39. March 2016 Journal (Day 1156-1186)

March 01, 2016
Tuesday
Year IV-061

^7x-w. Dama pa rin ang antok sa mga mata kahit nakatulog na at tila nabitin ako sa pagtulog at ibig pang lasapin ang nakahimlay sa kama. Maliwanag na sa labas at dahil marami pang dapat gawin ay hindi na nagpatumpik-tumpik sa pagbangon. Matapos uminom ng mainit na kape'y sinimulan ko na ang paglalagom ng mga ng taong aking kinapanayam. Madali lamang ito subalit nai-stress pa rin ako pagkat napakarami't malabong matapos ngayon. Tatlong oras ko ng isinasagawa ang pagbubuod subalit hindi pa nangangalahati at pagod na ang mga daliri sa kaka-type. Pagsapit ng tanghali at gawa na tinamaan na ng katamaran sa pagbubuod at kumakalam na rin ang Sikmura'y itinigil muna ang pagbubuod at kumain. May uniporme pa palang kailangang plantsahin pagkat wala ng matinong isusuot bukas kaya ng makapagpananghalian, pamamalantsa ang inatupag. Tila nagkasabay-sabay nga ang mga gawain at di na makakapagpahinga, tapos gagawa pa ng repleksyon at kailangan ko muling tumungo sa bahay ng kamag-aral upang tumulong sa paggawa ng Thesis.

^7x-x. Tinatamad man ako at inaantok na rin, kailangan itong gawin upang makapasa. Sa dami ng dapat isulat sa reflection ay inabot na ng isang oras ng matapos ito. Maya-maya pa'y nagbihis na ko't tumungo sa bahay ni Ate Venus.  Pagkadako sa kanila, si Mary pa lamang ang nadadatnan ko at ito'y abalang-abala na sa paggawa ng Thesis. Bukas na ang pasahan niyon kaya aligagang-aligaga kami sa paggawa ng Thesis at sa kakulangan ng oras ay naghahabol na. Kainis pagkat di gumagana ang utak ko't nabablangko, halos mangamote na habang nakikiisa sa paggawa. Grabe talaga si Sir Barrion at labis niya kaming pinahihirapan at magkakasakit dahil sa kanya. Ilang sandali pa ng dumating naman si Vladimir kaya lalo pang napadali at napabilis ang aming gawain. Sa labis naming pagkukumahog, matapos lamang ang Thesis ay di napansing papagabi na.

^7x-y. Hindi ko sana balak ang mag-over night sa kanila pagkat walang dalang dami o unipormeng gagamitin sa pagpasok bukas subalit sadyang mapilit sina Ate Venus at isa pa'y ipinagpaalam naman kay ina kaya hindi na nakahindi pa. Kahit nalulugmok na ang mga mata at sumasakit na ang bungo sa kaiisip ng isusulat ay di naman madama ang matinding stress pagkat nakakatuwa silang kasama at kakwentuhan. Sa kakatawa ng walang humpay ay bigla akong sinikmura subalit nakakaya pa naman ang sakit. Kinagabihan ng dumating naman ang isa pang kamag-aral na si Limboc. Sa dami pa ng dapat isulat sa Thesis, mukhang magdamagan ang aming puyatan. Sumasakit na ang Tiyan ko't pamaya't maya ang pagpapakawala ng masamang hangin subalit di maaring tumigil at kailangang tumulong. Sa sobrang aligaga namin sa paggawa ng Thesis, di namalayang lumalalim na ang gabi.

March 02, 2016
Wednesday
Year IV-062

^7x-z. Sumapit na ang madaling araw subalit heto pa rin kami't nanatiling dilat ang mga mata at abala sa paggawa ng Thesis lalong lalo na si Mary na ilang oras ng babad ang mata sa Laptop, matapos lamang ang Thesis. Hanga ako sa kanya sapagkat kahit kita na sa mga mukha ang pagod at sumasakit na raw ang daliri, nagpapatuloy pa rin siya at ramdam ko ang kanyang determinasyon. Maya-maya pa'y natulog na sila Mary at Ate Venus at ako na ang nagpatuloy sa pagta-type. Kahit ilang beses ng nagpakawala'y tila di nababawasan ang pananakit ng Tiyan at mukhang sasamain ito. Hindi ko mabatid kung anong pagkain ang dumali't nagkakaganito ang sikmura. Dakong Alas-dos na ng matapos ko ang pinapagawa ni Mary at saka lamang napagpasyahang matulog. Hindi naman makatulog pagkat dama ang pananakit ng Tiyan at nakailang balik na sa banyo.

^7y-a. Unang beses lamang ito nangyari sa buhay na nagpakapuyat ng labis-labis dahil sa Thesis na iyan. Dakong ikaanim na ng ako'y magising at agad ng lumisan sa kanila. Bagsak na bagsak na ang mga mata ko sa antok at idagdag pa ang pagloloko ng sikmura kaya pagdating ng sariling tahanan ay agaran akong nagpahinga at napag-isipang lumiban na ng klase. Humupa naman ang pananakit ng sikmura kaya nakatulog ako ng maigi at kay sarap magpahinga kung natapos mo na ang gawain at wala ng pinoproblema pa. Kaso iniisip ko kung naaprubahan ba ang ginawang thesis o ibinasura't sa tuwing sasagi iyon sa isipan ay di mapigilang mangamba.

^7y-b. Nawa'y di maganap ang aking pangamba at di kakayanin kapag napunta sa wala ang napaghirapan at bumagsak. Medyo napasarap ang tulog kaya oras na ng tanghalian ng ako'y magising at agarang lumamon. Matapos kumain at dahil walang maisipang gawin, muli akong natulog at ginawa iyon sa maghapon. Kinagabihan at matapos manuod ng paboritong programa'y naisipan ko munang makinig ng Musika. Makabagbag damdamin talaga sa pandinig ang awiting aking pinapakinggan at parang hinugot sa dibdib ang mga mensahe. Kaagad na kong natulog matapos makinig ng awiting hugot na hugot.  

March 03, 2016
Thursday
Year IV-063

^7y-c. Pumatak na ang Alas-sais ng magmulat ang mga mata at bumangon. Sa di inaasahan at habang nasa biyahe ay naipit lamang ako sa napakabigat na trapiko kaya dakong ikawalo na ng marating ng yapak ang eskwelahan. Pagkapasok ng silid, wala pa si Ma'am Anna Marie at mangilan-ngilang kamag-aral pa lamang ang nadatnan subalit nandoon si Kuya Astrid at siya muna ang pansamantalang humalili kay Ma'am at namahala sa klase. Nagkaroon lamang ng pangkatang pag-uulat subalit hindi naman maintindihan at marinig pagkat namamayani ang ingay at tila wala ngang kapaguran sa pagbuka ng bibig. Maya-maya'y oras na ng Education 5 at pangkat nila Vanessa ang nakasalang para sa Demo Teaching. Hindi pa rin limot ng isipang ang kaganapang hindi katanggap-tanggap sa akin noong aming Demo teaching at umiiral ang inis sa dibdib sa tuwing naaalala iyon, kaya ng sila'y magpalaro ay di ako nakiisa't umupo lamang. Masaya at kakikitaan ng kaaliwan ang kanilang palaro subalit ang ingay at nagsisigawan, ano pa nga bang bago?

^7y-d. Matapos nilang magpalaro'y sila'y nag-ulat na. Pagkatapos ay kanya-kanya kaming bato ng Feedback sa kanila at karamihan sa mga komento ay puro negatibo. Ilang sandali pa'y lumabas na si Ma'am Joyce (Geronimo) at habang di pa nakakapasok si Sir Barrion ay lumabas muna kami. Ipinabatid ni Eloisa na may isinasagawang Blood type testing sa Science Department, di ko pa alam kung ano ang Blood type ko at sa kagustuhang malaman, tumungo kami doon subalit ang haba ng pila. Ng mainip sa kakahintay at makaramdam ng gutom, umalis muna kami at kumain. Habang nakain, daming alam na kalokohan at kalandian itong si Kalvin kaya di mapigilan ilabas ang kanya-kanyang mga pangil at masyado itong pakwela. Napasarap ang aming kwentuhan at tawanan kaya di namamalayan ang oras at patapos na pala ang oras sa Educational Psychology.

^7y-e. Pagkabalik ng silid ay saktong papalabas na si Sir Barrion at sinamantala ang pagkakataon upang ipasa ang ginawang Reflection paper subalit pataray niya itong tinanggihan at sinabing sa Lunes na raw. Sa ginawa ni Sir, lalo pang nadagdagan ang inis sa dibdib at kaka-turn off siya! Akala ko ng unang makilala ito, mabait pero may tinatago palang kulo at tila pinaglihi sa sama ng loob. Hindi ko ibig ang paraan ng pagtuturo niya pagkat di ko naman ma-appreciate at kakaumay pa minsan pagkat nilalahukan ng kalibugan at dinudumihan niya ang pag-iisip ng mga mag-aaral. Sa kanyang mga ipinapakita sa mga nakalipas na panahon na guro ito, sapat na ang dahilan upang kasuklaman ito. Hindi ko na mamataan pa sina Eloisa at Gin Rhead kaya ako na lamang mag-isang tumungo sa Science Department upang magpa-blood type.

^7y-f. Magkahalong sabik at kaba ang nadarama ko sa dibdib ng mga panahong iyon at palaisipan kung anong uri ng dugo ang nanalaytay sa mga ugat. Pagkaturok at suri, laking gulat pagkat ang lumabas ay Type O, nangangahulugan na pwede akong salinan kahit anong uri ng dugo't nakakatuwa. Pagkatapos ay tumungo muna ako sa Library upang hanapin sila Gin Rhead at Eloisa subalit si Christian lamang ang nadatnan ko at nag-usap-usap. Ilang sandali pa'y umuwi na ko. Dahil sa susunod na Linggo na ang pasahan ng Case Study sa Abnormal Psychology ay walang ibang inatupag kundi iyon at di talaga biro ang gumawa pagkat nangangailangan ito ng Assestment. Hanggang sa pagkagat ng dilim ay iyon lamang ang siyang pinag-ukulan ng panahon at determinadong matapos sa lalong madaling panahon subalit tila malabo ang aking hinahangad. Pagsapit pa lamang ng Alas-dyis at gawa na lugmok na ang mga mata sa antok ay inihimlay ko na ang sarili sa malambot na kutson.  

March 04, 2016
Friday
Year IV-064

^7y-g. Kasing kulay ng mga bahaghari ang napaginipan ko dahilan kung bakit tinanghali na ng gising at anong sigla muli ang siyang namamayani sa dibdib kaya may kasiglahan din akong bumangon. Matapos mag-agahan, ipinagpatuloy ko na ang paggawa ng Case Study. Maya-maya pa'y kumain na ko't nagbihis. Pagkadako sa unibersidad ay laking taka at gulat ko pagkat namantsahan ng grasa ang aking Sapatos maging ang pantalon. Nakapanputi pa naman magmula itaas hanggang talampakan kaya kitang-kita kung gaano kadugyot ang aking kasuotan at hindi na maiwasang madungo. Sa hiya, patakip-takip akong naglalakad at ibig ko ng umuwi. Gumawa ako ng paraan para matanggal ang nanunuot na grasa sa Sapatos subalit sadyang napakakapit at hirap mapaputi. Ayaw ko ng tumuloy pa subalit sayang naman ang pagpasok at isa pa, ayaw ko ng madagdagan pa ang Absent kaya lakas loob na nagpakita sa mga kamag-aral at hinarap.

^7y-h.  Laking tuwa ko ng ianunsyong hindi makakapasok si Ma'am Joyce (Llardizabal) at ng makapagsulat sa attendance ay daglian ng umalis. Sa wakas at makakaahon na rin sa kahihiyan at kailangan ko ng mag-ingat sa susunod ng hindi na maulit ang bagay na magbabaon sa akin sa kahihiyan. Pagdating ng bahay ay pagkukuskos agad ng Sapatos ang inatupag. Sadyang napakakapit ng grasa kaya pahirapan itong tanggalin at mukhang malabo ng maibalik sa dati nitong kaputian.Matapos ang pagkukuskos ko ng sapatos ay tumungo naman ng Computer shop upang gumawa ng Case Study. Naging napakaabala ako sa paggawa niyon kaya inabot na ko ng higit sa dalawang oras na babad ang mata sa Monitor. Kinagabihan, sinimulan ko ng isagawa ang assestment at si Mama ang isinailalim doon. Hindi naman naging mahirap sa akin iyon kaya kaagad din natapos. Matapos manood ng telebisyon at gawa na maaga pa ang pasok bukas, agaran na kong natulog. 

March 05, 2016
Saturday
Year IV-065

^7y-i. Papalitaw na ang Haring Araw subalit ang antok sa mga mata'y di pa rin maparam-param. Ibig ko pang mahimlay at matulog subalit kailangan ko ng wakasan pagkat may pasok pa ngayon. Nahirapan tuloy sa pagkilos pagkat ako'y pupungas-pungas. Pagkadako ng yapak sa Unibersidad, laking gulat ko pagkat kami na pala ngayon ang mag-uulat sa Exceptional Psychology.Habang mangilan-ngilan pa lamang kami at di pa nakakarating si Ma'am Anna Marie, nirepaso ko ang aking iuulat at di na mapigilang kabahan, lalo na't kapos na kapos na sa oras upang makapaghanda subalit kakayanin ito. Sa halip na si Ma'am ay si Kuya Astrid pa rin ang namahala sa klase at nagsimula na nga ang pag-uulat namin. Hindi ako agad makapagsalita ng maigi pagkat ang patuloy na umiiral ang kaba. Parang nasa alapaap ang pakiramdam matapos kong  mag-ulat. Sa oras naman ng Education 5 ay nagkaroon lamang ng Demo Teaching at palaro subalit di ako sumali at nanood lamang.

^7y-j. Pagkatingin ko sa bag ay doon napansin na nawawala ang aking Salamin. Labis ang pagtataka ko pagkat inilagay lamang ang Salamin sa lagayan ng baunan sa bag kanina subalit ng balikan ay nawawala na. Hinalughog ko na ang buong silid, nagbabasakaling nailagay lamang kung saan subalit di masumpungan at labis na ang pagkabalisa't dismaya ko. Napakaburara ko naman talaga't parating may nawawalhang gamit. Hirap pa naman tumungin kapag di suot ang Salamin at nakakahilo. Dahil sa ipinakitang bagay ni Sir Barrion na di naging katanggap-tanggap sa akin at hanggang ngayon ay nakatanim pa rin sa isipan, napagpasyahan kong huwag ng dumalo sa Educational Psychology at umuwi na lamang. Isa pa'y di ko pa siya ibig kaharapin at makita't lalo lamang ako naba-badtrip, lalo na't nawawala ang Salamin.

^7y-k. Makataray, akala kung sino at nawawala na ang respeto sa kanya. Mas maanghang pa sa siling Labuyo at naglalagablab na salita ang natikman ko ng mabatid nilang naiwala ang Salamin ko lalong-lalo na si ina at dami niyang sinasabi. Kinalaunan ay huminto naman sila't binigyan ni ama ng pampasukat ng Salamin. Kapag si Papa, wala ng sabi-sabi at bigay na agad. Nang masukat ang aking grado ay laking tuwa pagkat ito'y bumaba subalit dalawang araw muna akong magtitiis na malabo ang paningin pagkat sa Lunes pa makukuha ang Salamin. Di ko sana ito dadanasin kung naging masinop at maingat lamang. Pagkauwi at dahil walang magawa, paglalabada ang inatupag ko.

^7y-l. Kinagabihan at kahit may kalabuan ang paningin at hirap makakita ng ayos ay panonood pa rin ng Telebisyon ang siyang libangan. Hindi ko kinaya ang natunghayang kwento sa Maala-ala mo Kaya at nakakadurog ng Puso pagkat ilang ulit na ngang ginahasa at binaboy ang katawan ng babae ng kanyang Tiyuhin, di pa siya pinaniniwalaan ng Nanay at parating pinaparatangan ng masama. Bukod pa roon ay hinayaan lamang siyang magdusa sa kamay ng Manyakis na Tiyuhin hanggang sa manganak. Mas masahol pa sa kriminal ang pag-uugali ng kanyang ina't di dapat mahalin at galangin ang ganung klaseng ina! Kahit na minsan ay napapagalitan nila Mama at Papa at napagsasalitaan ng di maganda, mapalad pa rin ako dahil naipakita nila ang pagmamahal at pagmamalasakit sa akin at di kailanman pinabayaang masadlak sa pagdurusa. Hindi na ko maghahangad pa ng ibang magulang pagkat kuntento na sa kanila.  

March 06, 2016
Sunday
Year IV-066

^7y-m. Araw ng Linggo, araw muli upang magsamba sa ating panginoon na maylalang at magpasalamat sa walang hanggan niyang paggabay at pagtulong sa atin. Tunay ngang kay bait ng ating panginoon at kahit laganap na ang kasamaan sa Mundo, mahal niya pa rin tayo. Mataas-taas na ang sikat ng araw ng magmulat ang mga mata at bumangon. Pagkaalmusal ay paggawa agad ng Case Study sa Abnormal Psychology ang siya kong pinagkaabalahan. Hindi ko mabatid sa sarili at kung kailan ginagamit ang utak ay saka naman nabablangko't tila di gumagana. Nahihirapan na tuloy sa paggawa ng Case Study at tila bang sumasakit lamang ang ulo kapag iniisip ang sasabihin at nawawala ang impormasyong nakaimbak sa utak.

^7y-n. Maya-maya pa at ng makitang wala ng gaanong ginagawa si ina at paupo-upo na lamang ay saka ko siya kinapanayam hinggil sa kondisyon ng aking kapatid na may kapansanan. Naging maayos at hindi pahirapan sa akin na makipagpanayam at kaagad nakakalap ng impormasyon. Di ko akalain na dumaan pala sa pag-aaral at Therapy ang kapatid ko. Matapos ang aking panayam ang siyang tumapos sa aking Case Study at ipapalimbag na lamang. Hirap tumingin sa Computer kapag di nakasalamin at napapaluha ang mata sa sakit at nahihilo pa, subalit lahat ng iyon ay tiniis, maayos ko lamang ang Case Study.  

^7y-o. Pagkalimbag at di pa man naidedeklarang panahon na ng tag-init ay dama na ang maalinsangang panahon at nakakabigay ng sakit sa ulo. Diretso Siyesta ako pagkauwi't dapit hapon na nagising. Kahit sumapit na ang gabi'y di pa rin nawawala ang init at ibig kong magbabad sa tubig ng matagal o ilagak ang sarili sa Pridyider at doon na matulog. Wala talagang magawa at nababato, panonood ng pelikula ang inatupag ko. Nang makaramdam ng antok ay saka lamang naisipang matulog. Paano naman makakatulog kung may kainitan ang gabi't idagdag pa ang mga nagliliparang lamok na walang kung mamapak ng Dugo. Hawak iyan ng kalikasan kaya walang magagawa kundi batain ang tiis.

March 07, 2016
Monday
Year IV-067

^7y-p. Pumatak muli ang araw ng Lunes, hudyat ng pagbabalik eskwela at sa trabaho para sa Linggong ito. Ikinabibitin ko ang araw na walang pasok at tila dumaan lamang sa kamay ng tulin at di man lamang nalasap ng lubusan. Ganyan talaga ang buhay, kailangang mag-aral at kumayod upang may patutunguhang maganda at malayo. Lugmok pa ang mata sa antok subalit kailangan ng awatin ang sarili sa kama at bumangon. Dahil naiipit sa mabigat na trapiko, saktong nagtuturo na si Sir Lanuncia pagkarating ko. Anong labo ng aking paningin at hirap makinig sa guro kapag di nakakakita ng maayos. Kasalanan ko ito kaya nararapat lamang na magtiis at danasin ito. Sa una'y di ko nakukuha ang aming aralin at nalilito pa subalit ng matutukan ay ang dali lamang pala. Maya-maya'y lumabas na kami. Sa oras ng Sikolohiyang Pilipino at patay, sapagkat nakaligtaang dalhin ang Repleksyon at hinahanap na iyon sa akin ni Sir Barrion, dali-dali akong tumungo ng Shop at nagpalimbag.

^7y-q. Sa layo ng nilakad at taas ng inakyat, hapong-hapo na ko pagkabalik ng silid. Tungkol sa gagawing presentasyon sa Defense ang tinalakay niya sa amin. Sadya ngang kay higpit niya pagdating sa Defense at bawal ang mga pagkain at kailangang walang makitang butas ang nilalaman ng Thesis upang di siya mapahiya. Napakaarte niya talaga't daming galaw, tila lalo pa tuloy kami nahihirapan. Madali sana ang gumawa ng Thesis pagkat Tagalog lamang at tungkol pa sa hilig ko ang topic, kaso ang professor namin ang nagpapahirap at pinapatungan ng kung ano-ano, kaya minsan ay di na maiwasang mabanas. Nadagdagan pa ang init ng ulo ng ipabago niya sa amin ang Title, napunta sa wala ang pinaghirapan, sa halip na tapos na'y heto nanaman at kailangan muling mag-edit. Maya-maya pa'y lunch break na't sa gutom ay di na naging mahinay sa pagkain.

^7y-r. Matapos mananghalian, tumungo kami ng Library at doon nagpalipas ng oras. Saktong naroroon ang dating mga kamag-aral na sina Abby at Joy, kinamusta ko sila. Kahit di ko sila kamag-aral sa ngayon ay ramdam ko ang mainit nilang pakikisama't nakaka-miss. Habang napapasarap ang aming kwentuhan ang pagdating naman nila Janna at Gin Rhead hatid ang di magandang balita pagkat muli nanaman ni-reject ni Sir ang bagong gawang Title ng Thesis. Ang nakakainis pa, sariling Title niya iyon at sinunod lamang namin upang di na magkaaberya pagkatapos ay pinapabago nanaman. Sa kanyang ginagawa, napaghahalataan na siya't tingin ko ay di siya maayos magbigay ng Thesis pagkat hinahaluan ng laro't.

^7y-s. Hindi din siya patas pagkat pagdating sa Estudyanteng malapit sa kanya, di na kailangan pang dumaan sa butas ng karayom at agad ng tinatanggap, subalit kapag kami'y tila pahirapan bago makuha ang gusto niya. Mukhang wala ng kamatayan ang gawain dahil ilang ulit niya kami nire-reject. Ang masayang pag-uusap, nauwi na sa pagkaimbyerna't ibinuhos lahat ng hinanakit kay Sir Barrion kina Abby.  Nag-uumapaw talaga ang sama ng loob lalong lalo na si Mary kaya di maiwasang makapagbitaw ng di katanggap-tanggap na salita. Sa kanyang mga pinaggagawa, isinusumpa ko talaga siya't sobra-sobra na! Hindi na ito tama! Umuwi akong napupuno ng galit ang kalooban.

^7y-t. Sarili niyang Title, tapos ire-reject, nahihibang ba siya! Kapag kay Sir Barrion nga naman napunta, hindi magiging maganda ang buhay estudyante pagkat kapag trip ka niya, paglalaruan ka niya at pahihirapan at dinaig pa ang mga Sadista. Sa puntong iyon ay lal pa itong kinasusuklaman. Kinagabihan ay idinaan ko na lamang sa panonood ng telebisyon ang nararanasang sama ng loob, nagbabakasakaling mababawasan ito. Mabigat na nga ang loob ko, sinabayan pa ni ina't pinagalitan dahil lamang sa telebisyon. Papatayin ko naman sana, kaso di pa tapos ang pinapanood at di siya nakakaintindi. Nakakapasong salita ang kanyang mga nabibitawan kaya di man ito ibig gawin, di na mapigilang sagutin siya ng pabalang. Tila wala ng ibubwisit ang araw na ito sa akin pagkat napupuno ng galit ang kalooban.  

March 08, 2016
Tuesday
Year IV-068

^7y-u. Humupa na ang nagbabagang dibdib na kahapon pa nararanasan at sa pagsapit ng panibagong araw ay tila di na kakikitaan ng bakas at naghilom na. Kahit di naging maganda ang kaganapan kagabi dahil sa hidwaan namin ni ina'y naging maayos at matiwasay pa rin ang salubong ng umaga sa akin na ipinapahiwatig na magagandang bagay naman ang aking kahaharapin na punong-puno ng saya. Napasarap ang tulog ko kaya tirik na ang araw sa kalawakan ng bumangon. Kung mag-usap kami ni Mama ay tila limot na ng isip ng naganap kahapon. Pagsapit ng Alas-dyis ng mapagpasyahang magbihis para sa aking pagpasok. Hindi pa sumasapit ang tanghaling tapat pero ang init ay makasunog balat na at walang sinuman makakatagal pagkat tiyak na tustado.

^7y-v. Sa tindi ng init na nararanasa'y sumakay na ng De Aircon na Bus subalit di man lamang maramdaman ang lamig at sumasakit na ang ulo. Paano na kaya kapag pumasok na ang panahon ng Tag-init, tiyak na wala pa ito sa kalingkingan ang mararanasan at maraming tao ang magdurusa sa init at magkakasakit. Wala pa si Ma'am Joyce (Lardizabal) pagkatungo sa paaralan. Ang ipinagtataka ko lamang ay bakit kakaunti namin at marami ang wala subalit maingay pa rin. Lumipas na ang Tatlumpung minuto subalit wala pa rin si Ma'am Joyce at marahil ay di na ito makakapasok, napagpasyahan ko ng umalis. Sayang lamang pagkat ngayon ko na sana ipapasa ang ginawang Case Study, subalit di pala siya papasok.

^7y-w. Dahil may pagpupulong pa kami para sa gagawing presentasyon bukas sa Defense ay di muna umuwi. Maaga pa naman kaya tumungo muna ng SM at doon nagpalipas ng oras. Nayayamot ako pagkat ilang ulit na silang tini-text, walang natatanggap na reply at pakiwaring di na matutuloy ang pulong pagkat di sila nagpaparamdam. Umiiral na ang antok sa mga mata't ibig ng umuwi subalit nilabanan iyon. Hindi ko naman ibig na mapurnada ang aming presentasyon at bumagsak dahil sa wala ako kaya labag man sa kalooban, tumungo na sa bahay nina Ate Venus.

^7y-x. Pagkatungo roon, nadatnan kong sarado ang kanilang bahay at kahit ilang ulit katukin ay wala namang nagbubukas, umuwi na ko. Nakakainis at nagpunta lamang sa wala, nagsayang lang ng pamasahe. Sa layo ng biniyahe at idagdag pa ang matinding uhaw at pagod dala ng maalinsangang panahon ay kaagad akong natulog pagdating ng bahay. Malapit ng kumagat ang gabi ng magising at oras na rin ng hapunan kaya agaran ng nilamnan ang sikmura. Lumubog na ang araw subalit hindi maibsan ang nararanasang init at animoy nasa loob ka ng pugon, pahirapan tuloy ang sa akin na matulog.

March 09, 2016
Wednesday
Year IV-069

^7y-y. Kasing lalim na ng balon ang gabi subalit hirap pa rin makatulog gawa na maalinsangan ang panahon, walang ibang ginawa kundi tiisin ito't gumawa ng paraan. Dakong Ala-una na ng madaling araw ako dinalaw ng antok. Kahit kinapos sa oras ang pagtulog ay may kasiglahan pa ring bumangon pagsapit ng liwanag at tila nakangiti sa akin ang araw. Sana ganito parating masaya ang buhay ko't kung may dumating man na pagsubok, makakayang lampasan. Bandang ikawalo na ng umaga nakarating sa eskwela't saktong wala pang guro subalit kaagad itong pumasok. Bago magsimulang magklase si Sir Lanuncia ay may inanunsyo muna ito. Nagpupumiglas ang dibdib sa tuwa sapagkat ito na raw ang huling araw ng aming pagkikita't wala ng klase sa susunod na Linggo. Biglang napalitan ng lungkot ng magpaalam sa amin si Sir Lanuncia at sa ilang buwan na naging guro ito, maraming magagandang bagay ang natutuhan sa kanya hindi lamang sa Logic at mami-miss namin siya ng todo-todo.

^7y-z. Matapos ay nagturo na ito at habang pinag-uusapan ang tungkol sa mga kandidatong tumatakbong Pangulo ay doon ako nagkaroon ng ideya bilang botante kung sino ang karapat-dapat iboto't maluklok sa puwesto. Ang nakakatakot lamang ay hindi magiging maganda't malupit ang kahihinatnan ng bansa kapag maling kandidato ang naupo at di sana iyon mangyari. Ngayong araw na pala gaganapin ang aming defense sa Thesis kaya habang wala pa si Sir Barrion at sa halip na makipagdaldalan ay nirepaso ang nilalaman ng buong Thesis. Hindi na sapat ang panahon para makapagrepaso't handa kaya labis akong napi-pressure at dobleng kaba na ang nararanasan.

^7z-a. Makalipas ang ilang sandali ay pumasok na si Sir Barrion at tila natanggalan ng tinik sa lalamunan ng ianunsyong di matutuloy ang defense at iniurong bukas subalit kailangang makita ang gawang Powerpoint Presentation. Sa buong oras ng Sikolohiyang Pilipino ay wala kaming inatupag kundi asikasuhin ang presentasyon. Maya-maya'y lumabas na kami at kumain. Grabe na ngayon ang aming nararanasang init at nakakabigay ng sakit sa ulo. Pagkatapos ay tumungo kami ng library. Natuwa ako sa sinabi ni Mateo pagkat kahit tingin ng ibang tao ay mali at iba sa akin ay ipinaramdam niya sa akin na di ako kakaiba't masiyahin lamang daw. Nagising talaga ako sa sinabi niya't marahil ay tama siya, di ko dapat iniisip ang mga bagay na nagpapababa sa sarili. Ilang sandali pa'y tumungo na kami sa Computer Laboratory.

^7z-b. Sa oras ng Computer Science, nagkaroon lamang ng Group presentation. Ang bait sa akin ni Sir Ferdinand sapagkat may grade pa rin ako kahit di nakapag-ulat at di na niya pinag-ulat. Kahit di pa dismissal time ay nagsialisan na kami ng makapag-ulat ang lahat ng pangkat. Ibig ko na talagang umuwi pagkat tinatamad na subalit di ako nagpanaig at dumalo pa rin sa PE class alang-alang sa matatamong grado. Nagkaroon lamang kami ng practical exam para sa Basketball, nakakainis lamang pagkat parating sablay ang pag-shoot ng bola. Pagsapit ng Alas-sais at lahat ng hindi nakapag-practical test ng nakaraan ay naiwan muna kabilang ako. Actual na ito kaya panay ang aking ingat sa pag-shoot subalit sa sampung beses na subok ay nakaisa lamang.

^7z-c. Kanina pa balisa si Gin Rhead at tila napa-paranoid kaya sinamahan muna ito sa SM upang hanapin ang mga kaibigan niya subalit di namin sila mahagilap. Gabing-gabi na at pagod na din ang katawan kaya hindi na nagkumahog sa paghahanap at umuwi na lamang. Pagdating ng bahay ay laking panghihinayang ko pagkat nawawala nanaman ang Salamin. Buong lupalop na ng bahay ay hinalughog ko subalit di masumpungan. Hindi ko ibig ang mabungangaan ni ina, lalo na't problemadong-problemado kaya tikom ang bibig sa kanya. Napakaburara ko talagang nilalang at parating nawawalan ng gamit. Bukas na isasagawa ang defense at balak sanang mag-aral, kaso walang gana dahil may pinagdaraanan ang dibdib.

March 10, 2016
Thursday
Year IV-070

^7z-d. Ito na ang pinakahihintay na araw para sa gaya naming mananaliksik pagkat ngayon ang defense. Unang beses pa lamang ito maganap sa akin bilang isang buhay estudyante kaya di na mapigilang kabahan at palakas ng palakas ang kabog ng dibdib habang lumilipas ang mga sandali. Kinakabahan na nga dahildefense, pinoproblema pa ang pagkawala ng salamin subalit laking tuwa ng sabihin ni ama na nakita ni ina kahapon. Ang ipinagtataka ko lamang ay bakit di man lamang niya ko sinabihan kung nakita at kilala ko si ina, alam kong magbubunganga ito kapag nakita niyang pakalat-kalat ang gamit subalit ang tahimik niya. Hinanap namin kung saan nilagay ni ina ang salamin subalit di makita. Mahuhuli na ko sa pagpasok kaya di na magawang hanapin pa't tiis-tiis sa malabong paningin. Pagdating sa eskwelahan at lahat ng hindi nakakuha ng pagsusulit sa Exceptional Psychology nitong midterm kabilang ako ay kumuha ngayon. Hindi ako nakapag-aral kaya tuloy ay walang maisagot at nga-nga.

^7z-e. Hindi ito ibig gawin sapagkat batid na masama subalit nakipagkopyahan na rin sa katabi, sa kagastuhang makapasa. Maya-maya'y oras na ng Education 5 subalit hindi na ko dumalo pa upang bigyan ang sarili ng oras sa pagrerepaso ng Thesis at makapaghanda. Nabigyang sigla at tuwa ang dibdib na nababalutan ng kaba ng mabatid na isa si Sir Jigo sa magiging panelista namin. Hindi ko nais na mapahiya sa kanyang harapan at matameme kapag tinanong kaya lalo ko pang inigtingan ang pag-aaral subalit naantala ng may ipag-utos sa akin si Mary. Habang napipinto na ang aming defense ay paspasan na sa paghahanda at di na rin maiwasang mataranta, lalo na't ang aming pangkat ang unang sasalang sa defense.

^7z-f. Nagkasabay-sabay ang dapat gawin hangga't may oras pa at masyado na ng nara-rush kaya nalulupaypay na ang katawan sa pagod. Ilang sandali pa'y pumasok na si Sir Barrion maging si Sir Jigo at magkahalong kaba at kilig ang nararanasan ng mga sandaling iyon. Sa kilig ko, di makatitig ng diretso sa kanya at lalo pa tuloy kinakabahan. Nagkaroon lamang ng kaunting aberya sa aming paghahanda kaya sa halip na kami ay grupo nila Glysa ang naunang sumalang. Sa kaba'y naisipan na naming magdasal na pinangunahan ni Vladimir at Diyos na ang bahala sa amin. Nang kami na ay nilakasan ko ang loob na makiharap sa mga panelista subalit di agad makapagsalita pagkat nandiyan siya at nadi-distract ako.

^7z-g. Pagkakataon ko na upang ipakita ang gilas kay Sir Jigo at ginawa ko nga iyon subalit pumalya't napahiya talaga ako. Laking pagsisisi ko tuloy at di dapat ako naging padalos-dalos. Mistulan na kaming Sibuyas at Bawang pagkat gisang-gisa na lalong-lalo na si Sir Jigo na naging mabusisi sa pagtatanong subalit di naman ito nakakatakot. Lalo pang tumingkad ang pagtingin sa kanya pagkat ang cute niyang magsalita, sayang lamang at malabo paningin ko, di tuloy makita ng maayos ang kikisigan niya't naghuhugis puso ang mga mata. Ibig na namin maglulundag-lundag at sigaw sa tuwa ng ideklara ni Sir Barrionna pasado kami.

^7z-h. Salamat sa Maykapal at dininig niya ang aming panalangin at di pinabayaan. Kahit nakapasa kami at mataas ang nakuhang marka ay di ko magawang magsaya't nakatanim sa isipan ang nangyari kanina. Nahihiya ako pagkat di ko pinatunayan ang mga sinabi niya ng panahong kasabay ito at binigo ko siya. Tila wala na kong mukhang maihaharap sa kanya at nadidismaya ako sa aking ipinakita. Marami pang pagkakataon at doon ako babawi at papatunayan ko sa kanya na karapat-dapat purihin. Pagdating sa bahay ay itinulog ko na lamang ang nararanasang hiya. Kinagabihan at dahil walang maisipang gawin ay panonood ng Telebisyon ang napanood ko. Kung anuman ang napapanood sa palabas ay sana maganap sa aking buhay.  

March 11, 2016
Friday
Year IV-071

^7z-i. Nakatanim pa rin sa aking isipan ang nangyari kahapon at sa tuwing sumasagi iyon ay tila nilalamon ako ng kahihiyan. Bakit ko ba nagawa iyon at marahil ay tawang-tawa na siya sa mga pinagsasabi ko. Dahil sa hiya, parang ayaw ko ng pumasok o magpakita, parang wala ng mukhang maihaharap sa kanya. Naging masarap muli ang pagtulog ko na tipong hirap awatin ang sarili sa kama kaya dakong ikawalo na ng mapagpasyahang bumangon. Wala akong maisipang gawin at nakakabato, paggawa ng kwento ang siyang naging pampalipas oras ko. Ilang sandali pa't labag man sa kalooban ko na pumasok ngayon dahil sa patuloy na pag-iral ng hiya ay nilabanan iyon at kinapalan ang mukha sa pagpasok. Pasasaan pa't matatanggal din itong nararamdaman ko. Pagkadako ko sa eskwelahan, wala pa si Ma'am Joyce. Nasa ikatlong antas na ang mga kamag-aral ko subalit ang gugulo at nakakarindi ang kanilang ingay.

^7z-j. Mukhang di muli papasok si Ma'am kaya babalakin ko ng umalis subalit bigla itong dumating at nagpasa kami ng gawang Case Study. Tungkol saPersonality Disorder ang itinuro sa amin. Napakainteresado ng lesson kaya ang mata at teynga ay tanging sa kanya lamang nakatutok. Sa lahat ng uri ng Disorder, iyon na marahil ang mahirap gamutin at mauubusan ka ng pasensiya. Maya-maya, ang kaninang si Ma'am Joyce na kakikitaan ng kaaliwalasan ng mukha habang nagtuturo ay biglang nagmistulang tigre na makita niya kanina pa nagdaldalan at di nakikinig ang mga nasa likod at nakapagbitaw ng nagbabagang salita. Ubod ng bait si Ma'am pero sukdulan pala kung magalit at nakakatakot siya. Maging naman ako ay kanina pa napapansin na maingay ang Dash na pinasukan at mangilan-ngilan lamang sa amin ang nakikinig.

^7z-k. Kahit naman sinong guro, magiging ganoon ang reaksyon kung makikita niyang ganong kaingay ang estudyante at di pa nakikinig at nakakainsulto ang ganon. Naiintindihan ko si Ma'am kung magpamalas siya ng galit at tama lang iyon. Sa halip na tapusin ni Ma'am Joyce ang lesson ay nanermon na ito hanggang sa mag-walk out. Lahat ng mga may balak pang magpasa ng Project ay pinagbawalan na niya at automatic ng bagsak at mabuti na lamang, nakapagpasa na ko. Hindi pa ko umuwi at hinintay pa si Gin Rhead sapagkat kukuha kami ngayon ng special exam sa PE. Malapit ng sumapit ang Alas-dos subalit wala pa rin si Gin Rhead at tingin ko, hindi na siya darating kaya tumungo na ko sa Covered Court. Papayagan sana ako ni Ma'am Cariza na kumuha ng pagsusulit subalit ang problema ay kailangan ko pang magbayad saCashier. Kulang na kulang na ang pera ko pambayad kaya naisipang sa ibang araw na lamang mag-exam. Sa pagod ay diretso tulog ako pagdating ng bahay.

March 12, 2016
Saturday
Year IV-072

^7z-l. Tinanghali na ng gising at gawa na tinatamad na ding pumasok pagkat wala ng gaanong ginagawa, napagpasyahan kong huwag ng pumasok at atupagin na lang ang gawaing bahay. Matapos mag-almusal ay sinimulan ko ng magpunas at magwalis-walis. Nang makapaglinis sa loob ng bahay, paglalaba naman ang inatupag ko at tamang-tama pagkat tirik ang araw upang mabilis na makapagpatuyo ng nilabhan. Nang wala ng dapat gawin, naisipan kong lumikha ng kwento. Hindi pala biro ang buhay ng isang Writer ng kwento at kailangan makakapukaw ng damdamin ang nilalaman ng kwento at marami ring kapupulutan ng aral upang sa ganong mawili ang mambabasa at pumatok. Hindi ko ibig ang mag-siyesta pagkat di ko ibig na masayang ang oras subalit sadyang malakas ang epekto ng antok sa akin, tuloy ay hindi na napigilang matulog.

^7z-m.  Inaantok ako subalit hindi gasinong makatulog ng maayos pagkat dama ang maalinsangang panahon at pinagpapawisan pa.  Ngayong sasapit muli ang panahon ng tag-init at sasabayan pa ng tagtuyo ay kailangan nanamang batain ang init at maghintay ng milagrong tubig. Mabait ang maykapal at di niya tayo hahayaang habang-buhay na mararanasan ito pagkat may panahon na ipaparanas ang masaganang ulan. Ng dapit hapon ding iyon ay inaya ako nila Mama na sumama sa kanilang gayak, medyo tinatamad ako kaya di na magawang pumayag kahit makiusap pa.

^7z-n. Nakakabato ng gabing iyon kaya paggawa ng kwento at pagtitinda ang siyang inatupag ko. Ilang sandali pa ng dumating na sila Mama dala ang mga pagkain na bago lamang sa paningin at natatakam na ang dila na malasap, di nakapaghintay pa. Naparami ang kinain ko kaya labis na ang nararanasang busog na tipong di na makakilos pero ayos lang at nalasap ng bibig ang pagkain para lamang sa susyal. Matapos kumain ay panonood na ng telebisyon ang inatupag. Nakakabigay ng inspirasyon ang kwento sa MMK, sa kabila na puro pasakit ang napagdaanan niya at pangugutya na siyang nagpapahina sa kanyang loob, hindi ito sumuko at naging mapagpursigi hanggang sa matupad kung anuman ang minimithing pangarap, kakabilib ang naging takbo ng buhay niya at maging gaya rin sana ng buhay ko.

March 13, 2016
Sunday
Year IV-073

^7z-o. Naghahari na ang liwanag sa labas ng magising ako at magpasyang bumangon. Araw muli ng Linggo, araw muli upang sumamba sa ating panginoon. Nakakabitin lamang pagkat may pasok nanaman ang kinubukasan at di man lang masulit ang dumadaan ng Weekend. Pagkaangat sa sarili, pagbabantay muli sa tindahan ang siyang inatupag. Madami-dami nga ang bumibili, kaso puro mga bata at katamad pagbentahan pagkat laging tigpipiso ang binibili. Ng dumating si ina at matapos magtinda ay sinimulan ko na ang gawaing bahay. Kapag panahon nga ng tag-init animoy unli ang alikabok pagkat kahit anong walis, parang di nauubos at naririyan pa rin, maigi pa talaga kapag tag-ulan pagkat walang napuntang alikabok, maputik at baha naman ang kakaharapin.

^7z-p. Pagsapit ng tanghaling tapat ay anong tindi ng init ang siya naming nararanasan na animoy nasa loob ng pugon at matutupok kung sinuman ang magbilad. Katindi na ng init ngayon at di na pangkaraniwan. Maski hapon ay dama pa rin ang maalinsangang panahon, ibig ko sanang lumabas at maglakwatsa kaso di magawa pagkat may kainitan ang panahon, nanatili na lamang sa loob ng bahay. Upang di lamunin ng pagkabato at para may pagkaabalahan ay paggawa ng kwento ang siyang pampalipas oras ko. Sa labis na abala sa paglikha ng kwento ay walang malay ang isip na kumagat na ang gabi at oras na upang maghapunan. Pansamantala ko munang itinigil ang pagsusulat ng kwento at nilamnan ang sikmura. Matapos ay ipinagpatuloy ko ang paggawa ng kwento at dakong Alas-onse na napagpasyahang ihimlay ang sarili ng sarap sa kama. Sana'y dumalaw siya sa aking panaginip ng sa gano'y may katuturan naman ang pagtulog ko.

March 14, 2016
Monday
Year IV-074 

^7z-q. Wala na kaming klase sa First period na Logic kaya kahit Lunes na Lunes ay di ako maagang nagising at dakong ikapito na ng magpasyang bumangon. Hindi ko man ibig ang pumasok ngayon pagkat nakakaramdam ng tamad sa kalooban ay ginawa pa ring pumasok alang-alang sa ikakatuto ko. Pagdating ng eskwela, tanging mga kamag-aral ko pa lang ang nadadatnan at sadyang ang unti nila. Nandoon din ang mga kaibigan ko subalit si Mary at Janna lamang. Laking pagsisi ko pagkat wala naman palang gagawin, dapat ay hindi na lang pumasok. Nandoon nga si Mary at Janna, di ko magawang huntahin pagkat may sariling mundo at tila sila-sila lang ang nagkakaintindihan, nababato tuloy ako at ibig ng umuwi. Wala pa din sina Ate Venus at Gin Rhead na mukhang walang balak pumasok ngayon kaya lalo pang nababagot at napapanis na ang laway ko. Ano ba 'yan, kainaman at wala man lang mangahas na kausapin ako at handa naman akong makinig kahit ano pa ang ikwento.

^7z-r. Pagkapasok ko, saktong nandoon si Victoria, tuwa ako sa kanya dahil makwento ito at siya ang naging libangan ko. Kahit ngayon lang kami nagkakilalang dalawa, dama ko na parang malapit na ang loob namin sa isa't isa. Sa sobrang dami ng bagay na aming napag-usapang dalawa, di namalayang nakapasok na si Sir Barrion at nasa harapan na. Kahit kailan talaga, kung ano ang ipinakita niya ng una sa amin ay walang pagbabago at ganon pa rin. Kalupit niyang magbigay ng gawain at lahat ng hindi nakapag-ulat sa kanyang asignatura ay gagawa muli ng limang pahina ng Repleksyon sa papel at kailangan pagkasyahin sa tatlong slide lamang ng Powerpoint presentation ang kanilang report. 

^7z-s. Tingin ko, ginagawa ito ni Sir Barrion di dahil sa gusto niya kaming matuto kundi ibig niya kaming pahirapan at iparanas ang mabibigat na gawain. Sa limang buwan na naging professor ko siya ay may natutuhan naman sa kanya at iyon ay usaping pakikipagtalik at Callboy na iyon. Wala kasi siyang ibang bukambibig kundi tungkol doon at sa totoo lang ay dinudumihan niya ang pag-iisip ng mga estudyante at di pa dapat pag-usapan o ituro sa mga wala pa sa hustong edad dahil matuto sila. Hindi ako magtataka kung balang araw, maraming kabataan ang maagang magiging magulang na naging Professor ay si Sir Barrion.

^7z-t. Matapos magsalita ni Sir sa harapan at dahil ibig ko ng umuwi ay di na ko nagtagal pa sa Unibersidad. Diretso kain at tulog ako pagdating sa bahay. Matapos mag-siyesta, paggawa muli ng kwento ang inatupag ko. Nang sumapit ang dapit-hapon, ako'y nagluto at kahit minsan ay di biro ang magluto at di dapat padaskol-daskol at pinag-iisipan, habang tumatagal ay unti-unting may natutuhan ako sa paraan ng pagluluto. Ilang sandali pa at ng makapagluto ay kainan na. Matapos kumain ay paggawa muli ng kwento ang siyang inatupag. Dakong Alas-onse na ng mapagpasyahan kong matulog.

March 15, 2016
Tuesday
Year IV-075 

^7z-u. Napasarap muli ang pagtulog ko kahit di naging maayos ang naging tulog kagabi kaya tirik na ang araw sa labas ng magising. Diretso gawaing bahay agad ang inatupag ko matapos makapag-almusal at dami ko muling nawalis na alikabok. Maya-maya pa'y naghanda-handa na ko para sa muling pagpasok. Dakong Alas-dyis pa lamang ng dumating ako sa Unibersidad. Maaga pa naman at isang oras pa bago magsimula ang klase kaya pumila muna ako upang kumuha ng permit. Di naging biro ang pila pagkat napakahaba. Tapos pagkararing ko ay di kaagad nakakuha ng permit gawa na may balance pa ko sa library at pabalik-pabalik ako. Medyo nakaramdam na ko ng katamaran at nagbago bigla ang isip kaya ng makakuha, naisipan kong huwag ng tumuloy ng silid.

^7z-v. Hindi ko pa ibig ang umuwi kaya nagtungo pa ko ng SM. Sa National Bookstore ko naisipang puntahan at nilibang ang sarili sa pagbabasa ng mga nakatanghal na aklat. Dami mo talagang matutuhan at matutuklasang mga bagay sa mundo na behind the scence kapag ugali mo ang magbasa. Medyo nawili nga lang ako sa pagbabasa at nakakatuwa kaya di namalayang Ala-una na pala. Matapos maghalu-halungkat at magbasa ng mga aklat, namasyal muna ako at nagnilay-nilay mag-isa. Dakong Alas-dos napagpasyahan kong umalis. Pagkatungtong ko sa may Batoda Terminal, nadatnang may isang babae na wala sa katinuan at walang humpay sa pagsigaw na akala mo'y nakikipagbangayan.

^7z-w. Naiinis lamang ako sa mga Tricycle driver na nakabandera pagkat wala na nga sa tamang pag-iisip, niloloko-loko nila at ginagawang katuwaan. Gusto ko sanang ipagtanggol ang babae mula sa mga taong mahilig mangkutya ng kapwa, kaso wala akong kakayahan. Ang saklap ng kanilang karanasan kapag namumuhay na kaiba ang kaisipan kumpara sa mga normal. Tama lang kinuha ko ang kursong Psychology dahil hangarin ko rin makatulong sa mga tao gaya nilang taglay ang kapansanan bukod sa aking kapatid at kilalanin ang sarili, maging ang mga taong naliligaw ng landas na tinatahak. Sa antok, diretso Siyesta ako pagkauwi.

March 16, 2016
Wednesday
Year IV-076 

^7z-x. Dakong ikawalo na ng umaga ako nagising at kahit may klase ako ng ganitong oras ay napagpasyahang mamaya na lamang pumasok. Paggawa agad ng Nobela ang inatupag ko at kahit paano, gumagana ng maayos ang utak kaya sa loob lamang ng isang oras ay marami ng naisusulat at nakakakilig pagkat patungkol sa kanya. Sa sobrang tutok ng mata at abala sa paggawa ng kwento ay di namamalayan ang oras at sumapit na pala ang Alas-onse ng umaga. May klase pa ko at di maaaring lumiban kaya kailangan ng magbihis. Pagkadako ko sa Unibersidad at dahil kapansin-pansin ang litratong nakapaskil sa dingding sa harap ng Faculty tumungo muna ako roon at nagtingin-tingin. Saktong naroroon din ang mga dati kong kamag-aral. Palitan kami ng kuro-kuro sa isa't isa at tawanan. Bukod sa may mga litratong nakapaskil sa dingding ay pwede ka din magsulat ng naiisip mong hugot lines sa White Board pero may kaugnayan lamang sa napag-aralan bilang Psychology Student.  

^7z-y. Sa una ay wala akong maisip na tila nabablangko ang utak at idagdag pa ang kakulitan ng mga kamag-aral pero nakapagsulat naman kinalaunan, sana pumatok sa mga mambabasa ang naisip kong hugot lines lalong-lalo na sa aking mga Psychology Professor at kay Special Someone. Matapos ay tumungo muna ako ng Library at doon ipinagpatuloy ang paggawa ng kwento. Makalipas ang halos dalawang oras ay dumating na sina Mary. Pansamantala kong itinigil ang paggawa ng Nobela at nakipagtsikahan sa kanila. Pagpatak ng Alas-kwatro ay tumungo na kami sa Covered Court upang dumalo sa aming PE Class. Kinakabahan lamang ang dibdib sapagkat ngayon na gaganapin ang aming tournament para sa Basketball na siyang magsisilbing Final exam namin.

^7z-z. Hindi pa naman ako bihasa pagdating sa ganyan kaya di ko mapigilang kabahan at baka ako pa ang maging mitsa ng pagkatalo namin. Parang ayaw kong sumali pero nakasalalay ang matatamong grado kaya nilalakasan na lamang ang loob. Ilang sandali pa'y dumating na si Ma'am Cariza at nagsimula na ang Tournament pero mga babae muna. Di namin maiwasang tumawa habang sila ay naglalaro at madalas ay nabibitawan ang bola at walang kabuhay-buhay mag-shoot. Kahit malalamya sila maglaro, pinakita nila ang determinasyong makapuntos. Sumunod ay kaming mga lalaki na ang sumalang sa laro at sa aming mga player, kami lamang ni Gin Rhead ang bukod tanging di gumagalaw at ang huhusay maglaro ng aking mga teammate.

^8a-a. Nang mapansin ni Ma'am na kaming dalawa lamang ang di kumikilos, nasita kami at binalaang di lalagyan ng Score sa Final exam kapag di nahawakan ang bola. Sa mga sinabi ni Ma'am ay doon lamang kami kumilos at laking tuwa ko kahit mahawakan ang bola. Medyo nawili na rin ako sa paglalaro ng basketball kaya nakipag-agawan at balyahan na rin pero sa liksi at husay ng mga katunggali, sapalaran sa akin ang maagaw ang bola. Akala ko, di ko magagawa pero kaya din pala. Sa huli, angteam namin ang nanalo at labis akong nahapo. Kahit kumagat na ang gabi at kasama sina Eloisa ay tumungo pa kami ng SM upang bumili ng Envelope. Nang makabili ay tumungo naman kami ng Jolibee. Medyo kapos ako sa kwarta kaya di na bumili pa.

^8a-b. Habang kumakain ay walang ginawa kundi magkwentuhan at tamang-tama ang pinag-uusapan pagkat tungkol iyon sa paggawa ng kwento. Di ko akalain na mga writer din pala ang mga kasamahan ko at ilan sa mga nilikha nilang kwento ay inilathala na sa Wattpad. Sa mga sinasabi nila ay gusto ko din maging Writer kaso ayaw ko munang ilathala sa Wattpad ang kwento at gusto ko munang ikonsulta sa iba. Tama sila, kapag gumagawa ka ng kwento, kailangan ay parang nakikiisa din ang damdamin mo sa damdamin ng tauhan para mas epektibo at kapanipaniwala ang nilalaman ng istorya, bukod pa dun ay yung tipong Catchy at marami ang makaka-relate. Mukhang makakatulong sila ngayon na gumagawa ako ng Nobela.

March 17, 2016
Thursday
Year IV-077 

^8a-c. Maaga pa lamang ng ako'y magising at pagkadako ng yapak sa unibersidad ay kaagad ng pumila upang magbayad ng Special exam sa PE. Kasing haba ng buhok ni Rapunzel ang pila kaya halos abutin na ng siyam-siyam sa pagpila. Tapos ay isang Window lamang ang bukas sa Cashier area kaya ang usad ng pila, mistulang pagong at kakainip na. Makalipas ang higit sa isang oras, sa wakas ay nakaraos na din sa mahabang pila. Tumungo agad ako ng Computer shop upang gumawa ng Research paper sa Computer Science at Lesson plansa Education 5, nagkasabay-sabay ang gawain ko ngayon kaya halos mag-aging na ang mukha sa sobrang stress. College life must be stressful talaga at bawal ang buhay alamang at hayahay mood sa panahon ng maraming gawain.

^8a-d. Idagdag pa ang ingay ng mga kasamahan kong naupa kaya lalo pa nahirapan para mag-concentrate at kung makasigaw ay akala ay wala sa Campus at mga walang breeding. Di naman masabihan pagkat nasa DOTA ang isip kaya walang magawa kundi magtiis. Kung ako talaga ang magkakaroon ng Computer shop at may ari, never akong mag-i-install ng DOTA para iwas abala at distorbo sa mga abala sa pagre-research at paggawa ng assignment. Tila nasa alapaap ang pakiramdam ko matapos ang lahat ng dapat ipasa para pumasa at kaagad ng tumungo sa Silid. Saktong naroroon si Ma'am Joyce (Geronimo) at kaagad ng pinasa sa kanya ang gawang lesson plan. Maya-maya at dahil ito na ang huling pagkikita namin for this semester, nagkaroon kami Class Picture kasama si Ma'am Joyce. 

^8a-e. Bahagyang nalungkot ang kanya-kanyang mga dibdib ng magpaalam sa amin si Ma'am Joyce at sana maging Professor pa namin siya sa mga susunod pang asignatura at kung hindi man, kagaya niya. Ang nakakatuwa pa sa sinabi niya, bukas daw ang pinto sa kanya kapag nahihirapan kami sa mga asignatura at handa raw siyang tumulong. Sa sinabi sa amin ni Ma'am Joyce, siya na marahil ang pinakamabait na guro na nakilala ko bukod sa mahusay magturo at nakaka-touch siya. Dalawang Ma'am Joyce (Geronimo and Lardizabal) na nakilala ko na parehas mabait at di ko sila malilimutan. Sa pag-alis ni Ma'am Joyce ang pagpasok naman ng Buwisit na Sir Barrion na iyan at di pa natatapos ang gawain pagkat nagpapasa pa siya ng panimula ng Thesis, dali-dali tuloy kami sa pagkilos para makapagpasa.

^8a-f. Mabuti na lamang at pinagk tbigyan pero hanggang bukas na lang. Matapos ay kanya-kanya na kami sa paglabas. Sa halip na umuwi, nagtungo muna ako sa Faculty ng PE para kumuha ng Special Exam. Wala ng ano-ano pa'y kaagad na kong nakapagsimula sa pagsusulit. Medyo Common ang pagsusulit para sa mga mahilig sa Sports kaya kahit di nakapagrepaso ay naging madali lamang sa akin. Habang kumukuha ako ng pagsusulit, naging matanong sa akin si Ma'am Cariza, naging makwento tuloy ako at ang bait at nakakatuwa siya maging guro. Matapos ay umuwi na ko at natulog. 

March 18, 2016
Friday
Year IV-078 

^8a-g. Tuluyan ng sumikat ang tanglaw na nagbibigay liwanag sa kalawakan ng dumilat ang mga mata mula sa mahimbing na pagkakatulog. Malapit na palang sumapit ang ikawalo ng umaga kaya di na nagpatumpik-tumpik pa sa pagbangon. Nang makapag-almusal, pagbabantay muli sa tindahan ang inatupag ko. Dahil ngayong araw ang simula ng aming Final Exam, pinagsabay ko ang pagrerepaso, paggawa ng kwento at pagtitinda. Repaso ng repaso, walang pumapasok sa utak at kawalang ganang magbalik-aral kung mahina ang kukote at mapurol. Ilang sandali pa, kumain na ko at pumasok. Dumeretso agad ako ng library at doon sinamantala ang oras upang mag-aral.

^8a-h. Kahit nasa library at ang lugar na iyon ay dapat tahimik, sakop na ng mundong maingay at tila walang mangahas magsaway kaya ang ingay, patuloy na namamayani na siyang nagpahirap sa akin upang i-focus ang sarili sa pag-aaral. Makalipas ang halos dalawang oras na pananatili sa Library, lumabas muna ako at kumain. Nang magkita kami ni Gin Rhead ay laking gulat ko pagkat di pa nakakapagpasa ng Reflection sa Sikolohiyang Pilipino sa Group Chat at ngayon na raw iyon kailangan upang I-compile na sa Bookbind at sa takot na bumagsak, na-rush nanaman ako sa pagkilos. Kagaanan ng loob ang siyang umiral ng matapos iyon at kaagad ng tumungo ng silid. Habang di pa nagsisimula ang pagsusulit at di pa dumarating ang proctor ay walang ginawa kundi magrepaso at minsan ay palitan ng kuro-kuro at tawanan. Ilang sandali pa ang nakakaraan ay pumasok na ang aming Proctor na si Sir Ferdinand.

^8a-i. Asignaturang Computer Science ang naging pagsusulit namin ngayon at kahit lubos na nakapagrepaso, naging sisiw lamang ang pagsusulit kaya kaagad din naman natapos. Sa halip na umuwi ay sinamahan ko pa sina Ate Venus at Dane hanggang Robinson at dami kong halakhak sa dalawa. Medyo mahaba-haba na rin ang buhok ko na tipong malapit ng takpan ang mata kaya bago umuwi ay tumungo muna ako ng Novaliches Bayan upang doon magpagupit kaso di ko naman mahanap ang Barber Shop, umuwi na lamang ako. Kinagabihan at matapos magbabad ang mata sa Telebisyon, paggawa muli ng nobela ang siya kong inatupag. Sa sobrang abala ay di namalayang malapit ng mag-hating-gabi at kailangan ng magpahinga.

March 19, 2016
Saturday
Year IV-079 
  

^8a-j. Napakatulin ng panahon at di akalaing sumapit nanaman ang araw ng Sabado at sa sarap muli ng tulog na tipong di na maawat ang sarili sa kama, mataas na ang sikat ng araw sa labas ng magising. Walang magawa at ako ay nababato kaya ipinagpatuloy ko ang pagsusulat ng kwento. Ang sarap magingWriter ng mga kwento at naglalakbay ang isipan mo sa iba't ibang sitwasyon na kahit di aktwal na nangyayari sa'yo, parang nararanasan mo na at kabahagi ka na ng kwento. Bukod pa dun ay nahahasa pa lalo ang thinking ability mo at napapalalim at lawak ang imahinasyon. Kahit di din biro ang maging Writer dahil iisipan mo ng Scenario na dapat ay tutugma sa previous and next Scenario kapag pinagtagpi-tagpi upang maging makabuluhan ay nakakatuwa at aliw din, kasi lahat ng gusto mong mangyari at maging takbo ng buhay, matutupad.

^8a-k. Sana ang buhay ko, gaya din ng kwento na isinusulat ko na kung anong naisip at gustong mangyari, matutupad at parang kontrolado mo ang pangyayari. Sa sobrang abala ko sa paggawa ng Story na mala-Bob ong at Shakespeare ang dating, sumapit na pala ang tanghaling tapat. Matapos kumainila ng pananghalian at sa halip na ilaan ang oras sa pag-siyesta, pagsusulat muli ng kwento ang inatupag ko at maghapon iyon pinagkaabalahan. Kinagabihan naman, panonood ng Telebisyon ang siya naming libangan at pampalipas oras. Naging makabuluhan at kapupulutan ng aral muli ang tampok na kwento sa Maala-ala mo Kaya.

^8a-l. Tungkol ito sa isang binatilyo na si Ronnie Alonte na napabarkada sa mga Bad influence at nalulong sa masamang gawain gaya ng paglalango sa alak, pambabae at napabayaan niya ng husto ang pag-aaral gaya ng ginagawa ng tatay niya subalit natuto at nagbago ng may dumating na leksyon sa buhay niya. Nakakabilib ang naging takbo ng buhay niya sapagkat ang inakala na magiging patapon at wala ng kwenta ang buhay ay di pala at sa isang iglap naging maayos at maganda pa. Sa katunayan ay lumabas na siya sa ilang Commercialat teleserye at kahanga-hanga ang ganong klaseng tao at may determinasyon. Nag-uumapaw din siya sa kakisigan at malaki ang pagkakahawig kay Timothy James na dating type ng heart ko. Matapos manood at sa antok ay natulog na ko.

March 20, 2016
Sunday 
(Palm Sunday)
Year IV-080

  

^8a-m. Linggo ng palaspas, hudyat ng pagsisimula ng panahon ng kwaresma at pagnilay-nilayan ang mga nagawang kasalanan sa loob ng isang taon. Alas-siete pa lamang ng ako'y magising at mag-almusal. Matapos mag-almusal ay sinimulan ko na ang gawaing bahay at halos bahingin sa dami ng nalalanghap na alikabok habang nagwawalis. Nang makapaglinis sa loob ng bahay, pagsusulat muli ng kwento ang inatupag ko. Naiinis lamang ako sa sarili pagkat walang pumapasok na detalye sa utak ko, nahihirapan tuloy mag-isip at kumakain ng maraming oras. Marahil nga ay di ko taglay ang katalinuhan ng isip at kung isa kang manunulat, kailangan mo ng suplemento upang tumalas at lumakas ang Mind power at makapag-isip ng maiigi. Sa kakaisip ng isusulat, sumasakit lamang ang bungo kapag pinipiga kaya minubuting pagpahingain muna at gawin ang ibang bagay. Wala akong magawa kaya pamamalantsa ng uniporme ang naisipan kong pagkaabalahan.

^8a-n. Pagsapit ng hapon at dahil Linggo ng palaspas, naisipan kong magsimba. Pagkatungtong ko sa Our Lady of Mercy Parish doon sa Novaliches Bayan ay di na mahulugang karayom ang dami ng tao at wala akong ibang makita kundi ang mga taong abala sa pagtitinda at paglalako ng mga Palaspas at mga nagsisimbang may hawak nito. Pahirapan sa akin ang makapasok pagkat siksikan at di maiwasang magkahampasan ng palaspas. Ilang sandali pa ay nagsimula na ang misa at ngayon ko lang nalaman ang araw na ito ay sumisimbolo sa araw na nakarating si Jesus sa Jerusalem at ang palaspas ay simbolo ng katapatan natin sa kanya. Matapos ang misa, di muna ako umuwi at naghanap ng mapaggugupitan. Swerteng may nakita akong Barbershop kaya kaagad na nakapagpagupit. Dakong gabi na ng makauwi ako sa bahay. Matapos paandarin ang isip sa paggawa ng kwentong pag-ibig, di na nagpaligoy-paligoy pa sa pagtulog.

March 21, 2016
Monday
Year IV-081

^8a-o. Lunes Santo at himig agad ng nagpapasyon mula sa Simbahan ang sumalubong sa pandinig sa aking paggising at sa lamig at hinahon ng tono nito, iyon na nga ang pinang-soundtrip ko habang nag-aalmusal pagkat nakaka-relaxat dama ng dibdib ang debosyon sa panginoon. Pagsapit ng Alas-dyis ng magsimula na akong magbihis upang tumungo sa eskwelahan. Nakalimutan ko palang dalhin ang aklat para sa Logic, di tuloy nakapagrepaso at paggawa na lamang ng kwento ang pampalipas oras habang naghihintay. Ilang sandali pa ay dumako na ko ng silid at saktong wala pang proctor at mangilan-ngilang kamag-aral pa lamang ang nasa loob ng silid kaya lumabas muna at nakipagtsikahan kina Kalvin. Kanya-kanya kami sa pagkaripas ng takbo papasok ng dumating na ang Proctor at asignaturang Logic ang pagsusulit namin ngayon. Anong hirap at sakit pa sa ulo ang pagsusulit, tinatamad na kong mag-isip ng malalim pagkat sumasakit lamang ang bungo at mababaliw, kaya minani-mani ko na lamang.

^8a-p. Matapos kumuha ng pagsusulit ay lumabas muna at saktong naroroon sila Gin Rhead at Christian, sila ang kaututang dila ko ng mga oras na iyon at laughtrip kami. Kanya-kanya muli kami sa pagpasok ng dumating ang kasunod na proctorat Education 5 ang sunod naming pagsusulit. Madali naman marahil ang pagsusulit subalit di ako nakapagrepaso sa asignaturang iyon kaya nahihirapan na tipong mangamote na, tuloy ay minani-mani ko muli ang pagsusulit. Kahit ibig ko ng umuwi dahil nagsiuwian na ang mga kasama ko ay di pa maaari at tumungo sa Conflict Room upang kumuha ng pagsusulit Abnormal Psychology subalit di pa raw naibababa ang test questionaire, naghintay pa ko. Kinakabahan na ako ng panahong iyon at iniisip na baka maulit ang nangyari nung midterm na kung saan muntikan ng di nakakuha ng pagsusulit.

^8a-q. Ilang saglit pa, bumalik ako ng Conflict Room, nagbabakasakaling naibaba na subalit wala pa rin, napagpasyahan ko ng puntahan ang proctor na may hawak ng Test Questionaire at bago ako umakyat saktong namataan si Neville at magkasabay na tumungo paakyat. Habang kami ay papaakyat, sakto at laking tuwa ko ng makasalubong si Sir Jigo. Nahihiya man makiharap sa kanya ay nilakasan ko ang loob na makiusap at di akalaing siya pa ang magpapa-exam sa amin sa Abnormal Psychology. Habang kumukuha ng pagsusulit ay di ko maiwasang mailang pagkat nandoon siya. Di din ako makapag-concentrate pagkat napakatsikadora ni Ma'am Ria sa mga estudyante pero mabait at nakakatuwa, si Sir Barrion naman, nayayabangan ako sa mga sinasabi niya at gusto siya ang magaling.

^8a-r. Halos lahat ng Psychology Professor, nakabantay sa amin maliban kay Ma'am Trisha at Ma'am Joyce (Lardizabal). Magkahalong pagkailang at tuwa talaga ang nararanasan ko ng panahong iyon. Sa hirap ng pagsusulit, abutin kami ng halos dalawang oras sa pagsagot at ng ipapasa na kay Sir Jigo, di mapigilang makaramdam ng kilig sa loob at para akong matutunaw. Dakong Alas-singko na ng makarating ang yapak sa tahanan at kinagabihan, sa di inaasahan ay biglang bibisita ang Tita Susan kasama ang kasintahan nito. Kahit may edad na at kung makaakbay ang dalawa, parang bumabalik sa pagiging Teenager at angawkward lang kaya lumabas muna ako. Gumawa muna ako ng kwento bago matulog.

March 22, 2016
Tuesday
Year IV-082 

^8a-s. Martes Santo. Malakas na pag-uusap nila Mama, Papa at Tita Susan ang bumasag sa nahihimbing kong pagtulog. Maliwanag na pala sa labas at sumapit na ang Alas-sais, kaya di na ko nagpatumpik-tumpik pa sa pagbangon. Mga dakong ikapito pa lamang ng dumating ako sa Unibersidad at saktong nakasalubong ang dating mga kamag-aral sa Dash 1 at Dash 2 at nagtataka ako kung bakit papalabas na sila. Tinanong ko ang dahilan at sinabing wala na raw silang pagsusulit ngayon sa Sikolohiyang Pilipino. Nakakaasar lamang sa pakiramdam at dapat kami wala na rin, tutal nag-thesis naman kami at iyon na dapat ang ginawang Final exam. Sa puntong iyon ay muli akong nakaramdam ng pagkayamot kay Sir Barrion pagkat masyado niya kaming pinahihirapan at di siya marunong magsaalang-alang ng magiging loob namin. Ang malas talaga namin at napunta pa sa kanya. Habang di pa dumarating ang proctor ay nanatili muna kami sa labas at tamang kwentuhan.

^8a-t. Makaraan ang ilang saglit ay dumating na ang aming Proctor na si Ma'am Jerusalem at nagsimula na ang pagsusulit. Anong hirap ng aming pagsusulit at sakit sa bungo, di dahil sa di nakapag-aral at di alam ang isasagot kundi damingtypical error at nagugulo ang utak ko, palibhasa'y siya ang gumawa. Sa hirap ng pagsusulit at nawawalan na rin ng interest na seryosohin ang pagsusulit kaya minani-mani ko na lamang at isusumpa ko siya kapag binagsak-bagsak pa matapos niyang magbigay ng napakahirap na gawain sa amin. Sa halip na umuwi ay naisipan ko pang tumungo sa bahay nina Ate Venus upang mangamusta. Pagkadako ko sa kanila, siya lamang ang bukod tanging nadatnan na halatang kakagising lamang. Biglang nakidalamhati ang dibdib ko ng mabatid na pumanaw ang kanyang ama, dahilan kung bakit di na ito nakakapasok.

^8a-u. Dahil wala siya sa Mood na makipag-usap sa akin at bakas sa mukha ang pighati ay di ko na siya tsinika-tsika pa at kaagad ng umalis. Pagkadating sa bahay at sa pagod, kaagad akong nag-siyesta. Kinagabihan naman ay nagulantang ang kaloob-looban ko ng mapanood sa balita ang tungkol sa nangyaring pagsabog doon sa Brussel Airport sa Belgium at kinasawi ng maraming katao. Grabe na talaga ang kasamaan ng mga terorista at wala ng pinipiling lugar na pasasabugin kaya sa panahon ngayon ay kailangan ng pag-ibayuhin ang seguridad at pag-iingat upang sa ganon ay hindi na sila makapaghasik ng kaguluhan. Ang nakakapagtaka lamang ay sunod-sunod na ang nagaganap na pagsabog at malaki ang posibilidad na ISIS muli ang nasa likod nito. Matapos manood ay gumawa muna ako ng Nobela. Sa pagpupuyat ng mata sa pagkatha ng kwento ay muntikan ng abutin ng hating-gabi bago mapagpasyahang matulog.

March 23, 2016
Wednesday
Year IV-083 

^8a-v. Miyerkules Santo at ito na ang huling araw na may pasok kami. Dahil maaga ang schedule ng aming pagsusulit ay Alas-sais pa lamang ako nagising. Pagkadako ng yapak sa Unibersidad, madami-dami ng kamag-aral ko ang nasa labas. Ganda at makulay na sana ang araw ko pero tila bulang naglaho ang mga iyon ng sa di inaakala ay si Sir Barrion ang naging Proctor namin. Parang bula namang nawala ang inis ko sa kanya ng magawa nitong magpatawa habang pinapakanta ang nahuli naming kamag-aral at nanumbalik sa ganda at saya ang araw ko. Asignaturang Educational Psychology ang naging pagsusulit namin at as usual, siya muli ang gumawa kaya mahirap at sakit sa ulo. Sa hirap ay di ko nanaman sineryosong sagutan ang pagsusulit at nanghula-hula na lamang.

^8a-w. Makikisama pa dapat ako kina Eloisa patungong SM dahil ito na ang Last day na magkikita this semester subalit tinatamad ako at di na pumayag. Pagkarating sa bahay ay diretso na ako sa panananghalian. Matapos mananghalian at bilang libangan ay paggawa muli ng nobela ang inatupag ko. Kinagabihan at dahil simula na ng bakasyon bukas, gustuhin ko man sumama kila Papa at Kuya Al patungong Batangas kaso walang makakasama ang ina. Hindi naman kakayanin ng aking konsensiya kapag may mangyaring masama sa kanya kaya nagpaiwan na ko.  Kung pwede lang sana kaming buong pamilya ay makakaalis, di na sana aabot sa ganito. Matapos manood ng telebisyon at gawa na di pa dinadapuan ng antok ay nagsulat muna ako ng di matapos-tapos na Nobela.

March 24, 2016
Thursday
(Maundy Thursday)
Year IV-084 

^8a-x. Huwebes Santo, sa sobrang abala ng isip sa pag-iisip at sulat ng kwento ay inabutan na ko ng hating-gabi bago matulog. Tumatama na ang liwanag ng araw sa aking mga mukha ng ako'y magising. Dahil banal na araw ay tila napakatahimik ng kapaligiran at walang maulinig ni anumang ingay, marahil karamihan na dito sa amin ay nagbakasyon na o umuwi na sa kani-kanilang lalawigan at buti pa sila. Matapos mag-almusal, kahit mahal na araw ay di pa rin naiiba ang gawain ko at nagwalis-walis. Nakakabato lamang manatili sa bahay pagkat kami lamang dalawa ni Mama kaya ng makapagwalis, naisipan kong tumungo sa bahay nina Cathy.

^8a-y. Nagliliwaliw sila sa pag-awit ng aking datnan at kahit walang ginintuang tinig at di pinagpala ang boses ay naki-sing along pa rin sa kanila. Medyo nag-enjoy ako sa pagkanta at birit kaya tinanghali na ko sa pag-uwi. Panonood agad ng Telebisyon ang siyang libangan ko. Nakakakurot sa damdamin ang natunghayang pelikulang pinamagatang Anak, tungkol ito sa isang ina na namasukang katulong sa ibang bansa at lahat ng hirap at pangungulila ay tiniis niya, mabigyan lamang ng maayos na buhay ang kanyang mga anak subalit lumayo ang loob nila sa kanya at nagtanim ng hinanakit.

^8a-z. Grabe yung anak niyang panganay, suwail at nagawa pang gugulin ang buhay sa masamang bisyo at di na man lang nagmalasakit sa inang nagpakahirap ng sobra-sobra. Tumigil ang mundo ko habang pinapanood ang rebelasyon sa pagitan ng ina at anak at pam-best Actress talaga ang aktingan nila Vilma Santos at Claudine Baretto. Sa huli at ng mapagtanto ng anak na ginagawa ito ng ina para sa kapakanan nilang magkapatid, nagkaayos din sila. Kinahapunan naman ng magtungo ako kila Angelica. Swerteng nadatnan ko sila at tamang kwentuhan at minsan ay ilalabas ang pangil. Sa saya at nakakaaliw, inabot na ko ng gabi sa kanila. Pagdating sa bahay ay paggawa muli ng nobela ang inatupag ko at dakong Alas-onse na ng mapagpasyahang matulog.

March 25, 2016
Friday
(Good Friday)
Year IV-085 

^8b-a. Biyernes Santo at araw upang gunitain ang paghihirap ng ating panginoongJesus, mahugasan lang ang ating mga pagkakasala at maputol ang sumpa buhat sa angkan nila Eba at Adan. Pagkadilat ng mga mata at bangon pa lamang, Cellphone agad ang tangan ng aking kamay at pagsusulat muli ng kwento ang pinagkaabalahan. Ibig ko sanang sumama sa Alay lakad ngayong araw ng pagpapakasakit subalit di pinayagan ni ina. Pagsapit ng tanghaling tapat at dahil walang magawa, panood ng Video ang inatupag ko. Napatulo ang luha mula sa aking mga mata at nangibabaw ang awa sa loob ng mapanood kung paano naghirap ang ating panginoon. Mula sa paghagupit ng latigo sa kanya ng paulit-ulit, pagpapapasan ng mabigat na Krus at ipapako pa, lahat ng iyon ay tiniis niyang danasin, makawala lang tayo mula sa kasalanan dahil ganun niya tayo kamahal.

^8b-b. Kung ako sa kalagayan niya at ng ibang tao, paghataw pa lamang ng latigo, tigok na pero siya, nakaya niya iyon at di matatawaran ang ipinakita niyang kabayanihan sa atin at para sa akin, siya ang tunay na Superhero. Kinahapunan at habang abala ako sa pagluluto ng hapunan, si ina muli nanaman akong binungangaan at ang ingay niya. Ayaw kong makagawa ng bagay na makasalanan at labag sa sampung utos ng Diyos dahil Biyernes Santo pero nasagad na ang pasensiya ko kaya di na mapigilang sagut-sagutin siya ng pabalang. Lalo pang nagliyab ang dibdib ko ng makarinig ng di magagandang salita at sa inis, matapos magluto at kumain ay lumabas muna ako. Sa bahay ng kaanak ng Auntie Andrea ako tumungo at ibig ko sanang ilabas lahat ng sama ng loob kay ina kaso nahihirapan ako at tila may pumipigil.

^8b-c. Nanatili ako sa kanila hanggang gabi at matapos ay kina Angelica ako tumungo kaso wala naman ang mga ito ng datnan ko. Mainit pa ang loob ko at di pa ibig ang umuwi kaya kina Cathy naman ako nagtungo. Naiingit ako sa pamilyang mayroon si Cathy na kahit minsan ay nag-aaway sila at napapagalitan ni Ate Ging ang anak, di ko man lang narinig mula sa kanyang bibig ang mabibigat at masasakit na mga salita at wala pang bukas ay ayos na sila. Samantala si Mama kapag nagagalit, di iniisip ang mga nabibitawang salita kaya masakit at nakakatusok ng loob. Lumalalim na rin ang gabi at sa takot na mabagansiya ay no choice ako kundi umuwi.

March 26, 2016
Saturday
(Black Saturday)
Year IV-086

^8b-d. Sabado de gloria, nanatili pa ring mabigat ang aking kalooban matapos makarinig ng masasakit na kataga kahapon subalit pilit na iyon iwiniwawaglit sa isipan at ayaw ko ng palawigin pa. Sumabog na ang liwanag sa kalawakan ng ako'y magising at diretso muli sa pag-aalmulsal. Matapos mag-almusal, gawaing bahay muli ang siyang inatupag at dami muling nalikom na alikabok. Ganito man parati ang aking gawain sa pang-araw-araw ay ayos lang at di naman nakakapagod bagkus ay nakakapagbigay pa nga ng sigla sa katawan at parang pakiwaring naipapakita mo ang silbi. Sumunod ay paglalaba ang pinagkaabalahan ko. Masyadong tirik ang araw kaya tamang-tama para makapagpatuyo ng maayos.

^8b-e. Pagsapit ng tanghaling tapat at gawa na nakakaranas na ng gutom sa sinapupunang malaki, nananghalian na ko. Habang abala sa paglantak ng pagkain, ang inay ay muling nagpamalas ng kulo at napakabungangera, di ko na nga lang pinapansin, nagbabakasakaling titigil siya. Parang dami niyang problema at di ko malaman kung bakit parating pinaiiral ang init ng ulo. Sa halip na mag-enjoy ako sa paglamon, nawalan na tuloy ng gana, palibhasa'y Menopause na ang lola. Pagsapit ng hapon at matapos mag-siyesta, paggawa muli ng nobela ang siya kong libangan. Sa sobrang abala ko sa paggawa ng kwento, di namamalayang kumagat na ang gabi.

^8b-f. Saka ko lamang itinigil ang pagsusulat ng kwento upang maghapunan. Walang magawa at nakakabato kaya panonood naman ng telebisyon ang siyang libangan ngayong gabi. Naantig muli ang damdamin ko sa natunghayang kwento sa MMK sapagkat tungkol sa isang babae na maagang naging ina at nagkaroon ng iresponsableng asawa. Kahit na nagkawatak-watak at napawalay sa kanya ang mga anak, di siya sumukong hanapin sila kahit nakabuo na siya ng panibagong pamilya at tingin na malabo na niyang matagpuan ang mga ito. Hanggang sa dumating ang panahon, nakakatuwa pagkat nakumpleto din sila. Matapos at sa antok, kaagad na kong natulog.

March 27, 2016
Sunday
(Easter Sunday)
Year IV-087

^8b-g. Pasko ng pagkabuhay, hudyat na nabuhay na ang ating panginoong tagapaligtas at wakas upang magnilay-nilay at mag-ayuno. Kabilis pala ng panahon dahil matatapos nanaman ang bakasyon at balik muli sa dating gawi bukas. Gaya pa rin ng mga nakalipas na araw, inabutan na ng pagsikat ng araw ng ako'y magising at bumangon. Walang magawa at nakakabato kaya paggawa muli ng kwento ang inatupag ko. Sa tuwing magsusulat ako ng kwento tungkol sa pag-ibig ay di ko maiwasang kiligin at parang nakikibahagi ang buhay ko sa nangyayari sa Character. Bukod sa nalilibang ako ay nahahasa din ang aking isip at lumalawak kaya sa una ay mahirap at parang di basta-basta pero nagbago pagkat madali lang pala at mas mabilis ng nakakapag-isip kung ano ang susunod na senaryo ng kwento subalit hindi basta-basta ang maglapat niyon dahil kailangan kapanapanabik at tipong madaling i-appreciate ng mambabasa ang lahat ng bahagi sa kwento at tatak ng husto sa kanilang isipan.

^8b-h. Pagsapit ng tanghaling tapat, tigil muna sa pagsusulat ng kwento at paggawa naman ng unan ang sunod kong napagkaabalahan. Akala ko, kapag nakikita ay madali pero mahirap. Sa kabila na mahirap kung gusto mo talagang makuha ang minimithing bagay ay di mo susukuan. Kaya kahit mahirap, kakayanin. Pagsapit naman ng hapon ng biglang bumisita ang kaanak naming si Ate Anne upang manghingi ng pera. Naawa naman ako sa kanya dahil may karamdaman ang dalawa pa nitong supling at walang pampagamot dahil kapos sa pera kaya kahit ayaw kong mabawasan ang aking kayamanan ay nagbigay pa rin ako kahit papaano bukod kila Mama. Hindi din siya nagtagal at kaagad umalis pagkabigay ng kwarta. Sayang ang Ate Anne, kung tumulad lamang siya kay Ate Leslie at di maagang nagpabuntis, di niya sana ito dadanasin at may maganda na din siyang trabaho.

^8b-i. Ganun talaga ang buhay at sa nakikita ko, kailangan munang makapagtapos ng pag-aaral at magsumikap na abutin ang mga pangarap bago ang love na iyan dahil di mo alam iyon ang magiging mitsa para mapunta sa patapon ang buhay mo. Kahit na ganon ang maging kahihinatnan, tingin ko naman may pag-asa pang gumanda ang buhay ni Ate Anne basta huwag niyang sasayangin dumating ang pagkakataong mag-aahon sa kanila kung anuman sila ngayon. Ibig ko sanang magsimba ngayong Easter Sunday, kaso baka gabihin kapag itinuloy ang balak kaya nanatili na lamang sa bahay at inasikaso ang paggawa ng unan. Kinagabihan at kahit Summer Season, dama muli ang malamig na panahon kaya di mapigilang mangatog. Matapos manood ng telebisyon, agaran ng natulog.

March 28, 2016
Monday
Year IV-088 

^8b-j. Madaling araw ng magising ang katawang lupa ko dahil sa boses na tila nangungusap. Iyon pala, nakauwi na ang Papa at Kuya Al galing Batangas. Ibig ko sanang bumangon upang makipagkamustahan at manalubong kaso namamayani talaga ang matinding antok kaya kahit maingay silang mag-usap, ipinagpatuloy ko pa rin ang pagtulog. Tirik na ang haring araw ng magmulat mula sa mahimbing na pagkakatulog. Matapos mag-almusal at gaya ng nakagawian ko nitong mga nakalipas na araw, maglilinis sa loob ng bahay. Nang masiguradong wala ng malilikom ni katiting na alikabok, paggawa naman ng unan ang sunod kong pinagkaabalahan. Sa dami ng dapat na ilagay na bulak upang di lumabas lobo, inabot na ng tanghali ng matapos ko ito at sarap hagurin at yakapin pagkat malambot. Pagsapit ng tanghaling tapat, animoy iniihaw kami sa tindi ng nararanasang init, walang ginawa kundi magtiis-tiis sa maalinsangang panahon. Walang magawa at gawa na inaantok, natulog na lamang ako. Napasarap ang Siyesta ko kaya malapit ng gumabi ng magmulat ang mga mata. Kinagabihan at dahil nababato, tutok muli ang mata sa panonood ng telebisyon. Dami ko talagang tawa sa bagong palabas ng GMA 7na Poor Señorita, pagkat bawat pamahiin na di niya pinaniniwalaan, against sa kanyang mga balakin at akala mo'y nanadya. Hindi kasi naniniwala at sinusunod ang pamahiin kaya parating minamalas. Medyo napasarap ang panonood ko kaya dakong Alas-onse na ng mapagpasyahang matulog.

March 29, 2016
Tuesday
Year IV-089 

^8b-k. Dakong malapit ng sumapit ang Alas-otso ng umaga ako nagising. Tila kay sigla at ganda muli ng umaga ko kaya matapos mag-almusal, paggawa kaagad ng Nobela ang pinagkaabalahan ko't mas maayos akong nakakapagsulat ng kwento kapag umaga at bagong gising kaysa sa hapon o gabi na kung kailan tinatamad ka na at nasa tulugan na ang pag-iisip mo. Kahit sumasakit na minsan ang ulo sa kakaisip kung ano ang susunod na eksena na maaring idugtong sa naunang eksena ay Enjoy naman dahil parang naglalakbay ang utak mo sa iba't ibang yugto ng kwento at para kang nanonood lamang ng isang pelikula kapag bini-visualize mo ang bawat pangyayari. Sa sobrang abala ng sarili sa pagiging Writer, di namamalayan ang oras at tanghaling tapat na pala. Matapos mananghalian ay paglalaba ng uniporme ang pinagkaabalahan ko. Hindi naman gasino karami ang lalabhan kaya kaagad din akong natapos. 

^8b-l. Gustuhin ko man huwag munang mag-siyesta upang mas lalo pang magkaroon ng oras sa pagsusulat ng Nobela, kaso gusto na talaga ng katawan ko ang matulog at di na napigilan. Hindi naman makatulog pagkat may kaalinsangan ang panahon na siyang nagpawala sa antok ko. Bago pa man sumapit ang hapunan, pagluluto naman ang pinagkaabalahan ko. Kahit hindi bihasa magluto ay sa edad kong ito'y kailangan ng matuto para hindi na umasa pa sa tagaluto at may maipapakain na din pagdating ng araw. Habang tumatagal ay natututo naman ako sa pagluluto at matapos ay take time to eatna. Labis ang gutom na namamayani sa malaki kong sinapupunan kaya naparami ang kain ko. Kinagabihan ay nagpaparamdam muli ang malamig na panahon at sana ganito muna parati para relaxing pa rin ang life kahit summer season. Matapos manood ng paboritong programa, agaran ng natulog.

March 30, 2016
Wednesday
Year IV-090 

^8b-m. Napasarap muli ang tulog ko at nakakasilaw na ang liwanag sa labas ng magising. Sarap pang humilata sa malambot na kama ng matagal at haplusin ng husay ang mga unan subalit kailangan ko ng bumangon pagkat madami pang dapat asikasuhin at ayaw kong mag-aksaya. Kaaga-aga, ingay agad ng mga bata ang sumahi sa aking pandinig at nakakairita, pinagsabihan ko nga kaso tila walang naririnig at nagpatuloy sa pag-iingay. Kapag mga bata talaga, kailangan mong pairalin ang pagiging pasensiyoso at palawakin ang pag-unawa dahil wala pa sa husto ang pag-iisip, gustuhin ko man magwala, di maaari at ako lamang ang lalabas na masama. Matapos mag-almusal, paggawa muli ng nobela ang inatupag ko at kahit paano ay gumagana ng maigi ang utak ko kaya mabilis na nakakapag-isip.

^8b-n. Kung kailan nagtuloy-tuloy na ay saka naman biglang na-brain drain, natigilan tuloy sa pagsusulat dahil parang nablangko at kaasar. Maya-maya, oras na upang mananghalian. Matapos kumain, pamamalantsa ng uniporme ang napagkaabalahan ko at sa dami, halos makadalawang oras na bago ako matapos. Nakakatamad ang magkikilos-kilos at mag-isip ng malalim kapag Siyesta time, pansamantala akong natulog. Dakong Alas-singko na pala ng hapon nagising at malapit ng maghapunan. Hindi pa nakakapagsaing at luto kaya paspasan ko iyong ginawa at nakapagluto naman ng maayos subalit nagkaroon lamang ng kaunting mintis sa panlasa ng nilutong ulam at marahil ay kailangan pa magsanay upang sa ganon maiwasan na ang pagkakamali.

^8b-o. Kinagabihan, tamang tutok muli ng mata sa Telebisyon. Bukod sa Poor Señorita, dami ko ding tawa sa bagong palabas ng ABS-CBN na Jane the Virgin pagkat kahit Virgin pa siya, magkakaanak na dahil aksidenteng nailagay sa kanyang matres ang sampol ng Semilya. Ang nakakatawa pa, mismong Ex-lover niya ang may-ari ng Sperm at ama ng batang dinanadala niya. Kahit malalim na ang gabi na tipong tulog na ang kasamahan, di mapigilang mapahalakhak ng malakas at ang saya ng gabi ko. Ilang sandali at ng matapos, napagpasyahan ko ng matulog. 

March 31, 2016
Thursday
Year IV-091

^8b-p. Huling araw na para sa buwang ito at malalagasan nanaman ng isa ang pahina ng kalendaryo. Namamayani na ang ingay sa labas maging sa loob ng bahay ng ako'y magmulat at umaga na pala kaya kara-karaka na sa pagbagon. Habang abala ang bibig sa paghigop ng kape'y biglang may naulinig na tugtog mula sa labas at pagkatingin, may nangangampanya pala. Kung sinong kandidato ang tumakbo nitong nakaraang eleksyon ay sila pa rin at wala man lang bago. Habang papalapit ang halalan ay magiging madalas na ingay ng mga nangangampanya at tadtad muli campaign poster ang bawat sulok ng paligid. Hindi nga nagtagal ang pangangampanya, nadagdagan naman ng sandamakmak ang mga paraphernalia at isinabit o idinikit kung saan-saan. Matapos mag-almusal ay paglilinis muli sa loob ng bahay ang inatupag ko. Hindi ko lamang maiwasang maasar pagkat naantala ang gawain ko dahil may bumibili. Ang tagabantay naman ng tindahan, umalis pala at labag man sa kalooban ko ang magtinda sa ngayon ay ginawa ko pa din.

^8b-q. Pagsapit ng tanghaling tapat at dahil walang maisipang gawin, pagkulwit ng Cellphone ang inatupag ko at matapos ay Siyesta. Kinahapunan naman at dahil malapit nanaman ang hapunan, ako muli ang nagpresintang magluto. Maiyak ako ng labis habang naghihiwa ng sibuyas at sakit sa mata, di mo mapigilang maluha kahit di ka naman umiiyak. Masyadong matrabaho ang paggawa ko ng ulam kaya halos hindi na magkandaugaga sa pagkilos at nakaka-stress pero pumalit naman ang ginhawa ng makapagluto.

^8b-r. Masarap ang kumain lalo na kung mismo ikaw ang gumawa ng pagkain ng may paghihirap. Tamang tutok muli ng mata sa Telebisyon matapos maghapunan. Hindi ko lamang maiwasang mainis sa kapatid kong may kapansanan pagkatnakakabingi pagkat may oras na nagliligalig at nakakabingi ang kanyang biglaang pagsigaw, di ko tuloy ma-enjoy ang pinapanood pagkat naiisturbo si Mama na nagpapahinga na matapos ang maghapong dilat ang mata sa pagbabantay sa tindahan. Hindi pa ko dinadapuan ng antok kaya nagsulat pa ng kwento. Malapit ng gumitna ang gabi ng mapagpasyahan kong matulog.