53. May 2017 Journal (Day 1582-1612)

May 01, 2017
Monday
(Labor Day)
Year V-121

^10B-J.  Holiday nanaman pala upang idaos ang araw ng paggawa kayaday-off pa rin para sa Internship at pwedeng gumising, anumang oras ang nanaisin. Dakong Alas-otso nang mapagpasyahang bumangon. Matapos mag-almusal at gaya ng mga nakalipas na araw kapag walang ginagawa, gawaing bahay muli ang siyang inatupag. Animoy hindi nauubusan ng alikabok sa sahig at araw-araw na lang may nawawalisan. Ilang sandali pa at dahil may pinuntahan si Mama, ako ang nagbantay sa tindahan. Madalang lamang ang bumibili kaya nakakapagliwaliw pa sa Social Media. Pagpatak ng tanghali nang inihinto ko ang pagtitinda para mananghalian. Hindi ko man ibig ang mag-Siyesta subalit nakakaramdam na ng antok, pansamantalang umidlip.

^10B-K.   Pagsapit ng hapon at gawa na hindi makalabas ng bahay, pagtitinda muli ang inatupag. Malapit nang gumabi subalit hindi pa rin dumarating si Mama, hindi na tuloy namin maiwasan ni Papa na mag-alala, pagkat ang sabi nito, saglit lamang siya. Umigting pa lalo ang pag-aalala nang hindi ito sumasagot kapag tinatawagan at ano kayang nangyari sa kanya, sana'y wala. Madilim-dilim na nang makauwi si Mama at parang nabunutan ng tinik sa lalamunan at pasalamat sa maykapal. Kahit na matalak na ina si Mama at nakakainis dahil madaling uminit ang ulo, mahal pa rin siya dahil siya ang nagluwal at bumuhay sa akin. Kinagabihan, biglang bumuhos ang ulan. Tinatawag na Agua de Mayo ang unang buhos ng ulan sa buwan ng Mayo at pinaniniwalaang gagaling daw kapag napatakan nito. Gusto kong maligo sa ulan, kaso gabi na kasi bumuhos kaya huwag na lang. May pasok nanaman pala bukas para sa Internship kaya maagang natulog. 

May 02, 2017
Tuesday
Year V-122

^10B-L.  Tapos na ang maliligayang araw buhat ng mga nagdaang Holidaypagkat balik muli sa dating gawi ang lahat. Heto muli ako na gigising ng maaga pagkat may duty nanaman kami. Ganap ng sumapit ang Alas-otso nang makatungtong sa TAHANAN. Mangilan-ngilang kasamahan ko pa lamang ang nadadatnan roon. Ilang sandali pa nang dumating na rin si Sarlyn maging si Mary. Wala kaming magawa ng mga oras na iyon kundi umupo kaya naisipang magkwentuhan. Pagpatak ng Alas-dyis, nanatiling free ang aming internship at kapansin-pansing iilang lamang ang dumarating na staff. Medyo nakakabagot na at batid kong walking distance lamang ang bahay ng dating mga kamag-aral na sina Jenny Mae at Jessa (Bohol) mula sa rehab kaya pinuntahan ko muna sila. May kalayuan din ang nilakad ko kaya nang makarating ng Santa Veronica, pagpawisan ng labis. Una kong pinuntahan ang bahay ni Jessa. Nasa Pangasinan na raw ito sabi ng nakausap ko. Wala naman si Jessa kaya kina Jenny Mae sunod na nagtungo. Saktong doon pa rin sila nakatira subalit nanay lamang nito ang nadatnan at gaya ko, nasa intern raw ito sabi ng kanyang nanay.

^10B-M.  Laking gulat ko nang mabalitaang nag-asawa na si Jessasamantalang nakapagtapos na si Jenny Mae sa pag-aaral. Sa loob ng halos apat na taong hindi ko sila nakikita't nakakasalamuha magmula ng makapagtapos sa High School, marami-rami ng nangyari at marahil tingin ko, kinalimutan na nila ako. Naalala ko tuloy ang mga pinagsamaha namin at nakaka-miss sila. Hindi na rin ako nagtagal sa kanila. Bago bumalik ngTAHANAN at dahil dinatnan na ng gutom, tumigil muna sa may karinderya para mananghalian. Abot-langit ang nararanasang pagod pagkabalik roon at maligo na sa sariling pawis. Pagpatak ng tanghali at dahil wala naman ginagawa, naisipan namin maglaro. Bahay, Baboy, Bagyo ang nilaro namin at nakaka-tense dahil paunahang makabuo ng dalawang bahay at isang baboy sa maikling oras at kung sino ang mahuli ay matatanggal.

^10B-N.  Naging Interesting ang laro't labis akong naaliw kaso hindi rin nagtagal pagkat dami agad natanggal. Sa mga oras na iyon, kung ano-ano nang kabalbalan ang pinaggagawa namin at daming tawa sa kanila. Ilang sandali pa'y dumating na ang mga kliyente at nagsimula nang magturo kung sino ang mga nakatoka. Matapos ang kanilang pagtuturo, nagkaroon ng palaro't isinali nila ako, labag man sa kalooban. Patibayan at pagandahan ng pagtatayo ng bahay ang naging palaro nila at tanging mga palito't lagayan ng posporo't chewing gum lamang ang materials at nandiri lamang dahil kailangang nguyain ang Chewing gum, parang hindi ko na tuloy ibig ang sumali sa laro.

^10B-O.  Ako ang tumayong leader sa grupong kinabibilangan, may naisip naman taktika kung paano mapapatibay ang bahay, kaso binigyan ko ng pagkakataon para ipakita't gawin kung ano ang kanilang taktika. Sa huli at dahil walang pagkakaisa, hindi rin nakabuo ng bahay pagkat gumuho ito. Ang hirap kasi sa ilang mga kasamahan, masyadong nagmamarunong. Sa halip na aliw, nayamot lamang ako't nanlagkit ang kamay. Halos maglulundag sa tuwa pagkat maaga muli kaming pinauwi. Naglakad lamang ako pauwi kaya pagkatungtong ng bahay, sakit ng paa ang inabot at nahihilo ako. Kinagabihan at dahil hindi pa madalaw ng antok, nakinig muna ng musika. Ang sarap makinig ng awiting makadiyos at pakiwaring nasa langit ka. Dakong Alas-onse na nang mapagpasyahan kong matulog.     

May 03, 2017
Wednesday
Year V-123

^10B-P.  Umaga na't sumikat na ang araw pero hindi pa rin magawang bumangon gawa na namamayani ang antok. Dakong Alas-siete na nang mapagpasyahang iangat ang sarili mula sa higaan. Pagkatungtong sa rehab, mangilan-mangilan kasamahan ko pa lamang ang nadatnan at lahat sila, nasa labas. Hindi pa pala dumarating ang mga Staff. Nang dumating ang isa sa mgastaff, saka lamang kami nakapasok ng QCCADAC Office. Pangkat namin ngayon ang nakatoka sa mga kliyente para sa Counseling kaya bumabalot ang kaba sa dibdib. Sa halip na makipagpalitan ng kuro-kuro, inaaral ko kung ano ang iuulat mamaya't pinaghahandaan ang sasabihin. Nasira ang seryoso kong pag-aaral dahil kina Maan na saksakan ng kulit at walang ginawa kundi biruin ako. Ayaw ko sanang makipagbiruan sa kanila pagkat inaaral ko ang aking iuulat, kaso pinangunahan ako ng aliw kaya ang atensyon ko, napadako na sa kanila.

^10B-Q.  Halatang walang magawa't tungkol sa pakikipagtalik ang nagingTopic. Yung ilang kasamahan na tahimik at nakatingin sa kawalan, naki-join sa usapan namin at ganadong-ganado sa paglalahad kung ano ang kaalaman. Kung makapagsabi sila, aakalaing nakaranas na ng matinding kaligayahan, di lang isa kundi paulit-ulit. Naiba naman ang usapan kinalaunan kaya hindi natuloy ang pag-iinit ng pakiramdam at dami muling halakhak sa kanila. Pagpatak ng Alas-onse, lumabas na kami para kumain. Wala akong balak kumain pagkat nagtitipid at may pinag-iipunan, kaso mapilit ang kasamahan ko kaya nasira ang pagtitipid ko. Gutom na rin ako nun kaya naparami ng kinain. Dakong Alas-dos na nang dumating ang aming kliyente at kakagulat lamang pagkat aapat lamang sila.

^10B-R.  Palibhasa'y umulan kaya marahil tinatamad ng pumunta ang karamihan sa kanila't nakakatamad nga naman pumunta kapag umuulan kaya nauunawaan ko sila. Hinintay pa namin dumating ang iba kaso wala nang pag-asang madagdagan pa sila kaya nagsimula na kami. Si Louie ang unang nagsalita sa harapan nila at nakakabilib pagkat ang husay nitong magpayo. Habang kaharap si Louie na nagpapayo, naiisip ko si Sir Jigo at kahawig nito ang paraan ng pagsasalita ni Sir. Hindi ko maunawaan kung bakit nangyayari ito o marahil kasing husay lang ni Louie si Sir Jigo pagdating sa pagpapayo. Sa kanilang apat na magkakasama, tanging si Gabriel lamang ang bukas at activepagkat mahiyain ang tatlo.

^10B-S.  Naawa ako sa naging kalagayan niya habang nagkukwento pagkat masalimuot at pinabayaan ng magulang, dahilan kung bakit nalulong ito sa ipinagbabawal na gamot. Nakakatuwa lamang sa kanya dahil kahit mahirap ay sinusubukan niyang magbago't iwasan ang paggamit ng illegal drugs. Ibig ko din mag-discuss, kaso pinangunahan na ng hiya't kakaunti lamang sila kaya katamad magturo, tapos mahiyain pa ang tatlo. Paano ko palalakasin ang loob ng tatlo kung ako ay isang mahiyain din at parang kakainin ko lang ang sasabihin kapag ginawa iyon kaya nang ako na ang mag-uulat, naging matipid sa pagsasalita. Tumagal ang Counseling ng higit isang oras at nagpapasalamat ako dahil hindi naging ganon ang landas na tinahak at nawa'y mapunta na sila sa tamang landas. Wala nanaman nagawa kaya pakikipagkwentuhan ang inatupag.

^10B-T.  Si Jacqueline (Cervantes) ang kahuntahan ko ng mga sandaling iyon at kahit magkaiba kami ng unibersidad na pinapasukan, sa aking pakiwari ay madali itong kaibiganin at na-attain niya ang mga ganong klaseng tao na ibig kong kausapin o kakwentuhan. Napasarap ang usapan naming dalawa kaya hindi namamalayang dismissal time na. Damang-dama ko na ang gutom sa Sikmura kaya diretso lantak ng nakahaing hapunan pagkatungtong ng bahay. Kinagabihan, tamang kinig muli ako ng awiting makalangit. Sa mga taong nasasadlak sa masamang gawain gaya ng paggamit ng droga, isa ang awiting makalangit na makakatulong sa kanila para talikdan ang ginagawa pagkat naniniwala ako na kapag si God, pinapasok at dinamhin sa ating kalooban, ilalayo ka sa masamang gawain at gagawing mabuting tao. 

May 04, 2017
Thursday
Year V-124

^10B-U.  Alas-sais ng umaga nang ako'y magising. Nagsisi lamang ako sapagkat pakiwaring maling site ang napasukan para sa Intern. Paano'y buong maghapon ng aming OJT, walang ibang gagawin kundi umupo lamang o matulog. Kaya ka nga sumasailalim sa Internship nang sa gano'y maging pamilyar na sa'yo ang mga pasikot-sikot oras na pumasok sa trabaho't hindi na mangangapa-ngapa pa sa mga gagawin. Sa nangyayari sa amin, tila walang natutuhan at papasok ka lamang doon para tumambay, hindi may asikasuhin. Tinatamad na tuloy akong pumasok at dapat sa rehab na lamang napunta, hindi sa QCADAAC na may gagawin lang kapag kayo ang nakatoka sa araw na ito para asikasuhin ang mga kliyente pero kapag hindi, nganga't nakatingin sa kawalan. Paniguradong marami kang gagawin kapag doon napunta't magigingproductive. Dahil hindi kami nakatoka ngayong araw at wala namang gagawin, sinadya kong magpahuli. Dakong Alas-nuebe na ko nakarating doon at nagsimula na ang sesyon para sa Counseling ng mga Client. Dahil nahuli ng pasok, sinita ako ni Sir Jarren. Hindi naman ako natakot pagkat nakukuha niyang magbiro.

^10B-V.  Gawa na walang inaasikaso, heto at nakipagkwentuhan ako kinaSarlyn. Dapat pala'y hindi na lang ako sa QCADAAC kung ganito naman parati't parang wala kang natutuhan. Yung iba, sa sobrang pagkabagot, nanood na lamang ng Video at marahil, kailangan may isipin kang maaring pagkalibingan kapag papasok sa duty. Pagpatak ng Alas-dyis at sa gutom, kumain na kami. Matapos ay balak ko sanang magkumpyuter pagkat wala namang gagawin, kaso pinigilan nina Sarlyn. Pagkatungtong sa office ngQCADAAC, walang ginawa kundi tumulog. Napapasarap na sana ang tulog ko kaso ang ingay nina Precious at maging si Sir Jarren na nakikipag-usap sa kanila. Dahil kaharap lamang nila ako, naki-join na ko sa kanila.

^10B-W.  May pagkamakisig din si Sir, may karisma dahil sa balbas nito at bata-bata pa kaya hindi maglaong ilan sa kasamahang intern ay matipuhan siya. Hindi pa kami lubos na magkakilala ni Sir Jarren kaya naging matanong siya sa akin. Sina Limboc naman at habang kausap si Sir, nilalagyan ng malisya't panay link sa kanya. Gwapo si Sir Jarren, kaso ni katiting na spark ay hindi masilayan sa mukha nito't may nagmamay-ari na ng puso ko. Nababagot na ko at gawa wala naman talagang gagawin, napagpasyahang mag-log-out ng maaga. Hindi naging basta-basta ang pag-log-out pagkat inalam ni Sir Jarrenang dahilan. Ibig ko na talagang umuwi nun kaya nagdahilan at iyon ay mayCheck-up sa Ngipin. Pinayagan naman niya kong umalis, kaso problemado ako pagkat kailangang may maipakita akong Medical Certificate bukas. Hindi ko alam ang gagawing kung paano magkakaroon ng medical certificate at dahil walang maisip na paraan, kahit batid na masama ito, pagdating ng bahay ay nagpanggap akong masakit ang Ngipin.

^10B-X.  Ang laki kong inutil pagkat sa dami ng maaaring idahilan, iyon pa't mukhang magiging totohanan ang pagpapa-check-up ko. Panay pilit ako kina Mama na magpa-check-up na para makakuha ng Medical Certificate, kaso nakatikim ng maanghang na salita mula sa kanila't panay ang paninisi. Umurong na ang dila ko pagkat may punto sila't mukhang may kalalagyan ako sa pagsisinungaling. Hanggang sa maisipang ipabunot na lamang ang Ngipin, hindi ko man nais pagkat hindi pa handa pero panahon na marahil para gawin iyon. Pumayag naman sina Mama at dali-dali kaming tumungo sa Dental Clinic.Namamayani ang takot sa dibdib pagkat unang beses pa lamang sa tana ng buhay magpapabunot ng Ngipin.

^10B-Y.  Umigting pa lalo ang takot nang ako na ang nakasalang at nginig na nginig pero nilakasan ang loob at inihanda ang sarili sa posibleng mangyari na sa aking isip. Hinintay munang tumalab ng husto ang Anesthesia, habang unti-unting tumatalab, pakiramdam ko'y lumulobo ang mukha, kumakapal ang labi na parang kinagat ng ipis at namamanhid ang mga Ngipin. Maya-maya pa'y binuka ko na ang bibig at nginig sa takot habang hinuhugot ng dentista ang sirang Ngipin kahit hindi nararamdaman ang sakit at sa bawat kalikot, pakiramdam ko'y masasaktan ako. Kaagad din naman natanggal ang Ngipin at para akong tinuli sa lagay. Dahil bagong bunot, noodles lamang ang naging hapunan ko. Kinagabihan at dahil unti-unti nang naiibsan ang bisa ngAnesthesia, nararamdaman na ang kirot ng gilagid na inalisan ng Ngipin, walang ginawa kundi magtiis at wala pa rin humpay ang pagdurugo. Normal lamang ito kaya hindi ako nangamba.           

May 05, 2017
Friday
Year V-125

^10B-Z.  Naibsan na ang pananakit ng Gilagid at kahit hindi pa iyon magaling ay pumasok pa rin ako pagkat sayang rin ang mapupunang oras ngIntern. Pagkatungtong sa Rehab, kaagad kong ibinigay kay Sir Jarren angMedical Certificate. Sa muling pagkakataon, nailabas ko ang pangil pagkat palabiro ito. Ang sabi nila, lahat raw ng mga taong pinagpala ang hitsura, walang sense of humor pero sa nakikita ko sa kanya, bukod sa makisig, maysense of humor din at malamang ay kakabagin ka sa tawa kapag naging kasintahan mo ito. Dahil walang ginagawa, sinamantala namin nina Erik (Sabio) upang pagpulungan ang isasagawang counseling para sa mga taga-Balingasa sa Martes. Nang una'y nagtalo-talo kami pero hindi naman nauwi sa away pagkat kaagad naman nabuo ang kasunduan.

^10C-A.  Matapos at dahil walang magawa, pakikipagkwentuhan ang inatupag. Habang kausap sina Ate Jen at maya-maya, napadako tungkol sa Saligang Batas ang usapan namin. Nga-nga ako sa kanya pagkat dami nitong alam tungkol doon, mistulan kaming mga abugado habang pinag-uusapan ang batas at gusto kong kausap ang ganong klaseng tao pagkat bukod sa nalilibang ay may natutuhan ka pa, hindi yaong puro kalokohan. Pagpatak ng Alas-onse, kumain na kami. Hindi pa gasinong naghihilom ang gilagid ko kaya sabaw lamang ang ulam. Nakaramdam ako ng kaba habang ngumunguya sa takot na matamaan ang gilagid at dumugo. Sa sobrang kaba ko, nawalan na ng gana sa pagkain. Para mabusog, idinaan na lamang sa pagkain ng Ice cream.

^10C-B.  Maya-maya pa'y muling kumikirot ang gilagid ko't sa sakit, parang ibig ko ng umuwi. Uminom na ng gamot, ang kaso'y hindi nawawala ang sakit. Nang mapansin nina Sir Jarren na iniinda ko ang sakit, pinauwi na nila ako. Pagkauwi'y diretso ako sa pagpapahinga. Nawala naman ang sakit nang ako'y magising. Kaunti lamang ang kinain nang mananghalian kaya halos sumakit ang sikmura sa tindi ng gutom at hindi na makapaghintay pa sa hapunan. Gaya ng kahapon, kanin na may sabaw lamang ang naging pagkain. Kinagabihan, hindi pa makaramdam ng antok kaya inaliw muna ang sarili sa saliw ng musika. Sa sobrang pagpupuyat, may kalaliman na ang gabi nang mapagpasyahang matulog.     

May 06, 2017
Saturday
Year V-126

^10C-C.  Araw muli ng Sabado at Thank God pagkat wala kaming duty at araw ng pahinga. Dahil walang pasok, tinanghali na ko sa paggising. Hindi pa tuluyang naghihilom ang Gilagid kaya kape lamang ang naging agahan. Nang makapag-agahan at dahil nababagot, naging libangan ko ang pagtitinda. May pinag-iipunan ako kaya heto muli sa kulimbat ng pera subalit nilagyan ko ng porsiyento para hindi mahalata. May kalakasan naman ang benta kaya nakakarami ng ipon. Hanggang tanghali, pagtitinda lamang ang inatupag. Medyo nakakaramdam ng antok sa mga Mata kaya tumulog muna ako. Kinahapunan, paggawa ng report para sa Counseling ang pinagkaabalahan ko. Sa sobrang abala'y hindi namamalayang gumagabi na. Maghahapunan na rin at sa gutom, on the go agad sa mesa. Nababagot talaga ako kaya naisipang manuod ng dokumentaryo sa Laptop. Karamihan sa ating Pilipino na kayumanggi ang kulay ng balat, ninanais na pumuti sapagkat kaaya-kaayang pagmasdan subalit taliwas ang nakita ko sa isang bata na may Albinism sapagkat bawal itong mainitan mula sa araw at napaka-sensitive ng balat nito. Bulaw ang tawag sa kanya sapagkat napakaputi nito't anak ng araw.

^10C-D.  Kaawa-awa lamang ang kalagayan ng mga taong may Albinism sapagkat wala pang gamot para doon at matinding pag-iingat ang kailangan para hindi mamatay. Ang kanyang nag-uumapaw na kaputian, may kaakibat palang panganib sa kalusugan. May isa naman akong dokumentaryong natunghayan na taliwas sa hitsura ni Bulaw sapagkat ipinanganak naman siyang may maitim na balat sa mukha at halos sakupin na ang buong mukha nito. Hindi ko lamang malaman kung naoperahan na ito sapagkat tumanggi ang bata nang tanungin ng Dermatologist at kung matuloy man ang operasyon, sana ay naging matagumpay nang sa ganon ay gumaan-gaan ang kinakaharap na buhay ng bata maging normal gaya natin. Biglang sumama ang pakiramdam ko kaya maagang natulog.

May 07, 2017
Sunday
Year V-127 

^10C-E.  Umigi na ang pakiramdam ko kaya naging maganda ang salubong ng umaga sa aking pagmulat. Pagkaagahan at para may mapagkaabalahan, gawaing bahay muli ang inatupag ko. Sumanib ang kasiglahan sa buo kong katauhan kaya sinisipag-sipag sa paglilinis sa loob ng bahay. Matapos ibuhos halos lahat ng enerhiya sa katawan sa pagwawalis, pagtitinda ang sunod na inatupag. Manaka-naka lamang talaga ang bumibili kahit Linggo kaya hindi magawang lumago ang ipon ko. Maya-maya pa, oras na para mananghalian. Nanatiling hindi pa naghihilom ang Gilagid ko kaya hindi magawang mag-enjoysa kung anong nginunguya't nangangambang sa kaunting pagkakamali'y makaranas ng katakot-takot na sakit kaya nag-ingat ako. Walang magawa ang lola niyo kaya heto't magsi-siyesta muli. Sa sarap ng tulog, bandang hapon na nagising. Paggawa ng report ang inatupag ko at paghahanda na rin para sa napipinto naming pagsasagawa ng Spiritual Counseling sa Barangay Balingasa. Kinagabihan, ikinagulat ko nang matunghayan ang isang pelikulang pinamagatang Shame pagkat kakaiba ang takbo't tungkol ito sa isang tao na may matinding Sexual urges at maraming beses itong nagma-masturbate sa loob ng isang araw, mapabahay man o kahit saan. Hindi ako makapaniwalang may ganong tao't yari ang mapunta sa kanya dahil tiyak na wakwak ang puri mo. Balak pa sanang magpuyat at magbasa ng kwento, kaso sinasabi ng utak na matulog na't sumasakit-sakit na ang ulo ko.     

May 08, 2017
Monday
Year V-128

^10C-F.  Lunes nanaman pala subalit day-off pa rin namin sapagkat walangduty ng ganitong araw. Dahil araw pa rin ng pahinga, tinanghali na ko sa paggising. Nang makapag-almusal, pagtitinda muli ang inatupag ko. Maya-maya pa't dahil bukas na ang aming Spiritual counseling sa mga taga-Balingasa, tumungo ako ng Novaliches Bayan para bumili ng paprempyo. Upang may mapagkalibangan habang walang ginagawa sa oras ng aming OJT at usong-uso sa panahon ngayon, naisipan kong bumili ng Rubics Cube. Marunong na ko sa pagbuo ng tatluhan o Ordinary Rubics Cube kaya limahan ang naisipang bilhin pagkat gusto kong may mapagkaabalahan at matutuhan kung paano ang bumuo nun, kaso hindi naging madali sa akin ang makabili nun pagkat bibihira at karamihan ay puro tatluhan ang ibinebenta.

^10C-G.   Kahit mukhang malabo na ang makahanap ng ganung uri ngRubics Cube, naging matiyaga ako. Nagkabunga naman ang aking pagtatiyaga sapagkat sa wakas, nasumpungan din ang ninanais na laruan. Nang makabili ng Rubics Cube maging paprempyo, tumungo muna ako ng School para magpa-develop ng litrato. Mabutas halos ang bulsa pagkat mahal ang magpa-develop ng litrato subalit itinuloy pa rin para magkaroon na ng ID sa Intern. Papauwi na sana ako nang saktong magkita kami ni Sarlyn. Heto at non-stopmuli kami sa tsikahan at tawanan. Pinuntahan pa namin si Sir Ronan sa mayfaculty para magtanong tungkol sa review.

^10C-H.  Wala na kong nararamdaman kay Sir Jigo subalit hindi maipaliwanag kung bakit nag-uumapaw pa rin ang hiya sa tuwing masisilayan ito. Naroroon siya kaya hindi kami agad makapasok ni Sarlyn sa faculty subalit nilakasan na lamang ang loob. Nang makakuha ng sapat na impormasyon sa kanya, saka lamang umuwi. Habang nasa bahay ay walang ibang inatupag kundi tuklasin kung paano buuin ang limahang Rubics Cube. Nakakaya naman buuin ang isa kaso kapag lahatan, nahihirapan ako. Umaasa akong balang araw ay matututo rin basta idaan sa tiyaga at paspasan. Lahat ng bagay na tingin natin imposibleng makamit, makakamit basta samahan ng tiyaga.

May 09, 2017
Tuesday
Year V-129

^10C-I.  Magigising nanaman ng maaga para sa pagpasok sa Duty. Pagkatungtong ng TAHANAN, hindi pa bukas ang office. Bandang Alas-nuebe nang makarating sina Ma'am Thaline at saka lamang kami nakapasok. Walang kaming inaasikaso kaya pagbuo ng Rubics Cube ang inatupag ko. May guidena ko at sinusundan pero anong hirap pa rin at hindi makuha. Kahit na ganoon ay nagtiyaga pa rin ako sa kagustuhang matuto. Sa buong umaga'y iyon lamang ang pinag-ukulan ng oras. Pagpatak ng Alas-onse't kasama sina Eloisa, nananghalian na kami. Kanina pa nakakaramdam ng gutom at kahit ibig maghigpit ng sinturon ngayon ay hindi ko na nagawa't naparami ang order ko. Pagkabalik ng TAHANAN at dahil walang magawa, pakikipagkwentuhan ang pampalipas oras namin. Natutuwa ako sa mga taong pinapahalagahan at inuunawa ang bawat sasabihin ko't iyon ang nagtutulak sa akin para mas lalo pang maging confident sa paglalahad ng kung ano ang nasa loob.

^10C-J.  Balak ko sanang matulog, kaso hindi magawa pagkat ang iingay ng mga kasamahan. Lalo pang umingay ang kapaligiran nang dumating ang mga kliyente't nagsimula ang Spiritual Counseling. Nakakatuwa ang palaro nila subalit hindi ibig ang sumali pagkat wala sa mood. Wala na nga ako sa mood nang panahong iyon, itong sina Precious, nagawa pa akong biru-biruin at sa halip na matuwa, napikon ako. Open sa akin ang makipagbiruan kaso kailangan ay nasa timing at huwag sosobra na halos below the belt na ang puntirya. Sa yamot ko sa kanila, nagpamalas ako ng maanghang na salita kahit nandoon ang presensiya nina Sir Jarren.

^10C-K.  Namayani ang kaba sa dibdib nang tawagin nina Sir subalit hindi upang sitahin sa ipinakita ko kundi kapanayamin. Nagpakilala ako sa kanila subalit hindi lubos pagkat naaantala. Ilang sandali pa, binigyan kami ng gawain ni Sir Jarren at iyon ay mag-i-interview ng isang taong gumagamit o lulong sa ipinagbabawal na gamot. Petioner muna ang nakapanayam ko at nang makakuha ng sapat na datos patungkol sa aking kliyente, nakaharap ko na siya. Nanlaki ang mata ko nang makaharap ito pagkat may mga bulitas at hitsurang adik. Kahit na ganon ang nakita ko, nakipag-usap pa rin ng maayos sa kanya kaso hindi raw dapat ganon sabi ni Maan at kailangan asintahin nang sa ganon ay hindi ito magsinungaling.

^10C-L.  Dahil malambot ako't hindi pa bihasa sa pakikipagpanayam sa ganong klaseng tao, sa halip na ako ay si Maan na ang kumapanayam sa kanya at talagang sinindak-sindak nito. Maiinis na dapat ako kay Maan pagkat masyadong bida-bida at pakilamera kaso nagpasalamat pa rin kanya't tinulungan niya ko para sa aming Case Study. Sa mura nitong edad na hindi hamak na mas bata pa sa akin, natuto nang gumamit ng ipinagbabawal na gamot at pasalamat na lamang siya dahil hindi ito nadawit sa kampanya ng ating pangulo kontra-droga. Nagpapasalamat ako sapagkat kahit batid kong nakakagawa ng masasamang bagay gaya ng pagsisinungaling at pangungupit, hindi ako pinabayaan ng Diyos na matulad sa kanila at mapunta sa ganong pamumuhay. Bata pa siya at sa nakikita ko ay may pag-asa pa siyang magbagong buhay at talikdan ang drogang maaring ikasira ng kanyang buhay.

^10C-M.  Tumagal nang tumagal ang assestment ko sa kanya pagkat hindi malinaw ang naibibigay niyang impormasyon at kita sa mukhang nagsisinungaling. Dahil may pinagkaabalahan pa kami, dakong Alas-singko na pinalabas. Habang kasama si Maan pauwi'y nagulat ako nang aminin nitong dati rin siyang gumagamit ng droga. Sa halip na bumaba ang tingin sa kanya, humanga ako sapagkat nakaya niyang labanan ang tukso at nalampasan ang pagkahumaling sa Droga. Kaya heto siya't kasabay kong magtatapos ng kolehiyo sa susunod na taon. Gaanoman katindi at kasalimuot ang kinakaharap na buhay, kung gusto mong kumawala'y makakawala ka basta may determinasyon at isama ang pananalig sa Diyos.           

May 10, 2017
Wednesday
Year V-130

^10C-N.  Nakakawalang gana nang pumasok sa aming duty pagkat wala naman ginagawa kundi umupo lamang at walang natutuhan, kaya ibig na huwag ng pumasok, kaso batid kong hindi papayagan nina Mama sa aking pagliban. Umalis pa rin ako ng bahay subalit ang hindi alam nina Mama, sa halip na pumasok sa TAHANAN, naglakwatsa ako. Sa Robinson Montalban ko naisipang magtungo at habang nanatili doon, pagbabasa ang inatupag ko. Maya-maya'y pagbuo ng Rubics Cube ang pinagkakaabalahan ko't habang aligaga sa pag-master nito, nailang ako pagkat tinginan ang mga taong dumaraan hanggang sa may mga paslit na ang rurusing ng hitsura ang lumapit sa akin. Humaling na humaling sila sa dala kong laruan kaya lumalapit at kahit hindi kilala, pinahiram ko pa rin. Tiwala naman hindi tatangayin pagkat sa mura nilang isipan ay hindi pa makakagawa ng masasamang bagay at kung sakali man ay bantay-sarado ang seguridad.

^10C-O.  Ilang sandali pa'y may binatilyong lumapit sa akin at ipinakita ang angking gilas sa pagbuo ng Rubics Cube, kaso tatluhan lamang. Nanlaki ang mata ko sa pagkabilib pagkat wala pa sa minuto ay kaya niyang buuin kahit lahatan. Ituturo niya dapat sa akin kung paano ang limahan, kaso kaagad din siyang umalis. Naiirita na ko sa mga batang lapit nang lapit at naiisturbo kaya umalis na ko. Wala pa kong balak lisanin ang Robinson kaya tumungo muna ngNational Bookstore at nagbasa-basa. Sa totoo lamang ay gaganahan ka sa pagbabasa kapag maraming aklat na naglalaman ng iba't ibang impormasyon at kwento ang nakatanghal sa iyong paningin at malilibang oras na basahin mo ito.

^10C-P.  Pagpatak ng tanghali, tumungo ako sa Waiting area at doon tumambay hanggang Ala-una. Sa takot na mahalata nina Mama kapag umuwi ng umaga, nagbalak pang magtungo sa SM San Mateo. Nakasagupa ko ang matinding trapik kaya isang oras din ang nakalipas bago ako makarating doon. Habang naroroon, walang ginawa kundi mamasyal-masyal at libutin ang buongmall. Hindi rin ako nagtagal doon. Matapos ang pamamasyal sa mga Mall, tumungo pa ng Computer shop. Bandang Alas-singko nang makauwi ako ng bahay at sa layo ng nirating ko, nakaramdam ng pagod. Hapong-hapo sa pagod kaya kinagabihan ay maaga akong natulog.

May 11, 2017
Thursday
Year V-131

^10C-Q. Umaga nanaman pala't tinatamad muling pumasok sa duty kaya gumawa ng paraan para payagan nina Mama. Batid kong masama itong gagawin pero wala akong maisip na paraan at nagpanggap na may sakit. Hindi tumalab sa kanila ang paraan ko't pumasok pa rin. Nagpatuloy ako sa pagpapanggap at kunwa-kunwari ay nagsusuka at nahihilo, nang sa ganon ay pauwiin nila ako. Kung kailan naghihilo-hilohan ay may biglang nagpakain sa amin na isang kliyente na magtatapos na sa Counseling nito. Sarap na sarap sila sa pagkain ng Sopas at Palabok at tuksong-tuksong bumanat nang marami, kaso hindi magawa pagkat batid kong magtataka sila. Napansin naman nina Ma'am Thaline na hindi maganda ang pakiramdam ko kaya matapos ang kainan, pinauwi na nila ako. Pagkarating sa bahay, saktong naroroon ang Tita Susan, kaso hindi ko makausap pagkat nanghihina na sa kakasuka, nagpahinga muna ako. Napasarap ang tulog ko kaya dakong Alas-singko na nagising. Nakokonsensiya ako sa aking ginawa subalit hindi na maibabalik iyon, sana ay hindi ko na ito ulitin. Maaga pa magigising bukas para sa pagpasok kaya maagang natulog.   

May 12, 2017
Friday
Year V-132

^10C-Q. Dakong Alas-otso nang makarating sa TAHANAN. Dahil wala muli kaming inaasikaso, pakikipagkwentuhan na lamang ang inatupag, yung panonood ng Video. Hindi mo masabi kung ikakatuwa ba o nakakabagot ang aming internship, pagkat araw-araw ganito kami, nakaupo lamang at nakatingin sa kawalan. Kaya ayaw kong pumasok pagkat wala namang gagawin subalit kailangan para mabawas-bawasan ang Clinical Hours. Makalipas ang tatlong oras na walang ibang inatupag kundi magkwentuhan at manood ng Video, kumain na kami. Sina Sarlyn at Kim lamang ang nakasabay ko para mananghalian. Matapos kumain at kahit katirikan ng araw, namasyal-masyal kami. Pagkabalik sa rehab at dahil walang magawa, umidlip muna ako. Hindi naman makapagpahinga gawa na maingay at panay ang tawanan nila habang kahuntahan sina Ma'am Thaline at Sir Jarren.

^10C-R. Walang magawa nang mga oras ding iyon kaya nakipagkwentuhan na lamang kina Sarlyn. Tungkol sa paggawa ng kwento ang pinag-usapan namin at nang mabasa ang gawang kwento ni Emilyn, ang husay-husay at pwedeng ihalintulad sa mga batikanong writer. Pinabasa ko rin sa kanila ang gawa kong kwento. Nahumaling kami sa pagbabasa kaya iyon na lamang ang naging libangan. Masarap gumawa ng kwento pagkat naglalakbay ang iyong isipan sa mga sitwasyon at nakakapagpaigting pa sa Excitement kapag inlove ka. Sa sobrang abala na humaling na humaling sa pagbabasa, hindi napansing dismissal time na. Balak sanang maglakad pauwi, kaso biglang sumama ang lagay ng tiyan ko. Pagkauwi'y napadiretso tuloy sa banyo. Kinagabihan, pagtutok sa telebisyon ang pinagkalibangan ko. Bandang Alas-dyis nang mapagpasyahang matulog.     

May 13, 2017
Saturday
Year V-133

^10C-S. Muling sumapit ang araw ng Sabado at dahil walang pasok ng ganitong araw, hinayaan ko munang mawala ang antok sa mga Mata bago maisipang bumangon. Wala muling magawa kaya naging pagkakataon iyon sa akin para simulan ang paglikha ng kwento. Medyo refreshing ang kapaligiran kaya nakakapag-isip-isip ng mabilis at maayos kung anong serye ang idudugtong. Nawalan lamang ako sa pokus nang may maulinig na isang boses na tila nanggagalaiti sa galit at pamilyar sa pandinig ko. Nandito pala ang Auntie Andrea na nakikitawag sa Cellphone ng Mama. Natutuwa ako pagkat makaraan ang dalawang taon, sa wakas ay nagkaayos na sila subalit hanggang ngayon ay hindi pa natatapos ang awayan tungkol sa lupa doon sa Cagayan. Talagang pinaulanan ni Auntie ng maanghang na salita ang kausap nito sa telepono at halos atakihin na ang puso sa tindi ng galit. Tila ipinaggigiitan na siya ang nagmamay-ari ng lupa, kahit naririnig ko sa pag-uusap nina Mama na ibinenta na raw iyon ng Auntie Andrea sa kanila.

^10C-T. Sa lakas ng boses ni Auntie na nag-aapoy ang mga binibitawang salita, halos hindi na ko makapag-concentrate sa ginagawa. Hindi rin ako makapaniwala sa kanyang mga sinasambit at kahit Ilocano ang pagkakabigkas, alam kong pinagsasalitaan niya ng mabibigat na salita ang kausap sa telepono. Matindi na talaga ang awayan nila sa lupa. Nagpatuloy ako sa paggawa ng kwento hanggang tanghali. Sinaniban nanaman ng antok sa mga mata pagkat Siyesta Time kaya pansamantalang umidlip. Pagkagising, paggawa muli ng kwento ang inatupag ko't sarap maging writer at parang gusto mong may matamong karangalan. Maging sa gabi ay tanging pagsusulat lamang ng kwento ang inasikaso ko. Sa sobrang aligaga ko't dahil nasarapan, di namamalayang malalim na ang gabi at kailangan nang matulong.         

May 14, 2017
Sunday
(Mother's Day)
Year V-134 

^10C-U. Araw nanaman ng mga ina na walang sawang nag-aaruga sa pamilya nito sa araw-araw at ipinapakita ang walang hanggang pagmamahal sa anak nito. Tunay ngang hindi matatawarang ang kanilang pagmamahal. Araw ngayon ng mga ina subalit ang Mama, sumisiklab muli ang butsi sa hindi malamang dahilan at panay ang pagbubunganga, hindi ko malaman kung init-init muli ng ulo niya. Walang magawa at dahil maraming ginagawa si Mama na halos hindi na magkandaugaga, ako muna ang namahala sa pagtitinda at buhay tindera muli ang lola niyo. Ilang sandali pa at sa wakas, tanghalian na at malalamnan muli ang sikmurang kanina pa kumakalam. Sumapit nanaman ang tanghali kaya tinamaan muli ng antok sa mga Mata. Wala naman gagawin kundi tumunganga't napapanis ang laway kaya nag-siyesta ako.

^10C-V. Pagkagising, pagsusulat muli ng kwento ang pinagkaabalahan. Sa sipag ko na ganadong-ganado sa pagsusulat pagkat may pinipintig ang Puso at nangangarap na maging kami balang araw, inabot na ng gabi. Kinagabihan at habang nanonood ng isang tampok na programa sa Kapuso mo, Jessica Soho, nakakapagtaka pagkat magmula pagkabata pa lamang, alam nang ito ay isang bakla at nagagawa nang magbihis babae subalit mahuhulog ang kanyang puso, sa babae. Hindi talaga ako makapaniwala na maaring ma-inlove ang bakla sa babae. Bukod sa nahulog ang kanyang puso sa babae, naging sila pa at nakakakilig.

^10C-W. Mabuti pa siya, nagawang patibukin ang Puso sa isang babae kahit bakla ito, samantala ako, sa lalaki talaga naaakit at never kong makaramdam ng pagtingin sa babae. Ni hindi ko nga alam kung ano ang pakiramdam kapag nagkakagusto ka sa babae. Gayunpaman ay hindi ako nagsisisi na ganito ang puso ko, ang sa akin lamang ay masaya ako at walang ginagawang masama. Matutulog na sana ako, kaso nuknukan ng ingay sa labas gawa na may naglalamay. Mga tao talaga dito sa amin, basta may burol, dadagsain hindi upang makiramay sa mga naulila ng namayapa kundi libangin ang sarili sa pagsusugal, hindi na binigyan ng respeto ang mga namatayan!   

May 15, 2017
Monday
Year V-135

^10C-X. Wala pa rin kaming pasok sa kabila na balik opisina na ngayong Lunes maging sa eskwelahan ng mga kumukuha ng Summer Class, kaya tinanghali na ng gising. Pagkabangon at matapos mag-almusal at dahil nakakabagot manatili sa bahay, naisipan kong magtungo sa eskwela. Bandang Alas-dyis nang makarating sa Unibersidad at sinadyang magtungo sa library. Habang nasa library, tanging paggawa lamang ng kwento ang inatupag ko. Saktong walang gasinong estudyante kaya tahimik na siyang naging magandang pagkakataon para makapag-isip ng maayos. Naging abala ako sa pagsusulat kaya hindi namamalayang tanghali na. Nakakaramdam na ng gutom kaya itinigil muna ang paggawa ng kwento para kumain. Balak pa sanang manatili sa School at ipagpatuloy ang paggawa ng kwento, kaso ibig na ng isipang umuwi. Sa tindi ng nararanasang init na halos ikatupok na ng balat kapag ibilad, nahilo ako kaya diretso pahinga pagkauwi. Maging sa gabi ay dama pa rin ang maalinsangang panahon at tila iba ang init kumpara nitong mga nakalipas na araw. Hindi pa makatulog kaya sinamantala ang oras sa pagsusulat ng kwento. May kalaliman na ang gabi nang mapagpasyahang matulog.  

May 16, 2017
Tuesday
Year V-136

^10C-y. Pagkabangon ay kaagad na kong nag-almusal. Ilang sandali pa, umalis na ko ng bahay. Bandang Alas-otso na ko nakatungtong sa TAHANAN. Wala muling magawa kaya sinamantala ang oras sa paggawa ng kwento. Medyo nalibang-libang ako sa aking nobela kaya hindi namalayang Alas-onse na't kainan na. Dahil may pinag-iipunan, balak sanang maghigpit muli ng sinturon, kaso ay naudlot dahil sadyang mapilit ang mga kasama. Pagkabalik ng rehab, kwentuhang walang hanggang kami nina Sarlyn. Maya-maya, bigla kaming tinawag ni Sir Jarren at binigyan ng gawain. Pagtitsek muli ng Progress report ng mga kliyente sa bawat barangay sa Quezon City ang inatupag namin. Habang aligaga sa ginagawang pag-aasikaso sa mga sangkatutak na papeles, biglang nagloko ang aking Sikmura. Hindi na makaya pang tiisin ang sakit at kating-kati ng ilabas ang masamang laman kaya dali-daling tumungo ng banyo para magbawas.

^10C-z. Mukhang tinamaan muli ng Diarrhea pagkat hindi maayos ang labas at iba ang sakit kaya binalak na umuwi ng maaga, kaso ay may inaasikaso ako't nakakahiya sa kanila kung gagawin ito. Lumuwag din ang pakiramdam matapos dumumi subalit maya't maya ay sumasakit. Kahit nasakit ang Tiyan, tiniis ko na lamang. Ilang sandali pa, dumating na ang mga Kliyente at nagsimula ang Spiritual Counseling. Mga bandang Alas-singko na nakarating ng bahay at dagliang naghapunan. Kinagabihan, pagsusulat muli ng pagkahaba-habang kwento ang inatupag. Nakakatulong talaga kapag may nagpapatibok ng puso dahil lalo kang gaganahan sa paggawa. Inabot na ko ng Alas-onse bago ko mapagpasyahang matulog.     

May 17, 2017
Wednesday
Year V-137

^10D-A. Panibagong araw ng aming duty na halos mag-iisang buwan na. Alas-sais na subalit hirap pa ring awatin ang Mata sa pagtulog at ibig pang ihalata ang sarili sa kama. Malapit ng sumapit ang Alas-nuebe nang makatungtong ako sa TAHANAN subalit mangilan-ngilang kasamahan pa lamang sa Intern ang nadadatnan at wala pa sina Eloisa. Gaya ng mga nakalipas na araw at dahil walang magawa, pagsusulat muli ng kwento ang inatupag. Kung ano na nga ang ikinabato ng aming buhay sa Internship, ganon rin kakulimlim ang panahon na tila nagbabadyang umulan, nalulungkot tuloy sa hindi maipaliwanag na dahilan. Habang dumarami kami ay naghahari rin ang kaingayan, dumating na rin sina Eloisa kaya sa wakas, may katsikahan na rin ako. Kinatanghalian, nag-aya silang magtungo kami sa bilihan ng halo-halo. Sina Eloisa, Hanna (Berrameda), Kuya Ralph, Erik (Pascual) at Jacqueline (Cervantes) ang nakasama sa pagkain ng halo-halo. Sa laki ng binili at dami ng sangkap, busog ka na pero hindi pa nauubos ang halo-halo. Wala pa kaming balak bumalik sa rehab kaya naisipang magtungo sa bahay ni Kuya Ralph.

^10D-b. Nangungupahan lamang siya sa bahay at bukod pa roon ay mag-isa lamang siyang nakatira. Nakakabilib sa kanya dahil marunong na itong tumayo sa sariling paa at siya na ang nagpapaaral sa sarili. Ngayong araw pala kami mamahala sa Spiritual Counseling ng mga kliyente kaya hindi na kami nagtagal pa. Pagkabalik sa rehab, nakahanda na ang mga upuan at nandoon na rin ang mga kliyente. Kakaunti pa sila at inaasahan namin na may darating pa kaya hindi muna agad na nagsimula. Ilang sandali pa at kahit marami pang wala, sinimulan na namin ang Counseling subalit bago iyon, nagkaroon muna ng palaro at ako ang namahala.

^10D-c. Hindi naging madali sa akin ang mag-instruct dahil sa namamayaning hiya subalit nilakasan ko ang loob at ginawa ang lahat para mag-enjoy sila. Matapos ang palaro, nagsimula na ang counseling na pinangunahan muli ni Louie. Sadyang mahusay magpayo si Louie kaya hindi ako makaentra sa sasabihin, bukod pa dun ay kakaunti lamang sila kaya kawalang gana ang mag-discuss. Matapos ang Spiritual Counseling, bigla kaming pinatawag ni Ma'am Thaline lahat. Kaba ang namamayani sa dibdib, lalo na't palaisipan kung ano ang meron. Iyon pala'y nagkaroon ng hidwaan ang ilan sa kasamahang Intern at nagpahayag. Parang recollection lamang habang isinasagawa ang sharing ng sama ng loob sa isa't isa.

^10D-d. Maya-maya, bigla akong napansin nina Ma'am Thaline at isinailalim sa interview.  Napakwento tuloy ako sa harapan nila at ang kaninang seryosong interview, nauwi sa lokohan dahil sa mga tanungan ni Limboc at sabat nang sabat. Isiniwalat din niya ang tungkol sa pagiging Writer ko kaya hiningi nina Sir Jarren ang gawa kong kwento. Ayaw ko man ipabasa sa kanila pagkat confidential at nakakahiya, bilang pakikisama ay ibinigay ko sa kanila ang isa kong kwento. Sana tamarin si Sir Jarren sa pagbabasa ng aking kwento't bukod pa dun ay panay nila akong inuugnay sa kanya. May hitsura si Sir Jarren, iyon nga lang ay loko-loko kausap subalit walang maramdamang spark sa kanya, marahil sa kadahilanang may pinipintig ang puso at nami-miss ko na siya. Napasarap ang kwentuhan namin kina Ma'am Thaline kaya hindi namamalayang dismissal time na. Kinagabihan, ipinagpatuloy ko ang pagsusulat ng kwento. Halos malapit ng maghating-gabi nang mapagpasyahang matulog.          

May 18, 2017
Thursday
Year V-138

^10D-e. Kakasikat pa lamang ng haring araw ako nagising. Pagkatungtong sa TAHANAN, sarado pa ang office at hindi pa dumarating sina Ma'am Thaline. Ilang minuto pa ang makalipas, dumating na si Sir Jarren at saka lamang kami nakapasok. Dahil walang ibang pinagkakaabalahan, paggawa muli ng kwento ang inatupag at pakikipagkwentuhan sa mga kasamahang intern. Maya-maya, tinawag muli kaming lahat ni Ma'am Thaline. May mahalaga pala itong anunsyo sa amin at tungkol sa pagdi-discuss ng modules. Bukod sa mga modules na idi-discuss namin sa mga kliyente oras na magbara-baranggay, itinuro rin niya ang iba't ibang uri ng mga droga at kung anong epekto nito sa ating katawan. Hindi ako makapaniwala sa mga nalaman pagkat nakakadiri ang mga sangkap sa paggawa ng Illegal drugs. Sa halip na kainisan ang mga gumagamit ng mga droga, dapat kaawaan at tulungan dahil biktima lamang sila ng ipinagbabawal ng gamot at nag-iiba-iba ang pananaw sa buhay.

^10D-f. Pagkatapos magturo ni Ma'am Thaline, oras na para kumain. Halos manlupaypay na ko sa tindi ng gutom kaya naparami ng husto ang kinain. Pagkabalik sa TAHANAN at dahil nababato, sa halip na makipagdaldalan ay natulog ako. Pagkagising at dahil nakalikom na ng enerhiya sa katawan, ganadong-ganadong nang makipagkwentuhan kina Sarlyn at daming tawa sa kanila lalo nang nagre-rehearse ng Job Interview at kung ano-ano ang nasasabi. Pagpatak ng Alas-kwatro at kahit Alas-singko pa ang out, pinauwi na kami nina Sir Jarren. Bago umuwi, naisipan ko munang puntahan ang Batasan Hills National High School na dating pinapasukang paaralan. Saktong walang nagbabantay na gwardiya kaya malayang nakapasok.

^10D-g. Habang namamasyal ay manlaki ang mata pagkat ang laki na ng pinagbago, tatlong taon na ang nakakaraan simula nang makapagtapos ako sa High school at nadadagdagan na ang mga tayong gusali. Bukod pa roon ay inilipat na rin ang Covered Court. Sumaglit lamang ako doon at sa layo ng nilakad, magkanda-hitik-hitik ako sa pawis pagkatungtong ng bahay. Manlupaypay na nga sa pagod, nagkaproblema pa pagkat nawawala ang Sapatos. Si Mama naman, galit na galit dahil libo rin ang naigastos niya pambili ng Sapatos na iyon, kaya paspasan ako sa paghahanap. Parang nabunutan ng malaking tinik sa Lalamunan nang masumpungan ang sinasabing sapatos at Thank God. Kinagabihan at bago matulog, gaya ng mga nagdaang gabi kapag magpupuyat, pagsusulat muli ng kwento ang pinagkaabalahan. Hinintay ko munang dalawin ng antok bago maisipang matulog.   

May 19, 2017
Friday
Year V-139

^10D-h. Batid kong tutunganga lang sa oras ng aming Duty na tila walang napapala kaya ibig kong huwag na lang pumasok, subalit hindi papayag sina Mama. Umalis pa rin ng bahay kahit medyo tinatamad at sa halip na pumasok ng OJT, naisipan ko na lang maglakwatsa. Nung una'y nagtatalo sa aking isipan kung sa Bulacan ba o Montalban tutungo subalit hindi rin nagtagal nang ako ay makapagpasya. Bandang Alas-nuebe nang makatungtong ako sa Starmall SJDM. Sarado pa ang mall kaya nanatili muna sa labas at tanging paggawa ng kwento ang pinagkaabalahan. Makaraan ang isang oras, pumasok na ko sa loob. Kalam na ang tiyan ko sa gutom pagkat hindi nakapag-agahan nang umalis kaya kumain muna. Dakong Ala-una na nang lisanin ko ang mall at tumungo sa bahay nina Nikki.

^10D-i. Pagkatungtong sa Sapang Palay ay medyo naligaw lamang ako pagkat hindi na alam ang patungo sa kanila. Nahihirapan man at pinagpapawisan na sa paghahanap subalit nagkumahog pa rin hanggang sa matunton ang kinaroroonan ng bahay ni Nikki. Bukod sa kanya at nandoon rin ang nanay at tatay nito. Pinilit pa ko ng nanay niya na magkarooke at kahit hindi ko trip ang kumanta ngayon, bilang respeto sa nanay ni Nikki dahil nasa puder nila ako, napakanta nang wala sa oras. Saktong habang kumakanta ay biglang sumungit ang kaninang maaliwalas na lagay ng panahon. Sinabayan pa ng pagkidlat at kulog ang pag-ulan kaya hindi ko mapigilan ipakita kina Nikki ang takot.

^10D-j. Mukhang hindi nagustuhan ng panahon ang boses ko't kung di lamang kumanta ay marahil maayos pa rin ang panahon. Dahil sa nadaramang takot, napagpasyahan namin ni Nikki na pumasok na ng kanilang bahay. Abalang-abala ang magulang nito sa paglilinis ng bahay kaya pala di kami pinapapasok. Nang humupa ang masamang panahon at kahit Alas-kwatro pa lamang ay nagpaalam na sa kanila. Wala pang balak umuwi kaya nagtungo muna ng Computer shop at nanood. Inabot na ko ng gabi sa pag-uwi na basang-basa dahil inabutan ng ulan. Hindi pa madalaw ng antok kaya heto muli ako sa pagsusulat ng kwento na feeling writer. Bandang Alas-dose na nang maisipang matulog.

May 20, 2017
Saturday
Year V-140

^10D-K. Sa sarap ng tulog ngayong pagsisimula muli ng long-weekend, inabutan na ng liwanag sa labas nang magmulat ang mga Mata. Dahil may lakad sina Mama at Papa at nasa trabaho naman ang ate, ako muna ang namahala sa tindahan. Pinagsabahay ko ang pagtitinda at paggawa ng kwento at kahit naha-hassle kapag bumibili dahil naaantala ako sa pagsusulat, enjoy naman ang mag-multi-tasking. Pagpatak ng tanghali ay nakauwi na rin sina Mama na may dalang ulam. Chicken Inasal ang dala nila at sa sarap, naparami ang aking nakain. Matapos kumain at dala na inaantok, nag-siyesta muna ako. Bandang hapon nang magising ako. Wala muling maisipang gawin kaya bilang libangan ay pagsusulat ng kwento ang inatupag ko. Kinagabihan, tagaktak ng husto ang pawis dahil sa alinsangan ng panahon. Kahit may kaalinsangan ang panahon, hindi ako sumuko sa pagsusulat ng kwento, iba talaga kapag inspired ka, ginaganahan ka kahit tingin mo magiging mahirap. Sa sobrang abala sa paggawa ng kwento, inabot na ko ng hating-gabi bago maisipang matulog.   

May 21, 2017
Sunday
Year V-141 

^10D-l. Dahil malalim-lalim na ang gabi na nakatulog, tinanghali na sa paggising. Pagkaalmusal at dahil walang magawa, naisipang maglinis-linis sa loob ng bahay. Matapos ang gawaing bahay, sinimulan ko na ang paggawa ng kwento. Medyo makadamdamin ang naisipang takbo ng kwento kaya ganadong-ganado sa pagsusulat at nadadala ka sa sitwasyon nito na parang kabahagi ka. Pagpatak ng tanghali at matapos kumain, tulog nanaman ako. Kinagabihan, nganga ako at hindi makapaniwala ng mapanood ang isang tampok na programa. Tungkol ito sa isang babae na magmula pagkabata pa lamang, maluho na dahil namulat sa marangyang buhay at labis-labis ang kanyang paggasta hanggang dumating ang panahon, naisipan niyang mag-ipon sa pamamagitan ng pangongolekta ng Singkwenta Pesos. Sa loob lamang ng limang buwan, ang Singkwenta pesos na iniipon niya, umabot na sa apat na pung libong piso kung susumahin. Nakakabilib ang ipinakita niya dahil kahit na maluho siya, nakaya niyang mag-ipon ng ganong kalaki. Patunay nga na may mga tao na kahit na imposibleng maging sila, dahil sa pamamaraan ng buhay ng kanilang kinasasadlakan, maaring magbago basta't may pagsusumikap at disiplina sa sarili. Hindi pa makatulog kaya pagsusulat muli ng kwento ang inatupag.  

May 22, 2017
Monday
Year V-142

^10D-m. Ang bilis talaga ng takbo ng panahon at Lunes nanaman pala subalit buhay hayahay pa rin dahil walang pasok. Matapos mag-almusal, nagtinda-tinda ako. May kadalangan ang bumibili kaya ginamit ko na rin ang oras para magsulat ng nobela. Medyo ginaganahan pagsusulat pagkat nasa suspense na ang plot ng kwento. Maya-maya pa, dumating nanaman ang oras na pinakahihintay ko, ang tanghalian. Matapos kumain ay ipinagpatuloy ko ang pagsusulat ng kwento at sarap talagang maging Writer, pagkat pwede kang maglakbay kahit kathang isip lamang. Balak ko sanang atupagin ito sa maghapon, kaso umiral nanaman ang aking kaantukan.

^10D-n. Kung kailan ako ay natutulog, ang pagdating naman ni Ate Cecile galing Dubai. Batid kong may dala itong pasalubong at sa takaw kong ito ay ibig kong manalubong, kaso inaantok talaga ako. Sa takaw ko maging sa pagtulog, bandang malapit nang gumabi ako nagising. Kung kailan nasa kalagitnaan ng paggawa ng kwento, biglang bumuhos ang ulan na sinabayan pa ng pagkulog at kidlat, kaya namayani muli ang takot sa dibdib. Malapit nanaman pala ang Tag-ulan kaya madalas nanaman akong magtatago at magtatakip ng Teynga dahil sa Thunderstorm at ang hirap nga naman kapag may Phobia ka, nagiging kakaiba ka oras na umiral ito. Hanggang gabi ay wala pa ring tila ang ulan, kaya ang sarap matulog at ibalot ang katawan sa kumot. 

May 23, 2017
Tuesday
Year V-143

^10D-o. Bandang madaling araw na ko nagising. Katamad bumangon gawa na umuulan subalit humupa naman pagputok ng liwanag. Dahil nakadestino kami ngayon sa Barangay Balingasa para sa Spiritual Counseling at may kalayuan ang lugar na iyon sa amin kaya Alas-sais pa lamang, umalis na ko ng bahay. Nanatili muna ako ng SM North EDSA para hintayin ang mga makakasabayan ko. Ilang sandali pa, sa wakas ay dumating na rin sina Erik at Kim. Hindi namin masyadong alam ang patungo roon kaya naligaw kami at nakaabot na ng Caloocan. Buti na lamang at may napagtanong-tanungan kami kaya hindi na nangangapa-ngapa pa sa pagtungo roon. Sa sobrang trapik sa lansangan, bandang Alas-nuebe na kami nakarating ng Balingasa Barangay Hall. Saktong si Eloisa pa lamang ang nadadatnan namin at maya-maya pa'y dumating na rin sina Mary at Louie at sumunod si Sarlyn. Walang ginawa kundi maglampungan habang hindi pa dumarating ang mga Client. Bandang Alas-dyis nang dumating ang mga Client at kahit dalawa lamang sila, nagsimula na kami.

^10D-P. Bago ang Counseling ay Ice Breaker muna na pinangunahan ko at daming tawa habang tinuturo sa kanila ang Making Melodies at sinasayaw, para akong may sapi. Kahit nagmumukha nang katawa-tawa sa harapan nila ay masaya naman at naaliw ng husto. Si Erik ang nangasiwa sa Counseling at dahil dalawa lamang sila at kakarating lamang ng isa, hindi na kami nagpalaro pa't umalis na. Wala pang balak umuwi kaya kasama sina Sarlyn ay nagtungo pa ng School. Halos mamipi na ang Sikmura sa tindi ng gutom kaya kumain muna kami. Pagpatak ng Ala-una, sinamahan ko si Sarlyn sa kanyang klase at naki-sit-in, kahit si Ma'am Ria pa ang kanilang professor.

^10D-q. Pumayag naman si Ma'am sa aking pag-sit-in basta makikilahok ako sa kanilang exercises. Statistical Science ang asignatura nila at nagulat ako sa paraan ng pagtuturo ni Ma'am Ria dahil sinasabayan ng Exercises at bawal ang spoon feeding sa kanya, kailangan, ikaw mismo ang dumiskubre ng lesson. Nakakapanghinayang na hindi ko naging professor si Ma'am Ria pagkat may matutuhan ka talaga sa kanya, iyon nga lang ay sasakit ang bungo sa kaka-solve at kahit hindi ako nagso-solve at pinagmamasdan lamang sila, ramdam ko ang hirap. Si Sarlyn nga, halos sumuko na sa dami ng ipinapa-solve na hindi na halos magkandaugaga.  Tumagal ang Statistical Science hanggang Alas-kwatro. Wala pa talagang balak umuwi kaya hinintay ko pa matapos ang klase nina Eloisa.

^10D-r. Isang oras makalipas nang sa wakas ay lumabas na sila. Laking gulat ko nang sabihin niya na dinugas ko raw ang attendance sheet sa aming OJT, bagay na hindi ko ginawa kaya takang-taka kung paano nangyari iyon. Palaisipan sa akin kung sino ang gumawa niyon ay o marahil ay naisulat ko nga subalit nagkamali sa lagay ng petsa. Maigi na lamang at hindi pa nakakarating kina Ma'am Thaline at usap-usapan pa lamang kaya napatag ang loob ko nang mabatid iyon. Atlis ay magagawan pa rin ng paraan para maresolba ang nagbabadyang problema na siya pa ang maging mitsa para umulit ako ng OJT, bagay na hindi ko papayagang mangyari. Kinagabihan, hindi talaga ako halos makatulog dahil sa sinabi sa akin ni Eloisa. Nakakainis lang dahil sa katangahan, nagiging isang kasalanan.               

May 24, 2017
Wednesday
Year V-144

^10D-s. Inagahan ko sa paggising para maaga akong makapasok ng office at magawan ng paraan ang problema sa attendance sheet. Pagkatungtong ng Litex, nadatnang may bumagsak na isang malaking poste at nakahambalang sa daanan. Dahil kinokompuni ang poste, nag-iba ng way ang sinasakyang dyip kaya napalayo sa TAHANAN at kailangan pa maglakad. Alas-otso na at mukhang mahuhuli na ko at hindi na mapapalitan ang attendance sheet subalit ako pa lamang ang naroroon at wala pa ang mga kasamahan pagkarating. Ilang sandali pa nang dumating ang ilan kong kasamahan sa intern. Hindi pa dumarating sina Ma'am Thaline subalit pumasok na kami ng office. Agad kong tiningnan ang attendance sheet at totoo nga, nakalista ang pangalan ko sa petsa kung kailan wala ako.

^10D-t. Para hindi malintikan kina Sir Jarren at hindi mauwi sa wala ang binunong mga panahon sa OJT, binura ko ang aking pangalan. Nakahinga-hinga na ng maluwag dahil nasolusyunan ang problema at wala nang dapat ipangamba pa. Maya-maya, may ipinagawa sa amin sina Sir Jarren at iyon ay mag-puncher at stapler ng mga sangkatutak na papeles. Sa sobra dami ng kailangang asikasuhing papeles ng bawat kliyente, lunch time na subalit hindi pa kami natatapos sa ginagawa. Labis na ang nararanasang gutom sa Tiyan kaya napagpasyahang kumain muna. Sina Sarlyn at Kim lamang ang nakasabay ko at matapos, nagtungo kami kung saan ang bilihan ng Halo-halo.

^10D-u. Habang sarap na sarap sa paglantak ng Halo-halo ang biglang buhos ng ulan at mukhang mai-stranded sa pagbalik. Tumila naman ang ulan kaya maayos pa rin kaming nakabalik sa Rehab. Bigla akong tinanong nina Ma'am Thaline at ang seryosong pag-uusap, nauwi sa batuhan ng biruan. Wala silang ginawa kundi iugnay ako nang iugnay kay Sir Jarren, porket bata-bata ito at makisig. Ito namang si Sir, lakas mang-trip sa akin at nag-a-assume na may gusto sa kanya. Ang ingay tuloy ng buong office dahil sa asaran kasama ang mga staff.  Gwapo si Sir Jarren, ang kaso ay wala akong makitang spark at kahit hindi siya taken, wala akong balak sulutin. Kami ngayon ang nakatoka sa Spiritual Counseling ng ganitong araw at kahit nahihiya akong makiharap sa kanila, hindi na ko tumanggi pa na ako ang magdi-discuss.

^10D-v. Ilang sandali pa nang magsimula ang Counseling at kahit kinakabahan at nahihiya, lakas loob ang nagsalita. Iyon nga lang ay nawawalan sa sasabihin at tinulungan naman nina Mary at Louie sa pagtatalakay. Nang patapos na kami sa Counseling, itong sina Eloisa, naisipang gawan ako ng banner para sa nalalapit kong kaarawan at ipinaskil pa sa bulletin board, dami na tuloy nakakaalam kung kailan ang kaarawan ko't kahit hindi ko pa kaarawan ngayong araw, parang nagdidiwang na ng kantahan nila ako at patay nga lang, dahil magpapakain ako sa kanila. Matapos ang katuwaan, kasama sina Sir Jarren ay nanood kami ng Video. Horror movie na pinamagatang The Meat Grinder ang tinunghayang pelikula at bukod sa nakakatakot ay nakakadiri pa dahil may isang babae na ang tanging negosyo ay pumatay ng tao at ihahalo sa sangkap ng paggawa ng Noodles ang kanilang mga lamang loob.

^10D-w. Parang hayop lang kung pagpapatayin niya ang mga mabibiktima at grabe, napakasadista niya at halang na halang ang kaluluwa. Halos masuka na habang tinatabas niya ang katawan at lamang loob ng mga napatay at karumaldumal. Iyon pala, napakasalimuot ng kanyang napagdaanan na puro pagmamalupit at ginahasa pa, kaya naging ganoon siya na manhid ang puso at mistulan nang Psychopath. Sa sobrang tutok ng mata sa panonood, dismissal time na. Pagkauwi ng bahay at kahit labis ang pandidiri sa napanood na pelikula, pagkain pa rin ang hanap-hanap ko. Kinagabihan, paggawa muli ng nobela ang pinagkaabalahan ko. Matapos ay natulog na.          

May 25, 2017
Thursday
Year V-145

^10D-x. Dakong Alas-otso na nakarating ng TAHANAN subalit tanging si Precious pa lamang ang nadadatnan at hindi pa bukas ang QCADAAC Office. Ilang sandali pa ay dumating na si Ma'am Thaline at saka lamang nakapasok. Hindi pa dumarating ang iba pang kasamahan, walang ginawa kundi magwalis-walis. Habang lumilipas ang mga sandali, unti-unti nang nagsisidatingan ang mga kasamahan ko, kaya unti-unti nang nagiging maingay. Tanging pagtitsek muli ng sangkatutak na mga papeles ng mga Kliyente ang pinagkaabalahan namin at dahil aligaga, di namamalayan ang pagtakbo ng oras at oras na para mananghalian. Sina Eloisa ang nakasabay sa pagkain at kung kailan pabalik na kami, biglang bumuhos ang napakalakas na ulan. Sinabayan pa ng pagkulog at kidlat kaya atakihin sa takot at nagmamadaling makaratin ng rehab. Pagkabalik, may kaganapan pala't daming tawa sa pinaggagawa ni Maan habang suot ang Wig at sumasayaw.

^10D-y. Habang pinagmamasdan ay para siyang baklang pokpok sa bar. Maya-maya, ako nanaman ang napagdiskitahan nila at ipinapasuot ang Wig. Umariba nanaman sila sa pagli-link sa akin kay Sir Jarren, si Sir naman ay muli akong napagtripan at nasaktan ako dahil ang lakas niya manghampas, damang-dama ko ang tigas ng kamao nito. Balik sa gawain matapos ang katuwaang walang hanggan. Sana ganito na lamang ang OJT, masaya at may mga oras na nakakapag-enjoy dahil sa lokohan. Nang matapos sa pag-asikaso ng mga papeles, sumali ako kina Ma'am Thaline sa panonood ng Pelikula. Kabagin na halos ang sikmura pagkat dami muling tawa at puro kabalbalan ang ganap. Wala talagang magawa at dala na nababagot, pakikipagkwentuhan ang inatupag. Maya-maya pa at kahit Alas-tres pa lamang at dahil wala naman ginagawa, napagpasyahan ko ng magpaalam sa kanila. Naglakad lamang ako pauwi at sa layo, pagpawisan ng todo pagkarating ng bahay.

^10D-z. Kinagabihan at pagkapanood ng balita, gulantang ang loob ko nang malaman na idinilekra na ng Pangulo ang Martial Law sa buong Mindanao dahil sa nangyayaring kaguluhan at patuloy na pagsalakay ng mga Maute Group. Sinasabi ko na nga ba at hindi magtatagal ay malalagay muli sa Martial Law ang Pilipinas sa pamumuno ni Duterte subalit salamat sa mga batas na nakapaloob sa pinakabagong Saligang Batas at hindi magiging singlupit ng rehimeng Marcos ang takbo ng Martial Law at sana man lang, ipatupad iyon upang protektahan ang nakararami mula sa Terorismo, hindi upang mang-abuso at gamitin iyon para lumawig ang kapangyarihan.         

May 26, 2017
Friday
Year V-146

^10e-a. Bandang Alas-otso na ko nakarating ng rehab at saktong naroroon na ang karamihan sa mga kasamahan maging sina Ma'am Thaline. Sa umagang iyon ay paglilinis at pag-aayos sa buong office ang pinagkaabalahan namin at iyon ay tulong-tulong. Sa dami ng dapat ayusin at linisan, iisiping nakakapagod at maaring hingalin ng husto subalit kakayanin naman at ang sarap kapag may ginagawa at nakakatulong ka kahit mahirap. Dahil sa mga nalalanghap na alikabok habang nagwawalis at pulot ng mga kalat, sinipon na ko. Matapos ang halos tatlong oras na paglilinis, pagsasaayos at paglalagay ng kung ano-anong palamuti, bagong bihis ang aming office at nakakapanibago. Maya-maya pa, sa wakas ay kainan na at sa labis na gutom dala na nagpakasubsob sa gawain, tumindi ang gutom sa Sikmura kaya napasubo ng husto sa pagkain. Kami ang naka-assign ngayong araw para mamahala sa SSDD doon sa City Hall.

^10e-b. Sina Ate Jen at Emilyn lamang ang nakasama ko sa pagtungo roon at sa sama ng init, pagpawisan kami ng todo. Medyo kinakabahan lamang sapagkat anumang oras, sasalang ako sa mga bagong mukha subalit nagpakatatag ako at nilabanan ang kaba. Habang wala pa sina Ma'am Cherry at Ma'am Queenie ay pinag-aralan namin ang idi-discuss sa mga drug user. Bandang Alas-dos nang dumating sila at nakapasok sa Molave Youth Rehabilatation Welfare Center. Pagkatungtong doon, nanlaki ang mga Mata ko dahil hindi ko inasahan na ganun sila karami at puro kabataan na ang iba ay halos kasing-gulang ko lamang ang ika-council namin kaya lalong umigting ang kaba sa dibdib. Nagpakilala muna kami sa kanila at matapos ay lakas-loob nang nagsalita.

^10e-c. Kahit mga dating gumagamit ng droga sa mura nilang edad at alam ko, ang ilan sa kanila ay makakaya akong i-tolerate ay hindi ako nagpanaig sa takot at kailangan kong maging matapang at matigas. Sa una, medyo kinakabahan pa pero nang kalagitnaan na, nae-enjoy ko na ang pagtuturo. Bukod pa dun ay hindi ko inasahan na mga disiplinado sila at iilan lamang ang hindi nakikinig. Matapos namin magturo, nagpalaro kami. Bago kami magpaalam sa kanila ay nagpa-ice breaker muna ako at iyon ay ituturo sa kanila ang Making Melodies. Mukha nanaman ako tanga sa lagay na iyon pero ang mahalaga kahit katawa-tawa, napasaya ko sila.

^10e-d. Hindi baleng nakakatawa ka, atlis napapasaya mo ang mga taong nakapaligid sa'yo kaya huwag mahihiyang pagtawanan. Tingin ko sa rehab na kinalalagyan nila, masaya pagkat marami at nagkakasundo-sundo sila. Sa saya, parang gusto ko munang manatili roon at maki-join sa kanila. Kung ganon lang ang magiging kalagayan ng rehab na masaya at hindi nakakabagot, parang gusto mo nang ma-rehab. Ang babait pa nila at sa katunayan ay binigyan pa kami ng gawa nilang bulaklak. Bago lisanin ang City Hall, tamang Selfie lang kami. May galak sa dibdib akong nakauwi dahil ang inakalang bagay na tingin ko na hindi kaya, kaya pala at sarap sa pakiramdam kapag may na-achieve ka.          

May 27, 2017
Saturday
Year V-147

^10e-e. Ngayong araw ang aming Comprehensive Exam na bahagi ng Psychological Board Exam at sa takot na mahuli sa pagdalo, Alas-sais pa lamang ay gumising na ko at bumangon. Naipit ako sa napakabigat na trapik dahil sa itinatayong MRT 7 kaya bandang Alas-otso na ko nakatungtong sa Unibersidad. Saktong hindi pa nagsisimula ang Comprehensive exam kaya napanatag ang loob ko at mangilan-ngilan pa lamang na kakilala ang nakikita maging si Nikki. Pagkatungtong ng Second Floor ay biglang gumanda ang umaga ko nang masilayan si Special Someone. Laki ng pinagbago niya at ang look, bagong gupit kaya lalong nakikita ang kakisigan. Bukod sa masaya ay hindi ko mapigilang kiligin, iyon nga lang ay naiilang, lalo na't nang magkasalubong kami. Humanap pa kami nina Sarlyn ng silid na mapapasukan at kinalaunan ay nakahanap din.

^10e-f. Ilang sandali pa ay may pumasok na sa amin na taga-Top Rank at siya si Ma'am Jobelle. Nagbigay siya ng tip kung ano ang mga maaaring lumabas sa board exam at sa kanyang mga sinasabi, mapapaiyak ka talaga dahil mahirap at dumaan sa maraming proseso bago iyon mabuo ang board exam. Kailangan nauunawaan mo ang bawat detalye ng lesson, hindi kinakabisado dahil kapag nawala o magkamali, sira na ang tiyansang makakapasa ka pa. Grabe dahil ganon kaseryoso ang kakaharaping board exam at wala kang ibang sasabihin kundi Goodluck. Itunuro niya sa amin ang Psychological Assestment at matapos ay Theories of Personality. Sa loob ng halos dalawang oras na kanyang pagtuturo, nakakabilib dahil tuloy-tuloy siyang magsalita at walang kodigo, talagang gamay na gamay.

^10e-g. Marami pa dapat siyang ituturo sa amin patungkol sa Board Exam, kaso kapos na sa oras at sana may review pa sa susunod na linggo. Bandang Alas-onse nang matapos ang kanyang lecture at lumabas muna kami para kumain. Kasama sina Eloisa at dahil mga Rich Kid ay sa Chowking namin naisipang mananghalian. Nainis lamang ako ng bahagya dahil ang tagal i-serve ang aming order at kung kailan patapos na sina Eloisa ay saka lamang kami nakakain. Pagkabalik ng School, laking taka pagkat nagsisialisan na ang mga kasamahan naming Psychology Student, iyon pala'y wala nang magaganap na Comprehensive exam at ang saya-saya. Wala pang balak umuwi kaya tumungo muna kami ng SM Fairview at namasyal-masyal.

^10e-h. Saya at aliw ang namamayani habang kasama ko ang mga taong malalapit sa loob ko't bukod sa nagkukwentuhan ay minsan ay nagtatawanan. Sa sipag ng aming mga biyas, sa Fairview Terraces naman sunod na nagtungo. Sa kakagala ay medyo nagutom na kami kaya pagdating ng Food Court, kumain kami. French Fries with Coke Float ang napagsalu-saluhan namin. Bukod sa masaya at dami ng nilantakang fries, nabusog ako. Pagpatak ng Alas-tres, napagpasyahan na namin nina Sarlyn na magpaalam kina Eloisa. Wala pa talagang balak umuwi kaya tumungo pa kami ni Sarlyn sa Robinson Novaliches. Naghihingalo na ang liwanag nang makarating sa bahay. Kinagabihan, ibig sanang manuod ng telebisyon, ang kaso ay malakas ang ulan sa labas. Dahil maulan ang gabi, naging masarap ang aking pagtulog.    

May 28, 2017
Sunday
Year V-148

^10e-i. Bisperas ng aking kaarawan. Napasarap ang pagtulog kaya maliwanag na sa labas at tirik na ng husto ang araw nang magising at bumangon. Anong ganda't sigla ng salubong sa akin ng umaga at sana manatiling ganito. Pagkaalmusal at dahil walang gagawin, pagtitinda ang inatupag ko. Malakas ang benta ngayong araw kaya maya't maya ako kung tumindig at nakakahingal. Pagpatak ng tanghali, saka ko lamang itinigil ang pagtitinda para mananghalian na. Sumapit nanaman ang hapon kaya ang antok sa aking mga mata, muling bumibisita. Nakakabagot ang oras na iyon kaya nag-beauty rest na lamang ang lola niyo. Sa katakawang matulog, malapit nang sumapit ang Alas-singko ako nagising at anong sigla sa katawan kapag bagong gising at nakakapagpahinga. Kinagabihan at bilang libangan, panonood ng telebisyon ang inatupag ko.

^10e-j. Parang kinurot ang loob ko nang matunghayan ang isang tampok na programa sa Kapuso mo, Jessica Soho ang kwento ng magkasintahang Lance at Ella na kamakailan lang ay nag-viral dahil sincere ang kanilang pagmamahalan. Sa kabila na hindi makapaglakad si Ella dahil sa Polio at madalas nasa Wheel Chair, buong tiyaga pa rin siyang inaakay at binubuhat ni Lance sa araw-araw na pagpasok nito sa eskwela at nakakabilib pagkat bibihira lang ang ganong lalaki na matiyaga at makakaya kang mahalin, kahit ano pa man ang kondinsyon mo. Tumututol man ang kani-kanilang mga magulang dahil napakaalanganin kung iisipin subalit ipinaglaban pa rin nila ang pagmamahal.

^10e-k. Bukod sa kanila, naantig naman ang damdamin ko sa isa pang kwento at baligtad pagkat lalaki naman ang inaalagaan. Kahit hindi makatayo ang lalaki dahil sa naaksidente ito, dalawang taon na ang nakakaaran, itinuloy pa rin nila ang pagmamahalan hanggang sa magpakasal. Iba talaga ang nagagawa ng pag-ibig at kahit tingin mo magiging pabigat siya sa buhay mo, magagawa mo pa rin siyang tanggapin, kahit sino pa siya sa ngalan ng pag-ibig. Sa panahon na laganap ang kasamaan, nakakatuwa dahil may mga tao pa ring may mabubuting loob na ikabibilib mo. Hindi pa makatulog kaya nagsulat-sulat muna ng kwento. Habang aligaga sa pagsusulat, umiral ang sindak sa dibdib nang makarinig ng dagundong ng kulog. Maya-maya pa, bumuhos na ang napakalakas na ulan. Sinabayan pa ng nagtatalimang kidlat at malagranadang tunog ng kulog kaya nag-uumapaw ang takot ko. Alas-onse na, hindi pa rin makatulog dahil sa Thunderstorms. Sa tindi ng takot na halos pagpawisan na, napatalukbong na ko't nahuli ni Mama.

May 29, 2017
Monday
Year V-149

^10E-L. Ganap nang sumapit ang Alas-dose ng hating-gabi, hindi pa rin makatulog dahil sa lakas ng ulan at sa lakas nito, hindi na malayong bumaha na. Malapit ng sumapit ang Ala-una ng humupa ang Thunderstorms. Dakong umaga na nang magising at masaya ako, dahil ngayon ang aking kaarawan. Muli akong nagpapasalamat sa maykapal sapagkat kahit marami akong napagdaanan nitong dalawang-pung taong gulang pa lamang ako, lahat ng iyon ay nalampasan ko kahit mabibigat. Ngayong dadako na ko sa edad dalawang pu't isa, natutuwa ako na nakaabot pa sa ganong edad at sana kayanin pa ang mga nakaambang pang pagsubok. Kahit walang mga handa, basta ang mahalaga buhay ay masaya na ko. Dahil may pinuntahan si Mama para mamili ng ipanghahanda sa aking kaarawan, ako muna ang namahala sa tindahan. Birthday na birthday ko subalit walang pinagkaiba ang araw na ito sa mga ordinaryong araw pagkat abalang-abala sa pag-aasikaso ng mga mamimili.

^10E-m. Madalas ay puro sigarilyo ang nabebenta't hindi ko sukat malaman kung bakit kailangan pa nilang magsunog ng baga kapag may mabibigat na ginagawa gaya ng pagiging Constraction Worker. Sabi ng mga gumagamit, lumalakas daw sila kapag naninigarilyo, bagay na hirap paniwalaan at hindi lang marahil kuntento ang bawat araw na dumadaan sa kanila kapag hindi nakakahithit ng sigarilyo. Bukod sa paggamit ng Droga ay dapat din ipagbawal ang Sigarilyo pagkat nakakasama sa kalusugan. Hindi ko maintidihan sa sarili kung bakit inis na inis sa mga taong adik dito. Bago pa man magtanghali nang dumating na si Mama bitbit ang pinamaling pagkain at saka lamang kami nagkainan. Kahit hindi namin ugali na magdaos ng piging kapag may espesyal na okasyon, basta sama-sama ay masaya pa rin at makulay. Mararanasan mo parati ang kasarapan ng buhay kapag natututong makuntento.

^10E-n. Matapos kumain, paggawa muli ng kwento ang inatupag ko. Doble ang tuwang namamayani sa dibdib pagkat bukod sa kaarawan ko, natapos ko na rin ang kwento na ilang linggo nang sinusulat at parang nagwagi. Walang magawa kaya nag-siyesta muna ako. Kinagabihan at bilang libangan, panonood ng Comedy show ang inatupag ko. Dami kong halakhak sa pelikulang Mang Kepweng Returns at bawat eksena, ang kukulit. Kahit halos kabagan na ang sikmura sa walang humpay na pagtawa, nakaramdam ng gigil ang dibdib ko nang makipaglaban ang bida sa mga kalaban at kampon ng kasamaan. Sa sarap ng panonood, inabot na ko ng Alas-onse bago matulog. Sana parating ganito ang darating na kaarawan, masaya kahit simple lang at hindi magarbo gaya ng kaugalian ng mga mayayaman.    

May 30, 2017
Tuesday
Year V-150

^10E-o. Nairaos din ang aking kaarawan at balak sana namin ngayon ni Mama na magpakain sa mga kasamahan ko sa OJT bilang pagdiriwang sa aking kaarawan, kaso hindi matutuloy dahil sa hindi inaasahang mga bagay. Naging kayamot-yamot ang umaga ko pagkat bakit parating may mga hadlang sa pagkamit ng bagay na gusto mo. Bandang Alas-otso na ko nakarating sa TAHANAN at naroroon na ang karamihan sa mga kasamahan. Dahil walang magawa ng mga oras na iyon, pakikipagtsikahan at lokohan ang naging pampalipas oras namin. Hindi naman kabagot-bagot pagkat nakakatuwa silang kausap. Iyon nga lang ay mga sandaling nagkakapikunan dahil sa mga tuksuhan, lalo na kapag inuugnay ka sa taong hindi mo naman gusto. Lupaypay na ang Sikmura sa tindi ng gutom pagkat hindi nakapag-agahan kaya pagpatak ng Alas-onse, mabilis pa sa guhit ng kidlat ang pagpayag nang ayain. Sina Sarlyn at Kim muli ang nakasabay ko sa pagkain.

^10E-p. Pagkabalik ng rehab, kwentuhan muli ang libangan namin. Habang napapasarap na ang kwentuhan namin magkakasama, kumabog ang kaba sa dibdib nang tawagin nina Ma'am Thaline. Akala ko kung ano subalit may itatanong lamang sila sa akin at kakatuwang mga staff pagkat nagawa pang makipagbiruan sa akin lalo na si Ma'am Thaline na ang lakas mang-trip. Panay ugnay din sila sa akin kay Sir Jarren. Kahit nandoon ang girlfriend nito, nakisakay pa rin sa mga patutsada nila. Pagpatak ng Alas-dos nang dumating ang mga kliyente at mapapasabak nanaman sa pagsayaw ng Making Melodies. Kahit labag sa kalooban ang turuan sila ng ganong sayaw, pumayag pa rin bilang pakikisama. Sa bait ng mga staff, maaga kaming pinauwi.

^10E-q. Pagkauwi ng bahay at dahil walang magawa, panonood ng telebisyon ang napagkalibangan. Habang tutok ang mata sa panonood, biglang may kumislap sa labas ng pagkaliwa-liwanag, kumikidlat na pala at nagulantang ng husto ang dibdib ko nang sinundan ng malabombang kulog. Sumipa bigla ang takot ko kaya daglian nagtago sa kwarto. Sa labis na takot, pagpawisan na ko't kahit takip na takip na halos mapunit na ang teynga, dinig pa rin ang dagundong ng kulog. Ilang sandali pa, bumuhos ang napakalas na ulan. Hindi naman inabot ng isang oras ang ulan subalit sa lakas nito, tila nagdulot ito ng baha. Nang magwakas ang unos, saka lamang guminhawa ang pakiramdam. Hindi pa makatulog kaya pagsusulat ng panibagong kwento ang pinagkaabalahan ko. Bandang Alas-dyis na nang maisipan kong matulog.           

May 31, 2017
Wednesday
Year V-151

^10E-r. Huling araw na para sa buwang ito. Malapit ng pumatak ang Alas-otso ako nakaalis ng bahay at dahil batid na mahuhuli na, nagmamadali na sa pagkilos. Pagkatungtong sa TAHANAN, sarado pa ang office at sina Tin pa lamang ang nadadatnan ko. Habang wala pa ang aming mga staff, sinamantala ang oras sa pagsusulat ng kwento. Halos kalahating oras din ang nagdaan bago kami nakapasok ng office. Pagsapit ng Alas-nuebe at habang aligaga sa ginagawa, biglang tumawag sa akin si Mama. Nasa Litex na raw ito dala ang mga handang ipapakain sa mga staff at kasamahan sa intern at dali-dali nang nagtungo roon. Minamalas lamang ng lagay pagkat naipit sa trapik kaya natagalan bago ako makatungtong sa kinaroroonan ni Mama. Bukod kay Mama, kasama rin nito si Ate Vanessa na tumulong sa kanya na magbitbit ng mga pagkain.

^10E-s. Pagkabalik sa rehab, hindi kami agad na pinapasok at ininspeksyon muna ng gwardiya ang dalang pagkain. Nakalusot naman ang pagkain, iyon nga lang ay hindi pinayagang makapasok sina Mama dahil sa suot nila. Nang maipasok lahat ng dalang pagkain, kaagad din umalis sina Mama. Palabok, Pitsi-pitsi at Biko, iyon ang napagsalo-saluhan namin at kahit hindi ko na kaarawan ay masaya pa rin pagkat sulit na sulit. Habang nagkakainan kaming magkakasama, walang ginawa kundi magkuhaan ng litrato at pukpukan. Natutuwa ako dahil napaligaya ko sila sa inihandang mga pagkain at busog na busog ang sikmura. Nang maubos ang mga pagkain, balik sa normal ang kaninang malapiging na kaganapan.

^10E-t. Pagpatak ng Alas-dos, dumating na ang mga kliyente at dahil pangkat namin ang nakatoka para sa counseling, kami ang nag-asikaso sa kanila. Habang nakikilahok sa session, bigla akong tinawag nina Ma'am Thaline. Sobrang hindi makapaniwala sa nakita pagkat ginawan nila ako ng birthday cake kahit mini lamang at may pa-candle pa. Ilang sandali pa, inawitan na nila ako at sabay hinipan na ang kandila. Nag-uumapaw ang nadaramang saya ko ngayong araw dahil sa kanila at isa ito sa hindi ko malilimutan. Pagpatak ng Alas-kwatro, sa wakas ay uwian na. Masyado pang maaga kaya tumungo muna ng Computer shop. Hinintay ko munang maghingalo ang liwanag bago maisipang umuwi. Kinagabihan, pagsusulat muli ng kwento ang napagkaabalahan ko. Bandang Alas-dyis nang maisipang matulog.