako sabarbershop upang magpagupit at halos pumalo na sa
sampung pulgada ang haba ng buhok. Maginoong-maginoo akong tingnan matapos
gupitan at di kakikitaan ng pagkasilahis. Sasagarin ko na ang pagkalalaki
ngayong araw, mahirap man sa kalooban, makadalo lang sa kaarawan ng kamag-aral
ko. Bago umuwi, tumungo muna sa bahay nila Auntie Andrea upang
manghiram ng black long sleeve subalit bigo akong makahiram. No
choice ako kundi isuot ang hiniram na long sleeve kila Auntie
Caling pagkat iyon lamang ang pupwede't mayroon ako. Basta't di ito
gusot-gusot at idaan sa maayos na postura ang sarili'y wala na silang masasabi
sa akin at wala na akong pakialam kung sabihin nilang wala akong taste at
baduy. Sa halip na ilaan ang oras na ito para sa siyesta, todo
paghahanda ang ginawa ko't tila dadalo lamang sa libing sa halip sa kaarawan
pagkat naka-all black attire ako. Tamang kuha lang ng litrato with
simple smile and signature post bago tumulak sa bahay nila Princess,
napiling lugar kung saan magkikita-kita.
5w-h. Malapit ng mag-ikalima ng marating ko
ang bahay nilaPrincess at nadatnang ngayon pa lamang nag-aayos at
nagbibihis ang mga kasamahan ko, hinintay ko pa sila. Halos malapit ng kumagat
ang dilim ng makaalpas sa Marikina River banks at labis ang
pagkamangha ko sa lugar na iyon pagkat mala-palasyo ang dating ng pagdarausan
ng party at kabog kaming lahat sa debut ni Jaimarri.
Di ko maiwasang mailang pagkat halos lahat sa mga bisitang makakasalamuha, ang
didisente at gara ng kasuotan at bumababa ang tingin ko sa sarili kapag
kinokumpara subalit di iyon basehan para maging karapatdapat ka sa ganoong
okasyon dahil ang pakikipag-ugnayan mo at kung gaano ka kalapit sa kanya ang
siyang mas importante, suwerte ko't nagkaroon ako ng kaibigan na gaya niyang
mapagkumbaba kahit di namin ito ka-level sa estado ng buhay.
5w-i. Habang tumatagal ang unti-unting
pagdating ng ilan ko pang kamag-aral at patalbugan ang kamag-aral na babae sa
kasuotan. Maya-maya pa, pumasok na kami sa Motel at tila
nasa ibang bansa ako dahil pang-Hollywood ang dating ng party at
kinuhan muna ng litrato bago tumungo sa table. Jaimarri,
ikaw na talaga't wala akong maipintas sa sobrang ganda't engrande ng
kanyang debut. Kahit simple lamang ang pamumuhay ko, naranasan ko
na kung paano maging susyal at muntikan ng humalakhak sa labis na overwhelm pagkat
di inakalang mararanasan ko ito.
5w-j. Mga dakong Alas-siete na ng magsimula
ang Program at di maiwasang humiyaw ng 18 roses na't
sayang, di ako nakasali. Catering time na matapos ang ilang
programa at maging sa pagkain ay susyal at bago lamang sa aking panlasa ang mga
nakahaing putahe. Kahit nahihiya'y nilakasan ko na ang loob sa pagkuha't
naparami ng husto ang kinain ko. Minsanan lamang itong maganap sa buhay kaya
sinusulit ko na ang pagkakataon. Matapos ang kainan, Cotillion na't
hanga ako sa kahusayan ni Jaimarri sa pagsayaw. Sa sobrang
humaling ko sa panonood ng Cotillion, di napansing malalim na ang
gabi, medyo hinihikab na ko kaya kailangan ng umuwi. Kahit di ko natapos
ang debut at di ko mismo kaarawan, siksik, liglig at umaapaw
pa rin ang saya sa dibdib. Sa uulitin muli.
February 22, 2015
Sunday
Year III-053
5w-k. Eksakto Ala-una na ng madaling araw
ako nakarating sa bahay. Nagagalak ako na sa kabila na naging pahirapan sa akin
ang humanap ng masasakyan ay matiwasay pa rin akong nakauwi't di pinahintulutan
ng panginoon na may mangyari sa 'king masama sa mismong dis-oras ng gabi kaya
labis-labis ang pagpapasalamat sa kanya. Balak ko sanang ikuwento kay ina ang
tungkol sa naging karanasan ko sa pagdalo sa debut subalit di
na nagawa pa pagkat mugto na ang mata sa antok. Diretso hilata ako sa kama
matapos magbihis. Kung kailan nakahiga na'y hirap naman makatulog at di
maiwasang isipin ang tungkol sa Debut. Sa sarap ng tulog, ako na
lamang pala ang tulog sa aming magpapamilya at diretso lantak ng nakahaing
almusal. Matapos kumain at
kahit medyo nanatili pa ang pagod ay ginampanan ko pa rin ang gawaing bahay,
hindi ko batid sa sarili kung bakit ang tamlay-tamlay ko't tila ninakawan ng
lakas.
5w-l. Kahit medyo pagod, may kasabikan sa
dibdib pa ring nadarama ng buksan ang Facebook account upang
i-upload ang mga nakunang litrato sa debut subalit
pumalit ang inis sapagkat kusang nagpalit angpassword, hindi ko tuloy
mabuksan-buksan at napurnada ang plano. Lingid sa aking kaalaman kung paano
nangyari iyon, samantalang tanging ako lang ang nakakaalam. Hindi ko mabatid
kung sino ang hinayupak ang sumabotahe saaccount at sa dami
ng account na pu-pwedeng i-hack ay ang account ko
pa ang napili. Labis ang panlulumo ko sa aking natuklasan at tila namatayan ako
subalit walang mangyayari kung di gagawan ng paraan. Hangga't may nakikita
akong paraan, ituloy lang at huwag susuko. Kahit sabihing ayos lamang ang
lahat, di ko maiwasang manlupaypay sa labis na panlulumo't napanghihinaan ako.
5w-m. Mga dakong hapon ng tumungo ako
sa Computer shop at panay ang pagkukumahog sa paggawa ng
paraan, maibalik lang sa dati ang account subalit di tumalab
at nauwi lamang sa wala. Tanging si Kuya Denver na lamang
ang solusyon sa aking pinoproblema kaya dali-dali akong tumungo sa kanila
matapos umupa subalit ipinabatid sa akin na may pinuntahan ito. Umuwi
akong lugmok na lugmok ang mukha. Upang di tuluyang lamunin ng lungkot, idinaan
ko na lamang sa panonood ngComedy show at tila limot mo
ang problema kapag ikaw ay masaya. May nakapagsabi na ang problema, pwede mong
tawanan subalit di maaring talikuran sapagkat naririyan pa rin kapag di mo
sinusolusyonan. Kahit sabihing maliit na bagay lamang ang pagkawala
ng Facebook Account ko, di nila alam kung
gaano ito kahalaga sa akin at di basehan kung gaano man kalaki o kaliit ang
problema kundi sa kalakip nitong halaga na mawawala sa iyo. Laki talagang
kawalan sa akin ang pagkawala ng account.
February 23, 2015
Monday
Year III-054
5w-n. Gawa na may Practice lamang
sa PE ang mga kamag-aral ko at pagsisimula ng Foundation
week ng pinapasukang unibersidad ngayong araw ay nagpasyang huwag ng
gumising ng maaga. Sumikat na ang bukangliwayway ng ako'y magising at bumangon
at anong sigla muli ang naghahari sa dibdib, sa kabila na di ko pa rin
matanggap ang nangyari kahapon. Mistulang may nagaganap na Festival dahil
nakasuot ng salakot at sumbrerong yari sa abaka ang mga Estudyante ng datnan ko
pagkadako sa Campus at doon pala gaganapin ang kanilang practice.
Sa dami ng mga estudyanteng kalahok sa sayaw ay abot na hanggang labas ng Campus ang
haba ng pila't pahirapan sa akin na matunton ang mga kamag-aral. Pagkatunton ko
sa kanila, nagkakulay muli ang araw ko't lalo pang sumidhi ang nadaramang
ligaya ng makita ko muli ang taong nagpapatibok ng puso at saktong nakatambay
pa sa di kalayuan kung saan nakapwesto ang mga kamag-aral ko. Marahil ako ang
kanyang inaabangan at may pagkakataon na sanang lapitan subalit hiya muli ang
pumigil.
5w-o. Mabuti na lamang at hindi ako kasali
sa sayaw pagkat kung nagkataon, baka di na niya mapigilan ang tumawa't
masagwaan sa akin. Pasimpleng tingin ako sa kanya habang nag-eensayo ang aking
kamag-aral at kahit di ko man lang siya nakausap, kuntento na ko na makita siya
ng matagalan at tila yelo ako kung matunaw sa tuwing lumilingon ito sa akin.
Maya-maya pa'y tumungo na kami sa Athletic Center. Halos lamunin na
ko ng hiya pagkat ako lamang bukod tanging nakauniporme subalit di naman
nasita. Tamang laro lang sa Android phone habang hinihintay
si Sir Bermundo upang di lamunin ng pagkabato't lumipas ang
ilang sandali, dumating na si Sir Bermundo't may ilang bagay lang itong sinabi. Habang kami'y
naglalakad patungo sa silid ay laking tuwa namin ng ipabatid ng ilang
kamag-aral na walang klase mamayang hapon dahil pawang abala ang mga guro para
sa Foundation.
5w-p. Tila napakasuwerte ng araw na ito
para sa akin pagkat maaga ang uwian. Bago umuwi sinamahan ko muna
si Anne Rose sa SM upang bumili ng Picture
Frame. Habang lulan ng dyip,
natuklasan kong nawawala ang pitaka. Nakakahiya man, nangailangan ko ng
mangutang sa kanya maging kila Ella pagkabalik namin sa
eskwelahan. Busilak naman ang kanilang kalooban kaya di pahirapan sa akin na
pautangin. Ang inakalang masuwerte ang araw na ito, nagkakamali pala. Anong
init sa labas ang sumalubong habang ako' y pauwi't tila hudyat na nga na
magsisimula na ang panahon ng Tag-init.
5w-q. Kasabay naman ng Summer
Season ang pagkakaroon ng Electric Shortage na
inaasahang mangyayari't malamang ay tagaktak ng husto ang ating mga pawis at
iibigin mong parating kumain ng halo-halo. Kanina pa umiinda ang sikmura ko sa
gutom kaya diretso kain pagdating sa bahay. Matapos kumain, tumungo ako sa bahay
nila Kuya Denver at suwerteng naroroon siya. Napanghinaan ako
ng loob sa kanyang sinabi na maliit na lamang daw ang tiyansang mai-recover ang
aking Facebook account subalit tila nabuhayan muli
ako ng ipangakong gagawan niya ng paraan. Napagsarhan man ako ng pintuan at
nawa'y may magbukas ng bintana. Kahit ganoon ang kanyang mga sinambit,
nanatiling buo pa rin ang pag-asa kong malalampasan ang problemang aking
kinakaharap.
5w-r. Mga dakong gabi ng bumalik ako sa
kanila at wala pa ring pagbabago sa Account ko pagkat di pa
rin makapag-log-in at hirap talaga ng kalagayan bilang Social
Website user kapag account mo'y na-hack at
laking pagsisi ko pagkat kung sino-sino kasi ang ina-add. Maya-maya biglang inutusan ako ni Kuya Denver na kumuha
ng ID at Birth Certificatepagkat iyon ay requirements upang
ma-identify ng Facebook agency na ikaw
ang nagnamay-ari ng account na iyon. Dali-dali akong tumungo
sa bahay at aligaga kami sa paghahanap ng Birth certificate. Kahit
na mukha na kong buwang sa pagkukumahog, wala na kong pakialam basta't maibalik
lang ang Account ko. Pagkahanap ng Birth certificate,
kaagad kong ibinigay kay Kuya Denver at tanging Verification na
lamang ang hinihintay ng ma-isumite niya ang mga hinihinging requirements at
labis ang Stress ko sa lintik Facebook na
iyan.
February 24, 2015
Tuesday
Year III-055
5w-s. Gusto ko pang matulog ng matagal
pagkat medyo inaantok pa, labis na panghihinayang sa pagkawala ng Account ang
siyang pumipigil sa akin upang bumangon subalit lahat ng iyon ay nilabanan ko't
di hahayaang magpanaig. Habang lulan ng dyip patungo sa eskwelahan ay
panibagong kamalasan muli ang dumatal sa buhay ng mapansing tumatagas na ang
dalang Formalin mula sa bote. Pagkatingin, di pala maayos ang
pagkakasara't maraming tubig Formalin na ang nawala sa aking specimen.
Mukhang nagkakasunod-sunod ang kamalasan ko sa taong ito't katangahan talaga
ang maglalagay sa akin sa peligro. Tila nanggaling ako sa Embalsamo ng mga
patay pagkat amoy Formalinako pagkapasok at idinaan lamang sa pa-spray ng
pabango upang mapawi ang amoy. Buti na lamang at walang ni isa sa mga
kamag-aral ko ang nahilo.
Ilang sandali pa, pumasok na si Ma'am Eloisa.
Ganadong-ganado ang mga kamag-aral ko sa pakikinig pagkat tungkol sa Sex
Organ ang tinalakay ni Ma'am at kahit mature na ang
pag-iisip ay hindi namin maiwasang tumawa sa oras na may nababangit na term si Ma'am
Eloisa.
5w-t. Kapag binanggit mo sa Tagalog,
bastos agad samantalang ayos lang pakinggan kapag English o Anatomical
Term at tama si Ma'am, di dapat tayo ganoon mag-isip kung ikakatuto
naman natin sa huli. Yung iba kasi, masyadong Green-minded at
wala na sa lugar kung mag-react kapag nakakarinig ng maselang
katawan. Hindi naman masama angSex, basta't pinapahalagahan mo ito. Matapos ang discussion,
tumungo na kami sa Laboratory at kanya-kanya ng palit ng laboratory
Gown. Isasabak ko nanaman ang sarili sa nakakasulasok na amoy ng Formalin at
dinoble na nga ang paglalagay ng tapal sa Ilong upang di malanghap ang Formalin.
Maya-maya pa'y sinimulan na namin ang pag-dissectsa Palaka't kakikitaang
nahihirapan at nandidiri yung iba. Mga dakong Alas-onse na ng matapos kami
sa Dissection ng Palaka.
5w-u. Masaya at kakaiba pala ang pagdaraos
ng Foundation dito sa Our Lady of Fatima University pagkat
iba't ibang estudyante mula sa iba't ibang paaralan ang bumibisita't tila kay
sigla ng turismo ngayong linggo. Naisipan muna naming tumungo sa Open
House bago umuwi't daming bootna pwedeng salihan at
talagang mag-e-enjoy ka, mistulan na ngang peryahan ang Open
house pagkat may mga payasong taga-aliw at pwede mo pang maipakita
kung anong talentong taglay mo. Sa sobrang humaling ko sa panonood, nahuli ng
isang oras sa pag-uwi't diretso Siyesta matapos mananghalian.
Kinagabihan at gawa na walang pasok kinabukasan, pinuyat ko ang sarili sa
panonood ng Video. Grabe at di ko magawang itutok ang mata sa
panonood pagkat nakakatakot at mapapatili ka ng husto. Parang di tuloy ako
makatulog sa tuwing maaalala ang napanood na eksena.
February 25, 2015
Wednesday
(People power Revolution)
Year III-056
5w-v. Paggunita sa isa sa
pinakamakasaysayang araw na tumatak sa isip ng masang Pilipino at
siya rin naging daan upang makalas ang pagkakagapos natin mula sa malupit at
mapang-alilang administrasyon. Nag-alsa nga sila ng panahong iyon subalit tila
di pa rin makamit ang hinahangad na demokrasya at katahimikan sa aking
pakiwari't lalo pa ngang umiigting at dumadalas ang mga kaguluhan na siyang
humahantong kung bakit marami ng buhay ang nasasayang katulad ng pagpaslang
sa SAF 44. Kung di lang naging pabaya si Noynoy, di sana
iyon mangyayari at walang mauulila. Kung puro palpak din lang naman ang
nagiging resulta ng kanyang aksyon, mas maigi ng bumaba na sa pwesto't huwag ng
hintayin pang magkaroon ng EDSA 3. Holiday nanaman
para sa aming mga estudyante kaya maligaya muli ang araw pagkat di maagang
magigising.
5w-w. Malapit ng pumatak ang ikawalo ng
ako'y magising. Matapos kumain ng agahan at gawa na ako'y nababato, gawaing
bahay muli ang inatupag ko. Habang abala sa pagwawalis, may naulinig akong tila
may tumatawag sa aking ngalan. Si Ate Mimi pala iyon at
humihiram ng kutsara. Palaisipan sa akin kung aanhin niya ang hinihiram na
kutsara't pagkalabas at iabot sa kanya, basta na lang ito napahalakhak. Kutsara
pala ng semento ang hinihiram di kutsara para sa pagkain. Labis akong
napahiya sa kanya't tinawanan na lang ang aking katangahan.
5w-x. Kahit napahiya ako, may maganda pa
ring naidulot sa kanya sapagkat napligaya ko ito. Kaya minsan, maigi rin na
magmukha kang tanga at katawa-tawa, atlis may tao kang napapaligaya kaysa naman
sa nasasaktan mo sila. Iyan kasi ang problema sa iba, parating sarili ang
iniisip kaya di na nagagawa pang magpaligaya ng kapwa't di na rin marunong
makiramdam. Di naman natin sila masisi kung ayaw mapahiya't huwag ka dapat
matakot kung may mabuti namang idudulot. Sarili ko ito't wala ng maari pang
dumikta sa aking naisin. Ng makapaglinis ako sa buong bahay, paglalaba naman
ang sunod kong inatupag.
5w-y. Matapos maglaba, tumungo naman ako sa
labas at nagkumpyuter. Sa sobrang humaling ko sa pagkukumpyuter, di namalayang
dalawang oras ng nakakalipas, lumaki tuloy ang bayarin sa renta at sa laki, di
kinaya ng dalang pera at kinailangan ko pang mangutang. Balak ko pa sanang
dumeretso sa bahay ni Kuya Denver upang alamin kung may
nagbago ba aa galaw at kondisyon ng Facebook account subalit
hiya ang pumigil sa akin. Wala talagang mangyayari at di mo makakamit ang gusto
kapag parating hiya ang pinapairal. Mabuti na rin na minsan makapal ang mukha,
atlis confident silang gawin ang naisin. Kinahapunan,
pamamalantsa naman ng uniporme at damit ang inatupag ko't sa dami,
muntikan ng abutin ng gabi, kahit paano'y nalilinang na ang kakahayan ko sa
pamamalantsa. Kapag may bagay kang gustong matutuhan o makamit, tiyaga ang
kailangan sa pagtahak ng mga hakbang upang makamtan mo iyon at dapat, samahan
mo ng pananalig sa Diyos. Basta kay God, all things are
possible.
February 26, 2015
Thursday
Year III-057
5w-z. Another day na walang pasok pagkat itong araw ang natakda sa amin upang
magpahinga. Maliwanag na sa labas ng ako'y bumangon at habang nagkakape,
Kaaga-aga'y muling nagpasiklab ng galit si ina at di ko mabatid kung bakit
ganoon na lamang kabilis uminit ang ulo niya, samantalang nilalahad ko lang
naman ang opinyon ko. Ang araw na dapat sana'y magiging makulay at maligaya,
nabahiran ng pagkayamot dahil sa mga salitang kanyang binibitiwan sa akin at
napakarami niyang sinasabi. Kahit patahimikin mo, di pa rin titigil at dinaig
pa ang bunganga ng manok kung pumutak. Dahil sa nagkakaedad na, inunawa ko na
lang siya't di na sinagot-sagot pa pero di maiwasang sumama ang loob sa kanya.
Sa tindi ng hinanakit sa kanya, wala naman akong taong maaring kausapin upang
mailabas ang galit kaya naisipan Kong tumungo sa bahay nila Cathy,
nagbabakasakaling huhupa ang pagkulo ng dugo ko.
5x-a. Abala si Cathy sa
pagliligpit nun ng datnan ko at sa sobrang aliw ko sa kanya habang
nakikipagkwentuhan, nakaligtaan ko na kung ano ang ilalahad ko sa kanya't tila
bulang naglaho ang kaninang namamayaning ngitngit sa dibdib. Kahit di mo
nailabas ang sama ng loob, kusang maglalaho kapag lumagay ka sa lugar na
masaya. Nanatili pa ko sa
kanilang bahay hanggang sa magtanghali't nakakatuwang bata si Janna.
Sa edad na apat, nakakaya na niyang makipagnegosasyon sa mga mamimili't bukod
pa dun ay marunong-runong na rin magsulat at kumilala ng bawat letra. Saka pa
lamang naisipang umuwi ng tuluyan ng lumamig ang kalooban. Pagdating sa bahay,
nadatnan kong abala sa paglalaba ang Aling Juliet, wala naman
magawa kaya tamang palitan lang kami ng kuro-kuro sa isa't isa.
5x-b. Mabuti pa siya, kahit di ko kadugo,
nagagawa niya kong kausapin at di napapanis ang laway ko sa kanya. Sa sipag
ni Aling Juliet, kahit paspasan ko siyang dinaldal, natapos pa rin
ito sa paglalaba. Si ina naman, dumali nanaman at muli, ako'y kanyang binungangaan
dahil lamang sa katiting na aking pagkakamali. Sige wala na akong ginawang tama sa
kanya! Maging pag-uusap namin ni Aling Juliet ay nilalagyan
niya ng kamalian. Kapag siya dumaldal na tipong rinding-rindi na ko, hinahayaan
ko lang. Hilig niya kong pagsabihan sa isang bagay na ginagawa niya rin naman
at kakasawa na! Kaninang umaga, pinaglagpas ko ang kanyang mga sinasabi pero
punong-puno na ko at may hangganan din ang pagtitimpi.
5x-c. Sa yamot, di ko na siya nagawang
respetuhin pa't nakapagbitaw na ng di magagandang salita. Sa bawat ikilos ko at
lahat na lang, parating may naririnig sa kanya. Parang wala na kong ginawang
tama para sa kanya! Sobrang sama talaga ng loob ko ng mga oras na iyon at
parang sasabog na ko sa tindi ng galit. Habang kinikimkim ang poot sa dibdib
ang biglang pagtungo ni Kuya Denver sa bahay. Parang bulang
naglaho ang galit sa dibdib at pumalit ang tuwa ng ipabatid niya sa akin na
nai-recover na ang Facebook Account at
maari ng buksan. Nabulaga ako ng ipabatid niyang may bayad at labis ang
pagtataka ko. Sa mahal, tatangi sana ako subalit hindi na pupwedeng bawiin
pagkat nagawa na niya at nakakahiya naman kung mapupunta lang sa wala ang
kanyang effort.
5x-d. Pumayag pa rin ako kahit makabutas
bulsa na ang kanyang singil. Mabuti na lamang at pumayag itong hulog-hulugan.
Naibalik nga ang Facebook account ko, kapalit naman ang
paghihigpit ng sinturon, may maipangbayad lang sa kanya. Tila naging maayos na
ang lahat ng maghulog si ina ng isang-daan. Lumipas ang halos isang linggo,
ngayon ko lamang nabuksan ang Account at buong maghapon ay
pag-online sa Facebook ang inatupag ko. Kinagabihan at gawa na may pasok muli kinabukasan, mas maaga pa sa
alas-kwatro ang pagtulog ko. Hindi naman makatulog pagkat sadyang
napakaalinsangan ng gabi't patuloy siyang tumatatak sa utak. Dati, Masaya na ko
kahit nakikita lamang siya subalit nagbabago na ang hangarin ko sa kanya, tila
gusto ko na siyang katabi sa kama.
February 27, 2015
Friday
Year III-058
5x-e. Kasalungat ng kagabi ang nararanasang
lamig ngayong madaling araw at sa tindi ng namamayaning antok ay hirap pang
iawat ang sarili sa pagtulog subalit pinilit pa ring dumilat at bumangon.
Payapa at maayos na sana ang umaga ko ng muling dumakdak si ina dahil lamang sa
napabayaang nakabukas ang bintana't kay liit-liit ng bagay, masyado niyang
pinoproblema. Hindi ko na ibig pang makipagsagutan sa kanya kaso siya itong
mapilit at maging pagpapaayos ko ng Facebook account kay Kuya
Denver idinawit niya. Sa puntong iyon, muling nanumbalik ang inis sa dibdib
at kaka-badtrip. Gusto ko na ngang pasakan ng bulak ang teynga pagkat
rinding-rindi na sa pagbubunga niya. Puro na lang sermon ang abot sa kanya,
ba't di na lang idaan sa masinsinang pag-uusap kung may kinakaayawan o dapat
siyang itumpak sa akin. Hinayaan ko na lang siya upang di na lumala pa ang
sitwasyon.
5x-f. Pagdating sa eskwelahan, laking gulat
at pagsisisi ko sapagkat nakaligtaang may takdang-aralin sa General
Zoology. May pagmamadali ako sa paggawa ng assignment habang
di pa pumapasok si Ma'am Eloisa at labis akong na-pressure.
Ng pumasok si Ma'am, ipinabatid niya na di siya makakapagturo pagkat may meeting itong
dadaluhan. Gawa na wala namang ibang gagawin sa buong oras niya, binigyan niya
kami ng panahon upang tapusin ang takdang-aralin. Nagsitungo na sa Library ang
mga kamag-aral ko at kaming apat lamang ang naiwan sa silid. Habang aligaga sa
paggawa ng Takdang aralin ay bigla Kong naramdaman ang paghilab ng sikmura't
tila madudumi ako. Pagkalabas, masamang hangin lang pala't naibsan ang pananakit
ng tiyan ng mailabas ang masamang hangin.
5x-g. Ang daldal ng mga kasamahan ko at sa
daldal, hindi ko halos matapos-tapos ang gawain pagkat napupunta ang
konsentrasyon ko sa mga kuwento nila. Nang mapansing pumapasok na ang ibang
estudyante, saka lamang kami lumipat sa Library at doon
ipinagpatuloy ang paggawa. Sa dami, tila malabong matapos ang takdang aralin. Maya-maya pa'y
tumungo na kami sa Laboratory. Nagdala-dala pa kami ngSpecimens maging
mga Apparatus tapos di naman pala tuloy angexperimentation at
nakadagdag lamang sa aking dalahin. Maging sa buong oras ng laboratory ay
wala kaming ibang inatupag kundi maging abala sa paggawa ng
takdang-aralin. Matapos at pagkababa, natuklasan kong nawawala ang isang daan
ko, hindi tuloy ako Nakapananghalian at nagtiis na lamang sa gutom. Bakit pa
kasi nawala ang pera ko, samantalang inilagay naman sa tamang lagayan.
5x-h. Sa kadahilanang magsasagawa kami ng
sarbey sa Novaliches, hindi muna kami umuwing magkakagrupo sa thesis at
piniling manatili sa labas ng laboratory habang hinihintay
matapos ang klase ni Jed. Makalipas ang halos dalawang oras na
paghihintay, sa wakas at natapos din ang klase ni Jed at saka
lamang kami dumako sa Novaliches. Sa Holy Child Elementary
School namin naisipang isagawa ang Sarbey at labis kaming saka na
sakal pagkat daming bawal. Malapit ng mag-ikalawa ng matapos kami sa pagsu-Survey.
Matinding init ang sumagupa sa amin habang binabagtas ang kahabaan ng Quirino
Highway at sakit sa ulo ang abot ko.
5x-i. Sa pagod, pagkauwi'y diretso Siyesta kaagad
ako't malapit ng dumilim ng magising. Anong ganda ng kwentong natunghayan ko
sa Oz the Great powerful sapagkat kung sino pa ang Witch na
pinaghihinalaan niya ng masama, mabuti pala't siya pa ang tumulong kay Oscar upang
pabagsakin ang dalawang Wicked witch na sa una'y nagpanggap na
mabait at pinangakuan pang mapapasakanya ang kayamanan ng kaharian kapag
napaslang nito si Glinda, The good witch of South. May
hawig din ang kwentong ito sa Wizard of Oz kaya gustong-gusto
kong panoorin at maraming aral kang natutuhan. Huwag basta-basta magtiwala lalo
na kung di mo naman kilala at huwag din basta-basta manghusga ng kapwa, dahil
lamang sa iyon ang nakikita mo sa kanya.
February 28, 2015
Saturday
Year III-059
5x-j. Huling araw na para sa buwang ito't
malapit ng sumapit ang ikawalo ng umaga ng ako'y magising. Hindi pa nga
sumasapit ang tanghaling tapat, dama na kaagad ang matinding init at tila
hudyat na nagsisimula na ang Summer Season. Batong-bato muli ako
ngayong umaga't walang kabuhay-buhay, idagdag pa ang matahimik na kapaligiran
at nakakabigay lumbay kung ganoon, naisipan kong magpatugtog. Tila nalilimot mo
kung anuman ang 'yong pinagdaraanan kapag nakikinig ka ng masasayang awitin at
sumisigla ang umaga ko. Dahil sa tugtog ay ganadong-ganadong gawin ang gawaing
bahay. Paglalaba ang sunod na inatupag matapos ang gawaing bahay. Kay aliwalas
talaga ng panahon kaya magandang pagkakataon upang makapagpatuyo agad ng
sinampay. Pagsapit ng tanghali, malapugon ang init ng panahon at pwede ka ng
maglaga ng itlog sa bubong. Sa kadahilanang nasa Shopping Center ang
ilaw ng tahanan, ako muli ang naatasang magbantay sa tindahan.
5x-k. Hirap talagang labanan ang konsensiya
kung ito'y malinis at sa bawat baryang dumadampi sa palad ay lakas loob itong
binubulsa. Inaamin ko na masama ang aking ginagawa subalit tanging iyon lang
ang paraan upang makapag-ipon at may maipangbayad kay Kuya Denver. Ang
tindi talaga ng epekto ng Facebook sa akin at nagagawa ko ng
mangulimbat para lang diyan. Patawarin nawa ako ng maykapal sa aking mga
pagkakasala at di bale, kapag natapos ito, babawi ako't magsisimba na parati.
Sa panahon ngayon na gipit na gipit kailangan talagang kumapit sa
patalim. Kahit naghahari na ang antok at gusto nang mag-siyesta,
nilabanan ko iyon, magkaroon lang ng tagabantay sa tindahan at aminado ako, na
ako'y isang bantay salakay. Habang di na makipirmi sa pagtitinda sa sunod-sunod
na mamimili'y biglang nagkaroon ng black-out. Init-init na nga ng
panahon tapos nawalan pa ng kuryente't walang magagawa kundi batain ang init.
5x-l. Saka lamang ako nagkaroon ng
pagkakataong lumayas ng dumating si ina at sa bahay nila Angelica naisipang
bumisita. Tamang kwentuhan lang kaming dalawa't mistulan akong nasa Comedy
bar dahil dami kong tawa sa kanya. Habang masaya ang aming pag-uusap ang
biglang pagtawag sa akin ni Cathy at palaisipan sa akin kung ano
ang sasambitin. Sa sabik, itinigil ko muna ang pag-uusap kay Angelica at
dali-daling tumungo sa kanila. Nandoon pala si Jonabelle ng datnan
ko't abalang-abala ang mga ito sa paggawa ng Project. Naiingit ako
sa kanila pagkat nag-aaral sila ng mabuti't di mahilig bumulakbol. Nanatili pa
sa kanila hanggang sa kumagat ang dilim at medyo nakakaramdam man ng hiya ng
alukin sa kanila na maghapunan, kinapalan ko na ang mukha dahil sa gutom at kay
bukal ni Ate Ging sa bisita.
5x-m. Medyo minalas lang ako sapagkat ng
pagkahakbang ko, aksidenteng nasagi ang upuan kung saan kumakain si Janna at
nabasag ang baso. Pahiyang-pahiya ako ng mga oras na iyon at panay ang hingi ng
tawad kay Ate Ging. Pasalamat na lamang at di nasugatan si Janna't perwisyo pa sa kanila kung
nagkataon. Di kasi nag-iingat sa kinikilos kaya iyan, nakapinsala ako ng gamit
ng iba. Labis ko talagang sinisisi ang sarili sa nangyari. Sinamahan pa namin
si Jonabelle sa pag-uwi't habang pabalik kami ni Cathy,
may grupo ng mga kalalakihang lumapit at walang hiyang pinagkatuwaan kami. Di
na dapat namin sila papatulan subalit sa inis, nakipagsagutan na sa kanila.
Makapamintas kala'y kung sinong magaling at gwapo, puro hangin lang naman ang
pinagsasabi.
5x-n. Umuwi akong may yamot sa dibdib at di
dapat pinagpapala ang mga taong mahilig manghamak ng katauhan ng iba, bagkus ay
tinuturuan ng leksyon. Gawa na naibalik na ang kuryente, panonood agad ng telebisyon
ang inatupag ko pagkauwi't makapukaw damdamin ang naging kwento sa Magkapakailanman pagkat
tungkol iyon sa mga matatandang iniwan na ng mahal sa buhay at nanunuluyan
na Home for the Aged. Hanga ako sa ipinakita ni Lola
Tina, na sa kabila na takip silim na ang kanyang buhay at nag-iisa,
pinatunayan niya na may silbi pa rin sila't may karapatang lumigaya. Ang iba sa
atin, kapag matanda na, hinihintay na lang bawian ng buhay at napanghihinaan na
ng loob na makibaka sa buhay. Siya hindi ganoon ang pag-iisip at naging
determinado pang pasayahin ang mga kasamahang matatanda kahit mahirap. Kung ako
darating sa ganong kabanata ng buhay, maging gaya ko sana siya't ipagpatuloy
ang buhay kahit matanda na.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento