43. July 2016 Journal (Day 1278-1308)

July 01, 2016
Friday
Year IV-183

^8o-c. Hulyo na at di akalaing nangangalahati na pala tayo sa taong ito. Kasabay ng pagbabago ng administrasyon maging ang bansang Pilipinas kahit hindi pa ramdam, parang gusto ko na rin magbago, kaso hindi alam kung paano at saan magsisimula. Gusto ko ng iwan ang mga mali at di dapat gawin na pipigil para sa aking pag-asenso pero parang di magiging madali at kailangan harapin ang matinding adjustment para makamtan ang pagbabago. Kung hindi man madali ang minimithi ko, sana kayanin ito at tulungan at samahan ng Diyos sa paglalakbay tungo sa pagbabago. Kung nabali man ito, marami pa naman pagkakataon. Hangga't may buhay, may pagkakataon, may pag-asa. Hindi na gasino pang inaantok kaya Alas-sais pa lamang at hindi pa man tuluyang sumisikat ang Haring Araw ay bumangon na ko.

^8o-d. Medyo maginhawa na rin ang pakiramdam subalit maya't maya pa rin ang pagsinga. May mahalagang lakad ngayon si Mama kaya ako muna ang umako ng responsibilidad sa pagtitinda. Walang ginawa sa maghapon kundi magbantay sa tindahan at mag-abang ng mamimili kahit tumirik na ang mata sa kakahintay sa sobrang dalang. Dakong hapon na ng makabalik si Mama na may dalang pasalubong, tamang-tama sa sikmurang kanina pa kumakalam at masayang pinagsaluhan. Napasarap ang kain kaya mapadighay na sa labis na kabusugan. Pagsapit ng gabi at kakaupo palang ni Duterte bilang Pangulo ng bansa, kabilaan na ang napapatumbang mga tulak ng Droga, napapatay na mga Kriminal.

^8o-e. Ang ilan naman, kusa ng sumusuko at medyo marami-rami na rin, karamihan sa kanila'y puro magpapamilyang nalululong sa droga at naging ugat para magkasira-sira sila. Habang pinapanood ang balita, laking pasalamat ko dahil hindi nalulong sa masamang bisyo ang pamilyang kinalakihan kahit minsan, madalas isipin na mas masaya pa ang pamilya ng kaibigan. Kahit tingin ko sa buhay, hanggang ganito na lang at parang wala ng matutunguhan, naisip ko na mas maayos pa pala ang buhay kumpara sa iba dahil, una ay hindi ako naninigarilyo, umiinom ng alak, nagsusugal at lalong-lalo hindi gumagamit ng Droga.

July 02, 2016
Saturday
Year IV-184

^8o-f. Matindi pa ang namamayaning antok sa mga mata kaya hindi nahihirapang idilat kahit maliwanag na sa labas. Pagkabangon, Alas-sais pa lamang pala at kaagad na nag-almusal. Nahuli na ko ng dating at sa takot na makatikim ng makahiwang dibdib na pananalita ni Ma'am Ria, napagpasyahang huwag tumuloy. Samantala ko ang oras sa pagkukumpyuter at paghiram ng libro sa Library. Maya-maya pa'y tumungo na ng Canteen. Hindi agad namataan sina Eloisa kaya hinanap pa sila. Nagkita-kita naman kami kinalaunan at medyo walang ganang kumain kaya hindi magawang makisalo sa kanila. Pagkatapos ay tumungo na kami ng silid. Sa oras ng Genetics, tungkol pa rin sa di matapos-tapos na cells at chromosomes ang itinuro sa amin ni Ma'am Zandra.  Hindi makuha ng isip ang lesson kaya may oras na nakakapagtanong.

^8o-g. Bago pa man tuluyang magtapos ng klase, inulan ng sangkaterbang katanungan si Ma'am Zandra kaso kinapos na sa oras kaya di lahat, nasagot niya. Sa oras naman ng Physics, nagkaroon lamang kami ng Seatwork at dahil more on computation and analyzing the world problem, mabuwang na halos sa kaka-solve at kailangan kabisado mo ang formula. I'm still like Physics though it is disgusting and made your day miserable because of complex problem that you will encounter time to time from this subject.  Sa sobrang abala namin sa pagsagot ng sangkaterbang World problem, di namamalayang dalawang oras na ang nakakalipas. Maging si Ma'am Pebenito, na-stress sa kakaanalisa ng problem at hindi na nakapagturo pa, kundi maaga niya kaming pinalabas.

^8o-h. Hindi muna ako agad umuwi pagkat pag-uusapin pa ang mga hakbang na isasagawa sa Experimental Psychology. Sa hindi inaasahan, napahiwalay ako sa kanila. Hinanap ko nga sila, hindi naman mahanap at nag-aaksaya lang ng panahon kaya napagpasyahang umuwi na lamang. Nakakairita silang kagrupo, parang may pinag-uusapan na sila lang ang nakakaalam, may sariling Mundo at parang hindi ako belong.  Kaunting-kaunti na lang talaga at kapag di nakapagpigil, lalayasan ko na sila at bahala silang maghanap ng panibagong leader! Kinagabihan at bago matulog, nag-aral muna ako. Sarap magbasa at nakakapag-isip ka ng maayos kung matahimik ang kapaligiran at walang bumabagabag sa'yo. Pumatak na ang Alas-onse at kasabay niyon ang lumalalim na gabi kaya napagpasyahang matulog na.

July 03, 2016
Sunday
Year IV-185

^8o-i. Panibagong Linggo muli ang kakaharapin ng ating buhay ng punong-puno ng pag-asa at pagbabago. Sana nga, itong pagsisimula ng Linggo ang pagsisimula ng maganda at maayos na pamumuhay ng bawat isa sa atin. Iwanan na ang mga gawaing sa halip na makatulong ay maglalagay pa ng kasiraan at kapahamakan sa buhay gaya ng paglalango sa alak, pagsusugal at lalong lalo na sa paglulong sa Droga. Sabi nga ng bago nating pangulo,"Change is coming" kaya harapin na ng may buong loob ang pagbabago. Mahirap man sa una, kasasanayan din naman kinalaunan. Tuluyan ng sumikat ang haring araw ng ako'y magising. Pagkaalmusal at dahil wala naman ibang gagawin, naisipan kong lagyan ng pabalat ang bawat aklat at kwaderno. Bukod sa pabalat at dahil may kaartehan ang Lola niyo, nilagyan pa ng iba't ibang palamuti para iligante at presintable sa paningin ng makakakita.

^8o-j. Malapit ng magtanghali, hindi pa tapos sa ginagawa, sa dami ba naman kasi at medyo nag-iingat sa paglalagay ng Plastic Cover. Maya-maya, ang kaninang maaliwalas na panahon, biglang kumulimlim hanggang sa bumuhos na ang ulan. As usual, liwaliw at tampisaw nanaman ang mga tsikiting sa ulan na akala'y ngayon lang nakaranas. Kasabay ng pagbuhos ng ulan, gulantang ang dibdib ko ng biglang kumulog. Tatangkain ko sanang magtago, kaso hindi pa tapos sa ginagawa. Nawala naman ang takot ko kinalaunan at ipinagpatuloy ang gawain.

^8o-k. Pagkatapos at dala na piping-pipi na ang sikmura at bituka sa gutom, nananghalian muna ako. Kalderetang Manok ang naging pananghalian namin, sa sarap na manamis-namis pa at malasa, hindi maawat ang bibig sa paglantak. Sobrang busog ko matapos kumain. Kinahapunan at dahil may pasok nanaman kinabukasan, pamamalantsa ng uniporme ang napagkaabalahan. Kinagabihan at dahil walang magawa, panonood ng telebisyon ang siyang inatupag. Bago matulog, nagrepaso muna sa Experimental Psychology bilang paghahanda sa darating na pagsusulit. Dakong Alas-dyis na ng mapagpasyahang matulog.

July 04, 2016
Monday
Year IV-186

^8o-l. Napasarap ang tulog ko kaya si Mama na mismo ang gumising sa akin. Pagkabangon, laking gulat pagkat Alas-siete na pala. Lunes na lunes at ayaw kong mahuhuli nanaman ngayon kaya may pagkukumahog sa pagmamadali. Malapit ng sumapit ang Alas-nuebe ng makarating sa eskwela at habang papalapit ng silid, nangangambang baka nahuli nanaman. Hindi nga ko nagkamali at pagkasilip na pagkasilip, saktong nagtuturo na si Sir Jigo. Medyo nahihiya na dahil parati na lang nahuhuli kaya napagpasyahang huwag ng tumuloy. Nakakapanghinayang dahil nagawa nanaman lumiban ng klase at nasayang lang ang pagpasok ng maaga. Tumungo ako ng Library at sinamantala ang oras sa paggawa ng Assignment sa Experimental Psychology. Habang aligaga sa pagsusulat ang pagdating naman bigla nina Potpot at James (Malilin) at hindi na matapos-tapos ang ginagawa dahil matanong ang dalawa at nahihirapang makapag-concentrate.

^8o-m. Lalo pa ko hindi makapag-concentrate ng dumating sila Anne Rose kayanon-stop muli sa kwentuhan at minsan ay biruan. Hindi maiwasang masita sapagkat may oras na napapalakas ang usapan lalo na kung Interesting at nakakatawa. Maya-maya, nagtungo na kami sa discussion area para pag-usapan ang tungkol sa Thesis. Hindi ko rin natunghayan ang kabuuang pag-uusap dahil kinailangan ng umalis at may klase pa. Sa oras ng Social Psychology, nag-take down notes lamang ng lecture at matapos ay pinapunta kami ni Sir Ronan sa Library para mag-research. Dahil kinapos na sa oras at minuto na lang ang nalalabi bago ang susunod na klase, hindi na nakagawa pa ng Assignment.

^8o-n. Sa oras ng Education 3, nagkaroon kami ng oral recitation, patay nga lang dahil walang gawang assignment, nganga tuloy ako ng tanungin at kada may nagkamali ay pinapabaybay ni Sir Ronan ang salita sa pamamagitan ng pagkendeng. Naging makwela ang klase dahil dun at di mapigilang ilabas ang pangil. Maya-maya, sa wakas at breaktime na at dala na kanina pa nakakaranas ng gutom, naparami ang order ng extra rice. Matapos at kasama ang mga kagrupo sa Experimental Psychology, nagtungo kami ng library at nag-usap. Katitindi din pala ng mga panelista namin, mamahalin at susyal na pagkain pa ang nais ihandog sa kanila. Hindi man lang nila inisip ang hirap ng buhay tapos ganun pa ang ipapabili at napakabigat sa bulsa ng perang hinihingi ng kagrupo para sa ambagan, tumanggi ako at nagawa pang makipagtalo sa kanila.

^8o-o. Sa huli, kahit ako ang leader at dahil may punto naman sila, sila pa rin ang nasunod. Wish lang namin na ang makabutas bulsang pagkain ang magtulak sa kanila para hindi i-reject ang napaghirapangtitle sa darating na defense. Iyan ang hirap sa mga kamag-aral ko, masyadong pasikat kaya sa halip na by class, nauuwi na sa pagkakanya-kanya. Sa oras ng Experimental Psychology, nagpatsek lamang kami ng gawang title kay Ma'am Joyce maging Statement of the problem. Tinanggap naman yung mga title pero nagkaroon lamang ng mintis sa Statement of the problem kaya umulit pa kami at gastos nanaman sa pagpapaimprinta. Ilang sandali pa, matapos ang pukpukang pagkukumahog ng utak, sa wakas at uwian na at magkakapagpahinga na rin ang isip.

July 05, 2016
Tuesday
Year IV-187

 ^8o-p. Naging matakaw muli sa pagtulog kaya kalat na kalat na ang liwanag sa kalawakan ng magising. Walang pasok ng ganitong araw kaya hindi kaagad bumangon at dinamhin ng katawan ang komportableng kama. Pagkabangon at kain ng almusal, agaran ko ng sinimulang ang Assignment sa Social Psychology. Sa dami ng dapat hanapin sa internet at sagutan, mukhang malabo at hindi makakayang tapusin ngayong araw pero tiyaga pa rin ako at di sumuko kahit namamaltos na ang daliri sa kakasulat. Naging abala ako sa ginagawa kaya di namamalayang tanghaling tapat na, itinigil ko muna angassignment para mananghalian. Balak sanang ipagpatuloy, kaso umiral na ang katamaran at ibig na ng sarili na matulog, natulog muna ako. Pagpatak ng hapon, muling bumuhos ang napakalakas na ulan at sinabayan pa ng nagniningning pero matatalim na kidlat at malagranadang dagundong ng kulog kaya abot langit ang aking pagkasindak.

^8o-q. Sa labis na takot, nagawa ko ng magtago sa banyo at balisang-balisa habang nagkukulong, sinasabi na sana matapos at maglaho na ang unos. Sa tagal at lakas ng ulan, muntikan ng umapaw ang tubig sa Sapa, mabuti humupa naman pagpatak ng gabi. Walang magawa at gawa na nababato, panonood ng telebisyon muli ang napagkaabalahan. Dami ko talagang tawa habang pinapanood ang isang palabas at ang saya ng gabi ko. Kahit hindi minsan magaganda at kinasusuklaman mo ang nangyayari, kailangang manatiling masaya at nakatawa kahit kulang-kulang ang ngipin dahil nakakatulong iyon para stay healthy. Marahil, kaya ako sakitin sapagkat parating nagpapailalim sa lungkot at animoy di kayang harapin at lampasan ang dumarating na pagsubok. Madali akong maapektuhan sa mga pangyayari na di dapat at kailangan maging matatag ang loob.

July 06, 2016
Wednesday
Year IV-188

^8o-r. Wala pa ring pasok sapagkat deklaradong holiday at para makiisa sa pagdiriwang ng pagtatapos ng Ramadan ng mga Muslim, kung kaya tinanghali nanaman ng gising. May paparating na bagyo at habang sumisilip pa ang araw at maaliwalas ang panahon, sinamantala ang pagkakataon para maglaba. Kakapirambot lang ang kailangang labhan kaya kaagad din naman natapos. Walang magawa at bilang libangan, paglalaro ng Cellphone ang siyang inatupag. Hindi naman masama ang maglibang ka sa bagay na magpupunan ng kasiyahan, basta ganap ng nagampanan na ang mga responsibilidad na nakaatang sa'yo. Sumunod ay pagbabantay sa tindahan ang napagkaabalahan. Medyo naasiwa at nababastusan lang sa mga bumibili ng sigarilyo pagkat kung makahithit-buga, walang pakundangan sa mga dumadaan at sila pa ang may ganang magtaas ng boses kung sisitahin.

^8o-s. Talamak talaga sa lugar namin ang paninigarilyo, maging mga bata, nalululong na rin. Dapat isa sa maging panukala ng ating bagong Presidente ang ipagbawal ang Sigarilyo para magkaroon sila ng disiplina at di makaperwisyo ng kalusugan ng iba. Hirap din ng kalagayan kapag may problema ka sa baga, marami kang bagay na hindi magawa dahil isinasaalang-alang ang kalagayan ng baga. Naiintindihan ko ang dinadanas ng may ganong sakit dahil napagdaanan iyan. Sumunod ay humiga ako sa Duyan at sarap buhay habang pinagmamasdan ang mga ulap na malayang naglalakbay sa kalangitan at mabuti pa sila, walang nagdidikta kung saan papatungo at hinihiling mo na sana, ulap ka na rin. Pagsapit ng gabi, anong alinsangan ng panahon at malamok pa kaya hindi tuloy makatulog. Kakampi iyan ng kalikasan kaya walang magawa kundi batain ang tiis. Matutong magtiis para kaginhawaan ay makakamtan.

July 07, 2016
Thursday
Year IV-189

^8o-t. Pumatak na ang madaling araw, hindi pa rin makuha-kuha ang masarap na tulog dahil sa maalinsangang panahon at mga pesteng lamok na walang habas kung mangagat at tila walang kabusugan sa pagpapak ng dugo. Saglit lang ang tulog ko at dala na wala ng antok, Alas-singko pa lamang ay bumangon na ko. Naging maaliwalas pa rin ang panahon sa kabila na may nagbabantang unos subalit kung kailan paalis na ng bahay, biglang bumuhos ang ulan. Perwisyo iyon para sa aking papasok pagkat madudumihan ang suot na puting uniporme at pantalon. Saktong wala pa si Ma'am Ria pagkarating sa paaralan at ilang minuto pa ang lumipas ng dumating ito. Sa buong oras ng Group Dynamics, nagpalaro lamang siya. Medyo wala sa mood ngayong araw kaya di ko magawang mag-enjoy at nawawalan ng ganang makisali. Dahil sa kawalan ng mood, hindi na rin kumain ng aming breaktime, hindi ko alam kung bakit ganito ang nararanasan, wala naman pinagdaraanan. Bukod pa dun ay kinukutuban din ng di maganda.

^8o-u. Sa oras naman ng Genetics, nagtalakay lamang si Ma'am Zandra. Habang kalagitnaan na ng pagtuturo, doon ko napansin na kanina pa walang kibo siEloisa at di rin ito nakikisama kina Gin Rhead na dati'y halos di na maiwanan ang isa't isa. Mabigat pala ang pinagdaraanan nito ng kanyang ipabatid at nagpasama sa akin matapos ang klase. Wala ng klase pa sa Physics dahil may General Assembly at sa halip na dumalo, nagtungo kaming dalawa ni Eloisa sa Fairview Terraces. Doon niya ibinuhos ang tungkol sa nangyari sa kanilang magkasintahan at makadurog dibdib ang kanyang ipinahayag. Kating-kati na kong umuwi, kaso hindi ko maiwanan si Eloisa at nangangailangan ito ng kausap. Bilang kaibigan, dinamayan ko siya at pinayuhan.

^8o-v. Maya-maya, tumangis na ito kaya lalo ko pa siya hindi maiwan at naawa ako. Paano kung sa akin mangyari ang sakit na dinaranas niya ngayon, kakayanin kaya, lalo na't wala pang karanasan. Kita ko sa mukha ni Eloisa ang hirap at sakit habang kinikimkim ang ginawang pagbitaw sa kanya ng kasintahan, gusto ko sana siyang tulungan, pero di ko alam kung papaano pagkat di pa lumalagay sa pakikipagrelasyon. Kahit hindi pa naranasan ang masaktan dahil sa pakikipagrelasyon, alam ko ang sakit kaya dama ko kung gaano kasakit ang dala-dala sa dibdib ni Eloisa, naiyak na tuloy ako. Ang pagkakamali lang kay Eloisa, todo-todo kasi ang pagmamahal na ibinigay niya sa tao kaya ngayon, nag-uumapaw na sakit ang tinatamo ng mabigo ito.

^8o-w. Kung wala ng pag-asa, maiging hiwalayan na pero naiintindihan ko si Eloisa kung mahirap sa kanyang gawin iyon, apat na taon ba naman naging sila't minahal pa niya ng higit kaysa sa kanyang buhay. Nahimasmasan naman siya kinalaunan at sa halip na umuwi, sinamahan ko pa siya sa Saint Peter Church para magdasal. Natutuwa naman ako dahil natanggap na rin niya na wala na sila at sa akin ibinahagi ang nararanasan niya. Mabuti't di siya hangal sa pag-ibig, kung hindi baka masiraan na ng bait sa sakit. Habang nasa Simbahan at kahit wala naman pakay, nagdasal na rin ako para mabawas-bawasan ang kasalanan. Matapos ay saka lamang kami umuwi at Diyos na ang bahala sa kanyang pinagdaraanan. Kinagabihan, ang pagbuhos muli ng malakas na ulan. Sarap matulog kung umuulan pero minsan, di ka mapanatag dahil baka paggising mo, lubog na pala sa baha.  

July 08, 2016
Friday
Year IV-190

^8o-x. Magdamag na bumuhos ang malalakas at pabugso-bugsong ulan dahil sa Hanging Habagat na pinaigting ng Bagyong Butchoy, ang resulta, masaya nanaman ang mga tsikiting dahil suspendido ang klase at lubog nanaman sa baha ang malaking bahagi ng Metro Manila. Malapit ng pumatak ang Alas-siete ng ako'y magising at kita kung gaano kadilim ang kalawakan. Wala na rin patid ang pagbuhos ng ulan, katamad tuloy bumangon at gusto parating nakahilata. Hindi naman makalabas ng bahay at dahil medyo nababato, gawaing bahay ang inatupag ko. Matapos ay naisipan kong buksan ang telebisyon, lagpas tao na ang baha sa ibang lugar na mabababa at malapit ng malubog ang mga kabahayan. Pasalamat na lamang na sa kabila na walang patid ang ulan, hindi naman nababaha.

^8o-y. Taon-taon na lang at sa tuwing panahon ng tag-ulan, perwisyo ang baha at pagguho ng mga lupa. Kung may disiplina lang tayo at di saan-saan nagtatapon o di kinakalbo ang mga kabundukan, hindi sana magiging kalbaryo ito sa tuwing may bagyo at panatag tayong mamumuhay. Marahil ay ngitngit iyon ng inang kalikasan sa ating kapabayaan kung bakit nangyayari ito. Humupa naman ang ulan pagpatak ng hapon hanggang gabi kaya ang mga pagbaha, hindi naman nagdulot ng malaking pinsala. Ang lamig ng panahon na siyang nagbigay sa aming pagtulog.

July 09, 2016
Saturday
Year IV-191

^8o-z. Nanatili pa ring maulan ang panahon subalit hindi naman kalakasan gaya ng kahapon kaya tuloy pa rin ang klase. Kainis, hindi pa itinudo ng Habagat ang pagpapaulan para sunod-sunod na ang araw na walang pasok subalit maigi na rin iyon para hindi na lumawak pa ang pinsala at wala ng masawi. Pagdating sa paaralan, manlaki halos ang mata sa gulat dahil magkakaroon pala ng quiz sa Group Dynamics, paspasan ang aking pagrerepaso habang wala pa ang presensiya ni Ma'am Ria. Makailang saglit pa ng pumasok si Ma'am at todo pakiusap kami na iurong sa susunod na pagkikita ang maikling pagsusulit subalit tuloy pa rin. Swerteng napabilang ako sa Second batch kaya lumabas muna kami upang magbigay daan sa pagsusulit ng ibang kamag-aral. Panay ang aking pagsasaulo, hindi naman napasok sa utak kaya ang resulta, lagagpak na marka ang natamo.

^8p-a. Abot-abot tuloy ang aking pagkadismaya at sa halip na itago ang papel, itinapon na sa basurahan. Hangga't may pagkakataon, maaari pang makabawi. Halos sikmuraan na sa tindi ng gutom kaya hindi na nagawa pang maghigpit ng sinturon at kumain. Walang magawa at masyado pang mahaba ang bakanteng oras kaya naisipang bumirit sa karaoke. Panay ang pangungulit ng kasamahan ko na kumanta, kaso nanaig ang hiya pagkat naririyan si special someone, hindi ko tuloy sila mapagbigyan. Kung pinagkalooban lang ng magandang tinig, maipaparinig ko sana sa kanya at doon may tiyansang magustuhan niya rin ako kaso hanggang pangarap na lamang. Ayaw kong umasa ng lubos dahil batid na matinding sakit ang sasagupain ng dibdib. Ilang sandali pa't kasama sila Mary, tumungo na kami ng silid.

^8p-b. Wala si Ma'am Zandra subalit may isang professor naman ang namahala sa aming klase at nagkaroon lamang ng activity. Hindi kami pamilyar sa mga tanong at mukhang hirap sagutin kaya naisipan naming magtungo sa Library para mag-research at doon sagutan ang Activity. Tila nanamlay ako at tinatamad na kaya hindi na nagawa pang pumasok sa sumunod na klase. Diretso tulog ako pagdating ng bahay. Saka lamang nanumbalik ang sigla ko pagkagising. Medyo sinisipag-sipag na ngayon kaya nag-aral ako at ipinagpatuloy gawin ang takdang-aralin sa Social Psychology. Sa dami talaga ng kailangan sulatin, inabot na ko ng gabi. Pagod na rin ang mga daliri at halos magkapaltos na nga kaya napagpasyahang ipagpabukas na lamang. Hindi pa dinadalaw ng antok kaya naisipang libangin ang sarili sa paglalaro ng Cellphone. Malalim-lalim na ang gabi kaya tumulog na ko.

July 10, 2016
Sunday
Year IV-192

^8p-c. Araw ng Linggo at maliwaliwanag na sa labas ng magising at bumangon. Bukas pa isasagawa ang defense namin para sa title ng thesis pero hindi na mapigilan ang kaba't palakas pa ng palakas habang iyon ay papalapit. Haharap nanaman sa ganung pagkakataon at sana'y mairaos ng maayos. Pagkaalmusal, kaagad ko ng nagbantay sa tindahan. Dahil Linggo at maraming mga tao ang nasa bahay, naging malakas ang bentahan, mapaalak o sigarilyo at suki ang mga kabataang tambay at lango sa masamang bisyo. Natutuwa ako dahil sa kabila na madalas pagalitan at minsan may pagkamatigas ang ulo, hindi ako natulad sa kanila na tila hindi na hangad ang magandang kinabukasan. Pagkatapos at dahil may pagsusulit pala sa Guidance and Counseling at gusto ma-impress si Special Someone, tahasan akong nagrepaso.

^8p-d. Mukhang kailangan ng uminom ng suplemento ng tumalas-talas naman ang pag-iisip at hindi kalawangin, sa totoo lang ay nahihirapan ako sa pagkakabisado at pag-intindi, parang walang pumapasok ang inaaral. Iba na talaga kapag nasa kolehiyo ka, mahirap at puro stressful activity ang kakaharapin. Minsan lamang ito maganap sa buhay kaya kakayanin. Isang oras ng nagrerepaso, wala pa ring pumapasok, medyo tinatamad na ko at nagsisimula ng sumakit ang bungo kaya itingil na ang pagsusunog-kilay. Wala naman ibang gagawin kaya assignment sa Social Psychology ang pinagkaabalahan.

^8p-e. Matapos ang ilang araw na tila hindi matapos-tapos ang takdang-aralin sa dami, sa wakas ay natapos ko na rin. Tanghaling-tapat na pala kaya oras nanaman para mananghalian at halabira ang bibig sa pagtanggap ng isusubo't tila lubos na ginutom ang sikmura sa sangkatutak na takdang-aralin. Pagpatak ng hapon, muli akong nagrepaso. Nakakatuwa sapagkat may pumapasok na sa utak atgoodluck bukas sa aming pagsusulit, sana mataas ang makuha ko o kung pwede ay maperpekto. Diyos na rin ang bahala sa Defense namin bukas at huwag sana niya kaming pababayaan.

July 11, 2016
Monday
Year IV-193

^8p-f. Lalo pang lumubha ang kabang kahapon pa namamayani sa dibdib, ngayon na hahatulan na ng mga panelista ang gawang title kung karapatdapat pa bang ipagpatuloy o kailangan ng baguhin at ibasura. Kinakabahan ako sa kung anong pwedeng mangyari mamayang defense. Kahit kabadong-kabado, positibo pa rin ako't tiwalang walang maaprubahan ang aming mga title. Inagahan ko sa paggising para makapaghanda ng isusuot, dakong Alas-otso na rin ng makarating sa paaralan at habang hindi pa nagsisimula ang klase, sinamantala ang nalalabing oras para makapagrepaso sa Guidance and Counseling. Ilang saglit pa at habang abala sa pagrerepaso, nagsidatingan na ang mga kamag-aral sa Dash 1. Magkahalong tuwa at dismaya ang naramdaman ko ng ianunsyo ni Sir Jigo na hindi matutuloy ang pagsusulit at magdo-drawinglamang kami. Ano ba 'yan, halos masiraan na ng tuktok sa kakarepaso, hindi pala matutuloy. Kainis at sayang, hindi ko man lang naipamalas kay Sir Jigo na ganun ako kaseryoso sa Subject niya.

^8p-g. Wala kaming ginawa sa buong oras niya kundi i-drawing ang talambuhay namin at hindi iyon biro sa akin sapagkat hindi biniyayaan ng angking galing sa pagguhit. Kahit hirap na hirap at napapangitan na sa ginagawa, hindi ako sumuko at nagpatuloy pa rin, kaso hindi naman natapos pagkat kinapos na sa oras. Sa oras naman ng Social Psychology, nagkaroon kami ng activity at iyon ay hahanap ng article na may kaugnayan sa subject sa pamamagitan ng dyaryo. Hindi agad ako makapagsimula sapagkat walang dalang gunting at matapos ang activity, kakapirambot lang na article ang nagugupit. May natitira pang oras kaya nakapagturo pa si Sir Ronan at ilang saglit pa, labasan na.

 ^8p-h. Sa oras ng Education 3, nag-take down notes lamang kami ng lecture na naka-present sa dingding. Kinalaunan ay medyo tinamad na kaya sa halip na magsulat, kinuhaan na lang ng litrato para hindi aksaya sa oras. Napipinto na ang aming title defense kaya habang may nalalabi pang oras, nagpulong na kami para pag-usapan ang gagawin at sasabihin. Habang lumilipas ang sandali ay patindi na ng patindi ang dala-dalang kaba sa dibdib at parang sisilaban sa puwet. Kung may gamot lang para maging confident ka, nilulon ko na para hindi na hihiya-hiya't kaba pa. Pagsapit ng Alas-tres ng magsimula na ang defense at sina Ma'am Ria, Sir Jigo, Sir Barrion, Sir Ronan, Sir Juangco at Ma'am Joyce ang mga panel. Nagsama-sama ang halos lahat ng mga Psychology Professor kaya doble-doble na ang kaba ng bawat isa.

^8p-i. Mabuti't hindi kami una pero pangalawa na sasalang sa defense kaya nagkaroon pa ng pagkakataong ihanda ang kanya-kanyang sarili at nagawa na nga naming magdasal. Nang kami na'y nilakasan na ang loob sa pagharap sa mga mapupusok ng panels. Napalitan ng abot langit na tuwa ang kaninang kabado sapagkat walang ni isa sa aming title ang na-reject at hindi naman nagtagal ang pagsalang namin sa defense. Laking pasalamat sa panginoon dahil sa kanya, naging matagumpay ang aming unangdefense at dininig niya ang panalangin. Matapos ay lumabas na kami at sa halip na umuwi, bilang pagsasaya ay nag-picture taking kami. Halos maubusan na ng memory ang cellphone sa dami ng litrato. Umuwi akong parang nasa alapaap ang pakiramdam at sana magtuloy-tuloy ang magandang nasimulan hanggang sa pagtatapos.

July 12, 2016
Tuesday
Year IV-194

^8p-j. Hanggang ngayon nasa alapaap pa rin ang pakiramdam matapos ang nangyari kahapon na hindi akalaing magaganap kaya may kaginhawaan sa dibdib na bumangon at tila nakangiti ang umaga sa akin. Pagkatapos lamnan ang sikmurang magdamag na walang laman, gawaing bahay muli ang napagkaabalahan ngayon na walang pasok. Matapos ang ilang araw na maulang panahon at makulimlim, ngayon lamang nagpakita ng lubusan ang araw na tila inahahalintulad na ang buhay, kahit puro pighati at pagdurusa ang pinagdaraanan, kahit puro kadiliman ang binabagtas na tipong wala ng pag-asang masilayan ang liwanag, may hangganan din at makakamtam ang buhay na maaliwalas.

^8p-k. Kung kaya kapag may pagsubok, hindi dapat mawalan ng pag-asa, kasi mabait ang Diyos at hindi niya hahayaan na habang buhay mong dadanasin ang pagdurusa at tutulungan ka pa niya para malampasan iyon. Dahil sa pagkukumahog at sipag, kaagad din naman natapos ang gawaing bahay. Walang magawa kaya paglalaro ng cellphone ang inatupag. Kapag naadik ka sa isang bagay, mahirap ng pigilan kahit sabihing ayaw mo na. Sa sobrang pagkaadik sa paglalaro, di namalayang tanghali na't kailangan ng kumain. Maiging ganito ang kinaadikan, huwag lang sa alak, sigarilyo at lalong-lalo sa droga. Kinagabihan ay nagpuyos bigla ang damdamin ng mapanood sa balita ang tungkol sa agawan ng teritoryo ng Pilipinas at China sa West Philippines sea.

^8p-l. Suwapang din ng mga Intsik na 'yan at sinabing hindi kikilalanin ang anumang hatol ng International arbitral tribunal tungkol sa usaping teritoryo. Nakakangitngit sa inis at hindi porket mayaman sila at malakas ang hukbo, kinakayan-kayanan lang tayo at sila pa ang may ganang pagbawalan tayo na mangisda o lumapit sa mga isla, samantalang atin naman iyon. Masyado silang sakim at mapang-abuso. Panahon na para palayasin ang lintik na mga Intsik sa West Philippine Sea na dalawang dekada ng nanakop. Bigyan sana ng lakas ng loob para mapagtagumpayan natin ang hakbang. Tayo ang nasa tama kaya malaki ang tiyansang mananaig.

July 13, 2016
Wednesday
Year IV-195

^8p-m. Nahihirapan pang imulat ang mga mata at pagkagising, malapit na palang pumatak ang Alas-siete kaya agaran ng nag-almusal at bihis. Kahit mukhang mahuhuli ng dating dahil matrapik ay hindi naman naganap ang aking pinangangambahan. Habang wala pa si Sir Jigo, naging maingay at magulo ang buong klase, walang magawa kaya Selfie muna kasama sina Joan. Saka lang nagsitahimik pagkapasok ni Sir. Ngayong araw pala ang Sharing tungkol sa kanya-kanyang naging karanasan kaya di na mapigilang kabahan at nahihiya ako. May masaya at nakakatuwa habang isa-isang nagkukwento subalit ang ilan sa kamag-aral, naging emosyonal at parang MMK at Magpakailanman ang napagdaanan nila kaya maging kaming tagapakinig, napapaiyak na. Sa dami namin ay tila hindi makakapaglahad ang lahat dahil kakapusin sa oras at malabo ng matawag pero nagkamali ako at kumabog pa lalo ang kaba ng tawagin ni Sir Jigo at lakas loob na hinarap ang mga kamag-aral maging siya at nagkwento.

^8p-n. Kahit hindi maganda ang naging nakaraan, walang hiyang isiniwalat sa kanila at sana lang ay hindi magbago ang tingin nila sa akin lalong-lalo na si Sir matapos kong magkwento. Pagkatapos at sa halip na gumaan ang loob at guminhawa, tila may pagsisisi sa mga nasabi. Nagpakatotoo lang naman sa kanila pero bakit nararamdaman ang ganito, parang nangangamba. Pakiramdam ko, nabago na marahil kung ano ang tingin sa akin ni Sir, sana magkamali ang kutob ko. Inaamin ko, walang hiya dati, salbahe, tarantado, hindi marunong gumalang at mahilig manakit ng kapwa, pisikal man o emosyon pero nagbago na ko at natuto matapos ang mga di magagandang nangyari.

^8p-o. Parang ang lungkot at wala ka ng ganang mabuhay kapag unti-unti ng lumalayo ang taong malapit sa'yo at takot ng maranasan iyon muli kaya nag-iingat na sa mga inaasal at nagpapakabait, kaya lang minsan, hindi ko maiwasang makipag-away kung may taong nang-aagrabyado sa akin at niyuyurakan ang pagkatao. Digital ang karma at tanggap ko na kaya marahil binu-bully, dahil nambu-bully rin dati. Nawala na ang aking hiya kaya naparami ang kinuwento. Kinapos na talaga sa oras kaya di lahat ay nakapaglahad. Sa oras ng Social Psychology, nagturo lamang si Sir Ronan at matapos ay nagkaroon ng activity, medyo kinapos na sa oras kaya laking tuwa ng ginawang assignment.

^8p-p. Sa oras naman ng Education 3 at dahil si Sir Ronan din ang professor, ganun din ang aming activity at iyon ay gumawa ng pagsusulit. Maya-maya'y isa-isa niya kaming tinawag para magtanong at kung magkamali sa sagot, mahalay na parusa ang kakaharapin dahil babaybayin mo ang salitang ipapabaybay sa pamamagitan ng pagkendeng. Tawanan muli ang buong klase at ang saya. Ilang sandali pa, sa wakas ay breaktime na. Sa oras ng Experimental Psychology, wala si Ma'am Joyce subalit humalili naman sa kanya si Sir Juangco. Nagkaroon lamang kami ng experimental activity at matapos ay maagang pinauwi. Malapit ng gumabi ng makarating sa bahay at balak sanang manood ng telebisyon, kaso pumigil ang nagbabadyang sungit ng panahon.

July 14, 2016
Thursday
Year IV-196

^8p-q. Pagputok ng liwanag ay hindi naging madali ang idilat ang mata dahil sa namamayaning antok. Inaantok man, nilabanan ko naman at tahasang bumangon. Dakong Alas-otso na ng makarating sa paaralan at saktong nakapasok na si Ma'am Ria.  Sa oras ng Group Dynamics, nagpalaro lamang ang aming kamag-aral. Masaya at nakakalibang, pero kailangang matalas ang isip dahil lalagyan mo ng adjective ang pangalan habang nagpapakilala at uulitin mong bigkasin isa-isa ang pangalan na mga nauna sa'yo with adjective at oras na magkamali o makalimutan ay matatanggal. Nang ako na ang magpapakilala'y halos mayanig ang buong silid ng magsitawanan ang mga kamag-aral maging si Ma'am Ria.

^8p-r. Sa halip na mapahiya, natutuwa ako dahil napatawa ko sila at plinano ko talaga iyon, hindi naman pumalpak bagkus ay pumatok pa nga't yung ilan ay parang tinatakasan na ng bait. Lalo pang sumaya ang laro dahil sa akin subalit hindi naman pinalad pagkat kaagad na natanggal. Pagkatapos ay hindi muna kami lumabas para pag-usapan ang ilalatag na palaro. Maya-maya'y umalis na kami kasama si Ma'am Ria at pagkalapag ng gamit niya sa may Faculty Room ay laking tuwa ng makitang nakahilera sa mga gamit ni Ma'am Trisha ang iniregalo sa kanya. Nakakataba ng puso dahil pinahalagahan niya at iningatan ang regalo ko. Sa tuwa'y ibig ko sana siyang pasalamatan pero wala ito. Sa oras naman ng Genetics, pumasok na rin si Ma'am Zandra at nagturo tungkol sa Monohybrid at Dihybrid.

^8p-s. Madali ang monohybrid at sisiw sagutan pero pagdating ng Dihybrid, doon na darating sa puntong malilito ka at maaring magkamali dahil patong-patong na ang ibinigay na traits at nakakabuwang kung iintindihin. Marami pa dapat ituturo si Ma'am Zandra subalit dismissal time na. Sa oras naman ng Physics, nagturo lamang si Ma'am Pebenito at matapos ay nagkaroon ng seatwork. Mabuti na lang at naalala ko pa ang tamang pag-solve sa bawat problem kaya hindi naman halos mangamote. Maaga kaming pinauwi ni Ma'am Pebenito. Kinagabihan at dahil sumasakit ang ulo, hindi na nagpakapuyat pa at agad na natulog. 

July 15, 2016
Friday
Year IV-197

^8p-t. Wala nanaman pasok at araw para magpahinga subalit hindi magagawa sapagkat maraming dapat gawin at ayaw kong mag-aksaya ng oras na hinahayaang mabukbok ang sarili sa kakaupo. Pagkagising at matapos mag-almusal, kaagad ko ng sinimulan ang takdang aralin sa Social Psychology. Sa tana ng buhay bilang estudyante ay ngayon lang nagkaroon ng assignment na gagawa ka ng pagsusulit at iyon ay sangkaterba. Hindi ko akalain na mahilig pala magpagawa ng ganun si Sir Ronan at dalawang subject ko pa ito guro kaya parehong subject ang gagawan ng pagsusulit at sa totoo lang, nai-stressna ko. Ang malas  ko talaga at dahil sa pagiging pangahas, nangyayari ang ganito sa akin.

^8p-u. Nakaiwas nga kay Sir Barrion na mahilig magpagawa ng Thesis pero ito naman ang kinakaharap. Pinili ko ito kaya dapat lang panindigan at pasasaan pa't makakaraos rin. Saka ko lang itinigil ang paggawa ng pagsusulit ng maubusan ng baterya ang Cellphone sa kaka-type. Umalis si Mama para bumili ng gamot kay Papa na ngayon ay iniinda ang rayuma kaya ako muna ang namahala sa tindahan. Magkahalong inis at pagkabagabag ng konsensiya ang nararamdaman sa tuwing nagbebenta ng sigarilyo. Hindi ba sila naaawa sa sarili na sa araw-araw na ginawa ng Diyos, parating nakakalasap ng usok ang baga't unti-unti nila itong sinisira. Sa totoo lang, ayaw ko na silang pagbentahan ng Sigarilyo pero hindi magawa dahil hindi ako ang may ari ng tindahan. Kung ako magkakaroon ng tindahan, hindi ko nanaisin na magtinda ng bagay na nakakasama sa katawan gaya ng alak at sigarilyo.

^8p-v. Kumikita ka nga, namiminsala ka naman ng kalusugan. Pagpatak ng tanghaling tapat ay tagaktak muli ang pawis dahil sa maalinsangang panahon subalit bumuhos naman ang ulan pagsapit ng hapon. Sinabayan pa ng pagkulog at pagkidlat kaya umatake nanaman ang pagiging Astraphobic. Sa takot, pagpawisan na ng labis. Ginhawa sa dibdib ang nakamtan matapos ang Thunderstorm at saka lamang lumabas mula sa pagtatago. Hirap pala ng ganito na may kinakatakutan ka at nagmimistulan ng Abnormal sa kinikilos. Kinagabihan ay ipinagpatuloy kong gawin ang pagsusulit sa Social Psychology. Medyo sinisipag ngayon kaya balak na sanang tapusin para isang subject na lang bukas pero mukhang di kakayanin sa dami at isa pa, lumalalim na ang gabi at may pasok pa bukas kaya kailangan ng magpahinga.

July 16, 2016
Saturday
Year IV-198

^8p-w.  Kakasikat pa lamang ng bukangliwayway at kahit hirap pang imulat ang mga mata dahil di pa lubusang napaparam ang namamayaning antok, kailangan ko ng bumangon para sa pagpasok. Habang nasa biyahe at kasing lalim ng balon ang naglalaro sa isipan ay saktong nakasabay si Gin Rhead, nonstopmuli kami sa  kwentuhan. Pagkarating ay saktong naroroon si Ma'am Ria. Hindi agad makapagsimula sa palaro dahil nagkaroon ng aberya at habang hindi pa nagsisimula at nakatingin sa kawalan si Ma'am Ria na nagsisimula ng taasan ng kilay sa pagkainip, inasikaso muna namin nina Joy at Rodrigo ang aming ipapalaro. Nagsimula naman ang palaro kinalaunan subalit magulo ang kanilang instruction, nakakawalang gana na tuloy sumali at di ka makapag-enjoy dahil sa naguguluhan. Hindi muna kami umalis nina Joy para magpakonsulta kay Ma'am Ria at tuwa sa dibdib ang naranasan ng agad nitong aprubahan.

^8p-x. Sa oras ng Genetics, hindi pumasok si Ma'am Zandra kaya kaming magkakaibigan, on the go sa paglalalwatsa. Tinatamad na kong pumasok kaya ibig ng umuwi subalit hindi natuloy ang balak ng makita nina Anne Rose, pumasok pa rin kahit labag man sa kalooban. Hindi raw makakapasok si Ma'am Pebenito subalit humalili naman sa kanya na kung titingnan ay bata-bata pa't mukhang sinasanay pa lang maging guro. Nagkaroon lamang kami ng activity subalit di alam ang gagawin kaya di agad makapagsimula at umaasa na lang sa sagot ng kamag-aral. Nakakainis lang dahil yung teacher na humalili kay Ma'am, walang alam sa subject na hawak nito, di sana kasing husay ni Ma'am ang pumalit. Maya-maya pa at dahil wala naman halos gagawin, maaga kaming pinalabas.

^8p-y. Sa halip na diretso sa pag-uwi, tumungo pa ko sa silid kung saan nagklaklase sila Mary at saktong papalipat na ang mga ito ng kabilang silid.  Wala pa talagang balak umuwi kaya naisipang maki-sit-in sa kanila. Tamang kwentuhan at lokohan kami nina Eloisa habang wala pa si Sir Jigo. Ang saya talaga araw kapag kapiling sila subalit di lamang minsan maiwasang maasar kapag nili-link ako kay Jed at parati nilang ginagawa iyon sa tuwing nagtatagpo kami. Akala naman nila, talo kaming dalawa. Dati na kay Sir Jigo ang pagpintig ng puso pero habang tumatagal, parang unti-unti ng nawawala. Kay Jed naman, kapag nagkikita kami ay parang kumakabog sa kilig ang dibdib at nahihiyang makiharap sa kanya na dati naman ay wala lang. Lalo pang nahuhulog sa kanya sa tuwing pinupuri niya ko o binibiro-biro.

^8p-z. Nakakaramdam pa rin ang puso kay  Sir Jigo sa tuwing masisilayan ito pero hindi na sintindi gaya ng dati. Ngayong tila nagbabadya ang nararamdaman kay Jed, ngayon ko lang na-realize na ganun pala siya kagwapo kung pagmamasdan, kaya nga ito sumali sa pageant at nanalo. Patuloy nila akong nili-link kay Jed samantalang itong si Jed na kasama namin, apaw na apaw ang pagngisi habang ako'y kanilang pinagkakatuwaan. Natigil ang aming kwentuhan at katuwaan ng pumasok si Sir Jigo. Nakakatuwa naman ang ipinagawa niya sa kanila at iyon ay ibabahagi mo sa iyong katuwang ang naging karanasan mo. Sana, ipagawa niya rin iyon sa amin. Dahil sit-in lang ako, kaya di nakiisa sa pinapagawa't nagmukmok mag-isa.

^8q-a. Tumagal ng isang oras ang sharing nila ng experience sa isa't isa samantala ako, nakatulala lang at walang kausap. Balak sanang kibuin si Sir Jigo, pero hindi magawa pagkat nahihiya. Kating-kati na ang dila na magsalita kaya ng matapos sila Eloisa na magkwento, napakwento rin ako kahit di kasali sa kanilang activity. Masarap at magaan sa loob kapag nailalabas mo ang nangyari sa'yo at gusto mong sabihin. Ilang sandali pa, dismissal time na rin. Diretso tungo ako sa Computer shoppagkauwi ng bahay. Kinagabihan, paggawa ng  pagsusulit muli ang inatupag. Lumalalim na ang gabi at medyo bagsak na ang mata sa antok, kaya napagpasyahang ipagpabukas na lamang. Hindi pala biro ang maging guro kapag gagawa ng pagsusulit at kailangan ng sigasig para matapos.

July 17, 2016
Sunday
Year IV-199

^8q-b. Halos dalawang oras na ang nakakaraan matapos sumikat ang araw ng magising at bumangon. Medyo walang magawa ngayon at nakakabato kaya naisipang maghugas ng plato at magwalis-walis. Matapos asikasuhin ang gawaing bahay, ipinagpatuloy kong gumawa ng pagsusulit. Napakarami ng dapat isulat at dalawang subject pa, halos mangalay na ang daliri sa kakakulwit pero nagawa pa ring kayanin at pinagsumikapang matapos. Dahil sa aking pagsusumamo, sa wakas at natapos ko na rin ang pinapagawang pagsusulit at ililimbag na lamang. Mugtong-mugto ang mata sa antok kaya nag-beauty rest muna ako para stay young and pretty at hindi haggard. Napasarap ang aking tulog kaya dakong hapon na nagising. Kahit mistulang uling ang himpapawid sa dilim at nagbabadyang dumating ang unos ay tumungo pa rin sa Computer shoppara magpalimbag. Kung kailan naman naglalakad ay saka naman biglang bumuhos ang ulan at sinabayan pa ng hangin kaya halos liparin na.

^8q-c. Mabuti na lamang at malapit na ko kaya di naman nababad ang sarili sa ulan. Nang makapagpalimbag, umiral ang tuwa sa dibdib at pwede na muling magbuhay alamang. Dumaan pa ko sa bahay nina Aldrian pagkat may hihiramin ako subalit abala ang mga ito sa pagbibihis, hindi na itinuloy pa ang balak. Pagkadating ng bahay at habang hindi pa tuluyang namamatay ang liwanag, namalantsa muna. Pagpatak ng gabi at dahil wala muling magawa, panonood ng telebisyon ang inatupag. Nakakabahala lang isipin na sa paglipas ng panahon, tumataas ang bilang ng mga namamatay dahil sa operasyon laban sa droga at mukhang mababawasan ang Populasyon ng Pilipinas. Kahit nakakabahala ay mainam na rin iyon para matakot ang mga masasamang loob na gumawa ng katarantaduhan at maging ligtas ang bawat isa sa atin. Sana, hanggang ganito na lang ang maipapatupad ng ating bagong Pangulo at huwag ng humantong sa Batas militar.

July 18, 2016
Monday
Year IV-200

^8q-d. Tipong hindi pa ibig imulat ang mga mata dahil namumugto pa sa antok at nakakatamad ang bumangon subalit kailangang labanan ang katamaran para makamtan ang kinabukasang naghihintay. Magkakaroon pala ng pagsusulit sa Guidance and Counseling kaya inagahan ko sa pagpasok para magkaroon ng oras na makapagrepaso. Pagkarating, nadatnang wala pa si Sir Jigo kaya ang ingay, patuloy na bumabalot sa buong silid. Hindi tuloy makapag-aral ng maigi dahil distraction ang ingay. Maya-maya pa'y pumasok na si Sir, tuloy na tuloy na talaga ang pagsusulit kahit anong pakiusap subalit binigyan naman ng oras na makapag-aral. Kanina pa ko nagrerepaso at saulo, walang pumapasok sa tuktok at sadyang mahina ang kukote. Minuto pa ang lumipas, nagsimula na ang maikling pagsusulit. Nagrepaso ako pero nangangamote pa rin at sa hirap, halos wala ng maisagot, ang resulta'y wala pa sa kalahati ang natamong marka at nakakadismaya.

^8q-e. Matapos ang pangyayaring ganito'y wala ng mukhang maipapakita kay Sir Jigo. Pagkalabas ay laking taka ko kung bakit biglang nag-iba ang pakikitungo sa akin nina Trisha Jane at Glenn, marahil ay may hinanakit sa akin at inalam kung bakit. Nagulat ako ng ipabatid ni Trisha Jane na hindi nito naibigan ang biro ko sa kanina. Sa kanyang ipinapakita, mukhang nasaktan ko ito ng lubos. Ayaw ko na magkasira ang aming samahan kaya humingi ako ng tawad subalit pilit itong lumalayo sa akin at mukhang masamang-masama ang loob sa akin, inintindi ko lang siya. Sina Mika, Joan at Glenn naman, todo pangaral sa akin at ipinabatid na may pinagdaraanan daw si Trisha Jane. Sa sobrang pagka-guilty ko, nagawa ko ng hilingin na sana ako na lang ang nasa  kalagayan ni Trisha Jane para mapatawad niya ko. Minsan lang ako magbiro, nakasakit pa ng damdamin. Labis akong nakokonsensiya sa nasabi ko sa kanya kaya napaiyak na ko. Sana mapatawad niya ko at di ko intensyon na saktan ang kanyang damdamin. Pagkatapos naming mag-usap ay tumungo na sa silid.

^8q-f. Sa oras ng Social Psychology, nagtanong lamang kami sa kamag-aral na galing sa ginawang pagsusulit at kapag nagkamali, baybayin mo ang salitang ipapabaybay sa'yo ni Sir Ronan sa pamamagitan ng pagkembot. Nakakarumi lang pagmasdan dahil sa tuwing pinapagawa niya iyon sa amin, nagmumukhang katawa-tawa at nilalahay niya kami sa kahihiyan. Sobra si Sir Ronan at di akalaing napakalibog niya, lumabas muna ako dahil hindi na naiibigan ang ipinapagawa niya. Pagkabalik, lintik dahil lahat ng di natawag gaya ko ay haharap sa pader sabay kekembot. Tawanan ang mga kamag-aral habang ginagawa namin iyon. Palagay ko, hindi na tama iyon at para ng sumasailalim sa pornography.

^8q-g. Mas malala pa nung Education 3 dahil bukod sa haharap ka sa pader, haharap ka rin sa kamag-aral na nakalagay ang dalawang kamay sa pader at sabay kekendeng, minsan dibdib ang igagalaw. Nagmumukha na talaga kaming pokpok sa ipinapagawa ni Sir Ronan at napansin ko sa klase niya, puro kahalayan at kabustusan ang ganap. Nang dismissal time na, sa wakas at nakaahon na rin ang sarili sa kahihiyan at grabe ang professor na iyon, matindi ang init sa katawan at mas malala pa kay Sir Barrion. Sa oras naman ng Experimental Psychology, nagkaroon kami ng Experimental activity. Kaagad din naman natapos ang activity at habang abala si Ma'am Joyce sa pagiging panel sa ibang dash at dahil walang magawa, naging magulo ang buong klase. Saka lang nanumbalik ang katahimikan ng pumasok si Ma'am Joyce at nagturo. Pagkauwi sa bahay at dahil pipi na ang bituka sa labis na gutom, pagkain agad ang napagdiskitahan.

July 19, 2016
Tuesday
Year IV-201

 ^8q-h. Ngayong araw ang aming conduction sa Senior High school para sa Experimental Psychology kaya maaga pa lamang ay mulat na ang mga mata. Dakong Alas-nuebe na nakarating ang yapak sa paaralan at saktong naroroon na sina Anne Rose na abala sa pagpapalobo na gagamitin sa palaro. Maya-maya pa'y tumungo na kami kung nasaan si Sir Chad na teacher ng Senior high na pagdarausan  ng palaro. Medyo bata-bata pa ang guro na kanilang kinausap at mukhang baguhan, mga babae pa man din ang mga kagrupo kaya nauwi sa harutan at lokohan, hindi agad makapagsimula dahil dun. Isang oras na naghihintay, inip na inip na ko samantala ang kasamahan, libang na libang kay Sir Chad. Paano sila hindi lalandi niyan kung si Sir Chad, maharot. Makalipas ang halos isang oras na paghihintay, tumungo na rin kami kung saan nagtuturo si Sir. Hindi agad kami makapasok dahil pinangunahan ng hiya pero lakas loob na hinarap ang mga Senior High at nagpakilala. Una ay nagpagawa muna kami ng Activity.

^8q-i. Tahimik, walang kabuhay-buhay at halos lahat ay hindi nakikipag-participate, marahil ay nababagot. Pero ng palaro na ng putukan ng lobo, biglang sumigla ang buong klase at di na maiwasang maggitgitan at balyahan ang mga estudyante habang nakikipag-unahang mapaputok ang lobo. Animoy nanalo sa lotto ang tuwa sa mukha ng bawat isa sa kanila ng makakuha ng papremyo. Matapos ang saglitan pero nakakaaliw na palaro, kaagad na kaming nagpaalam sa kanila. Bago umuwi ay tumungo muna sa Cashier Area para magbayad ng matrikula. Hindi naman gasinong kahaba ang pila kaya kaagad na nakapagbayad. Inabutan na ng tanghaling tapat ng makarating sa bahay at sa pagod, kaagad akong natulog.

^8q-j. Pagkagising at dahil nababato't ayaw maging bukbukin, naisipan kong magbantay sa tindahan. Habang nagtitinda'y maya't maya ang nauulinig na kulog kaya umuusbong nanaman ang takot at magsasaboy muli ang kalawakan ng milagrong tubig. Hindi naman natuloy ang ulan kaya ang resulta, dama pa rin ang maalinsangang panahon. Pagkatapos ay inasikaso na ang takdang aralin sa Education 3. Nabablangko ako ngayon na di malaman ang dahilan kaya nganga at halos walang maisulat. Medyo tinatamad na kaya hindi na nagawa pang tapusin at piniling manuod ng telebisyon. Adik ako sa telebisyon kaya hanggang gabi babad ang mata't mamugto na kakasubaybay ng palabas. Matapos at kahit di pa dinadapuan ng antok, natulog na ko.   

July 20, 2016
Wednesday
Year IV-202

^8q-k. Naging makulay at napakaganda ng napaginipan kaya napasarap nanaman ang tulog at malapit na palang pumatak ang Alas-siete ng magising. Napakaaliwalas ng panahon kaya may aliwalas din sa pakiramdam na pumasok. Pagkatungtong ng silid, palaisipan sa akin kung ano ang mayroon at bakit nagkukumpol-kumpol sa iisang umpukan kasama si Sir Jigo at nakagilid ang mga upuan. Iyon pala at sa halip na magtuturo, nagpalaro lamang siya. Maya-maya pa'y piniringan na ang isa sa aking kamag-aral at kung sinuman ang kanyang makapa'y huhulaan kung sino ito. Habang papalapit ang taya'y kanya-kanya na sa pag-iwas at tago ang mga kasali para hindi makapa't maging taya at naging masaya at kapanapanabik ang laro. Ibig ko sanang sumali subalit nahihiya ako't automatically taya ka kung baguhan ka. Hindi ko mapigilang ilabas ang pangil habang pinagmamasdan ang kanilang laro't lalo pang natatawa sa tuwing nakakapa ang maselang katawan gaya ng dibdib at pang-ibaba.

^8q-l. Lumipas pa ang ilang sandali, inaya na ko ng mga kamag-aral na sumali sa laro. Nung una'y panay ang aking tanggi pero ng si Sir Jigo na ang mangulit sa akin, hindi na nakaayaw pa, siyempre crush mo ba naman. Magkahalong tuwa at kaba ang naramdaman habang nakapiring at isa-isang kinakapa ang kamag-aral. Sa nangyayari sa akin ay tila binuburot na nila't hirap malaman kung sino ang nakakapa. Maya-maya pa ay biglang nagsitilian ang mga kamag-aral ng may makapa ako, lalaki ito. Lumakas pa lalo ang tilian ng maging mukha, nagawang kapain, makinis ito pero pagdating sa baba, may nakakapang buhok. Pagdating naman sa braso, bahagyang mabalbon at may suot na relo. Palaisipan sa akin kung bakit ganun na lang sila nagtitilian at may ilang nagsasabi, special someone ko na raw iyon.

^8q-m. Bukod sa kapa'y nagawa na rin itong amuyin at ang bango niya, nagtataka ako kung bakit ang tahimik ni Sir Jigo, na kanina'y parang bata kung magpataya. Naisip ko, marahil siya na nga ang taong kinakapa-kapa at iba na ang kutob pero nag-aalangan pa rin at ipinagpatuloy ang pagkapa. Ng masigurong si Sir Jigo nga iyon, lakas-loob ko ng hinulaan at pagkatanggal ng piring, buwisit dahil namaling akala ako at tawanan at tilian sila. Naiinis ako sa sarili dahil sa katangahan, nabunyag na ni Sir na may pagtingin ako sa kanya. Di ko lang alam kung ano ang magiging reaksyon nito matapos ang nalaman at sana'y hindi magbago. Kung alam ko lang na mangyayari ang ganito, di sana umamin na sa kanya. Siwalat na siwalat na tuloy sa buong klase na may gusto ako sa aming professor.

^8q-n. Maya-maya pa'y labasan na't sa halip na kumain ay tumungo ako sa Libraryat  sinamantala ang oras para gawin ang laboratory report sa Experimental Psychology. Sa sobrang abala ko, hindi na nagawa pang pumasok sa klase ng Social Psychology. Babalakin ko sanang huwag na ring pumasok sa Education 3 dahil wala naman ibang pinapagawa si Sir Ronan kundi kahalayan, kaso nagbago bigla ang isip. Walang ibang inatupag sa buong klase kundi mag-tsek ng notebook at matapos ay lumabas na kami. Tatlong oras ang aming vacant time kaya walang ibang inasikaso kundi tapusin ang laboratory report sa Experimental Psychology.

^8q-o. Maya-maya pa'y pumasok na kami, magkakaroon pala ng pagsusulit kaya habang di pa pumapasok si Ma'am Joyce ay nagrepaso ako. Pagkapasok ni Ma'am ay kaagad ng nagsimula ang pagsusulit, medyo nahihirapan ako at hindi alam ang isasagot kaya ang resulta, di katayugang marka ang natamo at nakakapanglumo. Pagkatapos ay binigyan kami ni Ma'am Joyce ng panahon para tapusin ang laboratory report. Sa kagustuhan at kating-kati ng umuwi'y medyo inaapura at bara na sa paggawa. Ilang sandali pa at kahit hindi pa kumpleto, napagpasyahan ng ipasa kay Ma'am. Sa nangyari ngayong araw, parang kinakabahan na natutuwa. Ang hiling ko lang sa mga darating pang araw, maging mas masaya pa lalo at maganda.

July 21, 2016
Thursday
Year IV-203

^8q-p. Nahihirapan pang imulat ang mga mata dahil sa antok pero nagawa pa ring bumangon ng maaga at nag-almusal. Saktong naroroon na si Ma'am Ria pagkatungtong ng paaralan  at nakagilid na ang mga upuan para sa isasagawang palaro. Kaagad naman nagsimula ang palaro at iyon ay Pass the message. May pagkakaiba lamang sa twist ng ipapalaro nila dahil gagawin ng mga nasa likuran kung ano ang ipapagawa sa kanya at iyon ay pasa-pasa. Kapag nakarating na sa unahan, sasabihin nito kung pain o pleasure. Nakakataas ng tensyon ang laro dahil iyon ay paunahan at di na maiwasang mataranta. Sa sobrang taranta, kawawa ang kaharap ko dahil napapalakas ang tapik. Naging maganda ang umpisa ng aming puntos hanggang sa huli, grupo namin ang nagwagi at lundagan at hiyawan sa tuwa dahil nakatanggap ng papremyo. Pagkatapos ay breaktime na. Dahil nagtitipid at di ibig na makaltasan ang dalang anda, sa halip na kumain ay nakipagdaldalan na lamang kina Christine Joy.

^8q-q. Nakakalibang silang kasama dahil magaling sa kalokohan at malakas mang-trip. Nandoon din ang Mr. Psychology si Jed at sa oras na kasama ko sila'y kanina pa ugnay ng ugnay sa kanya. Hindi ko malaman sa sarili at sa halip na mairita, parang kinukurot sa kilig ang dibdib kapag ginagawa nila iyon. Itong si Jed na kaninang tatahitahimik, panay ang biro sa akin. Magagawa ko sanang makisakay sa mga pahirit niya, kaso mahirap na't baka makahalata at maniwala ang kasama. Ano ba ito at lintik, mukhang mahuhulog na sa kanya! Lalo pang lumalim ang kilig ng sabihing maganda raw ako at kahit nagbibiro lamang siya, napi-feel ko. Ilang sandali pa'y umalis na sila at pagkakita naman kila Eloisa, laking tuwa ko ng bigyan ni Mary ng invitation Card para sa debut nito na gaganapin sa Linggo.

^8q-r. Natutuwa ako dahil makakadalo nanaman sa isang engrande at mahalagang okasyon na minsan lang dumating. Pagkapasok, saktong nagtuturo na si Ma'am Zandra. Sakit sa ulo ang Dihybrid dahil malilito ka kung paano nakuha ang genotype at phenotype at para kang nagtatanim ng palay habang isinusulat at pinagtatapat ang mga gametes sa Punnet square. Hindi pa natapos ang kalbaryo sa utak dahil may Physics pa at mukhang magiging mahirap ang darating na Preliminary exam dahil maraming formula na dapat kabisaduhin. Mahina pa naman ang tuktok at di agad madaling mamemoryado kaya goodlucksa akin. Sa bait ni Ma'am Pebenito, sa halip na ipasa sa kanya ang ipinagawang activity ay ipanatago muna sa amin para gawing reviewer. Medyo sumasama-sama ang timpla ko kaya agad na nagpahinga pagdating ng bahay. Kinagabihan at dahil nababagot, babad muli ang mata sa telebisyon. Dakong Alas-onse na ng mapagpasyahang matulog.

July 22, 2016
Friday
Year IV-204

 ^8q-s.  Thank God it's Friday again at wala muli akong pasok. Hinintay ko munang mawala ang antok bago iangat ang sarili mula sa higaan. Pagkabangon at dahil walang nakahaing almusal, kape lamang ang pinanglaman sa sikmurang magdamag na walang laman. Matapos at dahil nalalapit na ang Preliminary exam, kailangan munang isantabi ang paglalaro ng gadget at ako'y nagrepaso. Genetics ang subject na inunang repasuhin at sumakit-sakit ang bungo sa kakaunawa kung paano makuha ang Genotype at Phenotype ng bawat given Alleles. Kahit nahihirapan na, ipinagpatuloy ko pa ring pag-aralan at i-solve ang Monohybrid at Dyhybrid.  Kahit papaano'y medyo nakukuha na rin at huwag sanang mangamote kapag isasabak na ang sarili sa pagsusulit. Dahil determinadong makapasa at makakuha ng matayog na marka, walang ginawa sa maghapon kundi sunugin ang kilay sa kakaaral at di na nga nakapag-siyestana madalas gawin tuwing hapon.

^8q-t. Bago pa man gumabi, tumungo ako sa bahay ng Auntie Caling para humiram ng isusuot sa debut ng aking kamag-aral. Habang nakikipag-usap sa kanya'y walang puknat ang paggatong ng hiya sa dibdib pero nilakasan ang loob at kinapalan ang mukha. May napahiram naman siya sa akin, iyon nga lang ay para itong barong. Nang maisukat, nagmumukhang pari sa hitsura at masyadong lawlaw. Nagdadalawang isip na tuloy kung dadalo pa ba sa debut ni Mary, ngayong nararamdaman na mukhang mapapahiya ako at maging laman ng usapan. Palibhasa'y bibihira lang magsuot ng Pormal kaya medyo nangangapa-ngapa ang taste kung ano ang babagay at hindi magiging masagwang tingnan. Lalaki ako pero mas feel pang suoting ang pambabaeng kasuotan kaysa panlalaki.

^8q-u. Kapag wala akong mapiling isusuot, magsusuot na lang ng Tube o di kaya Gown, baka matalbugan ko pa sila kapag sumipot ako. Dahil sa pangyayaring ito, na-realize ko na hindi ako supistikada pagkat walang alam sa tamang pananamit. Si Mama naman, panay ang udyok na huwag na raw dumalo. Di ko alam kung dapat ko ba siyang pakinggan o mas sundin ang kagustuhang makadalo, bahala na. Kinagabihan at habang nanunuod ng telebisyon, naiirita ako sa aking kapatid na may kapansan pagkat sigaw ng sigaw at naglulundag pa. Nangibabaw ang inis sa halip na awa kaya nagawa na itong pagbuhatan ng kamay. Hirap din maging tao dahil nagagawa mo ang bagay na mali at masama kapag nagagalit. Matapos manuod, nagrepaso muli ako. Malapit ng gumitna ang gabi ng mapagpasyahang matulog.

July 23, 2016
Saturday
Year IV-205

^8q-v. Panibagong araw at umaga nanaman pala, kailangan muling idilat ang mata at bumangon ng maaga kahit di pa tuluyang napaparam ang antok sa mga mata at ibig pa ng katawan na matulog. Ngayong araw pala kami magpapalaro sa Group Dynamics kaya binilisan ko sa pagkilos para hindi mahuli. Pagkarating ay naunahan nanaman ako ni Ma'am Ria at bago magpalaro'y nag-usap-usap muna kami at naghanda. Ilang sandali pa'y nagpalaro na kami at nilakasan ko ang loob na magsalita. Hindi biro ang maging Instructor dahil kailangan mo munang kunin ang lahat ng kanilang atensyon bago ka magbigay ng tagubilin. May ilan, nalito sa aming palaro pero sa pangkalahatan ay naaliw at naging masaya sila. Pagkatapos namin magpalaro, nagsalita pa sa harapan para sabihin ang purpose ng laro. Bago kami lumabas, may mahalagang inanunsyo si Ma'am Ria.

^8q-w. Sa kanyang sinabi, kailangan ngayon palang ay ihanda na ang sarili dahil sa susunod na buwan, sa Senior High School na kami magka-conduct. Matapos ay breaktime na at habang nasa Canteen ay nagising ang kilig sa dibdib pagkat nandoon siya kasama ang mga estudyante nito. Maya-maya pa'y kumanta na ito na karaoke at ang lamig ng boses niya, sarap sa pandinig at parang hinahagod muli ng paulit-ulit ang aking dibdib. Gusto ko rin sanang kumanta para iparinig sa kanya ang ginuntuang boses, kaso nadudungo ako. Habang kumakanta si Sir Jigo, walang ginawa kundi i-record ang boses nito. Ilang sandali pa'y nagpaalam na sa kanila at tumungo ng silid. Wala pa si Ma'am Zandra kaya tamang kwentuhan at kulitan lang kami. Hindi ko maintindihan sa sarili na sa tuwing nakikita o kasama si Jed, nagagawang magpapansin sa kanya.

^8q-x. Natutuwa ako kapag pinagti-tripan ito at sarap niyang biru-biruin, ang cute nitong nguminiti at lalo pang lumilitaw ang kakisigan nito.  Di ko masabi kung may pagtingin na rin ba sa kanya, lalo na't sumasaya ang araw kapag nakikita ito. Masaya ako pero di naman patay na patay. Ang kati ng dibdib ko at sarap ipakamot. Namayani bigla ang katahimikan ng pumasok si Ma'am Zandra at may bago muli itong lesson na itinuro na mas ikakasakit pa ng bungo kapag iso-solve, ang Epistasis. Mas mahirap pa ito kung ikukumpara sa Monohybrid and Dihybrid at sa hirap, nawalan na ng kooperasyon sa pagso-solve at di na ibig pang sumakit ang ulo. Bago umalis ay komunsulta muna kila Eloisa kung ano ang isusuot at sa kanilang sinabi, mukhang di pwede ang isusuot ko at mahihirapang maghanap.

^8q-y. Nagbago ang isip ko at naisip na huwag na lamang dumalo. Ayaw ko naman sumama ang loob ni Mary dahil sa di ko pagsipot sa kanyang kaarawan kaya naisipang regaluhan na lamang ito. Sa halip na umuwi, tumungo pa ko ng SM para bumili ng ipangreregalo sa kanya at dahil batid kong pahikan si Mary at matikulosa, sininupan ko sa pagpili at sinigurong matibay at magtatagal na tipong ma-appreciate niya ang effort ko. Sa sobrang alinsangan ng panahon, biglang sumama ang pakiramdam pagdating ng bahay, nagpahinga muna ako. Bahagya naman umigi ang pakiramdam pagkagising at kung kailan nalalapit na ang aming pagsusulit, saka muling magkakasakit. Pagsapit ng gabi, nagrepaso ako. Panay ang pag-aaral ko pero di naman pumapasok sa utak ang inaaral. Idagdag pa ang di kagandahang timpla kaya nawalan na ng gana upang mag-aral at magpuyat at piniling matulog na lang.   

July 24, 2016
Sunday
Year IV-206

^8q-z. Tuluyan ng sumikat ang haring araw subalit namamayani pa rin ang antok sa mga mata. Nanatili pa ring masama ang timpla at ngayong araw gaganapin ang debut party ng aking kamag-aral subalit mukhang malabong makadalo sapagkat nagbabadya ang di kagandanhang pakiramdam. Isa pa, wala pang napipiling matinong susuotin at sa takot na maging laman ng usapan at katawa-tawa sa paningin nila kapag ako'y sumipot, napagpasyahang huwag ng dumalo at ituon na lamang ang panahon ito para paghandaan ang nalalapit na pagsusulit. Matapos mag-almusal ay kaagad ng sinimulan ang pagrerepaso sa kabila na masama ang pakiramdam. Ilang oras na kong nag-aaral, di mapasok-pasok sa utak ang inaaral at nakakaligtaan pa rin ng isip. Ganun na ba kapurol ang utak at sa tuwing nagbabalik aral para may masagot sa pagsusulit, hindi na bago ang ganitong problema.

^8r-a. Marahil ay kinakalawang na ang utak kaya nagiging pulpol na. Wala akong ginawa sa buong umaga kundi ang magrepaso. Pagpatak ng tanghali ng pansamantalang itigil ang pagrerepaso para kumain. Walang balak ang isipan na matulog para magkaroon pa ng sapat na panahong makapag-aral pero namamayani na talaga ang antok, hindi na napigilan pang mag-siyesta. Pagkagising ay tila dinaig pa ang uling sa dilim ng papawirin, bubuhos nanaman marahil ang ulan. May lakad pa naman ngayon at habang hindi pa bumubuhos ang ulan, nagmadali na sa pagkilos. Tumungo ako ng Ever Gotesco Mall para bumili ng Scientific Calculator na gagamitin sa pagsusulit. Pagkaalpas ng yapak doon, nadatnang nagsisiksikan ang mga tao sa iisang umpukan at di mawari kung ano ang ganap. Iyon pala, may mall show si Jon Lucas na gaganapin sa Activity Center subalit hindi pa ito nagpapakita.

^8r-b. Habang di pa siya lumalabas ay sinamantala ang oras para bumili ng Calculator. Pagkabalik, lalo pang kumapal ang dami ng mga tao't nahirapan na ngang makakilos patungo sa Corridor dahil di maiwasang magitgitan. Sa kagustuhang makita si Jon Lucas sa personal, matiyaga akong nag-abang di inalintana ang init at nagsama-samang amoy. Ilang sandali pa'y nagpakita na ito sa entablado't halos mayanig na ang buong Ever Gotesco Mall dahil kaliwa't kanan na ang tilian at hiyawan at di na magkandamayaw sa kilig ang bawat manunuod. Kung ano ang ikinagwapo niya sa Telebisyon, mas litaw na litaw kapag sa personal. Halos mabingi na ko pagkat nakakarindi ang tilian at tila walang takot na mapunitan ng ngala-ngala.

^8r-c. Malapit na nun gumabi kaya hindi ko na tinapos pa ang pagsubaybay sa kanya. Isa ang araw na ito sa di malilimutan dahil nakakita ng artista na di inaasahan at bihira lang mangyari sa buhay. Malakas na buhos na ulan ang salubong sa aking pag-uwi na sinabayan pa ng pagkulog at kidlat kaya abot-abot ang aking pagkasindak. Kahit namamayani ang takot sa kalooban ay nagpakatapang ako, makarating lang sa bahay. Dahil masyadong maanggi ang ulan, kahit may dalang payong ay basaan akong nakauwi. Dahil naulanan, lalo pang sumama ang pakiramdam ko at mukhang sasamain talaga. Pagkabihis, pagbabalot ng regalong ihahandog kay Mary ang inatupag ko. Hindi pa madalaw-dalaw ng antok at dahil wala naman pasok kinabukasan, nagpakapuyat sa pagrerepaso.   

July 25, 2016
Monday
Year IV-207

^8r-d. Walang pasok sapagkat ngayon gaganapin ang kauna-unahang SONA ng bagong hirang na Pangulong Duterte. Ano-ano kayang paksa ang kanyang tatalakayin na makakatulong sa pag-angat ng buhay ng bawat mamamayan at ng ating bansa? Maliwaliwanag na sa labas ng ako'y magising at bumangon. Pagkaalmusal, kaagad ko ng sinimulan ang pagrerepaso. Hanggang ngayon ay nahihirapan pa ring mag-aral sapagkat hindi pumapasok sa utak at sumasakit lang ang ulo. Medyo tinamad-tamad ng mag-aral kaya hindi na naipagpatuloy pa at naisipang magbantay na lamang sa pagtitinda. Bibihira ang mga bumibili kaya di mapigilang mainip at mabagot at kung may bibili man, puro mga bata na walang ibang binili kundi tigpipiso. Kaya minsan, tinatamad kang bentahan. Kapag mga kabataan naman na halos kasing-edad ko lang, Sigarilyo at Alak ang nabebenta.

^8r-e. Sana isa sa mapag-usapan sa SONA ang pagbabawal ng pagtitinda ng mga bagay na nakakasama at sira sa kalusugan. Sa totoo lang ay nakokonsensiya ako kapag nagtitinda ng Sigarilyo at di biro ang magkaroon ng sakit sa Baga dahil dinanas ko iyon. Marahil ay hindi ko naman kasalanan kung mangyari sa kanila iyon dahil tagabenta lang at kung ako ang tatanungin at masusunod, hindi na dapat nagbebenta ng Sigarilyo. Pagpatak ng tanghaling-tapat, saka ko lamang itinigil ang pagtitinda. Matapos kumain ay balik ako sa pagrerepaso at kahit namamayani muli ang antok sa mga mata, di pumayag na maging hadlang iyon sa pag-aaral. Pagpatak ng Alas-kwatro ng hapon ng magsimula ang SONA ni Pangulong Duterte.

^8r-f. Sa mga nagdaang SONA ng mga dating pangulo, tanging SONA lamang ni Duterte ang kinakitaan ng maraming pagbabago. Dati ang mga ralihista, tinataboy ng mga pulis palayo sa Batasan Pambansa at hanggang Saint Peter Church lang sila nakakaalpas pero ngayon, himala dahil pinayagan silang makalapit sa Batasan Pambansa at nagsasagawa sila lang protesta di upang salungatin ang adhikain ng Pangulo kundi suportahan siya. Bukod pa roon ay ang mga Personalidad na dadalo sa SONA, ginawa ng Fashion Show dahil patalbugan sa kasuotan pero ngayon simple at naka-bussiness outfit lang. Change is Coming na talaga at sana ay hindi lang doon makikita kundi sa atin din. Ugali kasi ng mga Pinoy na isisi sa Pangulo kung bakit sila naghihirap, tapos iisipin di raw natutulungan samantalang sila naman ang may hawak ng kapalaran.

^8r-g. Palibhasa'y walang pagsusumikap at parating iaasa sa Pangulo. Sana hindi na tayo ganon at may tiyansa namang umasenso basta may pagkukusa. Malapit ng dumilim subalit hindi pa natatapos ang SONA ng pangulo at tumagal iyon ng halos dalawang oras. Kinagabihan, tuluyan na kong tinamad sa pag-aaral, hindi pa dinadalaw ng antok kaya naisipang makinig ng Radyo. Pagkarinig ay bumungad agad sa aking pandinig ang boses na tila pamilyar, ipinagpatuloy ko ang pakikinig at kinilala. Ng makilala, laking tuwa dahil boses pala iyon ni Sir Jigo at ni Ma'am Trisha at di akalaing guest sila sa isang istasyon. Dahil nasa radyo ang dalawa kong professor, kahit palalim na ang gabi'y nag-tune in pa rin ako. Ang galing nilang dalawang magpayo at pwede na maging DJ. Sa sobrang kilig habang pinapakinggan magsalita si Sir Jigo, nagawa ko ng i-record ang boses nito at parang hinahagod ng paulit-ulit ang dibdib ko ng boses niya.  Malamig, nakaka-relax pakinggan. Dakong Alas-onse na ng matapos ang kanilang programa sa radyo at masaya akong natulog.

July 26, 2016
Tuesday
Year IV-208   

^8r-h. Nanatili pa ring may tuwa sa dibdib matapos mapakinggan ang boses niya kagabi't sa tuwing binabalik tanaw ay parang ako ang kanyang pinapayuhan at dama hanggang kaibuturan ng dibdib ang kilig. Pagkagising at higop ng mainit na kape, kaagad akong nagrepaso. Kahit hirap na hirap na sa dami ng dapat aralin at kabisaduhin ay nagpatuloy pa rin ako't ginawang inspirasyon ang kanyang boses. Wala talagang pumapasok sa utak kahit intindihin at dinibdib na nga, kinakabahan tuloy ako ngayong pagsisimula ng aming pagsusulit at sana'y may maisagot ako. Bago pa man sumapit ang tanghaling tapat ng lisanin ko ang tahanan. Naging napakatrapik sa lansangan kaya isang oras na lang ang nalalabi bago magsimula ang pagsusulit ng makarating sa paaralan. Habang may nalalabi pang oras, sinamantala ko ang pagrerepaso. Hindi naman makapag-aral dahil maingay sa loob ng silid at nawawala ang aking konsentrasyon.

^8r-i. Pagkapasok nina Mary, kaagad ko siyang hinandugan ng regalo. Natutuwa ako dahil naiibigan nito at muntikan ng mapaiyak. Ilang sandali pa, pumasok na ang aming Proctor. Asignaturang Genetics ang una naming pagsusulit. Dahil may napag-aralan naman, madali lamang ito sa unang bahagi at alam na alam bang isasagot pero pagdating sa pag-solve ng Hybrid, doon na ako nagsimulang mangamote. Napapatagal lang ako kapag inaalam ang tamang solving kaya nauwi sa panghuhula at bahala na sa matatamong marka. Matapos ang malasisiw sa una pero pagkahirap-hirap na pagsusulit sa huli, lumabas muna ako. Nayamot lamang ako kay Kalvin, paano ipinalalandakan nito na may gusto ako kay Sir Jigo. Sa kadaldalan niya, sarap lagyan ng stapler ang bibig.

^8r-j. Aminado  naman ako na alam na ni Sir na nagkakagusto sa kanya, ang ikinabubwisit ko lang, di na niya naisip na gusto ko rin ng privacy. Kung alam ko lang na ganung kakati ang kanyang bibig, di ko na sana nabanggit pa. Wish ko lang na di kumalat at natatakot ako sa kung anong maaaring isipin ng nakakaalam. Kahit naiinis na tipong ibig na siyang sabunutin, nagawa pa ring itago ang pagpupuyos ng damdamin at nakitungo ng maayos sa kanya. May leksyon akong natutuhan ngayon at kilalanin mo muna ng maigi ang tao kung dapat ba siyang pagkatiwalaan bago ka magsabi ng Sikreto. Maya-maya pa'y nagtungo na ko ng silid. Magrerepaso sana ako subalit hindi magawa dahil napakaharot ni Anne Rose. Sa tuwa, nakipagkulitan na ko sa kanya at nawala ang inis na likha ni Kalvin dahil sa kanya. Ang ingay tuloy naming dalawa at parang bumalik sa dati ang napagsamahan kahit nagkakapikonan at sakitan na, ganyan namin itrato ang isa't isa.

^8r-k. Lalo pang nadagdagan ang lakas ng loob na makipagharutan kina Anne Rose nang pumasok si Jed. Si Sir Jigo pa rin ang pinipintig ng puso pero bakit nagagawang magpapansin kay Jed at marahil ay may pagtatangi na rin sa kanya. Tapos minsan, nagagawang magnakaw tingin sa kanya. Hindi ko alam kung bakit nauwi sa ganito ang pakiramdam sa kanya samantalang dati, si Anne Rose ang patay na patay sa lalaking iyon at di ko napapansin ang kakisigan nito. Ilang sandali pa, pumasok na ang aming Proctor at nagsimula ang pagsusulit. Experimental Psychology ang sumunod naming pagsusulit pero anong hirap kahit nag-aral naman at may mga oras na name-mental block. Kahit nahihirapan na sa pagsagot, kinaya pa rin ng ulo na basahin at intindihin ang sangkatutak na katanungan. Pagkatapos kumuha ng pagsusulit ay kaginhawaan sa dibdib ang pumalit. Hindi ko ibig ang mapag-isa sa pag-uwi kaya hinintay ko pa sina Eloisa. Pagdating ng bahay at kinagabihan, nakakasawa ng magsunog-kilay kung di naman tumatanim sa isipan kaya nilibang na lang ang sarili sa panonood ng telebisyon at naisipang bukas na lang mag-aral.   

July 27, 2016
Wednesday
Year IV-209

^8r-l. Hindi magandang balita ang sumalubong sa aming paggising sapagkat nawalan ng tubig. Hindi na tuloy makapagmumog at kailangan pang sumalok sa dram, mabuti na lamang at may tubig pa roon. Nakakainis sapagkat hindi sila nag-abiso na mawawalan pala ng tubig ngayon, di sana kahapon pa lamang ay nakapag-ipon na. Sa totoo lamang ay marami silang naperwisyo at kakayamot. May kaalinsanganan pa naman ang panahon at malas lang dahil sumabay pa ang pagkawala ng tubig. Sira ang dapat sana'y magandang araw dahil sa yamot. Sana sa susunod na pagkakataon, nag-aabiso sila. Marami talagang hindi magandang kahihinatnan kapag may pagkukulang. Matapos mag-almusal, gawaing bahay ang inatupag ko. Tamang walis at punas lang ng sahig kahit may natitira pang yamot sa dibdib at sa halip na ma-badtrip at ituon ang isip sa bagay na walang kakwenta-kwenta, inaliw na lamang ang sarili sa ginagawa.

^8r-m. Nang makapaglinis sa loob ng bahay, sinimulan ko na ang pagrerepaso. Sa una, ganadong-ganado sa pag-aaral pero kung kailan palapit na ang tanghali at dahil pagkain na ang nasa utak, medyo tinatamad-tamad na't ibig ng kumain. Pagsapit ng tanghaling tapat, anong alinsangan ang nararanasan. Sa init at idagdag pa ang krisis sa tubig, halos ikatigang ko na, walang ginawa kundi magtiis. Ang mga kapit-bahay naman na kahit katirikan ng araw, abalang-abala sa pag-angkat ng tubig mula sa balon, sa kagustuhang may maipampaligo. Nangangamoy araw na ang buong katawan subalit hindi magawang maligo dahil sa kawalan ng tubig, aasa na lang sa buhos ng ulan.

^8r-n. Pagpatak ng hapon, namayani ang tuwa ng kumulimlim ang panahon at iniisip na malapit ng magwakas ang krisis sa tubig at makakaligo na rin. Kung kailan napipinto na ang buhos ng ulan, saka nanumbalik ang pagkakaroon ng tubig. Laking pasalamat dahil sa wakas, makakaligo na rin. Pagpatak ng gabi, balik muli sa pag-iingay ang mga tsikiting matapos aprubahan temporary restraining order laban sa Curfew dito sa Quezon City. Ang dapat sanang gabing tahimik, maingay nanaman kahit dis-oras ng gabi. Nakakainis at ayos na sana dahil makakatulog ng maayos, kaso inalis pa nila. Dapat inaalis lang ang Curfew sa lugar na disiplinado ang mga bata at nasasabihan, hindi dito na maraming pasaway at sakit ng ulo ng barangay. Malapit ng sumapit ang Alas-onse, tila walang balak magsipag-uwi ang mga kabataan at nakakairita ang ingay nila. Sana temporary lang ito at hindi maging permanent.  

July 28, 2016
Thursday
Year IV-210

^8r-o. Sa kasarapang matulog, nakakasilaw na ang liwanag sa labas ng magmulat ang mga mata at bumangon. Matapos mag-agahan, pagrerepaso muli ang inatupag ko. Hindi talaga biro ang mag-aral at nakakatamad dahil hindi pumapasok sa utak ang inaaral at nakakaligtaan kahit sinasapuso't isip na. Mukhang kakailanganin na ang tulong ng Memo Plus Gold para tumalas ang memorya at maging madali ang magkabisado. Batid kong hindi basehan ang talino para makakuha ng mataas na marka kundi sa masikap na pag-aaral pero hindi maiwasang isipin na kung pinagkaloob lang ng katalinuhan, hindi sana hahantong sa ganito na nahihirapan sa tuwing nag-aaral. Bago pa man sumapit ang tanghaling tapat ng lisanin ang tahanan. Pagkarating sa paaralan ay kaagad tumungo sa Library para doon magrepaso.

^8r-p. Maya-maya'y biglang dumating sina Eloisa at konsentrasyon sana sa pag-aaral, napadako na kanila. Makalipas ang isang oras, nagtungo na kami ng silid. Dahil may pagsusulit sila ngayon sa Physio Psychology at walang ganung asignatura, nanatili muna sa labas at hinintay sila. Habang nag-aabang ay sinamantala ang oras sa pagrerepaso. Ilang sandali pa, lumabas na sila. Wala pa ang mga kamag-aral ko sa Dash 2 pagkatungo ng silid kaya nakisalamuha muna kina Eloisa at kwentuhan. Ayos na sana ang araw kong na napakadalisay, biglang nagbago ang takbo ng dumating si Kalvin. Talagang nanghahamon ang baklang iyon at patuloy na ipinalalandakan ang tungkol sa Crush ko.

^8r-q. Sa inis, ibig na itong sampalin at sabunutan, kaso nagawa pa ring magtimpi. Napakadaldal niya talaga't sarap pasakan ng Cork ang bibig, kinakabahan na tuloy sa kung anong maaaring mangyari kapag iyon ay kumalat at sana di maganap ang aking pangamba. Maya-maya pa'y nagpaalam na ko sa kanila't tumungo sa tamang silid. Asignaturang Group Dynamics ang kinuhang pagsusulit ngayon at kahit di iyon gasinong nirepaso ay naging madali lang naman. Sana makatamo ng mataas na marka ng sa gano'y magawang ipakita sa magulang. Sa dali, kaagad din naman natapos ang pagsusulit. Malapit na rin gumabi ng makarating sa bahay at kaagad na naghapunan. Tinatamad na kong mag-aral pero kailangan itong gawin para makakuha ng mataas na marka. Naging abala ako sa pagsusunog-kilay kaya dakong hating-gabi na ng mapagpasyang matulog.

July 29, 2016
Friday
Year IV-211

^8r-r. Panibagong araw muli ang kakaharapin na punong-puno ng saya at pag-asa. Pumatak na pala ang Alas-siete ng umaga kaya kinailangan ko ng bumangon. Pagkaalmusal at dahil ito na ang huling araw para sa aming pagsusulit, tinodo-todo na ang pagrerepaso. Mga bandang tanghali na ng mapagpasyahang umalis ng bahay. Pagkatungtong sa paaralan, sa Library muli ako tumungo para magrepaso. Physics ang naisipang repasuhin at sa sangkatutak na formula na kailangang kabisaduhin, malapit ng manakit ang aking bungo. Nabasag ang konsentrasyon ko sa pag-aaral ng dumating sila Anne Rose at ang ingay nila. Medyo ginugutom na ang sikmura pagkat hindi nakapagpananghalian kaya kumain muna.

^8r-s. Maya-maya'y tumungo na ko ng silid. Saktong naroroon na ang karamihan sa kamag-aral kaya di na mapigil ang ingay, hindi na tuloy makapag-aral. Ilang sandali pa'y pumasok na ang aming Proctor. Physics ang una naming pagsusulit para sa araw na ito't kahit nakapag-aral ay nahihirapan pa rin lalo na nung Problem solving.  Kahit lumuwa na ang mata sa kaka-analyze ng Word Problem ay di nagawang umayaw. Nang mapansing karamihan sa kamag-aral ay lumabas na, doon na biglang na-pressure, inapura na tuloy ang pagsusulit. Goodluck at sana maipasa ko ito. Guidance and Counseling ang sumunod naming pagsusulit at saktong si Ma'am Ria ang naging proctor. Hindi gasinong mahirap, hindi rin gasinong madali ang naging klase ng pagsusulit.

^8r-t. Sa halip na umuwi at dahil may nalalabi pang pagsusulit, nanatili muna ako. Para hindi mabagot sa kakahintay, naisipan kong magkumpyuter. Malapit na ring pumatak ang Alas-singko ng tumungo sa silid at sa halip na magrepaso dahil tinatamad na ng lagay, pakikipagdaldalan ang inatupag. Maraming minuto na ang nagdaan, wala pa ring dumarating na proctor kaya di na maiwasang mainip at uwing-uwi na. Makaraan ang ilang sandali ay pumasok na ang aming Proctor at saktong si Sir Juangco iyon. Social Psychology ang naging pagsusulit namin at dahil ibig na ng isip na umuwi, hinula-hulaan na lamang at bahala na sa magiging resulta. Mukhang aabutin ako ng gabi nito sapagkat may essay pa sa dakong huli at tinatamad man sagutan ay No choice ako. Sa sobrang pagmamadali, ako ang kauna-unahang natapos. May kaginhawaan sa dibdib akong umuwi sapagkat natapos din ang lahat ng pagsusulit na nagbigay hirap at sakit ng ulo sa linggong ito.

July 30, 2016
Saturday
Year IV-212

^8r-u. Nakakagalak lamang sa kalooban dahil it's already weekend again at may panahon na para gawin ang naisin sa buhay na mahalaga. Maliwanag na sa labas ng dumilat ang mga mata at pagkabangon ay kaagad na nag-almusal. Sa di inaasahang pangyayari, muli nanaman nagsagutan ni ina. Minsan na nga lang ako maglambing at magbiro, masama pa ang dating sa kanya. Nagpatuloy ito sa pagbubunganga na pakiwaring walang humpay at dapat ng masanay. Nakakasugat na sa loob ang binibitiwan nitong salita kaya sa halip na humingi ng paumanhin ay di na nagawa pa't nakipagsagutan sa kanya. Sadyang napaka-OA niya't parang iyon lang, napakalaki na ng kasalanan sa kanya at parang nalapastangan ng bonggang-bongga. Habang tumatagal ay mukhang lumalala na ang bangayan namin kaya ako na mismo ang nanahimik at nagpakalayo-layo.

^8r-v. Matapos mag-almusal, gawaing bahay ang inatupag ko. Bago pa man tumanghaling-tapat at habang sumisilip pa ang araw sa kabila na may nakaambang bagyo, naisipan kong maglaba. Kinahapunan, balak sanang samantalahin ang oras sa paglalakwatsa, kaso baka makatikim muli ng pagbubunganga ni ina kapag umuwi kaya mas piniling magtinda na lamang. Maya-maya at dahil nababagot ng lagay, naisipang manuod ng telebisyon. Parang sinindihan sa galit ang kalooban ng mapanood sa Imbestigador kung paano patayin ng tatlong magkakapatid ang mga mag-lola at iyon ay karamuldumal. Napakademonyo nila pagkat parang puno lang kung pagtatagain ang mag-anak at danak ng husto ang dugo, matapos at dahil may nalalabing libog sa katawan, ginahasa pa.

^8r-w. Dapat sa ganung tao, hatulan ng bitay! Nagimbal talaga ako sa aking napanood at nakakatakot dahil may ganun palang tao na kayang gumawa ng karumaldumal na krimen. Muntikan ng di makakain kapag naalala iyon. Pagsapit ng gabi, nagsibalikan muli ang mga kabataan na walang ginawa kundi maghasik ng kaingayan. Ano bang pumasok sa isip nila't inilagay sa TRO ang Curfew. Gawa na rinding-rindi na sa ingay, naglakas loob na silang pagsabihan pero nag-iingay pa rin maya-maya. Laking pasalamat ng tumaimtim ang kapaligiran pagpatak ng Alas-onse, kaso di naman makatulog pagkat mainit at malamok pa.

July 31, 2016
Sunday
Year IV-213

^8r-x. Huling araw na para sa buwang ito. Sumapit na ang madaling araw subalit hindi makatulog pagkat panay ang dapo ng mga lamok sa katawan at nararamdaman ko ang pagsipsip nila. Dahil hindi makatulog ng maayos, malapit ng sumapit ang Alas-nuebe ng magising. Walang nagbabantay sa tindahan dahil masyadong abala ang ilaw ng tahanan at bilang pambawi sa nagawa kahapon, nagtinda ako. Lalo pang ginanahan sa pagtitinda pagkat mahangin ang panahon, makulimlim din kaya kay sarap damhin sa pakiramdam. Pagpatak ng tanghali at dahil piping-pipi na ang kalamnan sa tindi ng gutom, tigil muna ako sa pagtitinda para kumain. Naparami ang kain ko na lantak na nga kaya muntikan ng mabundat sa kabusugan at halos mabuhat ang katawan.

^8r-y. Matapos at dahil wala naman gagawin, naisipan kong mag-beauty rest. Kinagabihan, nakakabilib ang natunghayan sa palabas na Superhuman sapagkat pambihira ang kanilang kakayahan na kung titingnan at iisipin ay napakaimposible pero posible sa kanila at di magagawa ng pangkaraniwang tao lang. Minsan ay mapapaisip ka kung tao pa ba sila at bakit pinagkalooban ng ganung kakahayan. Karamihan sa mga naging subject nila, masusuri sa lakas at tibay ng katawan para masabing tunay ngang Superhuman at lubhang kakaiba ang nangyayari sa loob ng katawan na siyang nagbibigay sa kanila ng walang hanggan na lakas. Grabe at nanlaki ang mata ko't napanganga ng husto habang sila ay tine-testing. Naging maulan ang gabi kaya naman masarap na ang tulog ko.