23. November 2014 Journal (Day 670-699)

November 01, 2014
Saturday
(All Saint's Day)
Year II-305

^5d-x. Espesyal na araw upang gunitain ang lahat ng namayapang mahal natin sa buhay subalit nagtataka lamang ako kung bakit sa halip na mga santo ang pag-ukulan natin ay mga patay pa samantalang nakasulat sa kalendaryo ay All Saint's Day? Hindi ba ibig sabihin ay araw ng mga santo hindi mga patay? Hindi ko lubos malaman kung bakit tayo napunta sa ganung kaugalian, sa halip na mga santo ang gayahin ng mga bata tuwing ganitong panahon ay mga patay pa't nilalagyan pa ng sungay sa ulo na akala mo'y kampon ni Satanas, namulat na nga sila sa ganoong gawi na dapat baguhin upang di makalimutan ang ating pananalig sa Diyos. Kahit ano namang relihiyon ay di sang-ayon sa pinag-gagawa natin pagkat tinutularan natin ang katunggali ng Diyos at dapat ay mamulat na tayo na di tinutularan ang demonyo.

^5d-y. Mga dakong ikawalo na ng umaga nagising at kay sigla ng araw ko subalit napalitan ng pagka-badtrip ng pagalitan ni ina at ate dahil sa di lamang nagustuhan ang biro ko at masyado silang insensitive sa 'kin. Sa inis ay nilisan ko muna ang tahanan at naisipang magtungo kina Regine upang magpalamig. Panay ang pambabara sa 'kin nila Annie na halos ikabasag ko na habang nagsasalita kaya di mapigilan ang tumawa, buti pa sila at nagagawa pa rin ilabas ang ngipin kahit tila masasakit na ang biro at parating napapansin ang 'yong kapintasan. Ang kaninang yamot sa dibdib ay napalitan ng saya dahil sa kanila. Habang nagkukwentuhan kami ang di inasahang pagdating ni Mama kasama si Kuya Al, iyon pala'y hinahanap pala nila ako at pinapauwi subalit ayaw ko pa at mas piniling manatili muna pagkat mainit pa ang ulo ko.

^5d-z. Si Kuya Jun naman, parang buwang kausap at halos ikasakit ng ulo ko ang mga ipinapaliwanag niya, tawa na lamang ako ng tawa kahit di nauunawaan. Maya-maya, basaan kami ng tubig nina Annie at Gelyn gamit ang pinaglalabhan ni Regine na animoy mga bata kung magkulitan at halos magmukhang basang sisiw na Dakong Alas-dyis ko na naisipang umuwi't pagdating ay may nilutong Spaghetti pala ang Mama at iyon ang naging tanghalian ko.  Mga dakong hapon ng muling maisipang magtungo sa Computer Shop. Nakaka-stress lamang at di maiwasang manlumo pagkat corrupted lahat ng Files ko dahil sa lintik na Virus, bago umuwi ay naisipan ko pang puntahan si Kuya Dever upang i-repair ang mga pinaghirapang mga Documents subalit wala ito. Pagkauwi, saya muli ang umiral sa dibdib ng makitang nakahain angPancit Bihon sa mesa at iyon naman ang naging meryenda ko, sa dami ng nakain ay halos di makakilos gawa ng kabusugan.

^5e-a. Pagkatapos ay nagtungo muli ako sa bahay nina Regine at inaya nila Annie na umakyat sa kanilang bubong. Habang nasa rooftop ay tanaw na tanaw ko ang ganda ng View at naglalakihang mga kabahayan sa subdivision. Maya-maya'y bumaba na kami't kila Ate Ging naman sunod naisipang bumisita at abalang-abala sila sa pag-iihaw ng Barbeque at Betamax, inabot na ko ng gabi sa kanila at kasabay ng pagsapit ng gabi ay ang pagsisimula ng pagtitirik ng kandila sa bawat kabahayan maliban sa kanila pagkat sa kanilang paniniwalang Kristiyano ay masama raw iyon at nagtatawag daw ng patay. Ni si Jaka nga'y di pinapayagan na sumali sa trick or treat ng mga bata pagkat ginagaya raw si Satanas at malugod kong nirerespeto kung anuman ang paniniwala nila.

^5e-b. Hindi na ko nagtagal pa sa kanila at sa halip na umuwi'y nagtungo pa ko kina Regine, habang naglalakad ay dami ng mga batang naka-make up ng pampatay at nakasuot ng maskara sabay limos ng kendi at pera sa bawat bahay na mapuntahan. Tamang katatakutan lang din kami nina Annie at Gelyn bilang katuwaan at ang ligaya ng gabi ko. Maya-maya'y naglibot-libot kami't kaliwa't kanan na ang Trick or treat subalit pagdaan sa bahay ay naisipan ko ng pumasok. Kakila-kilabot ang naging palabas sa MMK pagkat walang konsensiya nilang ipinapalaglag ang bata at kay bigat ng kanilang kasalanan. Ng mamatay ang ina ng batang ipinalaglag nila'y naghiganti ito't di pinatahimik ang Aborsiyonista. Sa huli'y pinagsisihan ng Aborsiyonista ang kanyang mga nagawa at nagbalik loob sa Diyos. Kahit aborsiyonista ay nagawa pa rin nitong buhayin ang bata sa kanyang sinapupunan at prinotektahan kahit tinatangka ng patayin ng multo. Kahit nakakakilabot ang Genre ng palabas, may aral pa ring napulot at iyon ay bigyan ng karapatan ang mga batang mabuhay, kahit ano pa ang maging kapalaran nila.

^{61 | 54} Limang pu't apat araw na lamang bago magpasko at Scary Halloween!

November 02, 2014
Sunday
(All Souls Day)
Year II-306

^5e-c. Nabasag ang mahimbing at masarap kong tulog dahil sa dagundong ng tugtog na pagkalakas-lakas, umaga na pala at mataas na rin ang sikat ng araw kung kaya di na ko nagpatumpik-tumpik pa sa pagbangon. Kaarawan din ngayon ng kapatid kong si Kuya Al at magkahalong sabik at saya ang umiiral sa dibdib pagkat sa muling pagkakataon ay magkakaroon muli ng kami Family Bonding at naisipang idaos sa SM North EDSA. Habang humihigop ng mainit-init na kape'y bigla kong nadama ang pagsakit ng teynga subalit di naman gasino. Gayunpaman ay ipinagsawalang bahala ko na lamang ang pananakit ng teynga at marahil ay may naipon lamang na sipon na kailangang ilabas. Matapos mag-almusa'y nagtungo na ko sa bahay nila Kuya Denver, nagbabakasakaling may panahon na itong asikasuhin ang problema sa mga Files ko subalit abala ito.

^5e-d. Parating may paraan kapag gusto kaya kina Auntie Caling naman ako nagtungo upang ipaayos kay Kuya Boyet ang Files subalit di nanaman ako pinalad at umuwing nakabusangot ang mukha. Maya-maya pa'y nagbihis na kami magpapamilya at mabilis na nakarating sa SM North EDSA. Pagdako sa Cabalen, napiling restaurant kung saan kami kakain magkasama'y sumalubong ang napakaraming tao at singhaba ng buhok ni Rapunzel ang haba ng pila. Mga Dakong Alas-kwatro pa raw ang Dinner time para sa 'min kaya naisipan munang mamasyal. Habang kami'y naglilibot-libot ay pansamantala akong tumigil pagdaan sa bilihan ng mga Libro at pumasok. Medyo nawili ako sa patingin-tingin at pagbabasa kaya di ko napansing nakalayo na sila. Hinanap ko na sila kung saan-saang lupalop ng Mall subalit di ko masumpungan at di na maitago sa dibdib ang pag-aalala.

^5e-e. Bumalik ako sa Cabalen at nanatili, nagbabakasakaleng pumaroon na sila. Mahigit sa trenta minutos na kong nakatayo't ngawit na ang kalis sa kakaabang subalit di naman sila nagpapakita, naglakad muli ako't hinanap sila. Maya-maya pa, sa wakas at natagpuan ko na rin sila at kanina pa raw ako hininhintay. Sadyang napakarami ng Costumer sa Cabalen at sa kadahilanang Alas-kwatro pa kami makakakain at di na makatiis ang sikmura sa pagkain, nagpasyang sa ibang restaurant na lang kumain. Sa Barrio Fiesta namin naisipang magtungo't di hamak na manaka-naka ang pagdagsa ng mgaCostumer kaya agad kaming nakaupo, iyon nga lamang ay di eat all you can di katulad sa Cabalen.

^5e-f. Ilang saglit pa, nagsalo-salo na kami sa kainan at sa tana ng buhay ko'y First time ko lamang nakakain ng Kare-kare at halos di na maawat ang sarili sa pagbanat, bukod sa Kare-kare'y may iba pang putaheng nakahain sa mesang matitikman at sa dami ng nakain, labis akong nabusog. Pagkatapos ay nagtungo naman kami sa Skygarden at panay kuha ng litrato kasama ng mga nakatanghal na Effigee. Sa SM Annex naman kami sunod na nagtungo't di hamak na mas malamig kung ikukumpara sa main kaya ngatog na ngatog ako sa ginaw. Dami ring mga bilihing mukhang ginto ang presyo at naggagandahang damit at bag ang makikita, sa totoo lamang ay Feelkong suutin ang mga iyon at nagmumukha akong prinsesa kaso walang layang gawin iyon sa takot na itakwil.

^5e-g. Maya-maya pa'y sa The Block naman kami namasyal at nagtungo kung saan namamasukan si Ate Yayi. Pagkarating ay halos di ko na ito makilala pagkat laki ng kanyang pinagbago subalit di nagbago ang Height nito. Dahil masyadong abala sa trabaho, saglit lang namin itong nakausap at agad na umalis. Sumakit muli ang teynga ko habang nasa biyahe pauwi't nangangamba ako na baka may tumubo ng tumor sa loob nito at mauwi sa pagkabingi. Hangga't di pa malala, inabisuhan na ko nila Mama na ipatingin na sa Doktor ang teynga bukas. Malabo na nga ang paningin ko tapos may sakit pa sa baga, pati sa teynga'y nagkaroon pa ng problema't pakiramdam ko'y nagiging pabigat na ko sa kanila. Sa pagod ay diretso higa ako sa kama at natulog.

^{60 | 53} Limang pu't tatlong araw na lamang bago sumapit ang Pasko.

November 03, 2014
Monday
Year II-307

^5e-h. Lugmok pa rin ang mga mata ko sa antok subalit kailangan ko ng awatin ang sarili sa higaan upang hindi mahuli sa Enrollment. Kasabay ng aking pagbangon ay ramdam ko pa rin ang pananakit ng teynga na kahapon pa iniinda at pangamba na sa dibdib ang aking nadarama. Natatakot ako na baka mauwi sa pagkabingi na huwag naman sana mangyari. Mga dakong Alas-sais ako nakatungo sa eskwela, wala pang gaanong tao at ako pa lamang marahil ang estudyante. Kaagad na kong dumeretso kung saan ang Enrollment area subalit maging doon ay wala pang tao at sarado pa. Ilang minuto ako nanatili roon at maya-maya'y naglakad-lakad muna. Habang ako'y matiwasay na naglalakad ay saktong nakitang paparating si Sir Marvin. Galit pa naman ito sa mga estudyanteng pakalatkalat at sinisita niya talaga ito, dali-dali ako sa pagkilos pabalik at nagtago upang di mamataan. Saka pa lamang ako lumabas sa 'king pinagtataguan ng makalayo si Sir Marvin. Habang tumatagal ang unti-unting pagdagsa ng mga estudyante at lumipas ang isang oras ay nagsimula na nga ang enrollment. Laking tuwa ko sapagkat ako ang kauna-unahang nakapag-enroll para sa araw na ito.

^5e-i. Habang ako'y nasa proseso ng Enrollment ay hiniling ko sa Coordinator na magpalipat ng ibang Dash, para maiba naman ang kamag-aral ko't bagong kakilala at kaibiga, agad naman niya ako pinahintulutan. Goodluck na lamang sa bagong kamag-aral ko sa Dash 2 para sa pagbubukas ng klase at nawa'y di ako mahirapan sa panibagong adjustment. Habang naglalakad paalis ay saktong nakita ko sila Colene, ipinabatid niya sa 'kin na di na raw siya makakapag-aral sa darating na semester at umiral agad ang lungkot sa dibdib. Matapos naming mag-usap ay kaagad na akong nagtungo sa Commonwealth General Hospital upang magpa-check-up. Unang beses ko pa lamang magtungo roon at medyo nagugulahimanan pa kung ano ang gagawin kaya nagtanong-tanong pa.

^5e-j. Nang mabatid ang gagawin ay nagtungo pa ko sa Health medical organization upang ipa-activate ang Intellecard. Hinintay ko pa ang feedback ng itinalagang Doctorpara sa 'kin at ilang saglit pa'y pinapunta na ko ng OIC sa clinic. Buti na lamang at mayroon akong Intellecard dahil kay ate kung kaya nakalibre ako sa bayarin para sa konsultasyon subalit medyo may pagkamasungit ang doctor na nagngangalang Malahito habang kami'y nag-uusap. Gamit ang instrumento na ipinasok ni Doctor Malahito sa teynga'y pagkadungo agad ang namutawi sa dibdib pagkat kita ko sa monitor kung gaano kakapal at kaitim ng tutuling bumabara sa teynga at dahil doon kaya di pa matukoy kung ano ang sanhi ng pagsakit at kailangan pang alisin ang tutuli.

^5e-k. Nang maresetahan ay diretso uwi na ko't patuloy ko pa ring iniinda ang hapdi at sakit sa teynga na tila namamaga. Kaagad akong nakapagpananghalian pagdating sa bahay at matapos ay nag-Siyesta. Hindi naman makatulog ng maayos dahil sa patuloy na pagsakit, bumangon na lamang ako. Kinahapunan ay nagtungo ako sa bahay nina Kuya Denver upang ipa-repair ang corrupted kong mga files dahil sa lintik na virus, saktong wala itong ginagawa kung kaya kaagad niyang naasikaso ang memory card ko at bilib ako sa ginagawa nito. Ipapa-repair ko pa sana ang isa pang memory card na-infected din ng virus, subalit ay nahihiya na ko't ako na ang bahala sa isa. Kinagabihan ay halos mawala ang pandinig ko ng lapatan ni Mama ng Otosol ang teynga ko na pangtanggal sa tutuli't tila tubig lamang ang laman subalit katangap-tangap ang amoy. Matapos manood ng paboritong programa, di ko na pinalipas pa ang oras upang matulog.

^{59 | 52} Limang pu't dalawang araw na lamang, bago sumapit ang Pasko.

November 04, 2014
Tuesday
Year II-308

^5e-l. Hindi naging maaliwalas ang panahon at may pagbabadya pa nga ng pag-ulan na siyang nagbigay lamig sa aming pakiramdam at tila nahihiyang magpakita ang araw. Sa aking paggisi'y nanatili pa rin ang sakit sa teynga at parang nag-iba ang pandinig ko simula ng malagyan ng gamot, tanda na marahil na malapit na kong mabingi subalit positibo pa rin ang pananaw ko't umaasang malalampasan ang ganitong suliranib. Bukod pa roon ay pinoproblema rin ng aking buhay ang mga corrupted kong important files. Diretso tungo ako sa computer shop matapos mag-almusal. Umisip na ko ng paraan, maibalik lamang sa dati ang mga files ko't sinubukang gawin kung anuman ang nakita sa ginagawa ni Kuya Denver subalit ng masubuka'y nalintikan na't pambihirang patis naman sapagkat nabura ang mga files ko, abot hanggang kaibuturan ng lupa ang panghihinayang ko at kaagad muling nagtungo sa bahay nila Kuya Denver, subalit ipinabatid sa akin na tulog pa raw ito. Naghintay ako ng ilang oras at pagkabalik ay kapareho pa rin ng kanina ang ipinabatid sa 'kin, marahil ay nakukulitan na ang katulong dahil dinig ko kung paano ito magtaas ng boses sabay lisan.

^5e-m. Mga dakong hapon na ko bumalik sa kanila't saktong nakita kong gising na ito subalit may ginagawa, ayaw ko ng magsisi muli dahil palaging pinapairal ang hiya kaya lakas loob akong lumapit sa kanya at kinausap. Hindi naman siya mahirap kausap at kaagad na inaksyunan ang mga files ko na kahapon pa pinoproblema, iyon nga lang sa halip na mabunutan ako ng tinik ay tila pinagsakluban ako ng langit at lupa ng sabihin niyang hindi na maibabalik ang files na nabura kahit i-recover pa sapagkat may virus na't kailangan ng i-delete ang iba pang corrupted files. Umuwi akong lugmok na lugmok ang mukha't labis ang panghihinayang. Sa totoo lamang ay di ko matanggap ang kanyang sinabi subalit wala akong magagawa. Bakit pa kasi maging sa teknolohiya ay namiminsala ang virus, di lamang sa katawan ng tao. Tuloy ay uulitin ko muli ang paggawa ng kwento't pinaghirapan ko iyon! Matapos manood ng telebisyon ay iyon ang inatupag ko bago matulog.

^{58 | 51} Limang pu't isang araw na lamang bago magpasko.

November 05, 2014
Wednesday
Year II-309

^5e-n. Hindi naman gasinong katindi ang nararanasang sakit sa loob ng teynga kumpara sa nakalipas na mga araw subalit tila humihina naman ang pandinig ko. Tirik na ang araw sa labas ng ako'y magising at kaagad na nag-almusal upang malamnan ang sikmurang magdamag na walang laman. Sa sarap ng almusal at mainit-init pa'y nabusog ako sa dami ng kinain at tila di na kakain ng pananghalian mamaya. Pagkatapos ay gawaing bahay ang inatupag ko, gabundok ang hugasin sa lababo't tila di kakayanin ng powers ko subalit dahil sa sinisipag ay nagampanan pa rin at daglian itong natapos. Maging ang sahig, balot ng alikabok at halos pwede ng isulat ang pangalan sa kapal nito, dibdiban kong winalisan mula harap hanggang likod at walang ligtas sa mahusay kong pagwawalis maging sa ilalim, makasampung tasa ng nalikom na alikabok sa dami at bahagya akong binahing at sinipon pa matapos magwalis. Naupo ako saglit at maya-maya'y ipinagpatuloy ang paglikha ng kwento.

^5e-o. Sa sobrang abala ko'y di namalayang sumapit na ang Alas-onse at sadyang kay tulin talaga ng takbo ng oras. Maya-maya pa, tanghalian na't pagkatapos at dahil walang maisipang mapaglibangan, panonood ng telebisyon ang inatupag ko. Napakarami kong halakhak habang pinapanood ng nakakatawang pelikula na Petrang Kabayo. Ang akto ni Vice Ganda, ang kukulit at tila tinakasan ng bait but I like her as a comedianne and also want to idolize her because she makes our life happy despite of being homosexual. Bukod sa nakakatawa, may aral din akong natutuhan at iyon ay huwag maging malupit sa kapwa mo at parating mapagpasensiya. Matapos manood, ipinagpatuloy ko ang paglikha ng kwento at sa wakas ay natapos din kinalaunan. Hinintay ko munang lumilim sa labas bago magtungo sa computer shop.

^5e-p. Kahit sa palagay ko'y napakaingay sa shop na pinasukan ay tila di ako naririndi, dala na marahil na humina na ang pandinig ko dahil sa gamot na inilalagay. Tamang online lamang ako sa Facebook and also chatting with my some friends. Labis ang aking humaling sa Facebook at di namalayang pumikit na ang liwanag, kailangan ko ng umuwi. Nang ako'y magbabayad na, laking gulat na lamanh sa sinabi ng nagbabantay at medyo kinulang ng dalang pera, kinailangan ko pang mangutang at kaagad naman siya napakiusapan. Habang naglalakad sa lugar na balot ng kaingayan at walang kapayapaang masusumpunga'y tila kay tahimik ng mundo ko't ayaw ko ng ganito na di nakakarinig ng maayos.

^5e-q. Pagkarating sa bahay at siyempre ay gutom ako kaya diretso lantak ng nalutong ulam. Si Mama na di naman inaano, bigla muling inatake ng init ng dugo at katakot takot na sermon ang ipinamalas sa akin. Hindi ko na matanggap pa ang mga sinasambit niya at gusto ko na siyang tapatan ng nakakapasong kataga subalit pagiging pasensosyo ang pinairal ko't hinayaan ko na lang ito magbunganga na di maglalaon ay mahahapo rin. Kahit na negatibo sa atin na pangarapin ang mabingi, nagpapasalamat pa rin ako sapagkat di naman ako narindi, iyon nga lang nahiwa ang dibdib ko sa matatalim na salita ni ina. Gawa na hindi pa ko dinadalaw ng antok, nakinig muna ako ng musika. Mga dakong Alas-onse na ng maisipang mahimlay sa kama.

^{57 | 50} Eksaktong limang pung araw na lamang, bago sumapit ang Pasko.

November 06, 2014
Thursday
Year II-310

^5e-r. Hirap pa ring pakinggan ang mga tunog at ingay na umiiral sa kapaligiran, marahil ay malapit ng mangyari ang pinangangambahan ko, ang tuluyan ng mabingi na huwag naman sanang mangyari. Kahit mahina ang pandinig ay pakiwaring kay kulay pa rin ng umaga ko at nagpapasalamat pa rin sapagkat maayos akong nakakain, may damit na masusuot at pangsangga sa lamig at higit sa lahat ay buo pa rin ang pamilya ko. Marahil hangga't humihinga tayo sa mundong ibabaw ay may mga pagsubok tayong kinakaharap, iba-iba nga lamang at sa oras ng pagsubok ay kailangang magpakatatag  at huwag susuko kailanman sapagkat lahat ng iyon ay may hangganan. Hindi man ako makarinig ng maayos at isama na rin na malabo ang paningin at mahina ang baga, umaasa pa rin ako na balang araw malalampasan ko ito't magiging normal ang pamumuhay na gaya ng iba.

^5e-s. Matapos kong mag-almusal at dahil nakakabato ang buhay kapag pakuyakuyakoy lamang ang paa, naisipan kong maglaba. Sa dami ng kailangang labhan ay halos matalupan ang balat ng aking palad sa kakakusot, pumuti at luminis lamang ang mga damit. Ng ako nagbabanlaw na'y lahat ng init at hinanakit ko sa kapwa, ibinuhos sa pamamagitan ng pagkusot, pagpiga at paglublob ng mga damit. Lahat ng iyon ay ginawa ko't kay gaan ng pakiramdam kapag nailabas lahat ng galit. Kapag may galit sa aking dibdib, doon ko na lamang idadaan upang maiwasang makapanakit at makasakit ng damdamin ng kapwa. Labis ang aking pagkahapo matapos maglaba at pansamantalang nagpahinga.

^5e-t. Habang nakaupo'y libangan ko ang magbasa ng aklat at maya-maya pa, oras na upang mananghalian. Dala ng matinding gutom ay naparami ng husto ang nilamong ulam, kaya ang tiyan ko'y parang puputok na sa kaumbukan. Matapos kumain ay panonood muli ng telebisyon ang inatupag ko't ng antukin ay natulog. Ganito pala kapag mahina ang pandinig mo, tila walang ingay na bumabagabag sayo at kay sarap matulog kapag tahimik. Sa sarap ng tulog ko, malapit ng kumagat ang dilim ng ako'y magising at marami na ring mga batang pakalat-kalat sa labas subalit di ko gasinong dinig ang ingay nila. Maaga pa ko magigising bukas upang dumalo sa follow up check up kaya matapos manood ng telebisyon ay kaagad na kong natulog.

^{56 | 49} Apat na pu't siyam na araw na lamang bago sumapit ang Pasko at sana bago magpasko ay bumalik sa dati ang pandinig ko.

November 07, 2014
Friday
Year II-311

^5e-u. Nakakasilaw na ang kislap ng liwanag mula sa labas kaya hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa sa pagbangon. Pagkatingin sa malaking orasan ay Alas-sais pa lamang pala't tila ibig ko pang mahiga ng matagal sa kama at balutin ang sarili sa napakakapal na kumot sapagkat malamig. Ngayong araw kami ni Mama tutungo sa hospital para sa follow up check up subalit di pa dumarating sila Papa at ate, hinintay muna namin sila't walang magbabantay kay Kuya Al. Ilang saglit pa'y dumating na si Papa maging si Ate at saka pa lamang kami nag-ayos. Hindi gasinong kabigat ang daloy ng trapiko kaya mabilis kaming nakarating sa Hospital. Habang hinihintay ang pagdating ni Doctor Malahito ay nagbasa muna ako. Lumipas ang isang oras ay dumating na ang doktor ko. Kaagad kong itinanong kay Doctor Malahito kung bakit sa tuwing gumagamit ng gamot na inireseta niya'y nag-iiba ang pandinig ko. Itinugon naman nito na natural lamang daw iyon sapagkat pinapaalsa ng gamot ang tutuling mahigpit na nakakapit sa teynga.

^5e-v. Nawala ang pangamba ko sa mga sinabi niya subalit sa madiin-diin nitong pananalita ay nasusungitan ako sa kanya, nagawa ko pa rin makisama sa kanya kahit ganoon ang ugali nito. Matapos naming mag-usap ay nilinis na niya ang teynga ko't nakakapanghilakbot sa dibdib ng makita ang napakatulis na instrumentong ipapasok sa teynga ko na panglinis. Kita sa monitor ang mga lima-limahid ng tutuli at halos ikarindi ko ang ingay ng instrumento subalit di naman masakit. Nang laliman pa'y doon na nakita ang infection na siyang sanhi ng pagsakit kaya panibagong gamot muli ang inireseta sa akin. Tila nabunutan ako ng napakalaking tinik sa lalamunan ng mabatid na walang tumor na nakita at nanumbalik na sa dati ang pandinig ko subalit pumalit naman ang sakit. 

^5e-w. Pagkatapos ay nagtungo muna kami ni Mama sa SM Fairview at doon na nananghalian. Sa tindi ng gutom ay nakadalawang takal ako ng kanin samantalang panay kuha ng litrato si ina sa mga putaheng nakahain sa mesa na tila sumasabay sa gawain ng kabataan at dinaig pa ko. Sumunod ay nagtungo naman kami sa bookstore at nagbasa-basa kung anumang libro ang makapa. Labis na naenganyo ang aking isipan sa pagbabasa kaya di naming namalayang Ala-una na. Sumasakit na ang teynga ko nun at tila ibig ng umuwi subalit nais pa ni ina na mamasyal pa kami at katwiran niyang mainit pa raw sa labas, pinagbigyan ko ang kanyang kahilingan. Bago umuwi, bumili muna kami ng grocery items at maging gamot. Pagkalabas sa grocery ay iba't ibang palamuting pampasko ang bumungad sa amin at kahali-halina ang rikit ng mga Christmas tree.

^5e-x. Mayroon pa lang Christmas program at nahumaling kami sa panonood kaya nanatili pa kami. Ibig ko sanang makilahok sa kanilang palaro, subalit pinangunahan ako ng hiya. Maya-maya pa'y naisipan na namin ni Mama na umuwi at pagkarating sa bahay, diretso himlay ako sa kama. Hindi maawat ang sarili sa pagtulog, kung kaya malapit ng magtakip silim ng ako'y dumilat at diretso lamon ng nalutong ulam. Matapos kumain ay panonood ng telebisyon ang agad na inatupag hanggang sa sumapit ang ikasiyam ng gabi. Medyo ako'y nagagalak at nagpapasalamat sapagkat nanumbalik na sa dati ang pandinig ko, iyon nga lamang ay may panibago akong ipapatak sa teynga na Candiva at bahagyang kumati na tila kay sarap kamutin subalit di ko ginawa at baka ma-infection. Gawa na di pa ko nakakaramdam ng antok, naisipang mag-surf muna sa internet gamit ang cellphone by connecting Wi-fi pocket broad. Malapit ng gumitna ang gabi ng maisipang matulog.

^{55 | 48} Apat na pu't walong araw na lamang, bago sumapit ang Pasko.

November 08, 2014
Saturday
Year II-312

^5e-y. Isang taon na pala ang nakakaraan mula ng humagupit ang pinakamalakas at matinding unos na kumitil ng libo-libong katao at puminsala sa napakaraming ari-arian, ang Bagyong Yolanda. Marahil ay natuto na tayo sa daluyong na hatid ng bagyo upang maagang mapaghandaan sapagkat dahil dun, kaya kay daming buhay ang nasayang. Kahit na minsan ay hikahos kami sa pumumuhay at kung ano-anong suliranin ang dumarating ay nagpapasalamat pa rin kami sapagkat nakaligtas kami sa napakatinding delubyo at walang ni isa sa amin ang nawala ng manalasa ang Bagyong Glenda at Mario ngayong taon. Pagkadilat ng mata'y gawaing bahay agad ang inatupag ko at upang lalo pang ganahan, naisipan kong magpatugtog. Pakiramdam ko, ang taas ng energy at sana parating ganito upang makayang gampanan ang lahat ng responsibilidad, gaano man kabigat at karami.

^5e-z. Matapos ang gawaing bahay at sa takot na ma-principal office dahil sa haba ng buhok kapag pumasok na, ipinihit ko na ang aking yapak patungong barber shop. Habang malumanay na ginugupitan ay di ko maiwasang ilabas ang ngipin kahit naninilaw sa dami ng kwento ni Mang Usman na nakakatawa. Di lamang sa barber shop nababagay si Mang Usman kundi sa comedy bar pagkat batikan siya sa pagpapatawa. Matapos magpagupit at bago ipihit ang paa pabalik ng tahanan, sumagi sa isipan ko na magkumpyuter muna. Naenganyo muli ako sa pakikipag-chat at post ng kung ano-ano huwag lamang malaswa sa Facebook at di namalayang dalawang oras na ang nakalipas at kailangan ng mag-log-out.

^5f-a. Nang ako'y pababa ay may isang lalaking bigla na lamang dinakma ng diin ang aking pang-ibaba, nagliyab agad ang galit sa puso. Makangiti'y akala mag-close kami at singkapal ng libro ng dictionary ang mukha niya. Sa halip na idaan sa pisikalan ang inis, hiniritan ko na lamang siya't tameme ito pagkat parang salamin kung ito'y nabasag. Umuwi akong may inis sa dibdib at di na talagang magdadalawang isip na ipamalas ang kulo kapag umulit pa ang malibog at hambog na iyon!

^5f-b. Kinahapunan, batong bato muling manatili sa bahay at napapanis na ang laway dahil walang kausap, naisipan kong magtungo kina Cathy. Abala ang Cathy sa pagtitiklop ng mga damit ng aking datnan at kami ay nagkwentuhang mag-friendship. Maya-maya'y pumasok na si Ate Ging mula sa pag-iihaw at ipinabatid na magkakaroon daw ng anim na araw na kadiliman sa December. Nauna ko na iyong narinig sa balita subalit di naman ako naniniwala sapagkat wala silang basehan, Nang taong 2012 ay may naglahad na magugunaw daw ang mundo sa taong iyon subalit di naman naganap, iyan pa kaya. Takot ang umiral sa dibdib ng ipaliwanag iyon sa akin ni Ate Ging at sinabing iyon na raw ang senyales na malapit ng bumaba ang panginoon at habang di pa iyon nagaganap ay kailangang pagsisihan na ang nagawang kasalanan. Sa mga sinabi niya'y doon ako namulat na magsisi at kailangang magbago subalit tila kay hirap at di basta-basta. May iba pa kaming napag-usapan na nakatuon lamang sa bibliya subalit may ilan lamang sa sinabi niya na di ko sang-ayunan.

^5f-c. Sa dami ng napag-usapan ay di namalayang sumapit na ang gabi at kasabay nun ay nagtungo na kami sa JOLIA Christian church. Pagkarating ay mainit na pagtanggap nila ang sumalubong sa amin at napaka-friendly nila na kahit sino'y magagawang i-entertain. May ilan sa sinabi ni Ate Ging ang talagang naguguluhan ako kaya ng dumating ang Pastora Anna ay agad ko siyang kinausap. Katoliko ang relihiyon ko kaya di magawang maunawaan kahit si Pastora Anna na ang nagsasalita at nakulitan marahil sa dami ng tanong ko. Nang sumapit ang ikawalo'y kinailangan na namin ni Cathy magpaalam. Saka lamang ako kumain ng hapunan pagkarating sa bahay at sermon agad nila Mama ang sumalubong sa aking pagbabalik subalit hinayaan ko na lamang sila't magsasawa rin. Matapos kumain at dala na inaantok na, kaagad na akong natulog.

^{54 | 47} Apat na pu't pitong araw na lamang bago sumapit ang Pasko at sa lahat ng mamamayan na lubhang sinalanta ng Bagyong Yolanda, nawa'y tuluyan ng nakabangon.

November 09, 2014
Sunday
Year II-313

^5f-d. Magdamag na inulan ang Kalakhang Maynila na nagpasarap sa aming pagtulog subalit tumila naman pagsapit ng umaga. Mga dakong Alas-siete pa lamang ay bumangon na ko, kahit makulimlim ay kay aliwalas pa rin ng umaga at wala sanang bagay ang makakapagpabago nito. Bago magtungo sa Church, gawaing bahay muna ang inatupag ko't salamat sa maykapal sapagkat pinagkalooban niya ko ng kasipagan. Mga dakong Alas-nuebe na ng magsimula akong magbihis. Matagal ko ng ginagawa ang magsimba sa ibang relihiyon subalit may takot pa rin sa dibdib na sabihin sa tuwing tatanungin ako ni Mama at nag-aalangan pa. Maging kay Auntie Caling ay nag-aalangang sabihin ang totoo ng kami'y magkasalubong at tanungin, sa totoo lang ay kay bigat ng nasa iyong kalooban kapag marami kang inililihim at gustuhin ko mang aminin sa kanila na isa akong ganito subalit parating takot ang nangingibabaw at baka di nila ako matanggap. Pagkarating ay umaawit pa lamang sila ng Christian song, wala pa roon sila Ate Ging kaya walang kabuhay-buhay ang aking pag-indak.

^5f-e. Maya-maya pa, sa wakas at dumating na rin sila at doon lamang ako ginanahan. Nagkaroon pa ng ilang testamento upang ihayag ang pasasalamat sa Diyos bago magsalita ang Pastora. Hindi ako nakapag-almusal kaya dama na sa sarili ang kagutuman subalit kahit na ganoon ay nagawa ko pa rin mag-enjoy sa pakikinig sa Pastora at may panibagong aral muli akong kinapulutan. Dati-rati, napapansin kong ang unti lamang ng nagsisipagdalo tuwing Sunday Mass at nakakawalang gana kung ganoon subalit ngayon ay hindi na ko tumitingin sa kung gaano karami ang dumadalo pagkat napili raw kami ng panginoon. Habang kami'y naglalakad pauwi ay kita ko ang dagsa ng mga kaanib sa Iglesia ni Cristo at ang kanilang kasuotan, sadyang kay gagara na akala'y lahat sa kanila ay mayayaman, pero ang totoo ay may naghihikahos na di makayang bilhin ang ganung kasuotan at di pinapayagang sumamba kung sinuman ang di magsuot nun, napipilitan na lamang bilhin kahit di swak sa bulsa.

^5f-f. Ang ayaw ko lamang sa Iglesia ni Cristo ay kung bakit kailangang magara pa ang kasuotan, yung tipong hapit na hapit at akala'y dadalo sa formal partysamantalang pwede naman simple basta presintableng tingnan. Buti pa sa kanila, marami ang nagsisimba samantalang ang unti sa amin, paano'y sapilitan sa kanila ang sumamba at ang higpit talaga ng kalagayan mo kapag nasaIglesia ni Cristo ka. Kanina pa namimilipit sa gutom ang aking bituka kaya diretso lamon pagkarating sa bahay ng pagkarami-rami at matapos ay nag-siyesta.

^5f-g. Pagkagising, nagtungo muli ako sa Computer shop. Ang hirap ng buhay kapag umuupa ka lamang at sa kadahilanang di na masikmura ang ingay at baho, hindi na ko nagtagal pa. Pagkagaling sa Computer shop ay bumisita muli ako kila Cathy, actually ay di na bisita ang turing nila sa akin kundi kapamilya na at kay sarap pakinggan. Maski ako'y parang pamilya na rin ang turing ko sa kanila at parang gusto ko ng manatili sa kanila ng matagal subalit may bahay akong kailangang uwian. Lumagom na ang dilim sa kapaligiran ng mapagpasyahang umuwi. May pasok na kami kinabukasan kaya maaga akong natulog. Hindi naman makatulog, dahil sa magkahalong sabik at kaba.

^{53 | 46} Mayroon na lamang apat na pu't anim na araw, bago sumapit ang Pasko.

November 10, 2014
Monday
Year II-314

^5f-h. Mga bandang Alas-kwatro ng madaling araw ako'y nagising. Sobrang inaantok pa talaga ako dahilan kung bakit hirap idilat ang mga mata, first day of classes at di ko nais ang lumiban kaya pinilit ko pa ring ibangon ang sarili. Sa antok ay tila di ako nasasabik sa pagbabalik eskwela't nakakatamad subalit nilabanan ko ang aking katamaran. Pagkaalis, naku at ang haba ng pila sa mayterminal ng tricycle at tila mahuhuli na nga ako. Habang papalapit ang yapak sa eskwelahan ang unti-unting pagsidhi ng kaba sa dibdib, di ko batid kung bakit. Nang makarating ay saktong nakita ko ang mga dating kamag-aral sa Dash 1. Bakit ganito ang nararamdaman ko na kung kailan hindi ko na sila kaklase, nagugustuha naman sila at nagsisisi akong lumipat subalit desisyon ko ito at kailangang panindigan. Sa sobrang pagka-miss ko sa kanila, nakisalamuha muna ako sa kanila habang di pa nagsisumula ang klase. Maya-maya pa'y nagpaalam na kami sa isa't isa.

^5f-i. Pagkarating sa silid, labis ang paninibago ko sa bagong mga kamag-aral at iniisip kung makakaya bang pakitunguhan sila lalo na't ako lamang mag-isa ang nalipat sa Dash 2, tinatagan ko ang loob ko. Doble ang galak ko sa dibdib pagkat di akalain na magiging kaklase ko muli si Anne Rose at kahit may di magandang nangyari sa aming dalawa nung nasa Dash 1, nagawa pa rin magpansinan at kami-kami lamang ang nag-uusap habang wala pang professor. Ilang sandali pa'y dumating na ang aming professor at si Ma'am Ria ang naging professor sa Human Development. Sa unang tingin ay may pagka-istrikto ito subalit mabait naman ng magsalita at parang Krissy ang tono ng pananalita. Isa-isa niya kaming tinawag upang sumagot at kaba agad sa dibdib ang umiral. Sumunod naman na asignatura ay Mental Hygiene at si Ma'am Trisha ang naging professor namin. Singbilis ng takbo ng tren kung ito'y magsalita subalit mukha naman itong mabait, sana nga. Bukod pa roon ay nakakatuwa siyang maging guro. Sa bait, ang nalalabing oras ay ibinigay niya sa amin upang kumain.

^5f-j. Si Anne Rose lamang ang nakasama kong kumain at matapos ay agad na kaming umakyat. Wala pang guro kaya nanatili muna kami sa labas at sa oras na dumadaan ang mga professor ay labas-masok kami sa silid  hanggang sa pumasok na nga ang tunay na professor. Si Ma'am Domingo ang naging teacher namin sa Math at medyo may edad na subalit di pa kailangang maglapel. Iyon nga lang ay mahigpit ito sa amin at ayaw niya ng nahuhuli o lumiliban sa kanyang klase. Matapos ang oras ng Math, lunch time na at sa wakas ay nadagdagan na rin kami ni Anne Rose ng kasama at kapwa rin silang nanggaling ng ibang Dash atSchool. Sadyang kay tahimik nila at marahil sa aming lima na magkakasama, kami lamang ang bukod tangi. Sa Hilltop square naming naisipang magpalipas ng oras at kwentuhan na rin, maya-maya pa'y bumalik na kami. Pagkabalik ay saktong nakita ko muli ang dating mga kamag-aral, pumasok ako upang makipagkamustahan, wala pa ring pagbabago sa kanila pagkat napakaingay nila.

^5f-k. Pagkapasok ng professor nila na si Ma'am Domingo, lumabas na ko. Balak ko sanang mag-sit-in subalit kinakatakot ko ang katarayan ni Ma'am. Lumipas ang mahigit sa isang oras, pumasok na kami. Si Sir Pablito ang naging guro namin para sa Filipino, sa laki ng kanyang boses ay halos lamunin ka na niya subalit ito'y masaya maging teacher lalo na kapag binibigyan niya ng kulay ang pagbigkas ng mga salita. Sumakit ang sikmura ko sa kakatawa. Sa lamig ay medyo nakakaramdam na ng pagsakit ng ulo, nanatili muna ako sa labas.

^5f-l. Pagkapasok ay laking gulat namin ni Anne Rose sapagkat si Sir Marvin pa rin ang teacher namin sa Social Science. Malinaw at magaling nga siya magturo, subalit wala pa ring pagbabago sa kanya pagkat puro patawa pa rin habang nagtuturo at ang ingay tuloy ng klase, sa kakatawa'y bahagyang naibsan ang pagsakit ng ulo ko. Sumunod na asignatura ay English at si Sir Ubenia  naman ang professor namin. Sa tana ng buhay ko bilang estudyante ay first time ko lamang magkaroon ng teacher na lalaki sa English. Medyo nakakatakot siya at istrikto pa, sa lahat ng na-meet namin na teacher ay bukod tanging siya ang kinatatakutan. Ilang saglit pa, uwian na at natutuwa ako sapagkat may kasama ako sa pag-uwi. Sakit talaga ng aking ulo gawa na maghapon sa eskwelahan at matagal na babad ang sarili sa aircon, agad na kong natulog matapos maghapunan.

^{52 | 45} Apat na pu't limang araw na lamang, bago sumapit ang Pasko.

November 11, 2014
Tuesday
Year II-315

^5f-m. Panibagong araw muli ng pagpasok sa eskwela, gawa na nanatili pa rin ang antok sa buo kong pagkatao ay kinailangan ko pang sampal sampalin ang mukha, magising lamang. Maging sa pagkain ng almusal ay tila kakarampot lang ang kayang ubusin subalit dinamihan ko pa rin upang di dalawin ng gutom habang may klase. Laking pasalamat ko pagkat di gasinong kahaba ang pila, kaagad akong umalis at ako pa lamang mag-isa na estudyante pagkapasok sa silid, lumabas muna at saktong nakatambay ang iba kong kamag-aral na masayang nag-uusap. Hindi ko man sila lubos na kilala'y nakisama pa rin ako. Maya-maya'y pumasok na kami sa silid, wala pang guro kaya hala sige sa paglikha ng kaingayan. Naghari bigla ang kapayapaan ng pumasok na ang Professor at si Ma'am Eloisa ang naging guro namin sa General Zoology. May hitsura at maganda ang hubog ng pangangatawan nito kung pagmamasdan.

^5f-n. Sa buong oras niya'y nagkaroon lamang kami ng orientation at mukhang magiginginteresting at madali lamang ang lesson sa Zoology dahil sa halip na animalsang tatalakayin ay Human anatomy sapagkat Psychologist kami hindi raw Biologist. Lumipas na ang isang oras, walang kapaguran si Ma'am Eloisa sa pagsasalita pagkat dire-diretso, maya-maya'y lumabas na kami. Habang kami ay nagpapalipas ng oras sa may Hilltop square ay saktong nakita namin sina Jaimarri, Cathlyn at Hanna na kakabaeng tao ay panay hithit buga ng sigarilyo, sa halip na lapitan ay nag-aalangan na tuloy kami. Okey naman sila maging kasama subalit kailangang iwasan ang paninigarilyo o palalaklak pagkat nakakawala ng respeto.

^5f-o. Maya-maya'y tumungo na kami sa laboratory at si Ma'am Eloisa muli ang professor namin para sa General Zoology laboratory. Kahit first day pa lamang ng aming klase para sa subject na iyon ay nagkaroon agad kami ng activity at iyon ay iguhit ang Compound Microscope. Hindi naging biro sa akin ang mag-drawing sapagkat napakakomplikado ng bawat detalye na nasa larawang ginagayaan at halos mamaltos na ang daliri sa kakabura, ang tsaka tuloy ng aking output. Wala pang Alas-onse y medya ay pinalabas na kami ni Ma'am Eloisa at lunch break na. Hindi gasino ang aking gutom kung kaya shake lamang ang naging panglaman tiyan. Matapos kumain ay tumungo na kami sa may harap ng Covered Court at muna tumambay. Tinamaan muli ng hyperactivity ang malokang Anne Rose at panay ang harot sa 'kin, nambabara pa nga kapag may sinasabi ako sa kausap.

^5f-p. Sa halip na mapikon ay natatawa na lamang ako't kami na nga lang magkakilala tapos mag-aaway pa kaya sumasakay na lamang sa mga biro niya. Maya-maya pa'y pumasok na kami sa Covered court at habang kami'y nakaupo magkakaklase'y ang biglang paglapit ni Sir Anton at nagtanong. Akala ko, si Sir Anton muli ang magiging guro sa PE subalit nagkakamali at iba. Sa buong oras ay wala kaming ibang inatupag kundi magsulat ng personal background saindex card, pinapaulit ni Sir kahit kaunting pagkakamali lamang sa format atstyle ng sulat at nakakaubos ng pasensiya. Akala ko, matatapos na ko sa gawain subalit pinaulit muli ako pagkat kinulang sa sulat at napakaarte niya. Tao lang naman kami kaya di maiiwasan ang pagkakamali't buti pa si Sir Anton na kahit may sumpong paminsan minsan ay may konsiderasyon pa rin siya. Kaming dalawa na lamang ni Anne Rose ang nagsusulat kaya napi-pressure na ko at tinanggap naman ni Sir ang index card pagkapasa muli, grabe at labis angstress-out ko sa kanya.

^5f-q. Pagkauwi at pagkabihis ay agad akong nagtungo sa computer shop upang gumawa ng takdang-aralin sa Filipino. Kung kailan malapit ng matapos ay saka naman kusang nag-shutdown, napunta lamang sa wala ang napaghirapan ko. Dahil nagloloko, nagpasyang sa iba na lamang magkumpyuter at sa Computer shop naman nina Giselle ako nagtungo. Matagumpay ko naman natapos ang pag-research ng assignment at ipapa-print na lang. Habang ako'y naglalakad pauwi, nadiskubre kong wala angcellphone sa aking bulsa, bumalik ako kila Giselle, nagbabakasakaling naiwan lamang ang Cellphone subalit di ko na ito nakita o nahanap.

^5f-r. Sa pagkawala ngcellphone ay tila namatayan ako't napakaburara ko talaga, patay ako nito kila ina kapag nalaman nila at paniguradong makakatikim ng masasakit na salita. Labis ang panghihinayang ko subalit di ako nawawalan ng pag-asa na mahahanap ko ang Cellphone, sana nga. Sa takot na mabungangaan ay tikom ang bibig ko't palihim akong gumagawa ng paraan. Tinawagan ko ang sim card na naka-attach sa nawawalang selepono, nagbabakasakaling may nakapulot at ibalik sa akin subalit unattended, marahil ay napunta na sa masamang kamay ang Cellphone ko. Kahit na ganoon ang nasa isip ay buo pa rin ang pag-asa ko. Sa sobrang bigat ng problemang aking dinadala ay itinulog ko na lamang iyon at nawa'y masumpungan ko na agad ang aking pinakamamahal na Cellphone.

^{51 | 44} Apat na pu't apat na araw na lamang bago sumapit ang Pasko.

November 12, 2014
Wednesday
Year II-316

^5f-s. Hindi pa rin mawaglit-waglit sa isipan ang tungkol sa pagkawala ng aking Cellphone at anung bigat ng nasa dibdib sa aking paggising at tila di ko ibig pumasok. Ayaw ko naman maapektuhan ang pag-aaral dahil sa aking pinagdaraanan kaya pinili ko pa ring pumasok. Kahit itago ko pa ito'y di rin magtatagal ay malalaman nila Mama ang inililihim ko kaya binalak ko ng isiwalat sa kanya subalit pinanghinaan ako ng loob at nananatiling nakatikom ang bibig. Pumasok akong hindi matagpuan ang ngiti sa mukha at habang wala pang guro, gumawa ako ng assignment sa Filipino. Sabay tago ng ginagawang takdang-aralin pagkapasok ni Ma'am Ria. Nagsimula na siyang magturo sa amin tungkol sa Human Development subalit hirap kong ituon ang pakikinig dahil di ko maiwasang damdamin ang problema. Matapos niyang magturo, nagkaroon kami ng recitation at ng tawagin niya ang katabi ko na baguhan lamang sa paningin, natigilan ang lahat at napabuka ng laki ang bibig ng ito'y sumagot at grabe, ang galing niya mag-English.

^5f-t. Kinilala ko kung sino siya at Karl Ferdinand ang pangalan nito. Medyo weirdow lamang ito kausap subalit sa angkin niyang talino ay tila professional ang kausap ko, di estudyante. Magaling din siyang magpayo at nakakabilib. Maya-maya'y Mental Hygiene na, medyo may pagkaloka-loka lamang magturo si Ma'am Trisha at kung ano-ano ang nasasambit subalit nakakatuwa at mahusay pa rin. Sa oras ng Math ay di dumating ang guro namin, kaya mistulang palengke ang silid sa ingay. Habang kami'y nag-uusap ni Anne Rose at ni Enzo ay may isang kamag-aral ko ang bigla na lamang lumapit at Allysa ang pakilala niya sa amin. Hindi ko pa naman ito lubos na kilala subalit parang feeling close na siya kung makipag-usap at ang bilis niya naman. Bukod pa roon ay parang Chola ito kumilos at kahit ganun ang kanyang attitude, gusto ko pa rin siya maging kaibigan pagkat masayahin ito.

^5f-u. Maya-maya pa'y lumabas kami at inilaan ang bakanteng oras upang gumawa ng assignment sa Filipino. Sa kadaldalan ni Allysa na tila unlimited sa sasabihin ay nawala na ang pokus ko sa paggawa, si Jed (Cajolo) at Enzo naman, walang kaimik-imik kahit kibuin. Mga dakong Ala-una na kami tumungo sa silid. Dahil sa mali-mali kong paggamit ng mga salita ay panay ang tawanan namin at ang saya kahit parang nabubuwang na. Tila limot ko na ang problema dahil sa kanila. Maya-maya pa'y pumasok na si Sir Pablito, napakasining ng kanyang pananalita kaya di namin lubos maunawaan. Nagkaroon kami ng seatwork matapos ng kanyang pagtuturo subalit kinapos na sa oras, kaya naging takdang-aralin na ito. Sa oras naman ng Social Science ay nagturo lamang si Sir Marvin about sa Society, bakit ganun ang kanyang pagtuturo, parating kinasasangkapan ng katatawanan kaya naantala ang dapat ituro. Sinabi niyang inaatake raw ng high blood subalit nagawa pang magpatawa sa lagay na iyan. Sumunod ay English time na at habang di pa dumarating si Sir Ubenia, dinig ko na ang kanilang usap-usapan tungkol kay Sir at kita ko sa mukha nila ang hilakbot. Nginig sila sa takot at balikan sa kanya-kanyang upuan pagkapasok ni Sir Ubenia at nag-lecture lamang ito. Pagkatapos ay nagkaroon kami ng Diagnostic test, medyo mas mahirap ang English ngayong semesterkaysa sa nakaraan kaya halos mangamote ako sa pagsagot.

^5f-v. Matapos magsagot ay kanya-kanya na kami sa paglabas. Si Allysa lamang ang nakasabay ko sa pag-uwi at bago tuluyang magtungo sa tahanan ay nagtungo muna ako kila Giselle, nagbabakasakaling nahanap na nila ang Cellphone, nalukot ang mukha ng ipabatid nilang di nahanap. Tanggap ko ng di na mahahanap pa ang cellphone at hayain na subalit di ko pa rin maiwasang manlumo at kinakabahan pa rin. Hindi ko dapat ito gagawin subalit katakot takot na pagalit ang aabutin kapag sinabing ang nakawala ng cellphone at ayaw ko iyon mangyari kaya pagkarating sa bahay ay nag-imbento ako kila Mama ng kwento at paniwalang-paniwala naman sila. Batid kong makasalanan at mali ang ginawa ko subalit wala akong maisip na paraan upang mailigtas ang sarili sa nagliliyab na galit at baka itakwil nila ako dahil lamang sa kahangalan ko. Sana ay maunawaan ng maykapal ang pagsisinungaling ko't patawarin nawa niya ako. Hindi naman sila nagalit, bagkus ay pinagsabihan lamang at mukhang epektibo ang Defense mechanism ko subalit ayaw ko ng ulitin pa.

^{50 | 43} Apat na pu't tatlong araw na lamang bago sumapit ang Pasko.

November 13, 2014
Thursday
Year II-317

^5f-w. Kahit tanggap ko na sa sarili ang naging kapalaran ng aking Cellphone, nanatiling mabigat pa rin ang kalooban ko at marahil ay parusa na ng maykapal dahil pagsisinungaling ko. Gusto ko sanang bawiin ang sinabi kagabi subalit ayos na ang lahat kaya di ko na ginawa. Mag-iimpok na lamang ako pambili ng bagong Cellphone at kapag nakabili, pangako mas magiging masinop at maingat na ko upang di parating nawawalhan. Dahil sa kaburarahan ko kaya naiwala ang Cellphone at nagawa pang magsinungaling. Wala kaming klase para sa araw na ito kaya di ako maagang nagising at pagkabango'y nakahaing pagkain agad sa mesa ang nilantakan ko't nag-uumapaw ang aking pagkaumay. Ang dami muling hugasin sa lababo at makapal na rin ang alikabok sa sahig, iyon ang inatupag ko habang walang pasok.

^5f-x. Si Mama naman maaga pa lamang, abala na sa pagbabantay ng negosyo na ilang araw na niyang pinagkakaabalahan, nasa eskwelahan ang mga bata at nasa trabaho naman ang matatanda kaya kay tumal ng pagdating ng mga mamimili. Ibig ko sanang libangin ang sarili sa pagtitinda subalit di ako pinayagan ni Mama at pag-aaral na lang daw ang atupagin. Batong-bato talaga ako ng umagang iyon, lalo na't tapos na ang gawaing bahay, nag-relax na lamang ako sabay kinig ng mga awitin sa radyo, hindi naman marahil masama kung lumalasap ng buhay alamang basta't responsibilidad ay nagampanang lubos. Medyo napasarap ang paghiga kaya di namalayang tanghaling tapat na't dama na ang init sa labas. Maya-maya'y bumangon na ko at naisipang manood ng telebisyon. Makapagbagbag damdamin ang napanood kong pelikulang Abakada Ina pagkat tungkol iyon sa isang ina na kahit mangmang at di marunong bumasa, naging ulirang ina pa rin ito sa mga anak at nakakapagbigay ng inspirasyon para sa lahat ng matatandang tumandang ilitereda't gustong makapag-aral kahit may edad na.

^5f-y. Ang edukasyon ay susi upang maiahon tayo sa kamang-mangan at makakalap ng mga kaalaman na siyang magpapaunlad sa ating pamumuhay at hatid nito ang magandang kinabukasan, bukod pa roon ay di lamang para sa mga bata ang Edukasyon kundi sa lahat ng gustong matuto. Kaya kahit sabihing mahirap, napakahalaga sa pamumuhay ng Edukasyon. Sa haba ng istorya, di namalayang sumapit pala ang ikatlo ng hapon, di na lamang ako nagsiyesta. Pagsapit ng gabi ay anung ingay muli sa labas, palibhasa'y nanumbalik na ang liwanag sa kalye kaya ang mga mahilig tumambay, nagkukuta muli sa mismong harapan ng bahay namin, kami naman itong nagtatiyaga. Maingay na nga ang kapaligiran, tapos ay umaalingasaw pa ang baho't halos maduwal na ko. Puro na lamang polusyon ang umiiral sa aming kapaligiran at kailan kaya matatamo ang kaginhawaan at kapayapaan ng pangmatagalan o magpakailanman? May pasok nanaman kinabukasan, kaya maaga akong natulog.

^{49 | 42} Apat na pu't dalawang araw na lamang, bago sumapit ang Pasko.

November 14, 2014
Friday
Year II-318

^5f-z. Thank God it’s Friday again at wala muling pasok kinabukasan. Kahit hirap pang idilat ng maigi ang mga mata sa sobrang antok at tinatamad pa, daig pa ng masipag ang matalino kaya bumangon pa rin ako't kumain ng agahan kahit di nagugutom. Pagkarating ay medyo napaaga marahil ako ng dating at kami-kami pa lamang nasa silid, kwentuhan muna habang wala pang guro. Maya-maya pa'y pumasok na si Ma'am Eloisa. Hindi pa man siya nakakapagturo'yrecitation na agad, kaya kami ay kabadong-kabado subalit madadali lamang ang katanungan ni Ma'am kaya nakakasagot naman at isa pa, pinag-aralan ko na yan nung Elementary at High school at stock knowledge na lamang ang kakailanganin. Matapos ang recitation ay saka pa lamang sinimulan ni Ma'am ang pagtuturo tungkol sa introduction ng Human Anatomy. Sa bawat pagtuturo'y sinisingitan niya ng kwento at hinahaluan ng katatawanan kaya di maiwasang ilabas ang pangil, may pagkakomedyante rin pala si Ma'am Eloisa kahit kita sa mukha ang pagiging seryosa at okey ito maging guro, Enjoyable.

^5g-a. Pagkatapos ay lumabas na kami, wala si Enzo, absent sina Ella at Allysa samantalang Alas-nuebe pa ang pasok ni Jed pagkat ito'y irregular kaya kaming dalawa lang ni Anne Rose ang magkasama. Nakakapanibago lamang sa kanya pagkat tahimik ito at di gaanong ka-hyper, iyon pala'y may kinikimkim na sama ng loob at agad naman niyang ipinabatid sa akin. Ilang saglit pa, nagtungo na kami sa may Laboratory. Sarado ang pintuan kaya nanatili muna kami sa labas at unti-unti kaming naiipon habang tumatagal. Mga dakong Alas-dyis na ng dumating si Ma'am Eloisa at binuksan. Tungkol sa Compound microscope ang kanyang itinuro, siya lamang ang may microscope at walang kanya-kanyang hawak kaya hirap makasunod sa Demo at medyo nangangapa kami.

^5g-b. Pagkatapos ay recitation muli, buti na lamang at di ako tinawag ni Ma'am, hindi ko pa naman kabisado ang bawat parte ng Microscope. Maya-maya, sa wakas at uwian na. May Follow up check up muli ako ngayong araw kaya nagtungo muna sa Commonwealth General hospital, kaba at takot muli sa dibdib ang umiiral pagkat makakaharap ko muli ang masungit na si Doctor Malahito pero di naman pala't medyo bumabait pa ito. Nagloloko ang computer kaya di ko nakita ang kaloob looban ng teynga at sinabi ng Doctor na may natira pang infection, ipapagpatuloy ko pa ang paggamit ng Candiva. Anu ba 'yan at babalik pa ko sa susunod na linggo. Balak ko pa sanang gumala sa SM subalit kalam na ang sikmura at isa pa'y nagtitipid ako, piniling umuwi na lang.

^5g-c. Pagkasakay ko ng tricycle, sa kasamaang palad ay bastos na tricycle driver ang nasakyan at lakas loob ba naman akong tarayan, hindi na sana ako sasakay dahil napaka-walang modo niya subalit pinakiusapan ako't laking gulat pagkat nanay iyon ng ex-crush ko, sa hiya'y agad akong napakiusapan at sinikmura ko na lamang ang sumakay. Sa gutom ay diretso lantak ako ng nalutong ulam pagkarating sa bahay, matapos ay nag-siyesta. Napasarap ng husto ang aking siyesta kaya madilim na sa labas ng ako'y magising, sayang at di pa nagtuloy tuloy at para umaga na ko magigising. Hindi pa man nakakapagmumog ay diretso tutok agad ang mga mata sa telebisyon, sinusubaybayan ang pagtatapos ng Pure love at nakakaiyak na may halong sincerity ang ending. Hindi pa makatulog, kaya text-text muna gamit ang isa ko pang cellphone na sa katagalan ay umaandap andap na, buti na lamang at gumagana pa kaya may pakinabang pa ito sa akin.

^{48 | 41} Apat na pu't isang araw na lamang, bago sumapit ang Pasko.

November 15, 2014
Saturday
Year II-319

^5g-d. Kay lamig at halos ikangatog ko na ang ginaw. Pagkadilat ay tila gabi sa dilim ng kalangitan kahit sumapit na ang ikapito ng umaga at may unos marahil na darating, bumuhos nanaman ang ulan. Sa kabila na kay sungit ng panahon ay di pa rin nahadlangan ang lakad ko na magtungo sa UST Hospital upang humingi kay Doctora Dacayan ng medical certificate, bilang patunay na di ako maaring sumali sa anumang aktibidad sa PE. Medyo tinatamad pa ko at di ko dapat ito gawin subalit kailangan, alang-alang sa ikagaganda ng kalusugan at makaiwas sa gastos. Kung hindi lamang ako namuhay na ganito ang baga, sana'y hindi nalilimitahan ang gawain katulad ng pagtratrabaho ng mabibigat, igalaw ng tindi ang katawan at sumali sa palarong pampalakasan, lahat ng iyon ay iniiwasan kong gawin upang di mahapo at atakihin ng hika. Buti pa ang iba, nagagawa nila kung anuman ang naisin sa buhay na walang sinasaalang-alang na sakit sapagkat taglay nila ang malakas na resistenya at walang problema sa anumang parte ng katawan, nakakainggit hindi ba? Kahit di pa ibig ng sikmura na mapunan ng pagkain ay kinailangan pa rin kumain upang di gutumin mamaya. Mga dakong ikasiyam ko na nilisan ang tahanan at muntik muntikan ng maging basang sisiw sa lakas ng ulan.

^5g-e. Habang nasa biyahe'y lintik na uhog na iyan at wrong timing ang kanyang pagdalaw, walang humpay tuloy ang pagsinga ko't marahil ay banas at nandidiri na ang mga katabi ko sa kakasinga. Mga dakong ikasampo ng marating ko ang UST at agad ng nagpalista sa sekretarya, wala pa si Doctora Dacayan at habang nag-aabang ay nilibang ko muna ang sarili sa pakikinig ng musika. Wala pa ring puknat ang pagtulo ng aking sipon at naku patay ako kay Doctora Dacayan kapag nalaman niyang sinisipon ako, paniguradong magagalit iyon pagkat di ako naglalagay ng gamot sa ilong. Paano ako hindi tatamaring maglagay, isang spray pa lamang ay nakakaluha sa mata at masakit pa sa ilong, yang dalawang beses pa kaya na ibinilin sa 'kin ng doktora araw-araw.

^5g-f. Lumipas ang mahigit sa isang oras na paghihintay at pagtitiyaga, sa wakas at natawag na rin ako. Todo pagpipigil ako ng sipon habang kausap at kaharap ang Doctora sabay singa kapag umaalis ito, nalaman naman ng Doctora na may sipon ng silipin niya ang ilong ko't dungo ang namayani sa dibdib ng mabatid na may nakausling kulangot. Saglit lamang ang pag-uusap namin at pagkabigay ng Medical Certificate ay agad na kong umalis. Medyo nakakaramdam na ng gutom at tuksong-tukso ng gastahin ang pera pang-restaurant subalit di ko ginawa pagkat ako'y naghihigpit ng sinturon. Diretso kain at tulog ako pagdating ng bahay.

^5g-g. Napakasungit talaga ng pakiramdam ko na tila lalagnatin at sumasakit na rin ang ulo subalit tikom ang bibig na ipabatid kay ina ang kalagayan sa takot na maulanan ng sandamukal na sermon, nanatili na lamang ako sa bahay at tamang dutdot ng selepono bilang pampalipas oras. Pagsapit ng gabi at dahil may Disco doon sa may covered court ay anung ingay sa aming kapaligiran dahil sa ugong ng tugtog na ang gugulo ng melodya at sakit sa teynga. Bukod pa roon ay maraming mga kabataan ang nagkalat sa lansangan at walang humpay ang pagtitili na animoy tinutuhog ang butas, nagtiyaga na lamang kami sa ingay at di maglalaon ay tatahimik rin subalit sumapit na ang ikasampo na dapat sana'y tahimik na dahil sa curfew ay nagkakamali't lalo pa ngang lumala. Sa ingay ay hindi kami makatulog at tila di sila marunong makiramdam sa mga matutulog.

^{47 | 40} Apat na pung araw na lamang at Pasko na, malapit ng sumapit ang Disyembre pero kung pagmamasdan ay walang kabuhay buhay ang tahanan sa kawalan ng Christmas decor and lights.

November 16, 2014
Sunday
Year II-320

^5g-h. Sumapit na ang ikaapat ng madaling araw ng ako'y magising at dinig pa rin ang nakakasulasok sa pandinig na tugtog mula sa covered court at magdamag na naging maingay ang kapaligiran. Yamot lamang ako sa mga kabataan dito sa amin pagkat sa halip na matulog ay pinupuyat pa ang sarili sa isang walang kwentang bagay at nakakapaghasik pa ng kaingayan dahil panay ang tilian at takbuhan. Kaya kaming himbing sa pagtulog ay labis na naapektuhan at nakakaperwisyo sila. Sa ingay, marami ng nagrereklamong kapitbahay at isa na roon si Mama na nanggagalaiti sa galit habang sinisita ang mga kabataang dumadaan na nag-iingay. Saka lamang tumigil ang Disco party pagsapit ng Alas-singko, tinatamad pang bumangon kaya dakong Alas-sais ng bumangon at diretso lamon agad ng agahan. Naging kabato-bato at wala pang buhay ang umaga, naisipan kong magpatugtog at kahit malakas na halos ikayanig na ng tahanan, kaaya-aya naman pakinggan dahil sa banayad nitong tunog at may maririnig mensahe sa bawat liriko.

^5g-i. Tamang walis at punas lamang ako habang nakikinig ng musika't lalo akong naeenganyo. Napakarami ko na marahil mga nagawang kasalanan sa mundong ito kaya matapos ang gawaing bahay, naisipan kong magsimba, sa ibang relihiyon nga lang subalit di iyon mahalaga, basta nagagawa mong magbalik loob sa panginoon at natututong magsisi. Umaawit pa lamang sila ng awiting makalangit pagkarating sa JOLIA Christian church subalit saglit na lamang at nakapagsalita agad ang Pastora Anna sa aming harapan at may bagong kaalaman muli akong natutuhan sa kanya at iyon ay matutong makinig sa sinasabi ng Diyos at parating buksan ang isipan, dahil malay natin pagkatapos ng anim na araw ng kadiliman, dumating na ang Panginoon. Iyon nga lang ay nagulat ako ng biglang napataas ang boses ng pastora habang nagsasalita at napakatindi ng debosyon niya sa panginoon ng makitang tumatangis ito.

^5g-j. Matapos ang Sunday mass at sa halip na dumeretso sa bahay ay naisipan ko pang magkumpyuter. Kanina pa kumakalam ang sikmura at sa gutom ay nakahaing ulam agad ang hinalungkat ko kahit di pa nagpapalit at sabay subo ng dami sa bibig, kahit ganito ako umasta ay laking pasalamat ko kay God dahil di niya hinahayaang kapusin kami sa pagkain. Mga dakong hapon ng magtungo ako kina Regine subalit wala sila ng datnan ko kundi sila Kuya Jun na masayang nanonood habang hithit buga ng sigarilyo. Sa totoo lamang ay niliyo ako sa amoy ng sigarilyo, di na ako nagtagal at sa bahay nila Cathy sunod na nagtungo.

^5g-k. Si Jaka ang nadatnang gising kasama ang kalaro niya sa bahay samantalang himbing naman sa pagtulog si Cathy. Pagkagising ay agad niyang sinuway si Jaka at pinaalis ang kalaro, di ito masabihan kaya pinalo niya ito't mangiyangiyak si Jaka, ibig ko sanang pigilan si Cathy sa pamamalo kay Jaka dahil nahahabag ako subalit di ko ginawa pagkat binibigyan ko ng pagkakataon si Cathy na disiplinahin ang kapatid, ang tapang pala niyang maging ate sa mga kapatid. Maya-maya'y dumating na sina Ate Ging at Kuya Wilson na may dalang maraming pasalubong at sa kanila na ko nagmeryenda, bait talaga ni Ate Ging.

^5g-l. Kahit dalaga't binata na kami ni Cathy ay sarap bumalik sa pagkabata lalo na ng maglaro kami ng larong pambata at labis akong nag-enjoy, may konting asaran lamang paminsan minsan subalit di umiiral ang pagiging pikunin at nailalabas pa nga ang pangil. Sa saya, nanatili ako sa kanila hanggang gabi at kay gaan at punong puno ng ligaya ang kalooban pagkauwi. Kinabukasan ay Lunes nanaman at kasabay nito ang pagbabalik eskwela, kaya di pa man inaantok ay kinailangan ko ng ihimlay ang sarili sa kama at matulog. Saksakan muli ng ingay sa kapaligiran, kaya di makatulog ng maayos.

^{46 | 39} Tatlumput siyam na araw na lamang bago sumapit ang Pasko, lapit na!

November 17, 2014
Monday
Year II-321

^5g-m. Kay tulin talaga ng usad ng panahon at nakakabitin ang weekends. Nakakatamad pang bumangon at sarap pang humilata sa kama gawa na inaantok pa subalit kailangan ko ng awatin ang sarili sa kama. Umaga pa lamang at habang nasa biyahe, naku at trapik at tila mahuhuli ako sa pagpasok subalit wala pang guro ng ako'y makarating. Hindi pa natatapos ang aalalahanin sapagkat ipinabatid na magkakaroon ng oral recitation sa Human Development. Panay ang aming pagrerepaso habang wala pa si Ma'am Ria at ng ito'y dumating, namayani agad ang kaba sa dibdib at isa-isang tinawag subalit di lahat ay natawag. Laking pasalamat ko pagkat nakaligtas sa recitation, wala pa naman pumapasok sa isipan habang nagrerepaso. May nalalabi pang oras kaya nakapagturo pa si Ma'am. Sa oras naman ng Mental Hygiene, nagturo lamang si Ma'am Trisha about preventive and curative measures at matapos ay nagkaroon kami ng activity. Medyo natatagalan ako sapagkat walang ka-ide-ideya kung ano ang iguguhit subalit nakapagsimula naman kinalaunan.

^5g-n. Kaba muli sa dibdib ang umiral ng tawagin ni Ma'am upang ipaliwanag ang drawing at naipaliwanag ko naman ito ng maayos. Sa oras ng Math, di muling pumasok si Ma'am Domingo subalit nagkaroon pa rin ng seatwork, magaling ako sa Math subalit sa Trigonometry marahil ay mahina ang kukote at halos mangamote sa pagsagot, bukod pa roon ay ang ingay pa ni Allysa kaya nawala ako sa konsentrasyon, kila Anne Rose ako tumabi. Maya-maya at sa wakas ay lunch break na, dahil sa nagtitipid ay biscuitat cupcake lamang ang pananghalian ko. Si Anne Rose naman, kanina pa di maipinta ang mukha at mukhang may pinagdaraanan, inalam ko kung ano ang dahilan at ipinabatid na ayaw niyang makihalubilo kay Allysa. Pinayuhan ko siya subalit talagang malabong makakasundo niya iyon.

^5g-o. Maski ako'y di gusto ang ipinapakitang ugali ni Allysa subalit binibigyan ko ito ng pagkakataon upang patunayan ang sarili at mas makilala pa ito. Matapos lumantak, nagtungo kami sa Library at doon gumawa ng assignment sa Filipino. Ilang saglit pa'y nagtungo na kami sa silid at tamang tsika-tsika habang wala pang guro. Tungkol sa modelo ng pagbasa ang itinuro sa amin ni Sir Pablito at di maiwasang humalakhak sa tuwing nag-iiba ang intonasyon ng kanyang pagbigkas. Buti pa si Sir Pablito, kahit may konting kabastusan sa pagtuturo, may natutunan pa rin kami na tama. Sa oras ng Social Science, hayan muli ang komedyante naming guro at puro patawa habang nagtuturo, halos mapunit na nga ang ngalangala ko sa kakatawa't parang wala akong matutuhan sa kanya, tapos ang talim pa manalita, kabwisit.

^5g-p. Maya-maya, English time na kaya ang iba kong kamag-aral, kabadong-kabado na pagkat makakaharap muli ang istrikto na guro subalit sintaas ng gusali ang kanilang paglundag dahil sa tuwa ng ipabatid na di makakarating si Sir Ubenia. Kahit na walang guro, nagkaroon pa rin kami ng Activity, di naman makatarungan ang ipinapasagot na activity sapagkat di pa naituturo't nahirapan kami ng husto. Sa hirap, tinamad na kaming sumagot at piniling magkwentuhan na lamang, ang daldal ni Czarina subalit may sense ang kanyang sinasabi at tutok ang teynga sa kanya. Maya-maya, tinawag ako ni Enzo at may ipinakilalang bagong kaklase, agad akong nabighani sa kanya pagkat bukod sa matangkad, ibang-iba ang kanyang kagwapuhan subalit di ko na naitanong ang kanyang pangalan pagkat maingay.

^5g-q. Maya-maya pa, uwian na at tamang kwentuhan muli habang nasa biyahe. Pagkababa ng dyip ay saktong nakita namin ang iba pang kamag-aral na may kasamang isang paslit, ipinabatid nila sa amin na nawawala raw ito at sa may Freedom park daw nakatira. Sa awa at kahit hindi ko kadugo, tinulungan ko ito kung paano makauwi sa kanila subalit nagpupumiglas ito ng isasakay na sa tricycle, humingi na ko ng tulong sa mga saksi pagkat di na alam ang gagawin. Balak ko sanang ihatid ang bata sa kanilang bahay pagkat batid kong mag-isa lamang ito at delikado subalit hindi na ko pinayagan ng barangay tanod, sana ligtas na makauwi ang batang iyon. Sa halip na Alas-siete ay mga dakong Alas-otso na ko nakarating sa bahay, medyo pagod na at matapos kumain ay diretso tulog ako.

^{45 | 38} Tatlumput walong araw na lamang, bago sumapit ang Pasko.

November 18, 2014
Tuesday
Year II-322

^5g-r. Malapit ng mag-ikalima ng umaga ng ako'y magising subalit sa antok at gawa na rin na malamig ang panahon, hirap pang bumangon at medyo pupungas pungas pa habang kumakain ng agahan. Hirap talaga ng buhay estudyante kapag pang-umaga ang pasok, daming struggle na makakaharap. Bago pumasok, humingi muna ako kay Mama ng pera upang bumili ng libro at langit ang nadama ko ng bigyan ng tumatanginting na isang libo, diretso tungo ako sa Books and Everything pagkarating sa eskwela at halos malula ako sa taas ng presyo ng ipinapabiling libro at tila di magkakasya ang isang libo. Sa bandang huli, dalawang aklat lamang ang nabili sapagkat out of stock ang iba. Maya-maya'y dumako na ko sa silid at nagrepaso sapagkat magkakaroon ng maikling pagsusulit sa General Zoology, sabay tago ng pinamiling textbook ng pumasok si Ma'am Eloisa at anatomical terms and body regions ang kanyang itinuro, mukhang madali lamang ang Lesson kung makikinig ka, nakakabanas lamang ang katabi ko pagkat sa halip na makinig ay panay buka ang bibig, pinagsabihan ko nga subalit hala sige pa rin sa tsika kahit di makabuluhan.

^5g-s. Ilang saglit pa, lumabas na kami at sa Hilltop square nagpalipas ng oras. Walang maisipang gawin, kaya tsika-tsika muli subalit kita ko sa mukha ni Anne Rose ang pagkamuhi habang kinakausap ni Allysa at nakakainis lamang sa kanya pagkat sabat ng sabat sa usapan kahit di siya involve. Maging sa paglalakad at makipag-holding arms sa akin ay tila magkasintahan kami, pinagtitinginan tuloy kami ng mga dumadaan at ang kiri pa, kahit na ganun siya'y pinakitunguhan ko pa rin ito. Pagdating sa laboratory, sarado pa ang pintuan kaya nanatili muna kami sa labas, saka pa lamang nakapasok ng dumating si Ma'am Eloisa at inutusan kaming kumuha ng Microscope. Nakakatakot hawakan ang microscope sapagkat kaunting pagkakamali lamang, baka mabagsak dahil sa bigat. Pagkakuha, pinag-aralan namin ang bawat parte at inalam ang functions, maya-maya'y pinalabas na kami upang bigyan ng panahon si Ma'am na ilagay sa kanya-kanyang istasyon ang mga microscope.

^5g-t. Panay ako sa pagrerepaso habang di pa nagsisimula ang Practical examsubalit bigla naman ako inantok at pansamantalang umidlip. Ng kami na ang pumasok at sumalang sa Practical test ay may kung anong kaba na ang kumukurot sa dibdib at dahil may time limit, tarantang taranta ako sa pagsagot at na-mental block pa, buti na lamang at binigyan pa kami ni Ma'am ng pagkakataon upang balikan ang aytem na di nasagutan subalit wala ng maisagot. Pumalit ang kagaanan sa dibdib matapos ang Practical exam at sana'y singtayog ng Bundok Apo ang matamong marka. Lunch break na at nagkaroon lamang ng kaunting tampuhan dahil sa biro subalit agad rin naman naayos. Di sana kakain pagkat ako'y nagtitipid subalit sa gutom, di ko na napigilan ang sariling bumili. Matapos mananghalian ay agad na kaming tumungo sa Coverd court at doon nagpalipas ng oras. Lumipas ang dalawang oras, PE time na at sa halip na sa covered court ganapin ang klase ay sa Athletic Center, sa pangalawang beses na nakipagkita sa Professor ay saka pa lamang nagpakilala at siya si Sir Bermundo, medyo mahigpit ito at kakikitaan ng pagka-terror subalit laking nganga ng bibig ng ipagyabang ang kanyang mga Achievements.

^5g-u. Sa kadahilanang nakakapagod at nakakapagbigay ng sakit sa katawan ang magiging karanasan dahil sa dibdibang sayaw, ngayon pa lamang ay nagpasya na kong ibigay ang Medical certificate subalit kailangan pa raw ipa-verify ngClinic at Guidance. Agad akong tumungo sa Clinic subalit di agad na-verify angMedical Certificate pagkat wala pang doctor, naghintay pa ko ng ilang sandali at pagsapit ng Alas-tres ay dumating na ang Doctor. Sunod ay tumungo naman saGuidance upang humingi ng Excuse letter slip at agad naman nabigyan. Halos maubos ang lakas ko sa kakaduli at masyadong matrabaho ang pinapagawa ni Sir. Kaagad naman niyang tinanggap ang Excuse letter ko ng ibigay at kinausap, nginig ako sa takot habang kinakausap at madiin-diin ito magsalita. Ilang sandali pa, uwian na at ng ako'y pasakay na, naalala kong di pala dala ang pinaghubaran na uniporme, dali-dali akong bumalik sa Athletic center, agad ko naman iyon nakita at binitbit. Anu bang mayroon sa utak at napakaburara ko? Diretso kain ng hapunan pagdating sa bahay at sa pagod, diretso tulog ako.

^{44 | 37} Tatlumput pitong araw na lamang, bago sumapit ang pasko.

November 19, 2014
Wednesday
Year II-323

^5g-v. Hindi pa man nawawala ang antok sa buong pagkatao at tinatamad pang bumangon dahil sa lamig, hindi ko na ibig pang lumiban dahil lamang diyan kaya labag man sa kalooban ay bumangon pa rin ako. Si Mama naman, kahapon pa atat tingnan kung magkano ang natira sa ibinigay niyang isang libo sa akin, siyempre ako naman itong panatag na paniguradong di kulang ang sukli, ipinakita ko sa kanya bago umalis. Laking gulat ko ng bigla itong nagpasiklab ng galit, kulang pala at nakumpirma ko iyon ng bilangin, naku at patay ako ngayon kay ina't nag-uumapoy talaga ang kanyang galit, di ko na lang ito pinansin. Nagtataka ako kung bakit ganun na lamang natira sa pitaka. Oo, inaamin kong may kinupit ako upang ihulog sa aking ipon subalit kahit na gawin ko iyon, di naman mahahalata ni Mama sapagkat di naman gasinong karami at kaya kong maglaan ng natitira pambili ng iba pang libro, nabuko tuloy ako't di inaasahang mangyayari ang bagay na iyon. Panay ang paliwanag ko subalit nag-uumapaw na sa galit si ina.

^5g-w. Pumasok akong may kabigatan sa kalooban at problemado subalit di ko ininda at ipinokus ang sarili sa pag-aaral, iyon nga lang ay di ako kakain pagkat di nabigyan ng allowance ni ina at pambili na lamang ng aklat ang natitira pang pera. Grabe naman naging reaksyon ni ina sa akin, akala'y iniisahan ko siya sa pera. Kahit may guro na, nanatili pa rin akong nagmumukmok at tila walang ka-amor-amor subalit dahil very interesting ang topic ni Ma'am Ria, nagawa ko pa rin makinig at parang ka-level lang namin ito kung magsalita. Sa oras naman ng Mental Hygiene, hindi nakasipot sa klase si Ma'am Trisha subalit may iniwan itong activity. Himala pagkat naging payapa ang buong silid at di ako nagkamali sa pagpili ng Dash, sana nga. Matapos ang ilang sesyon na walang guro sa Math, sa wakas at pumasok na rin si Ma'am Domingo at nagturo lamang ito. Medyo nauunawaan ko sa una subalit ng dumako sa ibang lesson, doon na ko nahirapan at di biro ang pagso-solve.

^5g-x. Maya-maya pa, lunch break na at kumakalam na ang sikmura ko, balak ko sanang umuwi na at huwag ng siputin ang mga susunod pang asignatura subalit pinigilan ako nina Anne Rose at kinumbinsi. Laking tuwa ko ng magpresinta silang ililibre ako. Ambagan sila ng pera sa akin at todo pasalamat ako sa kanila, tunay silang kaibigan at pagpalain nawa sila ng maykapal. Nakakain pa rin ako ng walang inilalabas na pera subalit sa bawat subo'y tumintindi ang hiya sa dibdib, tamang kwentuhan lang habang kumakain at pagkatapos ay tumungo na kami sa silid. Magkakaroon pala ng maikling pagsusulit sa Filipino at medyo natataranta sa pagkakabisado kung anuman ang napag-aralan dahil mukhang kapos ang panahon at natatakot akong bumagsak. Hindi naman gasinong kahirap ang naging pagsusulit sa Filipino subalit name-mental block ako kaya natitigilan na siyang nagpapatagal.

^5g-y. Nang tseking na at kahit di katayugan ang natamong marka, nanatili pa rin ang galak sa dibdib pagkat nakapasa ako at pag-iigihan ko pa sa susunod. May nalalabi pang oras kaya nakapagturo pa si Sir Pablito ng panibagong lesson. Maya-maya pa, Social Science na at tiyak na hahalakhak muli ng bongang-bongga, di nga ko nagkamali sa iniisip at puro patawa talaga si Sir Marvin kapag nagtuturo, mistulan tuloy comedy bar ang silid-aralan at mamatay-matay kami sa kakatawa, dapat nagkomedyante na lamang si Sir Marvin sa halip na Professor pagkat dinaig pa niya si Ai ai at Dolphy kung magpatawa. Nang oras na ng English, lundagan kami sa tuwa ng inanunsyo na di muli makakarating si Sir Ubenia, inilista na lamang namin ang kanya-kanyang pangalan sa Attendance at matapos ay kanya-kanyang labas na kami. Sa halip na dumeretso sa tahanan ay nagtungo muna ako sa SM kasama ang iba kong kamag-aral upang magbenta ng libro.

^5g-z. Pagkadako namin sa mismong bentahan ng libro, sa halip na tuwa ay pagkadismaya ang naramdaman ko ng di tanggapin ang libro ko, tumungo pa kami sa Robinson Novaliches, nagbabakasakaling maibebenta na ang libro subalit maging doon ay di tinanggap. Unfair lamang para sa akin pagkat lahat ng nakatanghal na libro ay pawang mga segunda mano. Ano bang mayroon sa libro ko at di nila kayang tanggapin? Bago umuwi, nagtungo pa kami nina Mitche sa Fairview Terraces at kumain ng Ice Cream. Laking pasalamat ko kina Mitche ng ilibre nila ako ng ice cream at kay bubuti nila. Mga dakong Alas-sais na ng maisipang umuwi at pagkarating sa bahay, diretso kain ako pagkat namimilipit na sa gutom ang sikmura. Pagkatapos ay panonood ng telebisyon ang inatupag ko. Habang sarap na sarap ang mata sa panonood ng pelikula ng bigla itong namatay, tinamaan nanaman ng brownout at balot muli sa kadiliman ang buong kapaligiran. Sa halip na maupo at magmukmok, pinili ko ng matulog. Buti na lamang at umuulan kaya di maalinsangan ang pakiramdam.

^{43 | 36} Mayroon na lamang tatlumput anim na araw, bago sumapit ang Pasko.

November 20, 2014
Thursday
Year II-324

^5h-a. Today is our free day again at matapos ang tatlong sunod-sunod na araw na may pasok ay ngayon lamang magkakaroon ng panahon upang makapaghinga at gawin ang ibig gawin. Medyo nakakapagod lamang ang itinakdang schedule para sa amin nitong semester sapagkat maghapong babad ang sarili sa tinuturan ng guro ng walang Siyesta, struggle pa naman sa akin ang mag-aral kapag walang Siyesta at nakakawala ng excitement na makinig kapag sumapit ang hapon. Mapalad pa nung nakaraang semester, salit-salitan ang araw na may pasok. Kalat na ang liwanag sa labas ng ako'y magising at diretso kain ng agahan. Pagkatapos at dahil nakakabato ang buhay kapag hinahayaan lamang ang sarili na lamunin ng pagkabukbok, naisipan kong maglaba at malapit ng tumanghali ng ako'y matapos. Pangamba ko lamang na baka hindi agad matuyo ang sinampay sapagkat di kagandahan ang sikat ng araw.

^5h-b. Hindi pa man sumasapit ang tamang oras upang mananghalian ay agad ko ng nilamnan ang sikmura kahit di pa nakadarama ng gutom pagkat may lakad pa ako at iyon ay magtungo sa Recto upang magbenta ng mga libro, batid kong hindi nila ako pahihintulutan sa aking binabalak kaya kinailangan ko pang maglihim sa kanila at idinahilan na may pagpupulong sa eskwela ang aking pag-alis. Iyan ang hirap sa kanila, nasa husto na kong edad subalit parang paslit pa rin ang turing nila at di man lang ibigay ang buong pagtitiwala sa akin, hanggang kailan ganito ang turing nila sa akin, kapag lagpas na sa kalendaryo ang edad ko?

^5h-c. Wala naman kaso sa akin kung pinoprotektahan nila ako, ang kinakaayawan ko lamang ay kung bakit di nilang magawang magtiwala sa akin, kaya nga ako na mismo ang gumagawa ng paraan ng di nila nalalaman upang patunayan ang sarili. Huwag nila akong sanayin na maging independent child dahil sila ang mahihirapan sa huli. Pagsapit sa España ay naging napakabigat ng daloy ng trapiko kaya ako natagalan sa biyahe, ang isyu tungkol sa problema sa trapiko dito sa Kalakhang Maynila, di masugpo-sugpo at kailan kaya tayo matutulad sa ibang bansa na walang trapik. Bahain pa kapag bumuhos ang ulan.

^5h-d. Malapit ng mag-ikalawa ng makarating ako sa Recto at naging sapalaran sa akin ang magbenta ng mga libro. Bigat na bigat na ko sa pagbitbit ng mga libro subalit wala pang bumibili at ang hirap nilang kumbinsihin, karamihan kasi sa ibinebentang libro, puro kinakailangan ng mga estudyante at di yung story bookkaya hirap akong makabenta. Hindi ako sumuko at kahit parang tanga na'y ipinagpatuloy ko ang paglalako. Maya-maya at sa wakas ay may nabenta rin ako, sa mababang halaga nga lang at lugi pa rin ako. Kung sino-sino ng mgabook vendor ang napag-alukang bumili ng libro subalit hirap nilang pakiusapan at tinataasan pa ko ng boses, sa puntong iyon ay itinigil ko na ang paglalako at kala kung sino sila makapagsalita. Nasayang lamang ang pagod at pagpupursigi ko at di man lang dumampi sa palad ang kinita dahil sa mahal ang pasahe. Umuwi akong dismayado sa sarili at itinulog na lamang ang naturang nararamdaman. Madilim na sa labas ng ako'y magising at diretso kain ng hapunan. Pagkatapos ay nanood ng telebisyon, nagbasa muna ng pinamiling libro at mga dakong ikasiyam na ng maisipang matulog.

^{42 | 35} Tatlumput limang araw na lamang, bago sumapit ang Pasko.

November 21, 2014
Friday
Year II-325

^5h-e. Kakamulat pa lamang ng mata mula sa himbing ay tila hirap buhatin ang sarili sa bigat ng aking nadarama na malasakong bigat at parang gusto kong magwala sa inis, subalit takot ang pumipigil. Bakit ganito parati ang karanasan ko, laging nabibigo at kailanman ay di man lang lumasap ng katagumpayan. Ano ba ang pagkukulang ko? Sa bigat ng dinaramdam, tila tinatamad na akong pumasok at gusto na lamang matulog ng matagal. Sayang ang ipon at panibagong kaalamang makakalap kaya bumangon pa rin ako. Habang kumakain ng agahan ay nakiusap ako kay mama na kung pwede ay bigyan ngpera pambili ng libro subalit ito'y nagmatigas at iniisip pa rin na baka kupitin ko ang ibinigay na pera, naging pahirapan sa akin ang kumbinsihin siya at halos magmalik luhod na ko. Nakiusapan naman ito sa huli subalit binawasan niya ang pagbibigay ng allowance, tila lumuwag ang paghinga ko at pakiramdang nagtagumpay matapos ang pag-uusap namin ni Mama.

^5h-f. Bago tumungo sa silid ay bumili muna ako ng libro sa Books and Everything subalit ipinabatid sa akin na out of stock, nasayang lamang ang pagpunta ko't baka matuksong gastahin ang pinamigay na pera. Magkakaroon pala ng maikling pagsusulit sa General Zoology at gulatkaagad ang umiral sa dibdib ng ipabatid kaya habang wala pang guro, inapura ko ang sarili sa pagrerepaso. Samu't saring bibig ang aking mauulinig na siyang sumisira sa konsentrasyon ko, hirap tuloy ipasok sa utak ang kinakabisado at kinakabahan na ko. Maya-maya pa'y dumating na si Ma'am Eloisa at nagsimula na ang pagsusulit. Kahit kaunting oras lamang ang naigugol sa pagrerepaso ay naging napakadali ng pagsusulit at nare-recall ko ang mga sagot, medyo nahirapan lamang pagdating sa huling bahagi at sagabal talaga sa pagsagot ang pagkakaroon ng Mental block, naghula-hula na lamang ako at sana'y mataas pa rin ang makuha kong marka.

^5h-g. May panibagong lecture pang ituturo si Ma'am Eloisa, hindi naman gumagana ang Screen Projector kaya naudlot ito at maaga kaming pinalabas. Habang humihinga ang oras ay sinamantala ko iyon upang bumili ng mga libro at saktong pagkatungo sa bookstore ay may stock na sila, sa kapal at dami ng pinamiling libro ay tila parusa sa akin ang pasanin angbag sa bigat. Pagkabili ay kaagad ng nagtungo sa Laboratory subalit wala pa si Ma'am Eloisa. Ilang saglit pa, dumating na si Ma'am at tinuruan niya lamang kami kung paano gumamit ng Compound Microscope. First time pa lamang namin gumamit ng Microscope at medyo nangangapa-ngapa pa sa pagsilip ng object, tila wala naman makita kundi itim na guhit sa gitna subalit nakuha naman ang tamang paggamit kinalaunan at ang galing, kitang-kita kahit gaano pa ito kaliit. Sige ang kalikot namin sa Microscope at madami pa kaming natutuklasan.

^5h-h. Maya-maya'y uwian na, nayamot lamang ako sa Bus na sinakyan pagkat sa bilis nito magpatakbo, lumagpas na ko ng Sandigan at nagpasyang sa Ever Gotesco mall bumaba, mamasahe pa tuloy ako. Hindi pa natapos ang yamot sa dibdib pagkat halos isang oras ng nasa Dyip pero di pa bumibiyahe at kailangang punuin pa, sa pagkainip ay marami ng pasahero ang nagsibabaan, balak ko na rin sanang bumaba subalit di ko na itinuloy pagkat umarangkada na agad. Umuwi akong iritableng-iritable tapos kakarampot na ulam na lamang ang nakahain at ang lamig pa, lalo pang sumidhi ang inis sa kalooban.

^5h-i. Kinailangan pa tuloy magluto para may makain at matapos mananghalian ay kaagad akong nag-siyesta. Pagkadilat ng mata at dahil wala si Mama, naisipan kong magbantay sa aming tindahan. Sa bawat sentimong humahaplos sa aking palad ay tuksong tukso kong umitin, di ko nga napigilan at sa kagustuhang lumago ang ipon ay nangupit ako pero kakarampot lamang at inuusig ngkonsensiya kapag nilalakihan, nagbantay ako hanggang sa dumating si Ina. Batid kong mali ang mangupit subalit wala akong maisip na paraan at isa pa'y nagtitinda rin naman ako. Lumalalim na ang gabi subalit di pa dinadalaw ng antok, naisipan ko pang manood ng telebisyon. Malapit ng maghating-gabi ng maisipang matulog.

^{41 | 34} Tatlumput apat na araw na lamang, Bago sumapit ang Pasko.

November 22, 2014
Saturday
Year II-326

^5h-j. Sabado nanaman at sumikat na ang haring araw ng ako'y magising. Madami akong gagawin na dapat tapusin kaya di na nagpatumpik-tumpik pa sa pagbangon. Pagkatapos humigop ng kape ay sinimulan ko ng mag-cover ng mga pinamiling libro. Kinulang lamang ako sa Plastic Cover kaya kinailangan ko pang bumili. Sa muling pagkakataon ay di nanaman kami magkasundo ni Mama ng kumuha ako ng pera mula sa kanyang tindahan at kung makapag-react ito, akala'y laki ng pagkakasala ko sa kanya samantalang nagpaalam naman ako habang kumukuha. Sinabihan pa niya ko na ibalik ang kinuhang pera subalit di ko ginawa at dire-diretso akong lumakad. Maanghang na sermon ang sinalubong niya sa aking pag-uwi at iniisip na nilalamangan ko raw siya. Di katanggap-tanggap sa akin ang kanyang mga paratang lalo na't wala akong ginagawang masama kaya lakas loob ko siyang sinagot. Kung makapagmaktol ay dinaig pa ang bata at nasira ang araw ko dahil sa kanya.

^5h-k. Hindi naman tumagal ang aming sagutan subalit naiwan ang sama ng loob ko sa kanya. Kay simple lamang ng hinihingi ko, ipinagkakait pa niya! Sa dami ng librong kailangang balutin ng Plastic Cover ay inabot na ko hanggang Alas-dyis at kay sarap tingnan ang mga aklat kapag may Cover. Sumunod ay nilagyan ko ng pangalan ang bawat libro, naubusan ng tinta ang ballpen kaya bumili pa ko subalit di na sa tindahan ni Mama kumuha kundi sa sariling ipon, kakaunti pa lamang ang naiipon ko tapos mababawasan pa at sa sobrang sama ng loob kay ina, di ko ito pinansin habang kinakausap. Nang malagyan ng pangalan ang mga aklat, panonood ng telebisyon ang sunod kong inatupag. Habang nanonood ay di ko inasahan na bibigyan ako ni Mama ng pera at parang bulang naglaho ang sama ng loob sa kanya, marahil ay nahalata niya na nagtatanim ako ng galit kaya binigyan niya ko.

^5h-l. Kinahapunan ay nagtungo ako sa Computer shop upang mag-research ng assignment sa General Zoology. Habang tumutulak ay kita ko kung gaano kadilim ang kalangitan at nagbabadyang bumuhos ang ulan. Anong ingay at baho ang naranasan ko habang nasa shop at panay pa ang sigawan na halos ikabingi ko na. Garapalan pa sila kung manalita at sinlutong ng Chicharon kung magmura na akala'y walang pinag-aralan. Sa totoo lamang, lahat ng adik sa DOTA ay ang papangit ng ugali at ang yayabang pa, ano bang mayroon sa larong iyan at di nila maiwan-iwanan? Bato-bato sa langit, tamaan huwag magalit. Kahit balot sa kaingayan ang buong shop, nagtiyaga na lamang ako.

^5h-m. Maya-maya pa'y bumuhos na ang napakalakas na ulan at nagdulot ito ng pagbaha, muntik-muntikan na ngang abutin ang shop ng baha subalit pasalamat kami at di nangyari. Umaambon na lamang ng ako'y lumabas subalit nakakalat ang makakapal na mga burak at putik sa daanan na kapag naapakan ay tiyak na bibigat ang tsinelas mo. Pagkarating sa bahay at dahil ako'y nababato, panonood muli ng telebisyon ang aking inatupag. Nakakasindak lamang ang napanood kong pelikula sapagkat iba't ibang engkanto ang sumasambulat habang sila'y naglalakbay sa kagubatan. Kahit mahirap paniwalaan ang sabi-sabi sa probinsya, dapat pa rin pakinggan upang di malagay sa kapahamakan. Malapit ng mag-ikasampo ng maisipan kong matulog.

^{40 | 33} Mayroon na lamang Tatlumput tatlong araw bago sumapit ang Pasko.

November 23, 2014
Sunday
Year II-327

^5h-n. Pag-uusap nila Mama at Papa ang gumising sa akin na mukhang may pinagkakaabalahan sa kusina. Alas-kwatro pa lamang ng madaling araw at medyo inaantok pa kaya muli kong ipinikit ang mata at ibinalot ang buong katawan sa kumot pagkat maginaw. Nakakasilaw na ang liwanag sa labas ng muling nagising. Tirik na ang haring araw sa labas subalit nanatili pa ring malamig at bilang pampainit ng sikmura ay humigop ako ng mainit na kape. Pagkatapos ay sinimulan ko ng gawin ang assignment sa General Zoology, sa dami ng kailangang sulatin ay inabot na ko ng Alas-dyis sa pagsusulat at halosmamaltos na ang daliri. Gawa na dumalo ng meeting ang bantay sa tindihan, naisipan kong magbantay at sa totoo lamang ay tuksong tukso akong umitin ang perang binibigay ng mamimili, di ko lang magawa dahil nakokonsensiya ako.

^5h-o. Pagsapit ng tanghaling tapat ay nakakatusta ang init sa labas at nakakabigay pa ng sakit sa ulo, buti na lamang at mahangin kaya di naman gaanong damang-dama. Saka ko pa lamang itinigil ang pagbabantay pagkauwi ni Mama at natulog. Habang natutulog ang pagdating naman ni Ate Cecile at nasira ang tulog ko dahil sa pag-uusap nila, di ko naman maunawaan pagkat Ilocano. Napawi na ang antok ko kaya bumangon na lamang at nagmeryenda. Hinintay ko munang lumililim sa labas at ng lumilim, naisipan kong magtungo kila Auntie Cleng. Sa bahay na pinag-alisan nina Tito Elbong na sila nanunuluyan at nakakapanibago lamang pagkat iba na ang mga kagamitan at di na tulad ng dati ang mga laman.

^5h-p. Habang ipinapasyal ko ang paningin ay sumasagi sa aking isipan ang kanilang ala-ala at nami-miss ko sila lalong lalo na ang kakulitan nina Amihan at Habagat. Tamang kwentuhan lamang kami ng Auntie Cleng at sayang, wala si Samantha at may ituturo pa naman ako sa kanya. Maya-maya'y biglang nag-iba ang ihip ng hangin at di ko mawari ang dahilan, may nasabi siguro ako na di nagustuhan ni Auntie Cleng at di ko mabatid kung ano. Simula noon ay parang di ito umiingli sa tuwing may sinasabi ako't sa kadahilanang di na magkapalagayan ng loob, umalis na ko. Sumunod ay sa bahay naman nila Cathy ako nagtungo. Wala si Cathy ng datnan ko at sayang pagkat marami pa naman kaming pag-uusapan, magandang balita agad ang ipinabatid sa akin ni Ate Ging sa aking pagtungo at iyon ay First honor raw si Cathy sa kanilang klase at kita ko sa mukha niya ang tuwa't sabik na ipamalandakan ang natamong karangalan ng kanyang anak.

^5h-q. Mapalad na anak si Cathy pagkat nag-aaral ito ng mabuti at sa kabila ng pagiging Top 1 niya, nagawa pa rin nitong magpakumbaba at hanga ako sa kanyang ipinapakita. Tama lamang na nagkaroon ako ng responsableng kaibigan na katulad niya. Abala si Ate Ging sa kanilang negosyo, nakakahiya naman kung ginagambala ko siya sa kanyang ginagawa, umalis muna ako at tumungo kina Angelica. Hindi nanaman mapigilan ang bibig sa halakhakan dahil nakakatawa talagang magkwento si Angelica at beteranang-beterana kung magpatawa, maging sa kinikilos ay napakakulit. Dahil sa sayang natagpuan, nanatili pa ko sa kanila hanggang sa gumabi at non-stop ang aming kwentuhan. Habang Masaya kaming nagkukwentuhan ay biglang lumapit sa amin si Aling Mila, ipapa-tutor niya pala sa akin si Marvin at dahil sa opurtunidad na lalago ang ipon, agad akong pumayag. Maya-maya pa'y nagpaalam na ko sa kanila.Sa halip na dumeretso sa bahay ay naisipan ko pang bumalik kina Cathy, nagbabakasakaling nandoon na siya subalit wala pa rin at nadatnang abala si Ate Ging sa paggawa ng parol, tinulungan ko siya.

^5h-r. Kuminam ang mata ko sa gawa niyang parol at kahit recycle lamang, maganda at malikhain. Ilang sandali pa makalipas, dumating na si Cathy at tamang tsikahan lamang sa isa't isa kahit pagod na ito. Sinamahan ko pa siya sa may Computer shop upang magpa-burn ng CD at habang naglalakad ay inglesan kaming dalawa, grabe pagkat ang galing niya sa English speaking at parang Foreigner ang kausap ko. Malalim na ang gabi kaya ng makapag-burn, umuwi na ko. Malapit ng mag-ikasiyam ng makarating sa bahay at saka lamang naghapunan. Matapos maghapunan ay diretso hilata na ko sa kama at natulog.

^{37 | 32} Tatlumput dalawang araw na lamang bago sumapit ang Pasko.

November 24, 2014
Monday
Year II-328

^5h-s. Dakong ikaapat pa lamang ng madaling araw ng ako'y magising subalit mga Ikalima na ng magpasyang bumangon. Pagkarating sa unibersidad ay agad akong tumungo sa bilihan ng mga libro subalit ipinabatid sa akin na out of stockpa rin ang mga ito, nadismaya ako sapagkat ilang araw na kong pabalik-balik, wala namang napapala. Pagkapasok sa silid, laking taka ko kung bakit nagrerepaso ang mga kamag-aral ko, magkakaroon nanaman pala ng maikling pagsusulit sa Human Development kaya dali-dali ako sa paghalungkat at buklat ng aklat. Medyo nahihirapan lamang itatak sa isipan pagkat nuknukan sa kaingayan ang buong silid, lumabas muna ako at doon ipinagpatuloy ang pagrerepaso. Maya-maya pa, dumating na si Ma'am Ria at nagsimula na ang pagsusulit. Hindi naging madali sa akin ang pagsusulit pagkat karamihan sa lumabas, hindi ko pa narerepaso. Nang maiwasto, hindi ako nagagalak sa naging resulta ng pagsusulit at hangga't may pagkakataon ay babawi ako.

^5h-t. May nalalabi pang oras kaya nakapagturo pa si Ma'am Ria tungkol sa pagbubuntis at kahit kailangan ay matured ang pag-iisip, di naming mapigilang tumawa. Sa oras naman ng Mental Hygiene, wala muling guro maging sa oras ng Math. Kayaang mga kamag-aral ko, nagbubunyi at party-party sa galak. Habang walang guro ay sinamantala ko ang oras upang gumawa ng assignment sa English at Filipino. Maya-maya'y lumabas na kami at tumungo sa Canteen. Balak ko sanang hindi kumain pagkat ako'y nagtitipid subalit inanyayahan ako ni Czarina na kumuha sa kanyang baon, hiya agad ang umiral sa dibdib at tumanggi ako. Todo pangungulit ito sa akin at kinalaunan dahil sa gutom na rin, pumayag na ko't di inasahang pag-aambagan nila ako sa pagkain. Doon ko naramdaman na maraming nagmamahal sa akin at nagpapasalamat sa Diyos pagkat di ako nagkamali sa naging desisyon ko na lumipat ng seksyon. Bukod sa busilak ang kanilang kalooban ay masusumpungan din ang kaligayahan sa kanila. Matapos kumain ay nagtungo naman kami sa Library at doon nagpalipas ng oras. Ipinagpatuloy kong gawin ang assignment sa English at Filipino subalit di matapos-tapos pagkat kay haharot ng katabi ko, hindi ko na lang tinapos.

^5h-u. Pagsapit ng Ala-una, tumungo na kami sa silid. Nangangalahati na ang oras pero di pa dumarating si Sir Pablito at marahil ay wala muli kaming Professor. Pumasok naman siya kinalaunan at nagturo. Matapos niyang magturo ay nagkaroon kami ng biglaang pagsusulit at naging sisiw lamang sa akin ang mga katanungan. Kumpiyansa na ko sa sarili na mape-perpect ang pagsusulit subalit hindi sa kadahilanang mali-mali ang baybayin at nagkapalit-palit ang sagot, nadismaya muli ako sa naging resulta at malapit na kong ma-depressed. Nang Social Science na ay nanonood lamang kami ng film showing na pinamagatang The God must be crazy. 

^5h-v. Daming akward moments ang nasubaybayan namin sa pelikula at halos mapigtal na ang ngala-ngala sa kakatawa. Hindi nga lamang namin tinapos pagkat kapos sa oras at labis akong nabitin. Sa oras naman ng English, ano ba 'to at wala muli kaming professor subalit nag-iwan siya ng Activity, hirap naman makapag-concentrate pagkat nuknukan sa ingay at panay patugtog ang isa kong kaklase. Huwag sanang parating ganoon ang maging sitwasyon pagkat sayang lamang ang pinasok namin at walang panibagong kaalamang matutuhan. Ilang sandali pa ang makalipas, sa wakas at uwian na at ako'y nagagalak pagkat may karamay muli sa pag-uwi. Pagkarating sa bahay, pagkain agad ang nasa utak at diretso lantak ng nakahaing ulam. Kahit hindi nakakain ng maigi kapag nasa school, bumabawi na lamang kapag sa bahay at sige ako sa banat hangga't may mahihita. Pagod na rin ako at medyo inaantok kaya kaagad ng natulog.

Tatlumput isang araw na lamang, bago sumapit ang Pasko.

November 25, 2014
Tuesday
Year II-329

^5h-w. Madilim-dilim pa lamang ng ako'y magising, nanatili pa ang antok sa pagkatao kaya di agad nakabangon at pilit mang idilat ang mga mata'y napapapikit pa rin. Medyo tinamaan pa ng pagkapungas habang kumakain ng agahan subalit nawala naman kinalaunan. Ganyan talaga ang buhay estudyante, dapat ng sanayin ang sariling bumangon ng maaga at labanan ang antok, kahit gaano pa kahirap. Mga dakong Alas-sais na ng lisanin ko ang tahanan at pagkarating mismo sa may hintayan ng tricycle, parang eksena lamang sa pila ng MRT ang aking nadatnan at tila mahuhuli pa ko. Habang lulannaman ng dyip at dahil nasa harap, rinding-rindi na ko sa kakasigaw ng manong driver habang nagtatawag ng pasahero at di ako komportable sa aking kinauupuan pagkat bukod sa maligalig ay masyado pa silang palalo sa dinaraanan, inunawa ko na lamang sila at marahil ganoon ang magiging ugali kapag di nakapag-tapos sa pag-aaral, di naman lahat.

^5h-x. Eksakto lamang ang dating ko sa eskwela at agad na bumili ng glass slide na gagamitin para sa Experimentation sa General Zoology, nasayang lamang ang binili naming glass slide ng ianunsyo ni Ma'am Eloisa di na matutuloy ang experiment at di rin siya makakapagklase pagkat may mahalaga silang pagpupulong. Sabay-sabay agad na nagsibukasan ang mga bibig matapos makapag-anunsyo si Ma'am at umalis. Gawa na wala namang gagawin sa loob ng silid, naisipan na namin nina Anne Rose na lumabas at kumain, laking pasalamat at tuwa ko kay Anne Rose sapagkat kahit di nagde-demand sa kanya, nanglilibre pa rin ito at nalamnan ang sikmura ng walang nilalabas na pera.

^5h-y. Matapos kumain ay tumungo kami sa Library at nag-drawing ng Cells na siyang activity sa General Zoology. Masyadong kumplikado ang bawat parts ng Cell picture na aking ginagayahan tapos ang tsaka pa ng pagkakaguhit, umayaw na ko at di na tinapos pa. Saktong naroroon sina Nikko na dati kong kamag-aral at mahina kaming nag-usap. Maya-maya pa'y dumating naman sila Marla, lalo pang lumaki ang aming samahan. Buti pa si Marla pagkat tapos na niyang i-drawingang Cells at maganda pa kung pagmamasdan. Ng ipapa-zerox ko ang kanyangdrawing, didiretso sana ako palabas subalit natigilan ng makita si Mama na papasok, dali-dali akong bumalik sa library.

^5h-z. Tumambay pa kami sa library at nagtsikahan hanggang sa sumapit ang Alas-onse. Hindi ko na ibig pang daluhan ang PE pagkat tutunganga lamang ako kapag naroroon at gusto ko ng umuwi. Medyo inaantok na rin kaya nakatulog sa biyahe, sa sarap ng tulog ay mismong ale na ang gumising sa akin at nasa Sandigan na pala kami. Halos mayupi na ng maigi ang bituka sa tindi ng gutom kaya diretso kain ako ng makarating sa bahay at nag-siyesta. Pagkagising ay pakiwaring nahihilo at di malaman ang dahilan, nahiga na lamang ako at hinintay na gumabi. Bahagyang napawi ang hilo ng makapaghapunan at sabay nuod ng Bagito. Nagugustuhan ko lamang ang naturang palabas pagkat sinasalamin nito ang mga kabataang maagang nagiging magulang at nagsisilbing babala sa buhay na maari nilang kaharapin kapag inuna ang landi kaysa mag-aral. Mga dakong ikasiyam na ng maisipang matulog.

^{37 | 30} Eksaktong tatlumpung araw na lamang, bago sumapit ang Pasko.

November 26, 2014
Wednesday
Year II-330

^5i-a. Panibagong pakikibaka muli sa buhay bilang estudyante ngayong araw at kahit ibig pang ihimlay ang sarili sa kama ay kailangan ko ng bumangon at lamnan ang sikmurang magdamag na walang laman. Naging napakalamig muli ng umaga kaya naging usad pagong ako sa pagkilos at kakatamad pang pumasok. Habang papasakay ng jeep ay saktong nagkita kami ni Andrea at siya ang nakasabay ko sa pagpasok. Pagkatungo sa silid, wala pang guro subalit nadatnan kong abala sa pag-aaral ang mga kamag-aral, iyon pala'y magkakaroon muli ng Oral recitation sa Human Development. Sa takot na di makasagot kapag tinawag ay dibdiban ako sa pagrerepaso. Nang dumating si Ma'am Ria ay parang gulok ang kaba kung makataga sa dibdib at ipinapanalangin na huwag matawag subalit halos atakihin ako sa puso sa nerbiyos nang tawagin ni Ma'am. Naging madali lamang ang kanyang katanungan kaya agad akong nakasagot at pumalit ang tuwa sa dibdib.

^5i-b. Madami-dami pa ang natawag bukod sa akin at nang matapos ang oral recitation ay nagturo pa si Ma'am. Maya-maya'y Mental Hygiene na at sa wakas, pumasok na si Ma'am Trisha at pangalan ko pa ang ginawa niyang example habang nagtuturo at sana mangyari sa Future ko ang kanyang sinasabi na ako'y maging isang Registered Psychology at abot langit ang tuwa kapag magkakatotoo iyon. Maging sa oras ng Math ay pumasok na rin si Ma'am Domingo at hinggil sa Measurments ng degrees ang kanyang itinuro, akala'y madali habang itinuturo pero ng subukan, doon ako nahirapan at labis ang pagkalito. Nakuha ko naman ang tamang pagso-solve kinalaunanan.

^5i-c. Maya-maya pa, Lunch break na at ang baon nabiscuit lamang ang naging panglaman tiyan ko. Pagkatapos kumain ay dumako na kami sa may labas ng silid at sinamantala ang mahabang oras upang gumawa ng takdang-aralin sa Filipino. Hirap kong ituon ang sarili sa paggawa ng takdang-aralin dahil sa kaharutan ng dating kamag-aral na si Precious maging si Anne Rose at panay papansin kay Jed na akala'y sa unang pagpapakita ay agad na maakit, manigas siya sa kakaasa! Ilang sandali pa ang lumipas, pumasok na kami sa silid. Sa di inaasahang pangyayari ay pinapunta kaming lahat ni Sir Pablito sa Admission Office at pagkarating ay hinihingi pala nila ang aming Form 137, buti na lamang at naipasa ko na iyon kaya wala ng poproblemahin pa. Agad naman pinabalik ang walang kulang sa requirements kabilang na ako at nagkaroon kami ng biglaangrecitation.

^5i-d. Dali-dali ako sa pagbuklat ng libro at repaso habang di pa natatawag at di ko na maiwasan pang kabahan. Sa hirap ng katanungan ni Sir Pablito, madami-dami na rin ang di nakakasagot kaya lalo pang sumidhi ang kaba sa dibdib at ng ako'y matawag, swerteng nakaimbak na sa aking isipan ang kasagutan kaya nakasagot agad at tuwa sa dibdib ang pumalit ng magkaroon ng puntos subalit panandalian lamang ng ipabatid ng kamag-aral na mali ang sagot ko at agad na binawi ang puntos. Sayang naman at ano ba ito, ginto na nga, naging bato pa at kakadismaya.

^5i-e. Maya-maya pa'y Social Science na, sabik agad ang namayani sa dibdib pagkat iniisip na itutuloy ang Film showing subalit nagkamali ako sa aking akala at nagturo lamang si Sir Marvin, habang nagtatalakay ay bigla akong tinamaan ng antok at may minuto na nakakaidlip subalit nilabanan ko iyon sa takot na malingilan ng guro at ipadala sa Dean's office. Bahagya naman naparam ang pagkapungas kinalaunan. Sa oras naman ng English, matapos ang tatlong sesyon na walang guro, sa wakas at pumasok na at nagtsek lamang kami Diagnostic test. Hindi ko ikinagalak ang markang aking natamo subalit nanatiling positibo pa rin ang pananaw. Ilang saglit pa, uwian na at sa tindi ng gutom na nadarama sa sikmura ay diretso lamon ako at naparami ng husto ang nailagay na pagkain. Matapos kumain, panonood ng telebisyon agad ang inatupag. Hindi pa lugmok ang mga mata sa antok kaya naisipan pang makinig ng musika bilang pampaantok. Dakong Alas-onse na ko natulog.

^{36 | 29} Dalawang pu't siyam na araw na lamang, bago sumapit ang Pasko.

November 27, 2014
Thursday
Year II-331

^5i-f. Hinayaan ko munang mawala ang antok bago bumangon at sa pagbangon, kay sarap at sigla ng naging umaga pagkat kaginhawaan agad ang nadarama. Pagkatapos mag-almusal ay kaagad ko ng sinimulang gumuhit ng mga Cells. Napakakumplikado talaga ng bawat detalye sa larawan, hindi pa naman ako bihasa sa pagguhit kaya labis akong nahihirapan subalit itinuloy pa rin kahit wala sa ayos. Hindi naging biro para sa akin ang gumuhit ng Cells kaya malapit ng sumapit ang ikasampo ng ako'y matapos sa aking gawain. Ang kaninang umagang napakaaliwalas, kasalungat naman ngayon na bigla na lamang kumulimlim hanggang sa bumuhos ang ulan, balak ko pa sanang maglaba ng pinagsuotang uniporme subalit naudlot dahil sa ulan, nanood na lamang ng telebisyon. Pagkadinig sa balita, malapit ng magpasko pero may bagyo pala at patuloy itong nanalanta sa Kabisayaan.

^5i-g. Lungkot agad ang nadarama sa dibdib pagkat taon-taon na lamang di masaya ang pagdiriwang ng Pasko dahil sa mga bagyong biglaan na lang humahagupit kung kailan patapos na ang taon. Sa antok ay di ko ipinagpatuloy pang manood at natulog. Pagkagising at gawa na ako'y batong-bato, naisipan kong itulak ang sarili sa Computer Shop. Pagkatapos ay may isang paslit sanang tuturan upang sa ganon ay madagdagan ang laman ng alkansiya kahit walang pasok, ngunit biglang naghari ang katamaran at isa pa'y nagbabadya muling umulan, umuwi na lamang ako at itinuon ang mga oras sa pagbabasa. Kinagabihan, pakikinig muli ng magagandang awitin ang inatupag ko at mga dakong ikasiyam na natulog.

^{35 | 28} Mayroon na lamang Dalawang pu't walong araw bago sumapit ang Pasko. Nawa'y wala ng unos pang dumatal sa ating buhay mga Pilipino paramerry ang ating Christmas.

November 28, 2014
Friday
Year II-332

^5i-h. Hindi naging kaaya-aya ang salubong ng umaga sa aking pagmulat pagkat muli akong sinisipon at mukhang magkakasakit subalit pinilit ko pa rin bumangon at mag-almusal. Kay aga-aga pero tila di ko gusto ang nangyayari at pagkainis agad ang umiral sa dibdib. Sa sobrang pagkaaburido ko, maging si ina'y napagbuntunan ko sa di sinasadyang pagkakataon dahilan kung bakit nagkaroon ng alitan. Hindi ko na dapat siya tatapatan subalit di ko maiwasang magpaapekto sa kanyang sinasabi kaya nasasagot ko pa rin at lalo pang sumahol ang araw ko. Bahagya naman nawala ang pagka-badtrip pagkarating sa eskwelahan at ngiti agad ng kamag-aral ang bumungad sa akin. Masyado pang maaga kaya naisipan pa naming magpagala-gala at maya-maya'y dumako na sa silid. Mistulang palengke ang silid sa ingay ng kamag-aral subalit parang bulang naparam ng pumasok si Ma'am Eloisa at may mahalagang inanunsyo bago magturo.

^5i-i. Pagkatapos ay nagturo na ito at hinggil sa Cells ang kanyang tinalakay. Very interesting ang Lesson kung kaya todo pakikinig ako sa kanya at daming bagay na natutuhan. Napakabilis ng takbo ng oras at sayang napakaganda pa naman ng lesson at gustuhin pa man huwag paalisin si Ma'am Eloisa at magturo pa ng matagal subalit wala kaming magagawa. Habang bakante ang oras ay inilaan namin ito upang kumain at bumili na rin ng mga materials na gagamitin mamaya sa experimentation. Habang hinihintay na magbukas ang pintuan ng laboratory, sumakit ng husto ang sikmura sa kakatawa dahil sa mga jokes ni Ella, si Anne Rose naman, walang kapaguran sa kakatawa at ang saya nilang kasama.

^5i-j. Maya-maya pa'y binuksan na ang pintuan at pumasok na kami. Bago magsimula ang experimentation ay tinuruan muna kami ni Ma'am kung ano ang gagawin at halos mandiri ako ng ilagay ang sariling laway sa glass slide sabay tatapalan ng Cover slip at ilalagak sa stage clip ng Compound microscope upang masuri kung anong hitsura ng Cells. Sa unang silip ay parang wala namang makita pero ng i-adjust ng maigi ang Microscope, halos ikahalina ko ang kakaibang structures ng Cell. Nang mapalitaw ang cells, kanya-kanyang kuha ng litrato at wala kaming ibang inatupag kundi ang mag-experiment ng laway maging balat ng sibuyas at sa oras na masisilayan, di mapigilang bumigkas ng "Wow". Maya-maya pa'y uwian na.

^5i-k. Halos sumakit ang ulo sa tindi ng alinsangan sa labas at pagkarating ay di panatatapos ang kalbaryo pagkat pagbubunganga muli ni ina ang sumalubong, hinayaan ko na lamang siya at stressful talaga ako kaya matapos kumain ay diretso Siyesta na. Pagkagising ay tumulo muli ang uhog ko at panay pa ang pagsinga, magtu-tutor sana subalit sa muling pagkakataon ay di natuloy pagkat masama naman ang pakiramdam ko, nanatili na lamang sa bahay, upang malibang ay naisipan munang manood ng telebisyon. Paglagom ng dilim ay naging napakakulay ng kapaligiran dahil sa iba't ibang Christmas lights na nakasabit sa mga bahay-bahay at buti pa sila pagkat maliwanag at maningning ang kanilang Pasko, kinain ko na lamang ang aking inggit. Sa sobrang wili ko sa panonood, mga dakong Alas-dyis na naisipang matulog.

^{34 | 27} Dalawang pu't pitong araw na lamang bago sumapit ang Pasko.

November 29, 2014
Saturday
Year II-333

^5i-l. Eksakto Alas-siete na pala ng umaga ng ako'y magising at bumangon. Mahina na ang baterya ng selepono at ng ito'y ilalagak ko sa Universal charger, biglang nadiskubre na nawawala pala ito at di ko mabatid kung sino ang kumuha. Saang lupalop na ng tahanan ko na ito hinanap subalit di pa rin masumpungan at halos mabuwang na sa kakahanap. Dahil diyan, naging imbyerna ang araw ko't kakapagtaka lamang sapagkat nilagay ko naman sa tamang lalagyanan. Ng isang araw, charger ni Papa ang nawawala tapos di na mahanap, ngayon naman ay charger ko. Wala namang pumapasok na magnanakaw at kami-kami lamang ang naninirahan o sadyang may makulit na kamay at kating-kating mang-umit ng di sa kanya. Sa panahon ngayon ay mahirap mambintang kung sino ang salarin. Nagsasayang lamang ng oras sa paghahanap, itinigil ko na lang at nag-almusal. Sa totoo lamang ay di ko tanggap ang pagkawala ng charger subalit wala akong ibang magagawa kundi manghiram muna labag man sa kalooban.

^5i-m. Nang malamnan ang kaninang kumakalam na sikmura, nagtungo na ko kila Aling Mila ang turuan ang kanyang anak na si Marvin. Naging hamon sa akin ang turuan ito kung paano sumulat pagkat ito'y may kapansanan at pagiging matiyaga ang pinairal ko, kumita lamang. Anumang pilit ituwid ang kanyang daliri ay kusa itong namamaluktot kapag binibitawan at madalas pang naglalaway dahil sa siya'y may Cerebral Palsy. Sa halip na uminit ang ulo dahil hirap niyang turuan ay pagkahabag ang umiral sa dibdib at umaasa balang araw na matuto rin si Marvin, sa kabila ng kanyang kapansanan. Inaamin ko na naging malupit din ako sa isa kong kapatid na may kapansanan paminsan-minsan at marahil ay napakasama kong nilalang at di ko dapat nagagawa sa kanya bagkus ay tinutulungan, nauunawaan ko kung anuman ang kalagayan ng kanilang pamilya pagkat pinagdaraanan rin namin iyon.

^5i-n. Tama si Ate Ging, kung sino pa ang di normal ay siya pa ang di makasalanan at napakapalad nila. Matapos ang tutorial ko kay Marvin at sa halip na umuwi ay nagtungo muna ako kaya Ate Ging. Hindi ko dapat ito gagawin subalit kinapalan ko na ang mukha na manghiram sa kanya ng Universal charger, madali naman itong kausap at kaagad na pinahiram ngcharger. Diretso salpak ng charger pagkarating sa bahay at nuod ng telebisyon. Kinahapunan ay nagtungo muli ako sa Computer shop. Labis ang pagkawili ko sa pag-upa kaya pagkasilip sa labas, madilim-dilim na pala at kailangan ng umuwi. Habang naglalakad ay kita ko ang mga palarang bituin na kumukutitap at halos ikasilaw ng mata sa liwanag nito. Sumapit nanaman ang Sabado kaya ang kapaligiran, muli nanamang maingay dahil sa disco party doon sa mayCovered court at sa totoo lamang ay di ako makatulog.

^5i-o. Buti na lamang at umulan kaya walang gasinong pakalat-kalat na mga kabataan sa daan na siyang naghahasik ng kaingayan at sana'y magdamag na umulan upang matigil ang sayawan. Bitter na kung bitter basta walang madidisturbo sa tulog. Hindi pa inaantok ng lagay kaya naisipan ko pang magbasa. Malapit ng sumapit ang ikasampo ng gabi subalit ni katiting na antok ay di pa sumasakop sa buo kong pagkatao. Bilang pampalibang ay nanood muna ako ng telebisyon at di ko mapigilang humagalpak habang pinapanood ang Momzilla at parang dinaig pa ang aso't pusa kung sila ay mag-away. Sa kakatawa, nagising tuloy si ina at katakot-takot na sermon ang inabot ko. Nasira tuloy ang masaya kong panonood dahil sa kanya. Sumapit na ang Alas-onse at di ko pa sana ibig ang matulog subalit kailangan na at kay lamig ng gabi dahil sa umuulan.

^{31 | 26} Dalawang pu't anim na araw na lamang bago sumapit ang Pasko.

November 30, 2014
Sunday 
(Bonifacio Day)
Year II-334

^5i-p. Matinding sipon muli ang tumibag sa masarap kong tulog at hirap huminga dahil sa baradong ilong. Alas-kwatro pa lamang ng madaling araw ng ako'y magising at tumulog muna. Sumikat na ang haring araw sa labas ng muling magising at sa wakas, naparam na ang pagkakaroon ng sipon at bumalik na sa dating ayos ang paghinga. Matapos kumain ng agahan at kahit di pa gasinong karami ang nakatambak na tubal ay naisipan kong maglaba. Kainamang panahon naman at kung kailan malapit ng magsampay ay saka naman nagtago ang haring araw at nagbabadya pang umulan. Nang makapag-sampay ay kaagad na akong nagbihis upang dumalo sa Sunday mass. Bago magtungo sa church, naisipan ko munang gumawi kina Cathy at sila'y matiyaga kong hinintay subalit di makakasama si Ate Ging.

^5i-q. Si Jaka naman, tinamaan ng pagkasumpong at di ibig ang magsimba bagkus ay maglaro, pikit mata na nga lang habang pinipilit ni Cathy na sumama ito sa pamamagitan ng palo't ibig kong pigilan ang pananakit niya sa kapatid subalit di ko ginawa. Maging sa Church ay walang humpay ang pagmamaktol ni Jaka at sa halip na ituon ang pakikinig sa Pastora ay sa kanilang dalawa ko naibubuhos ang atensyon pagkat kanina pa pinapatahan ni Cathy. Kahit di buo ang kamalayan ko'y may natutuhan pa rin naman. Hindi ko na hinintay pang magtapos ang pagsamba't agad ng nagtungo sa bahay ni Aling Mila upang mag-tutor at maningil na rin ng paunang bayad subalit ipinabatid sa akin na nasa meeting raw ito, sayang lamang at di ko matuturuan si Marvin na pursigido talagang matuto. Umuwi na lamang ako at mga dakong hapon na ng magtungo muli sa kanila.

^5i-r. Sa wakas at nakadaupang palad ko na si Aling Mila at saya agad ang namayani sa dibdib, biglang pumalit ang panghihinayang sa dibdib ng ituran na sa ibang araw na lamang ko siya tuturuan pagkat may nag-iinuman, maging ang ipangbabayad ay ipinangakong ibibigay mamaya. Nagtiwala naman ako sa kanya at nawa'y tuparin ang kanyang pangako. Inabangan ko ito sa labas, umaasang dadampi na sa palad ang trentang kusing subalit malapit ng lumagom ang dilim ay di pa dumarating at marahil ay binibilog niya ang aking pag-iisip. Upang di maiinip ay nilibang ko ang sarili sa paglalaro at habang ako'y nahuhumaling ang biglang pagdating ni Cathy at inayang sumama sa Youth Fellowship study.

^5i-s. Pagkadako, manamis-namis na ngiti nila ang isinalubong sa amin at bago pa man magsimula ay may ipinakitang magic Trick sa akin si Kuya John Paul. Itinarak niya sa aking sintido ang barya at sa di malamang dahilan ay nawawala na lamang ito kapag inaalis niya ang kamay. Nang una'y hindi ko magawang maniwala at pinaulit-ulit ang tricks, nagbabakasakaling mahuhuli ang behind the scene niyang magic pero ang hirap bukuhin pagkat napakabilis ng kanyang kamay at pinahanga niya ako ng husto. Bukod pa roon ay may iba pang magic trick siyang ipinakita't bumuka ng maigi ang aking bibig sa labis na mangha. Maya-maya pa'y nagsimula na ang bible study at habang iyon ay idinaraos, naging malaking palaisipan sa akin kung paano niya nagagawa ang ganoong bagay at di malaman kung lahing Christian ba sila o Magician?

^5i-t. Sa kakaisip, di ko namalayang tapos na ang bible study at pumili kami ngverse at isa-isang nagpaliwanag. Tila oral recitation lamang ang nagaganap at di ko naihanda ang sarili, pinahintulan naman nila ako na sa next week na lang aking testimonya. Bago umuwi'y nagtungo muna kami ni Cathy sa computer shop, madilim-dilim na ng makarating sa bahay at agad na inalam kay ina kung dumating ba si Aling Mila at hindi ko ikinatuwa ang aking nalaman. Wala pala siyang isang salita at mukhang naglolokohan lamang, naku at hayaan na pagkat iyon na ang una at huling beses na magtuturo ako sa kanyang anak at sinayang niya lamang ang tiwala ko. Sa totoo lamang ay napakahangal ko talaga at wala ng mas mahihigit pa dun, bakit nagpapaniwala agad samantalang di mo pa nga masyadong kilala ang tao! May pasok muli kinabukasan kaya mga dakong ikasiyam pa lamang ng maisipang matulog.

^{32 | 25} Dalawang pu't limang araw na lamang bago sumapit ang Pasko at bukas, December na.