February
01, 2016
Monday
Year IV-032
Monday
Year IV-032
7t-r. Unang araw para sa ikalawang buwan ng taon at nagkataong pumatak sa
Lunes kaya labis ang sabik ko sa pagpasok. Sa sabik, Alas-singko pa lamang ng
magising at dagliang nag-almusal. Naging maaliwalas ang panahon kaya umalis na
may kasiglahan ang kalooban. Habang nag-aabang ng masasakyan ay biglang
nagningning ang mga mata at nagkakulay ang umaga sapagkat di inakalang
magaganap ang pagkakataong masilayan siyang muli't malapitan pa. Magkahalong
tuwa at hiya ang naghahari sa dibdib ng panahong iyon at sa labis na sabik,
ibig siyang lapitan at batiin subalit pumipigil ang hiya. Nilakasan ko ang loob
at buong tapang siyang hinarap. Hindi ko ibig na palampasin ang pagkakataon
kaya sumabay na kay Sir Jigo. Hindi ko siya makibo-kibo ng lubusan
pagkat patuloy na umiiral ang hiya at idagdag pa ang di pagiging palaimik nito
kaya labis ang pagkailang subalit masayang-masaya naman pagkat kapiling siya.
7t-s. Mabuti na lamang, sumakay si James (Malilin) at
siya ang nagsagip sa akin para mailang kay Sir Jigo. Tuloy ay
naging madaldal na ko at kumapal ang mukha, nakaligtaang isang professor ang
kausap ko. Mahinahon lamang siyang magsalita pero nakakatawa't tumingkad ang
tuwa ng purihin niya't itinatak ko talaga sa isipan ang sinabi niya, magdilang
anghel siya sana. Pagdating namin sa Unibersidad at sa halip na magtungo sa
silid, tumungo na lamang ng Library at nakisama kina Neville at Bessa
Cruz. Nag-uumapaw talaga ang kaligayahan sa dibdib sa tuwing sumasagi sa
isipan ang sandaling kasama siya't nakatanim pa rin ang makisig at maamo niyang
mukha sa utak ko. Sana maulit muli ang pagkakataong iyon. Makalipas ang
dalawang oras, nagpaalam na sa kanila't tumungo na ng silid.
7t-t. Oras na pala ng Sikolohiyang Pilipino pagdating ko
subalit di raw makakapasok si Sir Barrion dala na ito'y may
karamdaman. Dahil walang guro't di tuloy ang klase, sinamantala ang panahon sa
paggawa ng Thesis. Hirap talagang mag-isip ng tanong at kailangan
tiyak na tiyak at mapapaisip talaga ng husto si Sir. Ngayong buwan na ang
aming defense subalit wala pa sa kalahati ang gawa't
naggagahol at nahihirapan na kami. Sana magkatotoo ang sinabi ni Sir Jigo na
makakayang lampasan ang thesis, kahit gaano pa kahirap at
kaseryoso. Gusto kong patunayan ang sinabi ni Sir kaya kahit mahirap,
makakayang tapusin. Maya-maya'y tumungo na kami ng library at
doon ipinagpatuloy ang Thesis. Habang abala sa paggawa ng Thesis ang
pagdating ng kaibigan ni Mary at Gin Rhead na
mga Korean student.
7t-u. Gwapo't maganda sila't ang puti pa, kahit dinudugo na'y nakipag-usap pa
rin sa kanila't nakakawili at nahahasa ako. Hindi ako gasinong bihasang
mag-ingles kaya kung ano-ano ang nasasambit at natatawa na lamang. Maya-maya'y
nagpaalam na kami sa kanila. Magkakaroon pala ng maikling pagsusulit sa Computer
Science subalit naging madali lamang iyon sapagkat more on
computation, iyon nga lang ay kumakain ng maraming oras pagkat maraming
dapat kompyutin. Sa kakakompyut ay halos dinaig pa ang Math at
nakakaliyo. Pagkatapos ay kanya-kanya na kami sa pag-uwi. Saktong may dalang
pasalubong si Ama pagdating ng bahay at tamang-tama sa Sikmurang piping-pipi na
sa gutom. Sa tindi ng gutom ay di na nagpakahinay pa sa paglantak at halos
ikabundat ang kabusugan. Pagkagat ng gabi at dala na mabigat ang Sikmura'y di
na ko naghapunan pa't iginugol na lamang ang oras sa panonood ng Telebisyon.
Matapos at sa antok ay kaagad ng natulog.
February
02, 2016
Tuesday
Year IV-033
Tuesday
Year IV-033
7t-v. Muling nagpaparamdam ang malamig na panahon na siyang pumipigil upang
bumangon ng maaga at ibig pang palawigin ang pagtulog at ibalot ang katawan sa
makapal na kumot. Tuluyan ng naghahari ang liwanag ng muling magising.
Nanatiling masaya at masigla ang nasa dibdib sapagkat di pa rin mawaglit ng
isipan ang sandaling kasama at kausap siya't sarap alalahanin at balik-balikan.
Mukhang tinamaan na marahil ng lintik sa kanya pagkat bigay todo ang pagkabaliw
at matatagalan pa bago mapawi ang pagnanasa. Dahil sa kanya kaya lalo pang
ginaganahan at sinisipag sa pag-aaral. Matapos mag-agahan, sinimulan ko ng
gumawa ng tanong para sa Thesis at di iyon naging madali't
kailangan maingat at makakayang sagutin ng taong kakapanayamin. Kahit hirap na
hirap ay di magawang sumuko't ginawang inspirasyon ang sinabi niya. Maya-maya
pa'y inihanda na ang sarili para sa pagpasok. Habang patungo ng Eskwela'y
sumakit-sakit ang bungo sa tindi ng init at para akong nasa loob ng pugon.
7t-w. Pawisan tuloy ako pagdating ng eskwela't lusaw na lusaw na ang Beauty at
bango. Pagkadako ng silid ay ipinabatid sa akin ng kamag-aral na di raw
makakapasok si Ma'am Joyce (Lardizabal), sa kadahilanang
nagkasakit ang anak nito.
Mukhang uso ang sakit ngayon dala ng pabago-bagong lagay ng panahon at
malakas na resistensya ang kailangan upang labanan ang sakit na pasakit pa sa bulsa.
Nang makapagsulat kami sa attendance, di na pinatagal pa ang
paglabas. Sa halip na umuwi'y tumungo pa ng Computer shop upang
gumawa ng Thesis at Case Study. Sa totoo lamang ay
di biro ang paggawa ng Thesis at masyadong matrabaho. Kundi
lamang ito kailangan, di sana nagdurusa ang utak sa pag-iisip ng malalim at
sana ay malampasan ito at makapasa. Sa sobrang abala ko'y inabot na ng tatlong
oras na babad ang mata't lupaypay na sa labis na pagod.
7t-x. Malapit ng gumabi kaya di na natulog pa't namahala sa tindahan. Habang nagtitinda'y
may isang batang loko-loko't ako pa ang nais pagkatuwaan. Nabuwisit ako sa
kanya't muntikan ng sabuyan ng tubig subalit naisip kong mali iyon kaya di na
itinuloy ang balak at hinayaan na lamang siya. Nang makitang di ko na
pinapansin at nagmumukha ng tanga, saka lamang niya ko tinigilan. Mabuti't
nakayanang pigilan ang bugso ng damdamin at di nagsilang ng away. Kinagabihan
at matapos ang dibdiban at seryosong paggawa ng Thesis at Case
Study ay ngayon lamang nakapag-relax at tamang panood ng
paboritong programa. Pagkatapos at gawa na maaga pa ang pasok bukas, di na
nagpatumpik-tumpik pa sa pagtulog.
February
03, 2016
Wednesday
Year IV-034
Wednesday
Year IV-034
7t-y. Dama muli ang malapaskong panahon kaya nahirapan ako sa pagbangon at nakakatamad.
Tinatamad man ay nilabanan ko iyon at bumangon upang hindi mahuli sa pagpasok.
Pagkapihit ng yapak sa eskwela, wala pang guro at nagtataka ako sapagkat
sadyang kay unti namin, nagsisisi tuloy pagkat sumipot pa ko. Ilang sandali
pa'y dumating na si Sir Lanuncia. Wala kaming ginawa sa buong oras
na iyon kundi repasuhin ni Sir at kahit paano'y nahahasa ang isipan at nagiging
madali ang Logic kahit batid na namin na may kahirapan ang
pagsusulit. May kadalian ang Logic kapag taglay mo ang
katalasan ng isip at nag-iisip palagi ng malalim subalit anong hirap kapag
ito'y di gumagana at tulog-tulog. Sikolohiyang Pilipino ang
sumunod naming asignatura't dahil wala si Sir Barrion, sa halip na
dumalo kami ay nagtungo na lamang sa Library at pinag-usapan
ang tungkol sa Thesis.
7t-z. Lumipas pa ang ilang sandali ay biglang nagsidatingan ang mga kaibigan
ni Mary na mga Foreigner student, duduguin muli
ang ilong pagkat mapapasabak sa English speaking. Di
talaga ako mahusay kaya madalas ay tameme at panis kina Mary. Hindi ko naman ibig
na ganito lang kaya sinubukang makipagtalastasan sa kanila kahit hirap na
hirap. Hindi baleng English Carabao, The Important is I'd
tried. Kahit paano'y naeensayo akong magsalita ng English at
maging Korean at Spanish sapagkat iba't ibang lahi
ang kasama namin. Habang kabiruan si Gin Rhead, may sinabi ito na di ko
nagustuhan. Batid kong di naman nito ibig saktan ang damdamin pero di
mapigilang magdamdam at mainsulto. Simula nun, parang lumayo ng kaunti ang loob
sa kanya. Sa tinagal ng aming pinagsamahan, ngayon ko lamang nababatid ang
totoong kulay ni Gin Rhead.
7u-a. Ang hirap sa kanya, parating binibigyan ng kahulugan ang mga sinasabi't
napakaseryoso. Hindi ko nais masira ang pakikipagkaibigan namin dahil lamang
dun kaya nagkunwaring parang ayos lang. Makalipas ang dalawang oras ay tumungo
na kami ng Computer Laboratory. Nagkaroon kami ng maikling
pagsusulit subalit madali lamang pagkat open notes. Pagkatapos ay
tumungo naman sa Covered Court. Wala pa ang presensiya ni Ma'am
Cariza kaya tamang nuod lamang ng mga estudyanteng nasayaw ng Folk
dance. Kabighani-bighaning panoorin ang performance nila't
sabay-sabay pa. Bukod pa roon ay akmang-akma ang kasuotan para sa uri ng sayaw
at makulay na makulay. Sa totoo lamang ay mas nakakawiling panoorin ang
sinaunang sayaw kaysa sa moderno.
7u-b. Maya-maya'y nagkampo na kami at tinuro ni Ma'am ng tamang paghagis at
hawak ng bola, nagkaroon muna ng try outbago ang practical
test. Sa kakasalo't kakasalag ng bola'y nanakit ang daliri ko, mabuti't
naigagalaw pa. Nang practical test na't kahit sumasakit ang kamay, nagawa pa
rin isabak ang sarili alang-alang sa matatamong grado. Madilim-dilim na ng
matapos ang Practical test at uwian na. Sa kadahilanang
magkakaroon muli ng isang linggong pagsusulit para sa Midterm sa
susunod na linggo, bago matulog ay nagsunog-kilay ako. Walang pinagbago sa utak
at kahit anong pagpupursigi't dibdib sa pag-aaral ay tila walang pumapasok na
impormasyon. Kaya ko ito kaya hinding-hindi susuko kahit halos lumuwa na ang
mata. Ng makaramdam ng pagkamugto ng mata, saka lamang ako natulog.
February
04, 2016
Thursday
Year IV-035
Thursday
Year IV-035
7u-c. Ramdam ko pa rin ang pananakit ng daliri at lalo pang sumasakit kapag
naigagalaw subalit di iyon ang naging dahilan upang lumiban ng klase. Medyo
mahuhuli na kaya may pagmamadali sa pagkilos subalit wala pang guro pagdating
ng eskwela. Lumipas ang ilang sandali ng dumating si Ma'am Anna Marie, magkakaroon
sana ng pag-uulat subalit naudlot dahil sa isinagawangevaluation at
sa dami ng kailangang punan, kinain na nito ang oras para sa Exceptional
Psychology. Nanatiling may hinanakit ang loob ko kay Gin Rhead dahil
sa binitawang salita kahapon kaya habang kaming dalawa lamang ni Eloisa ang
magkasama'y nagkaroon ng pagkakataong ilabas ang saloobin. Sa kanyang paliwanag
ay tila di niya ko nauunawaan subalit gumaan naman ang kalooban ng
makapagpahayag. Hindi ko alam kung hanggang kailan kami ganito subalit ibig ng
magwakas at bumalik sa dati.
7u-d. Sa oras ng Education 5, pangkat nila Karen ang
nakasalang ngayon para sa Demo teaching, at bago sila magsimula,
nagkaroon muna ng palaro. Naging magulo at maingay pa ang kanilang palaro at
gawa na litong-lito kung anong gagawin, di na lamang ako sumali't nanood na
lang. Hindi rin
nakakaaliw pagkat sila-sila lamang ang kumikilos at ang ilan, masyadong
pabida't di binibigyan ng pagkakataon ang kagrupong pakinggan ang naisip na
taktika. Sa aking pakiwari, ang palaro nila ang pinakamagulo't saksakan pa sa
ingay. Sa huli, pangkat nila David ang nagwagi't nganga kami
sa papremyo. Pagkatapos ay nag-ulat na sila. Habang may nalalabi pang oras,
nagbigay muna kami ng kanya-kanyang komento maging si Ma'am Joyce
(Geronimo). Karamihan sa mga Feedback, pawang mga negatibo't
kung ano ang nakikita ko'y sinasabi nila.
7u-e. Maging si Ma'am Joyce ay di nasiyahan sa kanilang
palaro pero nagustuhan ang pag-uulat. Sa oras naman ng Educational
Psychology, hindi pa rin pumasok si Sir Barrion, kaya ang buong
silid ay saksakan muli sa ingay. Hindi pa pala ako nakakakuha ng pagsusulit sa Exceptional
Psychology. Hindi ko ibig na may isang asignatura ang lumagapak kaya lakas
loob na tumungo ng Guidance kahit malabo ng payagang makakuha
ng pagsusulit subalit wala roon si Ma'am Anna Marie. Habang hinihintay
si Ma'am at upang di mainip, tamang kwentuhan lamang kina Glenn at Trisha
Jane. Napasarap at lalim ang aming pag-uusap kaya walang malay na sumapit
na ang Ala-una ng hapon.
7u-f. Saktong naroroon na si Ma'am pagkapasok muli ng Guidance.
Hindi naman naging mahirap sa akin na kausapin si Ma'am kaya mabilis pa sa
guhit ng kidlat ng bigyan ng pagsusulit. Sa hirap ng pagsusulit, labis akong
nangangamote subalit di umayaw at nagpabara-bara sa pagsagot. Pigang-piga na
ang utak sa kakaisip ng tamang sagot kaya di ko man ito nais gawin ay
nanghula-hula na. Halos abutin na ng dalawang oras ng matapos ang pagsusulit.
Sa pagod ay diretso kain at tulog ako pagdating ng bahay at takip-silim na ng
magising. Kinagabihan at matapos manuod ng telebisyon, pagrerepaso muli ang
inatupag ko. Sa kagustuhang makakuha ng magandang marka, kahit hirap na hirap
na ang utak sa dami ng ipinapasok na impormasyon ay nagpatuloy pa rin. Mabuti
na lamang at di nabuwang sa dami ng naglalaro at nakatanim sa isipan.
February
05, 2016
Friday
Year IV-036
Friday
Year IV-036
7u-g. Sa ganda ng napaginipan ko, sumikat na ang bukangliwayway ng magising
ang diwa't namamayani muli ang kaginhawaan at sigla sa kalooban sa halip na
kutob na di kaaya-aya. Sana'y parating ganoon ang nararamdaman upang di kakaba-kabang
kaharapin ang mamaya o bukas. Nang makapag-almusal, diretso muli ako sa
pagrerepaso. Asignaturang Logic ang nirerepaso ko. Madali
ang Logic sa taong may malawak at matalas na isipan at bukod
pa roon ay gumagana ng maayos ang utak subalit anong hirap kapag ang utak ay
walang laman at pulpol. Natutuwa ako sapagkat gumagana ng maayos ang utak at
nagiging madali upang ipasok ang mga impormasyon na kailangan sa darating na
pagsusulit at hindi nawawaglit. Saglit lamang ang aking pagsusunog-kilay at
gawaing bahay naman ang siyang inatupag.
7u-h. Maya-maya pa'y inihanda na ang sarili para sa muling pagpasok. Medyo
napaaga ang pagdating ko sa unibersidad kaya nanatili muna sa Lobby ang
naglaro ng Color Switch. Very challenging ang
bagong laro't di mapigilang mabuwisit kapag namamatay o nababasag ang pamato
subalit nakakabigay ng saya at aliw. Sa labis na humaling at pagkaadik sa
paglalaro ng Color Switch ay di namalayang Alas-dose pasado na't
kailangan ng pumasok ng silid. Tungkol sa Disrupted Behavior
Disorder ang itinuro sa amin ni Ma'am Joyce (Lardizabal) at
napakainteresado ng aralin kaya todo pakinig kami. Kaawa-awa ang mga taong
namumuhay sa ganong uri ng sakit at kahit delikado sa lipunan sapagkat
nakakapanakit at nakakagawa ng krimen, mahirap man ay kailangan silang unawain
at tulungan.
7u-i. Ganyan talaga ang buhay kapag isa kang Psychologist,
kailangan lawakan ang pag-unawa bukod ang isipan at palawigin ang pasensiya.
Sumunod ay Elimination disorder ang itinuro ni Ma'am at para silang
hayop sapagkat kung saan-saan dumudumi at umiihi. Ilang saglit pa, sa wakas at
uwian na rin at sa pagod ay diretso Siyesta pagkadako ng
bahay. Pagsapit ng gabi at habang nanonood ng Telebisyon ay kinurot ang
damdamin ko sa nasubaybayang eksena sa Pangako Sa'yo sapagkat
matapos ang dalawang dekada'y nalaman na rin ni Amor na
si Yna ang nawawala niyang anak subalit sa halip na tuwa'y
nasaktan ito sa natuklasang katotohanan na magkapatid sila ni Angelo.
Ang sakit sa dibdib kung malalim na ang pagmamahalan ninyo at kailangan pigilan
at iwaksi ang nararamdaman dahil magkadugo kayo. Sa ganda ng palabas, halos
matunaw na ang telebisyon pagkat tutok na tutok ang mata. Ilang sandali pa'y
natulog na ko.
February
06, 2016
Saturday
Year IV-037
Saturday
Year IV-037
7u-j. Masarap pa sana ang tulog subalit nagisin dahil sa malakas na alarma ng
aking selepono. Pagkatingin sa mahiwagang oras, ganap ng pumatak ang ikaanim ng
umaga. Pakiwaring mahuhuli na sa pagpasok kaya may pagmamadali na sa pagkilos.
Ang kahapong maaliwalas ay kasalungat ngayon na makulimlim at tila nalulumbay
ang kalangitan, marahil ay bubuhos ang milagrong tubig. Naging mahangin ang
panahon kaya halos liparin na ang mga dala't ang lamig. Mahuhuli na talaga sa
pagpasok kaya sa halip na dumeretso sa silid ay tumungo ng library.
Kung kailan patungo'y biglang napagtanto na mag-uulat pala ako ngayon sa Exceptional
Psychology at iyon ang nagpabago sa isipan. Pagkatungo ng silid,
walang katao-tao at madilim subalit nasa labas ang iilang kamag-aral.
Ipinabatid nila na di tuloy ang klase sapagkat may pinuntahan si Ma'am
Anna Marie, magkahalong saya at hinayang ang naramdaman ko.
7u-k. Kung kailan paalis ako, saktong namataan si Eloisa at
tumungo muna ng Library at doon nananatili. Laughtrip kaming
dalawa at lalo pang sumaya ang pag-uusap ng dumating si Christian
(Rivera). Tila tinakasan na ng bait pagkat di mapigilang matawa habang
nagkukwentuhan at puro hangin na ang nasa tiyan. Dahil sa kanila, sumaya ang
araw ko't titingkad ang saya kapag masisilayan siya. Makalipas ang dalawang oras na
tawanan at pananatili sa Library, bumalik na ng silid. Pangkat nina Ate
Venus ang nakasalang para sa Demo teaching sa Education
5 at kita sa mukha niya ang kaba. Katulad ng mga nauna sa Demo
Teaching, nagpalaro muna sila at iyon ay paramihang makabuo ng salita sa
salitang ipinaskil nila sa Pisara. Dahil may time limit, halos
lahat sa amin ay naging tensyonado sa pagsusulat at natataranta na. Laking tuwa
sapagkat pangkat namin ang hinirang na panalo't salo-salo sa natanggap na
premyo.
7u-l. Pagkatapos ay nag-ulat na sila at kahit mga Student teacher lamang,
parang totoong guro na ang kaharap sapagkat malakas ang boses at may kakayahang
ilagay ang atensyon namin sa kanila't maging ang mga lutang. Bukod pa roon ay
napakadisente ng kasuotan at bagay na bagay. Nang magbigay ng komento si Ma'am
Joyce (Geronimo), nakakaiingit pagkat puro positive at
kakaunti lamang ang nakitang butas. Sila na raw ang pinakamahusay sa ngayon
sabi ni Ma'am. Sumisidhi na ang kaba sa dibdib sapagkat kami na ang susunod
sa Demo Teaching at nakaka-pressure. Sa oras ng Educational
Psychology at dahil wala muli si Sir Barrion, nagsilabasan
na kami. Pagkadating ng bahay at gawa na piping-pipi na ang Sikmura dahil sa
kalam, kaagad ng kumain.
7u-m. Nakaramdam bigla ako ng pagkahilo at sa halip na gugulin ang oras na
ito upang magrepaso ay nagpahinga muna. Parang bulang nawala ang pagkahilo
pagkagising at malapit ng lumagom ang dilim at maghahapunan na rin.
Kinagabihan, walang ibang inatupag kundi mag-aral at ito'y dibdiban. Kahit
dibdiban na'y nahihirapan pa rin ang utak na itatak ang mga ipinapasok na
impormasyon at nakakaligtaan talaga sa tuwing naiiwanan ng paningin. Sadyang
kay purol ng utak ay may tiyansa pa bang tumalas? Idagdag pa ang ingay na nagmumula
sa labas kaya lalo pang di makapag-aral ng maayos at kung makipagtalastasan ay
tila nasa bundok at magpapatayan na. Ibig kong sawayin kaso baka di pakinggan
pagkat nasa talampakan ang utak at sarado ang teynga, nagtiyaga na lamang.
Makalipas ang Alas-onse'y natulog na ko.
February
07, 2016
Sunday
Year IV-038
Sunday
Year IV-038
7u-n. May kalamigan muli ang panahon na siyang nagbigay sarap pa lalo sa
pagtulog at nagpahirap na bumangon ng maaga. Alas-siete na't kahit
mugtong-mugto pa ang mata sa antok ay bumangon na ko't nag-agahan. Ng
makapag-almusal, saka lamang nakapagsimula sa pagrerepaso. Sumakit halos ang
daliri ko sa kakasulat ng reviewer at maging tuktok ay sumakit
na din sa dami ng isinusuksok subalit ayos lamang kung ang kapalit ng aking
pagsusumikap ay mataas na marka at katabaan ng loob. Habang abala sa
pagrerepaso ay narinig ko ang ingay ng mga bata subalit di paglalaro ang
inaatupag kundi tinuturuan silang bumasa at magbilang. Biglang sumagi ang
ala-ala ng bata ako na sandaling tinuturuan magbasa at hirap na hirap ako't
madalas ay nagagatungan ng kamay ni ina.
7u-o. Gusto ko nga, mas gugulin ang oras sa paglalaro at ayaw na ayaw ang
pinagbabasa subalit nagagalak sapagkat kahit di nagtagal ay natuto akong
magbasa at maging magbilang at dahil mas inuna ang tiyaga kaysa libang. Magmula
pagkabata hanggang ngayon ay napakarami ng napagdaanan at iyon ang naging tulay
upang may matutuhan pa lalo. Hindi ko akalain na lahat ng iyon ay nalampasan at
nakaka-overwhelm. Dahil dun kaya lalo pang nagpursigi at ginanahan sa
pag-aaral at iniisip na malalampasan ito. Sa kakarepaso'y ginutom na ko't
pansamantalang inihinto upang mananghalian. Sa sipag kong ito'y balak sanang
buong maghapong gugulin ang pag-aaral kaso tinamaan muli ang antok,
pansamantalang nag-siyesta.
7u-p. Pagsapit ng gabi at kating-kati man ang matang manuod ng telebisyon ay
pinigilan iyon at isinantabi upang bigyan ng panahon ang pag-aaral. Kanina pa ko
nag-aaral subalit di talaga pumapasok sa utak at nahihirapang itatak. Bukod pa
roon ay nahihirapan din unawain ang binabasa't sakit ng bungo ang abot kapag
sinusubukang intindihin. Habang lumalalim ang gabi ang unti-unting pamamayani
ng lamig subalit di iyon naging hadlang upang pigilan ang pag-aaral. Sa sobrang
abala ko sa pag-aaral, di namalayang kalagitnaan na ng gabi at gawa na mugto na
sa pagod, napagpasyahan ng ipagpabukas at matulog.
February
08, 2016
Monday
Year IV-039
Monday
Year IV-039
7u-q. Ngayon ay ipinagdiriwang ng mga Tsino ang Chinese
New Year kung kaya walang pasok muli, sa opisina man o sa
eskwelahan. Dahil walang pasok, maliwa-liwanag na sa labas ng ako’y magising.
Walang magawa at gawa na nababato, naisipan kong magtinda. Habang tutok ang
mata sa pagtitinda at maya-maya’y umating na sina Ate Wenang at
Habang nangunguha sila ng Mangga ay siya namang dagsa ng mga Tsikiting. Kung
makasigaw ay akalang sabik na sabik na sunggaban ang Mangga. Ang ingay na tuloy
ng kapaligiran dahil sa ingay nila't nagkakagulo na rin. Naimbyerna na ko kaya
pinagsisigawan sila. Sadyang kay tigas ng kanilang tuktok at patuloy pa ring
humihingi ng Mangga. Bibigyan na sana sila upang tumigil kaso baka magkaroon ng
sagupaan kapag di napagbigyan ang lahat, hinayaan na lamang sila.
7u-r. Saka tumahimik ng matapos sina Ate Wenang sa
pangunguha ng Mangga at humahalimuyak ang amoy na tila nagsasabing hinog na
hinog na ito. Maging ako'y ibig
iyon lasubin ng bibig kaso takot ko lang pagkat sakit ng sikmura ang aabutin.
Pagsapit ng hapon at dahil walang magawa, pamamalantsa ang siyang inatupag. Sa
dami ng pinalantsang uniporme'y inabot ng isang oras at maging pagod.
Pagkatapos, sinimulan ko na ang pagrerepaso at iyon ang inatupag hanggang sa
gumabi. Sa kakaaral ko ng walang humpay at kakaintindi kung ano ang binabasa,
tuluyan ng sumakit ang ulo ko. Ibig ko pang mag-aral hanggang madaling araw,
kaso di ko na kaya pagkat masakit na masakit na ulo't pagod na ang utak na
paganahin, natulog na lamang ako. Bukas na ang pagsusulit at Goodluck sa
akin.
February
09, 2016
Tuesday
Year IV-040
Tuesday
Year IV-040
7u-s. Pagpatak ng madaling araw ay nagising ako dahil sa pag-atake muli ng
uhog. Naparam nga ang pananakit ng ulo subalit pumalit naman ang Sipon at
marahil iyon ang dahilan kung bakit nararanasan ito. Nawala na rin ang antok ko
kaya sinamantala ang oras sa pagrerepaso. Maya-maya'y bigla na lamang inantok
hanggang sa makatulog. Dakong ikapito na ng umaga nagising at sa lamig ng
panahon, pahirapan sa akin ang bumangon. Patuloy pa rin akong sinisipon kaya di
halos makapag-aral ng maayos. Kung kailan ngayong panahon ang aming pagsusulit,
saka naman magkakasakit at Wrong timing talaga. Marahil ay di
makakapasok mamayang hapon pagkat napakasungit ng aking timpla't mukhang
lalagnatin.
7u-t. Pagsapit ng tanghali'y nananghalian na ko, bahagya naman umigi ang
pakiramdam ko't nawala ang posibilidad na ako'y magkakasakit kaya tumungo na ng
Eskwela. Diretso ang yapak ko sa Library at saktong namataan
sina Gin Rhead at Christian (Rivera), nakisalamuha
muna sa kanila. Balak ko sanang ituon ang oras sa pagrerepaso kaso di naman
magagawa iyon kung panay ang daldalan at lampungan ng mga kasamahan,
nakipagtalastasan na din sa kanila. Tagisan kami ni Christian sa
paglalaro ng Color Switch at kainis, hindi ko siya
maungus-ungusan at nakakapagbitaw ng mura sa tuwing natatalo. Naadik na sa
paglalaro nun kaya di na talaga makapag-aral. Malapit ng mag-ikaapat ng tumungo
kami sa silid.
7u-v. Wala pang proctor at habang may nalalabi pang oras ay
nagrepaso kami. Ilang sandali pa ng pumasok ang Proctor at
nagsimula na ang pagsusulit.Computer Science ang pagsusulit namin
ngayon. May kasisiwan ang pagsusulit subalit pagod ng utak ang kahihinatnan
sapagkat more on computation, at dinaig pa ang Mathematics.
Makailang papel na nga ako sa kaka-compute pero natapos din naman.
Matapos kumuha ng pagsusulit, di na nagpatumpik-tumpik pa sa pag-uwi. Kinagabihan,
walang ibang inatupag kundi ang magrepaso. Sadyang kay purol ng aking kukote
sapagkat kahit ilang ulit basahin ang aralin, wala talagang pumapasok at di ko
alam kung bakit. Ng makaramdam ng antok, natulog na ko.
February
10, 2016
Wednesday
Year IV-041
Wednesday
Year IV-041
7u-w. Kasing sarap ng Tsokolate at putaheng pangmayaman ang tulog ko kaya
malapit ng pumatak ang ikawalo ng magising at bumangon. Matapos mag-almusal,
pagrerepaso muli ang inatupag ko. Kahit nahihirapan sa pag-intindi kung ibig
naman makakuha ng matayog na marka at makapasa'y walang ginawa kundi magtiyaga.
Kaso sa tuwing mapapasakamay ang Gadget, tuksong-tuksong kulwitin
at mag-online sa Social Media. Iyan na nga at di
nagpapigil ang sarili ko't sa halip na ituon ang sarili sa pag-aaral ay naadik na
sa Facebook at Instagram. Hindi ko maipaliwanag na oras
na nalibang sa mga iyan, hindi makayang awatin ang sarili't babad na babad na
ang mata saRadiation. Nang mawalan ng baterya ang aking Selepono, doon
lamang nanumbalik ang atensyon ko sa pag-aaral. Sa labas ko naisipang
magrepaso't halos liparin na ang binabasa maging ako pagkat mahangin. Kay sarap
mag-aral kapag mahangin at tahimik at nakakapag-isip ka ng maayos.
7u-x. Maya-maya'y tanghalian na't dala na kumakalam na ang Sikmura pagkat
kanina pa walang laman, itinigil ko muna ang pag-aaral at kumain. Matapos
mananghalian ay balak sanang ipagpatuloy ang pag-aaral kaso biglang namayani
ang antok at ibig marahil ng katawan na mag-siyesta muna,
pinagbigyan ko nga. Pagsapit ng gabi at dahil pagod na ang utak na mag-isip at
unawain ang binabasa, tinamad na ko't mas piniling libangin ang sarili sa
Panonood ng Telebisyon. Kay ganda muli ang eksenang nasubaybayan sa Pangako
Sa'yo sapagkat natuklasan ni Angelo na hindi sila
magkapatid ni Yna at si Simon at tunay niyang ama
sa halip na si Eduardo. Grabe at muntikan ng magpatayan ang mag-ama
kung di lang nalaman na magkadugo sila't namuhay sila sa kasinungalingan ng
mahabang panahon dahil kay Claudia. Matapos munod ng telebisyon at
dala na di pa inaantok, hindi ko man ibig ay nagrepaso muna. Dakong Alas-onse
na ng mapagpasyahang matulog.
February
11, 2016
Thursday
Year IV-042
Thursday
Year IV-042
7u-y. Mataas-taas na ang sikat ng araw sa kalawakan ng magising at
mapagpasyahang bumangon. Hindi pa nagwawakas ang aming pagsusulit kaya matapos
mag-agahan ay pagsusunog-kilay muli ang siyang inatupag. May kadalian lamang
ang mga asignaturang kukuhain para sa pagsusulit kaya madali din naisusuksok sa
isipan at daglian lamang nagrepaso. Malapit ng magtanghali ng magbihis ako't
tumungo sa Eskwelahan. Pagkadako't di pa man nakakarating ng silid ay saktong
namataan sina Eloisa kasama si Erik at
inanyayahang bumili ng ticket para sa Concert. Sa
una'y tumanggi ako pagkat biglaan at bukas na iyon gaganapin at nagtitipid ako
subalit biglang nagbago ang isip ng makaramdam ng pananabik at todo ang
pangugulit nila sa akin. Minsan lamang ito mangyari sa buhay ko't para
madagdagan ang karanasa'y kumagat na sa kanilang alok.
7u-z. Ilang sandali pa'y tumungo na kami ng silid. Asignaturang Logic ang
naging pagsusulit namin ngayon. Kahit May kasisiwan ang pagsusulit ay di pa rin
nagpakakampanteng tama ang sinasagot at inigtingin ang pag-iisip pagkat
nakakalito't halos ikakabuwang. Naging madali sa pangkahalatan kaya wala pa sa
isang oras ng matapos ko ang pagsusulit. Education 5 ang sunod
namin naging pagsusulit at saktong si Sir Esguerra ang
aming Proctor. Ibang-iba si Sir sa nakilala ko ng una na mabait
sapagkat ito'y mahigpit at may pagkamasungit. Nakaramdam tuloy ng kaunting
takot sa kanya subalit kahit na ganon ang kanyang ipinapakita'y hindi pa rin
nagbabago ang tingin sa kanya pagkat ginagawa lamang nito ang tungkuling
nararapat para mapaayos ang pagdaraos ng pagsusulit.
7v-a. Nakapagrepaso ako subalit tila may kahirapan ang pagsusulit, nanghula-hula
na lamang, nagbabakasakaling makatsamba't tumumpak ang mga sagot. Pagkatapos ay
tumungo na ko sa Conflict room upang kunin naman ang
pagsusulit para sa Abnormal Psychology. Di pa raw dumarating
ang testquestioner para doon sabi ng Coordinator, naghintay
muna ako't sinamantala ang oras sa pagrerepaso. Sumapit na ang Alas-kwatro,
oras na itinakda kung kailan darating ang Test Questioner subalit
wala pa talaga't sinabing baka ini-hoard na ng may hawak, tumungo
na ko ng Faculty at magkahalong inis at kaba na ang nadarama.
Wala akong nadatnan ni isang Professor pagkatungo roon,
bumalik na ko.
7v-b. Saktong kakababa pa lamang ni Ma'am Joyce (Lardizabal) pagkabalik
bitbit ang Test Questioner at saka lamang nakapagsimula sa
pagsusulit. Akala ko talaga, hindi na makakakuha ng Exam at
muntikan ng mawalan ng pag-asa. Ilang araw akong nagrepaso sa asignaturang iyon
at dibdiban pa nga subalit di ko inasahan na ganoon pala kahirap at halos
sumakit na ang bungo sa kakaintindi, mukhang mababalewala ang inaral ko pagkat
nahihirapang ipasa't pangmatalino lamang ang mga katanungan. Kawawa ako na
di biniyayaan ng katalinuhan pagkat labis na ang pangangamote. Ilang sandali
pa, sa wakas at natapos ko din ang pagsusulit at makakapagpahinga na rin ang
kukote sa pag-iisip ng paspasan. Pagsapit ng gabi, bigla muli akong tinamaan ng
Sipon, hindi tuloy makatulog at nahihirapang huminga. Hindi pupwedeng
magkasakit ako ngayon pagkat manonood kami ng Concert bukas.
February
12, 2016
Friday
Year IV-043
Friday
Year IV-043
7v-c. Dakong ikapito na ng magmulat ang aking mga mata, hindi pa rin
natatanggal ang Sipon ko't nanatiling masama ang timpla subalit di naman nito
napigilan ang aking pagpasok at isa pa, may pagsusulit pa kami. Mahuhuli na ko
sa pagpasok kaya may pagmamadali sa pagkilos subalit di naman pagkadako ng
Unibersidad, Bahagyang naging maigi ang pakiramdam pagkatungo at tuluyan ng
nanumbalik ang dati kong sigla. Wala pang dumarating na Proctor kaya
nanatili muna sa labas at nakipagdaldalan kina Mika. Hindi ko siya
maunawaan at bawat sambitin ko'y hahagalhal ito ng malakas. Ilang sandali pa'y
nagsipasukan na kami sa kanya-kanyang mga silid. Asignaturang Sikolohiyang
Pilipino ang pagsusulit namin ngayon. Hindi ako nakapagrepaso kaya
labis-labis ang aking paghihirap, hindi ko na ibig pang sumakit ang ulo sa
kakaisip, hinula-hulaan na lamang. Dahil sa panghuhula'y kaagad kong natapos
ang pagsusulit. Hindi muna kaagad umuwi at kasama si Hilary ay
hinanap pa namin si Ma'am Joyce (Geronimo) upang magpapirma
ng Request Form.
7v-d. Hindi namin siya agad mahagilap kaya nagsuyuran pa pero di nasayang ang
pagod pagkat nasumpungan naman ito kinalaunan. Ayaw ko pang umuwi kaya tumungo muna
sa Computer shop. Hindi na rin ako nagtagal pa at dahil
manonood pa ng Concert mamaya, walang ginawa kundi magpahinga
pagkauwi. Dakong Alas-tres na ng ako’y umalis at magkahalong tuwa at sabik na
ang nadarama pagkat sa pagkakataong ito'y mapapanood ang Concert ng
sikat na bandang Hale at Silent Sanctuary. Hindi
nila ako tagahanga pero sa ganda ng mga kanta nila at hugot na hugot pa'y ibig
pa ring manood. Pagdating ng SM Fairview ay nandoon na sina Ate
Venus, Eloisa at Gin Rhead at tumungo na kami
sa Parking Area kung saan gaganapin ang Concert na
kung tawagin ay Love beats musical Festival. Wala kaming ibang makita
roon kundi mga kabataang pakalat-kalat at kabilaan na ang kuhaan ng litrato.
Medyo nagkaproblema lamang kami sapagkat di pa pala nakakabili ng Ticket si Gin
Rhead, naghiwalay tuloy kami pagkapasok.
7v-e. Papasok pa lamang ay hindi na mahulugang karayom ang dami ng
nagsipagdalo't siksikan na't minsan ay tulakan at gitgitan. Muntikan na ngang
ma-suffocate pagkat samu't saring amoy na ang nalalanghap. Kahit na
ganoon ang nararanasang sitwasyon, sa kagustuhang masubaybayan ang Concert ay
di ako umayaw. Madilim-dilim na ng sa wakas ay makapasok kami subalit si Christian at Eloisa na
lamang ang nakasama ko. Habang napipinto na ang Concert ay di na
magkandamayaw ang libo-libong mga kabataan at walang ibang marinig kundi tilian
at malakas na dagundong ng tugtog. Dakong Alas-siete na ng magsimula ang Concert at
kauna-unahang sumalang sa Concert Stage si Meg
Fernandez.
7v-f. Hindi pa siya gaanong sikat kaya di din gaano kalakas ang maririnig na
hiyawan subalit appreciated ko ang mga kanta niya't pwede ng
ipanghugot. Sumunod ay Never The Stranger at si Ebe
Dancel at ng sila na ang mag-perform ay doon na nagsimula
ang malalakas na hiyawan at kanyang-kanyang wagayway ng kamay na naka-rock
sign pa subalit di ko iyon magawa't tila may pumipigil sa akin. Simula
ng makita ang mga kabataang naka-rock sign, biglang nabawasan ang enjoyment ko't
nakaramdam na ng takot. Ibig ko na ngang umuwi subalit di magawa pagkat di pa
nasusubaybayan ang Concert ng Silent Sanctuary at Hale.
Hindi ko maipaliwanag kung bakit ganoon ang pakiramdam at tila may ibig
ipahiwatig na di maganda. Maya-maya pa'y bandang Hale na ang
sumalang at masigabong hiyawan at kawayan ang sinalubong sa kanila.
7v-g. Halos maubusan na nga ang baterya ng Selepono sa kakakuha ng Video sa
kanila at ng Silent Sanctuary na, halos lahat ng manonood ay
sigawan na tila na di napupunitan ng lalamunan at halos marindi na ko sa tindi
ng ingay. Kada pag-awit nila'y sinasabayan ng libo-libong manonood at ang lakas
ng dating nila.
Matapos ang Concert ng Silent Sanctuary at
dahil Kanina pa nakatindig ay tila nararayuma na amg paa sa sakit at ibig ng
umuwi subalit ayaw paawat nila Eloisa at gusto pang sumali sa Disco
Party. Nang makitang iniinda ko na talaga ang pananakit ng paa't di na
makalundag ay saka lamang nakumbinsi ang dalawa. Malalim na ang gabi ng ako'y
makauwi. Sa tindi ng namamayaning pagod ay diretso na sa paghilata sa kama
pagkabihis. Kahit nakita ko sila ng personal na minsan lamang mangyari, parang
may iba talaga sa pakiramdam ko't di magawang maging maligaya.
February
13, 2016
Saturday
Year IV-044
Saturday
Year IV-044
7v-h. Dakong madaling araw pa lamang ng ako'y magising at kahit ilang oras ng
nakatulog ay di pa rin matanggal ang nararanasang pagod buhat ng dumalo kagabi
sa Concert. Nuknukan din sa lamig ang panahon at sinisipon pa kaya
tinatamad ng bumangon. Mayroon pa kaming pagsusulit ngayon kaya kahit
hapong-hapo't masama ang pakiramdam, napilitang pumasok. Mangilan-ngilang
kamag-aral ko pa lamang ang naroroon pagkadako sa Eskwela't habang wala
pang proctor ay nagrepaso muna ako. Sa napapansin ko'y tila
kakaunti lamang ang nagsipasok, marahil ay dumalo din sa Concert ang
ilan kong kamag-aral at di na nagising ng maaga sa tindi ng pagod. Maging sina Eloisa at Gin
Rhead ay wala pa't kahit maraming minuto na ang lumipas ay parang di
nadadagdagan. Ang kaninang ako na tahimik at iniinda ang masamang pakiramdam,
naging masigla at maligalig ng pumasok ang dalawa at non-stop kami
sa kwentuhan.
7v-i. Mahigit sa isang oras na ang nakakaraan pero wala pang dumarating na Proctor,
mukhang mauudlot ang natitira naming pagsusulit ngayon at sayang, dapat di na
lamang pumasok. Lumipas pa ang ilang sandali't ng masiguradong malabo ng
matuloy ang pagsusulit, napagpasyahan na naming lumabas. Hindi muna ako umuwi
pagkat may pulong pa kami para sa Demo teaching. Sumapit na ang
Alas-nuebe y medya, oras na dapat sana'y magkikita-kita't magsisimula na ang
pagpupulong subalit di pa nasipot ang isa pang kapangkat na si Beverly.
Medyo nainip na rin kami ni Hilary kaya di na ito nahintay
pa't umuwi na lamang. Pagkadating ng bahay at dala na napakasungit ng
pakiramdam, kaagad akong nagpahinga. Dakong hapon na ko nagising, bahagyang
umigi-igi ang pakiramdam at nawala na rin ang Sipon kaya sinamantala ang oras
upang paghandaan ang nalalapit na demo teaching. Tumungo ako kina Auntie
Caling upang manghiram ng isusuot subalit si Uncle William lamang
ang nakaharap at di nito alam kung saan nakalagay ang isusuot ko, umalis na
lamang.
7v-j. Sumunod ay kina Cathy ko naisipang manghiram subalit
wala ang may-ari at di niya ko mapapahiram. Ano ba 'to at tila kay ilap sa
aking makamtan kung ano ang minimithi. Napasarap ang usapan namin ni Cathy kaya
nanatili pa sa kanila hanggang gabi.
Pagdating ng bahay at gawa na nababagot, naisipang libangin ang sarili
sa panonood ng Telebisyon. Tungkol muli sa pagkatao ko ang nasubaybayang kwento
sa MMK sapagkat may isang binabae na nagngangalang Ernesto na
umibig sa isang babae't nakipagtipan pa nga pero naghiwalay din at magmula noon
ay lumadlad na ito't nagbihis babae.
7v-k. Ang saklap ng naging kapalaran
niya sapagkat bukod sa ipinagtabuyan ng mahal sa buhay, niloko pa siya ng
lalaking iniibig niya. Sa huli at ng makita ni Ernesto ang
dating kasintahan ay bumalik ito sa dating katauhan at naging sila pa ngang
muli. Akala ko ng una, isa siyang Bakla pero Silahis pala. Mabuti pa siya na
kahit di malaman kung anong kasarian ang kinasasadlakan ay may tao pa ring
handa siyang tanggapin at ibigin. Matutulog na sana ako subalit ingay na
nagmumula sa labas ang pumigil kahit kalaliman na ng gabi. Valentine's nanaman
pala kinabukasan subalit hanggang ngayon ay I'm still single.
February
14, 2016
Sunday
(Valentine's Day)
Year IV-045
Sunday
(Valentine's Day)
Year IV-045
7v-l. Araw ng mga Puso at ito din ang araw upang ibigay ang pagmamahal, di
lamang sa taong iyong tinatangi-tangi o asawa kundi sa lahat ng taong malapit
sa buhay at nagmamahal ng lubos at walang hanggan. Pagdating kay Girlfriend
o Boyfriend, ang dali sa kanilang ibigay ang pagbati at minsan
ay may pa-flying kiss pa o di kaya pinagkakagastusan ng regalo pero
ang taong nagpalaki't kumumpleto sa pagkatao nila, tila nababalewala na't kapag
babati'y nagdadalawang isip pa. Habang tumatagal at dumadaan ang panahon,
unti-unti ng kumukupas ang tunay na diwa't kahulugan ng Valentines at
napapalitan ito ng makabagong kaugalian.
7v-m. Kahit single kang ipagdiriwang ang araw na ito'y huwag
malulungkot sapagkat di naman mahalaga kung may kinakasama ka o wala, ang
mahalaga'y may mga taong handang ipakita ang pagmamahal sa'yo, magulang mo man
o kaibigan. Kaya para sa akin, kahit nanatiling single ay
makabuluhan pa rin ang araw na ito. Lahat ng tao, mag-isa man o may kasintahan,
may karapatang lumigaya ngayong araw. Hindi ko pa ibig idilat ang mga mata
pagkat namamayani pa ang antok subalit umaga na't gising na ang lahat ng
kasamahan sa bahay kaya bumangon na. Matapos ang mag-almusal at dahil
nababagot, gawaing bahay ang inatupag ko. Linis dito, linis doon, kahit saang
lupalop ng sahig ay buong tiyagang winalisan, matanggal lamang ang mga
naglilimahid na alikabok.
Nang makapaglinis sa bahay, pagkulwit naman ng Cellphone ang
sunod na pinagkaabalahan at naging pampalipas oras.
7v-n. Pagsapit ng hapon, naisipan kong tumungo sa Computer shop,
saktong walang gaanong gumagamit at tahimik kaya maayos kong nagagawa ang ibig
gawin at nakakapag-isip-isip, kaso ng ako na lamang mag-isa'y di mapigilang
mailang at matakot. May iba na sa nararamdaman ko na hirap ipaliwanag kung
anong dahilan kaya nagpasya ng umalis. Bago umuwi'y tumungo muna ako sa bahay
ng Auntie Caling upang manghiram ng Polo. Sa muling
pagkakataon ay si Uncle William ang nadatnan ko kaya bigo
muling makahiram. Sa Huwebes na ang Demo Teaching namin
subalit wala pang nahihiraman at labis ang pamomoblema ko. Mabuti na lamang,
mayroon sa bahay at nakahanap si Mama, tamang sukat lamang ang ginawa ko't
tingin sa salamin.
7v-o. Habang pinagmamasdan ang sarili sa salamin ay sobrang na-overwhelm ako
pagkat di akalaing malapit ng dumating ang panahon na pinapangarap na
maging Teacher o Professor at kahit Student
Teacher pa lamang ay di mapigilang kumabog ang dibdib sa kaba.
Kinalaunan ay nakahanap din ng babagay talaga sa akin at natutuwa naman ako dun
sapagkat sa wakas, may maisusuot na din. Tamang kuha lamang ng litrato habang
suot ang damit na pang-guro't parang Principal o Dean ang
dating. Pangarap ko rin maging professor balang araw at makapagturo
sa mga eklusibo't tanyag na paaralan, sana'y matupad iyon. Kahit maghapon kang
dumada, kung mataas naman ang sahod at maraming masisilayang magagandang
tanawin ay ayos lamang sa kagaya kong nangangarap. Kinagabihan at dahil
tinamaan muli ng pagkabato, walang ibang ginawa kundi manood ng Telebisyon.
Matapos manood ay kaagad ng natulog.
February
15, 2016
Monday
Year IV-046
Monday
Year IV-046
7v-p. Kakatapos lamang ng
pagdiriwang ng araw ng mga puso't balik muli sa dating gawi ang mga
magsing-irog. Lunes nanaman pala, may pasok muli at dala na tinatamad pagkat
isang araw lamang na walang pasok at upang bigyan ng sapat na panahon ang
sarili na makapagpahinga matapos ang isang linggong puyatan at dibdibang
pagsusunog-kilay, napagpasyahang lumiban muna ng klase. Dakong ikapito na ng
umaga ako nagising at nag-almusal. Nang makapag-agaha'y gawaing bahay muli ang
pinagkaabalahan. Matapos ang pagpapalayas ng mga alikabok sa loob ng bahay at paghuhugas
ng mga platong magdamag na nakatambak, tumungo muli ako ng Computer
Shop upang gumawa ng Report para sa Demo Teaching.
7v-q. Hindi naging biro ang gumawa ng report sapagkat sadyang kakaunti't
kailangan pang humanap para madagdagan, inabot na tuloy ng dalawang oras na
babad ang mata. Dakong tanghaling tapat na din ng makarating ang yapak sa
tahanan. Sobra ang gutom na nararanasan ko sa Sikmura kaya diretso lamon na
tila wala ng bukas. Matapos kumain at gawa na naliligo ang may-ari ng tindahan
ay nagbantay muna ako. Maya-maya'y may aleng bumili sa akin at sa di
sinasadya'y napagbentahan sa maling presyo, muli ay nabungangaan ni ina't
dinaig pa ang bulkan kung ito'y mag-alburoto. Hindi ko na nga pinapansin ang
mga sinasabi niya't nanahimik na lamang subalit patuloy ito sa pagkuda't tila
walang kapaguran.
7v-r. Habang tumatagal ay unti-unting naiipon ang galit sa dibdib at darating
na sa puntong ibig ko ng magpamalas ng di magagandang salita subalit napigilan
sa takot na lumala't mauwi sa sakitan. Kinalauna'y huminto naman siya sa
pagdada't tumahik ang kapaligiran na siya namang ipinagpapasalamat ko.
Pagkatapos ay inasikaso ko ng gawin ang mga gagamitin para sa palaro't sa dami
ng kakailanganin, inabot na ng Alas-dos ng matapos ang lahat ng iyon. Kinagabihan
ay anong lamig muli ang nararanasang panahon kaya di mapigilang mamaluktot.
Dala na wala muling magawa, panonood muli ng paboritong programa ang inatupag.
Ilang sandali pa, natulog na ko.
February
16, 2016
Tuesday
Year IV-047
Tuesday
Year IV-047
7v-s. Pumutok na ang liwanag sa kalawakan subalit lugmok pa rin ang mga mata
sa antok. Kahit inaantok pa't ibig pa talagang maglupasay sa kama, kailangan ng
bumangon pagkat marami pang gagawin. Kay sigla muli ng umaga at makulay pa kaya
matapos mag-almusal, diretso gawaing bahay ang siyang inatupag. Sumunod ay
pamamalantsa naman ang inatupag ko. Sa sobrang abala ko sa pamamalantsa at
tulin ng oras di namalayang pumatak na ang Alas-dyis, mahuhuli na ko sa
pagpasok at nakakahiya naman kay Ma'am Joyce kung magkataong
mangyari iyon kaya napagpasyahang lumiban muli ng klase, isa pa'y tinamaan muli
ng katamaran dahil sa oras ng pagpasok at nakakaantok kaya hirap labanan.
Pagsapit ng hapon at dala na nababato't di makalabas ng bahay, pakikipag-chatmate ang
inatupag ko.
7v-t. Sa totoo
lamang ay masarap katiktikan ang mga taong agad-agad ay respond at
di mahilig mang-Seenzoned at nakakabuo kayo ng Conversation sa
isa't isa kahit di verbal. Medyo nawili ako sa pakikipagtiktikan
sa mga chatmate kaya di namamalayan ang oras at gabi na pala,
kasabay ng pagsapit ng gabi'y sasabak muli ang mga bibig para sa hapunan.
Matapos maghapunan, panonood ng telebisyon ang inatupag ko. Nagimbal lamang ako
at di makapaniwala sa naging pahayag ni Manny Pacquiao pagkat
sinabi nitong mas masahol pa raw sa mga hayop ang mga taong nakikipagtipan sa
kapareho nilang kasarian at maging kaming mga baklang nananahimik at walang
kamalay-malay, nadamay. Hindi ibig intindihin ang sinabi niya pagkat opinyon
niya lamang iyon subalit di maiwasang mainsulto at masaktan at dinaig pa niya
ang Judge kung makapanghusga.
7v-u. Sabihin na nating galit ang Diyos sa mga taong talipa ang kasarian at
gumagawa ng Same Sex marriage na ,mahigpit na ipinagbabawal
kung babasahin sa Bibliya subalit di tamang sabihin na ang mga
bakla o tomboy, salot sa lipunan at wala ng karapatang makatungo sa kaharian ng
Diyos kahit banal at di nakakagawa ng kasalanan, dahil lamang sa kasarian.
Mapagmahal at mabait ang Diyos at wala sa kanya kung ano ka basta patuloy kang
sumasampalataya sa kanya't nakakagawa ng mabubuting bagay. Simula nun, nasira
na ang paghanga at ayaw ko na sa kanya!
February
17, 2016
Wednesday
Year IV-048
Wednesday
Year IV-048
7v-v. Kahit di naging maganda ang pakiramdam kagabi dahil sa napakinggan sa
balita'y nananatiling maginhawa at masigla ang umaga, dahilan kung bakit
ganadong-ganadong magising ng maaga't pumasok. Tanging mga kamag-aral ko pa
lamang ang naroroon pagkatungo sa Eskwela't ilang sandali pa, dumating na
si Sir Lanuncia. Sa oras ng Logic ay nagkaroon
kami ng Activity at habang isinasagawa iyon ay isa-isa ng
ibinigay ni Sir ang resulta ng pagsusulit. Sa pagkakataong iyon ay di
mapigilang kabahan subalit pumalit ang saya at parang nasa alapaap ang
pakiramdam ng makita ang resulta pagkat may katayugan ang natamong marka. Anong
hirap ng aming Activity ngayon at medyo nangangapa-ngapa pa
kaya panay ang tanong sa kamag-aral. Sa una'y halos sumakit ang ulo sa
kakaunawa pagkat nakakalito pero naging maayos at dumali ang buhay ng ituro ni
Sir.
7v-w. Maya-maya'y dismissal time na at dahil bumalik na raw
si Sir Barrion at magkakaroon daw ng pagsusulit sa Sikolohiyang
Pilipino, sinamantala ang oras sa pagrerepaso. Hindi naman makapagrepaso
pagkat maingay, hindi na lamang itinuloy at pinag-ukulan ang oras sa paggawa
ng Thesis. Pagkapasok ni Sir Barrion, laking gulat ko sa
nasilayan at malaki ang pinagbago niya pagkat di na ito ang dating may hitsura
at makinis ang mukha na sa unang tingin ay artistahin ang dating at di
mapigilang matawa pagkat kamukha na niya si Sun Goku. At para
siyang batik na tinubuan ng mukha pagkat kita pa ang bakas ng bulutong. Sa
pagpasok ni Sir ang pagsisimula ng pagsusulit at anong hirap pa rin, kaya ang
resulta, di man lamang nangalahati ang nakuhang marka't umiral ang pagkadimasya
sa dibdib.
7v-x. Nang mairekord ni Sir Sun Goku ang lahat ng aming
marka, isa-isa na niyang binanggit ang pangalan ng mga nakapasa at bagsak. Akala ko'y
mapapabilang sa mga bagsak pero laking tuwa pagkat pasado naman pala. Hindi
balak kumain ngayon gawa na nagtitipid kaya naisipang maki-sit-in sa
klase nina Ate Venus subalit pinalabas ni Sir Barrion.
Pahiya talaga ako ng gawin niya iyon at maging sa pag-uugali'y nag-iba na rin.
Tumungo na lamang sa Library at saktong nadatnang naroroon sina Eloisa, Gin
Rhead at Christian at non-stop muli
sa tsikahan. Sa saya nila kakwentuha'y nawaglit sa isipan ang di
katanggap-tanggap na pangyayari kanina. Ilang sandali pa'y tumungo na kami
ng Computer Laboratory. Tungkol naman sa Microsoft Powerpoint ang
itinuro sa amin ni Sir Ferdinand at nakakamangha sapagkat
marami kang pwedeng gawin na presentasyon na kakaiba at parang mahika.
7v-y. Daming alam na kabalbalan nina Ate Venus kaya di
mapigilang tumawa, ang ingay tuloy namin. Makalipas ang dalawang oras na tutok
ang mata sa Microsoft Powerpoint, lumabas na kami. Nakaligtaan
palang dalhin ang PE Uniform at di pa naman
nagpapasok si Ma'am Cariza kapag di iyon suot kaya sa halip na
tumungo ng Atlethic Center, sa Library na lamang
tumungo. Saktong naroroon sina Ate Venus at Emicka at
naisipang maglaro ng PANTS. Kolehiyo na kami subalit parang bumalik
sa High School at Elementary sa pinaggagawa
at ang saya. Gawa na walang maisip na isusulat na aangkop sa Kategorya,
nag-imbento ako ng pangalan at tawa kami ng tawa. Halos sumakit na ang dibdib
at sikmura sa kakatawa't muntikan ng atakihin ng hika pero ayos lamang pagkat
masaya. Dahil may klase pa sila, umalis na ang mga ito at kami na lamang
ni Gin Rhead ang natira.
7v-z. Tamang kwentuhan lang kay Kalvin at kaumay siya pagkat
puro kalandian ang inilalahad, gusto ko sanang ibahin ang usapan kaso'y sadyang
madaldal ito't di makasingit. Dakong Alas-sais na ng lisanin namin ang Library. Kahit
di ko ibig ang maglakad kung masaya naman silang kasama'y nakisama pa rin ako
sa paglalakad kaso ng makarating sa mall ay doon biglang
nakaramdam ng pananakit ng Sikmura. Mukhang matatagalan pa sila sapagkat may
mahalagang napag-uusapan ang kasamahan nila at gawa na di na matiis ang sakit,
di ko na nakasabay pa sila sa pag-uwi. Sa tindi ng namamayaning gutom, diretso
lamon ang ginawa pagkauwi't matapos ay panonood ng telebisyon. Dama na ng buong
katawan ang matinding kapaguran kaya hindi na nagpatumpik-tumpik pa sa
pagtulog.
February
18, 2016
Thursday
Year IV-049
Thursday
Year IV-049
7w-a. Masarap matulog kung may kalamigan ang panahon at nakakatamad mang
idilat ang mga mata dala na namamayani pa ang antok, kailangan ng awatin ang
sarili sa kama at mag-almusal. Ang saya at siglang kahapon pa nararanasan ay
nanatiling nasa kalooban at sana walang makapagpabago nito. Sa sobrang ganado
sa pagpasok ay napaaga ako ng dating at wala pang guro ni kamag-aral ang
nadatnan pagkadako ng silid. Sa paglipas ng mga sandali ang unti-unting
pagdating ng aking mga kamag-aral at kasabay nito ang papasidhing ingay.
Magkakaroon pala ng pagsusulit sa Exceptional Psychology kaya
habang wala pa si Ma'am ay nagrepaso kami. Ilang sandali pa, may isang
estudyante ang biglang pumasok at lundagan sa tuwa ng ianunsyong hindi
matutuloy ang pagsusulit ngayon. Dahil wala ring klase, Non-stop muli
sa tsikahan.
7w-b. Si John Ray lamang ang kakwentuhan ko ng mga oras na
iyon at mistulan itong komedyante sa harapan ko pagkat nakakatuwa. Hindi ko
mamataan sila Mary kaya kina Ate Cherylyn ako
nakisabay sa pagkain.
Matapos kumain ay bumalik na ko ng silid. Sa oras ng Education
5 ay isa-isa kaming tinawag ni Ma'am Joyce
(Geronimo) upang ipakita ang aming grado ngayong Midterm at
di ko na maiwasang kabahan, at iniisip na baka bagsak subalit di naman naganap
ang aking pangamba pagkat pasado, iyon nga lang ay kailangang bumili ng ticket pagkat
may kababaan ang natamong marka. Kahit gagamitin ang natitirang pera pambayad
sa Seminar mamaya'y ipinangbili na ng Ticket alang-alang
sa aking marka. Umangat naman ang grado subalit babahagya lamang pero ayos na
rin, ang mahalaga'y di bagsak.
7w-c. Sa oras ng Educational Psychology at dahil wala muli
si Sir Barrion, party-party muli ang mga
kamag-aral sa pag-iingay samantalang kami ay tumungo na ng Auditorium upang
dumalo ng Seminar subalit kung kailan naroroon na'y biglang
nagbago ang isip. Hindi pa kami kaagad umuwi at sinamahan si Christian sa
kanyang Audition upang suportahan. Nang makapasok na ito'y
saka lamang kami umalis at Goodluck sa kanya. Hindi ko pa talaga
ibig ang umuwi pagkat nakakabato kaya kahit may kalayuan, tumungo pa ng Cubao.
Habang mag-isang nililibot ang mga mall roon ay naisipan na
ring bumili ng papremyo para sa Demo teaching.
7w-d. Kagustuhan kong magbigay saya sa mga kamag-aral sa pamamagitan ng
papremyo kaya kahit may kamahalan kung suwak naman sa panlasa'y sinunggaban ng
bilhin at wala ng pakialam kung gumastos ng todo-todo. Magkandaubos halos ang
hawak na pera pagkat puro mamahalin at Sosyaling tsokolate ang binili tulad ng Hershey, sana
matuwa't maibigan nila ang aking papremyo. Dahil dun ay lalo pang nasasabik
para sa napipintong Demo Teaching. Sa layo at dami ng aking
nilibot sa Mall, labis ang natamong pagod pagkadating ng bahay.
Ibig ko sanang matulog kaso malapit ng gumabi't maghahapunan na din. Saka
lamang ako nakapagpahinga ng lubusan matapos manood ng telebisyon.
February 19, 2016
Friday
Year IV-050
7w-e. Magdamag na naranasang muli ang malamig na panahon, dahilan kung bakit
napasarap ang tulog at pahirapang magising ng maaga. Tirik na ng husto ang
haring araw ng mapagpasyahan ng isip na bumangon. Pagkabango'y gawaing bahay
agad ang siyang inatupag. Ilang sandali pa, kumain na ko at nag-ayos-ayos upang
sa muling pagpasok. Saktong nakapasok na si Ma'am Joyce (Lardizabal) pagkaalpas
ng yapak ng silid at tungkol naman sa Schizophrenia ang tinalakay
niya sa amin ngayon. Napakainterasado talaga ng aralin kaya walang ibang
itinutok ang pandinig kundi kay Ma'am lamang at marami pang natutuhan hinggil
doon. Namayani bigla ang takot ng mabatid na mas mataas ang posibilidad na
magkaroon ng ganun uri ng sakit ang mga taong madalas magbabad sa stressful na
gawain at mga taong may malawak ang kaalaman at kung ano-ano ang naipapasok sa isipan. Isa sa mga Sintomas
ng Schizophrenia ang pagkakaroon ng Delusion at
Hallucination na kung saan nakikita at naririnig mo ang di nagagawa
ng iba. Hirap din pala ang magkaroon ng Schizoprenia pagkat di
matatahimik ang buhay mo't di namamalayan na nakakagawa o nakakapagsalita ka na
ng kakaiba't mas malala pa sa baliw. Dahil may pagpupulong kami ngayon upang
gumawa ng Thesis, hindi muna ako umuwi't tumungo ng Library upang
hintayin sila Mary.
7w-f. Kay tulin nga naman ng takbo ng panahon sapagkat eksakto isang taon na
pala ang nakakalipas magmula ng gumawa kami ng Thesis doon sa
bahay ni Jed, tapos ito muli ang pagkakataon at magiging
abala't paspasan sa paggawa't sana kayanin namin. Nami-miss ko tuloy
ang mga dating kaibigan na sina Ella, Anne Rose at Enzo at
gusto ko na silang makapiling muli kahit na may di magandang naganap sa aming
pagsasama na siyang nagpabago sa kapalarang tinatahak ngayon. Habang mag-isang
nagmumukmok at nag-iisip ng malalim ang pagdating naman ni Mateo at
siya ang nakasama ko ng mga oras na inaantabayanan sina Mary. Ang kisig niya
talaga't maabilidad pa subalit sayang lamang pagkat dinaig pa ang mga bebot sa
kalambutan kung kumilos at masyado pang pakwela, nalibang at naalis tuloy ang
pagkainip ko dahil sa kanya. Makalipas ang ilang sandali ng dumating si Mary at
sumunod naman sila Ate Venus at Janna. Sa bahay
nila Ate Venus namin napagpasyahang gumawa ng Thesis at
sa paggawa pa lamang ng literatura, pagal na pagal na sa hirap hanggang sa
mapagtanto ng aming pinuno na baguhin ang topic at metodo.
7w-g. Ang nakaka-pressure pa pagkat sa susunod na
linggo na ang pasahan, iisa lamang ang laptop kaya iisa din ang
kumikilos at kailangan matapos ng isa bago ang kasunod. Iba na talaga ang
makakamtang buhay kapag kolehiyo ka't kailangan ihanda ang sarili sa puyat at
pagod na sasagupain at bawal muna ang relax. Nang ako na ang
nakasalang sa paggawa ng literatura ay nang-udyok bigla si Ate Venus kina Mary na
sumayaw. Habang abala ako sa
pag-research ng literatura'y tila wala ng bukas kung makasayaw ang
mga kasamahan at dami kong halakhak sa kanilang galaw. Parehas kaliwa ang paa
ko't di ibig ang sumayaw subalit dahil panay ang pangungulit nila, napasubo na
din sa sayawan.
7w-h. Habang naindak sa pagsayaw ay di ko alam kung anong dapat na
maramdaman, kung mahihiya ba o maaliw. Ang huhusay nilang sumayaw at nakukuha
ang moves subalit pagdating sa akin ay madalas ay palya. Sa
kakasayaw, halos manlupaypay na sa tindi ng pagod. Sa katulinan ng oras ay di
namalayang inabot na ng gabi sa kanila't kailangan ng magpaalam. Malapit ng
ikasiyam ng makarating sa bahay at kahit lugmok na ang mata sa tindi ng pagod,
kailangan ko pang asikasuhin ang kakailanganin para sa Demo teaching.
Bukas na ang aming demo teaching at todo-todo na ang
paghahanda sa kagustuhang maging maayos ito't walang makitang butas.Goodluck sa
akin at Diyos na ang bahala.
February 20, 2016
Saturday
Year IV-051
7w-i. Ngayong araw na ang aming Demo Teaching at ito ay
tuloy na tuloy kaya ang kabang kagabi pa nararanasa'y papasidhi na habang
lumilipas ang mga oras. Kinakabahan man pagkat naiiba ito sa reporting,
may pagkasabik naman sa kalooban pagkat magpapalaro ako at mamahagi ng papremyo
kaya pagkagising, ang isusuot agad ang hanap at inasikaso. Patuloy na umiiral
ang kasabikan kung kaya may kasiglahan akong umalis ng bahay. Sa sobrang
pagmamadali't dami ng naglalaro sa isipan ay biglang sumagi sa isipan na
nakaligtaan palang dalhin ang lesson plan kung kailan nasa
biyahe na. Napalitan ng pangamba't pagkabahala ang kaninang loob na nag-uumapaw
sa kasiglahan, problemadong-problemado na ko ng panahong iyon at di na alam ang
gagawin. Ang tanga ko talaga't dahil diyan ay mukhang magkakaaberya ang
aming demo teaching at bahala na mamaya. Hindi pa din naka-save sa
Cellphone ang ginawang presentasyon kung kaya tumungo muna ng Computer
shop upang i-save subalit nagkaproblema pagkat nagloloko ang aking Cellphone.
7w-j. Labis-labis na ang pagkabalisa pagkat nagkasabay-sabay ang pagdating ng
mga problema at mukhang makakasagabal iyon sa aming Demo
teaching, hindi naman makakapayag na maganap iyon kaya gumawa ng
paraan. Kaunting oras na
lamang ang hinihintay bago magsimula ang Demo teaching kaya
natataranta na. Saka lamang nakahinga ng maluwag ng makagawa ng paraan at
nawa'y maging maayos at maganda ang aming pag-uulat. Habang wala pa si Ma'am
Joyce (Geronimo) ay paspasan kami sa paghahanda't sasamantalahin
hangga't may natitira pang oras. Kumabog ng husto ang kaba sa dibdib sa
pagpasok ni Ma'am at parang nahaharap ako sa kaparusahang bitay. Bago kami
magsimulang mag-ulat, nagpalaro muna sina Hilary at Beverly.
Naging masaya naman ang palaro nila't nakakaaliw pa subalit may kahirapan at di
nakakasunod ang iba. Ng ako na at dinadaga man ng kaba'y nilakasan ang loob na
magsalita upang sabihin ang Mekanismo ng ipapalaro.
7w-k. Habang nagsasalita'y tila kakaunti lamang ang nakikinig at karamihan sa
kanila, may kanya-kanyang pinagkakaabalahan na siyang ikinayamot ko. Lalo pang
sumidhi ang nadaramang inis sa kalooban ng magpalaro na't kakaunti lamang ang
nakikipagpartisipasyon at di ko maintindihan kung bakit ganun sila. Buong akala
ko, magiging masaya't maaaliw sila sa aking palaro, nagkamali ako at ang ilan
naman na nakiki-cooperate, halatang napipilitan. Sa kanilang mga
ipinapakita'y ipinapamukha sa akin na di interesado ang aking palaro at ramdam
ko na iyon kaya darating na sa puntong ibig ng mag-walk-out subalit
magawa pagkat nakasalalay ang matatamong grado. Natapos ang palaro ko na tila
wala man lang nangyari at di nag-enjoy ang lahat.
7w-l. Ang kinapupuyos pa ng damdamin ko, kung sino pa ang di nakipag-participate,
sila pa ang malakas lamamon ng ipinamahagi kong papremyo at magaling lang sila
pagdating sa diyan. Mabigat at masama na ang loob ko at parang ayaw ko ng
mag-ulat pagkat pakiramdam ko'y di naman sila makikinig at wala pang mga modo
ang iba subalit nag-ulat pa rin. Nagniningas na ang mga mata sa tindi ng galit
subalit ginawa pa ring maging mahinahon sa pagsasalita. Matapos ang pag-uulat,
nagbigay ng kanya-kanyang Feedback ang mga kamag-aral maging
si Ma'am Joyce. Lalo pang ikinadismaya ng dibdib pagkat puro
negatibo ang mapapakinggang komento't napapayuko na lamang ako. Natapos nga angDemo
teaching, nag-iwan naman ito ng bigat at kasawian sa kalooban.
7w-m. Ang sakit sa dibdib kapag may bagay kang pinaghandaan at pinaghirapan,
tapos mauuwi lamang sa wala't ganon na ganon ang nangyari sa akin ngayon.
Dala-dala ko na nga ang bigat ng kalooban, sa di inasahan ay nawalan pa ngwallet.
Puro marahil di magaganda ang nangyayari sa akin ngayong araw at minalas naman
ng lagay. Sa oras ng Education Psychology, nagkaroon kami ng
pagsusulit para sa Midterm, hindi naman ako makapagsagot at
isip ng maayos dala na may dinaramdam at may pinoproblema pa, nanghula-hula na
lamang. Pagdating ng bahay, lahat ng pagkadismaya at sama ng loob, itinulog na
lamang. I'm so disappointed at di ko naiibigan ang mga
nangyayari ngayon, subalit makakayang lampasan ito. Nabigo man ako sa panahong
ito, sisiguraduhing makakalasap na ng pagkapanalo sa susunod. Malapit ng gumabi
ng ako'y magising at kahit paano, nabawasan ang kabigatan ng kalooban. Wala
akong ginawa ng gabing iyon kundi magpakasasa sa panonood ng telebisyon upang
makaligtaan ang mga di kanais-nais na pangyayari kanina na tila bangungot na
ang dating sa akin.
February 21, 2016
Sunday
Year IV-052
7w-n. Nanatili pa ring mabigat ang kalooban buhat ng kahapong nalugmok ang
sarili sa pagkadismaya. Pilit kong inaalis sa isipan ang mga pangyayaring di
katanggap-tanggap para maibsan ang sakit kaso hindi madali at basta-basta't
marahil ay nangangailangan ito na palipasin ng ilang araw. Sa sama ng loob ay
ibig na itong ilabas kaso di ko alam kung sino ang pagbubuhusan. Labis akong
nagugulahimanan at di alam kung anong gagawin. May mga teynga nga ang mga taong
nakapaligid sa akin, wala naman handang magbukas para dinggin ang hinanakit ng
kalooban kaya huwag na lang at baka masaktan pa lalo ako kapag nakaramdam muli
ng pagkadismaya. Pagkagising ay gawaing bahay agad ang siyang inatupag, lahat
ng natitirang hinanakit, sa pagwawalis at papunas-punas ibinuhos. Bakit ganyan sila
sa akin, sa iba ayos at nakikinig pero pagdating sa akin ay parang teyngang
kawali at madalas ay binabalewala ang mga sinasabi. Pakiramdam ko, balewala sa
kanila't parang walang puwang sa buhay nila! Ayos lang sa akin kung mangyari
ito sa unang pagkakataon, kaso paulit-ulit na.
7w-o. Ang sakit isipin na maraming tao ang may ayaw sa'yo at di interesado sa
mga sinasabi mo kaya di magawang makinig. Pilit kong iwinawaksi ang mga
naglalaro sa isipan kaso di mapigilan ng loob na magdamdam. Balak ko sanang
ilahad kila ina ang nasa saloobin, kaso baka di nila maunawaan kung anong
pinagdaraanan, huwag na lamang. Marahil ay may nakikita silang kakaiba sa akin
kaya di nila ako magawang tanggapin. Matapos mananghalian, walang ginawa
sa maghapon kundi matulog at minsan ay magmukmok. Habang lumilipas ang mga
sandali'y unti-unti ng nababawasan ang dala-dalang hinanakit sa dibdib, kaso mukhang
di pa ko handang kaharapin muli at makita ang pagmumukha ng mga kamag-aral
bukas kaya tila di ko ibig ang pumasok at pahupain muna ng lubos ang init ng
nadarama.
February 22, 2016
Monday
Year IV-053
7w-p. Dalawang oras na ang nakakalipas magmula ng mangyari ang bagay na di
katanggap-tanggap subalit nanatiling nadarama ang kabigatan ng loob, parang di
ko ibig ngayon ang pumasok pagkat ayaw pang makita ang pagmumukha nila't
makahalubilo. Marahil ay kailangan munang palamigin ang nasa loob upang sa gano'y
pagdating ng panahon na haharap muli sa kanila'y wala ng hinanakit pa sa dibdib
at makakaya na. Hanggang ngayon ay di pa rin maka-get over at
hinggil pa rin doon ang laman ng isip. Dakong ikapito na ng nagising
ako't nag-almusal. Nakakabato sa bahay at ng mapagtantong magiging ganoon ang
aking kasasapitan, binago ang isip at napagpasyahang pumasok na. Kinamumuhian
pa ng loob ang mga kamag-aral sa Dash 3 kaya naisipan kong
maki-sit-in sa Dash 2.
7w-q. Habang wala pa silang guro, tamang kwentuhan at kamustahan muna at na-miss ko
sila. Maingay nga ang Dash 2 at magugulo subalit nasasabihan
naman, di gaya ng Dash 3 na tila walang pakialam at
disiplinado pa sila.
Ilang saglit pa'y pumasok na ang kanilang guro na si Sir Jigo, tila
mistulan akong Sorbetes na unti-unting natutunaw habang kanya'y nilalapitan at
bumilis ang tibok ng puso ng bigla niyang tapikin ang likod ko't kinamusta.
Napakabusilak talaga ng kalooban ni Sir Jigo at kahit ilang
buwan ko na siyang di professor, di niya kinalimutan ang pinagsamahan
namin at Welcome na Welcome ako sa kanya sa pag-sit-in.
May pagkakataon na dapat akong aminin sa kanya ang nadarama kaso, nahihiya
ako't huwag muna sa ngayon. Nabigyang kulay at saya ang araw ko ng gawin niya
iyon at siya ang nag-alis ng kabigatan ng loob. Hindi sila nagklase kundi
inasikaso lamang ang paggawa ng Theory at habang siya'y
pinagmamasdan ay ugali na niya ang makihalubilo sa mga Estudyante at sa kanyang
tingin ay kapantay niya lamang kami sa katayuan.
7w-r. Ilang sandali pa, lumabas na kami ni Ava at tumungo
sa Canteen.
Pagkadako ng Canteen ay saktong naroroon sina Eloisa, Christian, Kalvin
at Gin Rhead, walang humpay muli kami sa kwentuhan at lokohan.
Matapos kumain at dahil balak muling maki-sit-in sa Dash 2,
tumungo na kami ni Eloisa ng silid. General Botany ang
asignatura nila ngayon at si Sir Abastillas ang kanilang guro,
medyo may edad na't nangungulubot na rin ang mga balat pero di pa mahina ang
kanyang tinig at nadidinig kahit may kaingayan ang buong silid. Maya-maya at sa
ingay ng mga kamag-aral sa Dash 2, nagulantang ang dibdib ng
biglang sumigaw si Sir at di ako makapaniwalang ganon siya ka-terror.
Umiral ang takot ko't pakiwaring papatayin niya kami habang pasigaw na
sinesermunan at parang lilipad ang mga upuan at mesa.
7w-s. Ang kaninang nuknukan sa ingay, tila dinaig pa ang sementeryo sa
katahimikan ng magpakita ng bangis si Sir Abastillas. Ilang sandali
pa'y nagsilabasan na kami't nanguha ng mga dahon. Hindi pala biro ang binubuno
nila araw-araw sa asignaturang ito pagkat kukuha sila ng mga dahon kung anuman
ang isinulat sa papel at iyon ang magmimistulan nilang maikling pagsusulit.
Saktong tanghaling tapat pa ang kuhaan ng mga dahon kaya halos maligo na sa
Sariling pawis at matigang. Kahit di naman ako kabahagi sa kanilang pagsusulit,
tumulong na rin sa pamimitas ng mga ipinapakuhang dahon at ako ang tagabitbit
ng lagayan.
7w-t. Mabuti na lamang, di ko kinuha ang asignaturang iyon pagkat nakakapagod
at nakakauhaw ang paghahanap at pangunguha ng dahon. Makalipas ang higit sa
dalawang oras na pakikibaka sa arawan, sa wakas nakumpleto na rin ang
hinihinging dahon at tumungo na ng Faculty. Parang di na kami
kolehiyo pagkat amoy araw na at ang iba, lusyang na ang kagandahan. Matapos ang
kanilang asignatura't sa halip na umuwi, tumungo pa kami sa SM
Fairview at nagpalipa-lipa. Hindi ko lamang magustuhan ang ipinapakita
nila sa akin lalong lalo na si Christian na napakasagwa't kung
makaakbay kay Eloisa ng matagal at yakap, akala'y sila na, di
na siya nahiya. Masakit-sakit na rin ang paa ko sa kakalakad at mukhang wala pa
silang balak umuwi, humiwalay na ko. Sa gutom ay diretso lamon ako pagdating ng
bahay at matapos ay itututok ang mata sa panonood ng telebisyon. Kahit paano'y
may magaganda ding nangyari sa araw na ito na nagtanggal ng kabigatan ng loob.
Pasalamat na lamang at nakaya itong lampasan.
February 23, 2016
Tuesday
Year IV-054
7w-u. May kasiglahan at ganda ang salubong ng umaga sa aking paggising at
animoy bahaghari ang hinihigaan ko kasama siya. Pagkabagon, kaagad ay nag-almusal
na ko't inasikaso ang gawaing bahay. Pagsapit ng Alas-dyis ay inihanda ko na
ang sarili para sa pagpasok muli. Magkakaroon pala kami ng pagsusulit sa Abnormal
Psychology kaya habang may oras pa'y nanatili muna sa Lobby at
nagrepaso. Makalipas ang ilang sandali, tumungo na ko ng silid. Sa pagpasok
ni Ma'am Joyce (Lardizabal) ay umiral ang kaba sa
kanya-kanyang mga dibdib. Wala pa halos narerepaso kaya todo welgang
ipagpaliban na lamang ang pagsusulit subalit di nabakli ang paninindigan ni
Ma'am at tuloy na tuloy pa rin. Nangamote ako ng lubusan sa hirap ng pagsusulit
at kainis pagkat madalas ay name-mental block, ang resulta'y di ako
nakapasa't nanumbalik muli ang kabigatan ng loob.
7w-v. Tanggap ng loob ang natamong marka, siyempre kinulang sa panahon upang
magrepaso, ang di matanggap ay lagi na lamang ako nabibigo't di man lamang
makalasap ng kabiktoryahan.
Hindi pa ko umuwi at tumungo ng Library pagkat may
pulong muli pa sa paggawa ng Thesis. Habang patungo'y saktong
namataan amg kagrupong silaAte Venus at Vladimir at
maya-maya'y dumating na sina Mary, Eloisa at Gin
Rhead. Minalas lamang ng lagay pagkat di pa nakakagawa ng Dayagram at
ngayon na deadline upang ipatingin kay Sir Barrion,
may pagmamadali tuloy kaming kumilos sa paggawa niyon. Bawat oras o kahit
minuto lamang ay mahalaga habang nagkukumahog na tapusin iyon sa kagustuhang
makahabol. Nang iyon ay matapos, dumako na kami kung saan naroroon si Sir
Barrion. Marami itong inaasikaso kaya di namin agad naipa-check,
naghintay muna kami. Ng maipatingin ay laking tuwa namin pagkat naaprubahan din
sa wakas. Pagkatapos ay tumungo na kami ni Vladimir sa bahay
ni Ate Venus.
7w-w. Pagkatungo namin ni Vladimir sa Capitol kung
saan naninirahan si Ate Venusay halos maligaw na pagkat di kabisado
ang patungo sa kanila. May kainiitan pa naman ang panahon kaya labis ang pagod
at tagaktak ng pawis habang naglalakad at hinahanap ang bahay nila. Kahit
malabo ng matunton at ibig ng isip na umuwi na, nagpatuloy pa rin sa paghahanap
hanggang sa wakas ay natunton din ito. Wala kaming ibang ginawa kundi
pag-usapan ang hakbang sa paggawa ng Thesis at gumawa ng mga
tanong. Habang abala sa paggawa ng mga tanong ang paglagok nila ng alak.
Si Mary na tahimik at babaeng-babae kung kumilos ay di
akalaing marunong palang lumagok ng alak at dinaig pa ang barako. Sa aming
magkakasama, kami lamang ni Vladimir ang bukod tanging di
umiinom at di ko talaga hilig ang uminom ng niyan.
7w-x. Maya-maya pa'y biglang nalasing si Gin Rhead at grabe
pala ito malasing pagkat nagiging iba ang kanyang mga kinikilos at kung ano-ano
ang lumalabas sa bibig na di niya pinag-iisipan. Habang sinusumpong ng
kalasingan si Gin Rhead, hindi namin mapigilan ang humalakhak
at halos sumakit na nga ang sikmura. Tuluyan ng nalasing si Gin Rhead kaya
nawala na ang pokus sa paggawa ng Thesis at sumayaw na lamang
kami. Kahit parehas kaliwa ang paa'y napasubo pa rin sa pagsayaw at kakapagod
subalit enjoy naman at masaya. Dakong gabi na ng magpaalam
kami kina Ate Venus at habang nasa biyahe'y bigla kong
naranasan ang pananakit ng Tiyan. Sa sakit ng tiyan ay ibig na talagang umuwi
subalit sinamahan pa sina Eloisa sa Fairview Terraces upang
bumili ng pangpahimasmas kay Gin Rhead. Bahagya naman nabawasan ang
pananakit ng Tiyan pagdating sa bahay at sa tindi ng pagod, kaagad ng natulog.
February 24, 2016
Wednesday
Year IV-055
7w-y. Maliwanag na sa labas ng magising at bumangon. Bago pumasok at dahil
ilang araw akong mawawala sa bahay upang gumawa ng Case Study,
ako'y nag-impake muna. Sa dami ng inimpake'y anong bigat ng aking dalahin sa
pagpasok. Pagkaalpas ng silid ay laking gulat pagkat wala halos katao-tao
subalit naroroon si Sir Lanuncia. Dahil sadyang napakaunti lang
namin, hindi na nagturo pa si Sir at nagpasagot lamang ng activity.
Maya-maya'y nagkaroon kami ng Oral Recitation at patay, wala
akong gaanong alam! Sikolohiyang Pilipino ang sumunod naming
asignatura't dala ng gutom at habang wala pa si Sir Barrion ay
kumain muna kami.
7w-z. Pagkatapos ay bumalik na ng silid at saktong naroroon na si Sir.
Nagpatsek lamang kami ng kanya-kanyang ginawang Questionaire. Nang
makapagkonsulta ang lahat, saka lamang nagsimulang magturo si Sir
Barrion. Busog at buhay na buhay nanaman ang karamihan sa mga kamag-aral
pagkat tungkol muli sa pakikipagtalik ang laman ng usapan at Call boy.
7x-a. Inosente ang isip sa kanilang mga kuro-kuro kaya nanahimik na lang at
nakikinig pero itong si Sir, daming alam hinggil dun at tila naranasan na
niyang maglabas, gumulong at mapatungan, sa mura nitong edad at nakakapangduda
siya. Minsan ay natatawa
na lamang kapag may nababanggit na salitang di dapat bigkasin at may bagong
terminong pumapasok sa isipan. Basta usapin hinggil diyan ay magaling si Sir
Barrion at naumay ako sa mga pinagsasabi niya kaya ng kainan, hindi na
makakain pa at nawawalan na rin ng gana.
7x-b. Matapos kumain ay tumungo na ng Computer Laboratory.
Paggawa lamang ng Powerpoint presentation ang siya naming
inatupag sa buong oras na iyon at ito'y di biro pagkat kailangan presintable't
di nakakalula sa mga manonood. Ilang sandali pa'y tumungo na kami ng Covered
Court. Sa oras ng PE, itinuro ni Ma'am Cariza ang
bagong skills sa paglalaro ng Basketball at
ilang saglit pa'y inensayo namin ang sinabi niya. Madilim-dilim na ng matapos
ang aming PE Class at sinamahan si Beatriz sa
pag-iimpake pagkat ngayon na ang tulak namin sa kanila sa Taguig.
7w-c. Wala pa si Eloisa ng mga oras na iyon at palagay ko
hindi matutuloy ang aming gayak. Medyo tinatamad na rin ako kaya di na ibig ang
sumama pa subalit kailangan itong gawin alang-alang sa aming Case Study. Habang papalabas
kami ng Campus, sa wakas ay namataan na rin si Eloisa at
kumain muna kami bago bumiyahe. Sa layo ng aming biniyahe ay dakong Ikasampo na
namin narating ang Taguig.
7x-d. Ang ganda't lawak ng bahay nina Beatriz at aakalaing
nakatira ka sa Mansyon. Saktong naroroon ang nanay nito at itinuro niya sa amin
kung paano pakitunguhan ang mga batang ia-assest namin sa Case
Study at iyon ay di basta-basta pagkat kailangan laliman ang pag-unawa
habang sila'y kinakausap. Mabuti na lamang at guro ng Special Education ang
ina ni Beatriz kaya mukhang mapapadali ang amimg assesment.
7x-e. Pagkatapos ay sinimulan namin pag-usapan kung anong gagawin at maglatag
ng mga kakailanganing kagamitan at katanungan. Malalim-lalim na ang gabi at
mugtong-mugto na ang mga mata na tila ibig ng pumikit subalit di maari pagkat
marami kaming inaasikaso at di pwedeng paabuting ng bukas. Balak sanang
magpuyat subalit di ko na kinaya pa ang namamayaning antok, nakatulog na ko.
Iba pa rin ang sarap at komportableng pakiramdam na higaan kapag na nasa sarili
kang bahay.
February 25, 2016
Thursday
(People Power Revolution)
Year IV-056
7x-f. Napasarap ang aming pagtulog kaya dakong Ikapito na pala ng umaga ng
kami ay magsigising. Pagkagising ay diretso na ko sa pagligo. Habang naliligo
at sa di sinasadya'y nasira ko ang bathroom Shower nila.
Anumang pihit o paraan upang mapatahan sa pagbuhos ang kanilang Shower ay
wala pa rin at nakakataranta. Gulong-gulo na ko at di na alam ang gagawin kaya
kahit di sariling pamanahay ay napasigaw na ko. Mabuti na lamang at naayos
kaagad ng kanyang kapatid kaya di nagbaha at nawala ang pangamba sa
dibdib. Trip ko pa naman ang gumamit ng Shower pero
di na maaari at baka masira ko muli. Pagkabihis at handa ng lahat ng
kakailanganing kagamitan, tumulak na kami sa East Rembo, Makati,
napiling lugar kung saan namin isasagawa ang Assessment. Bago namin
simulan ang assessment, tumuloy muna sa bahay ng Lolo't Lola
ni Beatriz at nakipagkilala sa kanila. Nakakatuwa silang
dalawa at kahit matatanda na'y nagagawa pa ring maglambingan sa isa't isa at
kakakilig. Ilang sandali pa'y tumungo na kami sa bahay ng unang batang aming
isasailalim sa Assessment. Darrel ang pangalan ng
bata at sila Beatriz at Janna muna ang nag-assest sa
kanya.
7x-g. Siya ay mayroong Learning Disabilities at nahihirapang
magsulat at magbasa ng maayos subalit sa kabila na may ganoong uri ng
kapansanan, mahusay siya pagdating sa Matematika at ang nakakabilibib pa'y
marami na siyang naiuwing karangalan at nakakapagbigay ng inspirasyon. May
angking talino si Darrel pagdating sa ibang bagay subalit
tahimik lamang ito at mahiyain. Habang ina-assess nina Beatriz ang
bata, kami naman ni Eloisa ay nakikipagkwentuhan sa kanyang
ina at katuwang kausap. Medyo kalam na ang aming mga Sikmura at tanghaling
tapat na kaya matapos ang Assessment kay Darrel, kumain
muna kami. Nang makapagpananghalian ay dumako naman kami sa bahay ng susunod na
batang aming isasailalim sa Assessment at siya si Mariyeth.
7x-h. Siya ay mayroong Down Syndrome at Learning
Disabilities at hindi siya katulad ni Darrel na may
kakaibang talino pagkat nahihirapan siya sa lahat ng bagay, magsulat, magbasa
at magbilang subalit nakakapagsalita. Nahihirapan din siyang unawain kung ano
ang sinasabi namin at di tugma ang kanyang mga tinutugon subalit makwela at
nakakatuwa. Sa katunayan ay mahilig siyang makipag-selfie sa amin
at nakakatawa siya kapag magre-react. Dahil nakakatuwa at makulit ay
tumagal ang aming Assessment kay Mariyeth. Pagkatapos ay
laking tuwa ng loob pagkat tapos na ang mabibigat na problema sa Case
Study at paper works at Documentary na
lamang ang kakailanganing tapusin.
7x-i. Sa halip na umuwi na ay tumungo pa kami sa Market Market at SM
Aura at namasyal-masyal. Pagkadako namin sa may Skygarden ay
mahalina ng labis ang mga mata pagkat maraming makikitang magagandang tanawin.
Wala kaming ibang ginawa kundi magkuhaan ng litrato sa isa't isa maging sa mga
nagtatayugang mga gusali. Sa tayog ng aming kinalalagyan ay kitang-kita ang
buong Bonifacio Global City maging mga kabahayan
at Establishimento sa Taguig at nakakaaliw pagmasdan. Sa
kakapamasyal at gala, inabot na kami ng gabi sa pag-uwi at sumakit ng husto ang
paa subalit ayos lamang pagkat maraming naranasang magaganda at masasaya at isa
ang araw na ito sa di malilimutan. Matapos namin kumain ay sinimulan na ang
paggawa ng Paper works sa Case Study at ito'y
puyatan muli.
February 26, 2016
Friday
Year IV-057
7x-j. Sumapit na ang kalagitnaan ng gabi at ibig na ng matang pumikit pagkat
namumugto na sa antok subalit hindi pa maari't kailangan tapusin ang Paper
Works. Sa dami ng dapat gawin ay nai-stress na ko at di na
nakakapag-isip ng maayos at kahit madaling araw na ay wala pa ring
tulugan. Pagsapit ng Alas-dos at sa tindi na rin ng namamayaning antok, kahit
di pa tapos ang Paper works ay di na napigilan ang sariling
matulog. Kahit labis-labis ang pagpupuyat ay huwag naman sanang magkasakit. Dakong
Alas-sais na ng magising at kahit inaantok pa'y kailangan ng bumangon at
mag-ayos-ayos pagkat ngayon na ang alis namin pabalik. Nag-almusal muna kami at
matapos ay sinimulan na ang pag-iimpake at pagbibihis. Sa dami ng nagasta
kahapon ay pakiwaring kukulangin na sa pamasahe at lubhang kakaunti na lamang
ang natira sa pitaka.
7x-k. Di ko naman ibig ang mangutang sa kanila pagkat nakakahiya at isa pa ay
malapit lamang ang Condo kung saan nakatira ang ate kaya
naisipang sa kanya na lamang manghingi ng pera. Humiwalay na ko sa kanila pagkadaan
ng Bonifacio Global City at makalipas ang ilang buwan ay di
akalaing makakatungtong muli ako sa ganong kagandang lugar at laki na din ng
pinagbago kaya mukhang maliligaw ako. Pagkadating ko ng Forbeswood
Heights kung saan nangungupahan ang ate, siya na lamang ang nadatnan
ko at nagbibihis pa lamang para sa pagpasok nito. Magkalapit ang Dugo namin
subalit nakaka-intimidate siya lalo na nung bigla akong tarayan at
nakakasakal pagkat ang higpit niya sa akin. Nawala na tuloy ng lakas ng loob na
manghingi ng pera subalit pinakitunguhan pa rin ito ng maayos at sinamahan sa
kanyang pag-aalmusal. Matapos mag-almusal at pagkabigay niya ng pera ay wala ng
ano-ano pa kong umalis. Sa layo ng aking biniyahe, malapit ng sumapit ang
Alas-onse ng makarating sa bahay, sa wakas at nakauwi din.
7x-l. Matapos mananghalian ay dahil pagod ay diretso ako sa pagtulog at
bandang hapon na nagising. Pagkagising ay tumungo ako ng Computer Shopupang
ipaimprinta ang Questionaire para sa interview.
Unang beses ko pa lamang ito gagawin na makikiharap sa ibang tao para
kapanayamin kaya di maiwasang kabahan at mahiya. Pagkalimbag ay at kahit
nahihiya man, alang-alang sa Thesis ay sinimulan ko ng mag-interview ng
mga Waray. Mabuti na lamang, marami akong kakilalang Waray kaya
di nahirapan sa paghahanap at isa na roon ang Nanay ni Regine (Cebrero)
at Poypoy. Sa dami ng aming napag-usapan at napasarap ay inabot na
ko ng gabi sa pakikipagpanayam. Pagkatapos at ng makaramdam na ng gutom ay saka
lamang iyon itinigil at kumain. Lumalalim na ang gabi kaya di na itinuloy pa
ang pakikipagpanayam at naisipang ipagpabukas na lamang.
February 27, 2016
Saturday
Year IV-058
7x-m. Inagahan ko sa paggising sapagkat marami pa kong dapat interbyuhin para
sa aming Thesis. Nanay naman ni Myca ang una kong
nakapanayam at kay titipid ng kanyang kasagutan. Sumunod ay si Ate Mimi,
natutuwa naman ako pagkat napakaraming impormasyong nakuha sa kanya hinggil sa
kultura nila bilang Waray at talagang bukas na bukas siya sa akin.
Sa kanyang mga isinasalaysay, hindi lamang sa kanilang kultura maging sa buhay
niya ay napakabait nito at matulungin. Sa katunayan ay tulungan pa kong
maghanap ng mga Waray upang kapanayamin at napadali ang gawain
ko dahil sa kanya. Matapos kong kapanayamin ang mga Waray, Bulakenyo naman
at tumulak na sa Bulacan.
7x-n. Kahit may kalayuan mula sa amin ay sa Norzagaray, Bulacan ko
naisipang isagawa ang pakikipagpanayam. Hindi naman ako nahirapan na makahanap
ng taong kakapanayamin subalit di pala biro ang buhay mananaliksik sapagkat
hiya ang pangunahing kalaban at kailangang labanan iyon, idagdag pa ang init ng
panahon at gastos sa pamasahe.
Kasapi ng Iglesia ni Cristo ang kauna-unahang
respondenteng aking kinapanayam at maayos naman ang pakikitungo gaya kung paano
siya pinakitunguhan subalit nahirapang makakalap ng impormasyon hinggil sa
pamahiin sapagkat di sila naniniwala roon. Ang sumunod naman ay matanda na at
halata sa kanyang walang ganang sumagot subalit napipilitan dahil kaharap ako.
Sa kakalakad ko, makahanap lamang ng taong kakapanayamin at kakasulat ng
kanilang mga katugunan ay pagod at gutom ang inabot ko.
7x-o. Maya-maya may isang matandang babae naman akong kinapanayam at
nakakalibang siya pagkat nakakatuwang kausap at kahit matanda na at ulyanin ay
nagagawa pa ring magpasaya ng tao.
Laking tuwa ko ng magmagandang loob ito sa akin at tamang-tama pagkat
kanina pa kumakalam ang sikmura. Siya ang nagtanggal ng pagod na aking taglay
at labis ang pasasalamat sa kabutihang loob na ipinakita sa akin. Sa damu
ng Bulakenyo na aking kinapanayam ay inabot na ng dapit-hapon
doon. Mukhang gagabihin ako kung ipapagpatuloy pa kaya minabuting huwag ng
tapusin at umuwi na. Medyo malayo talaga ang Biyahe at trapik pa kaya ginabi na
nga ako sa pag-uwi. Matapos manood ng Telebisyon at dala na hapong-hapo na sa
pagod ay kaagad ng natulog. Hindi ko akalain na nakakapagod ang ginagawa ng
isang mananaliksik.
February 28, 2016
Sunday
Year IV-059
7x-p. Bagsak na bagsak kagabi ang buong katawan kaya tinanghali na ng gising.
Matapos mag-almusal at bilang libangan ay pagtitinda muna ang inatupag ko.
Kahit sa panahon ngayon ay napakarami naming gawain pagkat bukas na ang pasahan
ng Thesis sa Sikolohiyang Pilipino at itong
Linggo na rin ang pasahan ng Case study sa Exceptional
Psychology ay nagagawa pa ring mag-relax at di rin maganda
kung puro Stress ang pinapairal. Matapos ang obligasyon sa
pagtitinda, gawaing bahay muli ang siyang inatupag ko.Pagsapit ng hapon at
tinatamad man akong tumungo sa bahay nina Ate Venus pagkat
parati na lamang umaalis ay walang magagawa at kailangang gawin para
makapagpasa ng papeles ng aking mga Interviewers.
7x-q. Mukhang matatagalan pa marahil bago makapaghinga ng lubusan. Saktong
naabutan ko pa si Ate Venus at nadatnang nagbibihis. Dahil may
pupuntahan siya, pagkabigay ng Interview paper ay di na ko
nagtagal pa sa kanila at kaagad ng umalis. Hindi ko pa ibig ang umuwi at
tumungo muna sa Novaliches Bayan upang magsimba. Pagkasimba sa Our
Lady of Mercy Parish ay biglang sumagi sa aking isipan ang mga ala-ala
nung panahon na bata pa ako at doon kami parati nagsisimba ng Tita
Susan tuwing Linggo at kapag Semana Santa at madalas ay ginagawa ko
yung playground.
7x-r. Makalipas ang Sampung Taon ay di akalaing makakaalpas muli ako sa
Simbahang iyon at bukod pa roon ay maraming ala-ala ang biglang naglaro sa
isipan. Nagdasal muna ako matapos ang misa at maya-maya'y umuwi na. Kinagabihan
ay umiral ang kaba sa dibdib sapagkat bukas na ang Pasahan ng Thesis at
huwag sana maganap ang bagay na pinakamasaklap, ang i-reject ang Thesis at back
to Zero kaming lahat. Pasasaan pa't matatapos din ito at sa susunod na
pasukan ay gagawa na lamang ng paraan upang iwasan yang si Sir
Barrion. Nakakaantok na ngang magturo, akala pa kung sino magbigay
ng Thesis na pagkahirap-hirap at di man lamang inisip ang
gastos. Akala ko, masaya siyang magturo subalit nagkamali ako.
February 29, 2016
Monday
Year IV-060
7x-s. Sumapit nanaman ang araw ng Lunes kaya maaga muli ang aking gising para
pumasok sa Eskwela. Sa halip na sigla ang siyang sumalubong sa umaga ko ay
kaba't unti-unti itong sumisidhi habang lumilipas ang mga oras. Pakiramdam ko
ay parang may mangyayaring di maganda at di lamang tungkol sa Thesis ang
dahilan kundi iba pa. Sinubukan kong ipanatag ang kalooban at di na nag-isip pa
na kung ano-ano. Saktong naroroon na si Sir Lanuncia pagkapasok ko
ng silid at nagtuturo. Hindi pa pala ako nakakagawa ng paglalagom para sa
Interview sa Thesis, kaya habang may nalalabi pang panahon ay
sinimulan ko na't ito ay paspasan at nakaka-pressure. Wala na tuloy
akong natututunan sa itinuturo ni Sir sapagkat lahat ng atensyon ay nakatuon sa
pagbubuod. Nang magpa-activity si Sir ay lumabas muna upang
maipagpatuloy ang pagbubuod at natataranta na ko.
7x-t. Maya-maya'y Sikolohiyang Pilipino na at dahil
masyadong kapos ang oras kung itutuloy ngayon ang pasahan ng Thesis ay
karamihan sa amin ay di pa iyon natatapos. Nabulaga kami ng biglang sabihin ng
ilang kamag-aral na kailangan pa gumawa ng Reflection at ngayon
din ang pasahan nun. Nakakainis at di man lamang kami nasabihan na gagawa pa
pala ng Reflection at labis talaga akong nabulaga. Sa puntong
iyon ay di na maiwasan ng ilan kong kamag-aral na mag-init ang loob kay Sir
Barrion lalong lalo na si Ate Venus at Mary.
May punto sila at mali naman talaga si Sir, dapat sinabi niya agad sa aming
lahat ng sa ganon lahat ay nakakaalam hindi iyon ipapasuyo pa, isa pa'y paano
kami makakagawa ng Reflection samantalang ngayon lamang
nabatid at di pa naming natatapos ng lubusan ang Thesis! Dami
niya talagang alam at may nalalaman pang ganon kaya ang Dugo ko'y di na rin
mapigilang kumulo't nakakapagpuyos siya ng damdamin.
7x-u. Pagkapasok ni Sir Barrion at kahit anong pakiusap
namin sa kanya na sa ibang araw na lang ipasa ang Reflection ay
tila di na mababago ang pasya nito at nagmamatigas, kaya itong si Ate
Venus, lakas loob na kinompronta si Sir. Tanging mga mapupusok na salita
lamang ni Ate Venus ang nagkumbinsi kay Sir Barrion at
inurong sa Miyerkules ang pasahan ng Thesis at Reflection
subalit kailangan niyang makita ang Paper Works namin ng
Alas-tres. Pagkatapos at kasama sina Gin Rhead at Janna ay
tumungo pa kami ng Caloocan upang kahain ang Laptop ni Ate
Venus. Saktong kumakain na sila pagkabalik namin sa Unibersidad at matapos
ay sinimulan ng asikasuhin ang Thesis hanggang sa sumapit ang
Alas-tres.
7x-v. Nang maipakita kay Sir Barrion ang Paper Works ay
saka lamang kami nagsiuwian. Gagawa pa pala ng Reflection at
iyon ay madami-dami sapagkat hindi bababa sa Limang pahina kaya pagkauwi at
matapos maghapunan ay sinimulan ko na. Kating-kati ang mata kong subaybayan ang
mga paboritong programa tuwing gabi subalit kailangan munang magsakripisyo.
Dalawang pahina pa lamang ang aking nagagawa subalit nauubusan na ng sasabihin
at talagang pasakit siya sa amin, tapos ang yabang pa magsalita at akala kung
sinong gwapong makaasta. Sumasakit na din ang ulo kaya lalo pang nabablangko
ang isip. Isinusumpa ko at kapag ako ang naging dean, may
kalalagyan din yan si Sir Barrion. Kahit pigain ang utak at ng wala
na talagang maisip at makaramdam ng antok, natulog na ko.
