27. March 2015 Journal (Day 790-820)

March 01, 2015
Sunday
Year III-060

^5x-o. Mataas-taas na ang sikat ng araw ng ako'y magkamalay. Marso na't panahon nanaman pala upang magtapos sa eskwela ang mga mag-aaral at panibagong Batch muli ang masasabitan ng medal at ribbon na siyang tanda ng natamong karangalan sa buong taong-pampaaralan. Kay sarap sa pakiramdam at nakakataba ng puso marahil kapag nakamit mo ang mga awards at bukod sa masaya ka, ipagmamalaki ka pa ng magulang mo. Kung gustong makamit ang minimithing tagumpay, nangangailangan muna ng pagsisikap at tiyaga. Ni kailama'y walang mararating ang mga taong tatamad-tamad at naghihintay lamang na malaglag ang bunga. Kahit puro di magaganda ang mga napagdaanan ko't nangyari sa buhay, nanatili pa ring nakatindig at ipinagpapalagay na maayos din ang lahat. Walang permanente sa mundo, lahat ay may hangganan.

^5x-p. Matapos mag-almusal, diretso gawaing bahay agad ang inatupag. Naisipan kong magpatugtog upang lalo pang ganahan sa gawain at umigiigi ang takbo ng buhay. Kapag naghahari ang kasiglahan sa dibdib, pakiramdam mo'y makakayang gawin ang lahat, kahit gaano pa ito kahirap at sa tingin mo'y nakakapagod. Lalo pang sumisigla ang buhay kapag naiisip ko siya't ano ba ito, isang buwan na ang lumipas subalit nakakapit pa rin siya sa isipan at maging sa puso. Tama si Ate Ging, marahil ay umiibig na ko sa kanya sa halip na Crush lamang at nahihirapan ng pigilan ang nararamdaman.

^5x-q. Matapos ang gawaing bahay, pagbabantay muli sa tindahan ang inatupag ko. Mahirap man gawin pagkat inuusig nang konsensiya, kailangang gawin at sa kada baryang dumadapo sa palad ay diretso agad sa bulsa, di naman lahat. Pagsapit ng tanghaling tapat, malapugon muli ang init ng panahon at muntikan ng matunaw ang kandila sa tindi ng init, wala kaming magawa kundi magtiis at magpaypay. Bahagya naman nabawasan ang nararamdamang init pagsapit ng gabi subalit pumalit naman ang ingay mula sa labas at nakakaasiwa sa pandinig. Sa ingay, mas mabilis pa sa guhit ng kidlat ang pag-init ng ulo't tila di sila marunong makiramdam, nag-uusap na nga lang, pasigaw pa't tila nakikipag-away. Naging payapa naman ang kapaligiran pagsapit ng ikasampo't salamat pagkat may Curfew na umiiral. Gawa na di pa dinadalaw ng antok kaya pag-online sa Facebook ang inatupag ko. Mga dakong Alas-onse na ng maisipang matulog.

March 02, 2015
Monday
Year III-061

^5x-r. Naghahari pa yaring antok ng magising ako't pakiwaring di sapat ang oras ng pagtulog ko. Sa antok, pahirapan sa akin tuloy ang mag-almusal at di maiwasang mapapikit ang mata at mapayuko. Iba talaga ang naitulong kapag may nagpapatibok ng puso't siya ang pumaram sa aking antok. Pagdating sa Eskwela, mangilan-ngilang kamag-aral pa lamang ang nasa silid ng aking datnan. Laking gulat ko na nga lamang ng ipabatid na magkakaroon muli ng maikling pagsusulit sa Human Development at patay, di pa ko nakapagrepaso. Dibdiban akong nagrepaso habang di pa dumarating si Ma'am Ria. Malapit ng mag-ikawalo, wala pa si Ma'am at marahil ay di na ito makakadalo subalit nagkamali kami sa akala. Kahit anong pakiusap namin kay Ma'am Ria, di na magbabago ang isip nito at natuloy pa rin ang pagsusulit. Labis ang pangangamote ko habang isinasagawa ang pagsusulit at sa hirap, isa lamang ang nakapasa sa amin. Nagkaroon pa ng pangkatang pag-uulat matapos ang pagsusulit.

^5x-s. Sa oras naman ng Mental Hygiene, nagkaroon kami ng Pinoy Henyo't di akalaing ako ang mapipili ni Ma'am Trisha bilang player. Magkahalong kaba at sabik ang umiiral sa dibdib habang may pinapahula't sa sobrang taas ng tensyon, mapunit na ang lalamunan sa kakasigaw. Mabuti na lamang at may nahulaan ako't sobrang saya ng araw ko. Sa oras naman ng Math, laking gulat at taka namin pagkat ibang professor ang pumasok at nagturo, di naman nagpakilala. May hitsura ito, subalit kakikitaan ng pagkapaminta't mas gusto ko na siyang maging guro kung ikukumpara kay Ma'am Domingo. Bukod sa mahusay magturo, mabait at di kakikitaan ng pagkaistrikto. Nagkaroon pa kami ng Activity matapos nitong magturo at maya-maya, Lunch Break na. Gawa na naghihigpit talaga ng sinturon, di na ko kumain pa at nilibang ang sarili sa paglalaro ng Android Phone.

^5x-t. Matapos nilang kumain, tumungo kami sa Library subalit punuan na roon, sa harap na lamang ng Registrar naisipang tumambay at kay sarap langhapin ang Preskong hangin. Lumipas ang ilang sandali, lumakad na kami patungong silid. Sa oras ng Filipino, nabulaga kami ng ianunsyo ni Sir Pablito na magkakaroon kami ng pagsusulit at pabigla-bigla naman siya, di man lang kami binigyan ng panahong makapaghanda. Todo ang pagmamakaawa namin na huwag ng ituloy ang pagsusulit subalit bigong mabago ang pasya. Sa halip na sumulat ay wala akong ginawa kundi ngumanga't anong isasagot kung wala namang naipasok sa utak. Ngayong araw pala ang pag-uulat namin sa Social Science at nakikihiya man gawin, nagtungo kami ni Anne Rose sa Mercury Drugs upang bumili ng Condom. Sa hiya, pabalik-balik kami ni Anne Rose at nag-aya pa ng kasama.

^5x-u. Sa pangalawang pagkakataon, nilabanan ko na ang hiya't sa wakas ay nakabili na rin ng Condom. Sasagarin ko na ang kahihiyan para lang sa report namin. Nagsimula na ang pag-uulat ng makabalik sa silid at dobleng kaba na ang umiiral sa dibdib. Ng kami na ni Joseph ang nasa harapan, di mapigilang tumawa habang dini-demo nito kung paano gamitin ang Condom at daliri ko pa ang ginawang Model. Mga buwang talaga ang mga kamag-aral ko't may gana pang tumili habang inilalagay ni Joseph ang Condom sa daliri't di ko ma-imagine. Lumuwag ang paghinga ko matapos mag-ulat at sa tana ng buhay ay unang beses ko pa lamang ito ginawa. Maaga ang pag-uwi namin sapagkat walang guro sa English at sa tindi ng gutom na kanina pa tinitiis, di na pinatagal pa ang pagkain. Sa dami ng kinain, mukhang di kinayang tunawin ng tiyan kaya ang resulta, makailang beses akong pabalik-balik ng banyo,  malatubig lang naman ang nailalabas at marahil ay tinamaan ako ng Diarrhea. Mukhang makakaliban muli ako sa klase bukas dahil sa diyan.

March 03, 2015
Tuesday
Year III-062

^5x-v. Malakas na alarma ng Cellphone muli ang bumarag sa mahimbing kong pagtulog. Pagkatingin sa orasan, Alas-singko na pala. Mabuti na lamang at humupa na ang pagdurumi ko na kagabi pa nararanasan kung kaya tuloy pa rin ang pagpasok ko. Malapit ng sumapit ang Alas-siete y medya ng makaalpas ako sa eskwela't pahirapan at nakakapagod sa akin ang pag-akyat sa dami ng dala't animoy tutungo ako sa probinsya sa halip na sa eskwela. Mistulang palengke muli ang silid dahil samu't saring boses muli ang dumadampi sa pandinig at tila di maubusan ng sasabihin. Iritableng-iritable ako ng mga oras na iyon at pakiramdam ko, wala akong karapatang gawin kung anuman ang ginagawa nila. Sa totoo lamang ay naiinis talaga ako sa mga taong mahilig kang pagbawalan sa bagay na ginagawa din naman nila. Sa init ng ulo ko, muntik-muntikan ko ng masigawan si Anne Rose ng ako'y kanyang kibuin subalit pinigilan ko't maayos pa ring nakipag-usap sa kanya.

^5x-w. Ilang sandali makalipas, pumasok na si Ma'am Eloisa. Tungkol sa Digestive system ang itinuro nito. Matapos ang klase at gawa na kanina pa kumakalam ang tiyan sa gutom, naisipan munang kumain. Ano ba 'to, minsan ko na nga lang i-share ang gustong sabihin, minasama pa't nilalagyan ng malisya. Sa halip na nagpapaliwanag ako sa tindera, ang labas ay nagrereklamo pa't labis akong napahiya sa ginawa ni Anne Rose ng ako'y kanyang sigawan. Di muna kasi hinayaang magsalita't ibinulalas niya kaagad ang kanyang reaksyon sa mga sinabi ko, wala naman akong intensyong insultuhin ang tindera kundi ipahayag ang aking opinyon. Akala ko ba, tunay silang kaibigan, bakit parang ipinagkait nila sa akin ang pagkakataong makapaglahad kung anuman ang kaalaman?

^5x-x. Iyan ang hirap sa mga taong nakakasalamuha ko, impresyon agad nila sa'yo parati ang paniniwalaan at binibigyan agad ng masamang kahulugan samantalang di muna iniisip kung ano ba talaga ang tunay na kahulugan. Nasaktan ako sa mga sinabi nila't tila walang pinagkaiba sa iba. Buong akala ko, tanging sila lamang ang makakaunawa sa akin, nagkamali pala ako. Sa yamot, di ko na nagawa pang makisama sa kanila't labis kong kinimkim ang sama ng loob. Mabuti na lamang at may nangahas sa akin na kumausap at sila ang naging tulay upang ilabas ang hinanakit. Porket na ganito ako'y may damdamin din naman na maaring masaktan. Kinausap din naman ako nila Anne Rose kinaulanan at kahit labag man sa kalooban na pakinggan sila dahil sa sama ng loob, pinakinggan ko pa rin.

^5x-y. Hindi ko na ibig pang patagalan ang hidwaan namin dahil lamang sa kakarampot na bagay kung kaya pinatawad ko na sila't nakipag-ayos. Maya-maya'y dumating na si Ma'am Eloisa at nagkaroon muli ng  dissection sa Palaka. Sa husay at tiyaga namin sa pag-dissect, maaga kaming natapos at pinalabas. Tuwa ang pumalit sa kaninang damdaming yamot na yamot pagkat ayos na kami sa isa't isa at nakayang lampasan ang hamon na muntikan ng sumira sa aming pagkakaibigan. Madaling humanap ng kaibigan subalit kapag tunay ay kay hirap nga, gayunpaman ay di na iyon mahalaga.

^5x-z. Sa halip na mananghalian, diretso tungo kami sa harap ng Athletic Center at doon na nanatili hanggang sa sumapit ang oras ng PE. Sa oras na ito, nag-ensayo muli sila ng sayaw samantalang nakaupo lamang kami ni Enzo at kakabato. Paglalaro na lang ng Cellphone ang inatupag ko upang di na lamunin pa ng pagkabato. Makalipas ang mahigit sa dalawang oras, sa wakas at uwian na rin. Habang kumakain ng Street Foods, may gusgusing bata ang lumapit at nanghingi ng limos. Hindi ko na dapat bibigyan pagkat kakaunti na lang ang dalang pera subalit sa habag, naiabot ko pa rin sa kanya ang pera. Tila sing gaan ng papel ang pakiramdam ko ng magmagandang loob sa bata at mas maigi na ang nagbibigay kaysa tumatanggap. Pagsapit ng gabi, umatake nanaman ang aking LBM at halos manakawan na ng lakas sa dami ng tubig na nailabas. Humupa naman ang pagdurumi kinalaunan at marahil ay may problema na sa aking Digestive System?

March 04, 2015
Wednesday
Year III-063

^5y-a. Nakakaramdam pa rin ako ng pagkulo ng tiyan subalit hindi na madalas ang pagdumi't nanumbalik na rin ang dati kong lakas. Mga dakong ikaapat na ng madaling-araw ako nagising subalit sa kadahilanang di maawat ang sarili sa pagtulog, mga dakong ikalima na nagpasyang bumangon. Inagahan ko ang pagpasok upang magkaroon ng sapat na panahong makapagrepaso sa Human Development. Gumuhit agad ang kaba sa kanya-kanyang mga dibdib ng pumasok si Ma'am Ria. Sa bait ni Ma'am, binigyan niya pa kami ng isa pang pagkakataon upang makapagrepaso. Maya-maya pa'y nagsimula na ang maikling pagsusulit at walang pinagkaiba ang hirap sa nauna. Nang maiwasto, labis kong ikinadismaya ang naging resulta. Ginagawan ko na nga ng paraan upang makapasa, di pa rin epektibo. Nagkaroon pa ng pangkatang pag-uulat matapos ang pagsusulit at pahirapan sa akin ang makinig dahil biglang umiral ang antok. Pilit kong nilalabanan ang antok subalit di ko maiwasang mailapat ang mukha sa bangko't todo sampal sa sarili, magising lamang. Di naman kinulang sa pagtulog subalit bakit inaantok pa rin?

^5y-b. Maging sa oras ng Mental Hygiene ay naghahari pa rin ang antok. Naparam naman ang antok kinalauna't nanood lamang kami ng Video sa oras na ito. Kaawa-awa talaga ang sinasapit ng mga taong may sakit sa pag-iisip at tila di ko na ibig pang manood habang sumasailalim sila sa Electric shock therapy at kakahilakbot kung iisipin. Habang nanood, laking hanga ko Kay Carl Ferdinandpagkat dami niyang nalalaman tungkol sa aming pinapanood, kaso may ilan lamang sa kanyang mga sinasabi ang di ko lubos maunawaan. Kahit mabigat silang kasama, dahil sa Psychology Student ay kailangan ng malalim na pag-unawa sa kanila. Sa oras naman ng Mathematics, di pa rin si Ma'am Domingoang naging guro't nagturo lamang ang humalili sa kanya. Matapos ang kanyang pagtuturo, nagkaroon kami ng Activity. Hirap naman makapag-Concentrate pagkat maingay at ang daldal pa ni Anne Rose, tinamad na ko sa pagsagot.

^5y-c. Maya-maya pa'y lunch Break na. Matapos naming kumain, sa library muli dapat naisipang manatili kaso walang bakanteng maupuan, humanap kami ng mapagtatambayan. Sa harap muli ng Registrar Office naisipang tumambay at kay sarap langhapin ang preskong hangin. Lumipas ang halos dalawang oras, lumakad na kami patungong silid. Lundagan kami sa tuwa ng ianunsyo ni Sir Pablito na wala kaming klase sa oras ng Filipino sapagkat may dadaluhan itong pagpupulong subalit binilinan niya kami na igugol ang panahon sa paggawa ng Thesis. Bago siya tuluyang umalis, inihabol pa niya na sa Lunes na gaganapin ang Depensa't tila napanghihinaan na ng loob pagkat kinukulang na sa panahon upang makapaghanda.

^5y-d. Matapos ang anunsyo, batalyunan kaming tumungo sa Library at pinag-usapan ang gagawin sa Thesis. Ang kaninang seryosong pag-uusap sa Thesis  nauwi na sa kwentuhan at maya-maya pa, lumapit si Jed at laking tuwa namin sa kanyang ibinalita pagkat walang klase sa Social Science maging sa English. Pasalamat na lamang kami, dahil abala ngayon ang mga Professor para sa gaganaping program at naging maaga ang aming pag-uwi. Tamang kwentuhan muli habang lulan ng dyip at mistulan akong komedyante pagkat natatawa sila sa kada may sabihin ako, ang ingay tuloy namin. Kinagabihan at gawa na walang pasok kinabukasan, nilibang ko ang sarili sa paglalaro ng Android Phone at nakakaadik na halos di mo na maawat ang sarili at mata. Sumapit na ang Alas-dyis ng maisipang matulog.

March 05, 2015
Thursday
Year III-064

^5y-e. Kasing init muli ng nagliliyab na apoy ang ulo ni ina pagkat walang humpay ito sa pagbubunganga't tila napakarami niyang problema sa buhay. Ang masarap kong tulog, nawasak dahil sa nalilikha niyang ingay at nakakarindi. Hindi ko mabatid kung ano ang nagtulak sa kanya kung bakit ganoon na lamang kainit ang ulo ngayong umaga. Nang una'y iniisip ko na baka Menopause ang siyang dahilan kung bakit madaling uminit ang ulo niya't nagiging bugnutin subalit ng mapagtantong may dalaw ito, di pa pala. Iyan ang hirap sa mga kababaihan, kailangan ng ibayong pag-iingat sa bawat kinikilos kapag may dalaw sapagkat madaling uminit ang ulo't biglang nagbabago ang Attitude. Rinding-rindi na talaga ako sa kakaputak ni ina subalit di magawang pigilan at baka lalo pang magalit, hinayaan ko na lamang ito.

^5y-f. Humupa naman ang kanyang pagputak kinalaunan. Nang malamnan ang sikmurang magdamag na walang laman, gawaing bahay muli ang inatupag ko. Tamang tsikahan lang Kay Aling Juliet habang isinasagawa ang kanya-kanyang tungkulin. Matapos ang gawaing bahay, nagtungo naman ako sa Computer shop at anong init ang naramdaman ko habang naglalakad. Mabuti na lamang, bahagyang kumulimlim ng ako'y papauwi't di umuwing pawisan. Hindi ko ibig ang matulog subalit nakakaramdam na ng antok, gumawa ako ng paraan upang di antukin at iyon ay magbantay sa tindahan at magbasa. Naging epektibo naman ang aking naisip at naparam naman ang antok. May nakapagsabi na di biro ang kumuha ng BS Psychology pero para sa akin, di ko ito pinagsisihan bagkus ay enjoyable pa nga pagkat kakaiba ang mga Topic na tanging kami lamang ang maaring makaalam.

^5y-g. Kaso kailangan na malawak ang iyong pag-unawa't matalas ang pag-iisip sapagkat more on memorizing and understanding the information base from the book that you have read and studied. Matapos magbasa, pamamalantsa muli ng uniporme ang inatupag ko. Sa dami ng pinaplantsa, naghihingalo na ang liwanag ng ako'y matapos. Maya-maya'y nanood na ko ng telebisyon. Matinding galit ang siyang umiral sa dibdib ng mapanood sa balita ang tungkol sa pananakit ng isang yaya sa bata't kaawa-awa ang kanyang sinasapit. Bukod sa pinaghahataw ng stick, inihagis pa niya ito at walang awang pinag-aapak, sa halip na tao'y tila hayop ang turing nito sa bata't demonyo siya! Dapat sa yayang iyan, hinahatulan ng kamatayan kaysa makulong! Dapat sa mga bata, minamahal hindi pinagmamalupitan. Sa poot, di maiwasang makapagbitaw ng di magagandang salita. Maaga muling magigising bukas kaya di na pinatagal pa ang oras sa pagtulog.

March 06, 2015
Friday
Year III-065

^5y-h. Namamayani pa ang antok sa buo kong pagkatao at sa antok, di ko muli maawat ang sarili sa pagbangon subalit kailangan ng bumangon at baka mahuli sa pagpasok. Pahirapan muli sa akin ang pumasok sapagkat napakaraming bitbit na kagamitan at todo pag-iingat sa bawat kinikilos at baka mamaya'y matapon muli ang Formalin, di naman natuloy ang pinangangambahan ko. Wala pang guro pagdating ng yapak sa silid kaya naisipan muna naming lumabas at mag-almusal. Pagkabalik sa silid, naroroon na si Ma'am Eloisa, palihim tuloy kami sa pagkilos upang di masita. Magkakaroon pala mamaya ng Practical Test sa may Laboratory kaya pagrerepaso ang inatupag ko habang nagtuturo si Ma'am. Panay ang aking pagkakabisado, hindi naman tumatatak sa isipan at gawa na tinatamad na, nakinig na lamang ako. Grabe si Ma'am Eloisa sa akin at paspasan niya akong pinaulanan ng tanong, di naman ako makasagot sa takot na mapahiya at pagtawanan, wala naman akong ibang magawa, kaya kahit di sigurado sa sagot, sumagot pa rin at tawanan na may kasamang hiyawan silang lahat.

^5y-i. Makatawa, akala alam ang sagot. Nagatungan tuloy ni Ma'am at sinabing nasobrahan raw sa pagnguya. Makapagsalita si Ma'am Eloisa, parating pailalim ang banat at kawawa ang mga Slow sa kanya.Maya-maya, may biglang pumasok na estudyante't inanunsyo na magkakaroon ng Misa. Hindi maitago ang tuwa ng marinig iyon pagkat di matutuloy ang Practical Test. Matapos magturo ni Maam, dumeretso na kami sa may Auditorium. Nagkaroon lamang ng kaunting inis kay Ella sapagkat bakit sa iba, nasasabi ang napagdaraanan samantalang di magawang sabihin sa akin, para tuloy di kaibigan ang turing sa akin pagkat di man lang maibigay ang tiwala. Lumipas ang ilang sandali, nagsimula na ang Misa.

^5y-j. Bakit ganoon, kapag sa Katoliko ako nagsisimba, gusto sa Born-again samantalang sa Katoliko naman kapag sa Born-again nagsisimba? Hindi ko lubos malaman kung bakit at litong-lito ang kalooban. Iyan ang hirap sa akin, parating saya ang pinapanguna kaya madaling mahikayat, pero di naman kayang kaharapin ang mga commitments na nakaatang kapag pinili ang ganong relihiyon. Malapit ng sumapit ang Alas-onse ng matapos ang misa't dahil kapos na sa oras, di na raw tuloy ang practical  test at uwian na. Nagbayad muna ako ng pangmatrikula bago umuwi. Kinagabihan at gawa na di pa madalaw ng antok, naisipan munang manood ng Video na pinamagatang The Haunted. Horror movie ito kaya di maitago ang takot habang nanonood at may oras na napapatili't muntikan ng mapaihi. Mas maganda sana ang magiging istorya kung magkakatuluyan si Rehan at Meera, kaso hindi at di ako na-satisfy sa palabas.

March 07, 2015
Saturday
Year III-066

^5y-k. Pagkadilat ng dalawang mata, maliwanag na sa labas at sumapit na pala ang Alas-Siete. May ipapagawa pala sa amin Sir Bermundo ngayong araw at magsisimula mga dakong ikawalo kaya kailangan ko ng magmadali. Kahit medyo tinatamad na, kailangan ko itong gawin sapagkat opurtunidad na iyon upang pumasa sa PE kahit di nakakasali sa mga Aktibidad. Nagkukumahog ako sa pagmamadali sa takot na mahuli at makarinig ng maanghang na salita. Habang lulan ng dyip, bigla na lamang pinigilan ng Traffic Enforcer ang Driver at ito'y sinita. May nagawa pala itong Violation at di ko mabatid kung ano iyon. Humahaba at tumatagal na ang usapan nila at patay, pagkat mahuhuli na ko sa pagdating. Ano ba 'to at masyado naman silang nakakaabala sa mga pasahero't di na maitago sa mukha ang pagkairita. Pinayagan naman ng Traffic Enforcerang Driver na bumiyahe kinalaunan.

^5y-l. Pagdaan sa Litex, matinding trapik ang sumalubong sa amin at mistulang usad pagong ang daloy ng mga sasakyan. Dahilan ng pagbibigat ng trapiko ang isinasagawang Re-blocking at nakakaperwisyo ito para sa mga biyahero. Wala akong magawa kundi magtiyaga at pinaghahandaan na ang posibilidad na pagalitan ni Sir pagkat ako'y nahuli na. Bumilis naman ang biyahe paglagpas ng Commonwealth Avenue at pagdating sa may Athletic Center, ako pa lamang pala ang naroroon at di pa dumarating si Enzo. Saka pa lamang sinimulang ipagawa ni Sir Bermundo ang misyon ng dumating si Enzo at iyon ay magtsek ng Test paper. Madaling gawin subalit nakakapagod kapag marami at dahil sa pagtutulungan namin, kaagad din naman natapos ang gawain.

^5y-m. Pagkukumpyut naman ng Grade sa bawat Course ang sunod na pinagtuunan ng pansin at nakakaduling. Psychology Student ako subalit mistulang teachersa aking ginagawa't pahirapan ang mag-kompyut kung walang Calculator. Mabuti na lamang at dala ko ang Cellphone, kaso hiniram naman ng Enzo na iyan. Sa sobrang abala namin sa pagkompyut na sangkatutak ang dami, di namalayang sumapit na ang Ala-una. Kumakalam na ang sikmura ko nun kaya nagpaalam muna kay Sir Bermundo. Mabuti na lamang at pumayag ito. Pagkabalik ko sa Athletic Center, nagkakulay muli ang araw ko ng masilayan siya't di akalaing sa mismong harapan pa namin ito umupo. Kahit tipong nakakabigay Stress ang gawain kung naririyan naman siya'y balewala iyon at mistulang magnet ang mata pagkat di ko maialis ang tumitig sa kanya habang inaasikaso ang pagre-record ng grado at pag-aayos ng Index Card.

^5y-n. Dahil sa presensiya niya kaya lalo pa akong ginaganahan sa ginagawa. Gusto ko na sanang lapitan at tabihan ito, kaso may dapat akong asikasuhin. Sa tuwa, ibig ko sanang ibahagi kay Enzo ang nadaramang ligaya, kaso masyado itong abala't di ko naman makausap ng matino pagkat tila may pader na humaharang sa pagitan namin at parating lutang ang utak. Nawalan na ko ng gana sa ginagawa ng umalis ito't mahigit sa isang oras ko rin siyang nakita at tinitigan. Maya-maya pa'y natapos na sa gawain ang iba pa naming kasama at kaming dalawa na lamang ang naiwan.

^5y-o. Nang may tanungin ako kay Enzo, hindi ko inakalang magiging ganoon ang kanyang reaksyon at bigla na lamang ako pinagtaasan ng boses sabay nagdabog. Sa halip na patulan ay pinalagpas ko na lamang at umalis. Sa totoo lamang, di ko nagugustuhan ang ipinapakita niya magmula pa kanina at yamot na yamot ako sa kanya, masyadong bida-bida. Ano bang problema niya sa ’kin! Hindi ko batid sa kanya kung bakit ganon siya makitungo't hirap niyang pakisamahan, parang may sariling mundo! Hindi ko pa ibig ang umuwi kaya naisipan munang magtungo sa bahay ng matalik na kaibigan na si Anne Rose. Tamang kwentuhan lamang kaming dalawa at may oras na nagtatawanan, sa saya’y nagtanggal ang aking pagkabanas na likha ni Enzo. Madilim-dilim na ng magpasyang magpaalam sa kanila't matinding gutom ang abot ko pagdating ng bahay. Sa pagod, diretso tulog ako matapos manood ng paboritong programa.

March 08, 2015
Sunday
Year III-067

^5y-p. Tumirik na ang haring araw ng ako'y dumilat at ito rin ang araw ng mga kababaihan. Dati-rati, napakababa ng tingin sa mga kababaihan at sunod-sunuran lamang sa mga kalalakihan. Idagdag pa ang di pantay-pantay na pagtrato sa kanila't madalas ipagkait ang karapatan na makapag-aral o sumabak sa trabaho at sa bahay lamang nababagay. Tinanggalan na nga sila ng karapatan, tapos sinasamantala pa ng ibang kalalakihan ang kanilang kahinaan at inaalila. Grabe ang diskriminasyon sa mga kababaihan ng mga panahong iyon at di man lang nila magawang lumaban. Pero ibahin naman natin ngayon, tila bumabaligtad na't mas angat na nga sila kaysa sa mga kalalakihan at bukod pa dun, ginagalang at pinapauna parati sa lahat ng bagay.

^5y-q. Isa pa'y palaban rin at kaya ng ipagtanggol ang sarili. Mapalad ang mga kababaihang nabubuhay sa panahon ngayon sapagkat tinatamasa na nila ang karapatan kung anuman ang mayroon sa mga kalalakihan at pwede ng sumali sa iba't ibang larangan. Kung kaya ng lalaki, kaya din siyempre ng mga babae't di basehan ang kasarian sa pagtamo ng tagumpay. Matapos mag-almusal, pagbabantay muli sa tindahan ang inatupag ko hanggang sa sumapit ang tanghaling tapat. Kahit di pa deklaradong Summer season, tila nagaganap na dahil sa tindi ng init at halos maliyo na ako. Kumulimlim naman pagsapit ng hapon at nawa'y magsabog kahit babahagya ang panginoon ng tubig ng sa gano'y maibsan ang init.

^5y-r. Nang matapos ako sa pag-siyesta, pamamalantsa muli ang inatupag ko't kahit paano'y natututo ng mamalantsa. Maging nga sa hapuna'y ako na mismo ang nagluto ng ulam at sana'y magustuhan nila. Pagsapit ng gabi't gawa na di pa nakakaramdam ng antok, nilibang ko muli ang sarili sa panonood ng Video at hindi maiwasang ilabas ang ngipin sa kakatawa, ang kukulit ng bawat eksena't ang husay magpatawa ng mga komedyante. Sa sobrang humaling ko sa panonood, di namalayang sumapit na ang ikasampo ng gabi. Maaga pa magigising bukas kaya kailangan ko ng ihimlay ang sarili sa kama. Anong sigla't ligaya muli ng gabi ko't lalo pang umiigting kapag pumapasok siya sa isipan ko. Sana nga'y magkita kami sa Dreamland, para doon man lang ay maipadama kung gaano kainit ang pag-ibig ko sa kanya. Marahil ay tinamaan na nga ako.

March 09, 2015
Monday
Year III-068

^5y-s. Sumapit muli ang araw ng Lunes, araw ng pagsisimula ng klase para sa buong linggong ito, kaya naman maaga muli ako magigising. Nanatili pa rin ang sigla sa dibdib ng ako'y magising at pakiwaring walang problemang daratal. Pagkatingin sa orasan, ikalima na pala ng umaga't may pagmamadali ako sa pagkilos. Mangilan-ngilan pa lamang kamag-aral ang naroroon ng ako'y dumating at di pa dumarating si Ma'am Ria, nakipagkwentuhan muna ako Kay Ella. Ang kaninang makulay kong umaga na siyang namamayani sa dibdib, napalitan ng pagkamuhi ng magpakita si Enzo at di pa rin mawaglit sa isipan ang tungkol sa nangyari nung isang araw kapag nasisilayan ko ito. Hindi batid ng dibdib kung bakit iba ang pakiramdam sa kanya magmula't sapol at kumukulo talaga ang dugo ko. Masyadong bida-bida't sipsip pa't maraming bagay akong kinaaayawan sa kanya. Wala naman akong magawa kundi itikom ang bibig at nagkibit balikat habang naririyan ang presensiya niya.

^5y-t. Ilang sandali pa, laking gulat namin pagkat ibang guro ang pumasok sa oras ng Human Development. Tuloy pa rin ang pag-uulat kahit ibang guro ang nagbabantay sa amin. Si Anne Rose naman, di na maitago ang kaba sapagkat napipinto na ang kanyang pag-uulat subalit kay palad niya pagkat di natuloy. Sa oras naman ng Mental Hygiene, nagkaroon kami ng Logical test, sumakit ang ulo ko sa kakaintindi't masyadong kritikal ang bawat katanungan. Maya-maya, biglang lumapit sa Adrian at kinausap si Anne Rose. Di ko mawari kung bakit biglang nag-iba ang timpla ni Anne Rose matapos kausapin ni Adrian at nakakapagbitaw na ng matatalim na salita. Inalam ko kung bakit at ikinagalit ng puso ang aking mga nalaman.

^5y-u. Kami lang pala ni Anne Rose ang tunay na magkaibigan at magkakampi sa aming magkakasama't mga huwad silang kaibigan! Nagsasalita sila ng patalikod sa aming dalawa't muntikan ko na silang masapok sa tindi ng galit. Napaluha na lamang ako sa labis na sakit at makapagsalita, akala kay linis-linis ng budhi, mga hipokrita sila! Nang lunch timena, kaming dalawa lamang ni Anne Rose ang nagsama't maging siya'y nag-uumapaw sa galit. Kung tunay silang kaibigan, magagawang magtapat kung anuman ang nasa loob at di palihim. Ayos lang naman sa akin kung may kinakaayawan sila sa amin sapagkat di kami perpekto, basta't huwag magsalita ng patalikod!

^5y-v. Habang naglalakad kami patungong Canteen ay saktong nakasalubong namin sila. Iiwas sana kami subalit biglang lumapit si Enzo at nagliwanag ang kalooban ko ng humingi ito nang tawad sa akin. Hindi ko na ibig pang pahabain ang alitan naming dalawa kaya pinatawad ko na siya, kaso di ko magawang mapatawad ang kasamahan niya dahil sa paglilihim nila. Nailahad naman namin ni Anne Rose ang nararamdamang sama ng loob kina Jed at Ella at todo paliwanag sila sa amin. Naliwanagan naman at gumaan ang kalooban kinalaunan at humingi ng tawad subalit nanatili pa ring di maganda ang nararamdaman ko lalong-lalo na kay Jed na labis na ikinasakit ng loob ang mga sinabi nito, kaya di muna nakisama sa kanila't napagpasiyahan namin ni Anne rose na umuwi na lamang. Pagkauwi sa bahay, matutulog na sana ako nang biglang lumapit si Aling Pamy at ako'y kanyang kinausap.

^5y-w. Sa kanyang mga sinambit, awang-awa ako sa kalagayan nito sapagkat tila di matapos-tapos ang kanyang problema at tila nalulunod ito sa matinding depresyon. Mistulan tuloy akong guidance Councilor habang pinapayuhan siya't napawi naman ang lungkot nito kinalaunan. Naging makuwento pa ito't sa dami, inabot kami ng halos isang oras na nag-uusap. Dahil sa kanya, nakaligtaan ko ang ukol sa nangyari kanina't tila umayos na ang lahat. Batid kong may pagkakamali din ako kaya marahil nasabi nila iyon. Bukas na bukas din, makikipag-ayos na ko sa kanila't patatawarin. Labis akong na-guilty pagkat bugso agad ng damdamin ang nanguna at nahusgahan ko sila ng husto. Naiinis lang ako sapagkat naglihim pa sila.

March 10, 2015
Tuesday
Year III-069

^5y-x. Sa sarap muli ng tulog ko, malapit ng mag-ikalima ng ako'y magising. Sa tindi ng nadaramang antok, medyo tinatamad pang bumangon kaya napagpasyahang ipagpatuloy na lamang ang pagtulog at mamaya na lang pumasok. Mga dakong ikapito na ng maisipang iangat ang sarili't nanamlay ako sa tuwing maaalala ang mga nasabi nila kahapon. Wala naman magagawa kung magmumukmok lang at lumiban sa klase dahil lamang dun kaya nilabanan ko kung anuman ang nasa dibdib at pumasok pa rin. Pagkarating sa Eskwela, saktong nagkita kami ni Patricia. Matagal-tagal na rin siyang di nakakadalo sa klase at ito'y aking kinamusta. Nalungkot at nabigla ako sa kanyang mga inilahad at ang drama ng kanyang mga napagdaanan. Gusto ko pang alamin ang maraming bagay ukol sa kanya, subalit kailangan ko ng umalis. Habang naglalakad ay nakasalubong naman sila Ella.

^5y-y. Nagagalak ako sapagkat napatawad na ni Anne Rose sila Ella at umayos na ang pakikipagkaibigan namin. Nagawa man ni Anne Rose na patawarin sila, di pa rin nawawala ang hinanakit kay Jed at di muna ibig na makita ang pagmumukha nito. Gayunpaman ay masaya pa rin at gusto kong sumigaw at lumundag subalit itinago ko na lamang. Sana'y ito na ang huling pagkakataon na magkakaroon kami ng tampuhan sa isa't isa at ayaw ko ng mangyari iyon muli. Gusto ko'y magkakaayos kami parati at nagkakasundo sa lahat ng bagay. Laking gulat at lalo pa kong natuwa ng ipabatid nila Ella na di tuloy ang susunod na Dissection sa Palaka pagkat wala si Ma'am Eloisa. Maya-maya pa'y umakyat na kami sa Laboratory at pagkarating, may isang guro ang sumalubong at binigyan niya kami ng Gawain.

^5y-z. Pagdo-drawing ng Respiratory System ang naging aktibidad namin at sa dali, kaagad din naman natapos. Matapos ang gawain ay tumungo na kami sa tapat ng Athletic Center at doon naisipang tumambay habang bakante ang oras. Wala kaming ibang inatupag kundi ang magpalitan ng kuro-kuro at may mga oras na pinapasukan ng kalokohan kaya di maiwasan ang humalakhak. Dahil sa kanila, sumaya ang araw ko. Makalipas ang halos dalawang oras, pumasok na kami at sa Covered Court idinaraos ang oras ng PE sa halip na sa Athletic Center. Sa tindi ng init at idagdag pa ang magkahalong amoy, nakakahilo't muntikan ng maduwal subalit tiniis ko ang lahat. Kaming dalawa muli ni Enzo ang nakaupo samantalang halos magkandahapo na ang mga kamag-aral dahil sa paspasang pag-eensayo. Maya-maya'y may dalawang babae ang lumapit at tinanong ko sila.

^5z-a. Ang ayos ng tanong ko sa kanila, makapasong salita ang itinugon sa akin at kung makapagsalita, tila langgam lang kami sa paningin nila. Nairita ako sa kanilang ipinakita't makataray kala'y magkakandarapa ang lahat ng lalaki sa ganda nila, nagkakamali sila! Wala marahil makakatiis sa pag-uugali nila at nanaisin pang magbigti. Maging si Enzo'y yamot na yamot sa dalawa, may problema pa naman ito sa puso kaya gumawa ng paraan upang huminahon ito't di atakihin. Sa tagal ng pag-aabang namin, nakaramdam ako ng gutom at biglang humilab ang tiyan. Bago umuwi sa kanya-kanyang mga tahanan, may mahalagang inanunsyo si Sir.

 ^5z-b. Usap-usap sila matapos ang announcement ni Sir at sa aking palagay, tila di nila matatapos ang sayaw para sa Free Final pagkat kapos na sa oras at malapit ng magtapos ang klase. Diretso kulwit agad ng Selepono ang inatupag ko pagdating sa bahay. Napakainit talaga ng panahon habang ako'y papauwi, iyon pala'y idineklara ng PAGASA na nagsimula ng maranasan ang mahinang El Niño at maaring tumagal hanggang sa katapusan ng taon. Pagsapit naman ng gabi at bago pa man matulog, namalantsa muna ako ng uniporme. Saka pa lamang naisipang matulog matapos magplantsa.

March 11, 2015
Wednesday
Year III-070

^5z-c. Nakakatamad pa talagang bumangon gawa na ako’y inaantok pa subalit kailangan ng awatin ang sarili sa kama. Ang lamig, parang rumeresbak muli't wala pang balak lisanin ng Hanging Amihan ang bansang Pilipinas, kakatamad tuloy maligo. Pagdating sa hintayan ng Tricycle, sing haba ng buhok ni Rapunzel ang haba ng pila't idagdag pa ang matagal na pagdating ng mga toda, mukhang mahuhuli na ko sa pagpasok. Mangilan-ngilan pa lamang ang kamag-aral ng datnan ko't kakikitaang may kanya-kanya silang pinagkakaabalahan. Ilang sandali makalipas, pumasok na si Ma'am Ria. Kita na sa mukha ni Anne Rose ang pagkabalisa't sing pula na ng mansanas ang kanyang mukha, ngayon ba naman ang kanilang pag-uulat. Medyo may pagkamataray pa naman si Ma'am pagdating diyan. Bilang suporta'y naupo ako malapit sa kanya habang nag-uulat at di niyq maiwasang mautal, kaya ang resulta'y di nito maayos na nailalahad ang dapat iulat.

^5z-d. Habang nakaupo si Ma'am at sa nakikita ko sa kanya'y tila di na niya naiibigan ang kanilang pag-uulat, malamang ay lagagpak na grado na ang igagawad sa kanila. Nang magtanong si Ma'am, lalong kinabahan si Anne Rose at di na halos makapagsalita. Kung ako ang nasa katayuan niya'y malamang mapapaihi na sa sobrang kaba. Maya-maya'y pinaupo na ni Ma'am ang mga nag-uulat at paspasan kaming pinaulanan ng sermon. Di pa raw siya galit tsika sa akin ni Ate Cherylyn subalit ang dating ay tila dinaig pa ang Dinosaur at tila ayaw ko na siyang maging guro pagkat masyado itong terror at iisiping kaanib ng Isis. Siya na ang nagtalakay ng lesson matapos makarinig ng mabibigat na salita. Saka lamang lumuwag ang aming paghinga ng Mental Hygiene na't nagturo lamang si Ma'am Trisha.

^5z-e. Sa oras naman ng Math, biglang may pumasok na Psychology Students at inanunsyo na magkakaroon ng Film Showing, di na natuloy pa ang klase sa Math at tumungo sa Auditorium. Nagkaroon lamang ako ng kaunting inis kay Anne Rose pagkat habang kinakausap ay sa Cellphone nakatutok ang atensyon sa halip na makinig at tila wala akong kausap, nagmimistulan tuloy tanga sa ginagawa. Ang pinakakaayawan ko sa mga tao, parating teyngang kawali kapag kausap at gusto ko'y ipamukha nila na nakikinig kahit walang imik. Humupa naman ang inis ko kinalaunan. Matapos ang Film, tumungo na kami sa Canteensubalit di muli kumain pagkat di pa naman nagugutom.

^5z-f. Ngayon araw din pala ang pagsisimula ng depensa sa Thesis kaya di maiwasang kumabog ang kaba subalit ipinabatid sa akin ni Enzo na sa Lunes pa raw kami, naparam ang kaba sa dibdib. Lumipas ang ilang sandali, pumasok na kami sa silid. Todo paghahanda na ang ilang kamag-aral na sasabak ngayon sa depensa't hiyawan kami ng pumasok si Sir Pablito subalit umalis din ito kaagad matapos ang kanyang mga sasabihin. Sa pag-alis ni Sir Pablito ang pagsisimula ng depensa't ibang guro ang naging hurado. Habang isinasagawa ang depensa ang biglang paghilab ng tiyan at ako'y nagugutom. Pagkalabas, natuklasang nawawala pala ang pera sa bulsa't patay, pagkat walang pamasahe mamaya. Minalas nanaman ng lagay at napakaburara ko talagang nilalang. Hindi ko na ibig pang mangutang sa mga kaibigan pagkat nakakahiya at naisipan ko na lamang maglakad kahit gaano man ito kalayo.

^5z-g. Sa lalim ng iniisip, di namalayang tapos na ang depensa't tila kay tulin naman. Sa oras ng Social Science, nagturo lamang si Sir Marvin at bawat sasabihi'y nilalagyan ng biro. Iniisip kong may kalayuan ang lalakarin at baka mahalata ng magulang kapag inabot ng gabi sa pag-uwi kaya matapos ang Social Science, lihim na akong umalis at di na binalak pang dumalo sa English. Magmula Lagro hanggang Batasan Hills, lakas loob kong ginamit ang mahabang biyas at sa layo'y inabot na ng mahigit sa dalawang oras na naglalakad. Sa isang buwan pa ang mahal na araw subalit tila nag-alay lakad na ako't matinding pagod at gutom ang inabot pagdating ng tahanan. Sa tindi ng gutom, halos makatatlong plato ako sa paglantak at grabe, buwis buhay ang ginawa ko kanina't mabuti na lamang at nakaya iyon. Sa pagod, kaagad akong natulog matapos libangin ang sarili sa pagkulwit ng Selepono. Hindi ko na uulitin pa ang ginawa kanina't magiging maingat na upang di mawalhan.

March 12, 2015
Thursday
Year III-071

^5z-h. Nagising na lamang ako dahil sa malakas na boses nila Mama. Pagkadungaw sa bintana, maliwanag na't kaagad na akong bumangon. Ang panahon na kahapong tila nanamlay ay kasalungat naman na ngayo'y maaliwalas. Balak ko sanang maglaba, subalit naglalaba na si Ama. Wala akong maisipang gawin ngayong walang klase at upang di tuluyang malubog sa pagkabato, naisipan kong magpatugtog. Labis ang kilig ko habang nakikinig ng awiting pag-ibig at nakaka-relate pa rin kahit na di ko pa pinapasok ng husto ang buhay pag-ibig. Hindi ko lang alam kung ano ba ito ang nararamdaman ko sa kanya, pag-ibig na ba o Crush lamang. Habang nakikinig ng tugtog ay sige lamang sa pagwawalis at singbilis ng takbo ng sasakyan ang paa kung kumilos.

^5z-i. Matapos ang gawaing bahay, pagbabantay muli sa tindahan ang inatupag ko. Batong-bato talagang manatili sa bahay at gusto ko sanang gumala ngunit kinakatakot ko ang mapupusok na sambit ni ina kapag bumalik. Habang nagbabantay, nilibang na lamang ang sarili sa pagbabasa, kaso parating naantala sa oras na may bumibili, karaniwang mga bata't puro piso lang naman ang binibigay. Maya-maya ay tanghalian na't kanina pa nakakaranas ng gutom kung kaya daglian akong tumungo sa mesa. Ng maumay sa pagkain, panonood ng Video ang sunod na inatupag. May kaugnayan muli ang pelikula sa aking kursong kinukuha sa natunghayang pelikulang pinamagatang A Beautiful Mind. Siya si John Nash na isang mahusay na professor na nagkaroon ng Schizophrenia dahil sa sinapit na trauma nung sila’y pinagtangkaang patayin habang nasa biyahe.

^5z-j. Hirap din pala ng kalagayan kapag may sakit na Schizophrenia at di ka matahimik dahil sa nararanasang hallucinations subalit gumaling naman ito makalipas ang maraming taon na sumasailalim sa Therapy at gamut. Sobrang ganda talaga ng istorya't maraming nadagdag sa aking kaalaman bilang sikolohista. Wala na akong ibang inatupag sa maghapon kundi kumulwit ng Android phone. Pagsapit ng gabi, dinig muli ang ingay sa labas at mas malakas pa ang kanilang boses kaysa sa aming pinapanood, tila wala na marahil kapayapaan ang mundong ginagalawan ko, nagtiis na lamang kami. Bago matulog, namalantsa muna ako't tila bumalik ako sa pagigigng bata pagkat tila naglalaro lamang ng sasakyan habang inilalapat pahilis ang plantsa. Saka lamang natulog matapos mamalantsa.

March 13, 2015
Friday
Year III-072

^5z-k. Another Friday the 13th for this year, kung kaya kailangan muli ng ibayong ingat upang maiwasan ang kamalasan at kapahamakan para sa lahat ng mga naniniwala sa pamihiin. Wala naman marahil malas kung parating sinasaisip ang bawat gagawin at sinasamahan din ng pag-iingat. Di pa man umaakyat ang haring araw ng ako'y magising. Pagdating sa eskwelahan, labis na naubos ang lakas ko dahil sa dami ng dalahin. Laking gulat ko ng ipabatid ng mga kamag-aral na di matutuloy ang Dissection ng palaka, nagdala pa ko't ang shunga ko talaga. Medyo naninibago lamang ng lagay pagkat wala si Anne Rose, nalumbay tuloy ang diwa ko't walang taong nagpapaligaya sa akin sa pang-araw-araw. Mistulang palengke na ang silid dahil sa samu't saring boses na mauulinig at sakit na ng teynga ko. Ilang saglit pa, tumaimtim ang silid ng pumasok si Ma'am Eloisa.

^5z-l. Inanunsyo ni Ma'am na manonood lamang kami ng Film sa Auditorium at ako ang kanyang inatasan upang mangolekta ng bayarin. Nang makapagbayad ang lahat, saka lamang tumungo sa Auditorium. Kanya-kanyang kwentuhan habang di pa nagsisimula ang Film. Sa tagal at gawa na di pa nakapag-almusal, bahagyang nakaramdam ng gutom. Nagsimula naman ang Film kinalaunan subalit pinutol mga dakong ikasampo upang bigyang daan ang gaganapin na Symposium. Nagsilabasan kami ng putulin ang Film subalit pinigilan kami ng isang mataray na Professor at pinabalik. Inis ang namayani sa aming dibdib at tila preso kaming kinukulong sa Auditorium. Gutom na ko't ibig ng lumabas subalit di maaari. Pinayagan naman kaming lumabas, iyon nga lamang ay iiwan ang bag maging ang ID sa Auditorium. 

^5z-m. Pagkabalik, pormal ng nagsimula ang Symposium at tungkol sa Ebola Virus ang topic. Medyo interesting ang talakayan kaya todo pakikinig ako't upang magkaroon na rin ng kaalaman para maiwasan ang nakakamatay at nakakahawang sakit. Umulan agad ng sangkatutak na katanungan matapos magsalita ng Professor, kaya lalo pang lumawig ang Symposium at atat na ang karamihan sa kamag-aral na lumabas. Sumapit na ang kalagitnaan ng araw ng kami'y payagang lumabas at sa gutom, kumain muna ako bago umuwi. Habang nakaupo'y halos lamunin na sa tindi ng kilig ng makitang papalapit si Timothy James at saktong sa mismong kantinang aking inuupuan ito kakain. Grabe at nag-uumapaw na ligaya muli ang naghari sa dibdib at kisap-matang tumititig sa kanya. Balak na sanang kibuin pagkat abot kamay ko na ang presensiya nito subalit nandiyan ang kasintahan nito't halos guyamin na sila sa sobrang sweet.

^5z-n. Batid sa sariling walang karapatang maramdaman iyon subalit di ko maiwasan. Hindi na maganda ang lagay ng nasa loob kaya umalis muna, pagkabalik ay di ko na ito nakita pa. Ano ba ito't pinangunahan muli ng hiya't pagkakataon ko na, pinakawalan pa. Magkakagusto na lamang ako, iyon sa taong may kasintahan na’t sa kapwa lalaki pa, tila pinapahiwatig na maraming di pwede sa amin. Sobrang trapik sa lansangan kaya malapit ng mag-ikalawa ng ako'y makarating sa bahay. Diretso Siyesta ako matapos magbihis at malapit ng magtakip-silim ng magising.

^5z-o. Kinagabihan, panonood muli ng Video ang inatupag ko, dahil Comedy, di ko muli mapigilang humalakhak subalit nagpuyos ang galit sa dibdib ng makita sa eksena na tinatangkang halayin ng tatlong lalaki si Trixie at labis ang takam nila nito. Nagpumiglas naman si Trixie, makawala lamang sa kamay ng tatlong manyakis subalit sa kasamaang palad, nahulog ito't namatay. Bilang paghihiganti, nagpakita si Trixie sa kanila bilang multo't inisa-isa subalit natauhan din kinalauna't nagpakasal sa lalaking kanyang tinatangi-tangi na buhay pa kahit na kaluluwa na lamang ito. Kahit puro tawa'y naiyak ako pagdating sa huli ng magpaalam si Trixie kay Alvin at sayang, di sila naging para sa isa't isa at nagbago ang kapalaran niya dahil sa tatlong manyakis. Sobrang nahumaling ako sa palabas at ang husay magpatawa ni Ruffa Mae.  

March 14, 2015
Saturday
Year III-073

^5z-p. Sumapit muli ang panibagong araw na punong-puno ng pag-asa at saya, may matamo nawang aral bago magtapos ang araw na ito. Kay ginhawa't sigla pa rin ang nararamdaman ko't sana'y parating ganito upang sa gano'y makayang kaharapin kung anuman ang hamong maaring dumatal sa buhay. Gawa na Sabado muli at walang pasok, tanghali na napagpasyahang bumango. Nang malamnan ang sikmura mula sa pag-aalmusal, diretso pagbabantay kaagad sa tindahan ang naisipang asikasuhin. Habang di ako makapirmi sa pagbabantay ay siyang biglang utos ni ina. Medyo nakakapanibago lamang pagkat unang beses ko pa lamang bumili ng paninda na dati nama'y di ginagawa.  Muntikan ng sumakit ang ulo pagkat pagkarami-rami ng pinapabili. Kahit medyo natatanga'y di naman pumalpak at maayos kong naiangkat ang mga pinamili.

^5z-q. Mayroon palang project sa Human Development na dapat asikasuhin ngayong bakante ang panahon kung kaya diretso tungo sa palengke at naghanap ng Scrapbook. Matinding pagkahapo ang inabot ko sa kakahanap ng Scrapbook at nagpursigi pa rin sa paghahanap hanggang sa may makita. Halos maligo na sa sariling pawis pagkauwi't kaagad ko ng sinimulang gawin ang project sa Human Development at itinigil pagsapit ng tanghali. Matapos mananghalian at kahit anong tindi ng init sa labas ay tumungo pa rin ako sa Computer Shop upang magpa-develop ng litrato.

^5z-r. Makasunog balat ang init ng panahon na sumalubong sa akin ng lumabas at nakakapagbigay pa ng sakit sa ulo. Pagkauwi, di na mapigilang mag-Siyesta. Naghihingalo na ang liwanag ng ako'y magising at sa aking pagmulat, sinimulan ko ng gawin ang Project sa Human Development at naglalaro ang isipan ko sa oras na tumatama ang tingin sa litrato. Napalaki na nga ng pinagbago ko magmula ng maliit at di rin akalain na ganoon na kalayo ang nalakad ko't narating. Nakakagalak isipin na nakaya kong lampasan lahat ng pagsubok sa buhay kaya nakaabot ako sa ganitong edad at di marahil magagawa iyon kung wala ang panginoon, na siyang nagbibigay ng lakas ng loob at tumutulong sa ating tinatahak. Sabi nga nila, nasa Diyos ang awa, nasa tao ang gawa kaya huwag parating iasa sa kapangyarihan ng panginoon ang iyong kagustuhan at sinasamahan din ng pagsisikap. Malapit ng mag-ikasampo ng magpasyang matulog at nawa'y di bangungutin, bagkus ay masilayan ko siya sa panaginip.

March 15, 2015
Sunday
Year III-074

^5z-s. Sa kasarapan muli ng tulog na kasing sarap ng pagkaing pangmayama'y sumikat na ang bukangliwayway ng ako'y dumilat at bumangon. Matapos malamnan ang sikmurang magdamag na pipi, daglian kong ipinagpatuloy angProject sa Human Development at ito'y di biro pagkat gagawan mo ng sanaysay ang bawat litratong nakadikit sa Scrapbook in English, kaya halos balinguynguyin ako habang inaatupag ang project at madalas ay natatameme. Habang abala ako sa pagdidikit ng aking lumang larawan ng ako'y bata pa, tila ibig ng galawin ang takbo ng panahon at ibalik sa dati, yung tipong pwedeng maglaro anumang oras kasama ang 'yong mga kaibigan at masaya kung parating Enjoyable ang buhay at walang inaalala subalit napakaimposible ng aking iniisip at di ko na maaring gawin iyon pagkat nasa hustong edad na ko.

^5z-t. Tama si Ma'am Ria, minsan lang maging bata at habang tumatanda ka, unti-unting nagbabago ang takbo ng iyong buhay at di mo iyon namamalayan. Kung aking iisipin, magmula ng ipinanganak ako hanggang ngayo'y napakarami na palang nagagawa at napagdaanan sa mundong ibabaw sa edad ko lamang ito at umaasang malalampasan pa ang lahat ng pagsubok na maari pang dumatal hangga't nabubuhay basta't naririyan ang panginoon. Hiling ko lang, magara't marangyang buhay ang kaharapin ko at kapag natupad iyon, makakamit ko na kung ano ang pangarap sa buhay, sana nga. Sa lalim ng iniisip ko, di namalayang tanghaling tapat na't di pa natatapos gawin ang proyekto. Labis na akong nai-stress sa paggawa ng project at gusto ko ng matulog subalit di maari pagkat maaksaya lamang ang oras, nilabanan ko ang antok at katamaran, matapos lamang ang proyekto subalit sa dami, bigo ko itong matapos. Grabe si Ma'am at wala siyang kasing tindi sa lahat ng naging Professor ko.

^5z-u. Mayroon ding project sa Math at iyon muna ang inatupag ko. Hindi na nga ako binabalingoyngoy sa kakaisip ng sentence, pumalit naman ang pagsakit ng ulo habang binabasa ang World Problem at tila di makakayang resulbahin sa hirap. Hindi ko na ibig pang pwersahin ang sarili sa bagay na nagbibigay dusa subalit kailangan ko itong gawin, alang-alang sa matatamong marka't makapasa lamang. Mas tumitindi ang dadanasing hirap kapag nasa kolehiyo ka na't yung tipong di mo na magawang ilaan ang oras sa pagpapahinga dahil sa sangkatutak na gawain. Di ko naman masisi ang mga Professor na garapalan kung magbigay ng project pagkat gampanin nila iyon at magalit ka man o magreklamo, walang magbabagot't kailangang gawin at tanggapin na lamang. Marahil sa lahat ng pagkakataon o oras, parati kang tumanggap at umiintindi kung anuman ang ibigay nila sayo upang makapasa't matuto. Hirap talaga ng buhay College at wala na sanang ititindi pa.

March 16, 2015
Monday
Year III-075

^5z-v. Naghahari pa ang matinding antok sa buo kong katawan at Lunes nanaman, kung kaya maaga muling magigising subalit medyo tinatamad pa ko't naisipang sa ikalawang Subject na lamang dumalo, madaling araw na ng nagising subalit mga dakong ikapito na naisipang bumangon. Pagkadako sa eskwela ay umalis na si Ma'am Ria subalit di pa dumarating si Ma'am Trisha, pansamantala muna kaming lumabas. Pagkabalik ay saktong nasa harapan na si Ma'am Trisha at ito'y nagturo lamang. Habang tutok ang mata sa pakikinig ay bigla na lamang naramdaman na tila sumasakit ang tagiliran at di pangkaraniwan ang kirot nito subalit ipinagsawalang bahala na lamang at baka nangangawit.

^5z-w. Pagkatapos magturo ni Ma'am Trisha at ng kami'y tumungo sa Registrar ay sumidhi pa lalo ang pananakit nito't di ko malaman kung sa Appendix ba o sa Kidney ang may problema. Sa sakit ng tagiliran ay halos di ako makakilos ng maigi't may oras na napapahinto. Sa tindi ng sakit, muntikan ng mamilipit at di ko maiwasang indahin iyon. Sila Anne Rose naman, todo udyok sa akin na magtungo na sa Clinic, sa katunaya'y di ko na ibig pang tumungo doon pagkat di makakaramdam ng komportable subalit di ko maaring sundin ang kagustuhan kung nakasalalay naman ang kahihinatnan ng katawan, wala akong magagawa kundi sundin sila. Inalalayan nila ako hanggang Clinic at ano ba ito, di pala naka-save sa phonebook ang numero ng magulang ko, pahirapan tuloy sa akin ang kontakin sila.

^5z-x. Ang nakakatawa pa, number ng Crush ko ang naka-save. Mabuti na lamang, may number ako ng Tita Susan at siya ang tinawagan namin. Sumagot naman ito't laking tuwa ko dahil mayroon siyang number nila Mama't may pag-asang matatawagan. Nanatili muna ako sa Clinic hangga't di pa humuhupa ang pagkirot ng tagiliran. Maya-maya, may biglang tumawag sa telepono ko't si Ate pala. Ipinabatid niya sa akin na di masusundo ni Mama gawa na kagagaling lamang nito sa palengke. Nauunawaan ko kung di nila ako masusundo subalit di ko maiwasang magtanim ng inggit sa kasamahang mga pasyente, mabuti pa sila't napupuntahan ng magulang kahit di naman malala ang kalagayan at di hamak na malalayo pa ang tirahan.

^5z-y. Nang makaramdam na bahagyang naibsan ang sakit, saka lamang naisipang umuwi't pahirapan ang kumilos pagkat patuloy pa ring nararanasan ang pagkirot ng tagiliran. Sa halip na pag-aalala'y sermon ang inabot ko at pawang mga sumbat ang bitaw. Tama naman sila't gastos nanaman dahil sa panibagong sakit na dumapo sa akin. Kaagad akong nag-siyesta matapos kumain at sa aking pagmulat, tuwa ang naghari sa dibdib pagkat naparam ang sakit subalit di ako pakampante't kailangan pa ring magpakonsulta. Pagsapit ng gabi, ipinagpatuloy ko ang paggawa ng project saMath, subalit ito'y naantala gawa na nahuhumaling sa pakikipag-chat, doon ko na iginugol ang nalalabing oras at naudlot tuloy ang balakin ko. Sa sarap makipag-chat, di napansing Alas-dyis na pala't kailangan ng ihimlay ang sarili.

March 17, 2015
Tuesday
Year III-076

^5z-z. Hindi na nanumbalik pa ang pagkirot ng tagiliran ko kung kaya tuloy pa rin ang pagpasok at walang balak lumiban sa klase. Punong-puno pa nga ng sigla ang umaga ko kung tutuusin na tila walang iniindang karamdaman. Pagdako sa eskwelahan, mangilan-ngilang kamag-aral pa lamang ang nasa silid ng datnan ko. Napapansin kong tila kakaunti lamang kami't may kutob na marami ang di magsisipagdalo sa General Zoology. Maya-maya, biglang nagsipag-alisan ang iba kong kamag-aral, ilalaan pala nila ang oras na ito upang mag-ensayo, lalo pa tuloy kaming kumaunti. Sumapit na ang Alas-otso subalit di pa dumarating si Ma'am Eloisa at pakiwaring di kami nadadagdagan. Ilang sandali pa, biglang inanunsyo ng isa naming kamag-aral na mamaya na raw magklaklase si Ma'am sa kadahilanang pinagbigyan nito ang kamag-aral para mag-ensayo. Mapagbigay na guro si Ma'am, ang problema'y tila naabuso ang kabaitan niya.

^6a-a. Gawa na nakaupo lamang at walang magawa, saglit akong lumabas kasama sina Anne Rose. Sa paglabas namin, langit muli ang siyang umiral sa dibdib ng muli siyang masilayan at habang may pagkakatao'y nilubos-lubos ko na ang tumititig sa kanya't napakakisig nito't pamatay pa ang ngiti. Sa tuwa, ibig kong maglulundag-lundag at sumigaw subalit hiya ang pumigil. Dahil atat nang bumalik ng silid ang mga kasamahan ko, panandalian ko lamang ito nakita't masyado silang KJ sa akin. Tamang kwentuhan lang kami ni Ingrid habang abala sa pag-eensayo ang kamag-aral ko. Lumipas ang isang oras, lumipat na kami sa ibang silid at doon nanatili. Malaki ang tiyansang di muli matutuloy ang klase ni Ma'am pagkat nabibilang lamang kami.

^6a-b. Pagkapasok ni Ma'am Eloisa, kakikitaang mabigat ang mukha't yamot na yamot ito. Paano, kakaunti lamang ang nagsipasok at ang karamihan ay nasa Practice. Grabe at di hamak na mas mababa ang PE sa Zoology kung yunit ang pag-uusapan subalit mas pinagtutuunan nila ng pansin ang PE na iyan, lalo pang uminit ang ulo ni Ma'am. Dapat sa subject na iyan, tanggalin na sa Curriculum at nang-aagaw lamang ito ng oras sa ibang subject. Magkakaroon sana kami ng Dissection subalit di natuloy dahil sa pesteng PEna iyan at nagsayang lamang ako ng lakas sa pagbitbit ng specimen. Sa halip na magturo, napakwento na lamang si Ma'am. Saka lamang ako Tumungo sa Commonwealth General Hospital pagkaalis ni Ma'am Eloisa upang magpa-check-up. Akala ko ng una, hindi ako aabutin ng hapon sa Hospital subalit sa dami ng mga pasyenteng nakatoka sa Check-up, Ala-una na subalit di pa ako natatawag at mukhang mahuhuli na sa pagpasok sa PE.

^6a-c. Habang napipinto ang oras ng aking check-up ang pagsidhi ng kaba sa dibdib at kinakatakot na baka may kumplikasyon na sa bato, huwag naman sana. Makalipas ang ilang oras na paghihintay, sa wakas at tinawag na rin ako. Hindi pa matukoy ang dahilan ng pagsakit ng tagiliran at binilinan na kailangang sumailalim sa urinalysis. Gagawin ko sana ang ibinilin ng Doctor subalit kailangan ko ng bumalik sa eskwela't mahuhuli na. Pagkabalik sa eskwela, nagsimula ng mag-perform ang mga kamag-aral ko para sa Free Finals. Nang makapag-perform ang lahat ng kamag-aral, kami'y pinagtipon-tipon ni Sir at may mahalagang inanunsyo.

^6a-d. Sa kanyang naging komento'y halatang di naibigan ang ipinakitang performance at kailangan pa tuloy ulitin at paghusayan upang masali sa Finals. Kahit di ako kasali sa sayaw, dama ko ang hirap at pagod na binubuno ng kamag-aral at di mahanap sa mukha nila ang kasiglahan kundi matinding Stress. Pambihirang PE na iyan talaga, tila walang pakundangan sa pagsamsam ng oras sa ibang subject at iniisip na baka kakaunti muli ang magsisipagdalo sa oras ng General Zoologydahil mas priority nila ang practice, kawawa naman si Ma'am at siya nanaman ang mag-a-adjust. Maya-maya pa'y umalis na kami. Bago umuwi, nagtungo muli ako sa Commonwealth General Hospital upang magpa-urinalysis subalit sa haba ng pila't gawa na rin na naiinip, hindi ko na itinuloy pa't mas piniling umuwi na lamang. Malapit nanaman ang Final Exam kaya pagsusunog-kilay ang inatupag ko pagsapit ng gabi at mga dakong ikasampo na ng maisipang matulog.

March 18, 2015
Wednesday
Year III-077

^6a-e. Sa tindi ng namamayaning antok sa buong katauha'y halos di na maawat ang sarili sa pagtulog at nahihirapang gumising ng maaga. Mga dakong ikalima ng mapagsyahang bumangon at kasing-kulay ng bahaghari ang umaga ko na tila walang unos na daratal, sana nga. Medyo maaga pa, kaya naisipan ko munang manatili sa Canteen at nakipagkwentuhan kay Jaimarri maging kay Aling Nicks Saya nilang kausap at lalo pang lumigaya ang araw ko dahil sa kanila. Sa sarap ng aming usapan, di napansing malapit ng mag-ikawalo't kailangan ko ng pumasok. Naroroon na si Ma'am Ria pagkarating sa silid at humambalos ang gulat sa dibdib ng ipabatid na magkakaroon ng maikling pagsusulit sa Mental Hygiene, nagrepaso muna ako habang nagtuturo si Ma'am.

^6a-f. Maya-maya pa, Mental Hygiene na't lalo ko pang ibinuhos ang atensiyon sa pagrerepaso, makapasa lang. Binigyan pa kami ni Ma'am Trisha ng oras upang makapagrepaso at makalipas ang sampung minuto, nagsimula na ang pagsusulit. Naging sisiw lamang para sa akin ang pagsusulit kaya kaagad ko itong natapos, sana'y nagniningning na marka ang matamo ko. Sa oras naman ng Math, nagkaroon kami ng Activity. Dati, hilig ko ang Math Subject at magaling ako diyan subalit tila humihina na ang kukote't madalas ay natutulala kapag itinuturo. Trigonometry ba naman kasi ang topic at sa lahat ng subtopicng Mathematics ay iyon ang lubhang nahihirapan ako. Sa hirap, nawalan na ng gana sa pagsagot at piniling makipagpalitan ng salita sa katabi. Daming alam na kalokohan nila Anne Rose kaya di maiwasang ilabas ang manilaw na pangil, bawal naman ang mag-ingay kaya umungis na lamang.

^6a-g. Maya-maya'y Lunch Break na. Sa oras ng Filipino, nagkaroon muli ng depensa sa Thesis at ibang guro muli ang naging panalista. Napakaraming tanong ng panalista't masyadong binubusisi ang  gawang thesis kung kaya napatagal at di na inabot ang sumunod na grupo. Maya-maya, Social Science na't dahil magkakaroon ng oral recitation mamaya, nagbasa ako subalit hindi makapag-concentrate pagkat maingay at magulo. Namayani ang kaba sa dibdib pagkapasok ni Sir Marvin at ng ako ang tawagin, laking gulat ko na lamang ng ipa-recite kung saang rehiyon nabibilang ang bawat probinsiya't kahit walang kaugnayan sa lesson, sinagot ko pa rin at ang dali naman ng tanong sa 'kin ni Sir Marvin.

^6a-h. Mabuti na lamang, magaling ako sa Geography kaya nakayang sagutin. Iyon pala'y nadinig niya habang ipinapakita ang angking galing sa Geography kina Jaimarri. Di ko akalain na may pagkatsismoso ang teynga ni Sir. Sa oras naman ng English, nagkaroon kami ng mahabang pagsusulit at sa tagal na di kami nagkikita ni Sir Ubenia, tila na-miss niya ko kaya pinaulanan ng tanong in English. Di na halos ako makasagot pagkat dumadanak na ang dugo. Naging napakahirap ng pagsusulit kung kaya ng malapit ng matapos ang oras, minani-mani ko na ito. Kanina pa nanglilimos ng pagkain ang sikmura kaya pagdating sa bahay ay ulam agad ang binanatan ko. Ang sarap ng hapunan namin at sa sarap, naparami ng huto sa paglantak. Medyo dama ko na ang pagod at antok kung kaya kaagad ng tumulog.

March 19, 2015
Thursday
Year III-078

^6a-i. Nagising ako ng may kasiglahan sa dibdib at punong-puno ng pag-asa sa buhay. Isang linggo na lamang ang nalalabi't malapit na kaming magtapos sa pag-aaral at bago iyan, kakaharapin muna ang pagsusulit na magbibigay sakit sa ulo subalit marami ka namang matutuhan. Matapos mag-almusal, ipinagpatuloy ko ng gawin ang Project sa Math. Kahit di kailangang paganahin ang utak at kokopyahin lamang ang nakatala sa internet ay pahirapan pa rin sa akin ang maghanap at di pala biro ang pinapagawa ng aming guro. Nagpatuloy pa rin ako sa pagsusulat kahit nangangayayat na ang daliri sa dami ng sinusulat. Kapag pursigido ka talagang makamit ang isang bagay, gagawin pa rin kahit gaano man ito kahirap. Sa sobrang abala ko, di napansing tanghaling tapat na. Nagugutom na rin kung kaya pansamantalang itinigil ang gawain at kumain. Dahil sa Project sa Math, isasakripisyo ko ang Siyesta time at walang ibang inatupag sa maghapon kundi iyon. Idagdag pa ang maalinsangang panahon kaya labis kong binubuno ang hirap at pagod. Malapit ng mag-ikaanim, sa wakas at natapos ko rin ang project at makakapagpahinga na. Sa kadahilanang wala ng ginagawa, nalibang ko ang sarili sa panonood ng telebisyon at habang ako'y humaling na humaling ang biglang pagkawala ng kuryente.

^6a-j. Saktong kumagat na ang gabi ng maganap ang Black-out kaya balot sa dilim ang buong Sitio Talanay. Sa halip na tumaimtim ay sumidhi pa lalo ang ingay sa labas dahil sa mga taong nagsisilabasan upang marahil magpahangin. Ano ba ito, halos ikatupok ko na ang maalinsangang panahon, nawalan pa ng kuryente't todo paypay tuloy kami. Gawa na naiinitan, naisipang lumabas at humanap ng lugar kung saan may kuryente. Pagkadako sa kabilang Sitio ay saktong nadatnang nagkakagulo, may nagaganap palang away at dinaig pa ang nagsasabong na manok kung magsabunutan, nakiusyoso muna ako. Madilim na nga sa lugar namin, tapos nagkaroon pa ng alitan at wala na marahil ititindi pa ito.

^6a-k. Maya-maya'y humupa naman ang away at ako'y bumalik na sa bahay. Sumapit na ang ikawalo, di pa naibabalik ang kuryente't halos maubusan na ng tubig sa dami ng pawis na nailabas, nanatili muna sa labas at nagpahangin. Habang nagpapahangi'y nilibang ko ang sarili sa pakikinig ng musika't animo'y limot ng isip kung anuman ang nagaganap kapag dumadapo sa pandinig ang magagandang awitin. Lumipas ang ilang sandali, naisipan ko ng mahimlay sa kama. Hirap akong makatulog pagkat matinding init ng panahon ang siyang nadarama at idagdag pa ang nagliliparang lamok na walang habas kung ako'y atakihin kaya wala ring humpay ang pagkamot na halos magkasugat ang balat. Malapit ng lumalim ang gabi subalit mababaw pa din ang tulog ko't marahil ay tinamaan na ng Insomnia.

March 20, 2015
Friday
Year III-079

^6a-l. Sumapit na ang panibagong araw, pero di pa rin ako makatulog at di pa naibabalik ang kuryente, tila kakapusin marahil ako sa oras upang matulog. Nakatulog naman ako subalit madaling araw na't mga dakong ikalima na nagising. Antok na antok talaga ako nun na siyang nagbigay katamaran sa akin at kahit kailangan ng bumangon, gusto ko pang matulog. Gawa na tinatamad pang bumangon, Mga dakong Alas-siete na ng ako’y magising at bumangon. May pagmamadali ako sa pagkilos pagkat late na't pagkarating sa eskwela, saktong nagtuturo na si Ma'am Eloisa. Nasa eskwela na ko subalit pakiwaring nasa bahay pa rin pagkat may oras na napapayukod sa antok. Kahit nanatili pa rin ang antok, lakas loob kong nilabanan, may matutuhan lamang. Tungkol saReproductive system ang tinatalakay ni Ma'am kaya kapansin-pansing buhay na buhay ang kamag-aral at may nabubuo agad sa isipan sa oras na may banggitin si Ma'am.

Matapos magturo at dahil last dissection na para sa palaka, puspusan kong inihanda ang sarili sa mga posibilidad na mangyayari habang iyon ay isinasagawa't iniisip na di ito basta-basta. Kukuhain ba naman ang utak ng palaka. Nang makabili ng kakailanganin para sa Dissection ay umakyat na kami patungong laboratory at nagbihis. Ilang sandali makalipas, nagsimula na ang last dissection at iyon ay ilalagay sa Vial ang utak ng Palaka. Kahit wala ng buhay ay gumuhit ang habag sa dibdib habang ginugutay-gutay ang katawan ng Palaka't masyadong matrabaho ang pinapagawa ni Ma'am. Bukod sa habag ay nandidiri din ako't di na ibig titigan habang tinatanggal ang lamang loob nito subalit kinaya pa rin.

^6a-m. Pagkatanggal ng lamang loob ay mistulan kaming karpintero ng walang humpay pinupukpok ang buto ng Palaka't kailangan ay matiyaga at maingat pagkat maaring madurog o maputol ang utak kapag binarabara. Pagkabiyak ng buto, kinailangan ko pang gumamit ng magnifying glass sa liit ng utak nito. Saktong pagkapasa kay Ma'am ay di pinalad makatamo ng magandang marka pagkat putol. Ikinalungkot ko ang natamong marka’t nagpakahirap ako, tapos kakarampot lamang ang makukuha. Natanggap ko naman ang naging hatol ni Ma'am kinalaunan pagkat wala ng magagawa. Dahil huling araw na ng pagkikita namin kay Ma'am, taus-puso kaming nagpaalam sa kanya. Pasalamat na lamang at sa wakas, nakaraos din sa Dissection at sa amoy ng Formalin. Sa halip na umuwi'y nanatili muna kami sa tapat ng Athletic Center at pinanood ang ensayo ng kamag-aral.

^6a-n. Sa oras na magkamali sa step, asahan ang malakas na halakhakan na tipong kayang yanigin ang buong Campus. Mabuti na lamang, di kami nasita ng mga residenteng naninirahan o binato. Sa kabila na makatupok balat ang sinag ng araw at halos maglantang gulay na sa tindi ng hapo, nagpatuloy pa rin sa pag-eensayo ang kamag-aral at pursigidong-pursigidong pumasa. Sa tagal ng kanilang performance at sa inip na din, nagpasyang umuwi na lamang. Habang lulan ng bus ay labis nadurog ang puso ko ng mapanood saVideo ang tungkol sa mga alilang labis at walang habas kung pahirapan at mga halang ang kaluluwa nila. Sa sobrang humaling sa panonood na makapukaw damdamin, di namalayang nasa Sandigang Bayan na't kailangan ko ng bumaba. Sayang, ang ganda pa naman ng Istorya. Kinagabihan at gawa na bagsak na ang mga mata sa antok at may lakad pa kinabukasan, di ko na hinintay pang lumalim ang gabi sa pagtulog.

March 21, 2015
Saturday
Year III-080

^6a-o. Pumatak muli ang araw ng Sabado, araw muli ng pagpapahinga mula sa pagsusunog kilay at makapagpapahinga maging ang utak. Sa himbing ng tulog ko, pumutok na ang liwanag ng ako'y magising. May lakad ako ngayong araw kung kaya di na nagpatumpik-tumpik pa sa pagbangon at kaagad na nag-agahan. Matapos mag-agahan, kaagad ng naligo at nagbihis. Batong-bato talagang manatili sa bahay kaya gusto kong aliwin ang sarili sa paglalakwatsa. Sa bahay ng matalik kong kaibigan na si Anne Rose naisipang gumawi't tulog pa ito ng datnan ko subalit ginising na ito ng kanyang ina. Pagkabangon ay kita sa mukha niya ang matinding pagod mula sa pag-eensayo nito kahapon at tila di sapat ang oras ng kanyang pagtulog. Na-guilty tuloy ako sa kanya. Kahit halatang pagod, nagawa pa rin nitong makipagkwentuhan sa akin. Habang di mapigilan ang kanya-kanyang bibig sa pagbulalas ang biglang pagdating ng isa pa naming kamag-aral na si Catherine. Umigting pa lalo ang ligaya sa dibdib dahil sa kanila't pakiramdam ko'y napakainit ng pakikitungo sa akin lalo na ang kanyang nanay.

^6a-p. Maya-maya, kasama si Catherine ay naisipang tumungo sa bayan upang magkumpyuter. Habang ipinipihit ang yapak patungo doon ay halos mawakwak na ang lalamunan sa kakatawa’t. Sa sobrang humaling sa pakikinig, di ko namalayang sumapit na pala ang Alas-onse't kailangan ko ng magpaalam sa kanila. Sa bahay naman nila Ate Anne ko sana balak tumungo subalit habang nasa biyahe'y biglang nagbago ang isip at naisipang magtungo muna sa Starmall at kumain. Sa haba ng biyahe at dala na rin na napakabigat ng daloy ng trapiko, malapit ng pumatak ang Ala-una ng makarating ako sa Starmall San Jose Del Monte. Sa unang tingin, mandidilat ng maigi ang mata mo sa sobrang laki ng mall pero di pala malawak kapag ito'y pinasok mo na't kakaunti lamang ang mapapasyalan. Naglibot-libot muna ako bago kumain at kahit di gasinong kalawak ang mall ay maraming makikitang magagandang pasyalan at sarap manatili pagkat malamig doon. Ng di na matiis ang nararanasang gutom, kumain muna ako. 

^6a-q. Matapos kumain ay ipinagpatuloy ko ang paglibot-libot at di inalintana kahit mag-isa lamang na naglalakad. Pagdaan sa may Activity Center ay saktong nadatnan kong may magaganap na pageant, huminto muna ako't sinubaybayan ang programa. Habang isa-isa kong tinitingnan ang litrato ng bawat mga kalahok ay biglang umapaw ang tuwa sa dibdib pagkat di makapaniwala na kalahok pala si Timothy sa patimpalak. Parang may kola sa paanan ko na di maalis sa kinalalagyan sa tindi ng ligaya at ramdam na ramdam ko na ang pananabik na makita ito. Hindi ko inasahan na mangyayari ang ganong pagkakataon at muntikan ng sumigaw sa sobrang saya.

^6a-r. Ilang sandali pa, nagsimula na ang programa at iba't ibang naggagwapuhang kalahok ang nagpakitang gilas sa talento. Natawa lamang sa unang kalahok ng aksidente itong mahubuan. Nang mga sumunod na kalahok, lalo pang sumidhi ang ingay dahil sa tilian ng pakitaan ng magandang hubog ng katawan at yung iba, halos tumulo na ang laway, maski nga ako'y muntikan na. Pinagpala nga sila pagdating sa kakisigan pero karamihan sa kanila'y Waley ang ipinapakitangperformance. Gulat na lamang ako ng mag-perform ang isang kalahok at biglang hinagis ang tsitserya, dami niyang pasabog at kinabog nito ang mga naunang kalahok. Ang gwapo ni Christian De Guzman at marahil ay siya na ang pinakamahusay sa lahat ng mga kalahok.

^6a-s. Sa kasamaang palad, di ako pinalad na makuha ang Tsitserya. Nang si Timothy na ang nakasalang sa Stage at nag-perform, halos di ko na maikurap ang mata sa kakatitig at mistulang istatwa kung makatulala, grabe at iba ang dating ng kakisigan nito at lalo pang lumakas ang hiyawan na halos ikabingi ko na. Pagtatambol pala ang kanyang talento't tila may pinagdaraanan habang hinahataw ang mga tambol. Tamang kuha lang ng litrato sa kanya at halos sumabog na ang Gallery sa dami ng kanyang litrato sabay titilian. Isa ang araw na ito sa di ko malilimutan at di ko inasahang matutunghayan ang kanyang talento. Balak sanang magpakuha ng litrato kasama niya, subalit hiya muli ang pumigil. Pagkatingin sa relo, di napansing Alas-kwatro na't tila di na ako matutuloy na magtungo kila Ate Anne at baka gabihin, umuwi na lamang ako. Sa layo ng biyahe, naghihingalo na ang liwanag ng makarating sa bahay. Sana'y dumating pa ang maraming pagkakataon na magkita kami. Hindi ko alam sa sarili kung bakit napakatindi ng humaling sa kanya samantalang may nagmamay-ari na sa puso nito.

March 22, 2015
Sunday
Year III-081

^6a-t. Hindi pa rin malimot ng isipan ang nagdaang kahapon at patuloy pa rin siyang nakatatak sa utak. Mistulang tinta ito sa utak pagkat pilit mang tinatanggal, naririyan pa din at nakaka-inspire talaga siya. Tumatamis ang umaga ko sa tuwing sumasagi ito sa isipan at tila ramdam ko ang presensiya niya kahit ilang milya ang layo namin sa isa't isa. Aywan ko ba sa sarili at parang di na Crush ang tingin ko sa kanya, kundi mas higit pa dun at ngayon ko lang na-realize. Lahat ng patungkol sa kanya, parating naiisip at labis na ang paghahangad na maging akin siya, tinamaan na marahil ako ng lintik. Malapit ng sumapit ang ikapito ng umaga ng ako'y magising at gawa na buong magdamag na walang laman ang sikmura, naisipan ko munang mag-almusal. Matapos mag-agahan, sinimulan ko ng tapusin ang project sa Human Development at sa kagustuhang makabingwit ng magandang marka, taus-puso kong pinagkaabalahan at matiyagang nilagyan ng palamuti.

^6a-u. Grabe at hindi biro ang gumawa ng Scrapbook at halos magkaroon na ng Stiffneck dahil sa ilang oras na nakayuko. Malapit ng maghapon ng ganap kong matapos ang projectsa Human Development at makakapagpahinga na muli. Malapit na ang Final exam kung kaya ako'y nagrepaso. Malaking tukso talaga ang gadget sayo't di matiis ang sarili na kulwitin ito, di tuloy ako makapagrepaso ng ayos at naitutuon ang pokus sa pagpe-Facebook na dapat sana'y pagsusunog kilay. Nilabanan ko ang tukso't nagpatuloy sa pagrerepaso, kaso'y di naman pumapasok sa utak ang binabasa at nabablangko ako. Kinagabihan, panonood naman ng telebisyon ang inatupag ko't masaya muli ang gabi dahil sa nakakatawang showat halos mapunit na ang panga sa kakahalakhak. Malapit ng mag-ikasampo ng maisipang ihimlay ang sarili sa kama.

March 23, 2015
Monday
Year III-082

^6a-v. Mga dakong Alas-singko na ng ako'y magising. Huling araw na ng aming lecture at Final exam na kinabukasan kung kaya mami-miss ko ang naging professor nitong semester na nagpakita ng kabaitan at kahusayan sa amin sa pagtuturo at di iwawaksi sa isipan ang kanilang ala-ala. Sa sobrang bagal ko sa pagkilos, malapit ng mag-ikapito ng lisanin ko ang balay. Wala pa si Ma'am Ria pagkarating sa unibersidad, kaya sinamantala ang oras upang tingnan ang kanya-kanyang Scrapbook. Kung ikukumpara'y walang sinabi ang Scrapbook ko sa Scrapbook ng mga kamag-aral at napakamalikhain ng project nila. Ilang sandali pa, pumasok na si Ma'am Ria at tungkol sa Death ang kanyang itinuro. Balak sana namin magsagawa ng Eulogy, kaso todo ang tutol namin na huwag ng ituloy at baka maging emosyonal lamang.

^6a-w. Matapos magturo ni Ma'am, tumungo na kami sa Faculty upang ilagay ang kanya-kanyang Scrapbook. Habang nasa Faculty, tulong-tulong kaming dalhin ang Photo frame patungong silid at nakakataba ng puso ang nakuhang Score. Maya-maya pa, pumasok na si Ma'am Trisha at sa halip na magturo'y binalik tanaw lamang niya ang mga panahong kasama namin ito at nakakaiyak ang kanyang mga sinabi. Di pa man nangangalahati ang oras, umalis na ito at sana ay dumating ang pagkakataong maging guro ulit siya. Sa oras naman ng Math, nagpasa lamang ng kanya-kanyang project at nagtsek si Ma'am Domingo. Walang magawa at napapanis ang laway kung kaya daldalan ang inatupag namin. Matapos magtsek ni Ma'am ay kaagad na itong umalis. Tila ibig ko ng umuwi sapagkat wala na kaming gaanong ginagawa.

^6a-x. Habang kami'y patungo ngCanteen, bigla kong naramdaman ang pananakit ng tiyan na tila naglalaro ang hangin sa loob nito at pahirapang ilabas ang masamang hangin. Hindi naman gasinong kasakit kung kaya nagagawa ko pang kumilos subalit pagkabalik namin sa silid, lalong umigting ang sakit at yung tipong di na ko makakilos. Hindi ko batid kung anong nakain ko't biglang sumama ang lagay ng sikmura. Ilang sandali pa, pumasok na si Sir Pablito at may inanunsyo. Umalis din naman ito kaagad matapos mag-anunsyo. Sa sobrang sakit, halos mangisay na ko't walang ginawa sa buong oras kundi yumukod sa bangko. Uuwi na sana ako subalit pinigilan ni Ella at ipinabatid na magkakaroon ng pagsusulit sa Social Science. Sumapit na ang oras ng Social Science subalit di pa dumarating si Sir Marvin.

^6a-y. Nang bahagyang mabawasan ang sakit, nagawa kong samahan sila Anne Rose at habang kami'y naglalakad, saktong nakasalubong si Sir Marvin. Lundagan kami sa tuwa ng ipabatid na di matutuloy ang Quiz sapagkat may mahalaga itong lakad. Hindi nga makakadalo si Sir sa klase subalit di muna kami kaagad umuwi't tumungo sa Faculty upang alamin kung di rin ba makakadalo si Sir Ubenia. Pagkatungo sa Faculty, di namin nadatnan si Sir Ubenia at ipinabatid na may pinuntahan ito. Tuwa ang umiral sa dibdib ng mabatid namin iyon pagkat maaga ang uwian. Nanatiling masama ang lagay ng tiyan ko kung kaya diretso hilata pagdating sa bahay at dagliang natulog. Naibsan naman ang sakit pagkadilat ko.

^6a-z. Kinagabihan at habang tutok ang mata ko sa pag-aaral ay may bigla na lamang naulinig na putok at ito'y malakas at sunod-sunod. Matapos ang putok, sitakbuhan ang mga kapitbahay. Akala ko'y Fireworks lamang ito, iyon pala'y may naganap ng barilan at di ko mabatid kung sino, nakiusyoso ako. Pagdating sa mismong pinangyarihan ng insidente, bangkay na ito ng datnan ko't kilabot ang namutawi sa dibdib ng makitang dumanak ang dugo't halos di na makilala dahil tadtad ito ng bala. Hindi ako makapaniwala sa aking nasilayan at kalunos-lunos ang sinapit nito. Tinambangan daw ito ayon sa nasagap ko't nakakatakot na tuloy manirahan sa amin pagkat sunod-sunod na ang patayan. Swerteng wala namang nadamay at panalanging huwag ng maulit ito. Grabe ang mga taong gumagawa ng krimen, sukdulan ang kasamaan at dapat sa kanila, ipataw ang kaparusahang walang kamatayan. Sa labis na hilakbot ay di na tuloy makapag-aral ng maayos at nahihirapan din sa pagtulog. 

March 24, 2015
Tuesday
Year III-083

^6b-a. Tila malatinta ang bakas ng kagabi pagkat kahit anong gawin kong limot, di pa rin mabura sa isipan. Natatakot na tuloy akong lumabas pagkat di na ligtas at baka biglang tambangan subalit walang magagawa kung parating takot ang pinapairal sa dibdib, kung kaya lakas loob akong pumasok. Isa pa'y may pagsusulit kami ngayon at di ako maaring lumiban. Mga bandang ikapito na ng makarating sa eskwela't diretso tungo sa library upang magrepaso. Dibdiban ko ng sinasapuso ang inaaral pero bakit ganon at tila di maipasok sa utak at nakakaligtaan, oras na ito'y malampasan ng mata. Ano bang mayroon sa utak at sadyang napakapurol at kailangan pa marahil hasain. Maya-maya pa'y tumungo na kami sa silid. Ipinagpatuloy ko ang pagrerepaso habang wala pang guro, kaso lalong nawawaglit sa isipan ang inaaral pagkat maingay. Lumipas ang ilang minuto, pumasok na ang amingproctor at Human Development ang naging pagsusulit.

^6b-b. Madali lamang sa una at Common sense ang kailangan gamitin subalit anong hirap pagdating sa bandang huli, nag-Madam Auring na lamang ako't ayaw ng mag-isip pa ng malalim pagkat sumasakit ang bungo. Sumunod na asignatura na aming kinuha'y General Zoology. Mabuti na lamang at may tumatak sa isipan ko na information kung kaya di nangangamote subalit tila di ako sigurado sa sinasagot at nalilito. Ng makitang kakaunti na lamang kaming sumasagot, inapura ko na ang pagsagot. Mga dakong tanghali na ng matapos kami sa pagsusulit at maipagpapahinga ko muna pansamantala ang utak. Dahil may performance pa ang mga kamag-aral ko sa PE, di muna ako umuwi't sinamahan sila patungo sa Athletic Center. Nang kami lang ni Anne Rose at Ella ang magkasama'y dinig ko sa kanila ang balak na lumipat ng ibang Dash.

^6b-c Nabigla ako sa kanilang pasya at todo kumbinsi na huwag ng ituloy subalit buo na ang kanilang desisyon. Masaya na ko sa Dash 2 at pahirapan sa akin ang magdesisyon ngayon. Tila napapagitnaan ako ng dalawang nag-uumpugang bato at kailangang mamili. Kung sasama ako sa kanila, another adjustment muli sa bagong kamag-aral at kung hindi naman, mawawalan ako ng kaibigan at tanging sila lamang ang malapit sa akin. Ng makapagbihis, pumasok na kami sa Covered Court at doon nanatili. Dalawang oras na ang nakakaraan subalit di pa dumarating si Sir Bermundo at di pa nagsisimula ang performance.

^6b-d. Gawa na naiinip at nakadarama na rin ng antok kaya di ko na sila hinintay pang mag-perform at piniling umuwi na. Diretso kulwit agad ang inatupag ko pagkarating sa bahay at balak sanang mag-aral pero nauudlot sa tuwing nahahagip ng paningin anggadget at tuksong-tuksong dutdutin. Naawat naman ako sa pagpe-Facebook kinalaunan at puspusang nagsunog-kilay. Marahil nga ay kailangan ko ng gumamit ng Memo-plus gold upang tumalas ang memorya at di mahirapan sa pagrerepaso. Sa halip na pumasok sa isipan ay inaantok lamang ako't tinatamad nang mag-aral. Ng hindi ko na makaya pa ang antok, nagpasyang matulog na lamang. Study hard put my life into calvary.

March 25, 2015
Wednesday
Year III-084

^6b-e. Kahit labis ang puyat na tinamasa ko kagabi sa kakasunog kilay ay kakaibang sigla pa rin ang naghari sa dibdib sa aking pagmulat, dahilan kung bakit ganadong-ganado sa pagpasok at buhay na buhay ang umaga ko. Gawa na wala pang laman ang lalagyanan ng pagkain ay naisipan ko munang kumain bago pumasok sa silid. Habang nasa Canteen ang biglang pagdating nina Jaimarri. Banas lamang ako kay Jhanina ng mga oras na iyon pagkat ipinagkatiwala ko sa kanya ang sikreto ko, tapos ipagkakalat niya lamang. Sadyang napakatabil ng bibig at marami na tuloy nakakaalam na may gusto ako sa kanya. Dapat sa kanyang bibig, pinapasakan ng Cork para tumahimik. Hiling ko lang na huwag makarating sa kanya. Ang kaninang umagang napakadalisay, napalitan ng pagkaimbyerna ng magkita kami.

^6b-f. Kaya minsan, di mo malaman kung sinong nilalang ang maaring mapagkatiwalaan at tama lang na kumuha ng kursong Psychology para matutuhang mabasa kung anuman ang takbo ng kanilang isipan at malaman kung sino ang dapat pagkatiwalaan, iyan ang hirap sa akin, basta-basta nagtitiwala kaya napapahamak. May inis akong pumasok sa silid. Maya-maya pa, nagsimula na ang aming pagsusulit. English ang naging pagsusulit at medyo may pagka-istrikto ang proctor namin na tipong bawat galaw ay de numero sa kanya't kaunting palya mo lang, paniguradong paspasang sermon ang aabutin mula sa kanya. Makapigil hininga tuloy kami dahil sa kanya at nahihirapang sumagot. Sa hirap, muntikan na kong abutin ng siyam-siyam sa pagsagot. No choice ako kundi manghula-hula at bahala na sa magiging resulta ng pagsusulit.

^6b-g.  Matapos kumuha ng pagsusulit, lumabas muna kami at nagpa-book-bind ng Thesis subalit sa haba ng pila, napagpasyahang mamaya na lang ituloy ang balak. Pagkabalik sa silid, ipinagpatuloy ko ang pagrerepaso. Dinaig pa ang bentahan sa palengke sa sobrang ingay sa silid kung kaya hindi ako makapag-concentrate sa pagrerepaso, lumabas muna ako. Maging sa labas ay mauulinig pa rin ang ingay at tila di ko na masumpungan ang kapayapaan sa mundo. Ilang saglit pa, mayroon na kaming proctor at asignaturang Filipino ang sunod naming pagsusulit. Kakaunti lamang ang aytem na kailangang sagutan at napakadali pa kung kaya kaagad naming natapos. Pagkatingin sa bag, saktong natuklasang nawawala ang test paper sa Social Science. Bago umuwi, dali-dali akong tumungo sa Faculty upang bumili ng test paper.

^6b-h. Abalang-abala si Sir Marvin ng datnan ko kung kaya di ko halos makausap, lakas loob ko na itong kinibo. Abot langit ang tuwa ko ng sabihing exempted na raw ako sa pagsusulit subalit may hinihinging kapalit. Sa dami ng ipinagawa, natagalan tuloy ako subalit ayos lang kung exempted naman. Matapos naming magpa-book bind ngThesis, saka pa lamang naisipang umuwi. Pagsagot agad ng sangkaterbang Activity sa Social Science ang inatupag ko pagdating sa tahanan at sa dami, buong maghapon ko iyon inatupag. Pagsapit ng gabi, ang dapat sanang matiwasay na pag-aaral ay di naisakatuparan pagkat ang ingay sa labas at daming disturbo sa buhay. Tinamad na ko't sa paggamit na lang ng Android phone ko itinuon ang maraming oras. Hindi ko batid sa sarili kung bakit mas binibigyan ko ng pansin ang pag-online sa Social Media kaysa mag-aral at napakahirap labanan ang tukso.

March 26, 2015
Thursday
Year III-085

^6b-i. Lugmok na lugmok pa rin ang mga mata sa antok at ibig ko pang palawigin ang oras sa pagtulog subalit kailangan ng awatin ang sarili. Pagkatitig sa orasan, halos malapit ng mag-ikalima. Kahit di gutom, kailangang piliting lamnam ang sikmura upang di gutumin mamaya. Bago pumasok, Namalantsa muna ako ng uniporme. Tamang pagrerepaso lang ang inatupag ko habang nasa biyahe at pagdating ng yapak sa eskwela, mangilan-ngilang kamag-aral pa lamang ang naroroon ng datnan ko't sinamantala ang payapang kapaligiran sa pagrerepaso. Kasabay ng pagdami ng kamag-aral ang pag-igting ng ingay, hirap na tuloy makapag-aral ng ayos. Lumabas na muna ako't doon ipinagpatuloy ang pagrerepaso. Maya-maya pa'y pumasok na ang aming Proctor at asignaturang Social Science ang naging pagsusulit namin. Puro True or False ang uri ng exam kung kaya hula-hula na lamang ako't kumpiyansang makakatsamba sa mga sagot.

^6b-j. Habang abala pa lamang sa pagsagot ay sunod-sunod ng nagpapasa ng test paper ang mga kamag-aral at laking taka ko pagkat ang bibilis nilang sumagot. Batid ng isip na mahihirapan ako sa pagsusulit sa Math, kaya matapos ko pa lamang sagutan ang pagsusulit ay dibdiban na agad akong nagrepaso. Pilit isinusuksok sa isipan ang bawat Formula subalit nawawaglit pa rin. Mukhang malabong maipasa ko ang pagsusulit pagkat tila napipisil na magiging mahirap subalit di ako pinanghinaan ng loob at ipinagpatuloy ang pagrerepaso. Kahit saan itutok ang teynga, kaliwa man o kanan ay dinig ang ingay at ibig kong takpan ito ng sa ganon ay di na makarinig, ang problema lamang ay di tatatak sa isipan ang inaaral ko.

^6b-k. Ilang sandali pa, pumasok na ang kasunod na Proctor. Medyo may edad na ito at Istrikto. Kung tutuusi'y di niya pinahintulutang kumuha ng pagsusulit ang mga walang dalang Calculator at pinapalabas. Mabuti na lamang at may nahiraman ako. Kahit may kahirapan, may napag-aralan naman ako kung kaya di na nangamote sa pagsagot subalit pagdating sa huling bahagi, doon na nagsimulang sumakit ang ulo. Nakahinga din ng maluwag matapos ang pagsusulit. May babayaran pa ko kay Sir Bermundo para sa Bingo Card at sa halip na umuwi, tumungo muna ako sa kanyang Faculty. Wala ito ng datnan ko pagkat Day-off niya raw at sinabing sa isang PE teacher ko na lamang ibigay ang bayad. Si Sir Cleofe ang inirekomenda sa akin at pagdating ko sa silid kung saan ito nagbabantay, nabulaga ako pagkat saktong naroroon si Timothy pagkabukas ng pintuan at hindi ako makapaniwala sa nakita. Magkahalong tuwa at hiya agad ang naramdaman sa dibdib ng masilayan ito at gulo ang isip kung ano ang gagawin.

^6b-l. Sa labis na hiya, sa kabilang pintuan na ako kumatok at nagtanong. Hindi ko na makaya pa ang nararanasang hiya kung kaya nagpasama na ako kay Anne Rose, pumayag naman ito't bahagya niyang pinawi ang hiya ko sa dibdib. Kahit medyo nahihiya, lakas loob pa ring kumatok kung saan siya naroroon at hinarap si Sir Cleofe. Pagkabigay ng bayad, daglian kaming umalis ni Anne Rose. Tila marahil pinagtatagpo kami ng tadhana ni Special Someone pagkat ilang pagkakataon ng nagkrus ang aming landas. Nag-uumapaw ng husto ang kaligayahan sa dibdib at lalo pang tumingkad ang nararamdaman ko sa kanya. Sana ay may pagkakataon pa na magkita kaming muli. Sa tuwa, mistulan na kong buwang sa aking kinikilos at di maka-get-over ang isip. Maski sa pagsapit ng gabi’y hindi siya maburabura sa utak at patuloy niyang binibigyang kulay ang buhay ko.

March 27, 2015
Friday
Year III-086

^6b-m. Kumagat na ang hating-gabi pero hirap pa ring makatulog ng ayos pagkat mainit at idagdag pa ang pag-atake ng mga lamok. Kainis naman itong nararanasang sitwasyon at gusto kong makawala. Gumawa ako ng paraan para maging komportable ang pagtulog. Kinaumagahan at pagdilat ng mata, ang umaga na dapat sana'y maginhawa't masigla'y nasira dahil sa mabibigat na sermon mula kay ina ang kinaharap ko. Di ko mabatid kung bakit ganoon na lang ang reaksyon sa akin ni ina. Iyon pala, nakaligtaan kong isara ang pintuan sa may tindahan kagabi at iyon ang ikinapupuyos ng damdamin. Mapalad pa rin at di pinasok ng magnanakaw. Batid ng isip na may pagkukulang kaya di na nagawa pang sumagot.

^6b-n. Labis kong sinisisi ang sarili sa pangyayaring di ko lubos inasahan at di batid kung bakit ako nagkakaganito. Tumahimik naman si ina kinalaunan. Gawaing bahay kaagad ang inatupag ko matapos mag-almusal. Pagsapit ng tanghali, Summer na talaga dahil kakaibang init ang nadarama, nagtiyaga na lamang at kanya-kayang gimik upang malamigan. Gawa na batong-batong manatili sa tahanan at napapanis ang laway, naisipan kong lumabas at nagkumpyuter. Pagbalik sa bahay, inis ang umiral sa dibdib pagkat di man lang tinirahan ng pasalubong ni Ama. Nagugutom pa man din ako kung kaya di maiwasang magtanim ng sama ng loob at magmaktol subalit di na maibabalik kahit magmaktol ako, kung kaya tinanggap ko na lamang ang naging kinahinatnan. 

^6b-o. Kinagabihan, mag-aaral sana ako subalit sa tuwing tatama ang paningin sa Gadget, di matiis na kulwitin at paglaruan. Mabuti na lamang at kinaya kong labanan ang tukso at nagsunog kilay. Hindi pa dinadalaw ng antok kung kaya naisipan munang manood ng pelikula. Hindi ko mapigilan ang bibig sa pagtawa subalit mahina lamang at baka may magising. Sa sobrang humaling at tutok ng mata sa panonood, di namalayang Alas-dose na pala. Sa ganda'y ibig ko pang tapusin ang programa subalit inaantok na't kailangan ng matulog.

March 28, 2015
Saturday
Year III-087

^6b-p. Masarap muli ang tulog ko't tila di na nga maawat ang sarili sa kama't tirik na ang haring araw ng bumangon. Nagpapasalamat ako dahil sa kabila ng mga nagawang kasalanan nitong nagdaang araw, hindi pa rin ako pinapabayaan ng Panginoon at parati niya akong pinapatnubayan. Siya ang dahilan kung bakit naririyan pa rin ako at di pinahihintulutang may mangyaring masama sa magdamag at patuloy na pinoprotektahan, sadyang napakadakila niya. Matapos mag-almusal, gawaing bahay agad ang inatupag ko. Sa kabila na sangkaterba na ang aking ginawa ay di man lang nakaranas ni katiting na pagkahapo at ang sigla-sigla ko pa rin. Matapos magwalis at magpunas, pamamalantsa naman ng uniporme ang sunod kong inatupag.

^6b-q. Mga dakong tanghali na ng tumungo ako sa unibersidad. Bago pumasok sa silid ay nagtungo muna sa Cashier at nagbayad ng pangmatrikula para sa NSTP. Sadyang napakahaba ng pila kung kaya natagalan pa bago makapagbayad subalit di naman tinamaan ng pagkainip. Matapos magbayad at habang patungo na ko sa silid ay saktong nakasalubong sila Jaimarri. Labis na ang pagka-miss sa kanila kaya nakisama muna ako. Dami nilang naikwento sa akin kung kaya tutok na tutok ang teynga ko't sa labis na humaling sa pakikinig, walang kamalay-malay na malapit ng magsimula ang pagsusulit at kailangan ko ng pumasok. Habang may nalalabi pang oras ay nagrepaso muna sa Mental Hygiene.

^6b-r. Maya-maya pa, pumasok na ang aming proctor at nagsimula na ang pagsusulit. Tila marahil na-mental block pagkat di maalala ang sagot subalit naging napakadali naman sa pangkalahatan. Sa dali, kaagad kong natapos ang pagsusulit at nawa'y naipasa ko lahat. Habang naglalakad patungo sa sakayan ay saktong nakita si Rhica kasama ang kanyang mga kamag-aral. Nakakalibang silang kasama at hindi maiwasang ilabas ang ngipin. Dami nilang alam na kalokohan, ang lalakas pa man din mang-trip. Sa kakatawa na halos ikasira na ng panga, muntikan ng sumakit ang tiyan ko. Dahil sa kanila kaya napakaligaya ng araw ko't sana'y magkita-kita kaming muli.

^6b-s. Bago tumungo sa sailing tahanan ay naisipan munang magkumpyuter. Naghihingalo na ang liwanag ng makarating ako sa bahay. Kanina pa nakakaramdam ng gutom kung kaya kaagad akong kumain. Habang di maawat ang bibig sa pagnguya ng biglang tumawag si Tita Susan. Magkahalong tuwa at sabik agad ang naramdaman ko ng ipabatid nitong magkakaroon muli ng Reunion ang aming angkan at iyon ay gaganapin sa susunod na Linggo doon sa Batangas. Kaagad naman naparam ang tuwa ng sabihin ni Papa na di siya makakasama at tila kandilang unti-unting nauupos ang sabik sa dibdib. Sa kagustuhan ko talagang sumama'y di pa rin nagbabago ang isip kahit naging ganoon ang desisyon ni ama. Matapos manood ng paboritong programa at gawa na rin na mugtong-mugto ang mga mata sa antok ay kaagad na kong natulog.

March 29, 2015
Sunday
(Palm Sunday)
Year III-088

^6b-t. Linggo ng palaspas, hudyat na pumasok na tayo sa panahon upang magnilay. Umaga pa lamang at sa aking paggising ay dinig ko na kaagad ang himig ng nagpapasyon at pagkadungaw sa bintana, madami ng deboto ang nagkumpulan sa iisang umupukan na may kanya-kanyang hawak na palaspas. Maya-maya pa'y pila-pila silang nagsialisan at tumungo sa Simbahan. Sa bilis ng panahon ay di namalayang Mahal na araw nanaman at kailangan muling pagnilayan ang mga nagawang kasalanan. Sa isang taong makalipas ay marahil ay wala ng mapaglagyan sa dami ng kasalanan ko at nawa'y mapatawad pa ako ng panginoon kung sakaling ganon nga karami. Naghari muli ang pagkabato ko kaya binalak na maglakwatsa subalit pinigilan ako ni Mama at inatasang ako muna pansamantalang magbantay sa tindahan pagkat may pupuntahan daw ito.

^6b-u. Pumayag naman ako't idinaan na lamang sa pagpapatugtog upang maaliw. Naaliw naman ako at sa sobrang aliw ay di mapigilan ang sariling umindak at ang sigla-sigla muli ng araw ko na tila walang dusang dinadanas.Malapit ng magtanghali ng dumating si ina subalit di ko pa rin maituloy ang balakin pagkat makasunog balat na ang init sa labas at kakatamad ng lumabas, nanatili na lamang ako't patuloy na nilibang ang sarili sa pakikinig ng awitin. Maya-maya pa'y tanghalian na't lalo pang uminit ang Summer ko dahil sa mainit-init na Sinabawang karne't sa linamnam ay napasubo ako ng dami't di na nga makakilos sa labis na kabusugan. Kating-kati na ang paang lumayas kaya ng mapansing bahagyang lumilim ay naisipan kong lumabas.

^6b-v. Sa bahay nina Angelica ako tumungo't tila may nag-iba sa pananamit nito ng datnan ko, inalam ko kung bakit at kakilakilabot ang naging katugunan nito na hirap paniwalaan. Sa dami ng aming napag-usapan na puro pawang kababalaghan lamang, di namalayang dalawang oras na ko sa kanila. Maya-maya pa'y nagpaalam na ko sa kanila't nagtungo sa Computer Shop. Matapos magkumpyuter at kahit lumagom na ang gabi ay di ko pa ibig umuwi. Sa bahay naman nila Cathy ako sunod na nagtungo't sa isang buwan na di ko pagbisita sa kanila'y napakarami nilang naikwento sa akin. Sa kakadalda'y di na nga halos makakain. Ang kaninang matino't maayos na usapan ay nauwi sa biruan at daming pahirit na Jokes ni Cathy maging ni Kuya Wilson kaya makapunit panga na ang aming pagtawa at ang kukulit pa.

^6b-w. Sa saya, ibig ko pa sanang manatili ng matagal sa kanila subalit kailangan ko ng umuwi. Dakong Alas-nuebe na ng dumating ako sa bahay at mapupusok na sermon muli ni ina ang sumalubong sa akin na halos lumunin na ang sarili sa ngitngit. Napakasensitibo ng kanyang reaksyon at kung makapagalit akala'y puro bulakbol ang inuuna kaysa makatulong. Nakakapaso man ang kanyang mga salita subalit di ko na sinagot pa't baka umigting pa ang hidwaan. Minsan na nga lang lumayas, may naririnig pa ko at gusto niya marahil, nakakulong lang ako sa bahay. Natulog akong may sama ng loob sa kanya't takot ang umiral sa dibdib na kaharapin ang bukas dahil baka makatikim ako ng latay ni ama.

March 30, 2015
Monday
Year III-089

^6b-x. Lunes Santo at nagising na lamang dahil sa matinis na himig ng nagpapasyon at kay sarap dinggin. Pagkaangat ng sarili'y nag-almusal na agad ako. Habang lumilipas ang bawat sandali ang unti-unting pagsidhi ng kaba sa dibdib at pinaghahandaan ko na ang ngitngit ni ama't tatanggapin ko kung anuman ang kanyang sasabihin. Tila nabunutan ako ng malaking tinik pagkat di nangyari ang pinangangambahan ko at pinagsabihan niya lamang ako. Si ina naman, mistulang bulkan kung mag-alburoto, di ko alam kung bakit mainit muli ang ulo't kung ano-ano ng salita ang nabibitawan at wala siyang pasintabi. Maging tindaha'y idinawit na sa kanyang galit at kung makapagsalita, parang di na pamilya ang turing sa amin. Si ate naman, na mapigilang mabanas kay ina't sagutan silang dalawa. Di naman kasi tama ang kanyang mga sinasabi at tila di siya marunong makiramdam. Humupa naman ang hidwaan nila kinalaunan.

^6b-y. Pagsapit ng tanghaling tapat, anong init muli sa labas. Ngayong oras ko na sanang balak tumungo kila Tita Cleo subalit biglang napagtanto na di pa pala nalalabhan ang mga damit ko at walang maisusuot, di ko muna itinuloy at naglaba sa kabila na mataas ang sikat ng araw. Mabuti na lamang at maaliwalas ang lagay ng panahon kung kaya may posibilidad na matuyo kaagad. Kinahapunan, at dahil may kahabaan na ang buhok, nagtungo muna ako sa barber shop at nagpagupit. Matapos magpagupit ay tumungo naman kina Cathy. Tamang Selfie lamang kaming dalawa. Ang ligaya, nahanap ko muli habang nanatili sa kanila.

^6b-z. Maya-maya pa'y kinailangan ko ng magpaalam sa kanila. Kumagat na ang gabi ng ako'y makarating sa tahanan. Gawa na nasasabik ang sarili na magbakasyon sa probinsya, kaagad na kong nag-impake at ito'y paspasan. Sa dami ng inimpake, tila isang buwan akong mamamalagi roon at kay bigat ng aking dalahin. Matapos mag-impake'y umalis na ko. Malapit ng mag-ikasampo ng gabi ng makatungtong sa bahay ng Tita Cleo at tinadtad niya kaagad ako ng katanungan. Sa dami ng katanungan, sa halip na ipagpahinga na ang sarili'y nakipagdaldalan pa sa kanila. Matapos ang aming usapan at gawa na kanina pa hapo ang katawan, kaagad na kong natulog. Kahit komportable at napakalambot ng higaan kung di mo naman sariling bahay ay di ka pa rin makatulog ng maayos.

March 31, 2015
Tuesday
Year III-090

^6c-a. Martes Santo, sa sarap ng tulog ko ay mga dakong Alas-sais na bumangon. Hinintay pang bumangon ang mga pinsan ko bago mag-agahan. Sa kadahilanang may kanya-kanyang lakad sila Tita Cleo, maya-maya pa'y nagsialisan na sila't kaming dalawa na lamang ng Tita Susan ang naiwan. May trabaho pa ito ngayon kung kaya bago umalis ay todo bilin ito sa akin at laking tuwa ko naman pagkat nagawa niya akong pagkatiwalaan. Ako na lamang ang mag-isa sa bahay at nag-isip ng paraan upang malibang. Habang ako lamang mag-isa'y walang ibang inatupag kundi magkulwit ng Android phone at nagpahangin sa labas. Bantay sarado sa mga mata ko ang pintuan sa takot na malooban at malingilan ng may-ari. Mga dakong tanghali na ng dumating si Harvey maging ang Tito Lito. Habag ang umiral sa dibdib ko habang pinagmamasdan ang Tito Lito na tila may malubhang karamdaman at iniinda ang rayuma't marahil ay di matutuloy ang pagtungo namin sa probinsya dahil may sakit ang taga-maneho.

^6c-b. Wala pang maulam at sa gutom na din ay lakas loob akong gumawa ng paraan. Kahit di sariling pamamahay ay may pagkukumahog pa ring nagsaing at nagluto ng kakainin. Todo aya sa kanilang kumain subalit di naman naingli, ako na lamang kumain ng niluto. Matapos kumain, tumungo ako sa panahian kung saan nagtatrabaho ang Tita Susan. Kahit di na makapirmi ang paningin sa makina sa dami ng dapat tahiin ay nagawa pa rin niya akong kausapin maging ang kanyang mga kasamahan. Bukod sa nakakalibang manatili'y may naibahagi din sila ukol sa paraan ng pananahi, may natutuhan naman kahit paano subalit sa aking pakiwari'y di basta-basta ang kanilang ginagawa at masyadong mabusisi ang pagtatrabaho.

^6c-c. Gayunpaman, nag-enjoy ako ng subukan ang kanilang ginagawa. Habang nanatili'y ako ang tagawalis ng nilikha nilang kalat. Kahit puro kabalbalan ang lumalabas sa bibig ay dami kong halakhak sa kasamahan nilang bata't kay husay managot. Kaso, may pagkatopak ito at nandudura pa kapag kinukulit. Gayunpama’y ni katiting na pagkairita'y di gumuhit sa dibdib dahil sa malabalon kong pag-unawa sa kanya. Lumagom na ang dilim ng matapos ang Tita sa kanyang ginagawa't nag-shopping muna kami bago umuwi. Pagkarating sa bahay ng Tita Cleo, kaagad na kaming naghapunan. Maaga pa ang aming gayak patungong Batangas kung kaya maaga akong natulog. Sa tindi ng aking pagkasabik, di naman makatulog ng sarap at tila ibig ng pumatak ang bukas.