31. July 2015 Journal (Day 912-942)

July 01, 2015
Wednesday
Year III-182

^6p-h. Malakas na pag-uusap nila Mama at Papa ang gumising sa akin. Pagkatingin sa Cellphone, Alas-singko pa lamang pala. Gawa na nawala na ang antok kung kaya bumangon na kaagad. Naging masigla muli ang umaga ko at animoy ang ginha-ginhawa ng nasa kalooban. Nang makaligpit at makapaghugas ay sinimulan ko ng gawin ang takdang-aralin sa Cognitive Psychology. Pagguhit ng parte ng utak ang assignment kung kaya di biro sa akin ang gawin iyon. Kung pinagkalooban lamang ako ng kakayahan sa pagdo-drawing ay malamang sisiw lamang iyon at di madudumihan ang papel sa kakabura, kaso wala at madalas ay nagkakamali sa pagguhit. Kahit medyo nahihirapan ay di ako sumuko at nagpatuloy pa rin sa pagguhit, natapos naman ito kinalaunan. Natutuwa ako sapagkat nakaraos din sa bagay na kinaayawang gawin, ang mag-drawing. Wala ng iba pang takdang-aralin at gawa na ako'y batong-bato, naisipan muling magbantay sa tindahan.

^6p-i. Habang aligaga ako sa pag-aasikaso ng mamimili't pagkapitas ng isang sachet ng Shampoo ay aksidenteng napunit ko ang karugtong pa nitong sachet. Di lang isa kundi tatlo ang napunit na sachet at daming Shampoo ang naaksaya. Tarantang-taranta ako ng panahong iyon at di na alam ang uunahin kung ang Shampoo bang natulo o ang kostumer na inip na sa kakahintay. Nasaksihan iyon ni ina ang tungkol sa pagkasira ng Sachet kaya sa muling pagkakataon ay pumutak ito. Maanghang ang binibitiwan niyang salita at sa tindi ng galit, mukhang di niya ko mapapatawad. Sa halip na sagutin ako nanahimik na lamang sa isang sulok at hindi ko siya masisisi kung gayon ang maging reaksyon. Ang tanga ko talaga't bakit di naisipang gumamit ng gunting habang pinipilas ang sachet. Dahil sa napunit na sachet ay di kami muling magkasundo ni ina.

^6p-j. Huminto naman sa pagbuda si ina kinalaunan pero ang pagkadismaya ay patuloy pa ring umiiral sa dibdib at halos murahin na ng husto ang sarili. Nawalan na tuloy ng gana sa pagkain at itinulog na lamang ang pagkadismaya pagkatapos kumain. Di ko batid sa sarili kung bakit sa bawat kinikilos ko ay parating may kaakibat na kapalpakan. Sa takaw ko matulog, malapit ng mag-ikaapat ng ako'y magising. Tila bulang naglaho ang aking nararamdaman pagkamulat at ang sigla-sigla ko muli. Pagsapit ng gabi, panonood muli ng telebisyon ang siyang inatupag. Napaluha ako sa napanood na eksena sa Nathaniel ng muling magkita ang mag-ina matapos ang mahabang panahon. Hanga ako sa katatagang ipinakita nila sapagkat kahit sa palagay nilang malabo na magkitang muli ay di pa rin nawalan ng pag-asa at nagpatuloy sa paghahanap. Patunay ngang walang magulang na kayang tiisin ang anak at gagawin ang lahat, maging maginhawa lamang ang buhay nito. Maaga muling magigising kinabukasan, kaya matapos manood ay kaagad ng natulog.

July 02, 2015
Thursday
Year III-183

^6p-k. Malakas na buhos ng ulan ang bumasag sa mahimbing kong pagtulog. Pagkatingin sa orasan, Ala-una pa lamang. Gawa na napawi na ang antok, di na muling nakatulog pa. Sadyang kay lakas talaga ng buhos ng ulan at mukhang babaha na. Bukod sa malakas ang ulan ay sinabayan pa ng pagkulog at pagkidlat. Lalo pa tuloy ako di nakatulog dahil sa takot. Dakong ikatlo na ng madaling araw ng tumila ang ulan. Mabuti ang tumila at kung nagkataong hindi, malamang ay baha ang sasalubong sa paggising sa umaga. Saka lamang nakatulog pagkatila ng ulan at dahil malapit ng magbukangliwayway, nagpasya na lamang ako na pumasok sa Ikalawang Period sapagkat ibig kong bawiin ang nasayang na oras sa pagtulog. Sumapit ang ikapito ng umaga ng ako'y magising at kahit malabagyo na ang lakas ng ulan kaninang madaling araw ay nagpakita pa rin ang haring araw.

^6p-l. Dahil breaktime na ng makarating sa Unibersidad, sa halip na dumeretso sa silid ay tumungo muna ako sa Computer Shop at nag-research ng Assignment. Matapos ay tumungo pa sa library at doon sinamantala ang bakanteng oras upang tapusin ang takdang-aralin. Makalipas ang isang oras, tumungo na ko sa silid.  Wala pa nun si Sir Gelo ng datnan ko't matinding lamig agad ang humaplos sa buo kong katawan. Lumipas ang ilang saglit ay pumasok na si Sir Gelo at ito'y nagturo lamang. Matapos magturo ay biglaan kaming nagkaroon ng pagsusulit. Laking tuwa namin sapagkat open notes subalit di pa rin pinalad na maka-perfect o makakuha man lang ng mataas na marka. May darating pa namang pagsusulit sa susunod na pagkikita at doon ako babawi.

^6p-m. Matapos ay lumipat na kami ng ibang silid. Nakakalibang talagang makinig kapag si Sir Esguerra ang nagtuturo at dami niyang kwento na pawang masasaya ang naibahagi sa amin. Kaso may ilang bahagi lamang sa kanyang kwento ang lubhang kinilabutan ako't tila hirap paniwalaan. Maaga niya kaming pinalabas at kaagad na tumungo sa Athletic Center at kanya-kanyang palit ng uniporme. Kanina pa humihilab sa kalam ang sikmura ko kaya habang di pa dumarating si Ma'am Darvy ay dali-dali akong tsumibog. Maya-maya'y dumating na si Ma'am. Naging masaya pa rin ang oras namin sa PE sapagkat naglaro muli at iyon ay Word Factory. Para rin itong Scrabble subalit sa halip na bumuo ka ng mga salita ay maghahanap sa mga naka-jumble na letra ng salita.

^6p-n. Hindi naging madali sa akin ang maghanap ng mga salita at halos ikaduling na. Idagdag pa ang time limit kaya labis kaming natsa-challenge sa laro. Kahit napapagod na ang mata sa kakahanap, nakakaaliw pa rin ang laro at sa labis na humaling, wala kaming kamalay-malay na dalawang oras ng naglalaro ng Word Factory. Kung parating ganoon ang iginugugol sa PE, sana ay gawin ng araw-araw upang maging bongga ang saya bilang buhay kolehiyo. Ilang sandali pa, uwian na. Diretso kulwit agad ng cellphone ang inatupag pagdating ng bahay at di na halos maawat ang mata. Pagsapit ng gabi, naging napakaalinsangan ng panahon at sa tindi ng init ay di sapat na nakatutok lamang ang bentilador upang maibsan ang init, hindi tuloy makatulog. Hiling ko lang na umulan muli upang mapawi ang init.

July 03, 2015
Friday
Year III-184

^6p-o. Unti-unti ng namamayani ang liwanag ng ako'y magising. Tila kasing kulay ng bahaghari ang umaga ko at pakiramdam na nasa langit. Di ko mabatid kung bakit ganito ang pakiramdam. Biglang nagbago ang pakiramdam ko habang nasa biyahe't sobrang trapik. Kahit inagahan ko sa pag-alis ay mukhang mahuhuli pa rin sapagkat usad pagong ang andar ng mga sasakyan at kairita. Ilang galaw na lang bago mag-ikawalo ng makarating ako sa Eskwela't saktong wala pa roon si Sir Patrick. Sinamantala namin ang pagkakataon na walang guro sa paggawa ng Assignment. Di ko lamang maiwasang mainis sa mga kamag-aral pagkat ang iingay nila't tila bata kung mag-arung-ungan. Halos isang oras na ang nakakaraan subalit di pumapasok si Sir Patrick. Mukhang Malabo na itong makapasok at napapaisip na kami kung lalabas na ba. Nagbakasakali pa kami kung makakarating pa ito subalit makalipas muli ang isang oras, nagpasya ng lumabas. Magkakasama kaming tumungo sa Canteenat kumain.

^6p-p. Tamang kwentuhan lamang habang kumakain at halos di na maubos ang kinakain dahil nakatuon ang atensiyon sa pakikinig. Maya-maya at dahil nag-aya si Ella na magsimba kami, tumungo kami sa Auditorium. Umaawit na sila ng datnan namin at sayang, di na naabutan pa ang homily ng pari. Makalipas ang ilang buwan ay ngayon lamang ako nakapagsimba. Sumaglit lamang kami at kaagad na umalis. Dahil magkakaroon ng pagsusulit sa Zoology 2, habang wala pa si Ma'am Eloisa ay nagrepaso muna kami. Ano bang klaseng utak ang mayroon ako na kahit dibdiban ng kinakabisado ay wala pa ring pumapasok. Balikan sa kanya-kanyang upuan pagkapasok ni Ma'am Eloisa. Todo pakiusap kami na huwag ituloy ang pagsusulit sapagkat wala pa halos narerepaso.

^6p-q. Sa mukha pa lang ni Ma'am Eloisa ay tila buo na ang desisyon subalit napakiusapan naman ito kinalaunan. Ang bait talaga sa amin ni Ma'am Eloisa at wala siyang katulad. Kahit di padismissal time ay lumabas na kami at tumungo sa library. Makalipas ang higit sa dalawang oras ng bumalik na kami ng silid. Nadatnan naming nasa labas ang halos lahat sa kamag-aral ni Gelo. Mayroon pala silang pagsusulit kaya di kami kaagad na pumasok. Lagpas na sa itinakdang oras ng pagsisimula ng aming klase, di pa sila lumalabas at nakakainip. Kaya pala at si Ma'am Ria kasi ang guro nila. Nakapasok naman kami kinalaunan. Lundagan kami sa tuwa ng si Sir Jenor pa rin ang guro sa English at bago pa man ito magklase, inutusan niya kong magpa-zerox. Sa dami ng dapat ipa-zerox, nagtalaga si Sir ng makakasama ko.

^6p-r. Parang nakakita ng ipis kung magsitilian ang mga kamag-aral ng si Fred ang piliin ni Sir Jenorat sumidhi ito ng bigla niya kong tapikin sa likod. Nag-uumapaw talaga sa kagwapuhan si Fred at ang puti pa, kaso'y walang makitang spark sa kanya at kung sakali man lumapit ang loob namin, hanggang kaibigan lang ang tingin ko sa kanya. Halos masiraan na ko ng bait sa dami ng ipinapa-zerox at ilang ulit na kaming nagpabalik-balik. Sobrang na-stress ako ng mga oras na iyon at idagdag pa ang pagkakaroon namin ng pagsusulit. Natapos na ang oras ng English subalit di pa napapa-zerox lahat.

^6p-s. Kinailangan na tuloy namin unahing ipamudmod sa mga irregular na kamag-aral ang hard copy sapagkat paalis na ang mga ito. Nagtuturo na nun si Sir Jigo pagkabalik ko sa silid at halos magkandakuba na sa bigat ng dalang Zerox Copy. Maya-maya'y nagkaroon kami ng Activity. Mabuti na lamang at sisiw ito kung kaya agad kong natapos. Matapos ay bigla akong tinawag ni Sir Jigo upang sumagot sa pisara. Di ako sigurado sa sagot kaya di maiwasang kabahan. Napawi ang kaba sa dibdib ng kumpirmahing tama ang sagot at tumaba ng husto ang puso ko ng ako’y purihin ni Sir Jigo, nakakakilig. Ilang saglit pa, uwian na. Naging matrapik pa rin sa lansangan kaya halos gabihin sa pag-uwi. Kinagabihan at dahil sumasama na rin ang pakiramdam, kaagad akong natulog matapos manood ng telebisyon.

July 04, 2015
Saturday
Year III-185

^6p-t. Malakas na buhos muli ng ulan ang siyang sumira sa masarap kong pagtulog kinamadaling araw. Pagkatingin sa orasan, Alas-singko pasado na pala't agarang nag-almusal. Bukod sa malakas ang ulan sa labas ay masungit pa rin ang pakiramdam ko. Sa kagustuhang may bagong kaalamang matutuhan ay nagawa ko pa ring pumasok. Pagdating sa eskwela at dahil magkakaroon pala ng maikling pagsusulit sa Theories of Personality, sinamantala ko ang oras na wala si Ma'am Ria sa pagrerepaso. Hindi naman makapag-aral ng maigi sapagkat nuknukan sa ingay ang buong silid. Hiyawan kaming lahat sa takot pagkaalpas ni Ma'am Ria ng silid at nagsimula na nga ang pagsusulit. Walang gaanong nakaimbak sa isipan kaya mangamo-ngamote ako ng labis sa pagsagot. Goodluck na lamang sa magiging resulta ng pagsusulit. Matapos ay lumabas na kami. Sa halip na ilaan ang oras na ito upang maglakwatsa, nagrepaso ako sa Cognitive Psychology.

^6p-u. Sa Discussion area namin napiling magrepaso, kaasar lang dahil pilit man ibinabaon sa isipan ang inaaral, nawawalang parang bula. Idagdag pa ang ingay ng mga kasamahan kaya lalo pa di makapagrepaso ng maayos. Nang hindi ko na mapagtiyagaan ang ingay, lumipat ako ng library at doon ipinagpatuloy ang pagrerepaso. Masarap pa lang mag-aral kung tahimik ang nakapaligid sa'yo at walang bagay na nagpapabagabag. Maya-maya pa, tumungo na kami ng silid. Sige lamang kami sa pagrerepaso habang wala pa si Sir Gelo. Sumidhi ang kaba sa kanya-kanyang dibdib pagdating ng yapak ng aming Professor. Binigyan pa kami ng ilang minuto upang magrepaso at makalipas ang ilang saglit, nagsimula na ang pagsusulit.

^6p-v. Hindi naging madali ang pagsusulit sapagkat iguguhit namin ang utak sa pamamagitan ng imahinasyon at lalagyan pa ng label. Kahit di mukhang utak ang aking drawing, mabuti na lamang at kabisado ko ang parts nito. Sa bait ni Sir Gelo, biglang nauwi sa open notes ang aming pagsusulit subalit napakaikli ng ibinigay na oras upang hanapin ang mga sagot. Matapos ay lumipat na kami ng ibang silid. Sa oras ng Education 6, nagturo lamang si Sir Esguerra. Maya-maya ay nagkaroon kami ng recitation. Mabuti na lamang at di ako natawag. May bagay nanaman akong natutuhan mula kay Sir Esguerra. Ilang saglit pa, uwian na. Pagsapit ng gabi at dahil may pinag-usapan kami ni Pastor Rey, nagtungo ako sa bahay nila upang ipabatid na payag na kong sumama sa kanilang pagsamba. Tila nabawasan ang aking pagkasabik ng sabihin niya na di makakasama si Ate Let at kaming dalawa lamang ang makakapunta sa pagsamba. Gayunpaman ay di pa rin nagbabago ang balak ko at nakakahiya naman kung babawiin ang pangako sa kanya. Sino-sino kaya muli ang makikilala at makakasalamuha ko kapag nagsimba sa kanilang kapilya? Sa sabik, kaagad akong natulog matapos manood ng telebisyon.

July 05, 2015
Sunday
Year III-186

^6p-w. Maliwa-liwanag na sa labas ng magkamalay ang katawang lupa't bumangon. Tila may nagbago sa loob ko sapagkat tinatamad naman na sumama sa kanilang pagsamba. Kahit tinatamad ay di naman iyon naging hadlang upang di ituloy ang aking balakin. Pagkagising ay kaagad na kong kumain at nagbihis. Dakong ikawalo na ng umalis kami ni Pastor Rey. Sayang nga lamang at di talaga makakasama si Ate Let, di ko tuloy maiwasang malumbay. Panay ang pangaral niya sa akin tungkol sa Bibliya habang nasa biyahe at parang nahihiwagaan ako kapag kaharap siya. Ilang saglit pa ng makarating kami sa Simbahan na kanyang sinasabi. Kasing init ng nagbabagang uling ang pagtanggap ng kanyang mga kapatiran sa akin pagkapasok doon. Maihahalintulad ito sa relihiyon nila Pastora Anna sapagkat kahawig nito ang paraan ng kanilang pagsamba, subalit di hamak na mas malaki ang kapilya nila kung ikukumpara sa kapilya nila Pastora Anna, tila naalala ko tuloy sila dahil dun lalo na ng awitin ang mga Worship song.

^6p-x. Sa halip na ako'y naaliw sa pag-awit at indak ay nakakasuya sa pandinig ang kanilang tugtog at ibig pasakan ng bulak ang teynga upang di marindi. Kung ako ang tatanungin ay may gusto ko pang magsamba sa kapilya nina Pastora Anna. Matapos ay bible study na at tungkol sa pagpapakumbaba ang itinuro ng Pastor. Medyo nailang lamang sa mga kasamahan dahil ako ang bukod tanging may dalang bible samantalang pocket notebook ang hawak nila at isinusulat ang lahat ng itinuturo ng Pastor. Nakakapanibago lang ang sistema ng kanilang bible study at mukhang mahihirapan akong makapag-adjust.

^6p-y. Matapos ay pinapunta ang lahat ng baguhan kabilang ako sa harapan at kami ay dinasalan. Habang nagsasalita ang Pastor ay naramdaman kong tila gumagaan ang kalooban at nahuhugasan ang kasalanan. Malapit ng magtanghaling tapat ng matapos ang Mass. Bago pa man umuwi, kumain muna kami ni Pastor Rey. Sadyang kay buti niya sa akin pagkat siya na nga ang sumagot sa pamasahe, maging sa pangkain ay siya din at di man lang ako nakapaglabas ng pera. Hindi ko pa talaga ibig umuwi at nagpaalam kay Pastor Rey na may pupuntahan pa. Pumayag naman ito subalit mukhang nagdududa ito sa akin kaya ito naging matanong. Sa kagustuhan talagang matuloy ang balakin, nagawa ko ng magsinungaling. Batid kong mali ito subalit iyon lamang ang tanging paraan na naisip ko at patawarin niya sana ako at ng Panginoon.

^6p-z. Labis na binagabag ang konsensiya ko sa nagawa pero di na iyon maibabalik pa. Sa bahay nina Tita Cleo ko naisipang magtungo at sa kanila na rin nananghalian. Ang mga pinsan ko naman, abala sa pagkulwit ng kanya-kanyang mga gadget at tila walang kasawa-sawa ang mata. Ni hindi ko na nga sila makausap ng maigi pagkat masyadong tutok ang mata sa mga gadget. Habang kausap ang Tita ay dami niyang pahirit na jokes sa akin kaya tawa kami ng tawa. Nang una, nahihiya akong makipag-usap kay Tita Cleo dahil tingin ko'y masyado itong sensitibo, pero di pala't masaya itong kahuntahan.

^6q-a. Dahil dun kaya nawalan na ko ng hiyang makipagbiruan sa kanya. Hinintay ko munang dumating ang Tita Susan bago umalis. Maya-maya'y dumating na ang Tita Susan. Parang tagal na ng panahon na di kami nagkita sa haba ng kwentuhan at sa sarap, di namalayang magtatakip-silim na. Medyo sumusungit na ang lagay ng panahon dahil sa Bagyong Egay kung kaya nagpasya ng magpaalam sa kanila. Maliban sa ulan ay umiihip din ang hangin kaya halos mabasa na habang naglalakad. Hindi naman pahirapan sa akin ang bumiyahe at kaagad na nakarating sa bahay. Naging maulan ang gabi na siyang nagbigay ginhawa at lamig sa aming pagtulog, iyon nga lang ay di maiwasang mangamba na baka bumaha kapag nagpatuloy ito.

July 06, 2015
Monday
Year III-187

^6q-b. Dahil wala pa ring pasok, dakong ikapito na ng magising. Hindi pa rin kagandahan ang panahon at tila nagluluksa ang kalangitan sa dilim nito. Marahil ay epekto muli ng Hanging Habagat na pinalalakas ng Bagyong Egay kaya malimit na ang mga pag-ulan. Balak ko sanang maglaba, kaso di na itinuloy dahil panay ang pag-ulan, gawaing bahay na lamang ang inatupag ko. Naging napakalakas talaga ng buhos ng ulan hanggang sa sumapit ang tanghaling tapat. Ang resulta ay baha nanaman sa Sitio Ison Site at di na madaanan. Panahon nanaman ng tag-ulan at kailangan muli ng ibayong pag-iingat sa baha. Matapos ang tanghaling tapat ay naging pabugso-bugso na lamang ang ulan.

^6q-c. Hindi naman makalabas dahil sa masungit na panahon. Upang di lalong lamunin ng pagkabato, paglalaro ng Android phone ang inatupag ko sa maghapon. Dahil sa malakas na ulan ay nalubog muli sa baha ang halos buong Metro Manila maging karatig nitong probinsiya. Tila taun-taon na lang natin pinoproblema ang baha tuwing tag-ulan at kaakibat nito ang mga sakit na maari nating matamo tulad ng Leptospirosis, Dengue at iba pa. Kailan kaya darating ang panahon na wala ng magaganap na pagbaha sa tuwing umuulan? Pasalamat na lamang at tumila ang pag-ulan pagsapit ng gabi na siyang nagbigay panatag sa aming pagtulog.

July 07, 2015
Tuesday
Year III-188

^6q-d. Tuluyan na ngang bumuti ang lagay ng panahon na siyang dahilan kung bakit tuloy pa rin ang klase namin. Kasabay ng pagbuti ng panahon ang pagbuti rin ng pakiramdam ko't mukhang napawi na ang sipon. Tila kay aliwalas ng nasa loob ko't may siglang pumasok. Wala pang guro pagdating ng yapak sa eskwela. Magkakaroon pala mamaya ng pagsusulit sa Zoology 2 kaya sinamantala ko ang oras sa pagrerepaso na walang guro. Lumipas ang ilang sandali ng pumasok si Sir Patrick. Nagturo muna ito at maya-maya'y nagkaroon kami ng Activity. Panay ang takip namin sa ilong ng buksan ang mga garapong naglalaman ng iba't ibang specimen at inilagay sa tray. Sa tindi ng alisangsang ay muntikan na kong maduwal. Habang iginuguhit ang mgaspecimen ay wala akong ginawa kundi tiisin ang amoy. Sa tindi ng baho, mukhang nagsisimula ng mabulok ang nakahaing specimens.

^6q-e. Ilang saglit pa ng palabasin kami ni Sir Patrick. Sa kagustuhang makatamo ng magandang marka, wala kaming ibang inatupag sa buong oras na ito kundi magrepaso. Lagpas na sa itinakdang oras ang pagsisimula ng aming klase subalit di pa pumapasok si Ma'am Eloisa. Nakampante ako kaya di na itinuloy pa ang pagrerepaso. Malapit ng sumapit ang Alas-onse ng pumasok si Ma'am Eloisa at nagsimula na ang pagsusulit. Hindi naging madali sa akin ang pagsusulit at karamihan sa mga patlang ay walang kasagot-sagot. Sa hirap ay nanghula-hula na lamang ako, nagbabakasakaling tumumpak ang mga sagot. Nang maiwasto ay walang balak ang isip na tingnan ang natamong marka pagkat batid na mababa ito.

^6q-f. Hindi nga nagkamali't wala pa sa kalahati ang nakuhang marka, labis na nadismaya ang kalooban ko. Sa dami ng bumagsak kabilang ako, sinermunan kami ni Ma'am Eloisa ng walang patid at kita sa mukha nito ang pagkadismaya. Medyo umaalingasaw na ang amoy ng dalang pata ng baboy na siyang ginamit namin bilang specimen kung kaya matapos ang klase, napagpasiyahan ng itapon ito. Itatapon sana namin ang pata pero ang problema ay di alam kung saan pwede, sa takot na managot at may magreklamo. Sa halip na ilaan ang oras na ito upang kumain ay wala kaming ginawa kundi maghanap ng tamang lugar na pagtatapunan ng pata. Halos isang oras na kaming paikot-ikot at pabalik-balik subalit di pa rin makita ang tamang tapunan. Sa puntong iyon ay problemadong-problemado na kami ni Catherine at di na alam ang gagawin sa Pata.

^6q-g. Nang makaisip ng paraan, pansamantala naming inilagak ang bag na naglalaman ng pata ng baboy sa kagubatan at iniwan. Dumikit na nga sa kamay ko ang amoy sa tagal nito na nasa palad at masuka-suka sa amoy. Di na tuloy ako makakain dahil sa pesteng patang iyan. Matapos ay tumungo kami sa library at nagpahinga. Laking gulat ko ng ipabatid nila na magkakaroon ng pagsusulit sa Statistical Science. Kaagad akong nagbuklat ng kwaderno ng mabatid iyon at nagrepaso. Maya-maya'y tumungo na kami sa silid. Sa oras ng English, tinuruan kami ni Sir ng tamang pagbigkas sa bawat salita. Para kaming di kolehiyo habang binibigkas isa-isa ang mga salitang nakasulat at di maiwasang humalakhak kapag nilalagyan ng arte ang paraan ng pagbigkas. Masaya talaga ang klase kapag oras ng English dahil kay Sir Jenor at dami niyang pakulong tawa sa amin. Sa oras naman ng Statistical Science ay laking tuwa namin ng ipabatid ni Sir Jigo na sa Biyernes na matutuloy ang pagsusulit at magtuturo lamang ito.

^6q-h. Hindi kaagad pumasok sa utak ang kanyang itinuro at mangapa-ngapa ng magkaroon ng activity. Maya-maya pa ay dismissal time na. Bago lumabas ng Campus ay binalikan muna namin ang pata ng baboy. Sa wakas at nakahanap na rin ng lugar ng pagtatapunan at tiniis ko ang pandidiri habang binubuksan ang bag. Sa baho, ni hindi ko na nga magawang tumitig sa hawak na pata't palikod na inihagis. Parang natanggal ang pasang bato sa likuran ng iyon ay maitapon at halos masayang ang buhay namin para lang diyan. Hindi pa pala natatapos ang problema ko, dahil sa sobrang pagmamadali ay nakalimutan kong bawiin angcellphone kay Hazel.

^6q-i. Hinanap ko siya subalit ipinabatid sa akin na nakauwi na raw ito. Kahit wala sa kamay ang Cellphone ko ay panatag pa rin ang kalooban sapagkat nasa mabuting kamay iyon, sana nga. Pagsapit ng gabi, bumuhos muli ang napakalakas na ulan. Bukod sa malakas ang ulan ay sinabayan pa ng hangin at mistulang binabagyo na kami. Tumungo ako sa Ison site ng humina ang ulan at pagkatungo ay di na madaanan ang daan sa taas ng baha at lubog kung sino ang magtangkang sumuong. Naging maulan sa magdamag subalit pabugso-bugso.

July 08, 2015
Wednesday
Year III-189

^6q-j. Wala pa ring patid ang pabugso-bugsong malakas na ulan. Maliwanag na sa labas ng ako ay magising at bumangon. Pagkagising, kaagad kong binuksan ang telebisyon. Halos lagpas tao na ang taas ng baha sa ilang lugar at mistulan na ngang dagat sa lawak ng baha. Tumila naman ang ulan kinalaunan at ako'y lumabas. Kung kailan nasa labas ako at bumibili, bumuhos muli ang ulan. Sumilong muna ako at hinintay na tumila ito. Pagkatila ay saka lamang kumilos pauwi't may pagmamadaling kumilos sa takot na maabutan. Matapos kong mag-almusal, sinimulan ko ng gawin ang takdang-aralin sa Zoology 2. Hindi pa rin biro ang mag-drawing ng mga hayop at kailangan ay detelyado para maging kaaya-ayang tingnan. Pansin ko lang na puro kami drawing sa subject na ito't kahit paano, natuto na rin ako sa pagdo-drawing. Habang abala ako sa pagguhit ay dumilim muli ang kalangitan, marahil ay uulan nanaman. Maya-maya'y bumuhos na ang napakalakas na ulan na sinabayan pa ng pagkulog at pagkidlat.

^6q-k. Sa takot sa presensiya ng dalawang elemento, itinigil ko ang gawain at nagtalukbong. Halos di na maaninag ang kapaligiran sa lakas ng ulan. Pagkapanood sa balita, kakalabas pa lamang ni Egay subalit may panibagong bagyo nanamang pumasok na nagngangalang "Falcon" at lalong pinapaigting ang Habagat. Nagpatuloy ang napakasungit na lagay ng panahon hanggang sa magtanghaling tapat. Ibig ko sanang maligo sa ulan pero baka bumalik ang sipon, hanggang tingin na lamang ako. Mabuti pa ang mga paslit na kahit kaliliit ng katawan ay di madaling dapuan ng sakit. Tila kay sarap matulog kapag ganitong maulang panahon. Lalo pang umigting ang masungit na panahon pagsapit ng hapon. Heto muli ako at di makalabas-labas ng bahay dahil sa malakas na ulan. Tumila naman ang mga pag-ulan pagsapit ng gabi. Umiral ang tuwa sa dibdib ng ideklarang suspendido ang klase bukas at magkakaroon pa ng panahon upang gawin ang mga takdang-aralin.

July 09, 2015
Thursday
Year III-190

^6q-l. Dama pa rin ang napakasungit na panahon dala ng Hanging Habagat, kung kaya muling nasuspinde ang klase. Natutuwa ako sapagkat wala muling pasok at di maagang magigising, kaso nga lang ay di ko mababawi kay Hazel angAndroid Phone at patuloy akong nangungulila. Kamusta na kaya iyon? Mga dakong ikawalo na ng maisipang bumangon. Kay sarap humigop ng kape kapag ganitong maulang panahon at pinapainit nito ang aking dibdib. Matapos magkape, sinimulan ko na ang gawaing bahay. Mabuti na rin ang maulan sapagkat di maalikabok at di ako mahihirapan sa paglilinis. Matapos ang gawaing bahay, ako'y nagbantay sa tindahan. Medyo matumal ang bentahan ngayon dahil maulan at kung may bumili man, kadalasan ay mga bata.

^6q-m. Nagpatuloy pa rin ang malalakas na pag-ulan ng mga oras na iyon. Ibig ko muli sanang maligo sa ulan, pero pinigilan nila ina. Kahit may kababawan ang dahilan ay di ko maiwasang mainggit. Nababato talaga ako at walang magawa, panonood ng telebisyon ang inatupag ko at paglalaro ng Cellphone. Katamad din ang magkikilos-kilos ngayong maulang panahon, natulog na lamang ako matapos ang mga iyon. Ang pabugso-bugsong ulan ay katulad din sa ating problema sa buhay na anumang oras ay maaring dumating at di mapipigilan, kung dumating man ay lumilipas din naman. Minsan dumidilim hanggang sa maging malagim at minsan ay lumiliwanag na halos ikasilaw mo na.

^6q-n. Anuman ang ating pinagdaraanan ay dapat maging handa't matatag. Sa sarap ng tulog ko, malapit ng magtakip-silim ng ako'y magising. Kinagabihan, hindi na gasinong nag-uulan-ulan pero nanatiling suspendido ang klase bukas. Nanghinayang lamang ako sa aking nabatid pagkat di ko muli mababawi angcellphone, tiis-tiis muna sa isang cellphone na nagloloko at mabagal. Hindi pa inaantok, kung kaya nakinig muna ng musika. Dahil tag-ulan, awiting pang-ulan ang trip kong pakinggan at grabe ang mga lyrics, masyadong hugot at makapukaw damdamin ang mga mensahe. Maya-maya'y naisipan ng matulog.

July 10, 2015
Friday
Year III-191

^6q-o. Humupa na ang pag-ulan subalit wala pa rin kaming pasok. Mukhang nagkakaroon ng bakasyon dahil sa masungit na panahon. Pagkabangon, gawaing bahay muli ang inatupag ko. Medyo sinisipag ako ngayon at ginaganahang gawin kung ano ang ibig subalit napakalimitado kung isasakatuparan lahat dahil sa maulang panahon. Matapos ang gawaing bahay, pagbabantay muli sa tindahan ang inatupag ko. Matumal pa rin ang bentahan at halos langawin na ang mga paninda. Maya-maya'y tanghalian na at pansamantala kong itinigil ang pagtitinda. Pagkapanood sa balita, limang talampakan o higit pa ang taas ng baha sa kanila at ang ilan ay di na makalabas dahil na-trap ng baha. Hirap mamuhay kapag kasama mo ang baha sa araw-araw at di na ligtas ang iyong kalusugan.

^6q-p. Bukod sa baha, nagtitiis na rin sila sa baho at mga lamok sapagkat stagnant ang tubig at mukhang magtatagal pa kapag nagpatuloy ang ulan. Sana huwag ng umulan sa mga lugar na lubhang binaha at umulan naman sa mga lugar na lubhang natitigang at nangangailangan ng tubig. Tuluyan ng dumalang ang mga pag-ulan pagsapit ng hapon subalit pumalit naman ang mahanging panahon at halos liparin na ko. Gawa na di makapag-Facebook dahil sa kupad ng internet, naisipan kong lumabas at magkumpyuter. Habang nagkukumpyuter ay saktong nagkita kami ng dating kamag-aral na si Aira, halos apat na taon din kami di nagkikita at kamustahan kaming dalawa. Dakong madilim-dilim na sa labas ng ako'y umuwi. As usual at nanatiling suspendido ang klase bukas at di ko nanaman mababawi ang pinakamamahal at iingatang Android phone.

July 11, 2015
Saturday
Year III-192

^6q-q. Matapos ang halos isang linggo na basa ang kapaligiran dahil sa maulang panahon ay ngayon lamang nagpakita ang haring araw. Kahit bumuti-buti na ang lagay ng panahon ay may mga pag-ulan pa ring nararanasan subalit hindi na kasing lakas gaya ng mga nakaraang araw at pabugso-bugso na lamang. Nagpapasalamat kami at sa wakas, umaraw na rin. Makakatulong ito upang mabilis na humupa ang baha sa mga apektadong lugar. Nakalabas na rin pala ang bagyo sa teritoryo kaya wala ng pinangangambahang panganib na maari nitong idulot. Mahal talaga tayo ng panginoon at kahit di na mabilang sa dami ng kasalanan ay naririyan pa rin siya at nakaantabay.

^6q-r. Pagkabangon, gawaing bahay muli ang siya kong inatupag. Matapos ay takdang-aralin ang sunod kong pinagkaabalahan. Kahit wala akong kakayahan pagdating sa pagguhit ng mga bagay ay medyo nag-i-improve ito at di na mukhang tsaka ang pagkakagawa. Kapag may bagay kang gustong matutuhan, kahit di mo iyon talento basta nagkukumahog na gawin ay mapaglilinang iyon hanggang sa dumating ang panahon na di na mahirap para sa'yo at mapapasayo ang kakayahang iyon. Mahirap sa una pero kayang-kaya naman kinalaunan. Malapit ng magtanghaling tapat ng matapos ko ang takdang-aralin. Kanina pa nakakaranas ng gutom kaya diretso tungo sa kusina pagkaluto ng ulam. Matapos mananghalian, ako'y nag-siyesta.

^6q-s. Pagsapit ng hapon at gawa na may kahabaan na ang buhok ay naisipang magtungo sa barber shop, kaso nga lang ay bumuhos muli ang ulan at iyon ang pumigil sa akin. Gawa na di naman makalabas-labas ng bahay kaya pagtitinda na lamang ang inatupag sa maghapon. Pagsapit ng gabi, sama-sama kaming magpapamilyang nanood ng telebisyon. Natutuwa ako sapagkat kahit di gasinong nag-uusap ay kumpleto kami at nagkakasundo sa mga bagay-bagay. Sa tana ng buhay ay ngayon lamang napanood sa Maala-ala mo kaya ang ganong klaseng kwento. Naging kakaiba ang kwento sapagkat tungkol iyon sa isang Kabet na nagngangalang Rosa na sa halip na gawing miserable ang buhay ng legal na asawa na si Che-che, siya pa mismo ang nag-alaga nito ng si Che-che ay may karamdaman at nakakapukaw ng damdamin.

 ^6q-t. Sa lahat ng mga kabet, kadalasang iniisip nating katangian sa kanila ay puro negatibo at kaagad natin sila nahuhusgahan. Hindi pala lahat ng kabet ay may ganoong pag-uugali at may kabet na may mabuti ding kalooban katulad ni Rosa. Nainis lamang ako sa lalaki dahil di niya agad ipinagtapat kay Rosa na may asawa at anak na ito at ginawa pang kabet na walang kamalay-malay. Kasalanan din naman ng asawa at napakaselosa niya kasi, naghanap tuloy ng iba ang lalaki subalit para sa akin, di niya dapat ginawa iyon. Dapat ay ipinawalang bisa muna ang kasal bago siya maghanap ng iba. Sa sobrang ganda ng kwento ay halos maiyak na ko. Maya-maya pa, kami'y nagsitulugan na. 

July 12, 2015
Sunday
Year III-193

^6q-u. Tirik na ng husto ang haring araw ng ako'y magising. Mukhang nanumbalik na sa dati nitong aliwalas ang lagay ng panahon at habang maganda pa ay sinamantala ko ang pagkakataon upang maglaba. Kung kailan naglalaba ay biglang dumilim ang kalangitan at sa takot na maabutan ng ulan ay pwersado ng nagmadali. Maya-maya'y bumuhos na nga ang ulan subalit saglit lamang ito. Hinintay munang tumila ito bago magsampay. Matapos at gawa na may kahabaan na ang buhok, tumungo ako sa barber shop at nagpagupit. Daming kabalbalang lumalabas sa bibig ni Mang Usman kapag kinakausap ito. Kahit nakakabastos na at di nakakatuwa, pinipilit na lang matawa. Gayunpaman, nalibang pa rin ako sa kanya habang ginugupitan. Tila halos di ko na makilala ang sarili sa laki ng pinagbago matapos magupitan. Sa tagal na rin na di nakakabisita sa kanila, sa halip na dumeretso sa bahay ay nagtungo pa ko kina Angelica.

^6q-v. Papatungo sana ako sa kanila ng biglang tawagin ni Jaka. Mukhang mahalaga itong sinasabi subalit di naman maulinig, tumungo ako sa bahay nila. Pagkatungo, di ko inasahang makalat at ganong kagulo ang bahay nila. Wala na ring panahon ang Ate Ging upang makapaglinis sapagkat kita ko kung gaano ito kaabala sa bago nilang negosyo. Kahit di pamamahay ay kusang loob kong pinagdadampot ang mga kalat. Kaya pala magulo sa tahanan nila dahil may dalawang batang makukulit. Kahit makukulit ay nasasaway naman kahit paano. Hinintay ko pa si Cathy subalit isang oras na ang nakakaraan, di pa ito dumadating. Tanghaling tapat na at mukhang matagal na kong wala sa bahay kaya napagpasyahang magpaalam na sa kanila. Pagsapit ng hapon, nagtungo naman ako sa SM Fairview upang makipagkita kay Hazel at bawiin angcellphone ko sa kanya. Sa labis na sabik ay mas maaga pa sa oras na napag-usapan namin ang pagtungo ko roon subalit wala pa ito ng datnan ko.

^6q-w. Hindi ko ibig ang mainip sa kakahintay kung kaya naisipan munang magtungo sa Fairview Terraces at mamasyal. Pakiwaring napakarangya ng buhay mo habang nililibot ang loob ng mall sapagkat puro mamahaling gamit ang makikita at isa pa, disenteng-disente ang kasuotan ng bawat makasalubong ko. Naiilang ako sa sarili sapagkat pakiwaring di presintable ang kasuotan ko. Matapos ay bumalik na ko ng SM. Wala pa rin si Hazel ng datnan ko, naghintay muna ako. Makalipas ang ilang minutong paghihintay, sa wakas at dumating na rin si Hazel. Nag-uumapaw ang kaligayahan sapagkat mapapasakamay muli ang Cellphone na halos isang linggong napawalay sa akin. Hindi muna kami kaagad umalis at naisipan pang maglibot-libot sa mall. Hindi ko pa ibig ang umuwi kaya kahit sa Caloocan pa ang bahay nito ay nag-atubiling samahan si Hazel sa pag-uwi nito. Sa halip na ipunta niya ko sa kanilang bahay ay sa simbahan.

^6q-x. Akala ko ng una, sa simbahan kami tutuloy pero di pala kundi sa isang apartment na kalapit nito. Pagkadako namin roon, puro kabataang nagkakampo-kampo ang madadatnan. May youth fellowship palang nagaganap sa kanila at ngayon ko lamang napagtanto na may sinasalihan si Hazel na ganong organisasyon. Ipinakilala niya ko sa kanyang mga kasamahan at mainit naman nila akong tinanggap. Maya-maya'y nagsimula na ang kanilang Recollection at nakakatuwa dahil nasasabi ng bawat isa kung ano ang naranasan nila sa buhay. Magandang impluwensiya rin sila sapagkat malapit sa Panginoon. Katulad din sa kinagisnan kong relihiyon ang relihiyon nila at mukhang bumabalik na sa pagiging Katoliko. Matapos ang sharing ay tumayo kami at sumayaw. Dami kong tawa sa aming kinikilos.

^6q-y. Pagkatapos, ang lahat ng bagong dating kabilang ako ay isa-isang lumapit sa lalaking nagsasalita upang magpakilala. Ang kisig niya sobra't di ako makatitig ng diretso habang kinakapanayam niya. Sa hiya, ingat-ingat ako sa pagsasalita sa takot na ma-turn-off ito. Bukod sa makisig ay magaling rin itong magpasaya at higit sa lahat, makadiyos pa. Sabay inalam ko kay Hazel ang pangalan nito matapos ang kanilang Youth fellowship nila, Mark ang pakilala nito sa akin. Ang puti at kisig niya talaga at malaartistahin pa ang dating. Malapit na ring gumabi at sa halip na samahan pa ito sa bahay nila, umuwi na ko. Sa totoo lang ay masaya silang kasama, kaso di naman makakadalo sapagkat may kalayuan ang bahay mula sa kanila. Sa layo ng biyahe, malapit ng gumabi ng makarating ako ng bahay.

July 13, 2015
Monday
Year III-194

^6q-z. Medyo napasarap muli ang tulog ko at pagkagising, malapit ng mag-ikasiyam ng umaga. Malapit na rin ang tanghalian kung kaya di na ko nag-almusal at takdang-aralin agad ang siyang pinagkaabalahan. Labis-labis ang pagkukumahog ko sa paggawa kahit mahirap at kinalaunan ay natapos ko rin naman ito. Maya-maya'y oras na upang mananghalian, kanina ko pa tinitiis ang gutom kaya diretso tungo sa mesa pagkahain ng ulam. Masabaw-sabaw at maasim na Tinolang manong ang naging pananghalian namin. Sa asim at linamnam ng Sinigang ay di maawat ang bibig sa paglantak. Bago umalis si Papa patungong trabaho ay di ko lang maiwasang matawa nang biglang masulyapang  nagse-Selfie silang dalawa ni Mama't animoy di matanda kung makaasta. Tila dinaig pa ang mga kabataang adik sa Selfie kung maka-post at halos mapuno na ang Gallery sa dami ng nakunang litrato. Tila di man lang makapaghinay-hinay sa pagse-Selfie.

^6r-a. Hinayaan ko na lamang silang dalawa at sa totoo lang ay nakita ko kung gaano katamis ang  kanilang lambingan lalo na ng kunan ko silang dalawa ng litrato. Hindi ko sukat akalain na maipapakita nila ang ganong bagay sa kabila na may edad na't naninibago ako. Kahit madalas mapagalitan ay mapalad pa rin ako na naging magulang ko sila sapagkat di sila nag-aaway at naipapakita pa ng husto ang pagmamahal sa isa't isa. Sa kakakuha ng litrato'y mukhang mahuhuli na si ama sa pagpasok. Pagsapit ng hapon, pagtitinda muli ang inatupag ko. Maya-maya'y lumabas ako upang bumili ng Plastic cover. Ilang tindahan na ang napuntahan at napagtanungan subalit bigong makahanap ng Plastic cover at nakarating na nga sa taas sa kakahanap. Mabuti na lamang at may nabiling Plastic cover pagkatungo roon at may napuntahan rin ang aking pagod. Bago umuwi, biglang sumagi sa isipan ko ang magkumpyuter.

^6r-b. Pakagat na ang dilim pagkarating ko sa bahay at kaagad na binalutan ng Plastic Cover ang mga aklat. Matapos ay panonood ng telebisyon ang inatupag ko. Nakakagimbal lamang ang nabatid ko sa balita ng iulat ang tungkol sa halos dalawang libong katao ang nalason dahil sa kinaing Candy. Pasalamat na lamang at walang binawian ng buhay. Ngayon na napapaulat ang tungkol riyan ay tila natatakot na kong kumain ng Candy at bumili ng pagkain kung saan-saan sa takot na matulad sa kanila. Marahil ang dapat gawin ay ibayong pag-iingat sa bibilhing pagkain upang maiwasan ang pagkakasakit at di na makadagdag pa sa gastos. Lupit rin ng ginawang Candy na iyon at libo-libo ang naperwisyo at nanganganib na mamatay. Matapos manood ng paboritong programa ay kaagad ng natulog. Hindi naman makatulog ng maayos dahil sa maalinsangang panahon.

July 14, 2015
Tuesday
Year III-195

^6r-c. Sa antok ay nakakatamad pang bumangon. Dakong Alas-kwatro na ko nagising subalit Alas-singko na napagpasyahang bumangon. Habang nag-aalmusal, humingi ako ng pera pambili ng libro kay ina. Sa aking paghingi ay di ko inasahan na magpuputak-putak muli ito at dami niyang mga sinasabi. Hindi ko alam sa kanya kung bakit napakainit ng ulo't tila may malaki itong problema. Inunawa ko na lamang ito at di na sinagot pa ng husto. Marahil ay senyales  na malapit na siyang mag-menopause kaya nagiging mainitin na ang ulo. Kahit pinaulanan niya ko ng maanghang na salita'y nagbigay naman ito bago ako umalis. Tila kay bigat ng kalooban ko pagkapasok sa eskwelahan at nakaukit pa rin sa isipan ang mga sinabi niya. Wala pa si Sir Patrick pagkatungo ko saLaboratory subalit ilang saglit pa ang lumipas ay dumating na ito. Binigyan niya kami ng oras upang tapusin ang takdang-aralin.

^6r-d. Sa kadahilanang tapos ko na ito at magkakaroon pala ng pagsusulit sa Statistical Science, sa halip na magsulat at gumuhit ay nagrepaso na lamang. Halos lumuwa na ang mata sa kakaaral subalit wala talagang pumapasok sa utak at medyo nahihirapan na ko, idagdag pa ang  samu't saring boses na bumabasag sa aking konsentrasyon. Maya-maya'y ipinasa na namin ang kanya-kanyang output at nagkaroon ng recitation. Kaba ang umiral sa dibdib ng magkaroon ng recitation subalit nakaligtas naman. Ilang sandali pa, lumakad na kami patungong silid. Tungkol sa iba't ibang uri ng nilalang at kung paano sila mamuhay ang itinuro sa amin ni Ma'am Eloisa. Nakatuon na ng husto ang teynga ko sa itinuturo ni Ma'am Eloisa subalit walang pumapasok sa utak at nakakaantok pa. Sadyang kay hirap ng asignaturang ito at kailangan ng dibdibang pag-aaral upang pumasa. Maya-maya pa, lunch break na at kami'y kumain.

^6r-e. Pagkatapos kumain, inaya kami ni Catherine na magtungo sa bahay ng kasintahan nito. Pagkatungo ay di agad kami makapasok-pasok dahil sa umiiral na hiya. Pakiwari ko, distraksyon kami sa kanilang pagkikita pero nasaksihan ko kung gaano kalapot at kalagkit ang kanilang pakikipaglaguyo. Sonny ang pakilala sa amin ni Catherine at makisig rin naman ito at mas bata itong tingnan kumpara sa tunay nitong edad, kaso di katangkaran at magkapantay lang sila halos. Kinapalan na namin ang mukha sa pagpasok at kami'y pinakilala niya sa kaanak nito. Kung ako tatanungin, siya na ang tamang lalaki para kay Catherine at tila may forever sa kanilang dalawa, sana nga. Hindi na kami nagtagal pa sa kanila at kaagad na umalis. 

^6r-f. Magkahalong kilig at tuwa ang namayani sa dibdib habang inilalahad ni Catherine ang tungkol sa kanilang dalawa't di ko maiwasang maiingit. Iniisip ko kung kailan makakakilala ng tao na handa akong mahalin at tanggapin sa kabila na ganito ako, binabae. Sa layo ng nilakad, nagpahinga muna pagkadako sa Eskwelahan. Sa oras ng English, nagturo lamang si Sir Jenor. Lihim akong nagrerepaso habang nagtuturo ito. Maya-maya pa, Statistical Science na at laking tuwa muli namin ng ipabatid ni Sir Jigo na pagkatapos na lang ng Preliminary Exam itutuloy ang pagsusulit sapagkat walang klase sa Biyernes. Kahit paano'y nakukuha ko na ang kanyang itinuturo at di na nangangapa pa.

^6r-g. Ang problema lamang, wala akong dalang Calculator kaya pahirapan ang pagsuma. Matapos ang pagtuturo, nagkaroon muli ng recitation. Hindi naman natawag lahat sapagkat kinapos na sa oras at uwian na. Kasama sina Anne Rose, Ella, Catherine at Sonny ay naglakad lamang kami hanggang SM. Kahit may kalayuan ng bahagya at nakakapagod ay sulit naman dahil sa kanila at muntikan ng mapunit ang ngala-ngala sa walang humpay na pagtawa, paano at dami nilang alam na biro at ang lalakas pa mang-trip. Matinding pagod at gutom ang inabot ko pagdating sa bahay kaya diretso ako sa paglantak ng ulam. Matapos ay pagtutok naman sa telebisyon ang sunod na inatupag. Napaluha muli ako sa naging palabas sa Nathaniel ng magkita at makilala na ni Hanna ang tunay nitong ina. Kawawa lamang ang isang ina na nag-aruga at nagpalaki sa kanya dahil mawawalay na ito. Maya-maya at dahil sa antok, ako'y natulog na.

July 15, 2015
Wednesday
Year III-196

^6r-h. Kahit ito ang araw ng aking pahinga ay gumising pa rin ng maaga upang tumungo kami sa opisina ng ate at magpabakuna. Magkahalong sabik at takot ang namayani sa dibdib. Dakong ikawalo na ng umalis kami ni Mama. Sa layo ng biniyahe at gawa na mabagal pa ang usad dahil matrapik, bahagya akong nahilo. Malapit ng sumapit ang Alas-onse ng marating namin ang Bonifacio Global City, lugar kung saan nakatira at nagtatrabaho si ate. Pagkaalpas namin roon, nahalina ako ng husto pagkat ibang-iba ang lugar na iyon at animoy nasa ibang bansa ka. Kay gagara ng mga sasakyan kung pagmamasdan maging sa kasuotan ng mga dumaraan at kahit saan ako lumingon, puro nagtatayugang mga gusali ang matatanaw. Nang makarating sa mismong kumpanya na pinapasukan ni Ate, gininaw ako ng husto pagkat sobrang lamig. Sinamahan kami ng Ate hanggang clinic at nagpabakuna.

^6r-i. Saglit lamang kaming binakunahan at naupo sa labas ng opisina upang hintayin ang ate na matapos sa kanyang ginagawa. Masarap ngang manatili sa kanilang opisina at komportble pa, pero bawat kilos mo naman ay kailangan ingatan sapagkat matikuloso ang mga tao roon at di din pupwede sa kanila ang pagiging taklesa mo. Napakahigpit din ng kanilang seguridad kaya tila sakal na sakal ako. Maya-maya at ng matapos ang ate, tumungo kami sa Restaurant. Sa Max namin napiling kumain. Unang beses ko pa lamang kumain sa ganong restaurant sa tana ng buhay at bawat putaheng nakalagay sa Menu ay lubhang pangsusyal at napakamahal. Kahit maladyamante ang presyo, sagot naman lahat iyon ng Ate kaya nakalasap pa rin.

^6r-j. Sa sarap at kakaiba nitong lasa, wala akong masabi at labis na nabusog at naaliw sa mga pagkain. Matapos kumain ay tumungo naman kami sa kanyang Condo unit. Sa labas pa lamang, aakalain mong mga mayayaman ang nakatira at ang lawak pa ng pool at Sport's area. Ibang klase na talaga ang kapatid ko at namumuhay na siya sa marangyang buhay. Ipinakita niya rin sa amin ang kwarto nito. May kaliitan nga lamang subalit ayos na rin at marahil ay mamumuti ang balat mo kapag tumagal ka roon dahil malamig. Hindi kami nagtagal roon at agad ng umalis. Maaga pa at gusto ko pang mamasyal, kaso hindi pumayag si Mama at gusto ay umuwi na kami. Minsan na nga lang humiling sa kanya, hindi pa mapagbigyan, nagkaroon ako ng kaunting tampo sa kanya. Itinago ko na lamang ang aking nararamdaman sapagkat ayaw kong pagtingiinan kami. Lalo pang sumidhi ang ngit-ngit sa dibdib ng magtawag ng Taxi ang ate at sapilitan akong pinapasakay. 

^6r-k. Hindi ko talaga ibig ang sumakay sa Taxi pagkat nakakahilo. Labis nila akong pinilit at sa yamot, hindi ko na nakontrol pa ang emosyon at nawala na ang hiyang makipagtalo sa kanila. Hindi naman nila ako maunawaan at kung di naman ganito ang pakiramdam ko'y di mangingiming sumakay ng taxi. Di nagtagal ay napagbigyan naman nila ako sa aking kagustuhan, kaso maanghang na salita ang inabot ko. Maya-maya'y sumakay na kami sa Bus. May kaibahan ang Bus nila sapagkat pagilid ang upuan sa halip na paharap at ang luwang pa. Habang lulan ay nakaramdam nanaman ng hilo't tila naduduwal ako. Kaagad naman akong sumuka pagkababa namin sa Ayala. Sa kagustuhang mapabilis ang biyahe, kahit pinakaayawan ko ang sumakay sa MRT ay no choice kami kundi sumakay doon. Hindi naman gasinong siksikan tulad ng aking inaasahan kaya nakahinga pa rin ng maluwag. Kahit paano'y di na ko nahilo pa pagkababa ng MRT. Tumungo pa kami sa Trinoma, matagal na rin kaming di nakakapunta roon kaya maligaw-ligaw na halos. Pagkarating sa bahay, kaagad akong nagpahinga. 

July 16, 2015
Thursday
Year III-197

^6r-l. Bandang ikalima na ng umaga ako nagising at bumangon. Wala pa ring ganang kumain kaya kakarampot lamang ang inalmusal ko at tila maduduwal kung dadamihan. Hindi ko malaman sa sarili kung bakit ganito ang nararanasan ko? Di naman ako buntis. Kahit di maganda ang lagay, pumasok pa rin ako. Tanging mga kamag-aral ko pa lamang ang nadatnan pagkatungo sa eskwelahan at anong ingay nila talaga. Tila bulang naglaho ang ingay at balikan sa kanya-kanyang upuan pagkapasok ni Ma'am Ria. Tamang kuha lamang ng litrato sa kanyang slide habang ito'y nagtuturo. Kahit kailan, nakakatuwang magturo si Ma'am Ria at dami niyang kuwento sa amin. Nainis lamang ako ng kaunti sapagkat malabo ang pagkakakuha at di maaninag ang sulat. Ilang sandali pa, lumabas na kami.

^6r-m. Sa halip na kumain ay pumila muna kami sa Accountant area upang kumuha ng permit. Hindi kaagad kami nakakuha ng permit sapagkat nagkaroon ng problema sa aming Registration card at kailangang i-reprint. Sa halip na matapos ang paghihirap sa pila, heto at kailangan pang magtungo sa registrar. Kay aga-aga subalit labis na akong na-stress. Maya-maya’y pumasok na kami. Sa oras ng Cognitive Psychology, tungkol sa parts of Neurons at Cells ang tinalakay sa amin ni Sir Gelo. Sarap makinig kapag ang Professor mo'y saksakan sa kakisigan at kaputian at ang lambing pa magsalita ni Sir Gelo. May ilang bahagi lamang sa kanyang itinuro ang nalito ako kaya kinapalan ko ang mukha sa pagtatanong matapos nitong magturo. Sa haba at dami ng kanyang ipinaliwanag, di namalayang nagsilabasan na ang mga kamag-aral ko't nakapasok na ang ibang Course. Hindi naman ako nahuli sa pagpasok. Sa oras ng Education 6, komopya lamang kami ng lecture sa pisara.

^6r-n. Matapos ay nagturo na si Sir Esguerra. Ang seryoso't mahusay na pagtuturo, biglang nauwi sa katatawanan. Maligaya nanaman ang araw namin dahil kaySir Esguerra. Bago kami lumabas at sa bait nito ay binigyan niya kami ng Hint kung ano ang dapat repasuhin. Maya-maya'y lumabas na kami at nagtungo sa may Athletic Center. Sa oras ng PE, naglaro lamang kami ng Games of the General at sina Faye at Medina ang naging kalaro ko. Buti at nalaro ko na iyon noong nasa High school pa kaya kahit paano'y kabisado na ang mechanics ng laro. Katulad din ito ng Chess, ang pinagkaiba lamang ay kahit saan na gusto mo ay pwedeng ilagay ang piyesa at sugod lang ng sugod kahit di mo ginagamit ang utak.

^6r-o. Dahil madali, naging masaya ang laro. Kahit kita ko kay Medina na nangangapa-ngapa at nagpapaturo sa una, sa huli ay siya ang pinakamaraming napalanunan sa loob ng limang laro. May panalo din naman ako, dalawa nga lamang. Inihirit pang magkaroon ng rematch, kaso kinapos na sa oras at uwian na. Kung kailan nasa biyahe ay biglang bumuhos ang ulan, nagpatila muna ako. Diretso Siyesta ako pagkauwi. Kinagabihan at dahil walang pasok kinabukasan, nagrepaso muna ako matapos manood ng telebisyon. Kahit paano, madali naman pumapasok sa utak ang inaaral ko't di nawawaglit. Nagpakapuyat ako ng husto sa pag-aaral sa kagustuhang makakuha ng mataas na marka sa exam. Sa labis na pagsusunog kilay, hating-gabi na ng magpasyang matulog.

July 17, 2015
Friday
Year III-198

^6r-p. Ngayon ipinagdiriwang ang pagtatapos ng Ramadan ng mga Muslim na kung tawagin ay Edil Fitr, kaya holiday nanaman at wala muli kaming pasok. Dakong Alas-otso na ng umaga nagising. Kung titingnan ang kalangitan ay tila nagluluksa ito sa kakulimliman at mukhang bubuhos ang ulan. Balak ko sanang lumabas at magtungo sa bahay ng kaibigan, pero mas pinili ko ang magrepaso sapagkat nalalapit na ang aming pagsusulit. Hindi gaya kagabi ang talas ng aking utak sapagkat di madaling pumapasok sa isipan ang inaaral ko. Kahit sumasakit na ang ulo sa kakaunawa at kakamemorya ng aralin ay may pagpupursigi pa rin sa pag-aaral, sa kagustuhang makakuha ng mataas na marka. Mabuti na lamang at umiiral ang kapayapaan sa kapaligiran kung kaya maayos na nakakapag-aral.

^6r-q. Sana ganito na lang parati sa lugar namin, tahimik at walang nagaganap na kaguluhan. Nagkakasundo ang bawat mamamayan at walang mahilig manakit. Nanaisin ko pang manirahan sa ganong lugar habang buhay kapag gayon parati. Sa sobrang tutok ng mata ko sa pagrerepaso, di ko napansin ang oras at tanghaling tapat na. Nawalan na rin ng ganang magrepaso sapagkat kumakalam na ang sikmura, pansamantala ko iyon itinigil at kumain. Nabusog nga ko sa pagkain, inaantok naman kung kaya naudlot ang balak ipagpatuloy ang pagrerepaso, nag-siyesta muna ako pansamantala. Matapos ay ipinagpatuloy ang pag-aaral at maghapon ko iyon inatupag.

^6r-r. Pilit talagang isinasaisip ang nirerepaso pero napaparam pa rin, hindi ko mabatid ng lubos kung bakit ang purol purol ng utak at nahihirapan na sa ginagawa. Ang panginoon na ang bahala sa akin sa darating na pagsusulit at ipaalala niya nawa sa akin ang mga sagot. Dakong gabi na ng ipagpahinga ko ang utak at nilibang naman ang sarili sa panonood ng telebisyon. Basta gawaing panlibangan ay nabubuhayan ako ng loob at sarap buhay samantalang puro pasakit at hirap ang dadanasin pagdating sa pag-aaral. Kahit mahirapan man ay susubukan pa ring kayanin, makamtan lamang ang kinabukasang kay ganda.  

July 18, 2015
Saturday
Year III-199

^6r-s. Maganda at makulay ang naging panaginip ko at sa sobrang sarap matulog, si Mama na mismo ang gumising sa akin. Malapit na palang sumapit ang Alas-sais ng ako'y magising at kahit namumugto pa ang mata sa antok ay daglian ng bumangon. Sa ganda ng panaginip ko, di pa rin mawaglit sa isipan at sana'y maging katulad ng buhay ko ang panaginip at kung hindi man, magkatotoo sana. Kahit pagal na pagal na sa labis na pagmamadali, di naman nahuli sa pagpasok. Maya-maya pa, pumasok na si Ma'am Ria at nagturo. Napapawi nga lang ang atensiyon ko sa pakikinig pagkat panay trip si Clark Haven. Makapagsalita siya sa akin, akala'y magugustuhan ko ito at napakamanyak niya. Sa halip matuwa at kiligin sa kanyang mga pahirit ay imbyernang-imbyerna lang ako. Nagkaroon ng pangkatan para sa pag-uulat matapos magturo ni Ma'am Ria.

^6r-t. Medyo minalas nga lamang ng lagay dahil naging kagrupo ko si Clark Haven. Di ko alam kung bakit naging kamag-aral ko muli ang kumag na iyon! Akala ko makakawala na sa kanya. Matapos ay lumabas na kami at kumain. Ilang sandali, nagtungo naman kami sa Library. Magrerepaso sana ako subalit hindi sapagkat ang iingay nina Czarina at James (Virrey) at parang magsing-irog kung magharutan, lumipat ako sa lugar kung saan tahimik. Ng makahanap ay sinimulan ko na ang magrepaso. Kada salitang nadadaanan ng paningin ay animoy bubog na sumusugat sa aking isipan. Kahit anong gawin talaga, bigong maisaulo't sumasakit lamang ang ulo. Maya-maya pa, tumungo na ko sa silid. Naging napakainteresado ng naging lesson sa Cognitive Psychology sapagkat tungkol sa Sense organ ang itinuro sa amin ni Sir Gelo, nagkaroon pa ng testing. Mabuti na lang, di ako ang naging subject at di mapigilang matawa sa oras na magkamali ang kamag-aral sa bagay na pinapahula habang nakapiring. 

^6r-u. Maya-maya'y lumipat na kami ng silid. Nagturo lamang si Sir Esguerra at habang nagtuturo'y kakilakilabot ang kanyang paliwanag. Mas matindi pa sa hayop ang pag-uugali ng mga Chinese sapagkat legal ang Abortion sa bansa nila at walang awang pinapalaglag ang mga bata. Bukod pa roon, ang mga inilaglag na Fetus ay parang karneng tinatadtad at inilalahok pa sa mga putahe. Ganoon sila ka-brutal sa mga bata, mapalad kaming ipinanganak dito sa Pilipinas dahil may puso ang mga nagluwal at dahil sa batas kaya di laganap ang ganong kaugalian. Kahit bilyon na ang dami nila'y di naman tamang ipagkait sa mga bata ang mabuhay. Matapos ay uwian na.

^6r-v. Pagkarating sa bahay at pagkabihis, naisipan kong magtungo sa bahay nina Angelica. Di magandang balita ang bumungad sa akin sapagkat sinaniban daw muli ito at kasalukuyang nagpapahinga. Ibig kong magpagaling si Angelica kaya di ko muna ito kinibo at umalis. Sa bahay naman nina Cathy ako sunod nagtungo. Kita ko kay Ate Ging ang hirap at pagod na dinadanas habang nagtitinda at di na nga magkandaugaga. Wala nanaman si Cathy ng datnan ko at hinintay pa ito. Ilang minuto makalipas ng dumating ito. Nagkaroon lamang ng kaunting yamot sa kanya sapagkat pinagdiskitahan agad ang cellphone ko at nag-selfie. Tila wala ng bukas kung ito'y mag-selfie at makaasta akala'y  pagmamay-ari niya.

^6r-w. Sumidhi pa lalo ang yamot sa dibdib ng di niya ibigay ng babawiin ko na ito at kaunti na lang, magpapamalas na ko ng galit sa kanya. Tila nagyelo ang kalooban ko ng mabawi iyon kinalaunan. Mabuti na lamang, nakaya kong kontrolin ang sarili at magkasundo pa rin kami. Makagamit kasi ng cellphone, akala'y kanyang-kanya na. Hindi na ko nagtagal pa sa kanila at kaagad ng umuwi. Bago lumisan, ipinabatid sa akin ni Ate Ging na kaarawan ng Pastora Anna bukas at inanyayahang dumalo sa Church. Natuwa ako subalit di buo ang pangakong makakadalo. Kinagabihan at matapos manood ng telebisyon, ako'y nagsunog-kilay muli. Sa sobrang pagkukumahog sa pagrerepaso, inabutan na ko ng madaling araw. Ng dalawin ng antok, saka lamang nagpasyang matulog. 

July 19, 2015
Sunday
Year III-200

^6r-x. Pumatak na ang ikapito ng umaga ng ako'y magkamalay. Kaarawan ngayon ng aming butihin at pinakamamahal na Pastora. Kung di dahil sa kanya ay may natutuhan ako tungkol sa salita ng Diyos at ibig ko siyang handugan ng regalo bilang pasasalamat. Biglaan at di ko ito napagplanuhan kaya palaisipan kung ano ang ireregalo sa kanya. Mabuti na lamang at may Lotion akong di gasinong ginagamit at iyon ang naisipang pangregalo sa kanya. Nagbalot muna ako ng regalo bago magtungo sa JOLIA Church. Malapit ng mag-ikasampo ng magtungo ako roon at nadatnang umaawit na sila. Matapos ang mahigit sa anim na buwan ay ngayon lamang nakadalo sa kanilang pagsamba at marami ang nagbago sa loob ng kanilang kapilya. Bukod pa roon ay may Screen projectorna sila, kaya di na kailangan pang magbuklat ng bibliya upang hanapin ang Verse sapagkat makikita na sa Projector.

^6r-y. Ibang klase na talaga ang pagsamba nila at Hi-tech na. Pagkatapos ng worship ay nagsalita si Pastora Anna sa harapan. Tungkol sa pagsunod sa Diyos maging sa nakakatanda ang tinalakay niya sa amin. Natutuwa ako kay Pastora sapagkat panay ito sa pagtawa habang nagsasalita at ang saya-saya niya. Kung kailan nasa kalagitnaan na ng pagtuturo ay bigla akong nagutom. Ibig ko na sanang umuwi pero hiya ang pumigil sa balakin. Ang bait talaga ng panginoon at di niya ko hinayaang magutom ng husto. Nang matapos ang Bible Study at hulugan na ng pera, iniabot ko na kay Pastora ang regalo sabay binati. Panay kumbida siya sa akin na makisalo mamaya sa kanilang kainan subalit sa hiya at gawa na mag-aaral pa ko, nagawa kong tumanggi.

^6r-z. Ang sasarap pa naman ng kanilang handa at tamang-tama sa sikmurang kanina pa kumakalam pero prinsipyo ang pinairal ko. Maging sila Ate Ging ay di na rin nakasalo sa handaan at nakisabay sa kanila sa pag-uwi. Sa tindi ng gutom ay diretso lamon ako pagdating sa bahay. Matapos ay nag-siyesta ako. Kinahapunan at pagkagising, nakita kong kumakain sila Mama ng Pizza. Hindi pangkaraniwan ang Pizza na iyon at maraming kakaibang sahog, sa takam ay diretso ako sa pagbanat pagkabangon. Halos lumubo na ang tiyan sa dami ng kinain at ang sarap talaga. Maya-maya, ipinabatid ni ate sa akin na bibisita raw sila Tita Cleo kina Ninang Edith at inaaya ako.

^6s-a. Matagal-tagal na rin kaming di nagkikita ng Ninang at sa kagustuhang dalawin ito at kamustahin, daglian akong nagbihis. Ilang sandali pa, nagtungo na ako sa Iglesia ni Cristo doon sa Manggahan at doon sila inabangan. Makalipas ang mahigit sa dalawang oras na paghihintay, dumating na sina Tita Cleo. Tanging sina Tita Cleo, Tito Lito at Angelle lamang ang nakasama ko sa pagtungo sa bahay ng Ninang Edith at wala ang Tita Susan pagkat nasa Batangas raw ito. Pagkaalpas namin ay nanlaki ng husto ang mata sapagkat malamansyon ang pamamahay nila at kaaya-ayang pagmasdan. Bukod kay Ninang Edith ay naroon rin sila Lola Belen, Tita Dinya at Tito Levi at kamustahan kaming magkakamag-anak.

^6s-b. Sa ganda at aliwalas ng bahay ay wala ng iba pang papangarapin kapag nakatira roon. Panay libot ang paningin ko sa malamansyon nilang bahay kahit kinakausap at wala na halos masabi. Maya-maya'y ipinasyal kami ng Lola Belen hanggang sa marating ang Rooftop, ang tayog pala ng bahay nila at abot hanggang tatlong palapag. Sumakop na ang dilim ng magpaalam kami sa kanila, ibig ko pa sanang manatili roon subalit di na maaari. Sana balang araw ay maging katulad ng bahay nila ang magiging bahay ko, ayos na rin ang simple basta malinis at komportableng tirhan. Nanood muna ako ng television pagdating sa bahay at sa pagod, matapos ay di na nakapag-aral pa at kaagad ng natulog.

July 20, 2015
Monday
Year III-201

^6s-c. Kasing sarap muli ng pagkaing pangmayaman ang tulog ko, kaya sumiklab na ang liwanag ng ako'y magising at bumangon. Sa aking paggising, malabahaghari muli ang araw ko sapagkat makulay at kay sarap mamuhay ng matagal kapag ganito parati ang nararanasan at walang pinoproblema. Matapos mag-almusal, sinimulan ko ng magrepaso. Asignaturang Statistical Science at Theories of Personality ang pinag-ukulan ng pag-aaral, dalawang subject na di basta-basta kaya dibdiban kong nirerepaso. Kahit gaano katutok ang mata, hirap pa ring itatak sa isipan ang nirerepaso at sumasakit lamang ang ulo ko. Naalala ko dati, ng ako'y nasa elementarya at sekondarya, madali namang pumapasok sa isipan ang inaaral at nakaukit pa rin kahit ilang araw ng di ratsadahan, pero bakit tila pumupurol na ang memorya at nahihirapan ng magkabisado.

^6s-d. Bukod pa roon ay nakakalimutan ko kung anuman ang binasa. Sana'y sumagi sa isipan ang mga sagot pagdating ng pagsusulit. Kahit nahihirapan na at halos bumigay na ang utak sa dami ng ipinapasok, nagpatuloy pa rin ako sa pagrerepaso hanggang sa magtanghaling-tapat. Pagsapit ng tanghali, tila bumabalik muli ang Summer sapagkat dama muli ang maalinsangang panahon. Sa init, tila tinatamad ng mag-aral, pansamantala munang nag-siyesta. Pagkagising, ipinagpatuloy ko ang pagrerepaso. Pagsapit ng halos magtatakip-silim, biglang dumilim ang kalangitan. Nasa isip nanaman na bubuhos ang ulan. Mistulang gabi na sa itim ng kaulapan at kahit di na maaninag ang sinusulat sa sobrang dilim, di ko itinigil ang pag-aaral. Kumabog sa takot ang dibdib ng biglang makarinig ng malakas na kulog. Sa takot, may pagmamadaling iniligpit ang gamit at nagtalukbong.

^6s-e. Maya-maya'y bumuhos na ang malakas na ulan na sinabayan pa ng hangin. Balisang-balisa ako ng panahong iyon at mapakapit na ng husto sa tindi ng nararanasang takot. Sa tindi ng bayo ng ulan at hangin, hindi maiwasang isipin na magugunaw na ang mga kabahayan. Humupa naman ang Thunderstorm bago sumapit ang gabi. Pasalamat kami at di naman bumaha. Ilang sandali pa, hapunan na at kami'y kumain. Kung kanina ay naranasan namin ang bagsik ng panahon ay wala pa sa kalingkingan sa mga lalawigang binaha at lagpas tao na ang taas ng baha. Grabe pala ang ulan na ibinuhos ng Habagat sa kanila at kaya ng lunurin ang buong probinsya. Mabuti at di nangyari sa amin ang sinapit nila. Maaga pa ko magigising bukas kaya kaagad ng natulog matapos manood ng telebisyon. Goodluck na lamang sa Exam bukas at gabayan nawa kami ng Panginoon.

July 21, 2015
Tuesday
Year III-202

^6s-f. Maghanda-handa na sapagkat ngayon ang pagsisimula ng isang linggong pagsusulit at doble-doble na ang kabang dala sa dibdib. Hindi pa man natayo ang haring araw ng ako'y bumangon at mag-almusal. Panay upak sa mukha upang mabawasan ang pagkapungas at pumipigil ang matinding kaba sa aking pagpasok. Wala naman nagawa ang kaba at nakapasok pa rin. Pagdating sa unibersidad, tanging mga kamag-aral ko pa lamang ang nadatnan. Habang wala pang proctor, sinamantala ang oras sa pagrerepaso. Dahil sa namamayaning ingay, hindi tuloy ako makapag-aral ng maayos. Maya-maya'y pumasok na ang Proctor namin at laking gulat at tuwa namin sapagkat si Ma'am Joyce ang naging Proctor. Dahil si Ma'am Joyce ang Proctor ay napawi ang kaba ko't napanatag ang kalooban. Statistical Science ang una namin naging pagsusulit. Kahit paano'y nadalian ako sa mga tanong at kumpiyansang makakatamo ng magandang marka.

^6s-g. Nahirapan lamang ako ng bahagya pagdating sa kalagitnaan at more on solving na ito! Sa dami ng dapat kalkulahin, halos di na magkadaugaga. Sumakit ng husto ang ulo sa kaka-solve ng mgaequation. Maya-maya'y natapos ko din ang pagsusulit. Sa tagal ng panahon na di kami nagkita ni Ma'am Joyce at sa sobrang pagka-miss na rin sa kanya, kinapalan na ang mukhang kausapin ito. Hindi naman siya nakaka-intimidate at sa katunayan ay pinaram niya ang sakit ng ulo ko likha ng pagsusulit. Parang magkapantay lamang kami ng katayuan sa buhay kung makipag-usap sa akin. May mga bagay pa nga akong itatanong sa kanya, kaso pinangunahan na ng hiya. Wala ng kasunod pang pagsusulit kaya umuwi na kami.

^6s-h. Malapit ng mag-ikasampo ng makarating sa bahay at sa gutom, kaagad ng kumain. Matapos ay sinimulan ko na ang pagrerepaso. Sa kagustuhang makakuha ng napakagandang marka, maghapon akong nagrepaso at halos tumirik na ang mata. Hindi ko lang maiwasang mairita sa sarili dahil kahit anong naisip na paraan sa pagkakabisado, di naging epektibo upang pumasok agad at nakakaligtaan pa rin. Ibig ko ng mag-siyesta pero di maari sapagkat di ko ibig masayang ang bawat sandali. Itinigil ko ang pagrerepaso pagsapit ng gabi at tamang relax muna sa panonood ng paboritong programa.

^6s-i. Nakakapanggigil lamang ang natunghayan ko sa Nathaniel sapagkat kapag ang mayaman ay nagkasala, hindi makulong-kulong at nangangailangan pa ng matibay na ebidensiya pero kapag mahihirap at walang laban, mas maaga pa sa Alas-kwatro ang bagsak sa selda kahit di na kailangan ng ebidensiya. Tila sinasalamin ng palabas ang tunay na nangyayari sa ating bansa at sa palagay ko, mukhang may kinikilingan ang batas pagdating sa mga nasasakdal at di pantay-pantay ang pagpataw ng parusa. Kawawa tuloy ang pamilya nila dahil di makamit ang hustisya. Kahit mayaman o mahirap, basta may ginawang kasalanan ay dapat managot. 

July 22, 2015
Wednesday
Year III-203

^6s-j. Kalat na kalat na ang liwanag ng ako'y magmulat at bumangon. Napakasigla muli ng kalooban ko at animoy napakakulay ng umagang aking kinakaharap. Dami muling hugasin sa lababo kaya iyon muna ang inatupag matapos mag-almusal. Maya-maya pa, sinimulan ko ng magrepaso. Asignaturang English at Theories of Personality ang nirepaso ko. Sa awa naman ng maykapal, madali namang pumasok sa kukote ang inaaral, kaso nga lang kung kailan nasa kalagitnaan na ay tila nawawala na ko sa pokus at kung ano-ano na ang sumasagi sa isip. Pilit ko man isantabi pero nangyayari pa rin. Pagsusunog kilay lamang ang siya kong inatupag hanggang sa magtanghali. Nawa'y maalala ko ang mga sagot kapag nakasalang na ang mata sa pagsusulit. Kahit Alas-tres pa ng hapon gaganapin ang aming pagsusulit, Ala-una pa lang ay nilisan ko na ang tahanan, sa takot na abutan ng ulan at ma-stranded sa daan.

^6s-k. Pagdating sa Unibersidad, kaagad akong dumeretso sa Library. Pagkarating ay saktong nasilayan sila Gelo at Vanessa, nakisabay ako sa kanila. Habang humihinga pa ang oras ay tamang pagrerepaso lamang kami. Kung kailan napipinto na ang pagsusulit, doon naman ako tila nabablangko, bahala na mamaya. Makalipas ang halos isang oras, tumungo na kami sa kanya-kanyang silid. Hindi pa man sumasapit ang itinakdang oras ng pagsisimula ng aming pagsusulit, pumasok na agad ang Proctor at iyon ay si Sir Bermundo. Halos di na makahinga sa sobrang higpit niya sa pamamahala at kailangan ay magkakasunod ang nagparehistro sa attendance base sa ayos ng upuan.Theories of Personality ang una namin naging pagsusulit, naging madali lamang ito sa akin at di rin gasinong karami ang items kaya kaagad na natapos sa pagkuha ng pagsusulit. Iba talaga ang buhay kapag nag-aaral ng mabuti at kahit sa palagay natin ay mahirap, madali lang pala.

^6s-l. Pagkalabas namin, bumungad agad ang napakadilim na kalangitan at namutawi muli ang takot sa dibdib pagkat kumukulog at nakidlat at bubuhos nanaman ang ulan. Sa takot ay ibig ko ng pumasok sa silid subalit di maaari pagkat may nag-eeksam pa, nilabanan ko ang takot. Hindi tuloy makapagrepaso ng maayos dahil sa nararanasang takot. Maya-maya pa'y bumuhos na ang napakalakas na ulan. Animoy kayang sumunog at pumatay ng libo-libong katao sa talim ng kidlat at mayanig kami ng husto pagkat malagranada ang lakas ng kulog. Habang ako'y balisa na sa takot, panay arung-arungan ang mga kamag-aral ko't tila tuwang tuwa sa ngitngit ng kalikasan. Nabawasan naman ang takot ng makapasok sa silid at nakapagrepaso ng maayos.

^6s-m. Ilang sandali pa, dumating na ang Proctor namin. English ang sunod naming pagsusulit at lubhang napakarami ng Items. Nakapagrepaso ako pero tila mas mahirap ng bahagya kumpara kanina't halos mangamote na sa pagsagot. Nangangalahati pa lang ako, tapos na ang ilan kong mga kamag-aral at kay tutulin naman nilang sumagot. Tumila na ang ulan paglabas ko at sumapit na ang gabi. Sina Stella, Princess, Mika at Joan, mga kamag-aral sa Dash 1 ang nakasabay sa pag-uwi at labis ko silang na-miss. Ang masinsinang kwentuhan, nauwi sa katatawanan at ang ingay tuloy namin sa Jeep. Naging makulay at masaya ang gabi ko dahil sa kanila at sana'y makasabay ko silang muli. Pagtungtong sa may Sandigan, lubhang trapik sa IBP road kaya ginabi ako ng husto sa pag-uwi. Diretso kain at panood agad ng telebisyon ang inatupag pagkaalpas ng tahanan. Medyo inaantok na rin ako kaya diretso tulog matapos manood ng telebisyon.

July 23, 2015
Thursday
Year III-204

^6s-n. Tuluyan nang naparam ang antok ko, kung kaya Alas-sais pa lamang ay bumangon na ko. Dami muling hugasin sa lababo at nanggigitata sa kadumihan ang sahig, iyon muna ang pinag-ukulan ng panahon bago magrepaso. Mabuti na lamang at may nalalabi pa kong lakas matapos ang gawaing bahay kung kaya ganadong-ganado pa ring mag-aral. Madali naman pumapasok sa utak ang mga inaaral, kaso ay naantala ang pag-aaral ko kapag may bumibili. Wala kasi ang ilaw ng tahanan at may ginagawa naman ang haligi ng tahanan, pinagsabay ko ang pag-aaral at pagtitinda. Sa totoo lamang ay mahirap iyon pagsabayin at nagugulo ang isip ko. Sadyang kay tulin ng oras at di namalayang malapit ng magtanghali. Sa takot na kapusin sa panahon, medyo naghahabol na sa pag-aaral at labis akong napi-pressure.

^6s-o. Pagsapit ng tanghaling tapat, anong init muli ang aming nadarama. Sa sobrang aliwalas at linis ng kalangitan, mukhang malabong umulan mamaya. Kumakalam na rin ang sikmura kung kaya pansamantalang ko munang itinigil ang pagrerepaso at nananghalian. Matapos ay nagrepaso nanaman. Siyesta time muli kung kaya umiral na ang antok sa 'king mga mata. Hindi ko ibig ang masayang ang oras kung kaya lakas loob na nilabanan ang antok. Lalo tuloy di pumapasok sa isipan ang inaaral dahil sa namamayaning antok. Gumawa na lang ng paraan para di antukin. Tumalab naman ang pamamaraan ko at kinalaunan ay tuluyan ng napawi ang antok. Muntikan ng sumabog ang utak ko sa dami ng impormasyong isinusuksok pero buti na lang at di nangyari. Pinagpahinga naman ang utak kinalaunan at naisipan kong lumabas at magkumpyuter.

^6s-p. Sa labis na humaling, naghihingalo na ang liwanag ng ako'y umuwi. Nagliliyab na sermon ni ina ang inabot ko pagdating sa bahay at kita ko sa mukha niya ang galit. Kahit na mapupusok ang kanyang mga sinasabi ay hinayaan ko na lang ito at di sinagot. Pagsapit ng gabi, panonood ng telebisyon ang inatupag ko. Ang gaganda sana ng mga eksena, kaso nakulog at nakidlat naman, labag man sa kalooban ay pinatay ko na't nag-aral na lamang. May burol muli sa lugar namin at di tuloy makapag-aral ng maigi dahil sa ingay ng mga nagsusugal. Hindi ko lang lubos mabatid na kung bakit tuwing may patay, pinamumugaran ng Jueteng at ang liligalig pa na tila di na marunong rumespeto sa namayapa. Sa pagkakaalam ko'y tuwing may patay ay dapat ay tahimik at bawal ang maingay bilang pagrespeto sa mga nagluluksa, pero baligtad ang nangyayari sa amin at nagkakasiyahan pa sila sa Jueteng. Sa ingay, nawalan na ng gana sa pag-aaral at natulog. 

July 24, 2015
Friday
Year III-205

^6s-q. Naging malinamnam muli ang tulog ko kung kaya tinanghali na ng gising. Ano pa nga ba't pagkatapos mag-almusal ay pagrerepaso muli ang inatupag ko. Kung kailan napipinto na ang aming pagsusulit, saka naman di makapasok pasok sa utak ang inaaral at nakakaligtaan ang impormasyong nababasa. Nawa'y maalala ko ang sagot kapag nakasalang na sa pagsusulit. Dakong tanghali ng ako'y magbihis at tumungo sa Unibersidad. Pagkatungo roon, di inasahang magkukrus ang landas namin ni Timothy James. Hindi pa rin kumukupas ang kakisigan nito at kahit sinong bakla o babae ay magkakandarapang sulutin ito pero ni katiting na kilig ay di na kumurot sa aking puso. Hindi ko mabatid kung bakit nawala na ang pagtingin sa kanya at tanggap na ng puso na di kami para sa isa't isa.

^6s-r. Pagkatapos niya'y sino nanaman kaya ang makikilala ko na kababaliwan at magpapatibok sa aking puso? Siya na kaya ang para sa akin? Sana nga. Kahit gusto ko na, hindi maaari at pag-aaral muna ang dapat pag-ukulan ng pansin. Aral muna bago landi. Wala pa ang aming Proctor pagdating ng yapak sa silid. Hangga't may nalalabi pang panahon ay sinamantala ko iyon sa pagrerepaso. Maya-maya'y pumasok na ang aming proctor at nagsimula na ang pagsusulit. Education 6 ang naging pagsusulit namin, kahit sangkatutak ang dami ng aytems at sa dali, kaagad ko naman natapos ang pagsusulit. Nag-uumapaw talaga ang pasasalamat ko sa maykapal dahil hindi niya ko pinabayaan at pinapaalala sa akin ang mga sagot. Hindi muna ako agad umuwi at hinintay lumabas sina Mika. Pagkalabas nila, umiral muli ang tuwa sa dibdib kahit mababaw dahil may kasabay muli sa pag-uwi.

^6s-s. Habang lulan ng bus ay wala kaming ibang inatupag kundi mag-Selfie at nagiging Pabebe na ang mga posting. Mabuti na lang at di ako nahahawa sa kanila. Sa halip na umuwi, dumeretso muna ako sa Computer Shop. Madilim nanaman ang kapaligiran at napipinto muli ang pagbuhos ng ulan, di naman malakas ng bumuhos ito kung kaya di gasinong nabasa. Sumapit na ang ikalima ng hapon pagdating ng bahay. Pagsapit ng gabi at matapos manood ng paboritong programa, pagrerepaso muli ang inatupag ko. Kahit maingay ang kapaligiran dahil sa mga adik sa sugal, nagtiyaga na lamang ako't ipinagpatuloy ang pag-aaral. Kung gusto mo talagang makamit ang isang bagay, gagawin at gagawin ang lahat kahit may bumabalakid pa, makuha mo lang ito. Parang pag-ibig lang iyan na kailangang ipaglaban para di mawasak ang pagsasamahan niyo. Sa sipag ko sa pagsusunog kilay, inabot na ko ng madaling araw na dilat pa rin ang mata at labis na nagpakapuyat.

July 25, 2015
Saturday

Year III-206

^6s-t. Sa sobrang takaw at siba sa pagtulog, tinanghali muli ako ng gising. Tila bitin pa rin ang oras ng aking pagtulog kahit tinanghali na't umiiral pa rin ang antok. Ilang araw na rin akong di nakakapag-access sa Internet sa sobrang abala sa pag-aaral at nilibang muna ang sarili doon. Pagsapit ng tanghali at bago tumungo sa Eskwela, pamamalantsa ang inatupag ko. Sabado na at idagdag pa ang maalinsangang panahon na kayang tumupok ng balat kaya katamad ng pumasok. Gustuhin mang huwag ng pumasok pero di maaari at may nalalabi pang pagsusulit. Habang patungo sa eskwela'y halos mahilo ako sa tindi ng init at ang init ay di pangkaraniwan. Wala pang proctor pagkapasok sa silid kaya nagrepaso muna ako. Gawa na maingay sa silid, di na nakapagrepaso pa ng ayos. Nagpanaig na rin sa tuksong makipagdaldalan kina Medina at Faye. Nawala man sina Anne Rose bilang kaibigan ko dahil sa bagay na di pagkakaunawaan ay pumalit naman sila.

^6s-u. Ilang sandali pa, pumasok na ang aming Proctor at Cognitive Psychology ang naging pagsusulit. Nagrepaso ako sa asignaturang ito pero medyo nahihirapan sa pagsagot. Sa hirap, nagawa ko ng mag-Madam Auring. Bahala na sa magiging resulta ng pagsusulit. Matapos ay lumabas muna kami at doon nagrepaso. Ng matapos ang lahat sa pagkuha ng pagsusulit, saka lamang kami pumasok sa silid. Katamad talagang mag-aral kung maingay kaya nakipagtsikahan na lamang. Lumipas ang isang oras, pumasok na ang amingProctor at Zoology 2 ang sunod na pagsusulit. Di hamak na mas mahirap ito kaysa sa una at kahit pigain na ng husto ang utak, wala pa ring maisagot. Sa muling pagkakataon ay nanghula-hula na lamang ako. Maaga pa at di ko pa ibig ang umuwi kung kaya binalak kong magtungo kila Ate Anne.

^6s-v. Kasama sina Faye at Medina, sapalaran sa amin ang maghanap ng masasakyan sapagkat punuan at mukhang malabo ng matuloy ang balak ko. Nakasakay naman ako kinalaunan kaso pagkadako sa may Tungko, biglang bumuhos ang napakalakas na ulan. Sumilong muna ako at hinintay na tumila ito. Sa sobrang lakas at tagal talaga ng ulan, napagpasyahang huwag ng ituloy ang pagtungo kina Ate Anne at umuwi na lang. Kahit bumabayo na ang malakas na ulan at Zero Visibility na ang kapaligiran ay lakas loob ko itong sinuong, makasakay lamang. Mistulan ng basang sisiw pagkasakay sa Bus at pagdating sa SM, biglang nag-usad pagong ang takbo ng bus hanggang sa di na ito gumalaw. Patay at mukhang gagabihin na sa pag-uwi.

^6s-w. Sa sobrang tagal na naipit sa mabigat na trapik, inabot na ko ng gabi at ngatog na ngatog na sa ginaw at kumakalam na ang sikmura sa gutom pero ang lahat ng iyon ay tiniis ko. Laking pagsisisi ko at dapat ay di na lang itinuloy ang balak. Sumapit na ang ikawalo ng gabi ng ako'y makarating sa bahay at sa tindi ng gutom, diretso ako sa paglantak ng ulam. Maya-maya'y nanood ako ng telebisyon, sobrang ganda muli ng istorya sa MMK at makapukaw damdamin pa sapagkat tungkol naman iyon sa isang babae na namuhay kasama ang tatlo niyang lola. Nakakatuwa nga lamang dahil magkasabay na inaruga at inalagaan ng tatlong lola ang bata at itinuring na parang tunay na anak. Minsan pa nga ay nagtatalo na silang tatlo para lang maipakita ang pagmamahal sa bata. Napakapalad niya pa rin kahit ibinanduna ng ina dahil may tatlong lola ang nagmamahal sa kanya. Matapos ay kaagad na kong natulog.

July 26, 2015
Sunday
Year III-207

^6s-x. Matapos ang higit sa isang Linggo na bugbog ang mata at utak sa pag-aaral at ilang araw na di nakakapag-siyesta at nagpapakapuyat ay ngayon lamang makakapaghinga ng matiwasay at pwede ng magbuhay alamang. Natutuwa ako sapagkat nairaos din ang aming Preliminary Exam ng walang kahirap-hirap, kaso nga lang ay panibagong hamon muli ang kakaharapin ngayong Midterm period at batid kong di na gaya ng nakaraang Prelim ang hirap at pagod na maaari naming matamo at nangangailangan na ng mas pinag-ibayong pag-aaral. Laganap na ang liwanag sa kalawakan ng ako'y magising at bumangon. Gawa na wala ng ginagawa, nagkaroon na ng oras upang gampanan ang gawaing bahay. Mabuti na lamang at sumilip ang haring araw at sinamantala ang pagkakataong maglaba.

^6s-y. Matapos maglaba, pagbabantay naman sa tindahan ang inatupag ko. Natutuwa pa rin ako kahit na minsan ay nakakaramdam ng badtrip sa mga bumibili dahil masigla naman ang bentahan at sila ang mitsa kung bakit unti-unting umaangat ang aming negosyo. Kaso nga lamang, karamihan sa bumibili sa amin ay puro alak at sigarilyo. Kawawa nga naman sila sapagkat iginugugol lamang ang buhay sa sugal, alak at sigarilyo at unti-unting sinisira ang kalusugan. Mapalad ako sapagkat di nahilig ang mga magulang sa ganyang gawain at marunong magpahalaga sa kalusugan kaya kahit nagkakaedad na'y malalakas at malulusog pa rin sila. Hindi ko mabatid kung bakit maraming ganyan klaseng tao sa lugar namin. Mga dakong tanghali na ng itinigil ko ang pagtitinda at nag-siyesta. Pagkagising, anong itim muli ng kalangitan at nagbabadya muling bumuhos ang ulan. Gawa na di pa naliligo, mistulan akong paslit na nasasabik sa haplos ng ulan.

^6s-z. Maya-maya'y bumuhos na ang ulan. Kaasar nga lang dahil di kalakasan ang ulan at umihip lamang ang malakas na hangin, sa halip na maligo'y parang binasa lamang ang sarili. Nagkaroon tuloy ako ng sipon matapos magpabasa sa ulan subalit di nagpahalata sa takot na makarinig ng maaanghang na salita. Pagsapit ng gabi, halos mawasak na ang aking pandinig sa sobrang ingay sa lugar namin. May nagbibidyooke at may nagsusugal pa at tila wala ng masumpungang katahimikan. Sumapit na ang hating-gabi subalit di pa rin makatulog dahil sa ingay ng mga nagsusugal. Sa ginagawa nga naman nila, mukhang pinaparusahan ang sarili sapagkat bukod sa alak, sigarilyo at sugal ay nagpapakapuyat din sila. Hindi ko naman sila maaring pagsabihan dahil buhay nila iyan at di ko iyon hawak. Bukod pa roon, ang iingay pa at walang konsiderasyon sa mga natutulog na. Bahala na ang Diyos na humatol sa kanila at di maglalaon ay sisingilin sila sa kanilang pinaggagawa. Sa sobrang irita ko, muntikan ng balibagin ang bintana.

July 27, 2015
Monday
Year III-208

^6t-a. Ikaanim at huling SONA na ng ating Pangulo. Maligaya nanaman ang araw bilang buhay estudyante sapagkat wala muling pasok sa eskwela't lumawig pa ang panahon upang makapagpahinga. Sa loob ng limang taon na panunungkulan ng ating pangulo, palagay ko'y may ilan naman sa kanyang panukala ang naisakatuparan at nakatulong sa masang Pilipino. Isa sa bagay na tumatak sa isipan ko na naiambag ng pangulo sa bansa natin ay ang patuloy na paglago ng ekonomiya. Kung di dahil sa kanya, kabilang na ang Pilipinas sa maituturing na Asian tiger economy at nakatulong din iyon upang lumakas ang turismo. Bukod pa roon ay gumawa rin siya ng mga bagong Expressway tulad ng TPLEX, CAVITEX at MCEX na nakatulong upang mapabilis ang transportasyon at makatipid sa oras ng biyahe. Pero sa kabila na umuusad paitaas ang ekonomiya ng bansa'y marami pa ring mamamayan ang naghihirap at di man lang makalasap ng kaunting ginhawa. Kahit binuwag na ni PNOY angPork barrel ay nakakasigurado akong laganap pa rin ang katiwalian sa gobyerno na siyang nagpapalubha sa kahirapan ng Pilipino.

^6t-b. Baka naman nasa sariling pagsisikap lang iyan upang makalasap ng kaginhawaan ng buhay. Iyan ang hirap sa ating mga Pilipino, may mangyari lang na di maganda sa ating bansa, puro sa pangulo ang sisi at kawawa naman talaga siya. Dapat ay makipagtulungan na lang tayo sa kanya na paularin ang bansang tinitirhan, di parating iaasa sa kanya ang lahat ng pangangailangan, tapos kapag di naisakatuparan, sila pa ang may ganang magalit at magsasagawa pa ng kilos protesta. Palagay ko, di pa tayo marunong tumayo sa sariling paa at parating nakabase sa iba o sa pinuno ang hangarin sa buhay. Mukhang malabong mapunta tayo sa daang matuwid. Dahil walang pasok, dakong ikawalo na ng umaga nagising.

^6t-c. Nakakabato ang umaga ko at nakakasawang pakinggan ang ingay ng mga nagsusugal kung kaya naisipang magpatugtog. Lalo pang naging makulay ang umaga ko dahil sa mga awitin at nakaka-relate. Tamang pagwawalis at pagpupunas lamang habang nakikinig ng awitin at medyo sinisipag ngayon. Matapos ay pagtitinda naman ang sunod na inatupag ko. Kahit di business ang kinuha kong kurso, mukhang may natutuhan na rin kung paano patakbuhin ang negosyo at sana'y magamit ko ang kaalamang iyon kung sakaling mauwi sa ganon ang kinabukasan ko. Pagsapit ng hapon, muling nagsaboy ang maykapal ng milagrong tubig. Balak ko sanang makipagsabayan sa mga naliligo, kaso sindak ang pumigil sa akin. Kaagad naman tumila ang ulan.

^6t-d. Habang papalapit ang oras ng SONA ni Noynoy ay patindi na ng patindi ang tensyon sa Commonwealth at para silang tinakasan ng bait sa mga pinaggagawa. Dakong ikaapat na ng magsimula ang SONA ng pangulo. Di lamang nakapanood ng maayos sa sobrang abala sa pagtitinda. Tumagal ang kanyang SONA hanggang sa sumapit ang gabi pero kahit ganung kahaba ang kanyang Speech, marami pa rin ang nabitin at nadismaya. Tapos na ang bakasyon at gawa na may pasok muli kinabukasan, maaga akong natulog. Muling pumait ang pagtulog ko dahil sa ingay ng paligid at masyado na silang nakakabulahaw, nagtiyaga na lamang ako.

July 28, 2015
Tuesday
Year III-209

^6t-e. Balik eskwela muli matapos ang ilang araw na walang pasok. Tinatamad lamang magising ng maaga dala na inaantok pa at di magawang awatin ang sarili sa kama. Sa sarap ng tulog, dakong ikalima na ng umaga nagising. Batid kong mahuhuli na sa pagpasok kaya napagpasyahang mamaya na lang dumalo sa klase. Sa halip na ikaanim ay dakong ikawalo na ng lisanin ang tahanan. Direstso tungo muna ako sa library pagkaalpas ng yapak sa eskwela at nanatili ng ilang sandali. Maya-maya pa, tumungo na ko sa silid. Pagkarating ni Ma'am Eloisa, sa halip na magturo ito, pinapunta niya lang kami ng Auditorium upang manood ng Film. Lundagan sa tuwa ang mga kamag-aral ko ng sabihin iyon ni Ma'am at kaagad ng tumungo sa Auditorium. Eksaktong nagsisimula na ang palabas pagkadako namin doon at halos wala ng maupuan sa dami ng dumalo. Napaka-tragic naman ng palabas at karumaldumal ang bawat kaganapan na tipong mapapayuko ka sa sobrang kaba at takot. Habang nanonood ay wala kaming tigil sa paghiyaw at di rin mapigilang ma-tense.

^6t-f. Kaagad naman natapos ang pelikula subalit di pa kami lumabas at sinubaybayan pa ang kasunod na pelikula. Ang ganda pa naman, sayang at di ko nasimulan. Maya-maya pa, nagsimula na ang sumunod na pelikula at laking gulat ko sa napanood dahil puro kahalayan ang ganap. Bukod pa roon ay hinahaluan pa ng kalaswaan ang gawain kung kaya di ko gasinong itinutok ang mata sa panonood at piniling makipagpalitan na lamang ng kuro-kuro. Sa sobrang humaling manatili sa Auditorium dahil sa lamig, di napansing Ala-una na't kailangan ng lumisan. Naroroon na si Sir Jenor pagkapasok ng silid. Gumuhit agad ang kaba sa dibdib ng masilayang hawak na ni Sir Jenor ang resulta ng aming pagsusulit at isa-isang ibinigay.

^6t-g. Pagkakuha ng Answer card, di ako nagalak sa naging resulta pagkat di katayugan at kadismaya. Di ko batid kung bakit nagkaganon ang resulta samantalang nag-aral naman ng mabuti't tila nagkulang ako. Mabigat man ang kalooban, nagawa naman tanggapin kinalaunan. Bawi na lamang sa susunod na pagsusulit. Matapos ay inanunsyo ni Sir ang tungkol sa magiging project namin. Kumunot ang noo ko sa gulat sapagkat mukhang di basta-basta ang kanyang pa-project at isa pa, sa Biyernes na ang pasahan. Sa sobrang ikli ng ibinigay na panahon ay tiyak na matinding pressure ang sasagupa sa amin. Nang matapos ang kanyang anunsyo, nagpangkat-pangkat kami at nagtungo sa kanya-kanyang kagrupo. Pinag-usapan namin ang tungkol sa gagawing proyekto. Medyo di naging klaro sa akin ang kanilang pagpapasya sapagkat may kanya-kanyang hangarin. Nagkasundo naman kinalaunan.

^6t-h. Sa oras naman ng Statistical Science, nagtungo muli kami sa Auditorium upang manood ng Film showing. Tila kay saya at sarap naman ng araw na ito sapagkat puro kami panood ng Film at muntikan ng pumuti dahil ilang ulit ng babad ang sarili sa lamig ng Auditorium. Hindi ko na tinapos pa ang pelikula at kaagad ng umuwi. Kinagabihan at gawa na di pa dinadalaw ng antok, matapos manood ng telebisyon ay naisipan kong manood ng pelikula. Nagliyab sa galit ang kalooban ko ng mapanood ang bata na walang awang hinahalay ng manyak na lalaki. Di pa nakuntento ang lalaki at matapos halayin ay pinatay pa. Ito naman ang ina, sa kagustuhang makamit ang hustisya, di niya napigilan ang sariling patayin ang lalaki ng ibasura ng korte ang kaso laban sa kanya dahil sa mahinang ebidensya, napiit tuloy siya. Sa aking pakiwari sa batas nila, tila walang umiiral na Justice at nakakalaya ang may sala.

July 29, 2015
Wednesday
Year III-210

^6t-i. Sa katakawan kong matulog, halos mag-iikawalo na ng umaga ng magising. Tila matamlay ang umaga ko't walang kakulay-kulay, naisipan ko muling magpatugtog. Habang humaling sa pakikinig ng musika'y ganadong-ganadong gampanan ang gawaing bahay. Pakiwaring napalitan ng sigla ang kaninang nanamlay kong umaga. Kahit nakakabawas ng lakas ang mga ginagawa sa dami, nakaukit pa rin ang saya sa mukha dahil nagkakaroon ako ng silbi sa pamilya. Pagtitinda muli ang sunod kong inatupag matapos ang gawaing bahay. Dahil may lamay, naging masigla ang bentahan, puro sigarilyo at alak nga lang. Labag man sa kalooban na pagbentahan sila, di naman maari sapagkat doon nakasalalay ang paglago ng negosyo.

^6t-j. Hindi ko lamang maiwasang mairita sa mga taong walang ibang inatupag kundi bisyo, tapos nakahubad pa't ipinagyayabang ang Tatto sa katawan. Akala din kung sino magsalita. Kung makasiga’y akala siya ang hari ng lugar at walang makakapigil sa kanya. Dami talagang Notorius at Pabebe sa lugar namin at dala marahil na di sila nagabayan ng maayos habang lumalaki. Dakong tanghali ng pansamantalang itinigil ang pagtitinda at nananghalian. Maya-maya, nagtago muli ang haring araw at naging makulimlim ang kalangitan, bubuhos nanaman ang ulan. Ilang minuto makalipas, bumuhos na nga ang napakalakas na ulan. Gawa na di pa nakakaligo, nagliwaliw ako sa malakas na buhos ng ulan kahit kumukulog at kumikidlat. Dahil sa lakas ng ulan, dami rin ang nagsiliguan at aliw na aliw. Bukod sa umuulan, sumabay pa ang ihip ng hangin kaya lalo pang gininaw.

^6t-k. Isang oras na halos babad ang sarili sa ulan at ngatog na ngatog na sa ginaw kaya napagpasyahang magbanlaw na. Dahil sa pagligo sa ulan, sinipon tuloy ng todo-todo. Nang bahagyang umigi ang pakiramdam at dahil sa may pag-uulat kami sa darating na Sabado, nagtungo ako sa Computer shop at nag-research. Hindi biro ang mag-research at kay hirap, ka-stress pa man din. Sa sobrang tagal, lumagom na ang dilim ng ako'y makauwi. Diretso panood ng telebisyon ang inatupag pagdating sa bahay. Matapos, kaagad ng natulog. Kaimbyerna naman ang gabi ko at nasisira na ang tulog dahil sa ingay ng mga naglalamay. Wala muling ginawa kundi magtiyaga.

July 30, 2015
Thursday

Year III-211

^6t-l. Unti-unti ng naghahari ang liwanag sa labas ng ako'y magising at bumangon. Hindi ako nagugutom kaya di na nag-almusal pa't pumasok na walang laman ang tiyan. Mangilan-ngilan pa lang ang kamag-aral ng datnan ko't ipinabatid sa akin ni Jonica na nagkaroon sila ng Shoot kahapon. Labis ang guilty ko ng mabatid iyon pagkat ako lang ang bukod tanging di nakadalo, panay ako sa paghingi ng tawad sa kanya. Sinabi sa akin ni Jonica ang tungkol sa gagawin at agad ng gumawa ng Script matapos ang napag-usapan. Ilang sandali pa, pumasok na si Ma'am Ria at nagsimula na ang pag-uulat. Kahit di ako ang nakasalang sa pag-uulat ay malakas pa rin ang kaba sa dibdib lalo na ng ginigisa ni Ma'am ang mga nag-uulat, iniisip ko na baka ganyan din ang gawin niya sa akin. Nang aming breaktime, tumungo ako sa library at nagkabisado ngscript. Bukod pa roon ay inaral na rin kung ano ang iuulat.

^6t-m.  Kahit ilang ulit basahin at unawain kung ano ang nakasaad ay di pa ring maunawaang lubos at nahihirapan na ko. Maya-maya'y tumungo na ko sa silid. Sa oras ng Cognitive Psychology, namayani ang kaba sa kanya-kanyang mga dibdib ng makitang hawak na ni Sir Gelo ang resulta ng pagsusulit at isa-isang ibinigay. Sinabi niya sa amin na kakaunti lamang daw ang nakapasa. Nanlubag ang kalooban ko ng malamang isa sa nakapasa subalit di ako kuntento sa natamong marka. Sa halip na kami ang madismaya ay si Sir Gelo pa dahil sa dami ng bumagsak at kita sa mukha niya ang kalungkutan. Sa kagustuhang pumasa kaming lahat, nagbigay na siya ng additional points sa amin.

^6t-n. Nanaig ang tuwa sa kanya-kanyang mga mukha ng gawin iyon ni Sir Gelo at ang bait niya talaga. Animoy nanalo kami sa Lotto. Sana gaya niya ang iba pa naming professor lalong lalo na si Ma'am Ria. Matapos ay inanunsyo ni Sir Gelo na magkakaroon kami ng Group presentation sa susunod na linggo. Maya-maya'y lumipat na kami ng silid. Sa oras ng Education 6, isa-isa ng ibinigay ni Sir Esguerra ang resulta ng aming pagsusulit at umiral agad ang kagalakan pagkat mataas ang natamong marka. Dahil sa mga nakukuha ko'y lalo pang ginaganahang mag-aral at manatili sanang ganito ang mga grado ko o di kaya'y humigit pa. Dahil may General Assembly, maaga kaming pinalabas ni Sir Esguerra at wala na rin kaming klase sa oras ng PE.

^6t-o. Sa halip na dumalo sa General Assembly, sinamantala namin ang pagkakataong gawin ang project sa English. Kanya-kanyang pakita ng hobbits sa eskwelahan habang kinikunan ng kamera't kahawig na kahawig ang Scene sa Front row. Kaagad din naman natapos ang Shoot para sa akin subalit di pa nagagawan ng Ending, di muna kami agad na umuwi. Habang pinag-iisipan kung ano ang eksena para sa Ending, nilibang muna ang sarili sa pakikipagtsika. Laugh trip talaga kami't muntikan ng sumakit ang sikmura sa kakatawa. Alas-kwatro na subalit parang wala namang nangyayari sa shoot namin. Wala kaming kamalay-malay, pinagsasama na ang mga nagawang Video upang maging movie at napagpasyahan ng leader na di na gawin ang Ending, umuwi na lamang kami.

^6t-p. Dahil sa paghihintay sa Ending, nasayang lamang ang oras at di sana, kanina pa nakauwi. Sa pagod ay diretso hilata ako sa kama. Kinagabihan, sa halip na manood ng telebisyon ay inalaan ko ang oras upang paghandaan ang pag-uulat. Batid ng isip na may pagkamataray pa naman si Ma'am Ria kapag di nagustuhan o maayos ang pag-uulat at sa takot na pakitaan ng bagsik ay todo-todo na ang aking paghahanda. Para na ngang tinatakasan ng bait kung magsalita mag-isa, ma-master ko lang kung anong sasambitin. Dakong ikasampo na ng mapagpasyahang matulog. 

July 31, 2015
Friday
Year III-212

^6t-q. Kay tulin nga naman ng usad ng panahon at di namalayang nasa huling araw na ng buwang ito. Malapit ng maghari ang liwanag ng ako'y mamulat. Sa tindi ng antok, di ko maidilat ng maigi ang mata't kusang pumipikit. Pagdating sa eskwela, nadatnan kong wala pang guro. Mayroon palang takdang-aralin sa Zoology 2 kung kaya habang wala pa si Sir Patrick ay may pagmamadali ng sumagot. Ilang saglit pa ang lumipas, pumasok na si Sir Patrick. Wala kaming ibang ginawa sa buong oras na iyon kundi siyasatin at pag-aralan ang parte ng buto ng Manok at Pating at halos maduling na nga. Mistulan kaming Biologistsa ginagawa sa halip na Psychologist at di ko sukat maunawaan kung bakit kailangan pang pag-aralan ang tungkol sa mga hayop samantalang di naman kakailanganin iyon sa aming trabaho. Nasusungitan din ako sa aking ka-partnerat tipong kay hirap niyang pakitunguhan, pinagtiyagaan ko na lamang. Laking tuwa ko talaga ng mapalitan ang katuwang kinalaunan subalit lumiban naman ito sa klase.

^6t-r. Maaga kaming pinalabas ni Sir Patrick. Sa halip na lamnan ang sikmura, daglian akong tumungo sa silid. Maya-maya pa'y pumasok na si Ma'am Eloisa. Sa kanyang pagpasok ay nagtanong agad ito kung sino raw ang may aklat at nagbasa. Kay simple ng kanyang katanungan subalit di kami makasagot-sagot sapagkat aminadong walang nagbabasa ni isa sa amin. Hindi ikinagalak ni Ma'am Eloisa ang naging katugunan namin at lubhang nadidismaya na ito. Sa halip na magturo, pinaulanan niya kami ng naglalagablab na sermon. Kahit gigil na gigil na si Ma'am ay di man lang lumukob ang kaba sa dibdib at pakiwaring pinagsasabihan niya lang kami.

^6t-s. Ang dating si Ma'am Eloisa na kinamumuhian ang pag-ulatin ang kanyang estudyante sa harapan ay napipilitan ng gawin at kami'y kanyang pinagpangkat-pangkat. Nang mapag-pangkat at makapili ng leader ay tumungo ang leader sa harapan upang bumunot. Malas nga lang sapagkat ang pangkat namin ang mauunang mag-ulat. Matapos magpag-usapan ang tungkol sa report, isa-isang ibinigay ni Ma’am Eloisa ang resulta ng aming pagsusulit sa prelim. Labis akong nanlumo sapagkat wala pa sa kalahati ang natamong marka. Ang hirap ba naman ng pagsusulit kaya madaling ibagsak.

^6t-t. Maya-maya pa'y lumabas na kami't pinag-usapan ang tungkol sa gagawing presentasyon. Doble-doble na ang kaba sa dibdib dahil bukas na ang pag-uulat sa Theories of Personality at sa takot na mapahiya at mautal ay nagpasya ng umuwi upang ihanda ang sarili. Pagdating sa bahay ay walang ginawa sa maghapon kundi magsaulo at unawain ang iuulat at mistulan na ngang buwang dahil iniensayo ang aking sasabihin. Hindi ko batid kung ano ang maaaring mangyari bukas at bahala na. Marahil kapag dumarating ang ganitong pagkakaton ay kailangang maging handa't alisin ang kaba sa dibdib. Pilit kong sinasanay ang sarili na huwag kabahan pero bumabalik pa rin. Diyos na ang bahala sa akin at palakasin niya nawa ang loob ko. Pansamantala kong itinigil ang pag-aaral pagsapit ng gabi at nanood ng telebisyon. Kahit paano'y nawawala na ang kaba sa dibdib at handang-handa na ang sarili para bukas. Matapos manood, daglian na kong natulog.