Gilbiography (My expressive daily Journal entry): 22. October 2014 Journal (Day 639-669)

October 01, 2014
Wednesday
Year II-274

^4z-l. May kung anong bigat muli sa kalooban ang agad kong naramdaman sa muling pagdilat na tila pinapahiwatig na may di talagang magandang magaganap sa mga susunod na oras, subalit binalewala ko lamang iyon. Medyo nakakatamad pang bumangon ng maaga lalo na kung malamig at inaantok subalit di na ibig pang lumiban at mahuli kaya di ako panaig sa aking katamaran. Gaano man naging kabagal ang takbo ng sasakyan, di naman ako nahuli sa pagpasok at manakanaka pa lamang ang pagdating ng mga estudyante ng aking datnan. Ilang sandali pa'y dumating na si Sir Dalope, hindi ako gasinong nakapaghanda't nabulaga pa pagkat magkakaroon pala kami ng Long test. Dahil may angking talino ang isipan pagdating sa Matematika, inakalang magiging madali ang lahat subalit halos mangamote ako sa kakaintindi ng Worded problem, minani-mani ko na lang ang pagsagot.

^4z-m. Nakahinga rin ng maluwag matapos ang pagsusulit at sa pag-alis ni Sir Dalope ang pagsiklab ng kaingayan sa silid na tila dinaig pa ang Squatters area. Kahit na nasa harapan na si Ma'am Joyce, tuloy pa rin sa palitan ng salita ang mga kamag-aral ko't di marunong makiramdam. Bilang bise presidente, sinaway ko sila subalit hinitsapwera lang nila ako. Maya-maya, dali-daling lumabas si Ma'am Joyce at pagkaraan sa pintuan ay biglang sinaklob niya ito, nagsitigil ang lahat at mukhang nagalit na nga si Ma'am Joyce, paano'y sukdulan sa ingay. Halos lamunin kami ng takot ng sumigaw si Ma'am Joyce pagkabalik nito at kita sa mata ang panlilisik. Di naman nagtagal ang sermon sa 'min ni Ma'am Joyce at nakapagturo pa siya.

^4z-n. Sa bawat may maikwento si Ma'am, palitan sila ng bibig samantalang hirap akong iugnay ang kanilang turan at nakatunganga, di ko maipaliwanag kung bakit madalas ay parating naba-blangko ang utak. Maya-maya'y lunch break na't kina Stella ako sumabay. Di pa kumakalam ang sikmura Kaya naupo lamang ako't pinagmamasdan silang kumakain, hindi sana ako kakain subalit panay ang pilit nila sa akin at pananakot, nag-order na ko. Diretso Computer shop kami matapos kumain. Habang nagkukumpyuter ay panay ang hagikhikan namin ng pagtripan ang kanya-kanyang Photos at grabe, ang saya nilang kasama. Nawalan man ako ng kaibigan, nakatagpo naman ako ng mas higit sa kanila. Ang ingay tuloy namin.

^4z-o. Pagkabalik sa silid, di pa dumarating si Sir Marvin. Wala akong magawa't walang sino ang mangahas na kumausap sa 'kin, nilibang ko ang sarili sa pakikinig ng musika. Ilang sandali pa'y pumasok na si Sir Marvin at ipinagpatuloy ang Group performance. Maya-maya'y lumabas na kami. Dahil puro ensayo lang naman ang gagawin sa oras ng PE para sa gaganaping Cheerdance competition at medyo nababato at di ko ibig ang nakatunganga lang at nagmumukmok sa iisang tabi, naisipan ko ng umuwi na lang. Bago ako tumuloy sa bahay, naisipan ko munang libutin ang buong Lagro Village at kay gaganda ng mga kabahayan. Nang makaramdam ng pagod, saka pa lamang nagpasyang umuwi. Diretso tulog pagkarating sa bahay, masarap na sana ang tulog ko ng biglang kumalugkog ng malakas.

^4z-p. Umiral muli ang takot sa dibdib kaya di ko ipinagpatuloy ang pagtulog at nagtakip ng teynga. Napakadilim sa labas at uulan nanaman. May gagawin pa kong proyekto sa Social Science na napurnada kahapon at na dapat tapusin kaya kahit namumutawi ang sindak sa dibdib dahil sa mga pagkulog, nilabanan ko iyon. Habang ako'y naglalakad, kita ko ang matatalim na kidlat na maaring tumama sa kahit na sinuman kaya lalo pang sumidhi ang takot. Kung kailan na Computer shop na, saka pa lamang bumuhos ang napakalakas na ulan. Ipinagpatuloy kong gawin ang project. Sa dami ng kailangang gawin, inabot na ko ng gabi subalit di pa natatapos, napagpasyahang ipagpatuloy na lang sa mga susunod na araw. Diretso hapunan ako pagdating sa tahanan at matapos ay nanood ng paboritong programa na sinusubaybayan gabi-gabi.

⁹²^{| 85}Walong pu't limang araw na lang at Pasko na.

October 02, 2014
Thursday
Year II-275

^4z-q. Pagkagising pagsapit ng madaling araw ay kakaibang bigat muli sa dibdib ang agad kong naramdaman at tila pinapahiwatig muli na huwag na raw ako pumasok pagkat di raw magugustuhan ang mangyayari. Di ko pinakinggan ang aking kutob, bagkus ay bumangon pa rin ako't nag-almusal. Nayayamot lang ako habang sinasariwa sa isip ang mga taong una ko ng nakasalamuha maging ngayon pagkat hirap nilang pakibagayan, pilit ko silang inuunawa pero sila pa yung may ganang magalit kapag nawala ang pag-unawa mo sa kanila. Sila ba, nakakaunawa ba sa kin? Isa pa sa kinakainisan ko'y yung taong pinagsasabihan ka sa bagay na iyong ginagawa pero ginagawa rin niya pala, that is unfair. Minsan na nga lang ako maging maligaya pero may pilit na humahadlang at nagagalit. Simula nang ako'y nasa elementarya hanggang sa kasalukuyan, may iba sa pagitan ko at sa kapwa ko.

^4z-r. Ano bang pagkukulang ko't bakit ganoon sila makitungo sa 'kin. Sa totoo ay aboridong-aborido na ko sa mga nakapaligid sa 'kin at ibig ko ng magwala pero di ko magawa. Pumasok naman akong may hinanakit sa dibdib at sa di sinasadya, napagtaasan ko ng boses si Rhica habang kausap, aminado akong mali iyon kaya humingi ako ng tawad sa kanya. Aboridong-aborido talaga ako ng mga oras na iyon at gustong mapag-isa. Nawala lang ang hinanakit sa dibdib ng English time na subalit ipinabatid ng aming presidente na wala raw kaming klase pagkat may Film Showing muli. Naglulundag sa tuwa ang mga kamag-aral ko.

^4z-s. Ang kaninang yamot sa dibdib, tuluyan ng nawala ng makakwentuhan si John Ray at siya lang bukod tanging kausap ko hanggang Auditorium at di out of this world ang kanyang isip kapag may naikukwento ako. Maya-maya pa'y nagsimula na ang Movie Marathon na pinamagatang Twelve Years of Slave. Magkahalong yamot at awa ang naramdaman ko't dapat sa mga taong mahilig manakit ng kapwang walang kalaban-laban, hinahatulan ng kaparusahan.

^4z-t. Sa haba ng Movie, inabot na hanggang Ala-una't di ko na tinapos pang panoorin. Kahit di ko pa ibig kumain at tiisin na lang ang kumakalam na sikmura, iba talaga ang mararamdaman kapag gutom ka na't sinamantala ko ang nalalabing oras sa pagkain. Matapos ay nagtungo na ko sa Laboratory. Magkakaroon pala kami ng Quiz sa Chemistry pero bago iyon, binigyan kami ni Sir ng sapat na panahon upang makapagrepaso, ilang sandali pa'y nagsimula na ang pagsusulit at halos ikabuwang ng bungo ang hirap ng Problem solving. Lumipas na ang halos tatlong oras, kakaunti pa lamang ang nasasagutan ko, no choice ako kundi mangopya na sa kamag-aral, pero maging sila'y walang kasagot-sagot ang papel. Nang maglaon, tumungo na kami sa silid at laking mangha namin sa ipinakitang experiment ni Sir Jasper pagkat sa bawat Chemicals na ihahalo sa other Chemicals, nagbabago ang kulay nito at kakaiba ang kanilang reaction, parang nakikita ko lang sa Chemistry Exhibition nung High school.

^4z-u. Habang nanonood, bigla na lamang ako tinabig ni Clark Haven ng walang kadahilanan, di ko mapalagpas ang ginawa niya kaya gumanti ako. Nang makaganti, patakbo akong lumabas at pagkalabas, kita kong nakahandusay si Hanna sa may hagdanan. Itinulak pala siya ng isa naming kamag-aral at dahil may iniindang Scoliosis, nalumpo ito't hirap tumayo. Naging paspasan kami sa pagtawag ng Medic at bayanihan siyang binuhat. Nakiusyoso pa kami hanggang sa dalhin ito sa clinic at ng madala, kusang loob na kaming nagsiuwian. Pagdating sa may Terminal ng Tricycle ay saktong nagkita kami ni Oliver, kinamusta ko siya't di akalaing nag-aaral pala siya sa eklusibong unibersidad dito sa Pilipinas at nararapat na mag-aral siya sa ganung eskwelahan dahil may angking talino ito. Matapos ang aming pag-uusap, saka pa lamang naisipang sumakay at diretso lamon pagdating ng bahay. Medyo dama ko na ang pagod sa buo kong pagkatao kaya di na nagpatumpik-tumpik pa sa pagtulog.

⁹¹^{| 84}Walong pu't apat na araw na lang, bago sumapit ang Kapaskuhan.

October 03, 2014
Friday
Year II-276

^4z-v. Wala muling pasok kaya putok na ang liwanag sa labas ng ako'y magising, sa halip na bigat sa kalooban ang agad na maramdaman tulad ng nakalipas na araw ay ginhawa sa dibdib na siyang nagpasigla't nagbigay kulay sa umaga ko. Animoy langit ang pakiramdam ko't nawa'y parating ganoon, di iyong laging may kaba sa dibdib at iniisip ang masamang pangyayari. Matapos mag-almusal, sinamantala ko ang araw na walang pasok upang tapusin ang Project sa Social Science, medyo nagkaproblema lang sa sariling Computer pagkat nagloloko, kinailangan ko pang lumabas at sa Computer Shop gawin. Hirap naman maipokus ang isipan sa gawain pagkat maingay at idagdag pa ang gulo, nagtiis na lamang ako't pasasaan pa'y matatapos ko rin ito. Makalipas ang isa't kalahating oras, abot langit ang tuwa sa dibdib pagkat natapos ko rin gawin ang Proyekto sa Social Science at may napuntahan rin ang pinaghirapan ko. Bago umuwi'y dumaan muna ako sa bahay nina Tita Arlene at di kagandahang balita agad ang ikinuwento niya sa 'kin.

^4z-w. Ipinabatid niya sa 'kin na nasuntok daw si Jaypee ng kanyang kaeskwela ng walang dahilan, iyon pala'y napagkamalan lang si Jaypee na kaaway ng sumuntok sa kanya kaya ito napagbalingan. Magang-maga ang kanyang mata ng masilayan ko, pasalamat na lamang at nakakakita pa siya. Dapat sa gumawa niyon sa kanya, mapatalsik upang magtanda't di na muli pang makapanakit ng mas mahina sa kanya o walang laban, kaso nagdadalawang isip si Tita't mas pinapairal ang konsensiya. Kung ako sa kalagayan ni Tita, magagalit ako kaso makokonsensiya kapag nagpasyang patalsikin ang taong umagrabyado sa anak ko. Lintik lang ang walang ganti. Nanatili pa ko sa kanila hanggang magtanghali't maya-maya'y kinailangan ko ng umuwi. Ako na lang pala ang di nakakapagpananghalian kaya diretso lamon ako pagkauwi't tila huling lamon na kung ako'y sumubo.

^4z-x. Matapos kumain, ako'y nag-Siyesta, hirap naman makapag-Siyesta ng ayos pagkat maalinsangan ang panahon, bumangon na lamang at sinimulan ng gawin ang proyekto sa Math. Dinig ko muli ang pagkulog, marahil ay bubuhos muli ang milagrong tubig. Di ko lang maiwasang matakot sa tuwing kumukulog at kidlat kaya itinigil ko muna ang aking gawain at nagtakip. Panay ang pagkulog subalit ni gabutil ng ulan, di man lang pumatak. Pagkanood ng balita, labis-labis ang ibinuhos na ulan sa ibang lugar samantalang tigang na tigang na kami sa alinsangan ng panahon, bakit ipinagdadamot sa amin ang milagrong tubig na siyang mag-aahon sa init na aming nadarama. Bumuhos naman ang ulan kinagabihan na siyang aming ipinagpapasalamat at lumamig-lamig rin ang aming pakiramdam. Ipinagpatuloy kong gawin ang proyekto sa Math matapos manood at mga ikasampo ko na naisipang matulog.

⁹⁰^{| 83}Walong pu't tatlong araw na lang ang nalalabi, bago sumapit ang Pasko.

October 04, 2014
Saturday
Year II-277

^4z-y. Nakakatamad pang bumangon dala na nanatili pa rin ang antok ngunit kailangan ng iangat ang sarili at mag-almusal upang kaharapin muli ang panibagong araw. Ni katiting na pagkain ay di pa nga magawang isubo't bigla na lamang umusbong ang aking sikumura't dali-daling nagtungo sa banyo. Inakalang dumi lang na kailangang ilabas sa katawan ay nagkakamali't nakailang balik na ko sa banyo, tinamaan muli ako ng aking LBM at tila di ako makakapasok, sinubukan ko pa rin magbihis, bahagya naman nawala ang pananakit ng tiyan kung kailan paalis na ko na siyang aking ipinagpapasalamat. Habang papasakay ng Jeep ay saktong nagkita kami ng dati kong kamag-aral na si Andrea at kamustahan kami. May konting pagbabago lang sa hugis ng pangangatawan ni Andrea pagkat bahagyang naging balingkinitan ito. Wala pa si Sir Arnold pagdating sa eskwela't pagkaraan ng ilang minuto'y saka pa lamang ito dumating. Nagkaroon kami ng Activity at iyon ay makikipagpanayam sa itinakdang Partner para sayo. Saktong si Precious ang napili ni Sir na maging partner ko at kakainis lamang pagkat sa dami ng pwedeng i-partner ay si Precious pa?

^4z-z. Naging mahirap sa 'kin ang pakisamahan siya pagkat di kami magkasundo't di pa rin mawaglit sa isipan ang ginawa nilang pag-iwan sa akin. Labag man sa kalooban na kausapin ko, wala akong magagawa pagkat nakasalalay ang markang makukuha. Sa bawat katanungang ibabato ko sa kanya'y naging matipid ang kanyang katuguna't tila kay ilap niya sa 'kin. Kahit naroroon ang presensiya ni Sir, mistulang palengke ang silid kaya di kami magkaintindihan. Kahit paano'y may nakalap naman akong impormasyon mula sa kanya. Parang natanggalan ako ng tinik sa lalamunan at gumaan ang paghinga ko matapos makipagpanayam kay Precious. Maya-maya'y English time na subalit wala pa si Ma'am Mactal, nanatili muna kami sa labas, biglang umiral sa 'kin ang katamaran at pilit mang labanan, bigo ko itong magapi't tila ibig ko ng umuwi.

^5a-a. Batid kong wala namang gagawin sa Chemistry pagkat sa nakikita ko ay nakikipagkwentuhan lang si Sir Jasper sa mga kamag-aral ko, nagpanggap akong nasiraan ng tiyan upang pagtakpan ang aking kamalian at ikinakatakot ko na baka isumbong nila ako na nag-cutting classes ng walang sapat na dahilan. Aminadong mali at masama ang ginawa subalit iyon lang ang naiisip kong paraan upang makauwi ng matiwasay at walang pangamba sa dibdib. Pagkauwi'y lakas loob akong nagdahilan kina Ina na sumakit ang tiyan, sa halip na mag-alala'y naglalagablab na sermon ang inabot ko't mabuti ng ganun ang sabihin nila kaysa malaman nila ang ginawa ko.

^5a-b. Diretso tulog ako matapos kumain at animoy malapit ng gumabi ng ako'y magising, pagkatingin sa malaking orasan, Alas-dos pasado pa lang. Ibig sanang lumantak ng pagkain mula sa pridyider subalit ako'y pinagbawalan nila, upang di mabato'y maghapon akong nakinig ng musikang nagbibgay ligaya sa dibdib. Kinagabihan, halos sumakit ang sikmura ko sa kakatawa habang nanonood ng Yaya and Angelina, sa kakulitan na ipinapakita ng mga Character, mistulan silang tinakasan ng bait at bagay na bagay itanghal sa Metro Manila Film Festival sapagkat bukod sa nakakatawa'y nakakapagbigay din ito ng kwela sa mga manonood. Naging napakasaya ng gabi ko dahil sa palabas na iyon. Matapos manood ng nakakabigay sakit tiyan na komedya, ako'y natulog na.

⁸⁹^{| 82}Walong pu't dalawang araw na lang bago sumapit ang Pasko.

October 05, 2014
Sunday
Year II-278

^5a-c. Kay tulin ng usad ng panahon at di namalayang sumapit muli ang araw ng Linggo, araw upang ilaan ang oras sa dakilang maylikha. Matagal-tagal na rin akong di nakakadalo sa Sunday Mass nina Pastota Anna o nakakapagsimba sa Simbahang Katolika, marahil ay naipon na ang mga kasalanan ko't isa na sa makasalanang nilalang at dapat na akong magsimba upang mahugasan ang mga pagkakasala sa Daigdig. Kahit malabong makakapagsimba ngayon, sapat na marahil na pagsisihan kung anuman ang mga kasalanang nagawa. Tirik na ang haring araw sa labas ng ako'y dumilat at sa 'king pagdilat ay ipinabatid agad nila Mama ang kanilang lakad na gumawi kila Ate Anne. Ibig ko sanang sumama sa kanilang lakad subalit may Project pa ko sa Math na dapat tapusin sa lalong madaling panahon, kaya di ako makakasama.

^5a-d. Matapos kumain ng agahan, agaran ko ng sinimulan ang paggawa ng Project sa Math. Hindi naging madali sa 'kin ang naturang proyekto sapagkat kailangan ay kakaiba't gayang-gaya kung anuman ang nakalimbag sa Libro. Ilang taon na kong gumagamit ng Microsoft Office subalit di ko pa alam kung paano I-type ang Fraction Bar at kung ano-anong key Shortcut na ang sinubukan ko. Sa dami ng dapat i-type, inabot ako ng apat na oras na tutok ang mata sa Computer at dahil oras na ng tanghalian, naisipan ko munang ipagpaliban at ituloy na lang mamaya. Di ko sana ibig matulog at samantalahin ang libreng oras sa paggawa ng project, subalit di ko napigilang antukin at nakatulog. Pagkagising ay pagkahilo agad ang naramdaman ko't di ko batid ang tunay na dahilan, lalo na't di naman maalinsangan, nanatili akong nakahiga. Nang bahagyang naibsan ang hilo, binuksan ko ang Computer. Di ko lang mapigilang mainis sapagkat ayaw nito bumukas, naisipang gawin na lang sa labas subalit batid kong mahihirapan akong mag-concentrate pagkat maingay at siksikan pa.

^5a-e. Mga bandang gabi na ng dumating sila Mama galing kina Ate Anne at bukod sa pasalubong na pagkain ay may baon rin silang kwento ukol kay Ate Anne. Dahil kanina pa kumakalam ang sikmura, pagkain agad ang nasa isip ko't diretso kuha ng dala nilang pasalubong. Buenas na buenas ang naging hapunan namin pagkat Lechong manok ang ulam at sa sobrang takam, naparami ako ng subo. Holiday nanaman bukas upang makiisa sa pagdiriwang ng Edil Adha ng mga Muslim, kaya nagpuyat pa ko sa kaka-Facebook at Youtube Through my Phone connected by Wi-Fi. Malapit ng gumitna ang gabi ng maisipang matulog, di naman makatulog pagkat malamok at nakakairita sa pandinig ang kanilang tunog.

⁸⁸^{| 81}Walong pu't isang araw na lang, bago sumapit ang Pasko.

October 06, 2014
Monday
Year II-279

^5a-f. Pagdiriwang ng Edil Adha o Feast of Sacrifice ng mga Muslim, laking pasalamat ko lang sapagkat kung di dahil sa maraming pagdiriwang ng mga Muslim, may mga araw na nagkakaroon tayo ng bakasyon. Kahit ang Muslim ay dumaranas ng Diskriminasyon mula sa atin dahil sa kakaiba nilang kaugalian katulad ng kumitil ng tao kapag may kasalanan itong nagawa sa kanila, naniniwala akong marami pa rin sa kanila ang mabait at palakaibigan. Wala muling klase ngayong Lunes, kung kaya putok na ang liwanag ng ako'y magising at nag-almusal. Medyo mataas na ang aking Energy at nasa mood kaya diretso gawa ng Project sa Math matapos kumain. Makalipas ang dalawang oras, laking tuwa ko pagkat natapos na rin sa wakas ang Project at Front page na lamang ang kailangang tapusin. Alas-dyis y medya na pala pagkatingin sa orasan at sadyang kay bilis ng oras. Balak ko na sanang ilimbag ang pinaghirapang Project subalit matinding init ang pumigil sa akin, nanatili muna ako sa bahay at nanood ng Telebisyon.

^5a-g. Kinahapunan at dahil sa makapal na ang buhok, naisipan ko ng magtungo sa Barber Shop. Habang patungo sa Barber shop ay saktong nakita ko si Crislyn na nakatambay habang bitbit ang sanggol pa lamang nitong anak, kinamusta ko siya. Kung di lamang maagang nag-asawa't nag-anak, malamang ay makakapag-aral siya sa kolehiyo't mas makakamit pa ang magandang kinabukasan. Masarap din magkaroon ng anak pero dapat sa tamang panahon at kung kailan may kakayahan ka ng buhayin ito. Matapos makipagtsikahan kay Crislyn, dumeretso na ko sa Barber shop ni Mang Usman at nagpagupit.

^5a-h. Tamang kwentuhan lang sa kanya habang ginugupitan at napakarami niyang biro sa 'kin kaya walang puknat ang aking pagtawa. Nang magupitan, gulat ako sa sarili ko pagkat laki ng pinagbago ng hitsura ko't ang kisig ko pala kapag nagugupitan. Bago umuwi'y tumungo muna ako sa Computer shop at nag-make-over ng Project. Naging mabusisi ako sa pagpili ng disenyong ilalakip sa Project kaya di ko namalayang kumagat na ang dilim. Pagdating sa bahay, malapit na palang mag-ikawalo at diretso hapunan ako. Matapos maghapuna'y panonood ng telebisyon ang sunod na inatupag subalit naudlot pagkat biglang bumuhos ang napakalakas na ulan na sinabayan pa ng pagkulog, tuloy ay labis muli akong nasisindak. Di pa dinadalaw ng antok kaya nag-surfing muna ako sa Internet. Mga dakong Alas-onse ko na naisipang matulog.

⁸⁷^{| 80}Walong pung araw na lang, bago sumapit ang Pasko.

October 07, 2014
Tuesday
Year II-280

^5a-i. Pumatak na ang ikaanim ng umaga ng magising ang katawang lupa ko, medyo inaantok pa't idagdag pa ang malamig na panahon na patuloy na umiiral kaya ipinagpatuloy ko ang pag-idlip. Sa pagdilat muli ng mata, kay bilis ng oras pagkat malapit ng mag-ikawalo't gising na ang lahat ng kasamahan ko. Kaagad kong binuksan ang Computer subalit ito'y nagloloko muli. Kahit di ibig gawin ang Front page ng project sa labas ay wala akong magagawa. Kaagad ko rin natapos ang Front page at ipinalimbag. Kahit wala pang tanghaling tapat, dama na ang matinding init sa labas habang ako'y naglalakad pauwi't tila di mo maramdaman na magpapasko na nga, halos maligo na ko sa sariling pawis pagkauwi't kaagad nagpahangin. Gayunpaman ang naging kinahinatnan ko, abot langit ang aking saya pagkat wala na kong aalalahanin pa sa mga subject at pwede ng maging Hayahay ang buhay.

^5a-j. Habang nakaupo'y ang pagdating ni Ate galing Sagada at may dala itong mga pasalubong, di pa ko gutom subalit gusto kong matikman ang Produkto ng mga Igorot kaya tinikman ko't iba ang sarap. Sa sarap, naparami ako sa pagkutkot at labis ang aking pagkaumay. Sa kabusuga'y kakaunti na lamang ang kinain ko pagdating ng tanghalian. Matapos makapanghalian, pansamantala akong nagbasa ng World Atlas upang antukin at maya-maya'y nag-siyesta. Pagkagising, animo'y gabi na sa dilim ng kalangitan, dinig ko na ang mga pagkulog na siyang nagpaigting muli sa takot ko. Ilang sandali pa'y bumuhos na ang ulan subalit daglian lamang. Batong-bato ako ng hapong iyon kaya naisipan kong makinig ng Musika't pagkasalpak sa Phone, hindi ma-play ang mga kanta't di rin mabuksan ang ilan kong mga Files.

^5a-k. Napag-isip isip ko na baka may Virus ang aking Memory system at nangangambang madamay ang ilan ko pang importanteng Files kaya naisipan kong ipasuri kay Kuya Denver subalit hiya ang pumigil sa akin.Nilabanan ko ang hiya't naglakas loob akong pumasok at nakiusap sa kanya. Sa bait, agad niyang pinagbigyan ang kahilingan ko't laking nga-nga ng bibig habang kinukumpuni niya ang mga corrupted files sa pamamagitan ng Programming at masyado akong nagiging ignorante sa ginagawa niya. First time ko lang makapasok sa bahay nila kaya halos mahalina ako sa gara't laki ng malamansyon nilang bahay. Pati mga Appliances at Gadget, tila ginto ang halaga. Ibig ko pang manatili sa bahay nila pero agad na kong umalis ng matapos niyang ayusin ang mga Files ko.

^5a-l. Kinagabihan at habang sarap na sarap ang mata sa pagtutok ng Telebisyon ay bigla na lamang nawalan ng Kuryente. Sayang at ang ganda pa naman ng eksena sa Ikaw Lamang at As usual, pumutok muli ang poste ng kuryente kaya nagdulot ito ng brownout. Kahit nagloloko na ang pipitsugin kong telepono, may pakinabang rin naman ito pagkat may TV at doon ko ipinagpatuloy ang pagsubaybay at kaunting tiyaga na lamang sa malabo't wating-wating na Reception. Hindi ko na kinakayang panoorin ang palabas sapagkat labis-labis ang pagmamalupit ni Franco sa kanyang mag-ina't dinaig pa niya ang pinakamasamang nilalang sa kanyang pag-asta't nakakapang-gigil panoorin. Matutulog na sana ako ng madiskubre ni Ina na di ko pa pala naidiin ang Doorknob, sumiklan muli ang pag-aaway tuloy namin ni Mama't di ko maunawaan sa kanya kung bakit ganong na lamang siya magalit samantalang kay simpleng bagay lang iyon. Ginawa ko na ang pinapagawa niya subalit nagpatuloy pa rin sa pagdakdak, pinabayaan ko na lamang siya't natulog.

⁸⁶^{| 79}Pitong pu't siyam na araw na lang, bago sumapit ang Pasko at nawa'y may dumating pa ang magagandang pangyayari bago magtapos ang Taon.

October 08, 2014
Wednesday
Year II-281

^5a-m. Dalawang Linggo na lamang ang nalalabi bago magtapos ang semester at parang kay bilis naman ng takbo ng panahon kung iisipin. Parang kailan lang ng makasama ko ang bagong kamag-aral at guro, ngayon malapit na kaming maghiwa-hiwalay at Mami-miss ko ang mga naging Guro ko lalong-lalo na si Ma'am Joyce. Pagdilat ng mata, sumapit na pala ang Alas-singko't kahit ibig pang matulog ay agaran ako sa pagbangon. Malapit ng Mag-ikapito, di pa ko nakakaalis ng bahay at mukhang mahuhuli na ako. Nandoon na si Sir Dalope pagdating sa Unibersidad subalit kakaunti pa lamang ang mga kamag-aral ko.Sa buong oras ng Math ay wala kaming ibang inatupag kundi asikasuhin angProject maging sa Social Science. Nang ipapasa ko na ang Project ay biglang di tinanggap ni Sir, kailangan pa raw may software copy na nakalagay sa bala. Nabulaga ako sa sinabi ni Sir samantalang pagkakaalam ko'y Optional ang pagpapasa ng Project kaya di ko kinailangan pang magpa-burn ng CD.

^5a-n. Maging ang iba kong kamag-ara'y di makapaniwala sa sinabi ni Sir. Nakiusap kami sa kanya kung pwede pa bukas subalit nagmatigas ito, kaya may pagmamadali kaming nagtungo sa Computer shop upang magpa-burn ng CD. Ako naman, tarantang-taranta't di na alam ang gagawin sapagkat di naka-save sa Memorycard ko ang Files ng project. Naisipan ko pang umuwi upang kuhain ang isa pang memory card subalit nagbago ang isip at ginawan na lang ng paraan. Naging maluwag na ang paghinga ko ng makapag-burn ng CD at pagkabalik, paalis na si Sir Dalope't binigyan pa kami ng pagkakataon upang magpasa ng Project hanggang Alas-onse. Grabe ang professor namin at labis akong na-rush. Sa oras ng General Psychology, nagkaroon lamang kami ng Class Orientation at bago umalis si Ma'am Joyce, siya'y kinausap ko upang sabihin ang lahat ng nasa loob subalit may klase pa siya't sinabing mamaya na lang kami mag-usap at pumunta na lamang daw sa Faculty.

^5a-o. Matagal ko na itong pinagpapalanuhan na sabihin kay Ma'am ang tunay na nasa loob ko sapagkat batid kong siya lamang ang makakaunawa pero sayang at mamaya pa. Mag-isa lamang akong nagtungo sa Karinderya't kumain, buti na lamang at nandoon sina Jaimarri at kahit may nangyaring di maganda nung nakaraang nagpunta kami sa MOA, nakisama pa rin ako sa kanila. Matapos mananghalian, ako'y nagkabisado ng Script sapagkat mamaya na ang Performance namin sa Social Science. Nang sumapit ang Alas-onse, nagtungo na ko sa Math Department, saktong nakita ko sila Arnulfo na magpapasa rin ng Project at sumabay ako sa kanila. Habang umaakyat ay bigla na lamang natapilok ang isa pa naming kasamahan at nakakatawa pa pagkatslow motion, walang humpay tuloy ang aming pagtawa. Pagkapasa ng Project, nagtungo kami sa Karinderya subalit sila lamang ang kumain.

^5a-p. Maya-maya pa, nagtungo na kami sa silid at habang di pa dumarating si Sir Marvin, nagpatuloy ako sa pagkakabisado. Di pa nga lumalayo ang oras ng matapilok ang isa kong kamag-aral ay may panibagong insidente muli't bigla na lamang nabuwal ang tangkay ng upuan ni Manelle kaya ito napadausdos, sa halip na pagtawana'y nag-alala kami sa kanya't mangiyak-ngiyak ito sa sakit. Lumipas ang tatlumpong minuto, dumating na si Sir Marvin at nagsimula na ang Group Performance, habang iyon ay sinasagawa'y lihim akong nagkakabisado. Dahil kinapos sa oras, laking tuwa namin pagkat sa Lunes pa kami magpe-perform. Agad akong dumeretso sa Computer shop paglabas ng silid. Matapos magkumpyuter, nagtungo na ko sa may Psychology departmentsubalit wala pa roon si Ma'am Joyce ng datnan ko, nanatili muna ako sa labas at hinintay siya. Makalipas ang halos isang oras, di ko pa nakikitang pumapasok si Ma'am kaya Nagpasya akong huwag ng ituloy ang balak at umuwi na lamang subalit determinado akong makausap si Ma'am Joyce at makahingi ng payo mula sa kanya kaya naisipan kong pumasok muli sa may Faculty.

^5a-q. Pagkapasok, saktong naroroon na si Ma'am Joyce. Sasabihin ko na nga sa kanya ang ibig sabihin subalit walang panahon ito na pakinggan ako at sinabing bukas na lang. Inirerespeto ko kung anuman ang naging pasya niya subalit di ko maiwasang manghinayang. Umuwi akong lugmok na lugmok at idinaan na lamang sa tulog ang naturang nadarama. Malapit ng gumabi ng ako'y magising at may magaganap pa lang Lunar Eclipse ngayong gabi, sinubaybayan ko ito. Hindi naman matanaw ng ayos sapagkat maulap. Bahagyang numipis ang kaulapan kinalaunan at nasilayan na nga ng maigi ang ganda ng Lunar Eclipse. May kaibahan lamang sa Eclipse pagkat kulay dugo ang Buwan at habang tumatagal ay may lumilitaw na liwanag. Maya-maya pa'y pumasok na ko sa bahay at nanood ng Telebisyon.

⁸⁵^{| 78}Pitong pu't walong araw na lamang, bago sumapit ang Pasko.

October 09, 2014
Thursday
Year II-282

^5a-r. Malapit ng sumapit ang ikapito ng nagmamadaling umaga ng ako'y magising at kakaibang bigat ng kalooban ang agad namutawi't ibig ko na itong ilabas subalit wala naman teyngang handang makinig maliban na lamang kay Ma'am Joyce. Agaran akong dumeretso sa may Faculty pagkarating sa Eskwela, subalit di ako pumasok pagkat baka magkaroon kami ng pagsusulit sa Filipino't baka di ako makadalo kapag nag-usap na kami ni Ma'am Joyce. Habang naglalakad patungong silid ay saktong nakita ko sina Stella. Medyo di ko naibigan ang naging komento ni Jhanina at sinabing panget daw ako kasama dahil sa taglay kong hininga at labis akong nainsulto, kahit sabihin nagpakatotoo siya, di ko pa rin maiwasang masaktan at nagsisipilyo naman ako. Iyan ang hirap sa halos lahat ng kamag-aral ko, hirap nilang pakibagayan at ano bang problema nila sa 'kin? Nandoon na si Sir Arnold pagkapasok. Naging kapanapanabik ang gawain namin sa Filipino pagkat lahat ng Impresyon o saloobin sa bawat kamag-aral ay maibubuhos sa pamamagitan ng pagsulat sa papel ng may-ari at iyon na ang pagkakataon upang maipahayag ko ang saloobin sa kapwa kamag-aral.

^5a-s. Tila gumaan ng bahagya ang kalooban ko ng mailabas ang lahat ng hinanakit, hinaing at reaksyon sa ilan kong kamag-aral subalit di pa rin iyon naging sapat dahil limitado lamang ang pwedeng isulat at matatambakan kapag nagtagal. Pagkabalik ng papel sa 'kin ay magkahalong tuwa at pagkadismaya ang naramdaman ng mabasa ang mga reaksyon nila sa 'kin at tama ang sinabi ni Sir Arnold, may sarili akong mundo na siyang nagpaunawa sa pinagdaraanan ko ngayon. Sa totoo lang ay nagpupumilit akong makawala sa mundong ginagalawan subalit ang hirap at parang nakabilanggo ako sa selda. Bago umalis ay inanunsyo ni Sir Arnold na sa Sabado raw kami magkakaroon ng pagsusulit.

^5a-t. Sa oras naman ng English, nagturo lamang si Ma'am Mactal at tila napakakomplikado ng naging Lesson namin. Maya-maya pa'y lumabas na ko't sa muling pagkakataon ay wala muling nakasabay sa pagtungo sa Canteen at kay dilim ng aking buhay kapag parating ganito. Saktong nakita ko sina Rhica at sa kanila ako nakisabay sa pagkain. Maya-maya pa'y nagtungo na kami sa Laboratory. Ikinalulungkot ko ang naging pasya ni Eric pagkat lilipat na siya ng ibang Seksyon sa susunod nasemester. Kinumbinsi ko siya na huwag ng lumipat subalit buo na ang desisyon nito, sa kadahilanang puro negatibo ang naging komento ng kamag-aral sa papel niya't labis niya iyon dinamdam.

^5a-u. Kahit kakaunti lamang kaming mag-aaral at naroroon ang presensiya ni Sir Jasper, naghari pa rin ang ingay na labis ikinairita ng pandinig kaya lumabas ako. Ilalaan lamang ang oras upang kami'y magrepaso sa Chemistry subalit sinabi ni Sir Jasper na di na kami magkakaroon ng klase. Laking tuwa namin ng sabihin niya iyon at ang aga ng uwian namin. Bago umuwi, kasama sila Arnulfo at Hanna'y nagtungo muna kami sa Covered court upang humingi ng Special Project kay Sir Anton. Medyo magastos ang ibinigay niyang project sa amin na bumili ng Score card at daan-daang piso ang kailangang ilabas. Matapos kausapin si Sir Anton ay kaagad namin siyang nilisan. Sa halip na dumeretso ako sa pag-uwi'y naisipan ko pang puntahan si Ma'am Joyce. Ng makaharap siya'y pagkadismaya muli ang namutawi sa dibdib pagkat wala itong panahon upang kausapin ako't talagang abala ito.

^5a-v. Gayunpaman ang mangyari, di pa rin ako nawawalan ng pag-asa na balang araw ay masasabi ko kay Ma'am Joyce ang lahat ng saloobin ko't hanggang may nakikitang pagkakataon ay di ko iyon palalagpasin. Paglabas ay hindi naging kanais-nais ang alinsangan ng panahon, pagkauwi'y naligo ako. Bahagya naman naramdaman ang lamig pagsapit ng gabi at animo'y magpapasko na nga. Nanatiling mabigat pa rin ang kalooban ko na siyang nagbigay pait sa pagtulog ko. Sana maging maginhawa na ang pakiramdam ko sa aking paggising at nakalaya na mula sa mundong aking ginagalawan sa kasalukuyan. I'm so depressed talaga.

⁸⁴^{| 77}Pitong pu't pitong araw na lamang, bago sumapit ang Pasko.

October 10, 2014
Friday
Year II-283

^5a-w. Kahit nakatulog na ko ng sapat sa oras ay di pa rin mapawi ang bigat na aking nararamdaman. Bakit ganito ang pakiramdam ko, parang kay dilim at walang masilayang liwanag at di ko batid kung paano ako napunta sa ganong Mundo. Ibig ko sanang ilahad kila Mama ang nasa loob nito subalit batid kong di nila ako mauunawaan lalo na't malalim na malalim ang pinagdaraanan ko't tanging ako lang ang nakakaalam. Di ko nga rin alam kung pati si Ma'am Joyce ay baka di rin ako maunawaan at basta, bahala na kung ano ang magiging reaksyon niya sa mga sasabihin ko. Tama lang na BS Psychology ang kuhain kong kurso upang lubos na maunawaan kung anuman ang pinagdaraanan ko ngayon. Kahit may dinaramdam, ginampanan ko pa rin ang responsibilidad at iyon ay tagawalis at punas ng sahig.

^5a-x. Matapos ang gawaing bahay, ako'y nakinig ng musika bilang pampaaliw, nagbabakasakaling mabawasan ang bigat na nararamdaman. Bahagyang gumaan ang loob subalit bumabalik ang dati nitong bigat kapag naalala't di ako matatahimik hangga't di ko nasasabi ito kay Ma'am Joyce o sumailalim saCouncelling. Ano bang nangyayari sa 'kin at bakit ako nagkakaganito? Buong akala ko'y normal ang pamumuhay gaya ng iba subalit ako'y nagkamali't dapat ko ng tanggapin na may kakaiba sa 'kin. Hindi na baleng sabihin na may iba sa kinikilos ko, huwag lang masiraan ng bait. Sa sobrang wili ko sa pakikinig ng musika, di ko namalayang malapit ng magtanghaling tapat at oras na upang mananghalian.

^5a-y. Matapos mananghalian, sinimulan ko ng magrepaso sa Filipino. Hindi naging madali ang pagbabalik aral pagkat kinailangan ko pang kabisaduhin ang bawat kahulugan ng termino't parang walang pumapasok sa isip ko. Idagdag pa ang antok na nadarama't sa totoo lang, nakakatamad mag-aral kapag Siyesta time subalit iyon ay nilabanan ko, alang-alang sa matatamong marka sa pagsusulit bukas. Ako'y inaantok na talaga't di ko na napigilan pa ang sarili sa pagtulog. May pagbabadya muli ng pag-ulan sa aking paggising at sumasayaw ang mga puno sa lakas ng ihip ng hangin. Kahit madilim na ang kalangitan at nagbabadyang umulan, itinuloy ko pa rin ang balak at iyon ay magkumpyuter.

^5a-z. Matapos magkumpyuter, di ko pang ibig umuwi't kahit ipinangako ko sa sarili na di na gagawi pa sa kanila, di nangangahulugan na kaliligtaan ko na ang mga pinagsamahan namin, nagtungo nga ko sa bahay nila Cathy. Pagkatungo, kita kong abala si Cathy sa pag-iihaw ng Barbeque, inakalang hapunan lang nila pero negosyo pala. Silang tatlong magkakapatid lamang ang nadatnan ko't wala si Ate Ging, sayang at marami pa naman akong ikikuwento sa kanya. Habang nasa puder nila'y tamang tsikahan lang kay Cathy, kaso'y naantala ang pag-uusap namin dahil sa kakulitan ni Jaka na mukhang na-miss ako. Madilim na sa labas ng magpaalam na ko sa kanila. Sa pagkamatay ng Street light na ilang araw ng di nasosolusyunan, naging napakadilim ng kapaligiran na nagpahirap sa paglakad ko. Natatakot tuloy ako't baka may mangahas na bumaboy sa pagkatao ko subalit umuwi naman akong ligtas. Sa kabila na kapahamakan sa mga dumaraan ang maaaring idulot ng kawalan ng ilaw sa kalye, natutuwa pa rin kami pagkat walang sinuman ang mangahas tumambay at nananaig ang katahimikan.

⁸³^{| 76}Pitong pu't anim na araw na lamang bago sumapit ang Pasko.

October 11, 2014
Saturday
Year II-284

^5b-a. Hindi ko pa ibig ang bumangon pagkat nanatili pa rin ang antok subalit kailangan na upang di mahuli sa pagpasok. Naging napakaaliwalas ng panahon at animoy nakangiti ang araw sa iyo kapag ito'y pagmamasdan na siyang nagbibigay sigla sa umaga ko, kaya ganadong-ganado ako sa pagpasok. Habang nasa dyip ay may gusgusing paslit ang umakyat at humingi ng limos. Di ko batid kong bibigyan ko ba ito ng pera o baka naman nagpapanggap lamang itong dukha upang mahikayat kaming magbigay, sa totoo lang ay nahabag ako sa kanya't dudukutin ko na sana ang pera sa bulsa at iaabot sa kanya subalit bigla itong umalis. Pagdating sa eskwela, kamag-aral ko pa lamang ang naroroon at sinamantala ko ang oras na wala si Sir Arnold sa pagrerepaso. Hirap naman ipasok sa isipan ang inaaral pagkat napakaingay nila't sakit sa teynga.

^5b-b. Kasabay ng pagpasok ni Sir Arnold ang paghahari ng katahimikan at nagsimula na ang pagsusulit. Nagrepaso ako't naghanda subalit di ko napaghandaan ang lumabas sa exam na nagpatagal sa akin upang sumagot. Nang matsekan, kahit maraming mali'y ikinagagalak ko ang natamong marka pagkat ito'y pasado. Dahil ito na ang huling araw ng pagkikita namin kay Sir Arnold, naging malugod ang pamamaalam namin sa kanya. Maya-maya'y lumipat na kami sa silid at maging sa English ay magkakaroon rin pala ng pagsusulit kaya paspasan ako sa pagrerepaso. Saka pa lamang nagsimula ang pagsusulit ng dumating si Ma'am Mactal. Hindi ko inasahan na magiging madali ang pagsusulit, mas madali kung ikukumpara kanina kaya agad ko itong natapos. Muli kong ikinatuwa ang naging resulta ng pagsusulit at nangangako sa sariling mas pag-iigihan pa sa darating na Final Exam.

^5b-c. Maya-maya'y lumabas na kami, ayaw ko ng mapag-isa pa't lunurin ang sarili sa kalungkutan kaya nakisama ako kina Erik. Medyo nakakabato silang kasama subalit pinakitunguhan ko pa rin, ang lalo pang mahirap ay kasama nila si Clark Haven at panay ang pang-aasar nito sa 'kin, di ko na lang ito pinansin kaso sadyang mapupusok ang binibitiwan niyang salita na di ko matanggap at nakakasakit pa sa dibdib, di ko na kaya pang makisama na kasama ang lokong iyon, nag-walk-out ako upang iwasan siya. Bago magtungo sa laboratory, ako'y nagkumpyuter. Parang sasabog na ko talaga kapag patuloy na kinimkim ang sama ng loob na ilang taon ko ng dinaranas kaya di na nagpaligoy-ligoy pang sabihin kay Ma'am Joyce sa pamamagitan ng Facebook. Tuluyan na ngang lumuwag ang kalooban ko ng mailabas ang hinanakit at nawa'y mabasa ni Ma'am Joyce ang lahat ng sinabi ko, upang sa gayo'y matulungan niya kong kumawala sa mundong ito.

^5b-d. Agad na akong dumeretso sa Laboratory matapos magkumpyuter. Kakaunti lamang kaming nagsipagdalo't marahil ay nagsiuwian na ang iba pagkat wala ng gagawin. Medyo nakakabato't tamad tuwing Chemistry time na't idagdag pa ang maalinsangang panahon, nagpasyang umuwi na lang. Habang nasa biyahe, minamalas nga lang ng lagay pagkat uulan muli't di ako nakapagdala ng payong. Madilim-dilim na ang kalangitan na anumang minuto'y bubuhos na ang ulan kaya sa halip na sa Sandigan bumaba, naisipan ko munang magtungo ng Ever Gotesco Mall upang magpatila ng Ulan. Tamang pasyal lang ako sa kahit saang panig ng Mall at kay lungkot ng buhay kapag mag-isa ka lang na namamasyal at kailan kaya ako makakahanap ng lugar na makakapagpaligaya sa akin? Maya-maya pa'y lumabas na ko't saktong ambon na lang pala. Pagdating sa bahay at gawa na ako'y inaantok na, diretso tulog ako't malapit ng sumapit ang gabi ng magising. Kahit ganito ang dinadaranas ko sa kasalukuyang ito, nagpapasalamat pa rin ako pagkat nakakain ako ng sapat at buo ang Pamilya.

⁸²^{| 75}Pitong pu't limang araw na lang, bago sumapit ang Pasko.

October 12, 2014
Sunday
Year II-285

^5b-e. Sumilip pa rin ang Haring Araw na tila nakangiti habang ito'y iyong pinagmamasdan, sa kabila ng naranasang masungit na panahon kagabi. Sa muli kong paggising, kasiglahan na ng kalooban ang nadarama sa halip na bigat at lungkot at nagagawa ko na rin ngumiti paminsan-minsan subalit di pa rin mapanatag ang loob hangga't di nababatid ng isipan na nabasa na ba ni Ma'am Joyce ang damdaming aking inilahad. Matapos mag-agahan, ako'y naglaba't naging magandang pagkakataon talaga ang maaliwalas na panahon upang makapagpatuyo ng sinampay at di man lang nakadama ng pagod kahit may karamihan ang nilabhan. Pakiramdam ko'y mataas ang Energy ngayong araw at sana'y magtuloy-tuloy hanggang gabi upang stress ay maiwasan. More Energy, mas happy.

^5b-f. Dahil magsisimula na ang Final Test sa darating na Martes at sa takot na rin na lumagapak at makastigo ng magulang, diretso sunog kilay ako matapos magsampay. Hindi naman ako makapagrepaso ng ayos pagkat ang ingay sa Labas at may mga sitwasyong talagang hirap kontrolin. Pansamantala kong itinigil ang pagrerepaso ng oras na ng tanghalian. Nang makapananghalia'y ipinagpatuloy ko ang pagrerepaso't walang exam na mahirap sa taong palaaral. Ang kanina na maaliwalas na panahon, bigla naman kumulimlim pagsapit ng tanghali't animoy nagbabadya muli ang pagbuhos ng ulan. Di nga ko nagkamali sa aking pagtaya't umulan na nga ng malakas. Habang bumubuhos ang ulan ay lalo pa kong ginanahan sa pagrerepaso subalit di naging biro ang pagrerepaso sapagkat kailangan isaulo ang lahat ng termino na aming pinag-aralan.

^5b-g. Tumagal ang malakas na ulan hanggang Alas-kwatro't pagkalabas ay kita muli ang pag-agos ng baha. Sa kagustuhang makatamo ng mataas na marka, wala akong ibang inatupag kundi magrepaso. Kaso ng sumapit na ang gabi, naghari muli ang kaingayan, pinagsabihan ko sila subalit di nila ako pinakinggan, lumipat ako sa lugar na makakapagrepaso ng matiwasay. Bakit halos lahat ng tao rito sa daigdig, ipinanganak na may teynga pero di naman ito ginagamit at iniintindi ang sinasabi. Kung minsan, kapag nakasalamuha ako ng ganong klaseng tao, pinapairal ko na lang ang pagiging matiyaga't di ko maintindihan ang bawat kinikilos nila. Maaga pa magigising bukas, kaya Alas-nuebe pa lang ng ako'y matulog.

⁸¹^{| 74}Pitong pu't apat araw na lang, bago sumapit ang Pasko.

October 13, 2014
Monday
Year II-286

^5b-h. Nanatili pa ring mabigat ang dibdib sa aking paggising at tila tinatamad akong bumangon at gustong ipagpatuloy ang pagtulog. Pagkabangon, Alas-singko y medya na pala't kailangan ko ng dalian sa pagpasok. Kahit pakiramdam na Isolated ako sa mga kamag-aral at di nila ako pinapansin, di iyon dahilan upang lumiban sa klase't ipapagpatuloy ko pa rin ang pakikisalamuha sa kanila. Nang huling Linggo ko pa ito pinag-iisipan kung lilipat ng ibang Dash sa susunod na Semester. Pagdating sa eskwela, tila kay dalang ng mga estudyanteng naglalakad at aga naman yata ng kanilang Sembreak. Kahit Last day na ng pagkikita namin kay Sir Dalope, nagturo pa rin ito't matapos ay isinulat namin lahat ng naging Impresyon kay Sir Dalope at grabe, sobrang mami-miss ko siya. Sana maging guro ko pa siya sa Next Semester at kung di naman, maging gaya niya ang magiging guro ko sa Math. Oras na ng Psychology subalit di pa pumapasok si Ma'am Joyce at nawawalan ng pag-asa na matutulungan pa ko ni Ma'am. Sana nga'y nabasa niya ang ipinaskil ko sa Facebook.

^5b-i. Maya-maya'y bigla akong nabuhayan ng loob ng pumasok si Ma'am Joyce subalit di kami nakapag-usap ng masinsinan pagkat may lesson pa siyang kailangan i-discuss. Habang nagtuturo si Ma'am Joyce ay unti-unti ng nabibigyang kasagutan ang mga suliranin ko't sinabi niyang “Challenge yourself” para makawala sa mundong iyong ginagalawan at matutong makipagkapwa-tao upang mapaunlad ang Socio-cognitive. Nagagalak naman ako pagkat nabasa ni Ma'am Joyce ang sulat ko't dahil iyon na marahil ang huling pagkikita namin, masigabo kaming nagpaalam sa isa't isa at sobrang mami-miss ko siya. Sinubukan ko ang sinabi ni Ma'am Joyce at nakipaghalubilo ako sa kanila, subalit di naman ako pinapansin at nagmumukha lamang tanga kapag ipinagsisiksikan ang sarili, humiwalay na ko sa kanila't mag-isa nanaman akong kumain, ang hirap pala ng pinapagawa ni Ma'am Joyce at di basta-basta.

^5b-j. Ngayon na pala ang pag-uulat namin sa Social Science at di ko pa alam ang sasabihin, nag-research ako sa internet ng paksang aking iuulat at matapos ay ipapa-print. Sa dami ng mga nakapila, di ako agad nakapagpa-print at idagdag pa ang init dahil siksikan. Ng ako magpapa-print, biglang sinabi ng Operator na di sila nagpapa-print mula sa Yahoo, nadismaya lang ako't sayang ang pagpila ng matagal. Lumipat ako sa ibang shop at kahit mahaba rin ang pila, nagtiyaga ako sa pagpila. Sumapit na ang Alas-dose subalit di ko pa naipapa-print ang iuulat ko't dami kasing ipinapa-print ng nauna sa akin. Napag-isip ko na takasan na lamang ang kahihiyan maari kong danasin mamaya sa pag-uulat at binalak ko ng umuwi.

^5b-k. Kung kailan papalabas na ko ng Campus ay biglang nakita ako ni Rickclyde at binalaang isusumbong kapag itinuloy ko ang aking balak, no choice ako kundi sumama sa kanya sa pagpasok at goodluck na lang sa 'kin mamaya. Habang nag-uulat ang ibang grupo'y damang-dama ko na ang kaba. Walang magagawa ang kaba kaya umisip ako ng paraan at ng kami na ang mag-uulat, nilakasan ko ang loob sa pagsasalita't nag-adlib na lamang. Pumalit ang tuwa sa dibdib at nabunutan ng tinik matapos mag-ulat. Sa halip na umuwi, nagtungo muna kami kay Sir Anton pagkat di pa pala nakakabili ng Score Card. Silang dalawa lamang ni Hanna ang nagpunta't hinintay ko sila sa may Hilltop Square. Pagkabalik ng dalawa, sinabing hanggang Alas-Singko na lang ang pasahan at sa mga oras na ito'y kailangan ay nakabili na.

^5b-l. May kamahalan ang ipinapabili ni Sir kaya halos maubos ang pera ko sa ambagan. Inuudyok sana ako nina Colene na sumama sa kanila sa inuman subalit di ko iyon ugali't mas pinili kong umuwi. Dala na ako'y inaantok na, diretso tulog ako pagdating sa tahanan. Pagkagising, biglang naging matanong sa 'kin si Ina tungkol sa ginagawa ko sa eskwela't di ko maunawaan ang reaksyon niya. Wala pala akong kaalam-alam na nabasa na pala niya ang mga sinulat ng kamag-aral ko sa papel at di niya naiibigan ang mga komento kaya walang humpay na sermon ang abot ko sa kanya. Nakakainis lang pagkat itinago ko iyon, tapos nabasa pa nila't di dapat nila malaman ang tungkol sa nakasulat. Labis ang aking pagkayamot sa pangingialam ni Ina, kaya nagpakita ako ng bangis at sige, ako parati ang mali't wala ng ginawang kabutihan sa mundo! Sobrang ikinababa ko ng tingin sa sarili ang mga sinabi nila't di ko iyon matanggap. Kahit natapos na ang panenermon nila, labis kong dinibdib ang mga sinabi at nadismaya ako ng husto sa sarili pagkat napakatanga ko. Magrerepaso sana ako ngayong gabi subalit nawalan na ko ng gana't itinulog na lamang ang naturang nadarama.

October 14, 2014
Tuesday
Year II-287

^5b-m. Dibdib ko'y naghihingalo't nanlulupaypay bunsod ng natamong salitang tagos sa dibdib kagabi. Sinusubukan kong kaligtaan kung anuman ang sinambit nila ngunit paulit-ulit ko iyon naalala't sa tuwing mangyayari iyon ay paulit-ulit akong nasasaktan. Parang ipinamukha nila sa 'kin na wala akong karapatang magsalita't di ko lubos mabatid kung bakit gusto nilang mangyari sa 'kin iyon. Kung di lang pinakelaman ni ina ang sulat at malaman nila, di sana ganito ang mangyayari sa 'kin at mararamdaman. Hindi ko naman masisi si Ina kundi ang sarili't dapat itinago ko ng maigi upang di matuklasan at napakatanga ko talaga. Kahit kinikimkim ko pa rin ang sinabi nila, di ako nagpalunod sa nararamdaman at nagawa pang bumangon.

^5b-n. Mamaya na ang Final exam namin kaya todo repaso ako. Hirap talagang magsunog kilay kapag may iba kang iniisip lalo na't sariwa pa sa isipan ang mga nangyari sayo’t nakaka-depressed, di mo man gustuhin, kailangan ay tanggapin ang kapalaran at mag-ingat na lamang upang di na maulit. Wala akong ginawa sa buong umaga kundi magbasa't kahit paano'y nalilibang ako sa pagbabalik aral. Mga dakong Alas-onse ng lisanin ko ang tahanan at pagdating sa eskwela, di pa nagsisimula ang exam, sinamantala ko ang nalalabing oras sa pagrerepaso. Gawa na napakaingay muli sa silid at samu't saring bibig ang madidinig, nawala na ko sa konsentrasyon at itinigil na lamang. Lumipas ang ilang sandali, pumasok na ang proctor at ganap ng nagsimula ang Exam.

^5b-o. Asignaturang English ang una naming pagsusulit at naging sisiw lamang ang pagsusulit sa pangkalahatan kaya agad ko itong natapos. Matapos ang pagsusulit ay pansamantala kaming lumabas at pagkalabas, may sinabi sa 'kin si Arnulfo tungkol sa pinapabili ni Sir at iyon ay Pito na mabibili pa raw sa SM. Isang oras na lang ang nalalabi bago magsimula ang sumunod na Pagsusulit, kung kaya dali-dali akong nagtungo sa SM at hinanap kung saan ang bilihan ng Pito. Sa unang store, bibili sana ako ng Pito, kaso may kamahalan at di abot ng ibinigay na badyet, nagtungo pa ko sa ibang store at saktong nakahanap ng mas mura-mura subalit kulang pa rin ang pera, inabuluhan ko na lang, may maipasa lang kay Sir.

^5b-p. Pagkatingin sa pitaka, kakarampot na lang ang natira't mukhang kukulangin ako sa pamasahe, wala akong maisip na paraan kaya pagbalik, kinapalan ko ang mukha sa pangungutang at agaran naman akong pinautang. Malapit ng magsimula ang pagsusulit kaya dinalian na namin sa pagkilos. Asignaturang Filipino ang sunod naming pagsusulit at ako'y nagagalak pagkat lahat ng nirepaso ko, lumabas kaya ako'y nadalian. Naging madadali lang ang mga naging pagsusulit namin ngayon at sana di maging mahirap ang mga susunod pang pagsusulit upang iwas kamote. Mga dakong Alas-singko na ko nakarating sa bahay at diretso nuod ng telebisyon pagkat walang maisipang gawin. Matapos manood at dahil walang naitakdang pagsusulit para bukas, nagpuyat ako sa pagrerepaso't malapit ng kumalahati ang gabi ng maisipang matulog.

⁷⁹^{| 72}Pitong pu't dalawang araw na lamang bago sumapit ang Pasko.

October 15, 2014
Wednesday
Year II-288

^5b-q. Magdamag na inulan ang buong ka-Maynilaan na nagbigay lamig sa aming pagtulog at marahil ay umiiral muli ang Hanging Amihan. Dahil nasarapan sa pagtulog, malapit ng sumapit ang Alas-otso ng ako'y magising at diretso higop ng mainit na kape bilang pampainit. Matapos magkape, gawaing bahay ang sunod kong inatupag at sa aking pagwawalis, napakaraming alikabok muli ang nalikom ng Dustpan at kay kapal ng bulto nito, bahagya akong sinipon matapos magwalis, naupo muna ako't hinayaang guminhawa ang pakiramdam. Kay sungit ng panahon at walang humpay ang pagbuhos ng ulan, tuloy ang pangamba sa dibdib ay muling nanumbalik. Maya-maya'y sinimulan ko ng gawin ang Takdang-aralin sa Social Science. Sa dami ng kailangang sagutan, mukhang malabong matatapos ngayon at isang oras ng nakaupo sa may mesa subalit kakaunti pa lang ang nasasagutan at medyo nakakatamad ng maghanap ng isasagot.

^5b-r. Di pa rin ako sumuko't nagpatuloy pa rin sa pagbabasa, nagbabakasakaling mahahanap ang sagot subalit ang hirap at suko na ko. Gawa na kanina pa kumakalam ang sikmura, pansamantala kong itinigil ang gawain at nananghalian. Ipapagpatuloy ko sanang gawin ang takdang-aralin subalit bigla akong inantok at nakatulog. Sa totoo lang ay katamaran ang umiiral kapag oras ng Siyesta't kailangan ay isa sa dapat pigilan upang ang natitirang oras ay di masayang. Ipinangako sa sarili na saglit lang tutulog pero nabali't sumapit na ang ikatlo ng ako'y magising. Habang kumakain ng Meryenda, biglang dumating si Tita Susan at ipinabatid na kakagaling lang daw ng Batangas. Ibig ko pa sanang lantakan ang dala niyang pasalubong, kaso'y wala ng mapaglagyan ang sikmura.

^5b-s. Maghapon kaming nagkwentuhan ni Tita Susan at halos matuyuan ng laway sa kakasalita pero ayos lang iyon kaysa naman mapanis. Habang kami'y nagkukwentuhan, may ikinomento ang ate ko na sadyang di katanggap-tanggap sa 'kin at kung makapagsalita'y kala'y napakalinis, hinayaan ko na lang siya't di inintindi ang sinabi. Sa totoo lang ay gusto kong ilabas ang emosyon, kaso di ko magawa pagkat inisanasaalang-alang ko ang presensiya ng bisita't ayaw kong magkairingan kami sa harap ni Tita Susan. Maya-maya'y pansamantala kaming lumabas ni Tita at nagtingin-tingin ng yaring bag. Napawi naman ang inis sa dibdib pagkauwi't nagpapasalamat ako pagkat nakaya kong kontrolin ang damdamin at di nagpadala. May balak sanang magrepaso, kaso ang ingay ng mga bata't medyo nakakatamad na rin, panonood ng telebisyon ang inatupag ko. Di makukumpleto ang gabi kapag di nakanuod ng paboritong drama. Maaga pa magigising bukas kaya di na ko nagpatumpik-tumpik pa sa pagtulog.

⁷⁸^{| 71}Pitong pu't isang araw na lang, bago sumapit ang Pasko.

October 16, 2014
Thursday
Year II-289

^5b-t. Ako'y nasasabik sa nalalapit na Sembreak at sana'y naipasa ko ang lahat ng asignatura upang iwas pagdurusa sa darating na Next Semester. Alas-singko pa lamang at di pa sumisikat ang haring araw ng ako'y magising at diretso bangon. Sa aking pagbango'y malamig na klima agad ang nadama't tila nakakatamad maligo pero naligo pa rin ako. Pagdating sa School ay may tatlumpung minuto pa ang nalalabi bago magsimula ang pagsusulit, sinamantala ko ang oras sa pagrerepaso't paggawa ng Assignment sa Social Science. Nawala ang pokus ko sa pagrerepaso ng dumating si Hanna at Jaimarri at maya-maya pa, may pagmamadali kaming nagtungo sa silid. Laking gulat namin pagkat si Sir Anton ang Proctor namin sa Math at bigla niyang tinuran na Singko raw ako sa PE, halos malanta ako sa sobrang panlulumo't takang-taka pagkat nagpasa naman ng Special Project, iyon pala'y nag-iinaso lang sa 'kin ang baklang hampi damping iyon at parang sira ulong natawa sa tuwa.

^5b-u. Sa una'y naging madali lamang ang Math exam pero humirap sa mga sumunod na parte't di ako makapag-concentrate pagkat panay hirit ng Jokes si Sir at nakaka-distract siya. Isang oras ng lumilipas, wala pa sa kalahati ang nasagutan ko, kung kaya nanghula-hula na lamang at di ko inasahang ganung kahirap ang pagsusulit sa Math. Sa halip na dumeretso sa itinalagang silid, nanatili muna kami sa may koridor at habang nakatitig sa malayo'y bigla akong nilapitan ni Clark Haven at tahasang tinukso, nilayuan ko siya subalit nasunod ito saanman ako magpunta't ipinagpatuloy ang panunukso. Ayaw ko siyang patulan pero nakakabanas na, nagawa ko siyang hampasin at aksidenteng nasundot ng daliri ang mata niya.

^5b-v. Nang masundot, bigla niyang hinampas ang ulo ko't saktong tumama ito sa pader, nakaramdam ako ng sakit at di ko inakalang magagawa niya iyon. Tumigil ito sa panunukso pero sakit naman ang pumalit at mananagot siya sa ginawa sa 'kin. Buti na lamang at di gasinong katindi ang pagkauntog at bahagyang may umimpis na bukol. Maya-maya'y nagtungo na kami sa sumunod na silid at General Psychology ang sunod naming pagsusulit. Kahit may iniindang sakit, nagawa ko pa ring magbasa ng husay at sumagot, medyo nahirapan lang ako pagkat may ilan doon na lumabas na di pa naituturo. Habang isinasagawa ang pagsusulit ang biglang pagpasok ni Ma'am Joyce at nagpamudmod ng Answer sheet, sa muling pagkatatao'y nagkita kami ni Ma'am at kamustahan. Saglit lamang ito at agad na umalis.

^5b-w. Sumasakit talaga ang ulo ko nun at namamaga ang bukol kaya diretso tungo ako sa Clinic matapos ang pagsusulit upang humingi ng Pain reliever at magpatingin. Kahit na malokong tao si Clark Haven at siya ang dahilan kung bakit dinadaranas ko ito, nagawa ko pa rin ito pagtakpan ng magtanong ang Doktora't kaya ko nagawa iyon pagkat ayaw kong lumaki ang gulo't kawawa naman siya kapag mapapatalsik, pasalamat na lamang ang mokong na iyon at di ko siya isinumbong maging kay Mama at kapakanan pa rin niya ang nanguna sa 'kin. Agad na nakarating kay Mama ang nangyari sa 'kin kaya naging matanong ito't maalalahanin pag-uwi ko sa bahay at di ko sinabi ang tunay na dahilan, sa takot na ito'y magalit.

^5b-x. Ipinag-giitan ni Mama na ipatingin ko na raw ang ulo sa Doctor subalit tumanggi ako't ayaw ko ng gumastos pa sila ng malaki. Ipinagpahinga ko ang sarili matapos mananghalian at pagkagising, kaagad kong ginawa ang Takdang-aralin sa Social Science at take home quiz. Habang abala sa pagsagot na halos di na magkandaugaga, ipinabatid sa 'kin si Ina na may mahalaga itong lakad mamayang gabi't ibinilin na bantayan ng maigi ang kuya. Sa kadahilanang umalis si Mama samantalang nasa trabaho si Ate at Papa, kaming dalawa lamang ni Kuya ang naiwan sa bahay at nakakalungkot na may halong takot. Matapos maghapuna'y agad kong binuklat ang libro sa Chemistry at nagrepaso. Ilang ulit ko ng inintindi ang Lesson subalit di pa rin makuha't mukhang mahihirapan ako sa pagsusulit bukas. Malalim na ang gabi subalit di pa bumabalik si Ina't halos mamugto na ang mata sa kakahintay. Gawa na inaantok na kung kaya di ko na napigilan ang sarili sa pagtulog.

⁷⁷^{| 70}Pitong pung araw na lang, bago sumapit ang Pasko.

October 17, 2014
Friday
Year II-290

^5b-y. Mga dakong Alas-kwatro ng maramdaman ko ang pagdating ni Mama subalit sa antok ay pinili ko pang matulog kaysa alamin ang tungkol sa napuntahan niya. Sadyang kay bilis ng oras at di namalayang Alas-Siete na ng muling magising kaya agad na kong bumangon. May balak akong puntahan matapos ang mga pagsusulit kaya bago pumasok, dali-dali kong inihanda ang susuotin at lingid iyon sa kaalaman nila Mama. Pagdating sa eskwela, mga kamag-aral ko pa lamang ang nadadatnan habang di pa dumarating ang Proctor, ipinagpatuloy ko ang pagrerepaso sa Chemistry at halos mabuwang na ko sa kakaintindi ng Lesson. Ngayong araw din ang pasahan ng Take home quiz sa Social Science at di ko pa iyon natatapos, kumapit na ko sa patalim at iyon ay mangopya.

^5b-z. Sa pagdating ng Proctor ay kanya-kanya kaming balik sa upuan at nagsimula na ang pagsusulit. Social Science ang aming pagsusulit. Kahit di nakapagrepaso, naging madali pa rin naman ang pagsusulit dahil sa Stock knowledge at isa pa'y itinuro na iyan ng Elementary at High School. Nang Chronological Arrange na, doon na ako nahirapan at naghula-hula na lamang. Matapos ang pagsusulit sa Social Science at sa halip na lumabas, nanatili lamang ako sa silid at nagrepaso sa Chemistry. Labis akong nahihirapan sa pagrerepaso't nakakalito ang bawat paraan ng pag-solve, nagpaturo na ko kay Nikko at di sana ako mangamote mamaya. Maya-maya'y pumasok na ang panibagong Proctor at nagsimula na ang pagsusulit. Di talaga kaya ng utak ang naging pagsusulit sa Chemistry kahit nagrepaso na't nganga ako. Sa hirap, nanghula-hula na lamang ako't maliit ang tiyansang maipapasa ang pagsusulit.

^5c-a. Sa buong semester na ito, Chemistry subject ang pinakamahirap at nakakapagbigay pa ng sakit sa ulo. Last day na ng pagkikita namin for this semester kaya panay ang pagpapaalam ng iba kong Kamag-aral na balak lumipat ng kurso o Seksyon. Ang sa 'kin lang, hiling ko na magkaklase pa rin kami sa susunod na Semester at walang mabawasan. Pagkalabas, agad na kong nagtungo sa banyo upang magpalit pagkat gagawi ako kina Tita Cleo. Hindi pa nga nakakarating sa kanila, stressful na ko dahil sa tindi ng trapik at mga dakong Alas-dos na ko nakarating sa lugar nila. Sa halip na dumeretso sa bahay nina Tita Cleo, naisipan ko pang magpunta kung saan nagtatrabaho si Tita Susan at pagkarating, nadatnan kong abala ito sa pagtatahi ng sapatos at kami'y nagkwentuhang magtita. Bukod sa pagkukwentuha'y ipinakilala rin ako ni Tita sa mga kasamahan nito't labis nilang pinasaya ang araw ko pagkat nakakatuwa silang kausap kahit abalang-abala sa pagtatahi. Habang sila'y nagtatahi, panay ang tingin ko sa bawat ginagawa nila't kahit paano'y may nalalaman din ako sa paraan ng paggawa ng sapatos.

^5c-b. Kahit halos mapagod ang paa sa pagpa-andar ng makina, Enjoyable ang kanilang trabaho at di nakakabato. Mga bandang Alas-sais ng matapos ang gawain ni Tita Susan at saka pa lamang kami nagtungo sa Bahay nila Tita Cleo, abala ang dalawa kong pinsan sa pagkukumpyuter ng datnan namin at saka lamang naghapunan. Habang ako'y nagkukumpyuter ang biglang pagdating naman nila Tita Cleo at Tito Lito't tawang-tawa ako sa kanya pagkat pagkamalan ba naman ni tita na ako raw si Darrel. Naging matanong sa 'kin ang Tita Cleo maging ang Tito Lito kaya di ko magawang itikom ang bibig. Habang ako'y nakahiga sa kama, dinig ko ang mga kwento ni Tita Cleo sa mga anak at grabe, di ako makatulog pagkat nakakakilabot ang mga kwinikwento niya't lalo pang sumidhi ng patayin ang ilaw. Malapit nanaman palang sumapit ang Halloween, kaya uso nanaman ang katatakutan.

⁷⁶^{| 69}Anim na pu't siyam na araw na lang, Bago sumapit ang Pasko.

October 18, 2014
Saturday
Year II-291

^5c-c. Habang himbing ang mata sa pagtulog ay naramdaman kong biglang may nagkumot sa 'kin. Pagkadilat, di ko naman nakita't tulog silang lahat at nagtataka ako kung sino ang nagkumot. Doon ay umigting na ang aking takot at iniisip na baka may multo subalit ipinagsawalang bahala ko iyon at ipinagpatuloy ang pagtulog. Malapit ng lumiwanag ng ako'y magising muli't agad na bumangon. Pagsilip sa labas, umuulan pala't patay, di ako nakapagdala ng payong. Medyo maaga pa kung kaya ako pa lamang ang dilat ang mata't nagpahangin sa labas. Maya-maya'y gumising na si Tita Cleo at nagluto ng agahan. Habang kumakain ng almusal, nagkwento ito sa akin ng nakakatakot pero nakakatawa sa huli. Dahil sa mga kwento ni Tita, sa halip na takot ang umiral sa dibdib ay tuwa. Ibig ko pa sanang manatili sa kanila pagkat masaya subalit kailangan ko ng umuwi't baka hinahanap na.

^5c-d. Mga bandang Alas-onse na ko nakauwi't agad na nananghalian. Habang nagkukwento kay Mama ay bigla akong kinompronta ni Ate. Hindi pala niya naibigin ang mga kwinento ko kina Tita Cleo tungkol sa kanya at parang ipinapalabas niyang di na dapat ako nagsalita. Hindi ko siya maunawaan at bakit kailangan pang itago, kung wala naman dapat ikatakot sa maaring mangyari, masyado siyang mapaglihim at kahit ikwento ang simpleng bagay na tungkol sa kanya, nagagalit ito. Maligaya ang araw ko't kahit di katanggap-tanggap sa 'kin ang mga binibigkas niya, di ko na lang ito pinatulan at baka maulit muli ang nangyari nung nakaraan. Matapos kumain ng pananghalian, agad akong nanood ng Telebisyon at saktong maraming nag-gwapuhang kalalakihan ang nasubaybayan ko sa Showtime na rumarampa't ang lalakas ng dating.

^5c-e. Ngayon pala ang Grand Finals at upang tanghalin kung sino ang Gandang Lalaki para sa taong ito. Bukod sa pinagpala ang kanilang mukha'y ang gaganda rin ng hubog ng kanilang pangangatawan at mapababae o binabae, di na maawat sa pagtili lalo na kapag nilalapitan. Sa antok, di ko na naipagpatuloy pang manood ng patimpalak at nag-Siyesta. Pagkagising ay agad akong nagtungo sa Computer shop at tamangPost lang ng mga Quotes and photos sa Facebook at hiling ko na maraming mag-like. Sa sobrang humaling sa Facebook, inabot ako ng dalawang oras na tutok ang mata sa monitor at lumaki ang bayarin ko sa upa.

^5c-f. Kinagabihan, halos tumulo ang luha ko habang nanonood ng kwento sa MMK pagkat kahit mahina na't malubha na ang karamdaman ng tatay, di pa rin ito nagawang iwan ng kanyang anak at patuloy na inalagaan, kaso binawian ito ng buhay sa bandang huli at kakalungkot isipin na kapag inaalala mo ang maliligayang sandali na kasama siya't ibinuhos ang pagmamahal sayo pero sa bandang huli, mawawala rin siya sa 'yong piling. Hindi pa ko dinadalaw ng antok, kaya naisipan ko munang makinig ng musika bilang pampa-relax at pampaantok. Sa tuwing nakikinig ng awitin, nababago nito ang pakiramdam ko't kahit wala naman dapat ikasaya, nagiging masaya pa rin dahil sa musika. Maya-maya pa'y naisipan ko ng matulog.

⁷⁵^{| 68}Anim na pu't walong araw na lang, bago sumapit ang araw ng Pasko.

October 19, 2014
Sunday
Year II-292

^5c-g. Sa sarap at himbing ng pagtulog ko, nagnunumingning na ang sinag ng araw sa may bintana ng ako'y magising at agad ng bumangon. Sumapit nanaman ang araw ng Linggo at ito ang araw upang ilaan natin ang oras sa dakilang maylikha. Medyo matagal-tagal na rin akong di nakakadalo sa Sunday Mass nina Pastora Anna at kamusta na kaya ang lagay nila, may nadagdag kaya sa kasapi nila? Matapos mag-almusa'y agad kong ginampanan ang gawaing bahay, bakasyon grande nanaman kaya may oras muli upang maglinis sa loob ng bahay at siyempre, maglakwatsa paminsan-minsan. Ng matapos ako sa pagwawalis, pagkukumpyuter ang sunod kong inatupag. Naging napakaingay ng kapaligiran sa labas dahil sa ganda ng boses ng kapit-bahay at akala'y sila-sila lang ang tao sa daigdig.

^5c-h. Sa ingay, di na tuloy kami magkaintidihan habang nag-uusap maging ang pinapanood at di na talaga maiiwasan sa lugar namin ang Noise Pollution. Di ko na matiis pang pakinggan ang nakakarinding ingay, naisipan ko munang umalis at magtungo sa bahay nila Cathy. Saktong nadatnan ko si Ate Ging na naggigitara pagkatungo ko't ipinabatid niya sa 'kin na Anniversary ng kanilang Church sa susunod na Linggo't panay ang imbita sa 'kin na ikinagagalak ko naman. Himbing sa pagtulog ang Cathy ng datnan ko't maya-maya'y ginising na ito ni Ate Ging pagkat may ensayo pala sila para sa Intermission Number. Sinamahan ko si Cathy sa pagtungo sa may JOLIA Church at pagkarating ay ang mainit nilang pagtanggap ang siyang isinalubong sa 'kin at nakakatuwa lang pagkat sa kabila na halos tatlong buwan na kong di nakakapagsimba o bumibisita sa kanila, di nila ako binura sa puso't isipan.

^5c-i. Tamang kwentuhan na may kasamang tawanan kaming mga Youth Fellowship at na-realize ko na sa kanila ko mahahanap ang saya pagkat sila'y palabiro't di nawa ako magkamali sa aking iniisip. Iba talaga ang mararamdaman mo kapag kasama mo ang mga taong malapit sa Diyos. Maya-maya pa, nagtungo na kami sa Taas upang bumili ng props na gagamitin sa kanilang Intermission number. Kahit magaan lamang ang bitbit na karton kung malapad ito, naubos pa rin ang lakas ko't parang alila nila ako, pero ayos lang basta't may maitutulong sa kanila at iyon ang paraan upang lalo pang mapalapit ang loob. Pagkabalik sa Church ay agad na namin sinimulan ang paggawa ng Props, medyo dumidilim at matatagalan pa si Cathy na manatili roon, umuwi na ko subalit biglang nagbago ang isip ko habang naglalakad at naisipan magtungo kina Regine.

^5c-j. Ilang buwan na kong di nakakadalaw sa kanila't laking gulat ko pagkat may Sari-sari store na sila. Bukod sa may tindahan sila, ang laki rin ng pinagbago ng bahay at umayos at gumanda, mas maganda kung ikukumpara sa 'min. Napag-alaman ko na si Ate Ajhing ang may ari ng tindahan at sina Shiela lamang ang nagbabantay. Pumasok ako sa tindahan at si Gelyn ang naatasang magbantay. Dati, mahina ang ulo ni Gelyn pagdating sa Math nung ito'y estudyante ko pa, pero marunong ng maghawak ng pera habang nakikipagtransaksyon sa mga mamimili't di ko batid kung sa 'kin ba siya natuto o sa iba? Kaso naloko ang Gelyn ng maibenta niya ng piso sa halip na kwatro ang Mari Biscuit, nalugi tuloy sila ng bahagya. Bukod kay Gelyn ay nandoon din si Annie maging sila Aling Gina't kami'y nagtsikahan. Nagtagal pa ko sa kanila hanggang Alas-siete't pagkauwi'y wala pa ring katahimikan ang kapaligiran dahil sa Bidyooke. Tumahimik lang ng sumapit ang Alas-dyis na aming ipinagpapasalamat at nakatulog ng matiwasay.

⁷⁴^{| 67}Anim na pu't pitong araw na lamang at bukas ay Pasko na.

October 20, 2014
Monday
Year II-293

^5c-k. Dati kapag ganitong araw, kahit bitin pa ang aking pagtulog at medyo inaantok pa, kailangan ng mag-utay-utay sa pagbangon upang ihanda ang sarili sa panibagong araw ng pagpasok sa eskwela, subalit ay nagagalak ako pagkat nagsimula na ang bakasyon at goodluck na lamang sa magiging resulta ng mga pagsusulit at nawa'y naipasa ko ang lahat ng kinukuhang asignatura. Maganda ang init sa labas kaya matapos mag-almusal, naisipan kong labhan ang uniporme. Nakaramdam lamang ako ng konting yamot sapagkat ang pinakamamahal at iingatan kong bag, walang kaalam-alam na isinilid sa basurahan at sinabing bumili na raw ng bago pagkat sira na't samantalang sa aking paningin ay ayos pa ito't dekalidad ang tibay. Isinalba ko ang bag mula sa basurahang nilalangaw at nilabhan kasama ng mga uniporme.

^5c-l. Matapos maglaba't magsampay, pagbabasa naman ng libro ang inatupag ko't yamot muli sa sarili ang namutawi pagkat di ako matuto-tutong makaunawa ng English at sa halip na matuto'y inaantok lamang ako. Interesting pa naman ang binabasa pagkat tungkol sa pag-uugali ng tao ang nakatala't gusto ko iyon maunawaan upang maging mahusay na Psychologist balang araw at marunong kumilatis ng taong aking makakasalamuha. Pansamantala kong initigil ang pagbabasa ng Psychology book ng tanghalian at matapos ay ipinagpatuloy ko subalit di nagtagal pagkat di ko na nakayang pigilan ang antok, nag-Siyesta ako. Pagkadilat ng mata, bumuhos muli ang malakas na ulan at sinabayan pa ng pagkulog at kidlat kaya labis ang aking takot.

^5c-m. Kaagad naman tumila ang ulan, balak sanang gamitin ang paa sa paggala't magtungo sa bahay ng kaanak o kaibigan subalit wala si ina't walang magbabantay kay Kuya Al. Upang di lamunin ng pagkabato'y pagbabasa muli ang inatupag ko't kahit paano'y nauunawaan ko na ang binasa't nangangahulugan na nag-improve na ang kaalaman sa pag-unawa't sana'y magtuloy-tuloy. Pagsapit ng gabi, anung dilim sa aming kapaligiran pagkat di pa rin nanunumbalik ang Street lights at magdulot ng peligro sa mga dumaraan kapag iyon ay magpatuloy, kahit na di maganda ang maaring mangyari kapag madilim, natutuwa ako pagkat tahimik at maayos kong napapakinggan ang pinapanood at maayos na makakapag-isip-isip tungkol sa hakbang na isasagawa para bukas. Mugto na ang mga mata ko dala ng antok, kaya diretso himlay na sa kamang kay lambot matapos manood ng paboritong programa.

⁷³^{| 66}Anim na pu't anim na tulog na lang, at pagkagising ay Pasko na.

October 21, 2014
Tuesday
Year II-294

^5c-n. Medyo napasarap muli ang tulog ko kung kaya malapit ng mag-ikawalo ng ako'y magising at ginhawa muli sa dibdib ang naramdaman na nagbigay gana upang samantalahin ang mahabang bakasyon na gawin ang mga bagay-bagay. Gawa na ako'y nababato, naisipan kong magbasa muli ng Psychology book at ngayon ko lang nadiskubre't nalaman na Food Brain ang pagbabasa pagkat kung ihahalintulad sa katawang nagugutom at nangangailangan ng pagkain, sa oras na iyon, siyempre kailangan nating kumain ng sa ganon ay mapawi ang gutom at nakakalikom pa ng sapat na bitamina, ganon din sa pagbabasa na habang ikaw ay nagbabasa, bukod sa pinapawi nito ang iyong kamang-manga'y nakakalikom ka pa ng mga kaalaman at lumalawak ang iyong kaisipan. Kaya sa mga taong di sapat ang kanilang kaalaman upang gawin ang isang bagay, mahalaga ang pagbabasa't isa ito sa pinakakailangan natin sa pag-aaral.

^5c-o. Habang tutok ang mata sa kakabasa'y biglang nabali ang konsentrasyon ko ng maulinig ang sigawan mula sa labas. Sumilip ako't mayroon palang di nagkakaunawaan at palitan pa sila ng maanghang na salita. Ipinagpatuloy ko ang pagbabasa matapos makiusyoso. Maya-maya'y umalis na si Mama't kaming dalawa na lamang ni Kuya Al ang naiwan. Grabe ang init sa labas at kaya nitong tustahin ang balat kapag ibinilad kaya buong maghapong nasa bahay. Malapit ng mag-ikaapat subalit di pa bumabalik si ina't mukhang di matutuloy ang balak ko't ano kaya ang nangyari sa kanya? Lumipas ang ilang sandali ng dumating si Mama't tamang lantak lang kami sa dala nitong pasalubong.

^5c-p. Matapos kumain, naisipan kong magtungo sa computer shop at muling nagkumpyuter. Malapit ng dumilim ng matapos ako sa pagkukumpyuter subalit di ko pa ibig umuwi pagkat nakakabato kaya naisipan kong magtungo kina Regine. Saktong nandoon sina Gelyn ng ako’y tumungo't maging si Aling Gina. Habang nakaupo'y nakalibre ako sa hapunan dahil sa nakahaing cake at kahit anung tanggi ko dahil sa nararamdamang dungo, binigyan pa rin nila ako't halos maumay ako sa dami ng kinain at ramdam ko ang kabaitan nila sa 'kin. Maya-maya'y nakipagkwentuhan ako kay Annie at kakatuwa lamang siyang kausap pagkat nakikinig ito't interesado sa mga sinasabi ko.

^5c-q. Sa sarap ng aming kwentuhan, di ko namalayang Alas-otso na't kinailangan ko ng umuwi. Habang naglalakad ay takot sa dibdib muli ang nadarama ko di dahil sa madilim kundi baka mapagalitan ni ina sa 'king pag-uwi subalit di naman natuloy ang aking pangamba. Medyo busog na ang sikmura kaya kakarampot lamang ang nilamon ko't sabay nuod ng telebisyon. Nakakapanggigil sobra na may halong tensyon sa napanood na eksena sa Ikaw lamang ng itakas ni Natalia si Isabelle mula sa kamay ni Franco at nagtagumpay nga sila. Natutuwa ako pagkat nagkaayos na silang mag-ina at namulat na si Natalia sa katotohanan na demonyo ang tatay niya. Gawa na di pa bagsak ang mata, naisipan ko munang mag-soundtripat maya-maya'y natulog na ko.

⁷²^{| 65}Mayroon na lamang na Anim na pu't limang araw bago sumapit ang Pasko.

October 22, 2014
Wednesday
Year II-295

^5c-r. Habang ako'y himbing sa pagtulog ay nagising na lamang bigla dahil sa pananakit ng tiyan, pagkatutok ng mata sa orasan, Alas-dose pa lamang. Di pangkaraniwan ang sakit ng tiyan na naranasan ko't marahil ay maraming hangin ang pumasok habang ako'y tulog, iyon pala'y kailangan ko lang ilabas ang masamang laman at nakailang-ulit ng balik sa banyo, tinamaan nanaman marahil ng LBM. Saka pa lamang nakatulog ng huminto ang aking pagdurumi't nanghina ako. Alas-siete na pala ng muling magising at sa paggising, nanumbalik na ang aking lakas at animoy walang nangyari. Upang lalo pang lumakas, mainit na kape ang naging agahan ko. Matapos humigop ng kape, ako'y nagbihis na pagkat ako'y tutungo sa School upang kumuha ng gradong natamo para sa First Semester.

^5c-s. Habang papatungo'y wala ng patid ang kabang nadarama't iniisip na baka may isang asignaturang tagilid ang grado subalit nanatili pa rin ang tiwalang makakapasa. Pagkatungo sa may Registrar ay ipinabatid sa 'kin na sa Lunes pa makukuha ang grade maging Enrollment, parang bulang nawala ang kaba ng madinig ko 'yon at agad na umalis. Di ko pa ibig ang umuwi't naisipan pang magtungo sa Fairview Terraces at namasyal-masyal. Sa aking pamamasyal ay manakanaka pa lamang ang dagsa ng mga madla't marahil ay maaga pa. Kung ikukumpara'y di hamak na mas maayos ang posisyon ng mga bawat himpilan ng mga bilihin sa Fairview terraces kaysa sa SM at kay kintab pa ng palapag. Ipinagpatuloy ko ang paglilibot hanggang sa mahagip ng aking tingin ang mamahalin at magagarang relo.

^5c-t. Nakakaakit ang ganda ng mga relo't ibig itong bilhin at ariin subalit wala akong sapat na pera pagkat maladyamante ang presyo. Habang ako'y nakatitig ay may isang lalaking lumapit. Sa unang tingin ay aakalaing banyaga dahil sa hitsura nito pero laking gulat ko pagkat nakakapagtagalog ng alukin niya ko.Pang-akit ang kaputian at kakisigan niya't tila nahi-hypnotize ako subalit tumanggi pa rin ako sa kanyang alok pagkat di kaya ng bulsa't agad akong umalis. Kahit nakalayo na, nakatatak pa rin siya sa isipan. Mga bandang Alas-dose ako nakauwi't sa gutom ay agad akong nananghalian. Matapos ay nag-Siyesta na ko. Mga bandang Alas-dos ng magising ako't malakas muli ang buhos ng ulan sa labas subalit agad din tumila.

^5c-u. Sa pagtila ng ulan, agad akong lumabas upang magkumpyuter at ipagpatuloy ang gawain. Naging napakaabala ko sa 'king gawain kung kaya di namalayang nakakadalawang oras na sa renta't lumalaki na ang bayarin, kinailangan ko ng mag-log-out. Hirap talaga ng buhay kapag parati kang rumerenta, sakit sa bulsa. Sa halip na diretso uwi, naisipan ko pang bumisita kila Auntie Cleng at nakipagkwentuhan. Sa sarap at saya ng aming mga napag-usapan, hindi namalayang madilim na sa labas at kailangan ko ng magpaalam. Naging pahirapan sa akin ang bagtasin ang daanan pagkat bukod sa madilim ay takot at kaba ang namutawi sa dibdib pagkat daming naglipanang loko-lokong maaring samantalahin ang dilim upang makapangbiktima. Buti na lamang at ligtas akong nakauwi't diretso lamon ng nalutong ulam at nuod ng paboritong programa. Sa antok ay agaran akong nahiga't ipinikit ang mata matapos manood atnawa'y wala mangyaring masama sa magdamag.

⁷¹^{| 64}Anim na pu't apat na araw na lamang ang nalalabi bago sumapit ang Pasko.

October 23, 2014
Thursday
Year II-296

^5c-v. Kalat na ang liwanag sa labas ng ako'y magising at animoy kay kulay ng umaga ko na nagbigay gana upang gawin ang naising gawin ngayong bakasyon grande. Matapos kumain ng agahan ay gawaing bahay agad ang inatupag ko't nakakalibang sa pakiramdam kapag may ginagawa kaysa sa pakuya-kuyakoy lamang ang Paa na wala naman mangyayari. Pagbabasa ang sunod kong inatupag matapos ang gawaing bahay at medyo nawiwili na rin kahit di pa lubos maunawaan ng isip kung ano ang binabasa't umaasang balang araw ay uunlad rin ang aking pag-unawa't magiging malawak ang isip. Sa sobrang abala sa pagbabasa'y di ko namalayang oras na upang lumantak. Kanina pa kumakalam ang sikmura kaya diretso tungo ako sa mesa at banat ng nakahaing pagkain.

^5c-w. Naging napakaalinsangan ng lagay ng panahon kinatanghalian kaya hirap akong mag-Siyesta, bilang pampalibang ay naisipan kong manood ng Telebisyon at sa lahat ng naunang nag-perform na kasapi ng Showtime Familyay sa Performance nina Vice Ganda at Ryan Bang ako naantig at kinabog nito ang natutulog kong damdamin pagkat si Vice Ganda na isang batikang Komedyante ay First time lang magpa-iyak ng madlang People. Makabagbag damdamin ang ipinakita nilang performance sa mga manonood pagkat ang bida sa kanilang intermission number ay ang mga may kapansanan at kakaiba sa Mundo't nakaka-touch ang mensaheng kanilang inawit na mismong si Vice Ganda pa ang lumikha. Ipinapahiwatig nito na di dapat natin kutsain ang mga taong kakaiba bagkus ay tulungan natin sila at iparamdam kung gaano natin sila kamahal, sa totoo lamang ay di ko mapigilang maluha.

^5c-x. Matapos manood ng telebisyon at gawa na medyo nababagot ng lagay kapag walang bagay na pinagkakaabalahan, naisipan kong linisan ang palikuran. Halos mangaubos ang taglay na lakas sa kakakuskos ng pader na nanggigitata sa kapal ng lumot at halos maubos na rin ang Kloroks sa kakasaboy nito subalit di ako sumuko't ipinagpatuloy ang pagkukuskos. Nang makitang maputi na ang pader, saka pa lamang ako huminto't sana'y ikatuwa ni Mama ang ginawa ko. Kinagabihan ay naging kaabang-abang muli ang eksena sa Ikaw Lamangpagkat malapit ng magtuos si Gabriel at Franco subalit di natuloy dahil sa napakatuso ni Franco at nagtanim pa ng bomba sa mismong harapan niGabriel at ito nga'y sumabog. Mukhang di ko na gugustuhin pang manood ng Ending ng Ikaw Lamang pagkat mamatay pala si Gabriel sa bandang huli at di ko mapigilan ang sariling mangigil sa tuwing masisilayan ang mukha ni Franco. Kaagad na akong humiga sa kama matapos manood ng paboritong programa.

⁷⁰^{| 63}Anim na pu't tatlong araw na lamang bago sumapit ang Pasko.

October 24, 2014
Friday
Year II-297

^5c-y. Dakong Alas-tres ng madaling araw ng magising ang natutulog kong katawang lupa, gawa na di na nakakaramdam ng antok ay kaagad na akong bumangon kahit medyo maaga pa't naisipang magbasa. Di pa man sumasapit ang buwan ng Disyembre'y dama na ng katawan ko ang lamig na siyang nagpangatog at nagpaigting sa aking katamaran subalit nilabanan ko iyon at ipinagpatuloy ang pagbabasa. Sobrang ginaw talaga at di na kaya pa ng katawan ang tiisin ang lamig na bitbit ng Hanging Amihan kaya itinigil ko na ang pagbabasa at muling natulog. Boses agad nila Mama at Papa na halatang may pinagtatalunan ang naulinig ko sa muling pagdilat ng mata, umaga na pala't tirik na ang haring araw sa labas kaya agad ng bumangon at nag-almusal. Matapos kumain ng agahan ay kaagad kong ipinagpatuloy ang pagbabasa at inis ang namayani sa dibdib pagkat sa halip na pumasok sa utak ang binabasa'y inaantok lamang ako subalit di ako panaig sa katamaran at ipinagpatuloy ang pagbabasa.

^5c-z. Tutok na tutok ng husto ang mga mata sa napakakapal na aklat na tila malabong matapos sa dami ng nakasulat kung patigil-tigil at di namalayang sumapit na ang Alas-Onse. Sa kakabasa'y mugto na ang aking mga mata kung kaya nagpasyang ipagpahinga muna. Maya-maya'y bigla akong inutusan ni Papa na lagyan ng karga ang Wi-Fi broadband at umiral agad ang sabik sa dibdib kaya di ko na nagawa pang tumanggi. Nang malagyan ng karga'y one to sawa ako sa kaka-surf ng Internet by the use of my Phone at nakaligtaan ko na ngang kumain dahil diyan. Kami talagang mga kabataan, di maawat na itutok ang mata sa Internet at kamay na mag-click ng kung-ano-ano kaya madalas ay napapahamak, sabi nga nila Think before you click at huwag magpadalos-dalos upang ang life ay still alright. Hindi ako nag-Siyesta at buong maghapong tutok ang mata sa kakapanood ng video sa Youtube.

^5d-a. Nakakaenganyong manood ng Fantasy movie pagkat kahit kathang isip lamang ang mga Magic ay di mo mapigilan ang sariling mahalina. Sana'y katulad ng sa atin ang mundo nila na Wonderful at napapadali ang pamumuhay nila dahil saMagic. Kung pwede lamang madyikin ang mga konkretong bagay at gawing pera, di na sana tayo gumagapang sa hirap at mapapasakamay ang ibig subalit napakalabong mangyari iyon pagkat napakaimposible at mananatiling kathang isip lamang ang Magic. Ano kaya ang purpose ni God kung bakit binuhay niya tayo na walang taglay na kapangyarihan gaya niya?

^5d-b. Kinagabihan at kahit di ko na ibig pang abangan ang Ending ng Ikaw Lamang ay sinubaybayan ko pa rin ito at laking gulat ko ng biglang lumitaw si Gabriel at itangkang itakas si Andrea subalit nahuli ito ng tauhan ni Franco at sukdulan na ang pagkademonyo niya na dinaig pa si Satanas. Kawawa si Gabriel kay Franco pagkat parang insekto lamang kung apak-apakan at dumanak ang dugo mula sa kanyang katawan subalit lumaban pa rin ito. Sa huli'y natuldukan din ang kasamaan ni Franco at naipagpatuloy nina Andrea at Gabriel ang kanilang pag-iibigan na naudlot nina Samuel at Isabelle. Sa tana ng buhay ko bilang isang manonood ay isa na angIkaw Lamang sa The Best teledrama Series at di maiwawaglit sa isipan.

⁶⁹^{| 62}Anim na pu't dalawang araw na lamang, bago sumapit ang Pasko.

October 25, 2014
Saturday
Year II-298

^5d-c. Pakiwaring ako'y nakahilata sa ulap ng magising ang nahihimbing kong pagkatao't kasingkulay ng bahaghari ang aking pakiramdam na nagbibigay buhay at sigla sa umaga ko, hinihiling na nawa'y parating ganito't di puro bigat at negatibo ang nasa isip. Upang lalo pang sumidhi ang siglang namamayani sa dibdib ay naisipan kong magpatugtog ng awitin. Singtaas ng sikat ng araw ang Energy ko kaya ganadong-ganado sa gawaing bahay at nagagawa pang sumayaw kahit di na magkandaugaga sa dami ng gawain. Hindi man lang lumasap ni gahibla ng pagkahapo matapos ang gawaing bahay at naisipan ko pang ituon ang mata sa pagbabasa. Gaano man kaaliwalas ang panahon kaninang umaga'y ganoon naman katindi ang alinsangan pagsapit ng tanghali na halos ikatupok ko na't matutusta ang sinumang magbilad, ibig sanang igala ang sarili sa labas subalit mainit na panahon ang pumigil sa aking naisin. Naipagpatuloy lamang ang naudlot na balak pagsapit ng hapon at naisipang ilaan ang oras sa pagkukumpyuter.

^5d-d. Matapos magkumpyuter at sa halip na idako ang yapak sa sariling tahanan ay naisipan pa nitong tumbukin ang bahay nila Regine. Habang ako'y papatungo ay saktong nakasalubong ko si Angelica, masaya itong kausap kaya sa kanila na ako tumungo't mamatay-matay ako sa kakatawa pagkat daming alam na kabalbalan itong si Angelica. Maya-maya'y kila Ate Kris ako nagtungo't sa halip na mairita'y nalibang ako sa kaharutan ni Christian at namumutiktik ang buong katawan nito sa katisuyan at marahil ay Gandang lalaki paglaki. Di na ko nagtagal pa kina Ate Kris at sumunod ay sa bahay naman nila Cathy ako dumako't nadatnang abala silang magpapamilya sa pag-iimbak ng mga pagkain pagkat tutungo sila sa JOLIA Church.

^5d-e. Namayani agad ang hiya ko sa dibdib ng alukin ni Ate Ging na sa kanila na maghapunan subalit sa gutom ay di na ko nakahindi pa't kinapalan ang mukha sa paglantak. Matapos namin maghapunan ay agad ng nagtungo sa JOLIA Church. Bukas na idaraos ang anibersaryo ng pagkatatag ng kanilang Church kaya kita ko kung gaano sila kaabala sa paghahanda lalong-lalo na si Pastora Anna na Double time sa pagkilos at pagsasaayos ng kubyertos. Tumulong pa ko sa kanilang magbuhat ng mga Mesa at ng sumapit ang ikasiyam ng gabi, kinailangan ko ng magpaalam sa kanila, sa takot na masaraduhan ng pintuan. Malapit ng mag-ikasampo subalit naglipana pa rin ang mga bulakbol sa lansangan at patuloy na naghahasik ng kaingayan, bahagyang naging payapa ng may sumita sa kanila't maya-maya pa'y naisipan ko ng matulog.

⁶⁸^{| 61}Anim na pu't isang araw na lamang bago sumapit ang Pasko.

October 26, 2014
Sunday
Year II-299

^5d-f. Mga dakong ikawalo pa magsisimula ang program kung kaya Alas-sais pa lamang ay gumising na ko at magkahalong tuwa at sabik agad ang umiral sa dibdib. Di pa man ramdam ang gutom sa sikmura subalit nag-agahan pa rin upang di magutom mamaya. Matapos kumain, mas maaga pa sa Alas-kwatro ng ako'y magbihis at ng makabihis ay lumakad na ko subalit sa halip na dumeretso sa Church ay naisipan ko pang magtungo sa bahay nina Sister Minerva. Nagbibihis pa lamang sila ng mga oras ding iyon at maya-maya'y tumulak na ang aming yapak patungong JOLIA Church. Napalitan ng hiya ang kaninang sabik sa dibdib pagkat pakiramdam ko'y di ako kabilang sa kanila at marahil ay iniisip nila na kaya lamang ako dumalo dahil may okasyon pero kapag ordinaryong pagtitipon ay di man lang maisipang tumungo subalit ipinagsawalang bahala ko ang nasa isip.

^5d-g. Ilang saglit pa'y nagsimula na ang Programa na pinagunahan ni Sister Malou at kami'y matiim na nanalangin. Pagkatapos ay worship na at kita ko sa kanila ang kagalakan habang umaawit sabay umiindak. Sumunod ay nagsalita na ang Pastora Anna sa harapan upang ihayag ang naging history ng pagkakatatag ng kanilang Church. Nang si Pastor Rick Katipunan na ang magsalita, bukod sa maraming aral kaming napulot ay panay ang hagikhikan dahil hinahaluan niya ng katatawanan, tumagal ng halos dalawang oras ang pagsasalita niya sa dami ng sinasabi. Maya-maya'y nagkaroon na ng intermission number at ang huhusay ng ipinakita nilang gilas sa pagsasayaw at sabay-sabay pa. Malapit ng sumapit ang Ala-una ng matapos ang programa't kami ay nagsikainan na. Iba't ibang putahe ang nakahain sa mesa't labis ang aking pagkabusog sa dami ng kinain. Kahit kakaunti lamang ang dumalo sa pagdiriwang ng Anibersaryo'y masaya pa rin naman.

^5d-h. Matapos kumain ay umuwi na kami't agad na nag-Siyesta pagdating sa bahay. Medyo nasarapan ako sa pagtulog kaya di namalayang Alas-kwatro na't di pa man naaalis ang muta'y agaran ng nagtungo sa Computer shop. Habang abala ako sa 'king gawain ay may isang lalaking lumapit at pinakiusapan akong lumipat, sa unang tingin ay aakalaing butangero ito sa hitsura subalit magalangin naman at mabait kaya agad akong pumayag. Nalintikan lang ako pagkat di supported ng Microsoft Office ang mga Files ko't di pala ito naka-install ng ako'y lumipat, ilang PC na ang nalipatan ko subalit ganun pa rin at nagpasyang lumipat ng ibang shop. Laking pagsisisi ko sa aking pagpayag at naantala tuloy ng tagal ang aking gawain. Nabuksan naman ang mga Files ko ng lumipat at naipagpatuloy ang gawain, iyon nga lang ay mabagal mag-respond ang Computer at kinailangan pang magtiyaga.

^5d-i. Pagkatapos ay nagtungo pa ako sa bahay nila Angelica upang makipagkwentuhan subalit ipinabatid sa 'kin ng kanyang Mudra na nasa Subdivision ito, ayaw ko pang umuwi't kina Ate Bing naman ako tumungo. Wala pa ring pagbabago sa sitwasyon at kaharutan ni Aira ang siyang isinalubong sa 'kin at idagdag pa si Baby Clarence samantalang panay ang pagsasaway ni Ate Bing sa kanila. Lumagom na ang kadiliman sa labas kaya kinailangan ko ng magpaalam. Maaga pa magigising kinabukasan upang kuhain ang Grade para sa First Semester kaya maaga akong natulog. Sa kabang nadarama, hindi naman ako makatulog at iniisip paano kung may tagilid ako?

⁶⁷^{| 60}Anim na pung araw na lamang bago sumapit ang Pasko.

October 27, 2014
Monday
Year II-300

^5d-j. Di pa man dumidilat ang liwanag sa labas ng ako'y magising at kahit nanalaytay pa ang antok sa pagkatao'y kailangan ko ng bumangon at mag-utay-utay sa pagkilos upang di maabutan ng mahabang pila sa Tricycle. Mga dakong Alas-sais pa lamang ako nakaalis at pagdating sa eskwela'y manaka-naka pa lamang ang pagdating ng mga estudyante. Kaagad na akong nagtungo sa pila kung saan ang kuhaan ng marka at pati na rin Enrollment. Kakaunti pa lamang kaming naroroon subalit habang tumatagal ang unti-unting pagdami ng mga Estudyante't sakit sa pandinig ang kaingayan nila subalit wala akong magagawa kundi magtiis. Maya-maya pa'y nagsimula na ang bigayan ng Grade at halos magkaroon na ng Rayuma sa tagal na nakatayo. Habang papalapit ang oras upang malaman ang naging resulta'y balot na ng kaba ang aking dibdib subalit napalitan ng pagkadismaya ng di ako payagan ng gwardiyang kumuha pagkat ako'y nakasibilyan.

^5d-k. Nakakainis at nasayang lamang ang pagpunta ko. Hindi ko pa ibig umuwi kaya naisipan pang magtungo sa Bulacan upang dalawin sina Ate Anne subalit pagkarating ay di ko na kabisado ang patungo sa kanila. Nilibot ko na ang buong komunidad subalit di ko pa rin masumpungan kung saang lokasyon nakatirik ang kanilang bahay, nagpasyang umuwi na lamang. Habang ako'y nasa biyahe'y natuklasan kong naubos na ang allowance na ibinigay ni ina, kinailangan ko tuloy gamitin ang pambayad sa pangmatrikula upang may maipangbayad sa pamasahe. Pagdating sa bahay ay naglalagablab na sermon ni ina maging ni ate ang inabot ko dahil lamang sa kinaltasan ko ang pambayad sa Tuition Fee. Batid kong may pagkakamali ako't sising-sisi pa nga sa katunayan kaya tikom ang bibig ko't di ipinabatid na nagtungo kina Ate Anne sa takot na umatikabo ang kanilang galit.

^5d-l. Matapos mananghalian ay agad na kong nagsiyesta. Pagkagising ay naisipan kong magtungo kina Angelica subalit sa muling pagkakataon ay wala ito, sa bahay nina Ate Kris na lamang nagtungo't busy sa kakadutdot ng Selepono kaya di makausap ng matino. Hindi na ko nagtagal pa sa kanila. Buti pa si Ate Leleng na kahit di na magkandaugaga sa dami ng nilalabhan ay nangingiming kausapin ako. Naghihingalo na ang liwanag ng maisipang umuwi't diretso lantak ng nilutong ulam, kaya itong si ina'y muling nagpamalas ng matatalim na salita subalit pinabayaan ko na lamang siya't di na tinapatan pa. Maaga nanaman akong magigising bukas kaya kaagad akong natulog matapos manood ng Telebisyon.

⁶⁶^{| 59}Limang pu't siyam na araw na lamang bago sumapit ang Pasko.

October 28, 2014
Tuesday
Year II-301

^5d-m. Kung nagsuot lamang ako ng uniporme kahapon, di sana'y tapos na ang obligasyon kong magtungo sa paaralan upang kumuha ng Marka at medyo tinatamad na ring bumangon subalit nilabanan ko iyon at karakarakang nagtungo sa paaralan. Napaaga naman marahil ako't wala pang katao-tao ng makarating. Kaagad na kong nagtungo kung saan ang kuhaan ng grade at kasabay ng pagtungo roon ang panunumbalik ng kaba sa dibdib at di ako nasasabik na masilayan ang resulta ng aking pag-aaral. Ilang saglit ang lumipas, nagsimula na ang bigayan ng grade at di akalaing nasa pangatlong pila ako kaya kaagad naman nakapasok. Pagkatingin ng Grade ay umaapaw ang aking ligaya sapagkat naipasa ko ang lahat ng Asignatura't abot langit ang pagpapasalamat sa Maykapal. Habang ako'y papauwi ay saktong nakasalubong sina Jhanina at kahit na di naging katanggap-tanggap sa aking pandinig ang mga sinabi niya ng nakaraan, kinalimutan ko na 'yun at nagawa pa rin makisama sa kanila subalit di ko na nagawa pang samahan ng sila'y pipila na't mas piniling umuwi na lamang.

^5d-n. Sa katunaya'y hindi ko pa ibig ang umuwi at naisipang magkumpyuter muna, labis ang pagkaenganyo ko sa kaka-online sa Facebook at di namalayang sumapit na ang tanghaling tapat. Pagkauwi'y may sabik sa dibdib kong ipinakita kay Mama ang natamong marka. Maya-maya pa'y nananghalian na ko't pagkatapos ay muling nag-Siyesta. Hindi naman makatulog gawa na napakaalinsangan sa labas kaya bumangon na ko't nanood ng Telebisyon. Matapos manood ng programang aking kinababaliwan at gawa na walang maisipang gawin, pagbabasa ang inatupag ko sa maghapon. Kinagabihan naman at gawa na di pa dinadalaw ng antok, naisipan kong magsulat ng kwento. Doon ko lamang nadiskubre na madaling paganahin ang isip tuwing gabi, bandang hating-gabi na ko natulog.

⁶⁵^{| 58}Limang pu't walong araw na lamang bago sumapit ang Pasko.

October 29, 2014
Wednesday
Year II-302

^5d-o. Magdamag na bumuhos ang malakas na ulan na nagbigay lamig sa umaga't nagpasarap pa lalo sa 'king tulog. Inaakalang sisikat pa lamang ang haring araw sa dilim ng kalangitan subalit nagkakamali't sumapit na ang ikapito ng umaga. Kaagad kong ipinagpatuloy ang paglikha ng kwento matapos mag-almusal at di pala basta-basta maging Writer ng mga kwento sapagkat nangangailangan na may malawak kang pag-iisip, kung ipinanganak ako na may ganung abalidad ay di sana ako mahihirapan sa paggawa ng kwento subalit di ako umayaw at ipinagpatuloy ang gawain. Sa sobrang abala'y di ko na namamalayan ang oras at sumapit na pala ang tanghali, hudyat na oras na upang kumain. Itinigil ko muna ang paglikha ng kwento't kumain.

^5d-p. Matapos ay nagpatuloy ako sa paglikha ng kwento subalit naudlot ang aking naisin pagkat nakakaramdam na ko ng antok, nag-Siyesta muna ako. Pagkadilat ng mata'y saka pa lamang ipinagpatuloy ang paglikha ng kwento at maghapon ko iyon pinagkaabalahan. Naging maulan ang panahon na siyang lalo pang nagpagana sa 'kin na gawin ang nasimulan. Sadyang kay tulin ng oras at di napansing gumagabi na't kailangan ng lagyan ang sikmura para sa hapunan subalit di pa nakakaranas ng gutom, sige ako sa pagsusulat na tilawalang kapaguran ang kamay at kahit ito’y namamaltos na. Maya-maya pa'y nagtungo na ko sa mesa't naghapunan. Sa kada nguya’y matindi ang aking paglasap at ninanamnam ang bawat kurit ng piniritong isda. Hindi pa talaga ako inaantok nun kaya matapos manood ng telebisyon, paggawa muli ng kwento ang inatupag ko't dibdiban iyon pinagpuyatan.

⁶⁴^{| 57}Limang pu't pitong araw na lamang, bago sumapit ang Pasko.

October 30, 2014
Thursday
Year II-303

^5d-q. Anung lamig muli ang aming naranasan nitong umaga na animoy malapridyider ang lamig at halos mamaluktot na kahit balot ang katawan sa makapal na kumot, di pa man sumasapit ang buwan ng Disyembre ay dama na ang lamig at kita ko na nababalot ng napakakapal na hamog ang kapaligiran. Bilang pampawi ng lamig, humigop ako ng mainit na kape at matapos ay agad kong inatupag ang gawaing bahay, kahit nauupos ang lakas sa dami ng ginagawa, nagagawa pa rin ng sarili na maglibang at sa sipag ay agad ko naman natapos. Paglikha ng kwento ang sunod kong inatupag at nakakairita lamang pagkat hirap mag-isip ng mga seryeng idudugtong upang maging angkop ang takbo ng kwento. Doon ko naisip na di biro ang maging Writer ng kwento at kailangan ay may malawak kang pag-iisip, kahit nahihirapa'y ipinagpatuloy ko pa rin ang paglikha ng kwento, nagbabakasakaling mapapagana ng maayos ang isip subalit sa halip na mangyari ay sumasakit lamang ang ulo ko.

^5d-r. Maya-maya at dala na di pa kumakain, pansamantala kong itinigil ang paggawa ng kwento at nananghalian. Medyo nakakaranas ng init pagsapit ng tanghali kung kaya nawalan na ko ng sipag sa paggawa ng kwento at umidlip pansamantala. Pagkagising ay saka ko pa lamang ipinagpatuloy ang paggawa ng kwento at maghapon ko iyon inatupag hanggang sa sumapit ang gabi. Kasabay ng pagsapit ng gabi ang mauulinig na ingay mula sa labas at nakakawala ng konsentrasyon sa kung ano ang 'yong pinagkakaabalahan. Bakit ganito parati sa paligid namin na tila walang katahimikan at nakakarindi pa sa pandinig. Habang tutok ang mata sa panonood ng telebisyon ay may kung anong sigawang nadinig at tila may kaguluhang nagaganap, lumabas ako't nakiusyoso.

^5d-s. Sa totoo lamang ay di na bago sa lugar namin ang pagkakaroon ng hidwaan at di na marahil maiiwasan. Dapat ay tanggapin na lamang kung anuman ang sitwasyon sa aming lugar at matututo na lamang makihalubilo sa kanila. Sa halip na matulog ay nagpuyat pa ko sa paggawa ng kwento at sa dami ng naiisip ay tila di ko matapos-tapos. Ako na lamang pala ang gising sa amin at gumuguhit na ang takot ko sa dibdib dahil sa aking palagay ay naglipana na ang ligaw na mga kaluluwa ng ganoong oras na maaring magpakita sa iyo at manakot subalit ipinagsawalang bahala ko na lamang ang aking imahinasyon at ipinagpatuloy ang pagsulat ng kwento. Maya-maya pa'y naisipan ko ng matulog at may panghihilakbot akong nagtungo sa kwarto pagkat madilim.

⁶³^{| 56}Limang pu't anim na araw na lamang bago magpasko.

October 31, 2014
Friday
Year II-304

^5d-t. Huling hirit na sa buwan ng Oktubre at bisperas ng Undas kung kaya kaliwa't kanan na ang katatakutan kapag kumagat ang gabi at pagdaraos ng Halloween party. Ang mga Pilipino talaga, basta't sumapit ang ganitong panahon ay di mapipigilan ang sarili na bumisita sa kanya-kanyang kaanak na nakahimlay sa mga sementeryo at likas sa atin ang pagiging mapagmahal kahit wala na siya sa Mundo. Buti pa ang patay, ginagalang at pinapahalagahan samantalang yung mga taong nabubuhay pa, hindi makita kung gaano sila kahalaga at madalas ay hinuhusgahan pa. Medyo napasarap ang tulog ko, singsarap ng pagkaing pangmayaman kaya mga dakong ikawalo na nagising.

^5d-u. Matapos kumain ng agahan ay agad akong naghugas ng mga plato at sa dami'y halos abutin ako ng isang oras na babad ang kamay. Sunod ay pagwawalis at pagpupunas naman ng sahig ang sunod na inatupag. Simpleng gawaing bahay lamang iyan kung kaya di man lang nabawasan ang enerhiyang taglay ko't naisipan pang maglaba ngunit wala namang nakatambak na labada, paggawa na lamang ng kwento ang muli kong inatupag. Naging abala ako sa paggawa ng kwento kaya di namalaya ang oras at Alas-onse na pala. Bukas pa gugunitain ang Undas subalit dagsaan na ang madlang bumibisita sa kanya-kanyang puntod ng kaanak at kabi-kabila na rin ang pagsusuot ng horror costume at paglalagay ng make-up sa mukha upang lumabas na nakakatakot, kaugalian na nga ng mga Pinoy ang ganitong aktibidad taun-taon.

^5d-v. Diretso Siyesta ako matapos manood, hindi naman makatulog pagkat dama ng katawan ang init sa labas. Bumangon na lamang ako't naupo. Ng mapansing bahagya ang paglilim sa labas ay naisipan kong magkumpyuter. Kabaligtaran naman ang nangyayari sa tuwing ako'y nasa shoppagkat sa halip na madinig ang ingay mula sa umuupa ay sa nagbabantay ko iyon nadinig at nakakairita sa pandinig ang wagas nitong pagtawa na animoy huling araw na ng buhay, nagtiyaga na lamang ako sa ingay niya at di naglaon ay naisipan ko ng umalis. Dumeretso pa ko sa bahay nina Regine (Miano) at si Annie lamang ang nadatnan ko na abalang-abala sa pagdutdot ng selepono, hirap tuloy hulihin ang atensyon niya habang ito'y kinakausap at nagiging matipid ang pagsasalita. Sumunod naisipan ko naman magtungo sa bahay nina Cathy at nadatnang tutok ang kanilang mata sa panonood ng Horror Movie kaya panay ang aming sigawan subalit ay may aral akong natutuhan at iyon ay huwag basta-basta manghusga ng kapwa.

^5d-w. Di ko lang lubos malaman kung bakit may mga ipinanganak na tao na mas uunahing tingnan ang kaanyuhan ng iba kaysa sa sarili nila. Ang kaninang takot na namumutawi sa dibdib ay napalitan ng saya ng magkwento si Kuya Wilson at grabe ang pagtawa namin. Pakiramdam ko, ang saya-saya ng araw ko dahil sa kanila at doon ko nahanap ang saya. Buti pa ang pamilya nina Cathy, kahit minsan di nagkakasundo-sundo, nakikita ko kung paano ang kanilang lambingan at lubos ko 'yun kinakainggit. Gumuhit agad ang hiya sa dibdib ng alukin ako ni Ate Ging na sa kanila na maghapunan at todo tanggi ako subalit kagustuhan pa rin niya ang nasunod at sa kanila na nga ako naghapunan. Madilim-dilim na sa labas at sa takot na sumambulat sa harapan ang nakakahindik na elemento, kinailangan ko ng magpaalam sa kanila habang di pa lumalalim ang gabi. Malapit ng sumapit ang Alas-dyis subalit maingay pa rin ang kapaligiran at rinding-rindi na ko, tila wala ng katahimikan talaga sa Mundo. Bago matulog ay sumulat muli ako ng kwento't mga dakong Alas-onse na naisipang matulog at di na binalak pang salubungin ang Undas.

⁶²^{| 55}Limang pu't limang araw na lamang bago sumapit ang Pasko, pero bago iyan ay gugunitain muna ang Pista ng mga taong namayapa na.

Gilbiography (My expressive daily Journal entry)

Biyernes, Oktubre 31, 2014

22. October 2014 Journal (Day 639-669)

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento