15. March 2014 Journal (Day 425-455)

March 01, 2014
Saturday
Year II-060

^3r-x. Ilang milya na lamang ang tatahakin, ilang pagsubok at karanasan na lang ang bubunuin bago ko mairaos ang pagiging High school student. Gaano man ako naging matatag ay maging ganon rin sana ako ngayon na papalapit na ang buhay sa paginating kabanata ng pag-aaral at iyon ay ang kolehiyo. Masaya naman ako at malaki na ang tiyansang makatungtong pa sa kolehiyo sapagkat may napili na kaming eskwelahan ni Mama na papasukan at iyon ay NCBA o TIP pero di pa ako sigurado kung iyong eskwelahan na ba ang papasukan ko. Habang lumilipas ang panahon ang unti-untinh pagbabago ng isip ko at sana'y matahimik na ang aking kagustuhan sa mga nabanggit na eskwela.

^3r-y. Ngayon pa lamang kahit sa katapusan pa ang Graduation ay mamimis ko na ang lahat ng kamag-aral ko maging ang Eskwelahang naging pangalawang tahanan ko sa loob ng apat na taon. Kahit hindi na ako sa Batasan mag-aaral ay patuloy pa rin nakatanim sa isipan ko ang lahat ng naging karanasan ko at hindi iwawaglit kailanpaman. Marahil nga'y College ang pinakamahalaga't pinakamasayang Estado ng buhay estudyante pagkat iba't iba na ang makakasalamuha mo at may mga karanasan na maaring pagdaanan na di mo pa napagdaraanan. Umaga na at tirik na ang haring araw kaya kinailangan ng bumangon, uminom ng kapeng mainit at pagkatapos ay naglinis ng bahay.

^3r-z. Upang magkaroon naman ng buhay ang umaga ko, nasipan kong magpatugtog at lalo pa akong ginaganahan sa gawaing bahay kapag may tugtog. Maya-maya'y nagbasa muli ako ng English pocket book, di ko pa rin ma-gets ang nilalaman sa dami ng mga salitang bago lang sa paningin pero sinubukan ko pa rin kayanin ang sakit ng ulo. Kinatanghalian ng itigil ko ang pagbabasa, sa kapal ba naman ng libro'y bigo akong matapos iyon. Nakakaramdam na ng matinding gutom sa tiyan kaya lumamon muna ako. Matapos lumamon ay siyempre, nag-siyesta ako.

March 02, 2014
Sunday
Year II-061

^3s-a. Sumapit na ang madaling araw pero hirap pa ring makatulog dahil sa mga pesteng lamok na walang habas kung pumapak ng dugo, siguro nga'y yummy ang dugo kaya type ng mga lamok. Nakatulog naman pero saglit lamang at saglit na lamang ang kadiliman na lumalagom sa kapaligiran. Mga ikapito na ng umaga ako nagising at kaagad na humigop ng kape. Maya-maya'y nagwalis ako at pagkatapos ay nagbasa muli ng English pocket book. Si Papa naman ay kanina pang abala sa pagbabaklas ng bubungan sa kusina, kaya naman lalo pang uminit ang pakiramdam dahil natatamaan na ng sinag ng araw. Nang tamarin ako sa pagbabasa, pakikinig naman ng musika ang sunod kong inatupag, itinigil ko lang ang pakikinig ng tanghalian na.

^3s-b. Matapos mananghalian ay muli ako nakinig ng awiting pampasigla at pampa-relax sa isipan, tila nawawala angeeos ay nakinig muli ako ng musika, bahagyang naibsan ang sakit ng ulo ko habang masayang nakikinig ng musika pero pumalit naman ang antom na nadarama kaya nag-siyesta ako.Kaagad kong ipinirito ang kaninang naudlot na Tikoy at iyon ang naging Meryenda ko. Sa dami ng nalutong Tikoy ay di ko makayang maubos mag-isa kaya inlaok ko si Mama subalit humindi ito dahil masama raw ang tiyan, kaming dalawa lang ng kuya ang lumantak sa malagkit na Tikoy.

^3s-c. Maya-maya'y binuksan ko ang Telebisyon at nanood ng Galema. Kawawa naman si Gina pagkat kung kailan malapit na silang ikasal ng kanyang iniirog ay saka pa binawian ng buhay dahil sa pagkakatuklaw ng ahas, galit at paninisi ang umiral sa dibdib at ibinunton kay Galema na lalong nagpaatikabo sa eksena kaya hindi maalis ang mata sa panonood at talagang sinubaybayan ko. Matapos ang Galema, Face the people ang sunod kong pinanood at kahit hindi kaaya-ayang panoorin pagkat puro away sa pagitan ng magkabilang panig, maraming aral kang mapupulot sa huli at parang gabay sa ating buhay ang palabas na iyon dahil sa pangaral ng Trio Tagapayo o Konsensiya ng bayan. Maya-maya'y sumapit na ang gabi at habang unti-unting dumidilim ang unti-unting pagdami ng lamok. Hindi tuloy ako makatulog dahil sa mga pesteng lamok. Ayos lang kung palipad-lipad lang sila at huwag mangangagat pero hindi at talagang dugo namin ang hapunan nila. Bukas na rin ang NAT kaya goodluck sa aming lahat at sana'y maging maganda ang resulta.

March 03, 2014
Monday
Year II-062

^3s-d. Nagising ako dahil sa maagang paggising ni Papa at na-appreciate ko ang pagiging abala niya sa pagluluto ng aking agahan, di ko na kinailangan pang magluto at diretso kain na. Marso na pero dama ko pa rin ang malamig na panahon, tinatamad man maligo pero ginawa ko pa rin alang-alang sa magiging pang-amoy ng maarte kong kamag-aral. Daming mga estudyanteng nag-aabang papasukin pagdating sa eskwea at di pa rin mahulugang karayom ang mag-aaral sa Batasan, mistulang tubig na bumulwak papasok ng buksan ang Gate. May assignment pala sa Values kaya habang di pa dumadarating si Ma'am, ginawa ko na subalit ng sabihin ni Ma'am na pwede pa magpasa hanggang mamaya, hindi muna ako gumawa at nagturo lamang si Ma'am. Habang nagtuturo si Ma'am ang biglang paghapdi ng sikmura ko, tiniis ko iyon.

^3s-e. Bahagya naman nawala ng TLE na. Si Ma’am Sandra ang pumasok at hinayaan niya lang kaming magpraktis ng Cha-cha at Swing. Yaman at walang gagawin ay Umupa ako sa Computer shop upang gawin ang Front-page ng Project sa MAPEH. Kaagad naman akong bumalik matapos gawin ang Front page. Habang nanonood nagpa-praktis ng sayaw ang aking kamag-aral ang panunumbalik muli ng pagsakit ng Tiyan at parang gusto kong ilabas kong anuman ang laman. Di ko na matiis kaya nagpasya ng magtungo sa palikuran. Kasama ko si Noemi at Jessa at sa palikuran sa loob ng Clinic ako nagbawas. Hayahay ang moda ng makapagbawas subalit pamaya-maya ang pagsakit ng tiyan at mukhang na-LBM ako, di na lang sana ako pumasok. Sasama sana ako sa Practice ng Sayaw sa Oras ng MAPEH subalit hindi ko magawang gumalaw ng maigi pagkat nasakit ang tiyan ko.

^3s-f. Nagpaiwan kami nila Noemi at ginawa ang Assignment sa Values. Bahagyang naghari ang katahimikan sa silid sa pagkawala ng presensiya ng aking kamag-aral pero muling nanumbalik ang nakakabinging ingay sa pagbalik nila. Ipinagpatuloy nila ang pag-eensayo at habang sinsagawa ang pag-eensayo ang biglang pagpasok ng di kilalang guro at sinermunan kami, sinabihan niyang di dapat sayaw ang atupagin kundi ang pag-aaral sapagkat sa ikalawa na ang NAT, sa tapang ng tono ng kanyang pananalita'y walang mangahas na sumagot sa kung anong itatanong niya. Lumipas ang mahigit sa sampung minuto ay umalis naman siya at dumating naman si Sir Velarde. Kabadong-kabado siya at inisip na baka ipunagkanulo namin siya sa gurong iyon pero si Ma'am Mina ang sinambit namin.

^3s-g. Nagrepaso lang kami at habang nagsasalita si Sir ay lihim kong ginagawa ang takdang aralin sa Values. Hindi na rin ako kumain at naging abala talaga ako sa paggawa ng takdang aralin. Ang mga kamag-aral ko'y hindi maawat sa paglamon ng masasarap na pagkain samantalang dama ko na ang pagkalam ng sikmura, tiniis ko na lang iyon alang-alang sa pambayad sa naiwalang NAT reviewer, kung di lang burara'y di sana'y pakasasa din ako. Ilang sandali pa'y dumating na si Slang Girl Ma'am Templanza kasama si Sir Buenaventura. Nag-discuss lamang si Sir about Popular people in the Philippines o yung mga idolo natin at pagkatapos, nagkaraoon kami ng Groupings para sa Group presentation bukas.

^3s-h. Sa oras naman ng Math, inanunsyo ni Mandy na di papasok si Sir Harren pagkat pinagdiriwang niya ang kanyang kaarawan, may time pa akong tapusin ang takdang aralin sa Values. Ang lalaki na ng kamag-aral ko subalit daig pa ang mga Grade one kung magdagasaan lalo na si Marco na nagkakalat at sa Mismong harapan ko pa, pinagsabihan ko pero bingi-bingihan kaya nasigawan ko hanggang sa namura ko. Bastos kasi. Physics time na subalit di pa pumapasok si Sir Martin, nag-soundtrip muna ako. Maya-maya pa'y dumating na si Sir Martin at nagtsek lamang kami ng Kwaderno. Sa kagustuhang makaipon ng pera upang sumapat ang babayarin sa NAT reviewer, naglakad lamang ako pauwi at kasabay ko si Jessa sapagkat pupunta siya sa bahay ni Jobil. Panay soundtrip ang ginawa ko habang naglalakad kaya hindi man lang ako na-stress pagkauwi. Labis na ang aking gutom kaya halos makasampong manok na buo na ako. Maya-maya pa'y natulog na ako. Pagkagising at gawa na labis ang aking pagkabato, naisipan kong manood ng telebisyon. Hindi pa makatulog kinagabihan gawa ng mga pesteng lamok na nagliliparan kaya nag-soundtrip ako. Malapit ng sumapit ang hating gabi ng ako makatulog.

March 04, 2014
Tuesday
Year II-063

^3s-i. Naging maganda ang napanaginipan ko kaya ng paggising ay ikalima na pala ng umaga at yamang half day lang kami ngayon araw upang paghandaan ang darating na NAT ay nagpasyang huwag ng pumasok, ipinagpatuloy ko ang pagtulog sa malambot na kama at tirik na ang araw ng muling dumilat ang mata. Magagawa ko sanang magrepaso upang ihanda ang sarili sa darating na National Achievement Test bukas pero paano ko magagawa samantalang nawawala ang aking NAT reviewer. Napakaliit na bagay lang kung iisipin ang pagkawala niyon pero maraming problema ang hatid sa akin, una'y hindi na ako kumakain at naglalakad pa para lang makaipon ng perang ipangbabayad kung saka-sakaling babawiin na ng aming Adviser ang NAT reviewer at ikalawa'y di ako makakapagrepaso.

^3s-j. Mga ikawalo na ng umaga ako nagising, naghiwa ng Tikoy at ipiprito ko na sana subalit pinigilan ako ni Mama, sinabing may naprito na siya. Nag-agahan ako at pagkatapos ay naghugas ng mga Plato. Sa halip na magrepaso sana, pagbabasa ng English pocket book ang inatupag ko. Sa totoo lang ay di ko maintindihan ang nilalaman ng kwento at sa halip na maging madali sa akin ang umunawa'y tila sakit lang sa ulo ang dala pero nagpatuloy pa rin ako sa pagbabasa sa kagustuhang matutong magsalita ng English, masyado kasing broad and Intelligent ang English ng libro ng ate at pang matalino lang ang nakakaintindi. Naka-ilang kabanata na ako sa pagbabasa subalit naguguluhan pa rin ako. Itinigil ko lang ang pagbabasa ng tanghalian na at matapos ay nakinig muli ako ng musika, bahagyang naibsan ang sakit ng ulo ko habang masayang nakikinig ng musika pero pumalit naman ang antom na nadarama kaya nagsiyesta ako.

^3s-k. Kaagad kong ipinirito ang kaninang naudlot na tikoy at iyon ang naging Meryenda ko. Sa dami ng nalutong Tikoy ay di ko makayang maubos mag-isa kaya inaok ko si Mama subalit humindi ito dahil masama raw ang tiyan, kaming dalawa lang ng kuya ang lumantak sa malagkit na tikoy. Maya-maya'y binuksan ko ang Telebisyon at nanood ng Galema. Kawawa naman si Gina pagkat kung kailan malapit na silang ikasal ng kanyang iniirog ay saka pa binawian ng buhay dahil sa pagkakatuklaw ng ahas, galit at paninisi ang umiral sa dibdib at ibinunton kay Galema na lalong nagpa-atikabo sa eksena kaya hindi maalis ang mata sa panonood at talagang sinubaybayan ko.

^3s-l. Matapos ang Galema, Face the people ang sunod kong pinanood at kahit hindi kaaya-ayang panoorin pagkat puro away sa pagitan ng magkabilang panig, maraming aral kang mapupulot sa huli at parang gabay sa ating buhay ang palabas na iyon dahil sa pangaral ng Trio Tagapayo o Konsensiya ng bayan. Maya-maya'y sumapit na ang gabi at habang unti-unting dumidilim ang unti-unting agdami ng lamok. Hindi tuloy ako makatulog dahil sa mga pesteng lamok. Ayos lang kung palipad-lipad lang sila at huwag mangangat pero hindi at talagang dugo namin ang hapunan nila. Bukas na rin ang NAT kaya goodluck sa aming lahat at sana'y mataas ang makuha namin.

March 05, 2014
Wednesday
(Ash Wednesday)
Year II-064

^3s-m. Hindi ako nakapagrepaso pero dama ko pa rin ang pananabik at sa kasabikan, mas maaga pa sa pangkaraniwang oras kung ako'y nagising subalit pagdating sa eskwela, di pa pinapapasok ang mga estudyante kaya naupo ako sa Garden. Maya-maya'y biglang sumagi sa isipang magtungo kina Noemi at nagtungo nga ako sa kanila. Maliligo pa lamang ito pagdating ko't matiyaga ko siyang inabangan. Maliwa-liwanag na ng lumarga kami ni Noemi patungong eskwelahan. Tiningnan ko sa Master list kung saang room ako mag-eeksam at ng malaman ay gora na ako. Saktong nakita ko si Francis pagkapasok ko at magka-room mate pala kami, buti na lamang at may kakilala ako kaya hindi ako gasinong naiilang sa iba kong kasamahan. Sa totoo lang ay naiilang ako kapag puro lalaki ang kasama tapos ay di mo naman sila kilala.

^3s-n. Bukod kay Francis ay kasama ka-roommate ko rin si Perfecto, di ko naman makausap pagkat napakatahimik niya kaya si Francis ang kadaldalan ko habang di pa dumarating ang magbabantay sa amin. Kasama rin ni Francis ang dalawa niyang kamag-aral at nakipagkilala ako sa kanila. Hindi ko ibig pakitunguhan ang mga kasamahan ko pagkat maloloko at kahit sino'y lakas loob pinagtitripan, buti na lamang at nandiyan sila Francis dahil kung hindi'y kasuklam-suklam sa akin ang makasama sila, parang mga walang pinag-aralan. Ilang sandali pa'y dumating na ang gurong magbabantay sa amin at bago magsimula'y nag-sitting arrangement muna kami. Matapos ang sitting arrengment in alphabetically order, saka pa lamang nagsimula ang National Achievement test. 

^3s-o. Filipino ang unang subject na aming naging pagsusulit at ang hahaba ng mga talata bukod sa malalalim kaya kahit Tagalog ay sumakit ang ulo sa kakaintindi. Hindi ko batid kong tama ang pagpili ko at sa bawat pag-shade ay kung anong kaba ang gumuguhit sa dibdib. Naging madali lamang ang AP at Math kaya kumpiyansang mataas ang makukuha ko pero ng Physics na'y doon na ako tinamad magsagot pagkat gutom na ako. Bawal ang pagala-gala sa labas sabi ng guro kaya paisa-isa ang nagtutungo sa Canteen. Nakakain rin naman ako kahit paano subalit sa ingay ng aking kasamahan, nahirapan na ako sa pagsagot lalo na yung isang lalaking kung titingnan ang hitsura'y kala'y kayang pumatay ng sampong katao kaya nasindak ako at di magawang pagsabihan.

^3s-p. Kahit may guro'y palihim itong gumagamit ng telepono at kung ano-ano ang sinasambit, inisip ko na baka lango sa droga ang lalaking iyon. Hindi lang siya ang pinaghihinalaan ko na ganon, marami sila at ano ba itong mga kasamahan ko, tila sakit sa ulo ng lipunan at adik. Ng mapansing ako na lang ang sumasagot, inapura ko na ang pagsagot at sa wakas ay natapos rin. Alas-dos ang labasan samantalang sasapit pa lang ang Ala-una kaya di muna kami pinalabas kahit tapos na. Nagkwentuhan muna kami ni Francis kasama ang dalawa niyang kamag-aral. Ang lalaking kanina ko pa pinagtitinginan ng di maganda ay panay trip kay Francis at walang hiyang binabastos, kaibigan ko si Francis kaya ipinagtanggol ko siya. Parehas na kaming binabastos bastos niya at pang-asar talaga ang mga pahirit niya kaya pikon na pikon ako. Kahit nakaupo ang guro ay tila walang pakialam sa nangyayari at patuloy niya kaming ginagawang katuwaan, dahil sa kaming dalawa lang ang bakla kaya ganon na lamang kami paulanan ng pamimintas.

^3s-q. Ayaw ko namang umuwing kawawa kaya ipinagtanggol ko maging ang sarili at di ko akalaing sa isang salitang masasambit ko'y iyon ang magwawakas sa panghahamak niya pagkat basag ito at pahiyang-pahiya. Hindi pu-pwede sa akin ang mga taong walang ginawa kundi dumungis sa pagkatao namin pagkat makakarinig sila ng hindi magaganda. Ilang sandali pa'y tumunog na ang bell at uwian na. Naglakad lamang ako at pagdaan ng Consti ay may isang lalaking tambay na bigla na lamang ako pinagtaasan ng boses at sinabihang bawal dumaan ang bakla, sinigawan ko siya at sinabing hindi ka hari dito! Aywan ko ba kung bakit may mga taong sadyang di na mababago ang pag-uugali kahit pag-aralin mo pa, iniintindi ko na nga sila pero sila ang hirap umintindi sa amin. Kaagad akong natulog pagdating sa bahay at madilim-dilim na nagising. Hindi ko pa rin malimutan ang mga pangyayari itong araw at naiinis talaga ako.

March 06, 2014
Thursday
Year II-065

^3s-r. Katapos lamang ang matiding kalbaryo sa utak at iyon ay NAT na ginanap kahapon. Hindi naman kagandahan ang nangyari sa akin kahapon na labis kong ikinayamot dahil sa may mga taong pinuri ako ng hindi maganda pero past is past at ang mahalaga'y ngayon. Kahit batid kong wala ng gagawing masyado sa eskwela'y pumasok pa rin ako. Si Patrick at iilang kamag-aral ko pa lamang ang nasa silid at maya-maya'y Flag Ceremony na. Natapos na nga ang NAT pero di pa tapos ang Journey ng buhay estudyante dahil kakaharapin naman namin ang Practice para sa nalalapit na Graduation day. Habang inaawit ang Graduation song ay lubos ang aking saya pagkat di ko akalaing magtatapos na ako at parang nagtagumpay na rin kapag nagtapos. Matapos ang Flag Ceremony ay bumalik na kami sa silid. Pumasok si Sir Arnulfo subalit hinayaan niya lang kami sa kung anong gustong gawin.

^3s-s. Sa halip na makipagdaldalan ay nagbasa na lamang ako ng Pocket book. Maya-maya'y TLE na, nagturo pa rin si Sir Babin kahit tapos na ang exam. Matapos ang TLE ay nagtungo kaming lahat sa Covered court pagkat may orientation para sa nalalapit na Graduation. Wala man kaming isusuot na Toga sa aming pagtatapos ay di na mahalaga sa akin pagkat ang mahalaga'y makatapos ako sa pag-aaral at may tiyasang malayo ang marating sa buhay, di ko lang alam kung ayos lang sa iba na walang Toga at talagang iginiit pa nila ang Toga kaya pinapili kami, kung Toga ba o Graduation? Siyempre, Graduation. Matapos ang orientation, umawit kami ng Graduation song.

 ^3s-t. Malas nga lang pagkat pang-umaga ang aming Graduation at Alas-kwatro ng madaling araw magsisimula ang Graduation para sa pang-umaga. Nang mahubog ng maayos ang aming boses sa pag-awit, saka pa lamang kami pinayagang mag-take ng snacks.  Pagkabalik sa silid at gawa na walang magawa'y naisipan kong mag-soundtrip. Ilang saglit pa'y dumating na si Ma'am Templanza subalit saglit lamang siya at kaagad na umalis. Sa pag-alis ni Ma'am Templanza ang siyang pagpasok naman ni Sir Martin na may dalang kahon ng Tamiya Car subalit di pa iyon buo at kami mismo ang mag-a-asemble. Hindi ko alam kung paano mag-assemble ng Tamiya car kaya sila Poliquit at Villaresis lang ang kumikilos sa aming magkakagrupo, paano ba naman ako makakatulong kung sa bawat suggestion ko'y laging sinasalag ni Poliquit at ni Villaresis at sila na ang tama at ako ang mali, nanahimik na lang ako sa tabi at pinanood na lamang sila.

^3s-u. Sa tuwing ako'y magtatanong, may pagtataray ba namang ipinalit sa akin at parang di ako kakilala kung ako'y lait-laitin.  Sumapit na ang dalawang oras subalit di pa natatapos nila Poliquit ang pagbuo ng Tamiya Car, paano'y nagmamarunong kaya yan tuloy at di matapos-tapos. Itong si Villaresis, kung makapag-utos ay kala siya ang Boss ko na may paninigaw pa kaya lalo akong nabwisit sa kanya. Sa pagkabwisit ko sa dalawa'y naupo na lamang ako at nakipagkwentuhan kila Britannica. Ilang saglit pa'y uwian na at bago ako umuwi'y ipinasa ko muna kay Ma'am Fabiana ang Assignment sa Values. Kahit late na at sa bait ni Ma'am ay tinanggap niya pa rin.

^3s-v. Naglakad lamang ako pagkauwi kahit katirikan ng araw. Pagdaan sa De Gloria'y saktong nakita ko sila Itang na papauwi na rin at sumabay ako sa kanila. Ang lakas pa man din ng loob nilang magpalibre sa akin at dahil tinulungan naman ako ni Itang sa paggawa ng Project sa Math, pinagbigyan ko na sila. Sinamahan ko sila hanggang sa bahay nila Tita Jean subalit hindi na ako nagtagal pa sa kanila. Matinding pagod ang naramdaman ko pagdating sa bahay kaya matapos kumain ay diretso hilata sa Kama. Pagkagising ay nagtungo kaagad ako sa Computer Shop subalit ang bagal ng Internet sa kanila kaya lumipat ako. Sa Computer shop nila Aling Flor at doon ako umupa sa kanila.

^3s-w. Habang nagkukumpyuter ay biglang may tumawag sa pangalan ko, si Roxie pala iyon at panay tanong sa akin, sumagot ako at nagkamustahan kami. Umalis si Roxie at pagkabalik ay kasama na niya si Jeff Bryan. Ang harot ni Jeff sa akin kaya nauudlot ang gusto kong gawin, ang ingay tuloy namin. Nang mapansing dumidilim na'y nagpasya na akong mag-log-out. Napatagal pa ako sa Computer shop pagkat kinausap pa ako ni Aling Flor. Matapos kausapin ay saka pa lamang ako lumarga pauwi. Pag-uwi'y mababagsik na sermon ang sumalubong sa akin mula sa bibig ni Ina at panay sumbat. Hindi na lamang ako umimik at nagpatuloy sa paglamon ng hapunan na para kunwari'y di makapagsalita. Wala akong ganang makipagtalo sa kanya kaya tikom ang bibig. Bago matulog, nag-soundtrip muna ako.

March 07, 2014
Friday
Year II-066

^3s-x. Gawa na sobrang nasarapan sa pagtulog, Alas-singko y medya na ako nagising at batid kong mahuhuli na ako sa praktis ng Graduation kaya nagpasyang huwag ng tumuloy at matulog na lamang. Maliwa-liwanag na ng magising ako at nag-almusal. Matapos mag-almusal at dahil medyo ka-boring ang umaga ko'y naisipan kong magpatugtog ng awiting pag-ibig. Mukhang nakikiayon ang panahon sa mga sentiments kong kanta dahil hindi naging maaliwalas kundi maulan. Buti naman at umulan na upang matanggal ang alikabok, matagal-tagal na panahon na rin kasing hindi umuulan simula ng pumasok ang taong ito. Habang nakikinig ng awitin ay sinabayan ko na rin ng gawaing bahay.

^3s-y. Matapos ang gawaing bahay, pinatay ko na ang tugtog at nagbasa ng English pocket book. Ilang linggo na akong nagbabasa ng English pocket book pero parang hirap pa rin akong umintindi, palibhasa'y sadyang kalalalim at di mo kaagad makuha ang tamang kahulugan. Lahat ng mga bagong salitang aking mabasa'y tinitingnan ko sa Dictionary, kahit paano'y may mga bagong bokabolaryo akong natutuhan. Itinigil ko lang ang pagbabasa ng tanghalian na. Gutom na rin ako kaya kumain na ako. Matapos kumain ay nag-soundtrip ako hanggang sa antukin. Kinahapunan, sa di inaasahan at malas na pangyayari'y tinangay ng alaga naming pusa ang inihaw na Bangos na dapat sana'y magiging hapunan namin.

^3s-z. Takaw ng pusa at talagang mag-isa niyang nilalantakan ang buong bangus at kumukulo na ang dugo namin. Naghanda pa naman si Mama ng sawsawan at sayang. Gutom na kami at sa kagustuhang malamnam ang sikmura, piniritong itlog na lamang ang ulam. Gusto ko sanang sipain, pagbuhatan ng kamay ang pusa sa sobrang muhi ko subalit nakakaawa naman siya kaya napigilan ko ang sarili. Si Mama naman, hindi maipinta ang mukha at makikita ang yamot, sino ba namang hindi magagalit kapag may isa kang bagay na pinaghirapan, tapos ay kukunin lang ng iba.

^3t-a. Kinagabihan, buong tiyaga kong inabangan ang pagtatapos ng Got to believe, the best ending ever. Talagang tutok na tutok ang aking mata ng mag-propose si Joaquin kay Chichay at hanga ako sa pagmamahalan nila pagkat sa kabila ng mga pagsubok at makabagbag damdaming pinagdaanan, sila pa rin sa huli, nabitin lang ako sa ending pagkat hindi sila ikinasal, kung sa bagay ay may Magnolia Milk pa sa labi at tama naman yung ginawa ng director pero mas masaya kasi ang ending kung ikakasal sila. Maya-maya'y natulog na ako, hindi naman ako makatulog pagkat daming nagliliparang lamok at nakakaasiwa sa pandinig ang kanilang pag-ungol. Nakadagdag pa disturbo sa pagtulog ko ang pag-alulong ng aso, mukhang hindi ako makakatulog. No choice ako kundi tiisin sila at huwag na lang intidihin, ano pang silbing patayin ang lamok kung di naman mauubos at patuloy pa rin sa pagsipsip ng dugo, ano pang silbi kung patahimikin ang aso kung maya-maya'y aalulong muli.

March 08, 2014
Saturday
Year II-067

^3t-b. Masarap pa sana ang aking pagtulog subalit kailangan ko ng gumising at bumangon. Pagkatingin sa malaking orasan ay sumapit na pala ang ikawalo ng umaga. Matapos kumain ng agahan ay naglinis ako sa loob ng bahay at ng masiguradong wala ng kalat, saglit akong naupo kaso kabato kapag palaging kukuya-kuyakoy ang paa kaya naisipan kong magtungo kina Regine (Miano). Abala sa paglalaba si Regine ng datnan at sa dalawang buwang hindi ko pagbisita sa kanila'y pabaon ko ang maraming kwento. Nagkwento rin naman si Regine kahit abala sa paglalaba kaya lalo pang tumagal at sumarap ang aming usapan. Si Aling Gina naman ay sinabing balang araw ay aasenso raw ang buhay ko at kapag nangyari iyon, huwag ko raw sila kalimutan, sana nga'y dumating iyon sa buhay ko pagkat matagal ko na iyon minimithi at lahat tayo'y mithiing gumanda o tamaas ang antas ng pamumuhay.

^3t-c. Makalipas ang ilang saglit ay biglang dumating si Gelyn, laki na ng pinagbago ni Gelyn pagkat dalaga na siya. Nagpapasama kay Shiela patungong Lingap subalit hindi ito pumayag pagkat may pupuntahan raw ito, gusto kong magamit ng husto ang mahabang biyas kaya nagpresintang samahan si Gelyn. Bukod kay Gelyn ay may kasama rin kami na di hamak na mas bata sa amin at kung naging miyembro ako sa Lingap ay malamang palagi akong nabibiyayahaan ng aming pangangailangan tulad ng damit, pagkain atSchool supply at makakatanggap rin ng Aguinaldo tuwing Pasko. Sampung taong gulang pa lang ako ng itayo ang Center na iyon at siyam na taong gulang pababa lang ang tinatanggap nila kapag magpapalista ka para saMembership kaya hindi na ako napabilang. Pagkapasok namin ay puro maliliit na bata ang makikita ko at may mangila-ngilan ding kasing gulang ko, medyo kailang lang pagkat ako lang marahil ang matanda pero ayos lang pagkat nag-enjoy ako sa pamamasyal.

^3t-d. Itong si Gelyn, hala't hirap sa paggawa ng Letter kahit Tagalog kaya inabot na kami ng Tanghali sa Lingap. Pagkauwi at dala ng gutom ay di ko nahindian pang kumain, si Mama naman ay muli akong dinakdakan, di ko na lang siya pinansin upang iwas away. Matapos mananghalian, naglaba ako. Mga ikalawa na ng hapon ako natapos sa paglalaba at malas lang pagkat di maaliwalas ang panahon at nagbabadya pa ang ulan, mukhang di kaagad makakatuyo. Medyo bagsak na ang mata kaya saglit akong natulog. Pagkagising, sa bahay naman nila Cathy ko naisipang dumalaw.

^3t-e. Sa tuwing makikita ako ni Jaka'y di mapigilan ang sarili sa pagharot pero gusto ko siya pagkat napakabibo, si Ate Ging naman, kanina pa abala sa pagte-text at natatawa siya kapag ako'y nagkukwento, di ko alam kung anong mali sa bibig ko. Nagkwentuhan kami ni Cathy tungkol sa kanya-kanyang karanasan, maya-maya'y nauwi ang usapan tungkol sa pelikulang napanood, naparami ang kwento ko kaya di naming namalayang gabi na. May praktis ng banda si Cathy tuwing Sabado ng gabi sa kanilang Church kaya Sumabay na ako sa kanya. Alas-otso na pala ng ako'y umuwi at nanood ng telebisyon habang sarap sa paglamon ng ulam. Bago matulog ay nakinig muli ako ng musika sa pamamagitan ng telepono.

March 09, 2014
Sunday
Year II-068

^3t-f. Sa sarap at naenganyo na ring makinig ng awiting pag-ibig, mga bandang Ala-una na pala ng madaling araw at kailangan ko ng tumulog. Hindi naman ako makatulog pagkat daming lamok na palipad-lipad. Nakatulog naman ako kinalaunan at mga ikapito na ng umaga ako nagising. Mukhang kakaiba ang nararamdaman ko ngayon, di pangkaraniwan at may ibig ipahiwatig, dala ba ito ng sinabi sa ni Aling Gina na bumuhay sa natutulog kong loob o baka naman malapit ko na talagang maabot ang minimithi, ang Makapagtapos. Ang tulin ng takbo ng panahon at parang kailan lang nung ako'y nasa mababang antas tapos heto na ako nagyon at malapit ng magtapos. Hiling ko'y maging matagumpay ako sa lahat ng pagsubok na aking tatahakin. Nagkape lamang ako, wala kasing nakahandang pagkain sa mesa pero ayos lang, atlis nalamnan kahit paano ang kumakalam na sikmura.

^3t-g. Matapos humigop ng kape, ano pa nga ba ang aking gawain tuwing umaga kundi ang magwalis at magpunas sa sariling bahay. Matapos ang gawaing bahay, nag-access ako ng Internet sa pamamagitan ng Tablet. Kahit paano'y di ko nagawang mayamot pagkat naging mabilis ang pagkonekta sa Internet. Ng ma-lowbatt, siyempre'y isinaksak ko. Wala nanaman akong maisipang gawin kaya naisian ko muling magtungo sa bahay ng kaibigan ko subalit matinding init ng araw ang pumigil sa akin at baka makakuha pa ng sakit, nagbasa na lang ako ng English pocket book at kada may salitang bago sa aking paningin, nililista ko at inaalam ang kahulugan gamit ang Diksyonaryo. Kahit paano'y natututo rin ako at nawa'y magtuloy-tuloy pa.

^3t-h. Kinahapunan, binalak kong magkumpyuter sa labas. Kina Ate Flor sana ako magkukumpyuter subalit walang raw ibang unit na pwede sa akin at mukhang di niya ko pinapansin, bakit kaya? Hindi ko Alam kung bakit ganon na lamang siya makitungo sa akin, parang may sama ng loob na di ko lubos malaman kung ano ang dahilan samantalang sa pagkakaalam ko'y wala naman akong ginawa sa kanya, marahil ay may pinagdadaraanan lang. Kina Giselle na lang ako nagkumpyuter na di hamak na katapat lang nila. Bwisit ang nadama ko sa batang iyon, grabe at puro kabastusan ang lumalabas sa bibig, kahit di direkta sa akin ang pinapatama basta't mababanggit niya ang pangalan ng kaasaran niya na mismong kapangalan ko pa, umiinit ang loob ko at gusto kong patulan. Hindi ko na nasikmuraan pa ang di magagandang katagang naririnig mula sa bibig ng bata at nag-log out na ako.

^3t-i. Marahil ay hindi natuturuan ng magandang asal. Ang kaninang bwisit na bwisit ay biglang napawi ng magkamustahan kami ni Giselle hanggang sa may bagay na napag-usapan na labis naming ikinatawa. Lalo pang sumaya ang kwentuhan ng dumating at sumali si Roxie, yung panloloko niyang pahirit sa akin hindi kakainsulto at natatawa pa nga ako. Napatagal tuloy ako dahil sarap at masaya silang kausap, parang na-miss namin ang isa't isa at medyo matagal na ring di nagkikita simula ng Gramadweyt kami sa elementarya at matapos nun ay di pa kami nagkikita. Dumaan pa ako kila Tita Jean, may takdang-aralin na hirap gawin ni Amihan at tinulungan ko siya. Si Tita Jean naman, di maawat ang sarili sa paglalaro ng Zuma Blitz sa laptop at may konting tawanan kapag matatalo siya, paano'y natataranta. Kaagad rin akong umuwi pagkat madilim na. Halos mapunit na ang bibig ko sa kakatawa ng manood muli ng Wow mali pa rin at Gandang Gabi Vice, ang gagaling nilang mang-trip at magpakwela. Pakiramda'y ko'y ang saya-saya ko at nakalimutan ang lahat ng hindi magagandang naging karanasan ko. Sana'y laging masaya ang maramdaman ko kahit sukdulan na ang problema.

March 10, 2014
Monday
Year II-069

^3t-j. Three weeks to go before the most unforgetable moments that ever since in my whole life and that is Graduation day, kahit walang togang isusuot at walang sumbrerong ihahagis, masaya pa rin ako pagkat malapit na akong magtapos. Mga ikalima na ng umaga ako nagsing at nagtungo pa rin sa eskwela pagkat may praktis kami para sa Graduation. Pagdating sa eskwela, marami ng mag-aaral ang matiyagang nakapila sa School Quadrangle sa kabila ng pag-ambon, buti na lamang at may baon akong payong kaya di nabasa, sa bait kong ito'y pinayungan ko rin ang ilan kong kaklase. Bwisit lang ako pagkat ang iingay nila. Ang mga Class President naman, hindi na magkandaugaga sa pagsasaway at pag-aasikaso ng Attendance.

^3t-k. Ilang saglit pa'y nakapila kaming lumipat sa Covered court. Practice pa lang iyon ng Graduation pero pakiramdam ko'y parang Graduation day na sapagkat may Flag ceremony at isa-isa namin inawit ang Graduation song with heart and respect. Talagang dibdibang pag-eensayo na ang ginawa namin. Pagkaupo'y doon ko naramdaman ang hirap ng mag-aaral sa Public school tuwing Practice ng Graduation pagkat wala kaming inuupuang silya at sa madumi't mabuhanging sahig lamang. Bukod pa dun ay halos di ako makagalaw pagkat masyado kaming dikit-dikit at nagsisiksikan sa limitadong espasyong aming sinasakop. Ganun man ang karanasan ko at kondisyon, determinado pa ring makapagtapos at di ako aayaw. Inensayo na rin namin ang tamang pagkuha ng Diploma kasama ang pag-shake hands sa stage. Sa dami ba naman ng mag-aaral na isa-isang tinatawag at aakyat sa stage, naku at inabot kami ng tatlong oras na nagtitiis sa pagsisiksikan, nakadagdag pa ang init ng panahon.

^3t-l. Maya-maya'y nakaramdam na akong ihing-ihi kaya pansamantala akong umalis. Naiinis lang ako kay Melarion pagkat hinarangan niya pa ako at anumang paalam ko'y talagang nagmamatigas siya at ayaw akong padaanin samantalang babagsak na ang katas ko. Pasalamat ako at pinagtanggol ako ng CAT na babae at pinayagan. Habang naglalakad ay saktong nakita ko si Jacqueline, sinamahan niya ako at nag-usap kami pero saglit lamang ang aming pagkikita pagkat baka mahuli na sa pila. Sa wakas at seksyon na namin ang aakyat sa stage, anung kaba at saya ang nadarama sa dibdib. Ng makaakyat na kaming lahat sa stage, saka lamang kami nag-recess, hindi ko na muli nakita si Jacqueline kahit saan ko man hanapin. Makalipas ang tatlumpung minuto ay bumalik kami saCovered Court at umawit ng Graduation song.

^3t-m. Lahat ng hindi nakasuot ng White t-shirt at uniporme, pinaakyat sa Stage at sinita maging ang mga may kulay ang buhok. Buti na lamang at di ako nakaakyat sa stage sabay sisitahin at pahihiyain, masunuring bata kasi ako kahit minsa'y sumasagot sa magulang. Pinoproblema ko lang pagkat mahaba ang buhok ko at baka mauukaan na bukas, pinagsabihan ang lahat ng nasa stage na di papayagang makamartsa kapag may kulay ang buhok, as usual ay bawal talaga iyon at kailangan presintableng tingnan. Mga dakong Alas-onse na ng matapos ang practice, di muna ako kaagad umuwi pagkat nagsauli pa ako ng libro kay Mandy. Pagdating sa bahay at gawa na inaantok na, kaagad akong natulog. Hindi naman ako makatulog pagkat saksakan sa init ang panahon maging sa gabi, idagdag pa ang mga lamok na walang habas kung sumipsipsip ng dugo.

March 11, 2014
Tuesday
Year II-070

^3t-n. Alas-kwatro pa lamang ng umaga ng ako'y magising at sa aking paggising ay panibagong araw na magbibigay ng maraming karanasan muli ang kakaharapin ko at sa bawat karanasan, maginhawa man o pagdurusa'y sana'y laging matatag ang kalooban. Pagdating sa eskwela'y di pa pinapapasok ang mga estudyante, nag-abang pa ako saglit. Maya-maya'y sa wakas at pinapasok na rin kami. Pumila sa Quadrangle at ilang saglit makalipas ay nagtungo na kami sa Covered court upang isagawa ang dibdibang pag-eensayo. Habang umaakyat sa stage ay isa-isang inukaan ni Sir Garren ang mga lalaking may kahabaan ang buhok at ang ilan sa kanila'y may buntot pa sa likuran, kaba na ang namutawi sa dibdib pagkat baka maukan rin ako. Walang ligtas ngayon ang mga Emo Boys sa matalas na gunting, sa bawat pangyayaring di kanais-nais at katawa-tawa'y di maiwasang maghiyawan.

^3t-o. Lahat ng naukan ay hiyang-hiyang ipakita ang mukha at ang iba'y napapangiti na lang. Bukod sa mahaba ang buhok ko'y labas din ang buhok sa ilong at baka iyon ay di makalusot sa matalim na gunting pero ang pangamba sa dibdib ay biglang napawi ng nilagpasan ako ni Sir sa pang-uuka, may ilan kamag-aral akong nasampulan ng pang-uuka at karamihan ay inukaan sa likuran o yung naghuhugis buntot ng Pagi sa likod, wala rin ligtas ang pa-hair style. Pangit tuloy sa paningin kapag nauukaan ka. Kailangan daw sa Graduation ang gupit sa lalaki'y two by three, di nagmukha naman kaming Army at naranasan ko ng maging ganon ang gupit ko, di ko gusto at parang Ex convict ang dating pero 'nung magagawa't iyon ang patakaran.

^3t-p. Buti pa ang mga Babae, pagtatali ng buhok lamang ang kailangan samantalang daming bawal sa lalaki. Mga ikasiyam ng pansamatalang itigil ang ensayo at pang-uuka. Medyo kumakalam na rin ang sikmurang tigang sa masarap na pagkain at kumain na nga ako kahit mag-isang nagtugo sa Canteen, ayos lang kung mag-isa ka atlis walang mangungutang sayo at mabuti rin ang mag-isa ka para kapag dumating ang panahon na nawala ang mahal mo sa buhay, handa ka at kayang-kayang mong kaharapin ang lahat ng di nangangailangan ng tulong ng iba. Hindi naman siguro mangyayari sa buhay ko iyon dahil alam ko na maraming nagmamahal sa akin kahit di ko minsan dama.

^3t-q. Matapos ang Recess time ay bumalik kami sa Covered court at by section inawit ang Graduation song with action. Kakapanghilakbot lang sa loob pagkat sa stage kami aawit habang kumukumpas ang kamay, di ko pa naman kabisado ang Hand Action kaya umaasa ako lagi sa mga estudyanteng nakaharap sa amin at sa kaunting pagkakamali'y asahan na ang Tsismisan, madalas gawin at ugali ng mga Pinoy. Matapos ang Praktis ng Graduation, inanunsyo sa amin ng mga gurong namamahala na sa Hapon na ang Schedule ng aming Practice. Malapit na rin ang Culminating Activity o JS prom kaya nagkaroon ng rehearsal ng Cha-cha at Swing. Laking nganga ng bibig pagkat ang gagaling umindak at gumiling ang mga kamag-aral ko, sayang at di ako kasali, di ko tuloy maipapakita kung anong gilas ko, kung sa bagay ay parehas kaliwa ang paa ko at isa pa'y wala na akong balak sumali sa Culminating activity, magugutom ka lang pagkat walang catering.

^3t-r. Naglakad lamang ako pagkauwi at dumaan pa kina Jacqueline, may practice rin ng Graduation sina Jacqueline kaya di tumagal ang aming pag-uusap. Sa layo ng nilakad, halos hinihingal na ako. At kahit mag-isang naglalakad, di ko inasahang may makakasama ako pagkat naglalakad rin sila. Dami kong tawa sa mga kwento nila, lahat ng bagay ginagawang biro. Pagdating sa bahay, di ko man lang naibigan ang ulam na nakahain sa mesa kaya nagluto pa. Matapos kumain ay nag-siyesta ako. Kinagabihan at dahil di naman ako maagang magigising bukas, nagbasa muna ako ng English pocket-book pampatulog, di ako makatulog talaga at sumasakit pa ang ulo sa kakabasa at kakaintindi.

March 12, 2014
Wednesday
Year II-071

^3t-s. Hindi ako maagang magigising sapagkat sa hapon pa gaganapin ang aming Practice sa Graduation. Mga ikapito na ng umaga ako nagising at humigop lamang ng mainit na kape. Maya-maya'y tambak ang hugasin sa lababo at iyon ang pinag-ukulan ko ng panahon upang masiyahan naman sa akin si Ina maging si Ateng. Matapos maghugas ay biglang sumagi sa aking isipan ang magkumpyuter at sinunod ko ito. Nagtungo pa ako sa bahay nila Regine (Miano) matapos magkumpyuter subalit ipinabatid sa akin ni Aling Gina na nagtungo sila sa Taas. Hindi na ako nanatili pa't kila Cathy ko naisipang sunod puntahan subalit nasa eskwela ito sabi ni Ate Ging, ano ba'to at kung kailan kailangan ko ng makakausap, saka naman sila wala.

^3t-t. Hindi muna ako umuwi at si Ate Ging ang dinaldal ko, open naman siya sa kung anong kwinekwento ko sa kanya. Abala sa pag-Facebook si Ate Ging at ikwinento niya sa akin ang tungkol sa mga Foreigner na kanyang nakaka-chat. Gusto ko pa sanang manatili pa kila Ate Ging pagkat sarap niyang ka-kwentuhan pero ayaw ko namang mahuli sa practice at baka ipatanggal ako kaya kinailangan ko ng magpaalam. Alas-dyis pa lamang pala pagdating sa bahay at ako'y nananghalian na. Mismong tanghaling tapat na katirikan ng bukangliwayway ako umalis. Pagkamaharot nila Jessa at Jobil ang bumulaga sa aking pagdating sa eskwela na ikinapikon ko, malapit-lapit na kaming maghiwalay kaya nakipagharutan na ako kahit di ko gusto. Iyon ang mami-miss ko sa kanila kapag grumadweyt na kami, ang pagiging maharot at utangera.

^3t-u. Mga Ala-una na nagsimula ang ensayo ng Graduation at habang isa-isang tintawag ang pangalan upang kunin ang nagkukunwaring diploma'y nagbasa ako ng Diksyonaryo, gusto ko kasing matutong magsalita ng wikang English at iyon ang naging Fast time ko. Ng kami na ang nakasalang, kaba muli ang namayani sa dibdib kaya ng pag-bow ay nagkamali ako at pinaulit kami, ang babaw ng kanilang kaligayahan at si tawa naman sila. Malas ko lang pagkat bago ako umakyat sa stage ay naiwan ko ang sakbit na Pocket bag sa may Motor. Kaagad ko naman kinuha pagdating ng Break time at pasalamat ako pagkat walang ni isang kamay ang nangahas na umitin ang Bag ko. Grabe at saksakan sa kaharutan sila Jessa’t Jobil, malapit na kaming maghiwalay kaya sinulit ko ng makisama sa kanila. Maski kinakain ko’y di nila pinaglagpas sa pangti-trip.

^3t-v. Maya-maya’y balik muli sa ensayo at ang daming estudyanteng pasaway ang nasita ni Sir Garren. Malapit ng dumilim ng lubusang matapos ang aming ensayo at dahil bukas na ang Culminating Activity, lahat ng section Apacible ay nagtipon-tipon sa may hagdanan at pinag-usapan kung sino sa amin ang magpresintang magdadala ng pagkain pagkat walang Catering. Naging napakagulo ng kanilang pag-uusap at nagkanya-kanya pa sila ng opinyon. Bwisit ako kila Cynt sapagkat binabara nila si Mandy habang nagtatalumpati ito, sinaway ko sila’t dahil di makuha sa saway ay di na ko nagdalawang isip pa’t sinigawan ko sila subalit ako pa ang napasama’t pinapaalis ako ng President.

^3t-w. Siya na nga ang pinagtanggol ko, tinarayan pa ko at napakawalang utang na loob niya. Napahiya ako sa marami kong kamag-aral sa ginawa ng presidente’t kala kung sinong makaasta. Wala ring napuntahan ang kaninang masinsinang pag-uusap at magkanya-kanya na lang raw kami. Todo pag-uudyok si Noemi na dumalo ako sa Culminating Activity at siya na ang bahala sa isusuot ko kaya pumayag ako. Kahit hindi ako siguradong makakasali sa program, sumama ako kila Ashley sa Practice ng Cha-cha at Swing subalit biglang nagbago ang isip ko ng nasa Consti na kami at pasimple akong pumuslit palayo sa kanila. Dadalo ako sa Culminating activity bukas subalit hindi ako sasayaw at baka ako pa ang dahilan ng pagbagsak ng kanilang Production number. Sa sobrang sabik ko, hindi ako makatulog at minsan lang ito mangyari sa buhay estudyante kaya sunggaban na ang pagkakataon.

March 13, 2014
Thursday
Year II-072

^3t-x. Kahapon pagkagaling mula sa ensayo ng Graduation ay gayak na gayak akong sumali sa Culminating Activity subalit sa aking paggising ay tila nagbago at naisip ko na baka hitsapwera lang ako kapag dumalo. Dama ko pa rin ang pagkamuhi sa aking kamag-aral lalo na yung president na lakas loob akong pinahiya, akala kung sino mapagmataas, di pa nga nakakapagtapos. Medyo sinisipon din ako ng umagang iyon at sumasama rin ang pakiramdam kaya nagpasya na akong huwag ng sumali. Naghugas pa rin ako ng plato at nagwalis sa kabila na masama ang kalagayan at matapos ay nahiga ako saglit. Hindi mahalaga sa isang katulad ko ang dumalo sa ganyang ka-formal na okasyon kung hindi ka pa naman asensado, ang mahalaga'y makakapagtapos ako. Sayang lamang sapagkat hindi ko mararanasan ang pinakamasayang buhay estudyante at may suot na mumurahin lang naman pagkat nagtitipid ang eskwelahan subalit ayos lang, marami pang happy moments ang darating sa buhay ko na mas masaya pa diyan.

^3t-y. Upang hindi mabato sa kakaupo'y naisipan ko na lamang magbasa, hindi kainitan ang panahon at nagbabadya pa ngang umulan kaya lalo pa akong sinipag sa pagbabasa. Kinatanghalian, oras na upang malamnan ang kumakalam na sikmura, pagkatapos lumantak ng pagkaing kasing sarap ng handaan ng mayayaman, nanood ako ng telebisyon. Atlis kapag dito ka lang sa bahay, mabubusog ka pa samantalang masaya nga ang Culminating activity, pipi naman ang sikmura sa kagutuman pagkat walang catering, may pagkain sana kami subalit ang problema'y di sila nagkasundo.

^3t-z. Kahit na sabihin kong okey lang pero di ko maiwasang malumbay kaya idinaan ko na lamang sa pananonood ng Comedy shows, kitang kita na ang madilaw kong ngipin sa tindi ng aking halakhak ng panoorin ang Baliwan Cinema at pakiramdam ko'y ako na ang pinakamasayang nilalang kahit mababaw, labis akong naindak sa panonood ng telebisyon at pagkatapos ay nag-siyesta. Kinahapunan, lalo pang sumidhi ang lagay ko kaya nasira ang plano kong lumabas ng bahay. Naglaro na lamang ako sa Tablet ng Flappy bird at pagsapit ng dilim ay panonood ng telebisyon ang sunod kong inatupag. Kamusta na kaya ang mga kamag-aral kong nagliliwaliw sa saliw ng sayaw? Gutom na ba sila? Bago tuluyang matulog ay naglaro muna ako ng Tablet. Mga ikalabing isa na ng dalawin ng antok at ako’y natulog.

March 14, 2014
Friday
Year II-073

^3u-a. Wala pa ring pagbabago sa pakiramdam kong napakasama at mukhang sumisidhi pa marahil. Mga ikawalo na ng umaga ako nagising at kaagad akong uminom ng Kalamansi ng sa gayo'y umalsa ang sipon. Walang kabuhay buhay at kakulay kulay ang umaga ko kaya naisipan kong magpatugtog ng RNB songs, kahit masama ang pakiramdam ay sumigla naman ako at para akong nasa masayang bar. Maya-maya'y nag-usap kami ni Mama tungkol sa eskwelahang aking lilipatan, kahit anong sambitin ko'y mukhang di lubusang payag si mama na kunin ko ang Edukasyon sapagkat garapal lamang daw ang pasuweldo na labis kong ikinaapekto kaya sa isip-isip ko'y mukhang magbabago nanaman ang kursong kukunin ko. Makalipas ang ilang saglit ay biglang sumagi sa isipan ko na Psychology na lamang ang kuhain kong kurso sapagkat sa buong buhay ko'y napapansin kong tila may iba sa mga kapwa ko sa tuwing kausap ko sila, yung tipong kaunting kibot mo'y natatakot ka sa kung anong magiging reaksyon nila, pakiramdam ko ay maiinis sila sa akin kahit di ipakita.

^3u-b. Sa karamihan ng kausap ko'y parang teyngang kawali na ako yung si dada ng dada pero wala man lang imik, bagay na iniintindi niya ba ang sinasabi ko o lipad ang pag-iisip. Gusto kong alamin ang nilalaman ng kanilang isipan at saloobin kaya Psychology na lang ang kukunin ko. Isa pa'y gusto kong tulungan ang Kuya kong may kapansanan sa pag-iisip, gusto kong alamin kung bakit iba ang ikinikilos niya sa ikinikilos namin at gusto ko siyang intindihin. Hindi ko muna kaagad sinabi kay ina na ganong kurso ang kukunin ko sapagkat natatakot ako sa magiging reaksyon niya at di pa ako totally sure. Sa panahon kasi ngayon ay hirap ng ispelengin ang pag-uugali, kinikilos at reaksyon ng nakapaligid sayo. Hindi rin natin alam kung sinong tao ang dapat pagkatiwalaan.

^3u-c. Kinahapunan ng Alas-dos ay nagkaroon ng maikling dasalan sa aming bahay na siyang kaugalian ng mga Katoliko tuwing sasapit ang Kwaresma. Habang isinasagawa ang dasalan ay mataimtim kaming nanalangin habang matibay ang aming pagpikit, may kung anong ispirito ang nadama ko habang nakapikit kaya nanghilakbot ako at parang ang tahimik na walang sinuman ang gugulo sa iyo. Matapos ang dasalan, gaan sa pakiramdam ang namutawi sa buo kong pagkatao at parang relax lang ang isipan kahit may problemang dadaan. Iba talaga kapag dama mo ang kapangyarihan ng panginoon, para kang nasa langit at magiging maginhawa ang isipan at pakiramdam mo. Hindi nanaman ako makalabas ng bahay pagkat umalis ang Mudra at Kuya kaya paglalaro ng Tablet ang inatupag ko. Paglagom ng kadiliman ay saka pa lamang umuwi sila Mama at naghapunan. Mga ikasampo na ng gabi ako natulog.

March 15, 2014
Saturday
Year II-074

^3u-d. Nawala na ang aking sipon subalit pumalit naman ang pananakit ng lalamunan na tila nagbabadya muli ang panibagong sama ng pakiramdam na huwag naman sanang maganap pagkat magtatapos na ako. Kahit medyo masama pa rin ang timpla'y nagawa ko pa rin maglaba't magbanlaw. Mukhang hindi marahil ako makakapagtuyo ng sinampay gawa na nagtatago si haring araw. Sumilip naman ang haring araw kinalaunan subalit panandalian lamang. Matapos magsampay ay saglit akong naupo at maya-maya'y nagsulat. Pagsapit ng tanghali'y oras muli ng tanghalian, tamang-tama sa kumakalam na sikmura kaya mabilis pa sa Alas-kwatro ang pagsugod ko sa hapag-kainan, masarap sana ang pagkaing nilalantak sa bibig subalit hirap ako sa paglunok gawa na masakit ang lalamunan. Upang hindi na lumala, idinaan na lamang sa pagpapahinga.

^3u-e. Mahaba na rin ang buhok ko at sa takot na maukaan ay dali-dali akong nagtungo sa Barber shop. Mukhang umaasenso na si Mang Usman pagkat lumaki na ang kanyang Barber shop at gumanda pa, may katulong rin siya sa panggugupit at may tagakulay rin ng buhok, para tuloy beauty parlor na angshop niya at kinabog pa ang beauty parlor ni Madam Lorie. Napatagal pa ako sa kanila pagkat sarap katsikahan ni Mang Usman, open siya kahit anong ikwento ko at di siya nauubusan ng bala. Maski sakit ng lalamunang kanina ko pa nadarama'y nawaglit sa sarap at saya ng aming pag-uusap. Maya-maya’y nagpaalam na ako sa kanya, ayaw ko pang umuwi kaya naisipan ko munang magkumpyuter. Panay ang aking ubo't singa kaya bago ako umuwi'y bumili ako ng gamot. Nagtungo pa ako sa bahay nila Cathy subalit wala sila kaya tuluyan na akong umuwi.

^3u-f. Pagkauwi’y Women's Volleyball tournament pala na ginaganap sa MOA Arena sa pagitan ng Ateneo de Manila at Dela Salle. Sa unang set ay naging dikit ang laban at kampante akong Dela Salle ang makakapuntos pero hindi naman pala at lumamang ng husto ang Ateneo. Ang gagaling tumira ng mga manlalaro at iisipin mong hindi kakayanin ang ginagawa nila pero madalas ay out. Sa huli'y Ateneo de Manila ang nanalo't kawawa naman ang Dela Salle, kung sa bagay ay sila naman ang nanalo sa kakatapos lang na Men's basketball tournament and give chance to others naman. Patuloy akong sinisipon kaya nanatili lang ako sa bahay at upang hindi mabagot, nagbasa na lamang ako ng world atlas. Sa sama ng pakiramdam, maaga akong natulog.

March 16, 2014
Sunday
Year II-075

^3u-g. Matinding sipon na nanlalagkit ang gumising sa akin, Alas-sais pa lamang at sa antok ay umidlip muna pansamantala. Makalipas ang dalawang oras ng ako'y dumilat at matinding sinag ng araw ang sumalubong sa matang kakadilat pa lamang, hinuhudyat ng pagsisimula ng gawaing kay ganda at huwag sanang maging Ningas-kugon. Lapit na ng aming Graduation day at ilang araw na lamang ang nalalabi'y lilisanin ko na ang Batasan hills National High School. Habang nakatingin at nagbibilad sa sinag ng araw ay humihiling ako na maging maganda ang darating na kinabukasan ko't makakamit lamang kung magsusumikap. Inaamin ko na pinahihintulutan ko ang katamaran at iniisip kung saang bagay ako komportable kaya lahat ng naisip kong plano'y hindi kaagad natatapos at nauudlot.

^3u-h. Hindi ako naging matiising tao kaya naging ganito ang kinahinatnan ko, parang walang kabuhay buhay pero hangga't may buhay, may pag-asa kaya hangga't ako'y nabubuhay ay gagawin ko ang lahat ng bagay na sa tingin ko'y ikagaganda ng kinabukasan ko. Siyempre’y kapag nasa rurok ka na ng tagumpay, huwag kalimutang tumingin sa pinanggalingan dahil walang pagpapalang matatamo ang taong nalulunod sa karangyaang ayaw ipamahagi sa nakakababa sa kanya. Batid kong kapag ako'y nakapagtapos ng High school, hindi ibig sabihin na tapos na ang hamon sa buhay, nagsisimula pa nga at lahat ng iyan ay kakayanin basta't nandiyan ang Panginoon. Matapos magmuni-muni sa sinag ng araw ay saka pa lamang humigop ng mainit na kape. Daming hugasin sa lababo kaya naghugas ako. Magwawalis sana ako subalit hindi ako pinayagan ni Mama dahil sa kalagayan ko. Ayaw ko ng walang ginagawa kaya nilibang ko ang sarili sa paglalaro ng Tablet.

^3u-i. Maya-maya’y pagsusulat naman ang sunod kong inatupag. Naging mainit ang lagay ng panahon dahilan kung bakit labis ang pagdanak ng aking manamis-namis na pawis. Hindi pa ako nakakapag-agahan kaya diretso lamon ako ng sabihin ni Mama, kakain na. Matapos kumain, ako'y pansamantalang nag-siyesta subalit gawa ng matinding init na nararanasan kaya di kasarapan ang aking pagtulog. May balak sanang maglakwatsa ngayong papalapit na ang bakasyon subalit sa takot na baka sipunin at mauwi sa pagkakasakit ay nanatili na lamang ako sa bahay. Labis akong nababagot kaya naisipan kong mag-access ng Internet gamit ang mumurahing Tablet. Labis akong nawili sa pananonood ng comedy show sa Youtube at kahit paano'y naging masaya ang buong araw ko kahit nakakulong lamang sa bahay. Sa pagkahumaling ay iyon na ang naging gawain ko hanggang sa sumapit ang gabi.

^3u-j. Kawawa na ang Tablet sa kakagamit habang nagkakarga ng baterya kaya ng oras muli ng kainan ay saka pa lamang ako kumain. Sarap talaga ng buhay ko, upo, kain, tulog at pagkatapos ay maadik sa paglalaro ng Tablet, may oras rin na gusto kong magsulat at iyan ang kadalasang gawain ko kapag walang magawa. Habang masarap kaming kumakain ng hapunang pinaghirapang iluto ni inay ay biglang sumagi sa aming pandinig ang audio voice, marahil ay may Barangay meeting bukas subalit nagkakamali sapagkat inanunsyo ng isa sa kasapi ng barangay ang ordinansang ipapatupad sa aming baryo. Natutuwa kami sapagkat may curfew na mula Alas-dyis hanggang Alas-kwatro kaya hindi na makakapaghasik ng kaingayan ang mga kabataang tambay at isa pa'y madidisiplina rin sila pagkat bawal bumili ng alak at sigarilyo ang wala pa sa hustong edad. Naging mapayapa ang gabi simula ng ipatupad ang ordinansa. Ako nama'y sarap sa panonood ng telebisyon at muli ko nanamang nailabas ang ngiping kay dilaw pero pantay ng manood ng Wow mali pa rin at Gandang Gabi Vice, lumaki't sumakit ang tiyan ko sa kakatawa. Maaga pa akong magigising bukas kaya kaagad ng natulog.

March 17, 2014
Monday
Year II-076

^3u-k. Ngayong araw muli ang aming practice para sa Graduation subalit tinanghali mulo ng gising. Mga ikasiyam na ako nagtungo sa eskwelahan. Nadatnan kong unti-unting lumalabas ang mga ka-batch mate ko galing Covered court at hinintay ko pang lumabas ang aking kamag-aral. Recess time na pala namin at kahit may dalang kwarta'y sa kagustuhang makapag-ipon ay tiniis ko ang gutom. Maya-maya’y nagtungo na kami sa Covered court upang ipagpatuloy ang praktis. Sa dami naming mag-aaral na magsisipagtapos ay talagang naging mahirap sa amin ang kaharapin ang sitwasyon pagkat bukod sa siksikan ay mainit din ang panahon. Bago kami magpaalam at umuwi'y umawit muna ng "Tagumpay Nating Lahat" with action by section.  Kaba't takot sa dibdib ang nadama ko sapagkat hindi ko pa gasinong kabisado ang tamang pagkompas ng kamay, upang hindi pagtawanan ay lumingon na lamang ako sa harapan at ginaya sila. Naging matiwasay at maayos naman ang aming ensayo.

^3u-l. Nanatili pa rin ang bwisit at muhi ko sa ilan kong kumag na kamag-aral dahil sa ginawa nila nung isang Linggo na labis kong kinimkim kaya diretso uwi na ako sa halip na manatili pa sa silid na wala namang mahalagang gagawin. Naglakad lamang ako kahit mainit ang panahon. Hindi pa ako kumakain kaya matinding pagod at gutom ang inabot ko pagdating ng bahay subalit hindi ko naibigan ang nakahandang ulam kaya nagdilihensya pa ako. Nang wala mabili'y naisipan ko pang lumayo subalit wala talagang mahanap kaya umuwi na ako. Nagluto na lamang ako't pagkatapos ay saka pa lamang kumain at sarap na sarap. Antok na antok na ako kaya nagsiyesta muna. Malapit ng sumapit ang Alas-sais ng ako'y magising at nadatnang walang tao sa bahay, muli nanaman pa lang gumala sila Mama at kainis pagkat wala pang sinaing.

^3u-m. Maski ate ko na kagagaling lamang sa tulugan na mayroong panggabing trabaho’y labis na nayamot pagkat wala siyang nadatnang kanin, buti na lamang at may luto ng ulam pero di na makakain ang ate pagkat mahuhuli na siya, nagsaing pa ako't pagdating nila Mama'y naging kasing init ng baga ang kanilang sagutan. Sa inis ko'y maski ako'y di naiwasang masagot ang Mama. Tama bang basta na lamang umalis ng wala pang nasasaing at isa pa'y kapag ako ang naglakwatsa'y matinding sermon ang abot subalit tikom ang bibig kapag siya. Ayaw talagang patalo ni Ina kahit mali na nga siya kaya nanahimik na lamang ako pagkat wala naman patutunguhan ang aming bangayan. Kahit tag-init pa lamang at di pa tag-ula'y dami ng lamok sa bahay kaya kamot ako ng kamot pagkahiga sa kamang kay lambot pero magaspang. Kung kailan malapit ng magmadaling araw ay saka pa lamang nakatulog. Sa totoo lang ay napagod ako dahil sa kakaputak na wala namang napuntahan.

March 18, 2014
Tuesday
Year II-077

^3u-n. Dakong ikalima na ng madaling araw ng magising ang katawang lupang himbing sa pagtulog at panibagong umagang kay ganda muli ang kahaharapin. Pagdating ko sa eskwela'y nakita kong pumipila na sila patungong Quadrangle. Nakita ako ni Sir Arnulfo at pinapunta niya ako sa pila, akala ko'y papagalitan ako pagkat ako'y nahuli subalit naman pala. Sa School Quadrangle namin ginanap ang practice ng Graduation sa halip na sa Covered court. Matinding init ang aming sinapit pagsapit ng ikapito kaya di maiwasang mamayong. Siksikan na nga'y ang haharot pa ng katabi ko at pinagsabihan ko sila pero parang di ginagamit ang teyngang ipinagkaloob at panay pa ang buka ng bibig at kampayan ng kamay na kala'y daig pa ang binabae. Si Ibarra na naturingang Vice President ng aming klase'y siya ang puno't dulo ng harutan. Dama ko na ang sinag ng araw kaya namayong na rin ako.

^3u-o. Makalipas ang dalawang oras ng pansamantalang magpahinga sa ensayo't sila'y nag-isnak. Balak ko ngayong mag-inquire sa Collegio de San Lorenzo kaya sa halip na ipambili'y inipon ko na lamang sa aking pitaka para may pamasahe mamaya. Saglit lamang ang recess at nagtungo agad kami sa Covered court. May mga estudyante palang galing Access College at laking tuwa namin ng mapamahagian ng pagkain, mukhang makakalibre ako sa pagkain mamaya kapag ginutom. Sa dami naming mag-aaral ay naging mahaba ang pila. Matapos nilang mamahagi'y fliers naman ang ipinamigay at nanghikayat na mag-aral sa Access College. Puro business at computer lamang ang courses at walang Social and Behavioral Science kaya wala akong balak mag-aral dun. Pagkaalis nila'y umakyat naman si Sir Diego Amid at nagsalita. Lalo pang sumidhi ang tuwa sa dibdib ng kami'y kanyang purihin.

^3u-p. Matapos ang ensayo'y kaagad na akong umalis at nagtungo muna sa Cebuana Lhuiller upang isangla ang cellphone subalit di sila tumatanggap. Ilang pawnshop na ang pinuntahan ko pero hindi talaga pwede kaya dumeretso na ako patungong Collegio de San Lorenzo. Hindi ko kabisado ang patungo dun kaya pagdating sa Luzon Avenue ay nagtanong-tanong pa ako sa mga tricycle driver kung saan ang tamang sakayan. Nalito ako sa kanilang turan kaya umalis na ako. Nilakad ko ang kahabaan ng Luzon Avenue hanggang makarating ng Congressional at nagtanong muli sa isa pang tricycle driver. Matapos niyang magpaliwanag ay inihatid niya ako patungong Collegio de San Lorenzo pero special at magbabayad pa tuloy ng malaki, habang bumibiyahe'y tinuruan ako manong driver tungkol sa pagbiyahe't may natutuhan naman sa kanya.

^3u-q. Hanggang Visayas Avenue lamang niya ako inihatid pagkat hindi na siya pwedeng bumiyahe roon at naglakad ako't nagtanong tanong. Ilang sandali pa'y narating ko na ang Collegio de San Lorenzo't ako'y nag-inquire, bukod sa malawak ay De aircon pa ito and the professors teaching their students by using technology, parang masarap mag-aral sa eskwelahang iyon. Matapos mag-inquire ay daglian akong umuwi. Pagdating sa bahay ay di ko sinabi kay Mama na nag-inquire ako sa takot na maulanan ng sangkatutak na sermon kapag nalamang bumiyahe ako mag-isa. Labis akong napagod kaya ako'y natulog. Pagkagising ay malapit ng dumilim at ako'y nanood ng telebisyon. Hindi nanaman makatulog pagkat daming lamok na namamapak ng dugo, marahil ay yummy ang dugo ko kaya type sipsipin.

March 19, 2014
Wednesday
Year II-078

^3u-r. Sa kasarapan ng tulog ko at ganda ng aking napaginipan ay tinanghali muli ng gising, dahilan kung bakit hindi ako nakadalo ng maaga sa practice ng Graduation. Pagkabangon ay ikapito na ng umaga at ako'y kumain ng agahan. Matapos kumain ng agahan ay pansamantala akong naupo. Habang nakaupo't yamang nag-uusap na kami ni Mama, walang anu-ano'y ibinunyag ko na sa kanya na nag-inquire ako sa Collegio de San Lorenzo at sinabi ko na ring BS Psychology na ang aking kukunin. Sa halip na magalit ay natuwa pa siya pagkat marunong na raw ako bumiyahe mag-isa at payag siyang ganong kurso ang aking kuhain basta’t mag-aral ng mabuti. Dinagdagan niya ang aking allowance ng ako'y patungo sa eskwela pagkat mag-i-inquire pa ako sa ibang eskwelahan ng ako lang mag-isa. Pagdating sa eskwela'y saktong kakatapos pa lang ang practice at masarap na kumakain ng snacks ang aking mga kamag-aral.

^3u-s. Maya-maya pa'y nagtungo na kami sa Covered court at inensayo ang Graduation song. Bago kami umuwi'y sinita lahat ng may tatlong absent at binalaang hindi na makakapagmartsa kapag nakaapat na, pasalamat ako't iisa pa lamang ang aking absent subalit madalas ay nahuhuli naman ako sa pagdalo. Diretso biyahe na ako patungong Southeast Asian College doon sa Mabuhay Rotonda. Pagkababa’y pinasok ko ang Southeast Asian College ng walang hiya-hiya't kaagad akong nagtungo sa may registrar upang mag-inquire subalit ipinabatid sa akin na temporarily close ang Psychology, sayang lamang ang ipinunta ko't wala namang napala. Ayaw ko pang umuwi kaya naisipan kong magtungo sa Sangandaan, Novaliches, kung saan kami dati naninirahan. Halos isang oras akong nag-abang ng masasakyan patungo dun at sa wakas ay nakasakay na rin.

^3u-t. Pagkababa’y halos manlaki ang mata ko pagkat ang laki na ng pinagbago ng Novaliches sampung taon mula ng lumisan kami. Naglibot-libot ako't luminga linga kung saan-saan, bukod sa malaki ang pinagbago'y marami na ring mga gusali't estableshimento ang nakatatag. Sa layo ng aking nilakad ay nagutom ako't bumili muna ng halo-halo. Maya-maya’y nagtanong ako kung kilala nila ang dati naming kapitbahay. Sinabi ng ale na dito sa kanilang baryo nakatira sila Ate Joan at Ate Julie. Pagkarating ay halos di na nila ako makilala't maraming bagay kaming nagpag-usapan. Sumunod ay kina Aling Iming naman ako nagtungo't kamustahan kami. Nandoon din sila Kuya Iking, Ate Dodoy, Kuya Dado at marami pang iba na dati naming kahanggan at halata sa mukha nila ang pagka-miss sa akin, sampung taon na ang lumipas magmula ng hindi kami magkita't maliit pa ako nun. Nakita ko rin si Nonoy na binata na’t may kasamang barkada ng umuwi, hindi niya rin ako makikila halos.

^3u-u. Sa sarap ng aming kwentuhan ay Alas-tres na ako umalis, sobra ko rin sila na-miss maging ang dati kong mga kalaro na ngayo'y nagsilakihan na't may kanya-kanya na ngang kasintahan. Ayaw ko pa talagang umuwi't naisipan pang dumalaw kila Tita Cleo. Si Harvey, Angelle at Tito Lito lamang ang nadatnan ko sa bahay at nagkwentuhan kami. Kahit nahihiya dahil bisita'y sa kanila na ako nagmeryenda. Mga Alas-singko ng umalis ang Tito Lito patungong therapyat isinama niya ako. Lingid sa aking isipin kung bakit ako isinama at pagdating doon ay nagkita kami ni Tita Susan kasama ang mga matatandang hindi ko lubos maintindihan kung bakit nakaupo ngayo'y sinasabing nag-ti-therapy na raw sila. Maya-maya’y laking gulat ko ng paupuhin rin ako, di naman masakit ang paa ko. Akala ko nung una'y para lang sa may Rayuma ang kanilang therapy pero pwede sa lahat ng may sakit. Hindi na ako nakahindi pa't nanatiling umupo sa black pad na dinadaluyan ng kuryente at di naman kapani-paniwalang nag-ti-therapy na pala ako.

^3u-v. Sa Therapy mismo ko nakilala si Sir Nick, isang Therapist at pinaniwala niyang nag-a-undergo na 'ko ng therapy ng hawakan ko ang kamay niya't makuryente. Marami pa siyang ipinaliwanag at ako'y talagang tutok na tutok. Naisip ko na maganda palang mag-therapy pagkat pinapagaling nito kung anong sakit ang mayroon sa katawan at nakakapagpalakas pa subalit hindi nila maipapangako iyon kung di ipapagpatuloy, WAKI therapy ang tawag sa kompanyang pinagti-terapihan ko. Bukod sa magaling at malinaw magpaliwanag ay parang mga batikang komedyante rin sila kaya nama'y sayang saya ang mga pasyente maging ako. Matapos ang therapy ay saka pa lamang ako umuwi't inabot na ng gabi. Sinabi ko kay Mama na nagtungo pa 'ko sa pinag-alisan namin kaya ako ginabi. Di naman siya nagalit at sa katunaya'y marami akong naikwento tungkol sa dati naming kapitbahay at maski si Mama’y na-miss sila. Sa haba ng biyahe't lakara'y karakaraka na akong natulog.

March 20, 2014
Thursday
Year II-079

^3u-w. Mga ikalima na ng madaling araw ng ako'y magising subalit nahuli pa rin ako sa pagdalo para Graduation practice at lahat ng nahuli'y pinapila't pinaupo sa gilid. Pagsapit ng ikapito'y doon na nagsimulang tumama ang sikat ng araw sa amin kaya naman di maiwasang mamayong. Buti na lamang at nandoon si Jamella at nagkwentuhan kami. Habang lumilipas ang bawat minuto'y unti-unti naming nararamdaman ang nakakapasong sinag ng araw na halos ikatusta na namin. Ganito pala ang kaparusahan sa mga estudyanteng latecomers, ang ibilad sa ilalim ng sikat ng araw. Kung sa bagay maging ang mga estudyanteng nakaupo sa gitna ay naarawan na rin kaya pantay-pantay lang. Kahit nasa gilid ng Quadrangle ay nakaakyat pa rin ako sa stage, yun nga la'y doon ka muli uupo sa gilid. Maigi na rin maupo sa gilid kaysa maupo sa gitna, siksikan naman at ang haharot pa ng katabi ko.

^3u-x. Makalipas ang halos tatlong oras na nakabilad sa arawan, nagtungo kaming lahat maging ang nasa gitna sa covered court at ipinagpatuloy namin ang ensayo. Habang umaawit ng Graduation song ay kanya kanyang kuha ng bidyo't na-pressure kami sa pagkumpas ng kamay, sa bawat pagkakamali kasi'y baka batikusin pa ni Diego Amid at di kami pagmartsahin. Maya-maya’y recess time na subalit hindi ako kumain. Habang naglalakad papasok sa silid ay may isang babaeng tumawag sa akin at ibinigay ang panyo, naiwan ko pala ang panyo. Nandoon rin sina Gangang sa ikalawang palapag at nakipagkwentuhan sa kanila. Saglit lamang ang aming pag-uusap at kaagad na bumaba dahil may Graduation practice pa. Habang inaawit ang Graduation song ay nagkaroon ng kompetisyon sa pagitang ng mga babae't lalaki. Unang pinakanta ang lalaki, malaki't mukhang nilalaro ang kanta, nagnumingning ang aking pandinig ng mga babae na, banayad at mahina subalit anong ganda ang kanilang tinig.

^3u-y. Inayos naman ng mga lalaki ang pag-awit sa ikalawang pagkakataon, bilugan at malaki kaso nagsasapawan. Sa bawat pagpiyok at nahuhuli ay may kantiyawang nagaganap at mukhang mauuwi sa alitan. Sa huli'y naging maganda ang pag-awit na kaaya-ayang pakinggan, may dating na animo'y pang high class pagkat napipilitang pagandanhin kahit di naman magawa. Maya-maya’y uwian na't kasabay ko si Aldrian. Laking tuwa't pasalamat ko kay Aldrian pagkat nilibre niya ako sa pamasahe, nakatipid ako. Kaagad akong natulog pagdating sa bahay. Nagising lamang ako ng gisingin ni Papa't sinabing bantayan raw ang kuya pagkat paalis na siya't nasa palengke naman si Mama. Wala akong magawa kaya nagkumpyuter ako. Ilang saglit pa'y dumating na si Mama at may dalang pasalubong. Mga bandang Alas-tres ng magbihis at tumungo sa WAKI therapy, di pa dumarating sila Tita Susan kaya naupo muna ako. Habang nakaupo'y medyo minamalas ako pagkat natapon ang tubig, lumipat ako sa ibang upuan.

^3u-z. Makalipas ang ilang saglit, dumating na sina Tita Susan at Tito Lito at saka pa lamang nakapag-therapy. Si Sir Nick muli ang naging presentor namin habang nakaupo sa Iron pad at panay patawa siya. Parang itinuro na niya ang itinuturo ngayon at ganon talaga sa tuwing may bagong salta. Lihim kaming nagkwentuhan ni Tita Susan at makalipas ang trenta minutos ay natapos rin ang therapy. Di na ako sumabay pa kila Tita Susan pauwi't nilakad ang kahabaan ng Congressional Avenue hanggang sa makarating ng Tandang sora Market. Di man lang ako napagod kahit malayo ang nilakad subalit ako'y ginabi muli sa pag-uwi. Mabilis pa sa Alas-kwatro ang pagbanat ng pagkain pagdating sa bahay pagkat matindi na ang kalam sa sikmura. Habang nakaupo'y tamang nuod muli ng telebisyon. Maaga akong natulog pagkat ayaw ko ng danasin muli ang init ng araw kapag nahuli.

March 21, 2014
Friday
Year II-080

^3v-a. Pagkagising ay sakit ng ulo kaagad ang aking nadarama, hindi ko kayang bumangon at lalo pang nasakit kaya nagpasyang lumiban muli sa praktis ng Graduation. Marahil ay nangyayari na ang improvement reaction na aking pagti-therapy o dala lamang ng sipon na di mailabas. Bahagyang nabawasan ang sakit pagsapit ng ilang oras at ako'y bumangon. Humigop ng mainit na kape upang mainitan ang sikmura. Hindi muna ako masyadong nagkikilos kilos at baka mapano pa. Maya-maya’y nahiga ako at bumangon kung kailan tanghalian na. Hindi ko ibig lustayin ang oras na paupo-upo lamang at gawa na rin na batong bato'y nanood ako ng telebisyon. Dami ko nanamang halakhak sa Baliwan Cinema at kahit makulimlim ang panahon ay mukhang sisilip ang haring araw. Matapos manood at gawa na inaantok na'y natulog ako. Himbing ako sa pagtulog ng gisingin ni Mama't ikatlo na pala ng hapon.

^3v-b. Magtutungo sana ako sa WAKI Therapy subalit naudlot pagkat katamaran ang umiral sa 'king katauhan. Wala akong ginawa sa maghapon kundi maglaro ng Tablet. Mga ikaanim ng telebisyon naman ang naging pampalipas oras ko't talagang sinubaybayan ko ang pagtatapos ng Annaliza, akala ko'y mamatay ang character na si Annaliza sa ending at kaluluksaan maging ang mga manonood subalit hindi pala't kasalan ang naganap kaya di kapukaw-pukaw sa damdamin ang katapusin pero maganda naman. Sumunod ay TV Patrol, sa panahon talaga ngayon ay kailangan ng mag-ingat pagkat dami ng masasamang loob na nandurukot at marami na ring taong humahamak sa katawan ng mga babae, kaya tayo dumaranas ng matinding kalamidad dahil maraming masasama ang loob at marahil ay kailangan ng magbawas at magsisi. Matapos manood ng telebisyon ay kaagad na akong natulog.

March 22, 2014
Saturday
Year II-081

^3v-c. Tirik na ang haring araw ng ako'y dumilat at dinig ko na ang malakas na tugtog ng kapitbahay subalit ako'y nagkakamali pagkat nagpatugtog nanaman si Itay at halos ikayanig na ng buong tahanan sa sobrang lakas. Pagkaalis ni Itay, mga kanta ko naman ang aking pinatugtog, Sweet and solemn if you hear that's why you'll enjoy my sentements song. Iyon nga lang pagdating ni ate'y kailangan ng tumigil sa pagpapatugtog o pahinain pagkat siya'y matutulog, di na tuloy masaya kapag wala ng tugtog kaya lumayas muli ako sa bahay at nagkumpyuter. Ano ba 'tong mga kasamahan ko sa computer shop, di na nahiya't nuknukan sa ingay, pwede namang mag-DOTA ng hindi nagsisigawan at ang lulutong pang magmura, parang mga walang magulang at hindi iginugol ang buhay sa pag-aaral.

^3v-d. Sa ingay ay halos marindi na 'ko. Buti na lamang at may naglakas loob na nagsaway kaya bahagyang tumahimik. Sumunod ay kina Regine (Miano) ako nagtungo, abalang-abala kay Baby Gian maging si Shiela na panay alaga kay Valerie (Ocampo) kaya laking hanga ko sa dalawa pagkat di sila pabayang ina kahit di pa husto ang kanilang gulang upang mag-anak. Maya-maya’y biglang dumating si Bernang black beauty at babaeng di natitinag sa matinding sikat ng araw at nakipagtsikahan sa amin. Sumunod ay kay kumareng Angelica naman ako nagtungo'y nakipagpalitan ng kuro-kuro. Limang buwan na akong di nakagagawi sa kanila kaya hindi nasilayan ang paglaki ni Baby Christian.

^3v-e. Habang kami'y maligayang nag-uusap may pamilyar na tinig ang dumaplis sa 'king pandinig at tinatawag ang pangalan ko. Si Cathy pala ang natawag pero di ko marinig ang sinasabi niya kaya nagtungo na ako sa kanilang bahay. Masaya nanaman si Ate Ging dahil gumawi muli ako sa kanila lalo na si Jaka na hindi mapagsidlan ang mukha sa tuwa. Ngayong araw pala ako mag-i-inquire sa Our Lady of Fatima University para sa kursong BS Psychology kaya di na ko nagtagal pa sa kanila. Pagdating sa bahay ay sinabi sa akin ni mama na hindi na pupwedeng mag-inquire pagkat half day lamang daw sila tuwing Sabado, sa ibang araw na lang tuloy ako mag-i-inquire pagkatapos grumadweyt. Mukhang tinanghali ako ng pag-uwi.

^3v-f. Pagsapit ng ikatlo ng magtungo muli ako kasama si Mama sa WAKI therapy. Naging mainit ang panahon kaya tinamaan ng kaartehan si Mama habang naglalakad kami subalit tila ayos lang sa paa ko kahit malayo, exercise pa nga. Makalipas ang ilang saglit ay narating na namin ang Northridge Plaza. Di pa dumarating sila Tita Susan kaya di muna kami nag-therapy. Upang hindi mainip sa kakahintay, nagtungo kami sa National Bookstore at nagtingin-tingin. Si Tita Susan lamang ang dumating at ipinabatid sa akin na pumanaw raw ang kapatid ng Tito Lito na si Tito Marino kaya wala ito. Sabay kaming tatlo sa therapy at si Ma'am Grace ang nagturo, mukhang baguhan lamang pagkat madalas ay nauubusan ng sasabihin.

^3v-g. Makalipas ang tatlumpung minuto'y natapos rin ang aming WAKI therapy at kasama namin ang Tita Susan sa paglalakad. Si mama na kaninang ayaw maglakad ng malayo'y tila nagbago ang ihip ng hangin at habang kasama ang tita'y may mga bagay kaming napag-usapan. Pagdating sa Tandang Sora Market ay saka pa lamang kami naghiwalay at dama ko na ang pagkalam ng sikmura kaya bago umuwi'y kumain muna kami sa KFC. Sa sarap at crunchiness ng manok, naparami ang kain ko kaya pagtayo't biyahe'y halos ikamatay ko na ang pagkabundat. Sa tindi ng kabusugan ay di na 'ko nakapaghapunan pa sa bahay at nanood na lamang ng telebisyon. Ang ganda't interesadong panoorin ang kwento sa Magpakailanman pagkat tungkol iyon sa taong tinakasan ng bait. Kawawa naman siya't dahil sa kabaliwa'y lahat ng mahal sa buhay ay iniwan siya, gusto ko siyang tulungan subalit di pa ko ganap na Psychologist. Hindi ko alam kung bakit ganung kurso ang napili ko, di ko naman hilig pag-aralan ang pag-uugali ng mga tao pero gusto kong makatulong lalong lalo na si Kuya na may kapansanan. 

March 23, 2014
Sunday
Year II-082

^3v-h. Sa sarap ng aking tulog ay halos mag-ikasiyam na ng umaga ako dumilat at gising na ang lahat ng aking kasamahan. Matapos kumain ng agahan at gawa ng kakabatong nakaupo lang sa matigas na silya'y kumusa akong maghugas ng plato. Sumunod ay paglilinis sa ilalim ng katre ang ginawa ko, maraming bulto ng alikabok ang aking nalikom at sinipon ako ng husto pero ayos lang kaysa naman nakaupo ka nga, binubukbok naman ang katawan at dapat ko rin gamitin ang malaking katawan sa pagbubuhat ng kargamento. Pakiramdam ko'y sinisipag ako't marami pang bagay ang makakayang gawin. Matapos maglinis ay nagtungo na ako sa computer shop. Wala pa ring pagbabago at kahit saan ako magtungo'y madidinig mo ang nakakabinging bulahaw at tinig, pwede namang mag-usap ng mahina't bakit kailangang pasigaw pa, parang nagyayabang lang.

^3v-i. Matapos magkumpyuter ay nagtungo ako kina Aldrian at pinag-usapan ang tungkol sa eskwelang papasukan. Ang kaninang seryosong pag-uusap, nauwi muli sa biruin kaya napatagal ako sa kanila, iba talaga ang mararanasang emosyon kapag si Aldrian ang kausap, matalino na nga, magaling rin magpalabas ng pangil. Tinanghali muli ako ng uwi kaya naman nasermunan ni Ina subalit panandalian lamang pagkat di ko siya sinagot. Natulog muna ako at mga ikatlo ng hapon nagising. Kaagad na akong nagbihis maging si Mama pagkat may therapy pa kami, kahit sa palagay kong wala namang pagbabago sa ilang araw kong pag-undergo ng therapy ay nakasisigurado ako't umaasang gagaling kung anumang sakit ang aking taglay.

^3v-j. Pagdating sa Northridge plaza, gaya ng nakagawian ay nagtungo muli kami sa Book store at nagtingin-tingin ng mga librong napakakapal. Maya-maya'y umakyat na kami subalit di muna kaagad pumasok sa WAKI Therapy Center pagkat hinihintay pa namin si Tita Susan. Pagdating ng tita'y saka pa lamang kami nagsumite ng card at naupo sa iron pad. Si Sir Renan naman ang naging presentor namin at dahil bakla, naging masaya ang kanyang pagtuturo at lalo kaming na-eenganyo. Pagkaalis at bago sumakay sa dyip ay laking tuwa ko kay Tita Susan pagkat binigyan niya ako ng pera, hindi ko lubos malaman kung bakit ang bait niya sa akin simula pa ng musmus pa ako at magaan ang loob ko sa kanya, parang siya yung ikalawang ina ko sa buhay.

^3v-k. Habang kami'y nakasakay ng Mama sa tricycle ay medyo di ako pinapalad pagkat nabangga ang aking paa sa isa pang tricycle ng prumeno ang manong tsuper, buti na lamang at di matindi ang aking natamo, ingat-ingat na lang sa susunod para iwas disgrasya. Pasalamat ako kay God pagkat nakakalakad pa 'ko. Saka pa lamang kami naghapunan pagdating sa bahay at sinamahan na rin ng panonood ng telebisyon. Masaya muli't may kasamang ningning ang gabi ko ng manood ng Gandang Gabi Vice, matindi ang patutsada't pang-ookray ni Vice Ganda sa kanyang guest at doon ako natatawa. Sa kadahilanang may Baccalaureate mass pa kami bukas ng Alas-otso, mga ikalabing isa na ako natulog.

March 24, 2014
Monday
Year II-083

^3v-l. Malapit ng mag-ikawalo ng magising ang aking katawang lupa mula sa mahimbing na pagtulog, ang masama nga'y hindi na ako nakadalo pa Baccalaureate mass pagkat tinaghali na ng gising. Diretso kain ng agahan at pagkatapos ay gawaing bahay ang ginampanan ko. Sa dami ng aking ginawa'y may anung pagod ang bumalani sa buo kong katawan na siyang dahilan na pansamantala kong pagpapahinga. Habang sarap ako sa pag-upo'y tinanong ako ni Mama kung Psychology na ba ang kukunin kong kurso. Wala ng agam-agam sa dibdib na ganung kurso na ang kukuhain ko't wala ng bawian. Sa Collegio de San Lorenzo sana ako mag-aaral malapit sa aking pinagteterapihan subalit hindi pumapayag si Mama kahit kumbinsihin ko pa pagkat malayo raw.

^3v-m. Maya-maya’y paglalaro ng Tablet ang naisipan kong gawin at makalipas ang ilang oras ay kainan na at pansamantala ko iyong itinigil kahit humaling na humaling na. May balak sana kami ni Mama pumunta ng therapy mga ikalawa ngunit inaantok ako't sinabing sa ikalima na lang, nagdesisyon si Mama na ako na lamang ang magtungo sa WAKI Therapy. Mukhang makulimlim ang panahon na hinuhudyat na babagsak ang milagrong tubig na magwawakas sa init na nararanasan, ilang saglit pa'y bahagyang umambon. Pagkagisi’y di lang ambon kundi sumusungit na ang panahon. Sa kagustuhang gumaling ay di ako patinag sa malakas na ulan at nagtungo pa rin sa WAKI therapy. Halos magmukhang basang sisiw pagdating sa Northridge Plaza't matinding lamig ang sumalubong sa 'kin. Wala pa ang Tita kung kaya't nagtungo muna ako sa national bookstore at nagtingin tingin ng mapa.

^3v-n. Pagpatak ng ikalima'y saka pa lamang dumating si Tita't kami'y tuluyan ng sumailalim sa WAKI therapy. Sa oras na magdikit ang siko'y tila may kumukuryente sa 'kin at si Sir Nick muli ang presentor namin. Matapos ang therapy, nagtungo kami ni Tita Susan sa kabilang kwarto at nagpamasahe naman gamit ang makina di kamay. Sa una'y nakaka-relax ang paghagod sa likuran subalit habang tumataga'y unti-unting dumidiin kung kaya't di na masarap kundi nasasaktan na ako. Gusto ko na sanang umalis sa kinauupuan subalit kailangang tapusin at may takot sa dibdib sa t'wing hihipuin ni Sir Bryan pagkat baka ako'y makuryente pero di naman pala, kada tanong niya at kapag sumasagot ako'y palaging may pabanat na punch lines kaya labis ang aking paghalakhak.

^3v-o. Si Tita Susan nama'y kanina pa ang pagtawa. Maya-maya’y biglang nagsidatingan si Ma'am Grace at Ma'am Mary Jean at nakisali sa aming lokohan, ang lakas talaga mang-trip ni Sir Bryan at dami niyang tanong na akala'y iniimbestigahan ako, maski nga kung sino raw syota ko'y di nalimutang tanungin. Hiyang hiya ako sa sarili ng ipagmalaki ako ni Tita Susan sa kanila't kita ko sa mukha nila ang tuwa sa 'king ipinapakitang kakayahan, pakiramdam ko'y ang tali-talino kahit hindi naman. Sa sarap ng aming usapan at pagkakatuwaa'y di namalayang Alas-sais y medya na't kailangan na namin umalis. Maulan pa rin sa labas at naging pahirapan ang biyahe dahil bumabaha. Summer season na't pero iba ang ulan itong buwan. Hindi naman ako gasinong nabasa pagdating sa bahay at diretso nuod ng paboritong programa matapos kumain. Maaga nanaman magigising bukas para sa huling ensayo ng Graduation kaya kaagad na kong natulog. Malamig nga ang gabi subalit di makatulog pagkat panay ang kagat ng mga pesteng lamok.

March 25, 2014
Tuesday
Year II-084

^3v-p. Sa pagkasabik ko para sa huling araw ng aming pag-eensayo'y napaaga ang aking gising. Tumila na ang ulan at mukhang sisikat na ang araw, magandang oras upang makapag-ensayo ng ayos. Maliwa-liwanag na ako ng makaalis at buti na lamang at may kasabay ako sa pagpunta sa eskwelahan. Sa takot na mabilad muli sa arawa'y may pagmamadali kaming apat sa paglalakad hanggang sa marating ang Covered court kung saan gaganapin ang huling Graduation practice. Habang di pa nagsisimula ang practice ay may mga masasaya't nakakatawang eksena ang ipinakita sa screen projector habang kami'y nagpapraktis, may ilang natutulog, naghahampasan, nagtsitsikahan at marami pang akward na stolen shuts ang ipinakita. May ilan rin sa 'king kamag-aral ang na-stolen shuts at panay ang aming paghalakhak. Lalo ko pang mami-miss ang Batasan dahil sa ipinapakita nilang masasaya't di malilimutang sandali bilang High school student.

^3v-q. Buti na lamang at di ako nakunan ng litrato, kundi ay sangkaterbang pang-uukray mula sa mapamintas kong kaklase ang aanihin. Matapos ipakita ang akward but unforgetable moments sa screen projector, nagsimula na ang aming ensayo ngunit di na aakyat sa stage kundi kakanta na lamang. Habang umaawit ay doon ko narinig na may ibubuga sila sa kantahan at buo na di pumipiyok o nababasag kahit mataas. Hindi man lang ako kinakapos sa hangin o pumipiyok na dati'y madalas mangyari sa t'wing nakanta, marahil ay dulot na ito ng pagsailalim ko sa WAKI therapy. Matapos mag-ensayo'y nagtungo muna kaming lahat sa silid at isa-isa kaming binigyan ni Sir Arnulfo ng ribbon. Bukas na ang Graduation day, hudyat na pagtatapos namin sa pag-aaral alinsabay na rin ang paghihiwalay sa kamag-aral na naging malapit sayo kaya puro yakapang mahihigpit ang nakikita ko na kala'y hindi na magkikita o lilisanin na ang mundong ibabaw.

^3v-r. Ang iba ko naman kaklase, hinahayaang sulatan ng lagda ng kamag-aral ang kanilang malinis na T-shirt, hindi lang sa kaklase ko iyon ginawa maging sa iba't ibang section. Bawat lagda kasi'y yun ang kanilang remembrance. Yaman at ginagawa na rin ng halos lahat ng aking kamag-ara'y gumaya na rin ako. Babuy babuy na ang damit ko sa dami ng sulat pero ayos lang kung sa pamamagitan nu'y iyon ang magpapaalala sa aming pinagsamahan. Talagang sinusulit na nila ang nalalabing oras na magkakasama. Pauwi na sana kami ng biglang pumasok si Sir Balbin at isa-isang ibinigay ang diploma para sa awarding sa TLE. Kumpiyansa na'ko sa sarili na walang award matapos akong bumagsak ng first grading pero nagkakamali't pagkat isa rin ako sa nabigyan. Abot langit ang aking saya.

^3v-s. Habang naglalakad ay sakto kong nakita sina Jenny mae na mukhang may pupuntahan. Inudyok nila akong sumama sa Ever at kaagad akong pumayag pagkat iyon na ang huling araw na magba-bonding kaming magkakaibigan, graduatee student kami kaya ingat ingat na lamang mula sa takaw aksidente. Ang inakalang pupunta sa Ever Gotesco Mall, di naman pala't nakita kong humihithit ng sigarilyo si Noemi. Hindi ko alam kung ipapagpatuloy ko pa ba ang makisama sa kanila, ngayo't nabatid kong puro kabalukyutan ang kanilang pinagkakaabalahan kaya maigi ng umuwi na lamang at baka matulad ako sa kanila na patapon ang buhay. Kinahapunan ng magtungo muli ako sa Northridge Plaza. Hindi pa dumarating ang Tita Susan kaya pumasok muli ako sa national bookstore. Pasok ako ng pasok pero di naman nabili ng items.

^3v-t. Maya-maya’y dumating na nga si Tita Susan at habang di pa nakasalang ay tinanong ako kung sasama ba 'ko patungong Quezon upang makiramay sa burol ng Tito Marino. Hindi pa 'ko nakakapunta sa lalawigang iyon sa tana ng buhay kaya kaagad akong pumayag. Naging kakwentuhan rin namin si Ma'am Mary Jane habang di pa natatapos ang WAKI therapy ng ibang batch. Maski siya'y natatalinuhan sa 'kin at labis niya 'kong pinuri. Sa daldal kong ito'y di maawat ang bibig sa pakikipagkwentuhan sa kanya. Tumigil lang ng kami ni Tita ang isasailalim sa therapy. Kahit ayaw ko ng tanggapi'y binigyan muli ako ng pera ni tita't napakadakila niyang tiyahin. Bukas na ang aming Graduation at habang papalapit ang oras ay lalo pa akong nanabik. Mga Alas-tres pa kami magigising kaya lalo ko pang inagahan sa pagtulog. Goodbye high school life and to all my classmates, teachers, Principal, classrooms and most of all my second shelter, Batasan Hills National High School.

March 26, 2014
Wednesday
Year II-085

^3v-u. Sa sobrang pagkasabik sa araw ng aking pagtatapos bilang high school, mas maaga pa sa Alas-tres ang aking paggising. Di na ko inaantok pa't naupo muna. Maya-maya’y si Mama naman ang sunod na nagising at nagluto ng agahan. Bawal kasing kumain kahit gutom habang isinasagawa ang Commencement exercises kaya kaagad na naming nilamnan ang sikmura. Wish ko lang na sana'y makulimlim pagkat sa School Quadrangle gaganapin ang martsa. Sa tana ng bilang buhay estudyante'y ngayon lang ako gragradweyt na di nakasuot ng Toga, ang mahalaga'y nakapagtapos na hinuhudyat na nalampasan mo na ang lahat ng hamon sa buhay. Sabi nga nila, kapag may tiyaga, may nilaga. Madilim-dilim pa lang ng makarating kami ni Mama sa eskwelahan. Kaliwa’t kanan na rin ang mga naglalako ng Coursage na isasabit o ididikit sa uniporme. Bago pumasok ay nagpakabit muna kami ng Coursage at ribbon.

^3v-v. Maya-maya’y pumasok na kami't pinapunta lahat ng estudyante sa covered court. Ako pa lang ang nandoon at ni isa kong kaklase'y di ko pa maaninag. Ilang sandali'y si Patrick pa lang ang nakikita ko at sa huling pagkakataon ay nag-usap kami. Kasabay ng paglipas ng oras ang pagdami ng estudyante't umiingay na. Bago magsimula ang Commencement ay nagyakapan, beso-beso ang mga kamag-aral ko't saksakan kami sa ingay, lahat ng gustong sabihin hangga't may oras ay kailangan ng sambitin. May nagbigayan rin ng letter at remembrance, grabe't tila mahal nila ang isa't isa, hindi pa handang mawalay. Maliwaliwanag na ng magsimula ang seremonya.

^3v-w. Matapos angflag ceremony at prayer, isa-isa kaming tinawag upang umakyat sa stage. Sa dami naming mag-aaral, ikapito na ngunit matatagalan pa bago ang seksyon namin. Maya-maya’y dumating na ang panauhing pandangal na sila Joy Belmonte, Star Valmocina at Winnie Castelo, ngunit di pa dumarating si Herbert Bautista. Pansamantalang natigil ang pagmartsa ng magtalumpati si Winnie Castelo. Nakakabigay ng inspirasyon ang kanyang sinabi't laking tuwa namin dahil labis niya kaming ipinagmalaki. Ang inakalang makulimlim ay nagkakamali pagkat sumilip ang haring araw, magtatapos na nga lang ay tila parusa pang mabilad sa araw. Napakainit ng sinag subalit tiniis ko iyon at halos maligo na sa sariling pawis, yung iba'y di mapigilang mamayong at mamaypay, sa init ba naman ng panahon at itong Graduation day ang di ko malilimutan na nabilad sa arawan.

^3v-x. Natigil muli ang martsa ng si Joy Belmonte naman ang magtalumpati, di kaaya-aya ang kanyang tinig ngunit nakakapagbigay din ng inspirasyon, bukod dun ay inilahad niya ang naging buhay bago siya maging Vice Mayor. Rags to riches. Tumitindi na ang sikat ng araw subalit di pa kami natatawag. Maya-maya’y kami na ang nagmamartsa, overpressure ako sa pag-akyat not overwhelm kaya mukha ni Herbert ang naipakita ko sa Diploma sa halip na pangalan ko, di pa siya dumarating. Marahil ay masaya ang magiging Graduation kahit tusta na ang balat kapag dumating si Noynoy, wish ko lang. Matapos ang martsa, makapagbagbag damdamin namin inawit ang "Tagumpay nating lahat", yung ilan pa nga'y naging emosyonal. Bago mag-uwian, nagkuhaan muna kami ng litrato at kakikitaan sa mukha ang pagkalumbay, ganun talaga ang buhay estudyante, kahit ayaw mo pa'y kailangan ng lisanin, panibagong kabanata nanaman bilang buhay estudyante ang kakaharapin. Ayos lang iyan kung kapalit nama'y magandang buhay.

^3v-y. Salamat sa maykapal pagkat nairaos ko rin, saka pa lamang kami ni Mama kumain pagkauwi't naging simple lang ang handa. Maya-maya’y laking gulat ko ng biglang sabihin ni Mama na madaldal raw ako at ipinapamukha niyang wala akong karapatang magsalita, dahilan kung bakit nagsagutan kami ng matagal. Wala namang magandang patutunguhan ang bangayan kaya di na ko umimik. Sa pagod, matapos kumai'y natulog muna ako. Kinahapunan ng magtungo kami ni Mama sa WAKI therapy. Hinintay muna naming dumating ang tita't pagkarati'y ipinabatid niya sa akin na sa Biyernes na raw kami tutulak sa Quezon. Kasabay namin si Tita sa pag-uwi't walang pagod kami naglalakad habang nag-uusap, naghiwalay lang kami ng nasa Tandang sora bayan na. Batid kong ang pagtatapos ay di tanda ng pagtatapos na rin ng pakikibaka sa buhay, bagkus ay simula pa nga ng mas matindi pang hamon at handa akong kaharapin iyon sa tulong ng Panginoon. Maligayang pagtatapos at nawa'y makamit ang magandang bukas na naghihintay.

March 27, 2014
Thursday
Year II-086

^3v-z. Sumapit na ang madaling araw subalit di ako makatulog pagkat daming lamok pa rin ang nagliliparan at walang habas kung mamapak ng dugo. Mga ikalawa ng madaling araw na ako nakatulog at ikaanim naman nagising. Sa aking paggising ay bigla kong naramdaman ang pananakit ng tiyan at dali-daling napasugod sa banyo. Medyo guminhawa ang pakiramdam ko matapos magbanyo subalit maya't maya ang pagdumi ko, marahil ay isa rin ang LBM sa improvement reaction sa ilang araw kong pagsailalim sa WAKI therapy. Maigi na ring madalas dumumi, atlis ay nailalabas ang toxic waste kaso pagsapit ng tanghali'y bigla akong nakaramdam na tila nanghihina, upang hindi mauwi sa dehydration ay wala akong ginawa kundi uminom ng tubig. Hindi ko makayang umupo ng matagal kaya madalas akong nakahiga, mukhang di ako matutuloy sa pagsama kila Tita Susan patungong Quezon, batid kong lalakas rin basta't itulog lang kaya saglit akong natulog.

^3w-a. Pagkagisi’y may nalutong Spaghetti si Mama at kahit masarap na manamisnamis ay kakarampot lang ang kinain ko, di ko lubos malaman kung ano ang diperensya sa katawan at parang nawawalan ng ganang kumain. Ilang saglit pa'y napasugod muli ako sa banyo at upang matigil na ang pagdurumi, nagpasya ng uminom ng gamot. Hindi naman ako magkakasakit kaya matutuloy pa rin ang pagsama ko sa kanila patungong Quezon, di ako nagpahalata kay Mama't Papa na may nararamdamang di maganda at baka di nila ako payagan. Habang nakaupo'y biglang ipinaalam ni Mama na nawawala ang aking card para sa therapy, halos manlumo ako't di ko alam ang gagawin, panibagong problema nanaman ang kakaharapin at baka di ako makapag-therapy.

^3w-b.  Kahit nakakaranas ng malimit na pagdumi, mga bandang Alas-tres ng magsimula akong mag-impake't tinulungan ni Mama. Ang bigat ng aking bagahe na mukhang di lang probinsya kundi sa abroad tutungo, medyo nanghihina pa ako subalit sa kagustuhang makasama'y nakaya ko pa ring pasanin ang napakabigat na bag. Nilakad ko ang kahabaan ng Luzon habang pasan ang mabigat na bagahe at matinding pagkahapo ang aking naramdaman pagkasakay sa dyip. Kaagad akong bumili ng card kay Ma'am Mary Jane pagdating sa Northridge plaza bilang kapalit sa nawawala kong card, sa bait niya'y pumayag naman ito. Hinintay ko muna siTita Susan bago ako sumailalim sa therapy, maya-maya'y dumating na nga siya.

^3w-c. Matapos ang therapy ay sumabay na ako sa kanya sa pag-uwi sa Novaliches at kina Tita Cleo ako pansamantalang tumuloy. Si Kuya Darrel at Angelle lang ang nandun. Nag-usap kami ni Kuya Darrel at bawat pahirit kong jokes ay nagagawa nitong tumawa. Ilang sandali pa'y dumating na rin si Harvey na mukhang kagagaling lang sa computer shop. Ang tipid naman nila sa paggamit ng kuryente pagkat sabay na gumagana ang telebisyon at computer, may refrigerator pa, laki siguro ng billnila buwan-buwan. Si Tita Cleo nama'y panay ang tanong sa 'kin kaya napaparami ang kwento ko't nalilimutan ng maghapunan. Maaga pa kami magigising bukas kaya maaga akong natulog, sa ingay ni Harvey at Angelle na humaling sa paglalaro'y nahirapan ako sa pagtulog.

March 28, 2014
Friday
Year II-087

^3w-d. Sarap sana ng pagtulog ko sa komportable't malambot nilang kama ng biglang gisingin na ni Tita Cleo, Alas-kwatro na pala at gising na ang kasamahan ko patungong Quezon. Kumukulo nanaman ang tiyan ko kaya bago umalis ay nagbawas muna ako, puro hangin lamang ang nalabas. Kasama ko ang Tita Susan, Tita Cleo at Angel patungong Quezon at maiiwan sila Kuya Darrel at Harvey pagkat may inaasikaso pa raw sa paaralan. Maliwa-liwanag na ng umalis kami sa bahay at sa dami't bigat ng dalang bagahe na mukhang pang-isang linggo ang pamamalagi, halos ma-overload na ang Taxi, buti na lamang at kaya pa ng gasolina. Nanumbalik na ang dati kong sigla kaya di man lang ako napagod sa pagbubuhat ng mga bagahe papasok sa bus. Medyo kinakabag lamang ako kaya madalas ay nauutot.

^3w-e. Grabe ang daloy ng trapiko sa EDSA, kahit maluwag ay di pa rin sapat upang maibsan ang pagsisikip ng daloy ng trapiko, usad pagong tuloy kami at upang di mainip ay tiningnan ko ang mga nagtatayugang gusali't kinuhaan pa ng litrato, dapat isa sa maging proyekto ng pangulo ang paluwagin ang daanan ng EDSA upang sa gano'y di naiipit ang mga biyaherong magbabakasyon sa mabigat na trapiko. Saka lang nakausad ng mabilis ng nasa South Supper Highway na kami. Habang nabiyahe'y wala akong ibang ginawa kundi tumingin sa mga lansangang aming binabagtas. Inabot kami ng limang oras sa biyahe bago marating ang Lucena, bago kami magtungo sa bahay ng pumanaw na Tito Marino'y dumaan muna kami sa bahay nila Tita Melca at doon na nananghalian.

^3w-f. Sa sarap ng piniritong isda't Pinakbet, nawalan ako ng hiya sa paglamon ng marami. Maya-maya’y biglang naalala ni Tita Susan na naiwan niya ang bagahe sa bus kaya todo alala kami. Habang nag-uusap silang mga matatanda'y naupo naman kami ni Angelle sa labas at nakinig ng awitin. Dakong Ala-una na kami umalis at tumulak na patungong General Luna. Naging napakatagal muli ng biyahe bago namin marating ang General Luna, pataas-baba ang daanan at madalas ay pa-zigzag. Dakong Alas-kwatro na kami nakarating sa bahay ni Tito Marino. Pagkarating doon ay kita ko kung gaano kahirap ang kanilang kalagayan sa bahay pa nga lang. Walang semento o tiles man lang ang kanilang sahig kundi lupa mismo ang apakan subalit may dalawang katre sila.

^3w-g. Samantalang kasing laki lamang ng kwarto namin ang kusina at yari lamang sa yantok at pinagtagpi-tagping yero ang bahay. Pagkalapag ng bagahe'y kaagad akong nakipagkilala sa mga pinsan ko, doon ko nakilala si Meryll, Lowell at Ate Mae na kapwa malapit na kamag-anak ni Tito Marino. Matapos kong makipagkilala'y lumabas ako't kahit hayop ay laking awa ko ng makitang kinakatay ang baboy. Kahit mahirap ang kanilang pamumuhay ay masaya naman, masayang kausap sila Meryll at kakikitaang wala sa kanila kahit dumanas ng paghihirap. Naupo ako katabi ng kabaong ni Tito Marino. Ilang saglit pa'y biglang bumuhos ang ulan. Maski mga matatandang nakaupo'y nakipagkilala rin ako't matagal na pala akong kilala niTita Letty at Tita Lennie nung musmus pa raw ako. Bukod sa mga matatandang naglalamay ay may bata rin at nakipagbugtong pa ako sa kanila, kada may tanong ako'y alam nila ang isasagot lalo na si Paco pero malokong bata.

^3w-h. Pagsapit ng Alas-Sais at sa pagod ay natulog muna ako subalit saglit lamang pagkat ang ingay. Habang nakaupo sa sala katabi ang Tita Susan ay may matandang tila tinakasan ng bait ang kausap nina Meryll, si Lolo Kabakab raw siya't nanghihilakbo ang kalooban ko nang ako'y kausapin niya, pasigaw at kung ano-ano ang sinasambit, parang laki ng kasalanan ko kung makasigaw sa 'kin, ganun raw siya tuwing malalasing. Pagkaalis ng matanda, inalam ko kay Tita kung sinong matandang iyon. Habang lumalalim ang gabi'y ang unti-unting pagbagsak ng mata't sa dami ng mga batang natutulog, naging pahirapan sa amin ang makahanap ng matutulugan, ganito pala sila sa Quezon tuwing tulugan, ang hirap at malasardinas na ang sitwasyon. Upang di antukin ay nagkwentuhan muna kami. Maya-maya’y pumasok na sila Ate Ivy at Kuya Jasper at sila'y nakisali, lalo ko pang naramdaman ang saya dahil sa kanila. Hindi na sana ako matutulog pagkat walang matulugan subalit napupungas na 'ko, gumawa ako ng paraan upang makatulog. Kumuha ako ng tatlong upuan at pinaghilera, kahit di komportable't sakit sa likod ang higaan, nagtiyaga na lamang ako, makatulog lang. Bag na kay tigas ang nagsilbing unan ko. Di naman ako makatulog pagkat malamok at malamig.

March 29, 2014
Saturday
Year II-088

^3w-i. Kahit mahirap ang kanilang kalagayan, nanatili pa rin silang nakangiti yung ilan sa mga nakahalubilo ko, malungkot lang siyempre pagkat may patay. Pagkagising ay nangawit ng husto ang paa sa kakabaluktot, haba kasi ng kalis ko kaya di makaunat at limitado lang ang haba ng aking hinihigaan. Bukod sa nangangawit, sa tagal na di gumagalaw ay sumakit ang likod ko. Kaagad na akong bumangon upang mabatak ang katawan. Lumabas ako't naglibot-libot. Dahil magubat, puro huni lamang ng ibon ang mauulinig at kay gandang pagmasdan ang kapaligiran. Matapos kong maglibot libot ay bumalik na ko't saka nag-almusal. Habang ngumunguya, sa tigas ba naman ng karne'y biglang sumakit ang ngipin, tumigil ako sa pagnguya. Hindi ako nakatulog ng maayos kagabi kaya ng di na malasardinas ang higaa'y nagkaroon ako ng pagkakataong makatulog ng maayos.

^3w-j. Sarap ako sa pagtulog subalit sa harot nila Henson at Merilou, nagising ako. Panay arung-ungan ang dalawa hanggang sa magkapikunan na. Ngayong araw na ang libing ni Tito Marino kaya abala na ang lahat sa pagbibihis at paghahanda. Maging sa pagligo'y pahirapan pagkat napakalimitado ng tubig at sa bayan pa sila kumukuha, nagwisik na lamang ako. Kahit paano'y maalis ang baho't idaan na lang sa pabango. Kahit maraming wala sa mumunti't di konkeretong tahanan, may pabango rin naman sila, maski telebisyo't ilaw ay mayroon rin sila, iyun nga la'y di maganda ang reception ng kanilang telebisyon. Mga bandang tanghali ng tumulak ang lahat ng makikipaglibing sa bayan. Bago ilagak ang labi ng Tito Marino sa huling hantunga'y nagtungo muna kami sa simbahan at nagmisa.

^3w-k. Matapos ang misa'y nagtungo na kami sa sementeryo't kahit di naging parte ng buhay ko si Tito Marino'y napaluha ako pagkat dama ko ang sakit na mawalan ng mahal sa buhay. Nang ipapasok na sa nitso'y wala ng humpay ang pag-iyak ng kanyang kaanak at kasabay ng pagpapalipad ng lobo ang pagtungo niya sa langit. Sa tindi ng init ng panahon kahit nakapayong ay di na kami nagtagal pa ng Tita Susan at nagtungo na sa dyip. Habang nasa dyip ay sinabi ko kay Tita na di na ko makakasama pa sa kanya bukas patungong Batangaspagkat mag-e-enroll pa ko subalit ito'y nagmatigas at naging pahirapan sa akin ang kumbinsihin siya, di ko tuloy maiwasang sumama ang loob sa kanya, bakit niya ko pinagbabawalang bumalik sa Maynila na wala namang sapat na dahilan at kagustuhan lamang niya ang masusunod. Pagkabalik sa bahay, masamang balita agad ang bumulaga sa amin ng may batang aksidenteng napasubsob ang labi sa pinagbagsakan.

^3w-l. May halong takot at awa ang naramdaman ko ng makita ang batang iyon, nahiwa ang kanyang bibig at mangiyakngiyak sa sakit. Walang ginawa ang nanay niya kundi gamutin ang napinsalang bibig ng bata. Buti na lama't di ulo ang nadale kundi'y baka sumunod siya kay Tito Marino. Sa kalam ng sikmura, kaagad akong nakisalo sa kainan at sa paglipas ng oras ang unti-unting pag-alis ng mga bisita maging sila Meryll. Pinapasama sana ako ni Tita Susan patungong Batangas subalit buo na ang desisyon kong babalik na sa Maynila't ako'y nagpaiwan.

^3w-m. Sa pag-alis nila Meryll ay naghari na ang kalungkutan, upang di malumbay ay nag-soundtrip ako't di ko malilimutan ang masasaya kong karanasan sa Quezon kahit mahirap ang buhay nila. Matapos kumain ng hapunan ay natulog na kami at sa balkonahe kami natulog. Matino na ang higaan subalit di naman makatulog sa dami ng lamok. Ang Tita Cleo nama'y nagpatugtog upang antukin at samantalang todo kinig ako sa ganda ng kanyang awitin. Sa dami namin ay malasardinas tuloy kaming nahiga sa papag at dahil may nakahiga pq sa paanan ko, hindi ko magawang umunat, pahirapan muli sa pagtulog at di komportable.

March 30, 2014
Sunday
Year II-089

^3w-n. Sa tagal ng oras na nakabaluktot upang di matamaan ang natutulog sa paana'y nangawit ng husto ang paa ko, dagdag pa ang malamig na panahon at wala man lang ako makumot, tiniis ko na lang ang ginaw. Maya-maya’y narinig kong malakas silang nag-uusap, maliwanag na pala't kami na lamang ang tulog kaya bumangon na ko. Sobrang nanakit ang paa ko't halos ikalumpo ko sa pagtayo pero naibsan naman ng maiunat ng maayos. Medyo kumakalam ang sikmura kaya kaagad akong nag-agahan. Sa sarap ng Sinangad na nilahukan pa ng iba't ibang sahod ay napasarap ang aking kain. Magsisimba ngayong araw sina Henson, matagal na rin akong di nakakapagsimba tuwing Linggo kaya sumama na ako sa kanila. Habang binabagtas ang lubak-lubak at bako-bakong daan, wala akong ginawa kundi pagmasdan ang natatanging kapaligiran sa Quezon at kahali-haligid.

^3w-o. Di pa naman nagsisimula ang misa pagdating sa mumunting simbahan. Ilang saglit pa'y nagsimula na ang misa't naging banayad ang pagsasalita ng pari. Habang dinaraos ang misa'y sumabay ang kakulitan ng mga bata't sa halip na maibigang makinig ng misa'y sakit sa teynga ang kanilang kaingayan. Bago tumulak pabalik ng bahay, nagpa-blessed muna kami kay father. Saktong nanonood ng telebisyon sina Paco kaya nakinuod ako habang nagpapahinga. Si Red na anak ni Ate Ivy, labis ang kasutilan kaya sa halip na mayamot dahil bata't di nakakaintindi'y natuwa kami. Si Red ang naging libangan namin ng mga oras na iyon habang batong-bato't saksakan sa kaharutan. Si Ate Ivy lamang ang halos kasing edad ko kaya siya lang ang nakausap ko, maski pala siya'y matagal na akong kilala maging ang ate ko na kalaro niya raw dati, napakarami naming napagkwentuhan kaya di na niya masaway si Red, bukod sa maharot na bata'y marunong rin kumanta't manggaya si Red kaya labis ang aming pagkaaliw, iyon nga la'y bulol.

^3w-p. Maya-maya’y nagtungo ako sa Kalibkiban at nilanghap ang preskong hangin ng Quezon, ang sarap at malamig sa pakiramdam. Habang mag-isang nagpapahangi'y nakita ko si Jericka na pagala-gala mag-isa, dahil bata't baka mawala'y sinundan ko siya't pinauwi. Gusto kong manguha ng Saga kaya sinuyod ko ang napasukal na kagubatan subalit bigo akong makita iyon, isang oras na akong nasa kagubatan subalit walang makitang ni isang Saga, umuwi na lang ako. Saktong kararating lang nila Henson galing bayan at nakiusyoso ako sa pinamili nila. Tanghaling tapat na ngunit di katulad ng init sa Maynila ang init dito sa probinsya. Ngayong araw rin ang ikasiyam na araw ng pagkamatay ni Tito Marino kaya nagdaos sila ng dasalan.

^3w-q. Matapos ang dasala'y salo-salo kaming mag-anak sa hapagkainan. Habang sarap at napaparami ang kaina'y napansin naming nawawala si Paco. Labis ang pag-aalala ni Tita Lucita at dali-daling nitong hinanap si Paco. Lumipas ang mahigit sa isang oras, sa wakas at natagpuan rin si Paco at nakipaglaro lamang siya sa bagong kabarkada. Buti na la't nakita kong gumagala mag-isa si Jericka, kundi'y doble problema ang dala-dala ni Tita Lucita. Gustuhin ko pa man manatili sa Quezon ng ilang araw dahil masasayang mga kaanak ko pero kailangan ko ng sumama kina Tita Cleo pabalik ng Maynila.

^3w-r. Mga bandang Ala-una na ng lisanin namin ang Genaral Luna at sa hinaba-haba ng biyahe, inabot na kami ng Alas-singko ng makarating sa Grand terminal doon sa Lucena, di hamak na mas malamig ang bus kaysa sa unang bus na aming sinakyan. Si Tito Lito nama'y hindi kayang manatili sa iisang posisyon at galaw ng galaw, masakit raw ang kanyang balakang. Ginabi na kami ng marating ang Kalakhang Maynila, sa limang oras na nakababad ang paa sa matinding lamig bitbit ng aircon, sumakit ang paa ko't tila pumasok ang lamig. Hirap tuloy ako sa paglalakad pagkababa at dakong Alas-onse na ng makarating sa bahay nina Tita Cleo. Kahit alukin na kumain, sa haba ng biyahe'y napagod ako't pinili ng matulog. Sana’y makapunta ulit ako sa Quezon. 

March 31, 2014
Monday
Year II-090

^3w-s. Sa sarap ng aking pagtulog at dala na rin na komportableng higaan ang double bed nila Tita Cleo, maliwanag na sa labas pero di ko pa magawang bumango't gusto pang humilata. Sa hiya ng sabihang bumangon na, ako'y bumangon na nga't nilamnan ang sikmurang buong magdamag na walang laman. Matapos mag-agahan, tumingin ako ng Photo album ng ni Tita Cleo, ganon pala ang hitsura niya nung kabataan pa niya't talagang itinago kahit naluluma na sa tagal ng panahon. Habang tumitingi'y ang paggising ni Kuya Darrel subalit hindi naging maganda ang umaga niya pagkat ito'y nasermunan. Mukhang parinig sa akin ang Tita Cleo ng kausapin ako't sabihin ba namang di na niya ako maililibre nung bumiyahe kami, di naman ako nagpapalibre't kaya nga ko humingi kay Papa pagkat may delikadesa ako, isa rin sa dahilan kung bakit di ako sumama kay Tita Susan pa-Batangas pagkat di ko ibig na madagdagan ang gastusin niya sa pamasahe, babayaran ko nga siya para sa gastusin niya sa pamasahe ng tumulak kami pa-Quezon, ayaw naman niyang tanggapi't sinabing pamasahe ko na lang sa therapy.

^3w-t. Kahit kilala ko si Tita Cleo na tipong di nagbabalatkayo, di pa rin tama na iparinig sa akin iyon dahil di ako ganun. Sasabay sana ako kina Harvey pagkaalis nila subalit pinapauwi na ako nina Tita Cleo, huwag na raw hintayin pang tumirik ng husto ang araw. Inihatid ako ni Tito Lito hanggang Lantine Hospital at naging napakabigat ng dala-dala ko. Sa bigat ng aking dalahin, pahirapan tuloy akong sumakay lalo na sa tricycle pero pinagtiyagaan ko iyon, makauwi lamang. Pagdating sa sariling bahay, bukod sa dalang pasalubong galing Quezon, marami rin akong naikwento kila Mama subalit sa halip makaramdam ng tuwa, naawa sila sa akin ng malaman ang naging tunay na kalagayan ko ng manuluyan sa Quezon at ayaw na akong pabalikin pa.

^3w-u. Kung sa bagay ay naranasan ko rin kung paano maging buhay mahirap at hindi batayan ang dami ng salapi sa kaligayahang hinahanap mo, nasa iyo na iyan kung paano mo ito papakiramdaman. Matapos ang aming kwentuhan, nananghalian ako't saka lamang nakaligo ng maayos matapos ang ilang araw na wisik wisik. Na-miss ko rin ang paglalaro ng Tablet kaya kaagad akong naglaro hanggang sa antukin. Sa tindi ng init, tagaktak ng husto ang pawis ko pagkagising. May balak pa sana akong magtungo sa WAKI therapy pero ipagpabukas na lamang at napagod ako sa biyahe.

^3w-v. Nagtingin ako ng dati naming photo album, ang puti ko pala ng bata ako at makikita sa mukha na walang iniisip na problema. Habang tumitingin ng photo album, naalala ko ang pagkabata ko maging mga pinsan ko na dati ko ring nakalaro. Masaya’t enjoy pero iba na talaga ang buhay kapag lumalaki ka na, nagbabago ang isip mo maging hobbies mo. Dati hilig kong maglaro, ngayo'y magkumpyuter at manood ng telebisyon. Matapos magtingin ng album, siyempre balik muli sa dating gawi at iyon ay panonood ng telebisyon. Dala ng napakaalinsangan ng panahon kahit malalim na ang gabi, hindi pa rin ako makatulog subalit ayos lang kaysa naman di maiunat ang paa dahil sa siksikan.