Gilbiography (My expressive daily Journal entry): 2013

December 01, 2013
Sunday
Year I-335

^3c-w. Sumapit na ang buwan ng Disyembre, hudyat na pumasok na talaga ang panahon ng Kapaskuhan kaya naman marami na sa ating mga Pilipino ang abala na sa pagbili ng regalo para sa ating hahandugan at kabilaan na rin ang pagbubukas ng Christmas tree with light. Panahon na nga ng Kapaskuhan kaya dama ko na ang simoy nito subalit naging napakakulimlim ng panahon, hudyat ba ito na magiging malungkot ang darating na Pasko, huwag naman sana. Dahil inabot na ko ng hating-gabi bago matulog, tinanghali na ko ng gising at dumeretso kaagad sa tindahan nila Aling Nenita upang bumili ng poster color. Pagdating sa bahay, pinintahan ko na kaagad ang di matapos-tapos na Figurine. Sa wakas at natapos ko rin napinturahan subalit sa kasamaang palad na mukhang may dalang malas, aksidente ko itong nabasag.

^3c-x. Sa takot na masermunan ng walang humpay, lihim ko itong itinago sa sakuhan. Kakabato ang umaga ko at saksakan pa ng ingay sa labas kaya naisipang magpatugtog ng Christmas song. Sarap pakinggan sa teynga ang awiting pampasko at parang dama mo sa loob ng bahay ang Pasko kahit walang dekorasyon. Nang maubos ang awitin, pinatay ko na at sinimulan ko gawin ang takdang-aralin sa AP. Ang iingay talaga ng mga bata sa labas kaya itong si Mama panay ang saway at rinding-rindi na kami. Malas nga lang nila ng mapunta ang bola sa bahay namin, di na namin ibinalik. Ilang saglit pa'y tsibugan na at pagkatapos ay nag-siyesta ako. Kinahapunan, nagtungo ako sa Computer shop, makalipas ang dalawang oras ng ako'y umuwi. Kinagabihan at dahil sa kagustuhan kong makapunta sa Horror House at makaranas ng katatakutan, niyaya ko sina Regine subalit di sila pumayag.

^3c-y. Nang makasalubong si Ellen Joyce, siya ang niyaya ko at pumayag naman ito subalit kailangang pang ilibre, sa kagustuhan kong magkaroon ng kasama sa pagpunta sa Horror House, walang nagawa kundi ilibre ito. Magtatawag pa sana kami ng iba pang kasama subalit kaming dalawa lang ang nagtungo sa Horror House. Isang oras na kaming nakaabang sa pila at ng malapit na kami, itong si Ellen Joyce, gusto ng umatras pagkat pinangunahan na ng takot. Pagkapasok namin, samut-saring mga maligno at aswang ang sumambulat sa amin kaya napatili ako ng de-oras. Si Ellen Joyce naman, halos atakehin na raw sa sobrang takot at talagang napaiyak siya pagkalabas namin.

^3c-z. Mas nakakatakot ang mga multo sa Horror house ngayon kaysa nung nakaraang taon, palitan kami ng kwento habang papauwi at pagkarating sa Taniman, saktong nakita namin sila Regine (Cebrero) na nakatambay, naenganyo rin silang magpunta sa Horror House ng magkwento kami at kahit lupaypay na sa sobrang pagod basta gusto ko pang maranasang matakot ay sumama pa rin ako knla Regine subalit di na sumama si Ellen Joyce sapagkat na-trauma na ito, goodluck na lamang sa Curfew mamaya. Pagkarating namin sa labas ng Horror House, naku at mahabaging laon pagkat sinhaba ng Maharlika Highway ang pila at mukhang aabutin kami ng siyam-siyam. Umambon pa habang nakapila at makalipas ang isa't kalahating oras, sa wakas ay nakapasok na rin kami. Pangalawang pasok ko na ito kaya di na ko gaanong nasindak. Sa gabing ito, puro takot pero masaya ang naramdaman ko at pagkauwi sa bahay, Alas-dyis na pala ng gabi. Sa tindi ng pagod, kaagad na kong natulog. Sa uulitin muli.

³¹^{| 24} Dalawang pu't apat na araw na lamang bago sumapit ang Pasko.

December 02, 2013
Monday
Year I-336

^3d-a. Sa kadahilanang nakaranas ako ng matinding pagod kagabi'y mga ikalima na ng umaga ako nagising at medyo pupungas-pungas pa ng lagay subalit kailangan ko ng magmadali upang di mahuli sa pagpasok. Pagdating sa labas ng eskwelahan ay di mahulugang karayom sa dami ng estudyante at mistulang dagat na bumulwak pagkabukas ng gate. Pagdating sa silid, what is new to my classmate, kung kailan nasa eskwelahan na'y saka pa lamang gumagawa ng takdang-aralin at kumukopya pa ng sagot sa iba. Pulasan sila ng takbo na parang hinahabol ng pulis ng dumating si Ma'am Fabiana at kahit may guro na sa harapan ay patuloy pa rin sila sa pakikipagdaldalan. Napapansin ko lang, karamihan sa aking mga kamag-aral ko ay hindi na magawang irespeto si Ma'am Fabiana pagkat parang wala silang naririnig sa tuwing nagtuturo si Ma'am at panay pa ang daldalan, tapos may ilan pa akong kaklase na nahuli ni Ma'am na inaatupag ang ibang asignatura kahit oras ng subject niya.

^3d-b. Sa totoo lang ay nahahabag ako kay Ma'am at dapat isang sabi lang ay makinig naman sila, may edad na nga si Ma'am tapos kinukunsumi pa nila palagi. Pasalamat kami at mahaba ang pasensiya ni Ma'am Fabiana. Ilang saglit pa'y oras na ng TLE at sa computer laboratory kami nagklase. Bumalik lamang kami sa oras ng MAPEH at magkakaroon sana kami ng mahabang pagsusulit subalit di natuloy. Nagturo lamang si Ma'am Mina tungkol sa uri ng sayaw at drama. Bago siya umalis ay ipinabatid sa amin ni Ma'am na wala na raw gaganaping Christmas party dahil sa paghagupit ng Bagyong Yolanda at upang ipamahagi ang pera sa lahat ng nasalanta. Kahit na walang Christmas party ay ayos lamang sa akin iyon, mahirap ang buhay at nauunawaan ko naman.

^3d-c. Hindi sumipot si Sir Velarde sa oras ng Filipino kaya sinamantala ni Mandy ang pagkakataon upang magtalumpati sa harap ng pisara tungkol sa pinag-usapan nila ni Sir Arnulfo. Parang SONA lang ang nagaganap sa klase at ipinahayag ni Mandy ang lahat ng saloobin ni Sir Arnulfo sa amin. Nang maipahayag ni Mandy, labis kaming nabagabag ng konsensiya at nagplano kami ng paandar para humingi ng tawad kay sir. Habang di pa dumarating si Ma'am Templanza, nagsimula na silang magpraktis ng harana. Ilang saglit pa'y English time na at si Ma'am Pascual muli ang naging guro namin sa halip na si Ma'am Templanza. Gumawa kami ng biomontage at bago umalis si Ma'am Pascual ay nagsalita siya sa pisara upang magpaalam.

^3d-d. Sa kanyang mga sinabi ay lubhang mami-miss namin siya at parang napalapit na siya sa amin, kung tutuusin ay parang ate na ang turing namin sa kanya pagkat naging mabait ito at mapagpasensiya pa kahit na malilikot kami. Sa oras ng MATH, nagturo lamang si Sir Harren at sa oras ng Physics ay nagrepaso lamang kami ng naging lesson namin nitong nagdaang araw at pagkatapos ay nagkaroon ng pagsusulit. Maya-maya’y uwian na at kahit tirik ang araw sa kagustuhang makatipid ay naglakad lamang ako. Pagdaan sa De Gloria ay saktong namataan ko si Pastora Anna at dahil batid kong hihikayatin niya kong magsimba sa kanyang relihiyon kahit Katoliko na ako'y lumihis ako ng daanan, nahihiya naman akong tumanggi kapag kinausap niya ko at masama rin naman na di ko tutuparin ang ipinangako ko sa kanya.

^3d-e. Napalayo pa ako ng daan kaya inabot na ko ng Alas-dos bago makauwi. Diretso tulog matapos kumain ng tanghalian. Nang magising ang katawang lupa'y nagkumpyuter ako. Sa kasarapan sa pakikipag-chat sa Facebook at pakikinig ng musika sa Youtube, hindi ko namalayang sumapit na ang gabi sa labas at kinailangan ko ng umuwi. Habang naglalakad ay dama ko na talaga ang diwa ng Pasko sa dami ng mga parol na nakasabit sa iba't ibang kabahayan at kumukutitap na mga christmas light na kay gandang pagmasdan at sarap kuhaan ng litrato. Pagdating sa aking bahay, nanood ako ng telebisyon at ng dalawin ng antok ay saka pa lamang natulog.

³⁰^{| 23} Dalawang pu't tatlong araw na lang bago sumapit ang Pasko.

December 03, 2013
Tuesday
Year I-337

^3d-f. Ramdam na ramdam ko na ang napakalamig na umaga dahilan kung bakit tinatamad pa akong bumangon subalit nilabanan ko ang katamaran alang-lang sa kaalaman na aking matatamo. Sa panahon ngayon na malapit ng magpasko lalo na't malamig ay nakakatamad na talagang pumasok subalit pinipilit ko lang ang sarili. Alas-singko pa lamang pero tila gabi pa lang sa dilim. Pagdating sa eskwela'y madalang pa lamang ang pagdating ng mga estudyante at ilang saglit pa'y lumabas na kami sa kanya-kanyang silid pagkat may flag ceremony. Pagkabalik sa silid at sa pagkukumahog na mapatawad ni Sir Arnulfo, habang wala pa ito ay naglinis muna kami at ang ilan naman ay nagbasa. Saka lamang naging matahimik ang silid ng dumating si Sir Arnulfo. Wala pa ring pagbabago sa kanyang attitude at madalas ay nakakapagsalita ng matatalim sa tuwing di nakakasagot ang tinatawag niya.

^3d-g. Si Rommel nga ay masyadong sinabon ni sir at binanlawan pa, sumusobra na si sir at daig pa niya si Donya Ina kung magtaray. Buti na lamang at di ako natawag pagkat papahiyain ka niya kapag di nakasagot. Sa oras naman ng TLE ay sa computer laboratory kami nagklase, hindi ko matiis ang manatili sa computer laboratory pagkat amoy paa ng kamag-aral ko ang nalalanghap, pinagtiyagaan ko na lang amuyin. Halos himatayin kami sa sobrang baho. Bago dumating si Ma'am Mina ay nagrepaso muna ako. Kahit nakapagrepaso'y hindi naging kagandahan ang resulta ng aking pagsusulit at labis ko iyon ikinadurog. Aalis na sana si Ma'am Mina ng kausapin siya ng kamag-aral ko tungkol sa naging pagtrato sa amin ni Sir Arnulfo. Sa naging komento ni Ma'am ay di siya sang-ayon na pahiyain kami at dapat raw magpakumbaba siya kahit estudyante lang kami at guro siya. Kung sa bagay at may punto rin si Ma'am. Ilang saglit pa'y Filipino na at nagkaroon rin kami ng mahabang pagsusulit.

^3d-h. Kabwisit yung nasa likuran ko pagkat ang gugulo at panay kanta pa, ang tsaka-tsaka naman ng boses at madalas ay pinagtritripan pa ako, di ko sila pinansin sa kanilang pangkukutya pero ng ako'y mapuno, nagpakita ako ng galit sa kanila at inihagis ko ang lahat ng mga aklat sa pagmumukha nila, kakabwisit sila lalo na itong si Cynt na kala’y kalakihan ang katawan. Di ako makapag-concentrate sa pagsagot sa exam dahil sa kanila. Nandon pa naman si Sir Velarde ng magpakitang galit ako subalit sa halip na ako'y sitahin ay sinabi niyang dapat lang daw sa kanila iyon para magtanda. Maganda rin minsan na magagalitin ka para walang mangahas na pagkatuwaan ka. Sa oras ng recess, may isang gurong dumating at kinausap sila Mandy at Denzel pati ang mga officer.

^3d-i. Nakiusyoso ako kung ano ang pinag-uusapan nila at narinig na nagsisisi na raw si Sir sa mga nagawa niya sa amin pero di lamang niya magawang aminin pagkat nahihiya raw ito. Matapos kaming kausapin ng di kilalang guro'y inumpisahan na namin mag-enseyo para humingi ng tawad kay sir. Lahat kami'y gumawa ng apologize letter bilang paghingi ng tawad sa kung anumang bagay ang nagawa namin na labis na ikinasama ng loob ni Sir Arnulfo. Pati ang aming kakantahin ay pinapraktis na rin para mamayang uwian kung kailan sabay-sabay kaming hihingi ng tawad kay sir. Medyo kinapos lang kami sa oras kaya hiniram namin ang oras ni Sir Harren upang lumawig pa ang oras sa pagpapraktis, pumayag namin ito. Nang uwian na, nagtungo kaming lahat sa covered court at ng dumating si Sir Arnulfo'y masigabo namin itong sinalubong ng pagsasabi ng “sorry” na parang Chichay ang akto at kinantahan pa. Daming paandar ng kamag-aral ko pagkat may cake pang sinulatan ng "Sorry sir" at parang kaarawan lamang ni Sir ang nangyayari.

^3d-j. Matapos ay humingi rin ng tawad sa amin si Sir at labis akong na-touch sa mga sinabi niya kaya napaluha ako. Agaw eksena tuloy kaming lahat sa covered court at parang ang drama namin. Masaya kami sapagkat nagkaayos na kami ni Sir Arnulfo huwag na sanang maulit na magagalit siya ng muli sa amin. Maya-maya’y nagsiuwian na kami at si Andrea ang kasabay ko sa pag-uwi. Pagdating sa bahay ay napansin kong namamantal ang aking kamay at nangangati pa kaya kinamot ko ito ng husto, sa di inaasahang pangyayari, bigla itong namaga at di ko malaman kung anong insekto ang dumali sa akin. Halos hirap kong igalaw ang aking kamay sa sakit at nakaramdam ako ng kaunting sinat. Dahil sa pamamaga ng aking kamay na nawala na sa dati nitong hugis ay iyon ang nagpawala sa sarap ng tulog ko kinagabihan.

²⁹^{| 22} Dalawang pu't dalawang araw na lamang bago sumapit ang Pasko.

December 04, 2013
Wednesday
Year I-338

^3d-k. Sumapit na ang hating-gabi subalit heto pa rin ako na nanatiling gising at di makatulog dahil sa pamamaga ng aking kamay. Mainit-init at kung kamutin ay napakasarap. Mga ikalawa na ng madaling araw na ako natulog at tiniis ang pananakit ng kamay, marahil ay may surot na dumapo at kumagat sa aking kamay kaya namamaga at sumasakit. Di pa man ako lubusang nakakatulog ng mahimbing ng gisingin ako ni mama, Alas-singko na pala pero dahil sa pamamaga ng aking kamay at sa takot na baka makahawa ako, lumiban muli ako sa klase. Bukod sa iniinda ko ang pamamaga ng kamay ay sinisipon rin ako, kung ano-ano na lamang sakit ang dumadapo sa akin at lapitin siguro ako ng sakit. Natulog pa mo ng matagal at mga Alas-otso na nagising. Pagkatapos mag-almusal ay pinahiran ko ng Yee tiin ang namamaga kong kamay.

^3d-l Medyo tinamaan nanaman ako ng pagkabato sa katawan kaya naisipang magpatugtog ng awiting pag-ibig. Si mama naman, gustong gusto rin ang mga tugtog ko kaya nilalakasan niya, ang ganda talaga ng kantang "Sana'y kapiling ka" at napapatulala ako sa windang sa tuwing maririnig ko iyon. Isa pa sa paborito kong awitin ang "Help me get over you", malamang yung mga sawiang palad sa pag-ibig ay makaka-relate sila sa kantang iyon pagkat para iyon sa lahat ng nagmo-move on. Ng dumating ang ate ko, pinatay ko na ang tugtog ko at baka pakilaman rin niya. Masakit talaga ang kamay ko kaya wala akong ginawa sa buong umaga kundi magpahid ng Yee tin sa kamay. Nawala naman ang pamamaga ng aking kamay makalipas ang ilang sandali kaya malaya ko ng nahahawakan ang mga bagay-bagay na walang iniindang sakit.

^3d-m. Maya-maya'y tanghalian na at dala ng ginugutom na ako'y karakaraka na kong kumain. Pagkatapos lumamon at dahil mahaba nanaman ang buhok ko'y nanghingi ako kay Mama ng pampagupit at nagtungo sa barberbshop pero sa halip na dumeretso doon ay sa computer shop pa ako nagtungo. Grabe ang mga naglalaro ng DOTA, kasing lutong ng piniritong manok kung magmura at panay pa batuhan ng pang-aasar sa kalaro, gusto ko sana silang sawayin pagkat labis na akong nababanas pero huwag na at baka masayang lang ang panahon ko. Makalipas ang dalawang oras ay saka pa lamang ako nagtungo sa barbershop. Habang naglalakad pauwi'y saktong nakita ko si Merry Grace, sa halip na dumeretso sa bahay ay kinamusta ko muna siya subalit nauwi sa mahabang kwentuhan ang kaninang pagkakamustahan kaya napatambay ako sa kanila ng de-oras.

^3d-n. Paglabas ng kanto ay kita ko na nagkakagulo ang residente ng Taniman samantalang naghihinagpis ng husto si Aling Tisay, di ko lubos malaman kung ano ang mitsa ng kaguluhan kaya nakiusyoso ako. Kahit na nakikiusyoso na'y hirap pa rin makakalap ng balita, magtatanong sana ako kung ano ba talaga ang nangyayari subalit sa takot na masabihan ng tsismoso'y ipinagsawalang bahala ko na lamang ang pangyayari. Nalaman ko lang ang tunay na pangyayari kay Ellen Joyce. Kung iisipin ay di na ligtas tumira sa aming baryo pagkat sunod-sunod na ang insidente ng barilan. Sa takot na baka ako ang sunod na paslangin ay nanatili lamang ako sa bahay at nanood ng telebisyon. Matapos panoorin ang paboritong programa at dahil maaga pa ako magigising bukas ay kaagad na akong naidlip sa napakalambot na kama. Salamat sa maykapal dahil di lumala ang pamamaga sa kamay at gumaling pa nga.

²⁸^{| 21} Dalawang pu't isang araw na lamang bago sumapit ang Pasko, lapit na.

December 05, 2013
Thursday
Year I-339

^3d-o. Hindi na gasinong kasakitan ang kamay ko kaya naman wala ng dahilan pa upang lumiban sa klase. Alas-singko pa lamang ng umalis ako ng bahay at kasabay ko muli si Regine (Cebrero) sa pagpasok sa eskwela. Marami nanamang estudyante pagbaba namin sa tricycle, yun pala inaawit na ang pambansang awit at pinapasok lang kami pagkatapos. Ngayong araw rin pala ang opening ng Foundation ng aming eskwelahan kaya naman inanunsyo muna ng aming head teacher ang mga isasagawang aktibidad sa loob ng eskwela. Matapos ang naturang pag-aanunsyo ay isa-isa naman pinangalanan ang mgaclassroom na maituturing na pinakamalinis at maayos mula sa panglabing-limang pwesto subalit sa Grade 7 lamang iyon at bukas pa malalaman sa fourth year. Bago pumasok sa kanya-kanyang silid-aralan ay sumayaw muna kami ng Wellness dance.

^3d-p. Ilang buwan na namin sinasayaw ang Wellness Dance subalit hindi ko pa rin ma-master ang steps. Dahil kinain na ng flag ceremony ang oras para sa firstperiod, saglit lang namin na-meet si Sir Arnulfo at di na siya nakapagturo. Sa oras naman ng TLE, sa wakas at sa silid kami magkaklase di sa computer laboratory, naamoy ko kasi ang nakakasulasok na amoy kapag sa computerlaboratory kami. Sa oras ng MAPEH, nagkaroon muli kami ng Mini-Olympics. Di man lang ako nag-enjoy sa mga palaro, paano naman ay sila-sila lang ang naglalaro at sa kasamaang palad ay talo muli ang kagrupo ko kaya di na kami nakapaglaro pa sa ikalawang laro. Sa totoo lamang kaya madalas natatalo ang grupo namin pagkat walang pagkakaisa at di pa maganda ang mga pamamalakad ng aming leader.

^3d-q. Ang ganda-ganda ng aming banner at pinakabongga sa lahat pero wala namang maibuga pagdating sa laro, mga walang kwenta talaga ang mga kagrupo ko at hirap pang pakitunguhan. Pagkapasok sa silid, di man lamang ako nakalasap ng saya. Natigil lamang ang pagsasaya ng mga nanalong grupo ng dumating si Sir Martin at nagrepaso lamang kami. Hindi ko gaanong alam pa ang naging lesson nila kahapon kaya nagtanong ako. Sa oras ng English, nagkaroon kami ng Group presentation at pagkatapos ay inanunsyo ni Ma'am Templanza na may long test kami bukas. Sa oras ng Mathematics, logarithmic function pa rin ang lesson namin na di makaalis-alis at gaya ng lumipas na araw, pagkatapos magturo ni Sir Harren ay magkakaroon kami ng seatwork. Sa oras muli ng Physics, nagkaroon naman kami ng activity at kahit di ko pa lubos alam ang formula ay nagkompyut pa rin ako, malay natin at baka tsumamba. Tugma yung sagot ko sa naging sagot ni Perfecto kaya kampante akong mataas ang makukuha ko na sana'y mangyari ng sa ganon ay makabawi naman.

^3d-r. Hindi nagtagal ang oras at uwian na at dahil walang pamasahe, naglakad lamang ako. Dumaan pa ako sa bahay ni Jacqueline at nakipagkwentuhan. Sa sarap ng aming pag-uusap, di ko namalayang dalawang oras na kong nakatambay sa kanila, may kadaldalan kasi itong dila ko. Pagdating sa bahay, ikatlo na pala ng hapon at dala ng sobrang lupayay na ako sa pagod, saglit na akong natulog. Nang makalikom ng sapat na lakas ay nagtungo ako sa Computer shop. Mukhang may bumibirada sa bago kong profile picture kaya nagkomento ako laban sa kanya. Ang simpleng asaran ay nauwi sa pakikipag-chat, dahil napasarap ako sa pakikipag-chat, inabot na ako ng dalawag oras na nakaupo kaharap ang Computer. Bago umuiwi'y nagpa-print muna ako ngassignment sa English at nagbasabasa pagdating sa bahay pagkat may mahabang pagsusulit kami bukas. Nang dalawin ng antok ay saka lamang natulog.

²⁷^{| 20} Dalawang pung araw na lamang bago sumapit ang Pasko.

December 06, 2013
Friday
Year I-340

^3d-s. Nagising ako dahil sa lintik na pagtulo ng aking uhog. Ikalawa pa lamang ng umaga subalit nawala na ang antok ko kaya naupo ako sa sala at naglaro ng Tablet. Makalipas ang ilang saglit ay kumain na ko ng agahan. Naging napakaginaw ng umaga kaya naman sobra akong nangatog pagkatapos maligo. Pagdating sa eskwela'y masamang balita kaagad ang ipinaalam sa akin ni Jayvie ann at sinabing tanggal na raw ako sa grupo nila. Iyan na nga ang sinasabi ko, walang kwenta talaga ang mga kagrupo ko at porket di lang ako nakadalo sa kanilang praktis, ang lakas ng loob nilang tanggalin samantalang wala pang pahintulot ni Ma'am. Paano naman ako makakadalo ng praktis, kahapon nga'y di man lang nila ako sinabihan na may praktis pala at ikinapuputok pa ng butsi ko'y ikakatwiran nilang di na raw kailangan pang sabihin, bwisit yang Ashley at Pinlac na iyan!

^3d-t. Masyadong mapagmataas kaya di pinapalad ang kagrupo namin pagdating sa palaro! Habang nakatayo sa labas ng silid, inisip ko na lilipat na ko ng ibang grupo pagkat di ako komportable kapag kasama ko si Ashley at Pinlac, kaso baka di pumayag si Ma'am Mina kaya ang dapat ko na lang gawin ay tiisin sila. Habang nagpapraktis sila ng jingle, lumapit ako subalit di man lang ako pinansin o inanyayahan man lang para sa praktis. Nabasag ang aking figurine nitong nakalipas na linggo kaya bumili pa ako kay Ma'am Fabiana ng bago. Bibigyan niya sana ako ng mataas na grado para di na ko gumastos pa pero di ko tinanggap at gusto kong ipakita sa kanya kung ano ang paraan ng aking pagpipinta. Ilang saglit pa'y MAPEH na at kahit ayaw na kong isali nila Ashley ay nagbihis pa rin ako at nakisama sa kanila. Kahit di ako kasali sa jingle, sa pagsali man lang sa palaro'y makabawi ako subalit di nila ako binigyan ng pagkakataon at lakas loob pa akong itinaboy.

^3d-u. Sumama pa lalo ang loob ko sa kanila at ibinuhos ko ang lahat ng hinanakit kila Perfecto subalit maski sila'y ayaw akong pakinggan. Nagmumukha na kong kawawa sa kanila subalit hindi ako makapapayag at magpapakatatag ako. sa totoo lang talaga, hindi ko na ibig ang ugali ng aking kamag-aral pero sinusubukan ko na lang pagtiyagaan. Kung sa bagay ay tatlong buwan ko na lang sila makakasama kaya kailangan ko ng tibay ng loob at wala na akong ibang kakampi kundi ang sarili ko. Sa oras naman ng English ay ipinamudmud na ni Pradez ang ticket para sa play at pagkatapos ay pinag-usapan nila kung anong oras sila magkikita. Kakainis lang pagkat napunta ako sa pang Alas-singko sa halip na Alas-tres samantalang maaga naman akong nagbayad. Sa oras naman ng Math, wala ulit si Sir Harren kaya naman mistulang palengke muli ang silid-aralan. Dahil wala naman akong matitinong kakwentuhan, pagbabasa ng aklat ang inatupag ko.

^3d-v. Sa oras naman ng Physics, sa wakas at may guro na rin at nagtsek lamang kami ng activity kahapon. Ang kaninang mabigat ang kalooban dahil sa nangyari kanina'y napalitan ng saya pagkat perpect ako kaya naman umuwi ako ng masigla at pakiramdam ko'y nakatira ako sa alapaap. Doon ko natutuhan na gaano man katindi o kabigat ang iyong pinagdadaanan, may naghihintay pa lang masasayang pangyayari. Kinagabihan, hindi ako nakanood ng telebisyon dahil sa ingay ng Kuya, lihim kong pinintahan ang bagong biling figurine at inabot na ko ng Hatinggabi bago ito matapos. Bago matulog at sa takot na mabungangaan ni ina kapag nabistado, palihim kong inilagay ang figurine sa ilalim ng lababo. Malas nga lang pagkat aksidente kong nasagi ang arinola, dagdag gawain tuloy. Matapos imisin ang natapong ihi'y saka pa lamang ako natulog.

²⁶^{| 19} Labing siyam na tulog na lamang at paggising niyo, Pasko na pala.

December 07, 2013
Saturday
Year I-341

^3d-w. Muli nanamang sumapit ang araw ng Sabado, kaya magandang pagkakataon upang gawin ang dapat gawin at mag-relax, kaso para sa akin ay wala munang relax pagkat sa araw na ito'y may dapat akong gawin at tapusin at iyon ay gawaing bahay at takdang-aralin, di ko sasayanging ang libreng oras na ibinigay para lang sa walang kwentang gawain. Sarap pang matulog sa kama pero kailangan ng bumangon pagkat may gagawin pa ko. Matapos kumain ng agahan ay sinimulan ko ng maglinis sa bahay, pagkatapos ng gawaing bahay at dahil may takdang-aralin kami sa MAPEH at iyon ay manood ng mga pelikula, kaagad akong nagtungo sa computer shop upang manood ng pelikulang "Ang pagdadalaga ni Maximo Oliveros", wala kasi kaming bala nun kaya sa Youtube ko na lamang pinapanood at pinagtiyagaan na lang panoorin pagkat malabo.

^3d-x. Buti pa si Maximo, sa mura niyang edad ay niyakap na ng lubusan kung ano ang kasarian mayroon siya at siya rin ang nagtama sa pamumuhay na kanilang kinasasadlakan tulad ng pagtutulak ng droga at pagnanakaw. Kahit na dinededma ng maraming manonood ang mga Indie films, kapag pinanood mo pala, di lang basta maganda kundi nagbibigay sayo ito ng inspirasyon at marami ka rin aral na mapupulot. Nagbigay sa akin ng inspirasyon ang palabas na iyon pagkat kung ano kayang gawin ng mga straight gender ay kaya rin gawin o mas higit pa ng mgahomosexual na katulad namin at napatunayan sa palabas na napanood ko. Makalipas ang dalawang oras ng panonood, di muna ako umuwi at dumeretso sa bahay nila Gangang upang udyukin siya na magsabay kami sa pagtungo sa SM North EDSA, kaso nagbibihis na siya at di pa ko nakakapananghalian kaya ako na lang mag-isang tutungo dun.

^3d-y. Ngayong araw din ang stage play namin sa English na gaganapin sa SM Cinema kaya naman matapos kumain at maligo'y todo bihis at porma ako upang kaayahan naman nila ako di kahiyaan. Mga Ala-una ako umalis ng bahay at mag-isang nagtungo sa SM. Pagdating sa SM ay nadatnan kong pumapasok na sa sinehan ang mga first batch, nakakayamot lamang at bakit nilagay ako sa pang-alas-singko, wala tuloy akong kakilalang kasabayan sa panood. Kahit kakaunti at upang makanood sa unahan ng play ng Pedro Calungsod ay pumila na ko. Ilang saglit pa'y biglang dumating sila Jessa kaso di na sila makakanood pagkat naubusan na sila ng ticket, kawawa naman ako at wala talagang kasabayan.

^3d-z. Alas-singko pa naman ang play kaya sumama muna ako sa kanila sa paggala. Pagbalik sa Waiting Area, mukhang minamalas nga naman ang lagay pagkat di ko makapa sa bulsa ang ticket, paano ako makakanood at sayang ang pinangbayad ko. Hinalughog ko ng husto maging sa aking bag subalit di talaga masumpungan. Labis tuloy akong natataranta at problemadong problemado. Kapag nalaman nilang burara ako ay mawawala ang tiwala nila sa akin at iyon ang kinakatakot ko kaya upang makasigurong di mabubunyag ay itinikom ko ang bibig kahit kanino, kailangan ko talaga itong gawin at patawarin sana ako kung magagawang maglihim. Di na ko tumuloy pa sa entrance ng sinehan at mag-isang nagpagala-gala. Upang di mahalatang di nanood ng play ay itinuon ko ang oras sa pagbabasa na aklat sa bookstore. Pagsapit ng Alas-sais ay naisipan ko ng umuwi kaso ang haba ng pila sa antayan ng jeep.

^3e-a. Ilang saglit pa'y tiyempo kong nakita sina Jobil, Jenny mae, Jessa at Noemi na nakapila, kaso di ako makasabay pagkat bawal sumingit. Sa kanilang apat, si Noemi lang ang nakadiskarteng sumingit sa pila kaya siya ang kasabay ko sa pag-uwi. Sa takot na baka magkaroon sila ng hinala kung bakit maaga akong umuwi, nagtungo muna ako sa computer shop at nilibang ang sarili sa panonood ng pelikula. Mga bandang ikasiyam na ng gabi ako umuwi at sa tindi ng pagod ay kaagad na akong nahimlay kaso di naman makatulog pagkat inuusig ako ng konsensiya, alam kong mali ang ginawa kong maglihim sa pamilya ko kaso natatakot akong baka magbago ang tingin nila sa akin kaya tikom muna ang bibig.

²⁵^{| 18} Labing walong tulog na lamang at bukas ay Pasko na.

December 08, 2013
Sunday
Year I-342

^3e-b. Mababang temperatura ng panahon ang gumising sa nahihimbing kong pagtulog, pagdilat ng matang galing sa tulog ay tumama na ang nakakasilaw na sinag ng araw, umaga na pala at ako na lamang marahil ang tulog kaya karakaraka na kong bumangon, gawaing bahay muli ang inatupag pagkatapos magkape. Kahit medyo nabibigatan ako dahil sa pangyayari kahapon na di kanais-nais ay ipinagpatuloy ko pa rin ang pagwawalis, paghuhugas at paglalampaso. Iba ang dating sa dibdib kapag may itinatago ka pala at mawawala lamang ang kabigatan sa dibdib kapag inilabas mo iyon kaso gusto ko pa rin itikom ang bibig.

^3e-c. Dahil wala ng iba pang gagawin, paglalaro ng Tablet ang inatupag ko hanggang sa sumapit ang tanghali. Mukhang nagluluksa ang kalangitan at nagbabadya pang umulan at sana nga'y umulan ng sa gayon ay magsiuwian na sa kanya-kanyang lungga ang mga batang kapipilyo, ang ingay kasi ng baryo namin kapag nandiyan ang mga batang makukulit at di mo pa masaway. Kakainggit lang isipin na buti pa sila, nae-enjoy nila ang pagiging paslit samantalang puro pagdurusa't hirap ang pinagdaraanan ko ngayon, minsan na nga lang ako magsaya, may sumasama pa ang loob at pag-iinitan ka pa kapag di mo itinigil, katulad ng pagpunta ko sa bahay ng mga kaibigan ko, pagpapatugtog ng masasayang awitin at iba pang nagpapasaya sa akin, nagagalit ang magulang ko kapag ginagawa ko iyon kaya minsan nasasagot ko sila.

^3e-d. Bakit kaya ganun ang naging buhay ko, naghahanap ng kaaliwan at kailan ba ako magiging masaya ng walang sasama ang loob at magagalit? Sa totoo lang ay natitigang na ko sa kasiyahan at gusto ko ng maging masaya, pero paano? Matapos kumain ng tanghalian ay natulog na ko kaso saglit pa lang ang tulog ko'y biglang nasira ng magpatugtog ang aming kapitbahay, malakas at sakit sa teynga ang mga tugtugin, Budot-dance kasi kaya ang tsakang pakinggan pero wala akong magagawa at diyan sila nagiging masaya. Upang di maingayan ay naisipan kong magkumpyuter sa labas.

^3e-e. Nang mapansing lumagom na ang kadiliman sa kapaligiran, nag-log-out na ko. Trip ko pang gumala at maging masaya kaya nagtungo ako sa bahay nila Regine. Saktong nakita ko si Gelyn na papauwi kaya sumabay na ko sa kanya. Pagdating sa bahay nila, makulay at kumukutikutitip na christmas lantern ang bumulaga sa muli kong pagbisita sa kanila. Tulog ang Regine (Miano) pati ang Shiela kaya sa bahay nina Ate Bing ako tumuloy at nakapagtsikahan. Kahit pilyang bata si Aira ay di ako na-badtrip kundi natutuwa pa nga ako sa batang iyon, kahit paano'y nakaramdam ako ng kaunting saya dahil sa kanya. Mga bandang Alas-otso na ko umuwi ng bahay at pagdating, saktong nadatnan ang Tita Susan na nakahiga, nagkamustahan kami. Sa kadahilanang maaga pa akong magigising kinabukasan, kaagad na kong natulog.

²⁴^{| 17} Labing pitong araw na lang bago magpasko.

December 09, 2013
Monday
Year I-343

^3e-f. Dakong Alas-kwatro y medya ng madaling araw na kaya sa halip na magtagal pang humilata sa masarap at komportableng kama'y bumangon na ako. Sumunod na bumangon si Tita Susan, wala ako lagi sa mood tuwing umaga kaya katamad magsalita. May kalamigan ang panahon pero nagawa ko pa rin maligo. Pagdating sa eskwela, flag ceremony pala at pagkatapos ay inanunsyo nila na sa aming mag-aaral na student teacher ang magtuturo sa amin at pahinga muna ang guro namin ngayong araw. Nagsisisi ako sapagkat dapat nagpresinta ako bilang student teacher kaso ayaw kong isipin ng kamag-aral ko na bida-bida ako at bilib na bilib sa sarili kaya di ko na lang itinuloy. Sa oras ng Values, mga estudyante ang namahala sa klase namin at nagtsek lamang kami ng Ugaling Pilipino.

^3e-g. Sa oras ng TLE, student teacher rin ang nagturo sa amin kung paano magpa-burn ng CD, habang nakaupo't dahil nalilito ay nagtanong ako kay Ma'am Sandra kung paano magpa-burn ng CD. Dami ko talagang natutuhan kay Ma'am Sandra. Maya-maya, oras na ng MAPEH, si Ma'am Mina pa rin ang naging guro namin at nagkaroon ng rehearsal sa play. Sa oras ng Filipino, estudyante pa rin ng eskwelahan ang namahala sa klase namin at kahit student teacher lamang ay kasing galing niyang magturo ang mga guro, ilang saglit matapos siyang magturo'y nagkaroon kami ng palaro subalit di ako gasinong nasiyahan. Sinamantala namin ang oras na walang guro sa paglalagay ng dekorasyong pampasko sa buong silid, ilang saglit pa'y dumating na si Ma'am Templanza kasama ang napakakisig naming student teacher.

^3e-h. Naku at may mahabang pagsusulit pala kaso hindi ako nakapagrepaso kaya halos mangamote ako sa pagsagot. Sa oras ng Math, wala ulit si Sir Harren kaya sinamantala namin ng mga kagrupo ko ang pag-aayos ng Gas car na project namin sa Physics kaso kapag pinapaandar, ayaw tumakbo. Triple ang kaba ko sa dibdib ng Physics na pagkat baka mapahiya lamang kami kapag sinubukang paandarin ang niyaring Gas car. Mukhang napahiya nga ako sapagkat ang layo ng narating ng kalaban namin samantalang di makagalaw-galaw ang Gas car namin, ayos na rin iyon kaysa walang gawa. Pagkatapos ay bumalik na kami sa silid, medyo nababagot ako kaya naisipan kong hiramin ang Rubics Cube na nilalaro ni Ibarra kaso lang ipinagkait niya sa akin at kala kung sinong kapogihan kung umasta, may tahi naman sa tiyan.

^3e-i. Hindi ko lubos mabatid kung bakit iba ang pakikitungo sa akin ng kamag-aral ko, yung tipong di ko ramdam ang mainit nilang pakikisama sa akin at ako yung pilit na nakikisama pero sila naman ang lumalayo. Hindi lahat ng kaklase ko ay marahil ay ganon ang pakikitungo sa akin, mangilan-ngilan lamang at kung sa bagay, kailangan ko ng tibay at lakas ng loob upang matiis pa ang pakikisama sa kanila, ang hirap kasi at nagmumukha lamang akong hangal kapag ginagawa ko iyon at dahil diyan kaya umuwi akong masama't mabigat ang loob at inis na inis. Bakit nila ako ginaganito, naging mabait naman ako sa kanila. Balak ko sanang bigyang hustisya ang sarili dahil labis nila akong iniitsapwera kaso huwag na lamang at baka lalo pa kong mapasama. Itinulog ko na lamang ang lahat ng hinanakit sa dibdib. Bahagya naman naibsan pagkamulat ng mata. Sa katunayan ay matagal ko na iyon nararanasan pero tinitiis ko lang, kapag nagsalita naman ako, parang teyngang kawali ang kausap ko kaya nanahimik na lamang ako.

²³^{| 16} Labing-anim na araw na lamang bago sumapit ang Pasko.

December 10, 2013
Tuesday
Year I-344

^3e-j. Maagang nagising ang katawang lupa ko pero nagpatuloy ako sa pagtulog dahil wala namang importanteng gagawin, minabuti kong huwag ng pumasok at sa Huwebes na lamang balak pumasok. Mga Alas-otso na ko bumangon. kabagot-bagot nanaman ang araw ko kaya naisipan kong magpatugtog ng Christmas song, ano ba iyan si Mama at palagi na lang nangingialam sa tuwing nagpapatugtog ako, pinabayaan ko na lamang siya at habang nakikinig ng awitin, ginampanan ko ang responsibilidad bilang tagalinis ng bahay. Maya-maya’y paglalaro ng Tablet ang sunod kung inatupag, kahit paano ay nawawalana ang aking pagkabato kaso kabanas lang pagkat di ako maka-level up sa laro, iisa na nga lang ang titirahin, pumapalpak pa pero magandang laruin ang Angry Bird. Dahil kumakalam na ang aking sikmura'y itinigil ko muna ang paglalaro at kumain. Di ko sanang balak mag-siyesta subalit dala ng inaantok na'y napa-siyesta pa rin ako ng de-oras.

^3e-k. Mga Alas-tres na ko nagising at panonood ng telebisyon ang sunod na inatupag. Nakakatawa ang pelikula at puro kakulitan at kalokohan pero sa huli, maganda at nakakaaliw panoorin. Matapos ang comedy, Galema naman ang sunod kong pinanood. Medyo nababato nanaman ako kaya pagkatapos manood ng telebisyon ay naglaro muli ako ng Tablet, ako'y nagagalak pagkat napagtagumpayan kong makaalis sa level na iyon. Nang maubusan ng baterya ang magara pero mumurahing Tablet, isinaksak ko na muna ito at nanood ng telebisyon, kahit nasa bahay lang at di makagala gawa nga na delikado na dahil madilim na'y nalilibang pa rin ako.

^3e-l. Matapos manood ng telebisyon at gawa na di pa gasinong dinadalaw ng antok ay naisipan kong muling maglaro sa Tablet, medyo naaadik na ko sa larong Angry bird. Habang sarap na sarap ang buhay sa paglalaro, ang katahimikan sa aming kapaligiran ay pansamantalang nabasag ng maulinig kong may nagwawala at sumisigaw, dumungaw ako sa may bintana at pagkatingin, nag-aalitan na pala ang magkabiyak at pinaghahagis ang mga plato, labis akong natakot at baka pati dito'y makapanakip, lasing pala siya kaya nagiging bayolente. Mga Alas-onse y medya na ako natulog ng mapagod na ang aking mata sa kakalaro sa Tablet.

²²^{| 15} Labing limang araw na lamang bago sumapit ang Pasko.

December 11, 2013
Wednesday
Year I-345

^3e-m. Ngayong araw ipinagdirwang ng aming eskwelahan ang ikalabing-lima nitong anibersaryo simula ng itatag ito kaya naman mayroon kaming foundation day. Batid kong masaya ang foundation sa aming eskwelahan subalit dala ng napasarap ako sa aking tulog na halos di maawat, tinanghali na ako ng gising, sayang subalit ayos lamang at marami pa naman pagkakataon upang magdiwang. Idinaan ko na lamang sa patugtog ang pagkadismaya at sa bawat awiting aking nauulinig ay nagbibigay ito sa akin ng kaluwalhatian sa dibdib. Nang magsawa at sa takot na ireklamo ng kapit-bahay, di na ako nagdalawang isip pang patayin ito. Nakakabato ang pakiramdam kapag nasa loob ka lamang ng bahay kaya naisipan kong magtungo sa computer shop. Maaga pa kaya matumal pa lang ang gumagamit ng personal computer, mabuti na iyong kakaunti pa lang, atlis tahimik.

^3e-n. Nasulit naman kahit paano ang dalawang oras na pagtutok ng mata sa Computer. Sa kadahilanang ayaw ko pang umuwi'y naisipang kong magtungo sa bahay ng aking kaibigan na si Cathy. Si Cathy kasama ang dalawang nakakabatang kapatid niya lamang ang nadatnan ko at ipinabatid sa akin na nasa Ospital daw ang butihin niyang Mudra sapagkat nakunan raw ito, sana ay nasa mabuting kalagayan si Ate Ging. Nagtagal pa ako sa kanila hanggang sa sumapit ang tanghaling tapat, sarap kasing kakwentuhan si Cathy. Saka pa lamang ako kumain ng tanghalian pagdating ng bahay. Siyempre matapos kumain ay naghugas ako ng plato para walang masabi si ina, talakera pa naman iyon kapag makalat at madumi sa loob ng bahay pero love ko pa rin siya. Diretso tulog pagkatapos maghugas ng plato. Naging maganda sana ang napaginipan ko kaso naputol, ang ganda pa naman at sana matuloy ang naputol na napaginipan ko sa muling pagtulog ko mamaya.

^3e-o. Medyo kumakalam ang aking sikmura kahit natulog ng busog kaya bumili ako ng Meryenda. Di lamang ako lalamon at iniisip ko rin ang kasamahan sa bahay kaya sa halip na para lang sa akin ang pinamiling tinapay ay dinamihan ko rin para sa kanila kaso pagdating sa bahay, hindi naman nila naibigan ang pinamili kong tinapay sapagkat malamig raw kaya ipinamigay ko na lang sa alaga naming aso ang natira, buti pa ang mga aso, di pihikan pagdating sa pagkain at babanatan kahit anu pang pagkain ang ihain. Kung sa bagay iba kasi ang taste ng tao kaysa mga hayop. Ilang saglit pa makalipas ay nagtungo naman ako sa bahay ni Regine (Miano). Si Aling Gina at iba pang kapatid ni Regine lamang ang nadatnan ko sa kanila at wala ang mga batang maukulit, di tuloy masigla.

^3e-p. Ilang sandali pa'y saka pa lamang nagsidatingan ang mga tsikiting galing eskwelahan, sina Regine at Shiela lamang ang nakakwentuhan ko. Sa Pasko na rin ang binyag ng anak ni Regine at nakapili na rin siya ng magiging ninong at ninang ng kanyang anak, sayang at di ako kinuhang ninong este ninang subalit ayos lang iyan, baka di ko naman mabigyan ng regalo ang anak niya kapag naging ninang ako sapagkat kapos sa pera. Saksakan sa cuteness and handsomeness si Baby Gian. Sa sarap ng aming kwentuhan magkumare, inabot na ko ng dilim sa daan at diretso nuod ng telebisyon pagdating ng bahay. May pasok na bukas kaya matapos manood ng telebisyon ay kaagad na akong natulog.

²¹^{| 14} Labing apat na araw na lang bago sumapit ang pinakahihintay ng lahat, ang Pasko.

December 12, 2013
Thursday
Year I-346

^3e-q. Matining na tunog ng alarma ng aking telepono ang bumasag sa nahihimbing kong pagtulog, sayang at ang sarap pa naman managinip pero kailangan ng gumising at bumangon ng maaga sapagkat sa araw na ito'y balik sa dating gawi ang aming eskwela. Sa lamig ng panahon at sa takot na baka atakihan muli ng katakot-takot at napakalapot na uhog, di ako naligo at nagwisik-wisik lang. Pagdating sa eskwelahan, kakaunti pa lamang ang nandoon. Habang wala pang guro'y sinamantala ko ang oras sa pagsagot sa Daloy Balita, sabay tago ng dumating si Sir Arnulfo, di pa rin nagbabago ang mga kamag-aral ko pagkat bumabase pa rin sa sagot ng iba kapag ginagawa ang assignment. Nagtsek lamang kami ng quiz, sayang at dapat pumasok ako ng Martes pagkat nagkaroon pala sila ng maikling pagsusulit, sa bait at pagiging pusong mamon ni sir ay binigyan niya ko ng tiyansang makapag-quiz pero bago pa raw sumapit ang Periodical test.

^3e-r. Maya-maya’y TLE na at pagbu-burn pa rin ng bala ang aming topic. Sa oras naman ng MAPEH at dahil bukas na magpapalaro si Ma'am Mina para sa Mini olympics. Ibinigay niya sa amin ang kanyang oras upang makapag-isip at usap kung anong strategy ang gagawin namin para magwagi sa palaro, napakatagal pa bago sumapit ang susunod na asignatura kaya sinamantala namin ang nalalabing oras upang makapag-ensayo ng jingle, madalas ay d pinapalad ang grupo naming manalo sa nakalipas na palaro kaya naman todo ensayo kami ng sa ganon ay makakuha ng awards pagdating sa banner at jingle, sa banner lang kasi kami nananalo. Malas nga lang at di ako pinayagan ni Ma'am Mina na sumali sa kanyang palaro pagkat sinasaalang-alang niya ang kahihinatnan ng kanyang propesyon kapag inatake raw ako ng hika, pinakausapan ko siya pero di tumalab.

^3e-s. Nagkaroon pa kasi ako ng ganitong uri ng sakit kaya di ko ma-enjoyang pagiging high school ko, sa totoo lamang ay madalas ay di ako pinapasali ng mga naging guro ko sa MAPEH pagdating sa Physical education pagkat mahina raw ang baga ko at di sanay sa mabibigat na aktibidad. Nanahimik na lamang ako sa isang tabi at nagsagot ng Daloy Balita. Sa oras naman ng English ay si Sir Buenaventura ang naging guro namin at pinagawa niya lamang kami ng sanaysay tungkol sa aming inspirasyon. Sa oras ng Math, hindi nanaman sumipot sa aming klase si Sir Harren kaya mistulang palengke muli ang silid. Ilang saglit pa'y biglang nagpakita si Oliver kaya kinamusta namin siya, kasarapan ng pakikipagtsikahan sa kanya ng magpulasan kami ng takbo dahil biglaan ang pagdating ni Sir Martin, nagturo lamang siya tungkol sa impulse and momentum.

^3e-t. Sa halip na umuwi, kasama ang mga kagrupo ko ay dumeretso kami sa Park upang mag-ensayo ng jingle, makailang saglit pa'y naisipan namin magtungo sa bahay nila Jayvie Ann upang mag-research ng kakantahing yell at ng makahanap, balik muli sa Park. Si Ashley ang naging choreographer namin sa jingle. Kanina'y medyo seryoso pa kami pero ng kalaunan ay puro kami hagikhikan dahil sa kaartehan ni Kathy, sa sobrang saya ko ay napatambling ako ng wala sa oras at nasaksihan iyon nila Ashley kaya isinali iyon sa produksyon ngaming jingle at halos magkarayuma ako sa kakatambling pero ayos lang, atlis naaliw sila sa akin at di ako boring kasama. Nagpatuloy pa ang aming tawanan at asaran at ako lagi ang puntirya pero di man lang ako napikon at nasisiyahan pa nga.

^3e-u. Akala ko'y mahirap pakisamahan ang mga kaklase ko pero na-realize kong adjusment lamang ang kailangan upang lalo pa kong mapalapit sa kanila. Dahil sa kaharutan at tawanan na parang tinakasan ng bait, inabot na kami ng Alas-singko sa Park. Malapit ng gumabi kaya umuwi na kami. Sa halip na umuwi'y nagtungo pa ko sa computer shop upang maghanap ng sasayawin para bukas. Minsan lang ako magpapakitang gilas sa kamag-aral ko at ayaw kong mapahiya kaya todo ensayo ako pagdating sa bahay. Nakakaramdam na ng pagod at super duper haggard na ang lagay kaya natulog na ko. This is my unforgetable day that ever since in my life, kahit puro bigat at paghati ang nararanasan ko'y may darating rin palang masasayang panahon at wala man lang nasaktan, sana susunod ay wala ng taong killing joy sa tuwing masaya ako.

²⁰^{| 13} Labing tatlong araw na lamang bago sumapit ang pinakamasayang araw, malapit na.

December 13, 2013
Friday
Year I-347

^3e-v. Matinding kaba kaagad ang dumatal sa aking dibdib pagkat ngayong araw ako magpapakitang gilas sa pagsayaw ng mag-isa at sana'y di ako kahihiyan sa paningin nila pagkatapos nito. Bago pumasok at dahil may oras pa naman ay minaster ko ng husto ang aking dance number. Maya-maya’y nagtungo na ko sa eskwelahan. Wala pa akong magawa kaya nanghiram muna ako ng Rubics cube kay birthday girl Jobil at nilaro. Habang nagbubuo ako ng kulay, bwisit na Ibarra na iyan sapagkat pwersado niyang inagaw sa akin ang Rubics cube, naawa naman ako sa tiyan niyang may tahi at baka bumulwak ang bituka kaya nagpaubaya na ko, labis akong na-badtrip sa kanya, Isa pa’y masyadong hambog at gwapong-gwapo sa sarili. Ilang saglit ng dumating si Sir Arnulfo at nagtsek lamang kami ng Daloy Balita. Bago sumapit ang oras ng MAPEH, inihanda ko na ang aking sarili para sa ginawang dance number.

^3e-w. Maya-maya’y nagtungo na kami sa School Quadrangle upang isagawa ang Mini Olympics. Kanya-kanyang pasabog ng jingle ang magkakalabang kagrupo, lalo na sila Nathaniel na nag-pyramiding pa at kalang sumasali sa cheerdance kaya lalo pang sumidhi ang kaba sa aking loob. Ng kami na'y nakapwesto na ko sa gitna at maya-maya'y sumayaw na ko ng "Whoops kiri"sabay tambling ng tayog, palakpakan na may kasamang hiyawan ang aking mga kamag-aral pati si Ma'am Mina at pakiramdam ko'y isa na akong professional dancer. Hindi ko lang alam kung ano ang nasa isip nila at baka di naibigan. Kaya pala di ako pinasali ni Ma'am Mina sapagkat agaw buhay ang kanyang palaro at nakakahingal, sa huli'y White knight ang nanalo sa Mini Olympics pero kami naman ang nakahakot ng parangal para sa best banner at siyempre best jingle, nakaagaw siguro ang pagtambling ko sa simpatya ni Ma'am na palanunin kami at nagkaroon rin kami ng premyo kaya nadagdagan pa ang baon ko.

^3e-x. Ang saya ng araw ko't di iyon mapipigilan. Pagbalik sa silid, bakas sa mukha ng mga kamag-aral ko ang matinding pagod, nakaka-guilty lang pagkat hirap na hirap na nga ang kagrupo ko samantalang nakaupo lang ako, alanganin kasi itong baga ko. Ilang saglit pa'y dumating na si Sir Velarde subalit di nagturo at hinayahaan lamang kami sa aming gawain. Pagbubuo ng kulay sa Rubics Cube ang inatupag ko. Sabay tago ng binubuong Rubics Cube pagdating ni Sir Buenaventura. Sa oras naman ng Mathematics, absent muli si Sir Harren at napapansin ko lamang nitong mga nakalipas na araw ay palaging wala si sir, anu na kaya ang nangyari sa kanya. Sa kadahilanang may quiz kami sa Physics, nagrepaso ako subalit ng quiz na'y halos dumugo na ang ulo ko sa kakaisip ng sagot. Nakakaramdam na ng antok pagdating ng bahay subalit bawal naman akong matulog sapagkat may pupuntahan sila Mama at wala magbabantay sa kapatid ko maging ang alaga naming hayop kapag natulog ako.

^3e-y. Ilang saglit pa'y dumating na si ate bitbit ang pinamiling produkto ng MCdonalds at masaya namin iyon pinagsaluhan, labis akong nabusog sa hamburger at french fries. Saka pa lamang ako natulog kaso di naman ako makatulog ng ayos dahil kumakanta sa karaoke ang ate ko. Pagkagising ay bumalik na sila Mama at produkto naman ng KFC ang bitbit nilang pasalubong, mukhang bwinebwenas ang tiyan ko ngayong friday the 13^th at iyon ang naging hapunan namin. Kinagabihan, nanood kami ni Papa ng pelikulang Four sisters and a wedding, kahit may conflict ang bawat panig sa kanilang magkakapatid, sa huli'y nagkapatawaran at nagkasundo pa rin sila, naiingit ako sa pamumuhay nila pagkat masiyahin silang apat at matindi ang pagmamahal nila sa bunsong kapatid na lalaki, sana ganun rin ang pamilya ko, masaya at nagdadamayan. Tinapos ko muna ang pelikula at mga Alas-onse na nakatulog.

¹⁹^{| 12} Labing dalawang araw na lamang bago sumapit ang Pasko.

December 14, 2013
Saturday
Year I-348

^3e-z. Maingay na sa labas ng kwarto kaya bumangon na ako subalit pagkatingin sa malaking orasan ay papasapit pa lang ang Alas-siete. Mainit-init na Sopas ang naging agahan ko at iyon ang nagbigay init sa katawang nababalutan ng hamog, sa tindi ng lamig ay halos mag-zero visibility na ang kapaligiran sa kapal ng hamog. Matapos mag-almusal ay naisipan kong magpatugtog. Sayang-saya na nga ako sa aking tugtog ng biglang umeksena nanaman si Mama at pinapapatay pa niya, sabi niya'y malakas raw at hindi kaaya-aya sa pandinig, bagay na labis kong ikinayamot kaya di ko napigilang sagutin siya. Kung sila nga kahapon na kahit di ako makatulog dahil nagkakaraoke sila, wala akong sinasabi. Pinababayaan ko na lamang, tapos kapag ako ang nagpatugtog ay sila pa ang may ganang mag-inarte, pakiramdam ko tuloy ay parang di pantay ang pagtrato at pakiramdam na nawawalan ako ng mga karapatan dahil dun, karapatan kong maging masaya at aliwin ang sarili kaya huwag silang mangialam, wala naman akong ginagawang masama!

^3f-a. Bighaning-bighani pa naman ako sa mga awitin pero dahil batid kong pagod ang ate galing trabaho, pinatay ko na ang tugtog. Nakakaintindi naman ako kahit paano at sila yung hindi. Naging napakaaliwalas ng panahon kaya magandang pagkakataon upang tumambay sa bakuran. Habang nakatambay at pa-text-text ay saktong namataan ako nina Pastora Anna at inanyayahan akong dumalo sa sunday mass nila bukas, sa hiya'y di ako makatanggi pero sa loob ko'y wala akong balak magpunta sapagkat di ko sila kaanib at isa pa'y mahal ko ang pagiging Katoliko, inimbita rin nila ako sa kanilang christmas party sa susunod na Linggo pero salamat na lamang sa kanilang imbitasyon at talagang di ako makakapunta, sana'y maintindihan nila.

^3f-b. Dahil di ko naman sila gaanong kinakausap ay umalis kaagad sila. Panay kantiyaw sa akin si Mama pagkapasok at dapat ay di ko sila nakilala kung palagi kang pupuntahan, nakakailang kasi iyon. Kinahapunan at pagkatapos maghugas ng plato'y nagtungo ako sacomputer shop at grabe ang mga kalalakihang naglalaro, parang tagabundok kung magpalitan ng salita at halos malunod ako sa malulutong nilang mura, di tuloy ako nag-enjoy at kaagad na umalis. Sa halip na umuwi'y dumeretso pa ako sa bahay nina Regine at nakipagkwentuhan.

^3f-c. Maya-maya pa'y kina Cathy ako tumuloy subalit wala siya at nakatira sa kapit-bahay sila Jaka. Hindi ako makapaniwala sa kwinento ng aleng tinitirhan nila Jaka sapagkat ng makunan raw ang Ate Ging, sa halip na magluksa'y mukhang nagbubunyi pa raw pagkat hindi siya sabik na magkaanak at hiniling pa nga niyang huwag mabuo ang bata sa tiyan kapag lalaki, bagay na ipinagtataka ko kay Ate Ging at di ko akalain na ganong klase siyang ina. Marami pang ikwinento ang ale tungkol kay Ate Ging at maging ang isa pang kapitbahay ay sang-ayon sa kwinikwento niya kaya naman nagbago na ang pagtingin ko kay Ate Ging, sayang at ang bait pa naman niya sa akin at aakalaing anak ng Diyos. Dahil di pa raw makakauwi ang nanay nila galing hospital, ipinakausap sa akin ng ale na sabihan si Cathy na agahan ang pag-uwi at walang magbabantay kina Jaka.

^3f-d. Nagtungo ako sa JOLIA church at sinabihan nga si Cathy, papauwi ako ng magkita ulit kami ni Pastora Anna at panay pa ang pangungulit sa akin, nahihiya talaga akong tumangi kaya lakas loob na akong nakipagplastikan sa kanya. Sumapit na pala ang ikawalo ng gabi pagdating sa bahay at saka pa lamang naghapunan. Habang nagsusulat ng lecture sa Physics, bigla kong naulinig ang mga pagputok sa kalawakan. May fireworks display pala at kahalihalinang pagmasdan, ang bilis ng panahon at di ko namalayang malapit ng sumapit ang panibagong taon. Ipinagpatuloy ko ang pagsusulat at ng antukin ay saka lamang natulog.

¹⁸^{| 11} Labing-isang araw na lamang bago magpasko, malapit na.

December 15, 2013
Sunday
Year I-349

^3f-e. Ikawalo na ng umaga ng magising ang katawang lupa ko, sarap pang humilata sa kama at magmuni-muni subalit kailangan ko ng bumangon. Pagkabangon ay dumeretso kaagad sa kusina at mainit-init na pandesal ang naging agahan ko, napapansin ko lang dahil nung bata pa ako'y mas malaki pa ang pandesal kumpara sa ngayon na halos kakarampot na lamang, marahil ay nagmahal na ang harina at iba pang mga bilihin, sa panahon ngayon ay taghirap na talaga at kailangan ng maghigpit ng sinturon, patuloy ngang lumalago ang ekonomiya ng bansa pero di pa rin ramdam ang kaginhawaan. Sa liit ng pandesal, halos ako lang ang makakaubos pero dahil mahabagin ako'y nagtira naman ako kahit bitin na bitin.

^3f-f. Matapos mag-almusal ay ipinagpatuloy ko ng isulat ang lecture sa Physics. Bumirit nanaman ang ate sa karaoke at kahit may ginagawa'y di ko pa rin napigilang kumanta pero anu ba 'tong boses ko, namamalat at namimiyok pa kapag tinataasan ko. Hininaan ko na lang sa takot na baka marinig at pagtsismisan ng kapitbahay ang ginintuan kong tinig. Sa dami at haba ng susulatin, nagkapaltos na ang daliri ko pero di pa nangangalahati sa pagsulat kaya itinigil ko muna. Ilang saglit pa'y oras na upang mananghalian, kahit paano'y nakabawi rin sa gutom. Nahumaling pa ako sa paglalaro ng Tablet kung kaya di ko naipagpatuloy pang magsulat ng lecture at tinatamad na ako.

^3f-g. Maya-maya pa'y umatake nanaman ang pagka-antukin ko, ayaw ko pa sanang mag-siyesta pero sa ayaw at sa gusto'y kailangan kong matulog. Mga Alas-kwatro na ako nagising at paglalaro muli ng Tablet ang inatupag ko hanggang sa sumapit ang dilim. Maya-maya, habang naglalaro'y bigla kong narinig ang balita sa radyo, kakalungkot isipin na ngayong magpapasko'y may insidente ng nakawan at sa SM North EDSA pa iyon naganap, may ilang Jewelry kasi ang nasabat gamit ang martilyo at miyembro sila ng Martilyo Gang. Ang lalakas talaga ng loob nilang magnakaw at ang mamahaling alahas pa ang sinalakay, pasalamat na lamang at walang nasaktan sa naturang krimen. Sa kadahilanang dadalo pa ako sa Simbang Gabi kinabukasan ay maaga akong natulog.

¹⁷^{| 10} Sampung araw na lamang ang nalalabi bago sumapit ang Pasko, maging makabuluhan at payapa sana ang darating na kapaskuhan.

December 16, 2013
Monday
Year I-350

^3f-h. Unang araw ng Misa de gallo, kaya kahit di pa man pumapatak ang ikaapat ng umaga, kahit pa-ika ika pa'y bumangon na ako upang dumalo sa Simbang Gabi. Taun-taun sa tuwing sasapit ang kapaskuhan ay kinagisnan ko ng gumising ng umaga, makadalo lang sa Simbang Gabi, bigo man ako na makumpleto ang siyam na Simbang Gabi nitong nakalipas na taon, ngayong taon ay sisikapin kong makumpleto iyon sapagkat naniniwala ako na kapag nakumpleto mo raw ang Simbang Gabi, kung anuman ang iyong kahilingan ay matutupad. Pagdating sa Simbahan, mangilan-ngilang deboto pa lamang ang naroroon.

^3f-i. Ilang saglit pa'y nagsimula na ang misa at ang tema ay tungkol sa pagkakapantay-pantay ng tao sa daigdig. Maliwaliwanag na ng natapos angSimbang Gabi at karamihan sa mga nagsimba'y puro kabataan. Sumapit na pala ang ikaanim ng umaga kaya di na ako pumasok pa. Nanood ako ng telebisyon pagkauwi at maya-maya'y binawi ang tulog. Mga ikawalo na ng umaga ako nagising. Naglinis sa loob ng bahay at pagkatapos ay ipinagpatuloy kong sulatin ang lecture sa Physics. Ilang saglit pa'y sa wakas at natapos ko rin. Dahil walang magawa, sinamantala ko ang oras sa pagbabasa. Kinatanghalian ng maisipang buksan ang telebisyon at di naging kagandahan ang balita ngayong magpapasko sapagkat may nangyaring aksidente sa maySkyway na kumitil sa labing-walong buhay. Kahit di namin kaanak ang nasawi'y nakakalungkot pa rin. Hindi talaga magaganda ang nangyayari dito sa ating bansa. Kahapon lang ay may naganap na nakawan ng alahas sa may isang mall tapos ngayon, nahulog naman ang bus sa Skyway, mga balitang nakakalungkot kung panoorin subalit wala tayong magagawa sapagkat ganyan ang kapalaran.

^3f-j. Matapos manood ng telebisyon, paglalaro ng Tablet ang sunod kong inatupag. Kinahapunan, masyadong weirdow sa bahay kaya naisipan kong magkumpyuter. Nakakailang lamang para sa akin sapagkat puro mga bata ang kasama kong nagkukumpyuter subalit maigi na ring mga tsikiting ang kasama kaysa sa mga binatilyong maglalaro na nga lang ng kinakaadikang laro, kapag natalo'y mabahong salita ang sasambulat sa inosenteng teynga. Mas malutong pa sa piniritong manok kung sila'y magmura. Dahil napasarap sa pagkukumpyuter, madilim na sa labas ng ako'y lumabas at ngayong gabi rin ang pagsisimula ng christmas caroling. Sa hirap ba naman ng buhay na aming tinatamasa, gustuhin man naming magbigay kahit singkong butas pero puro kami patawad at sa Bisperas na lamang ng Pasko. Habang naglalakad pauwi'y marami ng bata at kabataan ang nangangapitbahay upang mangaroling, mga tambol, piniping tanzan na kinakalansing at beatbox ang kanilang instrumento sa pangangaroling.

¹⁶^{| 09} Siyam na araw bago sumapit ang Pasko subalit dama ko na ang Spirit of christmas at labing anim na araw naman bago sumapit ang 2014.

December 17, 2013
Tuesday
Year I-351

^3f-k. Ikalawang gabi ng Misa de gallo kaya naman sakripisyo muli ako sa paggising ng umaga. Pagdating sa Simbahan, sa dami ng dumalo na abot hanggang labas ay wala na akong naupuan. Nagtiyaga na lamang akong tumayo. Dahil papasok pa ako, di ko na tinapos pa ang Simbang Gabi at dumeretso na sa eskwela. Pagdating sa eskwelahan, mangilan-ngilan pa lamang ang kamag-aral kong nandoon. Seksyon namin ang mamahala sa flag ceremony subalit wala pa ang iba kong kamag-aral na itinalaga ng aming presidente kaya nagpresinta na ako para sa "Panunumpa sa watawat ng Pilipinas", bahagya akong kinakabahan pero ng nasa harap na ng libo-libong estudyante, nilakasan ko ang loob sa pagsasalita. Parang ang gaan ng pakiramdam ko matapos ang flag ceremony at sa wakas ay nakaraos rin.

^3f-l. Sa oras ng AP, itinuro sa amin ni Sir Arnulfo ang tungkol sa Economic fluctuation. Sa oras naman ng TLE, sa computer laboratory kami nagklase at pinagawa kami ni Ma'am Sandra ng sanaysay tungkol sa natutuhan namin sa kanya. Habang gumagawa ng essay ay isa-isa niyang binanggit ang mga pangalan na alanganin sa grado at isa ako sa natawag. Labis ko iyon ipinagtaka kaya kinunsulta ko ang aking grado sa kanyang record sheet. Hindi ko akalain na may kulang ako subalit isa lang pala. Bumalik kami sa silid ng MAPEH time na subalit di pumasok si Ma'am Mina pagkat may play ang isang seksyon na hawak niya. Walang magawa kaya nag-soundtrip na lamang kami. Nang tiyempong makita si Ma'am Fabiana, ipinasa ko na sa kanya ang figurine kaso medyo minalas lang ng bahagya sapagkat nabasag kaya 90 lang. Sa bait ni Ma'am Fabiana'y ginawa na niyang 95. Sa sumunod na asignatura, sa wakas at may guro na rin.

^3f-m Nagkaroon lamang ng pag-uulat ang ilan kong kamag-aral at pagkatapos ay quiz. Walang ginawa ang katabi kong mga Chola kundi magtsika-minute. Sa oras naman ng English, mukhang badvibes si Ma'am Templanza sa amin. Sinermunan niya kami subalit di ko naman maunawaan ang ibig niyang iparating sapagkat pa-british accent ang pagsasalita niya ng English, pa-islangan lang ang peg. Matapos niyang manermon, ang nalalabi niyang oras ay ibinigay sa amin upang gumawa ng sanaysay tungkol sa tunay na kahulugan ng Pasko. Habang palakad lakad si Ma'am Templanza, hindi ko akalain na kakausapin niya ako at sa bawat words na kanyang binibigkas, may arte talaga kaya napapasusyal ang usapan namin ni Ma'am.

^3f-n. Ilang saglit pang lumipas, Math time na but Sir Harren is not around, he is busy for his love ones, I think. Sa oras naman ng Physics, pumasok naman si Sir Martin at nagturo. Bago umalis ay inanunsyo niya sa amin na bawal lumiban ng klase bukas sapagkat may long test kami. Ilang saglit pa'y uwian na at pagdating sa terminal ng tricycle, may isang manong drayber ang kinausap ako pero sa wikang ingles, kahit di bihasa'y napasabak ako sa pagsasalita ng ingles at inglesan kaming dalawa. Pagdating sa bahay, binalinguyngoy ako ng husto, dami ko rin natutuhan sa kanya at kahit di professional ang trabaho niya, he is good in speaking English. Bago matulog, nilabhan ko muna ang sinuot na PE uniform sapagkat iyon pa rin ang isusuot ko bukas.

^3f-o. Maaliwalas ang panahon kaya perpect timing upang makapagpatuyo ng sinampay. Matapos maglaba at gawa na inaantok na, natulog na ako. Mga bandang Alas-singko na ako nagising. Maya-maya, habang nanonood ng telebisyon ay biglang niyaya ako nina Regine (Cebrero) upang mangaroling subalit di ako pinayagan ng aking ina sapagkat baka raw ako atakihin ng hika, di na lang tuloy ako sumama sa kanila. Ang wish ko, ngayong magpapasko, kung anumang karamdaman ang taglay ko, sana'y mawala ng sa ganon magawa ko kung ano ang naisin ko at sana'y matupad iyon.

¹⁵^{| 08} Walong araw na lamang bago magpasko.

December 18, 2013
Wednesday
Year I-352

^3f-p. Mukhang hindi kagandahan ang napaginipan ko na halos bangungutin ako, pasalamat na lamang at di ako natuluyan. Pagkagising at pagkatingin sa telepono'y Ala-una pa lang kaya tumulog muna ako. Sadyang ay tulin ng oras, kasing tulin ng kidlat at sa aking muling pagdilat ay malapit ng sumapit ang Alas-kwatro. Dinalian ko na sa pagkilos upang makadalo pa sa Simbang Gabi. Pagdating sa Simbahan ay wala na akong maupuan sa dami ng nagsisimba at ang bigat pa ng bag ko. Maya-maya pa'y nagsimula na ang Misa de gallo at hinintay ko munang matapos bago pumasok. Pagdating sa Eskwela'y wala palang halos gagawin at inanunsyo sa amin ni Sir Arnulfo na maglilinis lamang kami bukas at may Christmas program na gaganapin. Kung wala lamang longtest sa Physics ay di sana, di na lamang ako pumasok. Dahil walang klase'y sinamantala ko ang oras sa pagrerepaso.

^3f-q. Ilang saglit pa'y TLE na at isa-isang tinawag ni Ma'am Sandra ang bungi ang grade sa kanyang record sheet. Sinabi niyang gagawa kami ng Video na may kaugnayan sa naging lesson namin at ia-upload sa Youtube sabay ibu-burn sa bala. Masyadong nagmamadali si Ma'am sapagkat sa January 6 sa susunod na taon na ang pasahan. Maya-maya'y biglang pumasok si Ma'am Fabiana upang maningil, pinapautang na nga sila ni Ma'am, tapos kung kailan singilan ay di man nagbabayad. Karamihan sa mga Pinoy, kapag alam nilang mabait ka, aabusuhin ka lang, kapag naman masama ka ay kakaayawan ka nila at pagsasalitaan pa ng kung ano-ano kaya di maintindihan ang Pinoy kung anong gusto nilang makita sayo na ikagagalak naman nila't di ka sasamantalahin. Naawa lamang ako kay Ma'am Fabiana sapagkat parang inaabuso nila ang kabaitan niya.

^3f-r. Wala kaming Guro sa oras ng MAPEH kaya naisipan kong magtungo sa Admin upang tulungan si Ma'am sa kanyang gawain kaso ay wala naman ginagawa si Ma'am. Yaman at kausap ko na siya, humingi na ako ng tawad sa kanya sapagkat palagi namin siya nakukunsumi. Lahat ng masasabi ni Ma'am sa aking mga kamag-aral ay inilahad niya talaga. Naaliw ako masyado kay Ma'am Fabiana sapagkat palakwento talaga siya. Sa dami ng aming pinag-usapan ay mukhang nasayang ng ilang sandali ang oras ni Ma'am upang magturo pero sinabi niyang ayos lang daw iyon. Pagbalik sa silid ay Filipino time na. Pumasok si Sir Velarde subalit di naman nagturo at dahil walang magawa kaya natulog na muna ako. Habang sarap sa patulog ay biglang gumagalaw sa akin at pinagtatawanan pa ako, mga bwisit sila at pati pa naman natutulog ay di nila pinapalagpas sa kanilang pangti-trip. Buti na nga lang at nandoon si Mary Joy at pinagsabihan sila.

^3f-s. Maya-maya'y bigla na lamang ako nagising dahil sa paninigaw ni Melarion, wala pa palang guro kaya ipinagpatuloy ko ang pagtulog. Nagising na lamang ako nung recess time na at dahil walang mga gurong sumisipot sa aming klase, sinamantala ng ilan kong kamag-aral upang mag-ensayo ng play sapagkat bukas na ang performance nun. Naging matahimik lamang ang buong klase ng dumating si Sir Harren at nagtsek lamang kami ng long test. Habang wala pa si Sir Martin ay nagrepaso muna ako. Ilang saglit pa'y dumating na si Sir Martin at nagsimula na ang long test, iba talaga kapag nag-aral ka, sisiw lang sayo ang long test pero talamak pa rin sa aming seksyon ang pangongopya. Ilang saglit pa'y natapos ko rin ang long test ng walang kahirap-hirap.

^3f-t. Bago kami umuwi ay may inanunsyo sa amin si Stephanie tungkol sa playat dadalhin ng mga propsmen mamaya para sa paggawa ng props. Ako ang nagresintang magdala ng poster color kaya matapos kumain ng tangahalian ay dumeretso ako sa bahay nila Stephanie kung saan ginaganap ang praktis para sa play bukas. Sina Perfecto ang tagapinta ng iginuhit na puno na gagamitin sa background stage samantalang abala naman sa paggawa ng Sash ang mga babae kong kamag-aral. Naging abala halos lahat sa amin sa paghahanda para sa nalalapit na play.

^3f-u. Nang wala na akong halos ginagawa at dahil medyo boring silang kasama, naisipan kong magtungo sa bahay nila Noemi subalit wala siya ng datnan ko. Kahit malayo-layong lakaran at tibay ng paa ang kailangan ay nagtungo ako sa Payatas kung saan nakatira sila Jenny Mae at Jessa. Si Jenny mae lamang ang nakakwentuhan ko sapagkat himbing sa pagtulog si Jessa. Maya-maya'y umalis na ako sa kanila at umuwi na pero bago magtungo sa sariling bahay, naisipan ko pang magkumpyuter. Madili-dilim na ng makauwi ako at sa nilayo-layo ng aking nilakad ay nakaramdam ako ng matinding pagod kaya di ko na tinapos pang panoorin ang paboritong teleserye at kaagad ng natulog.

¹⁴^{| 07} Eksaktong isang linggo na lamang ang nalalabi bago sumapit ang Pasko

December 19, 2013
Thursday
Year I-353

^3f-v. Hindi gasinong kalamigan ang lagay ng panahon sa umaga kaya naman walang pumipigil sa akin upang dumalo sa Simbang Gabi. Ikatlo pa lamang ng umaga kaya nag-almusal muna ako. Pagdating sa simbahan, iilan pa lang ang nandoon at marami pang bakanteng upuan kaya malaya akong nakaupo. Ilang saglit pang lumipas ay dumami na ang nagsipagdalo at nagsimula na ang Misa. Sarap pakinggan ang himig koro na umaawit ng awiting pampasko, parang nasa paraiso kang puro kapayapaan at walang kaguluhan, sana'y ganito sa ating mundo. Yung tipong payapa at walang karahasang nagaganap. Ang ganda rin ng homily at ang tema ay tungkol sa buhay na natin. Tama si Father, life is gold at kailangan habang nabubuhay tayo'y gawin na natin kung ano ang dapat nating gawin sapagkat ang buhay ay ipinahiram lang sa atin ng panginoon at huwag natin iyon aksayahin sa walang kabuluhan. Binigyan niya tayo ng buhay upang ipadama sa atin na may Diyos na handang nakaantabay sa atin sa tuwing may suliranin at ipalasap sa atin ang pinakamasaya at malungkot.

^3f-w. Binigyan tayo ng Panginoon ng buhay upang makaranas ng iba't ibang adventure, matutuhan natin ang bagay-bagay na mayroon sa daigdig at ipagawa sa atin ang kanyang misyon. May purpose ang panginoon kung bakit niya tayo binigyan ng pagkakataong mabuhay at may dahilan naman siya kung bakit niya ito binabawi. Maliwa-liwanag na nung natapos ang Simbang Gabi at si Queenie lamang ang kasabay ko sa pag-uwi. Hindi na ako pumasok pa sa eskwelahan pagkat batid kong wala namang importanteng gagawin at saka'y inaantok pa ako. Malapit ng sumapit ang ikasiyam ng umaga ng ako'y gumising, kapansing-pansin nanggigitata na sa alikabok ang makinis na sahig kaya iyon ang pinag-ukulan ko ng oras habang walang ginagawa. Mula sa harapan hanggang sa likuran kung linisin ko ang bahay upang walang masabi si ina at matuwa naman siya. Matapos ang gawaing bahay ay pansamantala akong naupo at nagbasa. Nang mangawit ang likod, naisipan kong magkumpyuter pero di sa labas kundi sa sarili naming computer.

^3f-x. May diperensiya ang monitor subalit ayos pa naman ang CPU, kaya magagamit pa naman ang kumpyuter. Malabo ang monitor sa unang bukas pero kapag tumagal ay asahang lilinaw ito at mapapakinabangan muli. Makapit na ang songwriter competition para sa Himig Handog 2014 at dahil may mga kanta na akong nalikha na noong summer vacation, balak kong sumali sa songwriter competition, malay natin at palarin manalo ang nilikha kong kanta at kung nagkataong mangyari iyon, gaganda ang buhay namin subalit may isang salitang binigkas ang ate na nagpahina sa loob ko at pumigil sa aking balakin. Sinabi niyang kailangan ay marunong akong maggitara kung composer ka ng kanta, kaso di ako marunong maggitara kaya nanghina pa lalo ang loob ko.

^3f-y. Hindi naging mabigat sa aking dibdib ang sinabi ng ate pero yung sabihin niyang mayabang ako, iyan ang di ko matanggap kaya nagkaroon kami ng di pagkakaunawaan at nauwi muli sa mainit na sagutan. Inaamin kong di ako magaling sa Gitara pero magaling sa Piano, anu naman sa kanya iyon at totoo naman ang sinambit ko. Humupa lamang ang aming hidwaan ng di na ako umiimik. Hindi naman masama kung mangarap ka. Kinahapunan, habang abala ako sa paglalaro ng Tablet ay may bigla akong narinig na ingay mula sa labas, mayroon palang parada ng mga christmas lantern at puro yari sa recycle materials ang mga iyon at napakalikhain ng mga gumawa.

^3f-z. Sumidhi ang kaba sa dibdib ng tanungin ko at sabihin ng bata na taga-JOLIA school sila at si Pastora Anna ang kanilang Principal, anu kayang sasabihin ni Pastora sa akin ngayon na di ko tinupad ang pangakong dumalo saSunday mass, nakakahiya. Hindi ko pa naman namataan sila Pastora Anna kaya nakiusyoso muna ako sa mga naggagandahang parol na napipintong ibida sa madlang people. Sabay pasok sa loob ng bahay ng tiyempong makita sila Thalia at sa takot na makita rin ni Pastora Anna, naisipan kong manatili muna sa bahay ng aking kaanak hangga't di pa sila umaalis, Katoliko na kasi ako kaya umiiyas na ako sa mga Kristiyanong gaya nila. Sa bahay nila Tita Jean ako tumuloy at inabot na ng gabi sa kanila. Pagbalik sa bahay, bumalik sa dating tahimik ang aming kapaligiran at wala na yung mga naggagandahang parol na nakaparada. May nangangaroling nanaman pero puro mga tskiting naman kaya puro kami patawad, may ibibigay naman kami kung mayroon.

¹³^{| 06} Anim na araw na lang bago sumapit ang Pasko, malapit na.

December 20, 2013
Friday
Year I-354

^3g-a. Awiting Pasko na maririnig mula sa Simbahan ang gumising sa akin kaya naman napaaga muli ng gising. Pagkagising at dahil wala akong nadatnang nakahaing pang-almusal, kahit di marunong ay nagluto ako at piniritong itlog ang naging agahan ko na sasamahan pa ng mainit na kape. Habang mag-isang naglalakad patungong simbahan ay saktong nakasalubong ko si Cristy na bihis na bihis. Magsisimba rin pala sila ni Regine (Cebrero) at sinamahan ko pa siya patungo kay Regine. Kasing bagal ni Regine ang pagong kung kumilos kaya di ko na sila hinintay pa. Pagdating sa Simbahan, wala muling maupuan kaya nagtiyaga na lamang ako sa pagtayo habang nakikinig ng mahalagang aral ni father. Saka pa lang dumating sina Regine kung kailan kalagitnaan na ng misa.

^3g-b. Dami ring mga kabataan ang nagsisimba pero mas pinili pang magsimba sa Saint Peter, ang layo-layo pa naman nun sa amin. Nagsisimba nga ang iilang kabataan, ang kasuotan naman ay di kaaya-ayang pagmasdan at nakakabastos pa. Buti pa si Cristy, kahit daming burloloy na kumikinam sa katawan, dami rin pala niyang alam tungkol sa bibliya at ako pa ang pinangaralan. Sa mga tinuran niya sa akin, lahat raw ng aking pagkakasala'y kailangang ikumpisal kay father upang maging ganap kang tao at malayo sa demonyo. Dahil inaantok pa ang lagay, pansamantala akong umidlip at tirik na ang bukangliwayway ng ako'y dumilat. Wala nanamang gasinong magawa kaya nagkumpyuter muli ako sa bahay.

^3g-c. Parang nangangati ang lalamunan ko at nagbabadyang sumama ang pakiramdam pero binalewala ko iyon basta't idaan lang sa pag-inom ng maraming tubig at pahinga. Maya-maya’y inubo na ko ng sunod-sunod, sa takot na lumala'y idinaan ko sa pag-inom ng tubig at natulog pagsapit ng hapon. Kahit nagbabanta ang sama ng pakiramdam ay nagtungo pa rin ako sa labas upang magkumpyuter muli. Habang nagtatayp ay nataong namatay pa ang kumpyuter. Inakala kong may nagalaw lang ako kaya namatay pero nagkakamali sapagkat brownout na pala, sa halip na dalawang oras ay halos isang oras lang ako sa computer shop. Ayaw ko pang umuwi kaya nagtungo muna ako sa bahay nila Tita Jean. Ginawa na naming pagkakataon ang brownout upang magtakutan sa isa't-isa, si Amihan, muntikan ng umiyak dahil sa takot. Ang saya tuloy ng gabi ko dahil sa kanila.

^3g-d. Maya-maya'y bigla na lamang bumuhos ang ulan kaya napatagal pa ako sa kanila. Nang masigurong wala ng ni patak ng ulan ang bumabagsak, saka pa lamang ako nakauwi. Ang kapaligiran na aking tinatahak na puno ng makukulay na Christmas lights at kasiglahan ng mga taong naglalakad, kadiliman ang nanalaytay ngayon at matahimik ang buong kapaligiran, ang lungkot tuloy at parang di Pasko. Pagdating sa bahay ay katakot-takot na sermon ang inabot ko kay ina at nagawa pa akong insultuhin. Nasagot ko siya ng bahagya at ng di na ako umimik, tumahimik naman ito. Habang nakahiga sa duyan at pinagmamasdan ang kapaligirang balot sa kadiliman ay biglang nagkaroon ng liwanag, sa wakas at may kuryente na rin kaya makakanood pa ako ng Honesto. Medyo sumasama na ang pakiramdam ko kaya natulog na agad.

¹²^{| 05} Limang tulog na lang bago sumapit ang Pasko.

December 21, 2013
Saturday
Year I-355

^3g-e. Mukhang malabo ko ng makumpleto ang Simbang Gabi sapagkat napakasama ng timpla ko at ramdam ko ang pananakit ng aking lalamunan kaya sa halip na labanan ang antok at bumangon, natulog muli ako. May punto si Cristy, kahit di mo makumpleto ang siyam na Misa de gallo, matutupad pa rin naman kung ano ang hiniling mo sapagkat ang Diyos ay mapagmahal. Pagkagising ay kaagad akong suminghot ng Yee tin at nagmumog ng maligamgam na tubig na may asin upang umalsa ang sipon. Sipon ang dahilan kung bakit sumasakit ang lalamunan ko. Sa sakit ng aking lalamunan ay nahirapan ako sa paglunok ng kinakain at nagpasya na akong bumili ng Strepsils pampawala ng sakit ng lalamunan. Bahagyang naibsan ang pamamaga ng lalamunan subalit makalipas ang ilang saglit ay nadama ko muli ang sakit, mas masakit pa kaysa kanina.

^3g-f. Magpapasko na pero mukhang magkakasakit naman ako. Idinaan ko na lang sa paglalaro ng Tablet upang makalimutan ang hapding aking kinikimkim sa lalamunan. Maya-maya’y nakaramdam na ako ng panghihina at mukhang lalagnatin pa kaya nahiga ako hanggang sa makatulog. Gumising ako ng tanghalian na at sakit talaga ng lalamunan ko na nagpahirap sa akin upang lumunok. Sa paglapit ng hapon ay doon na ako nakaramdam na tila giniginaw at gusto kong ibalot ang buong katawan sa makapal na kumot. Halos mamaluktot na ako sa ginaw na aking nadarama at di naman ako makabangon sapagkat inaapoy na ng lagnat. Sobrang sama na talaga ng pakiramdam ko ng oras na iyon at anung sakit kaya ang dumapo sa akin?

^3g-g. Ang inakalang simpleng sipon lamang, trangkaso na pala. Bukod sa nilalagnat, nakaramdam rin ako ng pananakit ng ulo kaya maghapon akong nakahiga at balot sa kumot habang nanginginig. Si Mama naman, wala pa ring pagbabago at sa kabila na masama na ang aking pakiramdam ay nagawa pa rin akong sermunan, pinapamukha niya sa akin na pabigat ako, hindi lang naman ako ang may sakit maski si Papa na kahapon pa sinisipon at namamaos na nga. Bumaba ang temperatura ko mga bandang magdidilim na at mainit-init na Batchoy ang naging hapunan ko, kahit na ganun sa akin si Mama'y naipaghahanda pa rin niya ako ng Batchoy.

^3g-h. Siguro nga kaya ako sinesermunan ng Mama ko sapagkat ayaw niya lang makakuha ako ng sakit at mapahamak. Hindi ko naman ninais na magkasakit at sana sa pagsapit ng Pasko ay gumaling na ko. Sa dami ng nakain kong Batchoy, nakaramdam ako ng pagkabusog. Pagsapit ng Alas-otso, dumating naman si Papa galing Sandigan bitbit ang fried chicken. Pinagsalusaluhan namin iyon magpapamilya at kahit umay na ay kumain pa rin ako. Maingay sa aming lugar dahil may nagsasagawa ng Christmas party. Maya-maya’y nakaramdam nanaman ako na tila nilalamig, nilalagnat nanaman pala kaya sa halip na itutok pa ang mata sa panonood ng telebisyon, natulog na ako habang balot ng makapal na kumot sapagkat nilalagnat muli.

¹¹^{| 04} Apat na araw na lang bago sumapit ang Pasko.

December 22, 2013
Sunday
Year I-356

^3g-i. Madaling-araw na ng ako'y magising at sakit ng ulo ang agad kong naramdaman. Sa tindi ng sakit ng ulo, hindi na ako makatulog pa at galaw pa ako ng galaw sapagkat nangangawit din. Maya-maya'y nagsuka na ako, anu na kayang nangyayari sa akin, katapusan ko na ba? Huwag naman sana. Kahit hirap sa pagtulog dahil masakit ang ulo, nahiga pa rin ako hanggang sa makatulog. Hindi nanaman ako nakadalo sa Simbang Gabi gawa ng masama ang pakiramdam ko. Maliwaliwanag na sa labas ng ako'y dumilat, naibsan na ang sakit ng aking ulo at unti-unti ng bumubuti ang pakiramdam. Kahit paganda na ang pakiramdam ko, hindi pa rin ako pakampante at nagpahinga, baka kasi binatin ako. Salamat sa maylalang sapagkat binigyan niya pa ko ng pagkakataon upang mabuhay sa Daigdig.

^3g-j. Mainit-init muli na Batchoy ang naging agahan ko at sa tindi ng anghang, pinagpawisan ako ng husto at saka pa lamang umalsa ang uhog kong kasing lapot ng Gelatin. Maigi na rin yung lumabas ang sipon ko kaysa naman lagnatin muli. Nahiga lamang ako at nagkulwit ng hi-tech na gadget hanggang sa sumapit ang tanghaling-tapat. Maingay muli sa aming baryo gawa ng mga batang naglalaro, kahit mga gusgusan at mukhang pinababayaan ng kanilang magulang na magbabad sa arawan, hindi naman sila tinatamaan ng anumang uri ng sakit at ang sisigla pa nila habang naglalaro. Mga kabataan naman, masaya at malayang gumagala kasama ang kani-kanilang barkada. Bagay na kinaiingitan sa panahong matamlay ako at kahit naman gumaling ako, hindi ko naman magagawa ang ginagawa nila sapagkat pabalik balik ang sakit ko.

^3g-k. Nang magsawa laging nakahiga, naupo naman ako at nanood ng telebisyon, relax-relax rin kapag may time. Upang magkaroon ng sapat na bitamina, uminom ako ng Kalamansi at maraming tubig ng sa ganon ay lumabas pa lalo ang sipon. Sa hirap ng buhay, di na kailangan pa ng mamahaling gamot kundi tubig at prutas lang ang katapat. Matapos mananghalian, natulog ako saglit. Pagkagising ay nilibang ang sarili sa pagkukumpyuter. Kinagabihan, balak ko sanang magsimba upang mabawi ang lumipas na Simbang Gabi na di ko nadaluhan subalit sa takot na bumalik na dapuan muli ng sakit, hindi ko na lang itinuloy.

^3g-l. Naiintindihan naman ako ni God kung bakit di ako makapagsimba. Malapit na rin sumapit ang Pasko kaya naman kaliwa't kanan na ang christmas party at christmas carols. Hindi pa talaga ako makatulog kaya nagpatugtog muna ako ng awiting pampasko upang malibang. Habang nag-sa-soundtrip ay may biglang akong narinig na sigawan sa labas, may nag-aaway pala kaya nakiusyoso pa ako. Ano ba ito, magpapasko na nga, tapos may nag-aaway pa. Nang matapos ang kaguluhan sa labas ay saka pa lamang ako pumasok at ipinagpatuloy ang pag-sa-soundtrip. Dahil magsisimba pa ako bukas, kaagad na akong natulog.

¹⁰^{| 03} Isa, dalawa, tatlong araw na lamang ang nalalabi bago sumapit ang Pasko.

December 23, 2013
Monday
Year I-357

^3g-m. Hindi nanaman ako nakadalo sa Misa de gallo sapagkat tinanghali na ng gising, nakakaasar pero di bale at susubukan ko na lang kumpletuhin ang Simbang Gabi sa susunod na taon, ang mahalaga'y nakapagsimba ako at nakarinig ng salita ng Diyos. Kahit kagagaling lang sa sakit, parang ang sigla sigla ng araw ko at parang gusto kong gawin ang lahat ng gusto ko tulad ng paglalaba at paglilinis sa loob ng bahay subalit pinigilan ako ni Mama. Magaling na nga ako subalit di ako pakampante at naupo na lang. Kakabato kapag nakaupo ka lang kaya naisipan kong magkumpyuter. Nang magsawang maglaro sa computer at makaramdam ng bahagyang gutom, pinatay ko na at nakisabay na sa kasamahan kong nananghalian na. Matapos kumain, paglalaro ng Tabletang sunod kong inatupag.

^3g-n. Habang abala sa paglalaro ng Tablet ay saktong dumating si Papa bitbit ang pinamiling DVD player at malaking sound system, kahit di pa nao-organize ang songbook, ang ate'y kating kati na sa pagbirit. Dahil wala naman akong gaanong ginagawa, binigyan ako ng Ate ng pagkakaabalahan at iyon ay ang paglalagay ng pahina ng song book sa clear book. Sa dami ng pahinang dapat ilagay, inabot ako ng isang oras at kalahati. May balak sanang kumanta sa bago namin karaoke subalit inaantok na ng lagay at mas piniling matulog. Patuloy pa rin sa pagtulo ang malakondesada kong uhog kahit na dalawang araw na akong magaling at sa takot na baka bumalik ang sakit, nanatili lamang ako sa bahay at nagpaduyanduyan.

^3g-o. Pagsapit ng gabi ay ang pagsisimula muli ng pangangaroling. Medyo inaatake muli ng pagkabato kaya naisipan ko muling pagdiskitahan ang Tablet, mahina ang dating ng signal sa loob kaya sa labas ako nag-internet gamit ang mahiwaga't hi-tech na gadyet. Ang bahay na saksakan ng tahimik, naging maingay muli ng pinapadama sayo ang tunay na kahulugan ng Pasko, hindi namin magawang ipagkait ang natatagong Aguinaldo at gusto pa namin umawit muli sila bukas, kaso si Mama'y kakuripot kung magbigay, atlis nagbigay. Bago umalis ang Papa patungo sa kanyang trabaho'y tiyempo kong nakitang binabalasa ang de papel na pera, may tiglilimang daan at may isang libo pa nga.

^3g-p. Pabiro kong inumit ang limang daang piso at di ko akalain na di ako sisitahin ng Papa at di na binawi pa, pamasko na raw niya iyon sa akin. Labis akong nagpasalamat kay Papa sapagkat binigyan niya ko ng limang daan, ang saya-saya. Mabibili ko na kung anong ibig kong bilhin. Si mama naman ay mukhang sumasama ang loob ng bigyan ako ni Papa ng pera at parang kontrabida siya sa akin. Pamaya’t maya ang mga nangangaroling at kahit ang Pasko'y para sa mga bata, puro na kami patawad. Balik na lang sila bukas ng gabi. Ang saya ng pasko ko dahil nabigyan ng pera.

⁰⁹^{| 02} Isa, dalawang araw na lamang bago sumapit ang Pasko at siyam na araw naman bago ang 2014.

December 24, 2013
Tuesday
(Christmas Eve)
Year I-358

^3g-q. Huling Misa de Gallo na at Bisperas ng Pasko. Hindi nanaman ako nakadalo sa Simbang gabi sapagkat tinanghali muli ng gising, ang sarap kasi ng tulog ko, kasing sarap ng Hamon at Queso de bola na aming handa mamaya sa Noche buena. Marami na sa ating mga Pinoy ang abala na sa paghahanda ng putahe para sa munting salo-salo ng Noche buena. Kitang-kita ko na sa mga kapitbahay kung gaano na sila kaabala at yung iba pa nga'y namimili na ng panregalo sa kanilang inaanak bukas. Hindi na nga mapipigilan ang Pasko dito sa Pilipinas at hindi kumpleto ang Pasko natin kung hindi sama-sama at buklod-buklod. Ang perang pinamaskuhan mula kay Papa, naisipan kong ipangbili ng school supplies ng sa ganon, sa pagbubukas ng klase'y bago lahat ng aking mga kwaderno, lapis at iba pang kagamitang pang-eskwela, malapit ng magbagong taon kaya dapat ng magbago at iwanan na ang lumang kinagawian at kaharapin ang pagbabagong magbibigay ng pag-asa sa iyong buhay.

^3g-r. Habang namimili ako sa tindahan nina Aling Nenita'y saktong nakita ko sina Regine (Cebrero) na pauwi na rin. Sasabay sana ako sa kanila, pero ng tawagin ni Auntie Andrea at kausapin, hindi man lang sila Marunong maghintay. Buti na lang at may nasakyan akong tricycle kaya laking taka nila kung paano ko sila naunahan. Sumunod ay nagtungo ako sa bahay nina Regine (Miano), pagkapasok pa lang ay mainit na nila akong binati at siyempre, binati ko rin sila. Abalang-abala rin sila sa paghahanda ng putahe sapagkat may binyagang magaganap bukas. Nandoon rin sila Annie at Gelyn maging ang mga batang apo ni Aling Gina kaya naging maingay at magulo sa kanilang bahay pero masaya, di tulad sa bahay namin, tahimik nga pero boring naman. Nanatili ako sa kanilang bahay hanggang sa sumapit ang tanghaling-tapat.

^3g-s. Pagbalik sa bahay, hindi pa man sumasapit ang gabi'y malakas na ang tugtog ng aming kapitbahay at tila napakaaga naman nilang magsaya, hindi tuloy ako makatulog dahil sa lakas ng tugtog na puro Budot Dance lang ang trip pakinggan. May isa namang kapitbahay, awiting pampasko ang tugtog kaya doon ko itinuon ang pandinig at kaaya-aya pang pakinggan. Mga Alas-tres na ako nagising at hindi na nagmeryenda, baka kasi maempatso ako kapag Noche buena. Si Mama at Papa, kanina pa abala sa pagluluto ng handa samantalang nagbabalot naman ng regalo ang aking ate para sa kanyang inaanak. Maya-maya, sa di inaasahan ay biglang dumating ang aming bisita. Nandiyan sila Tita Arlene, Ate Anne kasama ang sanggol pa niyang anak at si Tita Yetet. Si Ate Anne lamang ang namasko kina Mama, ang laki rin ng napamaskuhan niya na umabot sa kulang-kulang isang libo.

^3g-t. Ang bahay na walang kabuhay-buhay tuwing Pasko, sumaya dahil sa aming mga bisita. Ilang saglit pa'y nagsikainan na sila ng handang pinaghirapan ng aking mama, medyo nakakaramdam na rin ako ng gutom kaya sumabay na ako sa kanilang kumain. Madilim-dilim na ng umalis sila at sa pagsapit ng dilim ang kaliwa't kanang selebrasyon ng magkakapit-bahay upang salubungin ang Pasko. Mga batang nangangaroling ngayon at bawal na ang magsabi ng patawad dahil Pasko. Nang magbigay naman kami ng Aguinaldo, mukhang bwisit na bwisit kami ngayong magpapasko di dahil gusto naming magkait kundi abusado kasi yung ilang mga bata. Mangangaroling ang isang grupo tapos may kasabay pa at susunod muli ang ibang kagrupo, maya-maya pa ang di namin namamalayan ang grupong nangaroling ngayon, nangaroling na pala sa amin kanina, porket kasi di namumukhaan ay sinamantala na nila kami, parang katamad tuloy magbigay ng Aguinaldo at di dapat bigyan ang mga batang abusado.

^3g-u. Sa ingay ng tugtog ng aming kapit-bahay, hindi ko na napanood ang paboritong drama na sinusubaybayan gabi-gabi. Mga Alas-otso ng gabi ng magbihis ako sapagkat ako'y magsisimba, bago magtungo sa Simbahan ay nagtungo muna ako sa bahay nila Ellen Joyce upang ayain siya sa pagsisimba. Hinintay ko pa si Ellen Joyce na matapos kumain. Maya-maya'y bigla na lamang akong pinangaralan ng nanay niya at sinabing hangga't nabubuhay ang kapwa natin, matuto natin iparamdam kung gaano siya kahalaga at dapit natin siya minamahal dahil kung nagkataong kunin ng Diyos ang buhay niya, hindi na natin masasabi kung anong gustong sabihin sa kanya at baka pagsisihan pa nga natin iyon, may punto naman yung nanay ni Ellen Joyce.

^3g-v. Habang nag-uusap kami ng nanay niya ay bigla na lamang dumating sila Regine (Cebrero) at nangaroling sa bahay nila. Sa hirap ng buhay nina Ellen Joyce, limang piso lang ang naibigay niya at tsusi pa sina Regine, atlis nga at nagbigay yung nanay ni Ellen Joyce. Natapos na rin si Ellen Joyce sa pagkain at sa wakas ay may kasabay na ako sa pagsisimba. Di lang si Ellen Joyce ang kasama ko, sumama rin sila Charmlie at iba pa nilang kaibigan kaya Merrier na ang aming Christmas, the more the merrier kasi. Yayayain sana namin sila Poypoy at Rachel (Cebrero) upang magsimba pero hindi sila pumayag.

^3g-w. Mga patak-patak ikasiyam na ng gabi ng magsimula ang Misa at nagtagal ang misa hanggang sa umapit ang ikalabing-isa ng gabi. Delikado na sa daan sapagkat marami ng mga pasaway na kabataan ang nagpapaputok at hinahagis kung saan-saan kaya todo ang pag-iingat namin. Pagdating sa bahay ay saktong nakita ko sina Melanie na nagkakasiyahan, kahit di ko kabarkada ang ilan niyang kaibigan at dahil Pasko naman ay sumali ako sa kasiyahan nila. Ako na lamang ang gising sa aming magkakapamilya sapagkat tulog na silang lahat, ganyan sila tuwing magpapasko, tinutulugan at marahil ay ako lang ang sumasalubong ng Pasko taon-taon. Iyan ang Dahilan kung bakit hindi kami nagdaraos ng Noche Buena taon-taon.

⁰⁸^{| 01} Isang oras na lamang at Pasko na.

December 25, 2013
Wednesday
(Christmas day)
Year I-359

^3g-x. Himbing na sa pagtulog ang lahat sa kasamahan ko sa bahay maliban sa akin na nanatiling dilat ang mata habang sinasalubong ang Pasko. Halos lahat sa kapitbahay amin ay nagkakasiyahan na, mga matatandang sumasayaw ng Cha-cha at Tango samantalang pagpapaputok ng Piccolo ang pinagkakatuwaan ng mga kabataan. Maya-maya pa'y biglang nagliwanag ang kalangitan dahil sa makulay at maningnin na Fireworks display, hudyat ng pagsalubong sa Pasko. Noche buena na pero di uso para sa pamilya namin ang okasyong iyon at tinutulugan na lang. Matapos manood ng Fireworks display at dala na mugto na ang mata sa antok ay natulog na ko. Dakong ikapito ng umaga na ako nagising, araw ng Pasko ngayon at gunugunita rin natin ang araw ng kapanganakan ni Hesus kaya marami sa atin ang masaya sapagkat ito ang pinakaespesyal na araw at araw rin ng pagsasaya, pagbibigayan at pagmamahalan, minsan lang naman sa isang taon ang Pasko.

^3g-y. Mga handang pang-Noche Buena ang naging almusal ko, Fruit salad, Piniritong Hamon at Graham cake, iyan lamang ang handa namin ngayong Pasko at kahit kakaunti lamang at di magarbo, ang mahalaga'y buo kaming magpapamilya at sama-samang naipagdidiwang ang Pasko. Sabi ng iilan ang Pasko ay para sa mga bata pero sa aking pakiwari, para sa lahat ang Pasko pagkat ito ang araw ng pagbibigayan, pagmamahalan sa isa't isa at sa araw rin ito natin nakakalimutan ang atraso ng ating kapwa at nagagawa pa nga natin sila patawarin, kahit gaano pa kabigat. Sana'y araw-araw ang Pasko para laging ganito ang buhay. Sa dami ng aking nakain, nabusog ako ng husto ngayong kapaskuhan.

^3g-z. Maya-maya'y nagsunod-sunuran ng dumating ang mga bata sa bahay upang humingi ng Aguinaldo, nandiyan rin ang mga inaanak ng Ate at Mama ko na upang kunin ang inihandang regalo. Naalala ko, ganun rin ako noong kasing gulang ko sila, mahilig rin akong mamasko sa mga Ninong at Binang ko pero ngayong teenager na, kuntento na akong idaos ang Pasko na may handa, basta sulit sa tiyan at mabubusog ako ng husto. Ilang saglit pa'y hindi man lang kami nakapaghanda sapagkat biglaan ang dating ng aming bisita. Marami rin akong pinsan at pamangking mga bata ang namamasko at nagmistulang may birthday party sa aming bahay sa dami ng bisita, lalo pang sumaya ang Pasko ko dahil sa kanila. Kahit gurang na at di sila kasing gulang, Pasko naman kaya walang hiyang nakipaglaro sa kanila, tulad ng Snake and the ladder at Dama.

^3h-a.Marahil ay isa ang Pasko ng taong ito ang pinakamasaya sa kasaysayan ng buhay ko kahit hindi naging maganda ang pangyayari sa akin nitong mga nakalipas na panahon. Ako'y nagpapasalamat sa maykapal sapagkat nakaya kong kaharapin at lampasan ang mga pagsubok na dumating sa buhay. Makalipas ang dalawang oras, gustuhin man namin sila manatili pa sa bahay upang magkasiya't magkwentuhan pa subalit kinailangan na raw nilang umuwi. Balik muli sa pagiging tahimik ang bahay. In fairness at halos maubos ang handa namin dahil sa kanila. Sa lakas ng tugtog ng aming kapitbahay na kagabi pa naririnig, hindi ako makatulog at idagdag pa ang mga batang nagpapaputok, nakakagulat.

^3h-b.Mga ikalawa ng hapon na ako nagising at dumeretso sa bahay nina Regine (Miano). Ngayong araw rin bininyagan ang anak ni Regine kaya may okasyong nagaganap sa kanila at may kantahan rin. Balak ko sanang sumali sa karaokehan pero pinangunahan nanaman ako ng hiya, nakipagkwentuhan na lang ako kay Regine at doble ang bati ko sa kanya. Nandoon rin si Berna at iba pa nilang mga kamag-anak. Si Annie at mga nakabata niyang kapatid, Panay hingi sa akin ng Aguinaldo subalit wala naman akong maibigay. Saglit kaming nanatili nila Annie sa labas. Habang nakatambay, tiyempo namin nakikita ang mga batang nagpapaputok ng ipinagbabawal na paputok.

^3h-c.Wala kaming magawa at kahit may peligrong hatid ang pagpapaputok sa parte ng katawan, iyon ang pinagkatuwaan namin. Paputok dito at paputok doon at kasama rin namin ang mga bata sa pagpapaputok. Sabay pulasan ng takbo sa oras na masindihan ang Piccolo at parang ang aga naming salubungin ang Bagong taon. Tumigil lang kami sa pagpapaputok ng maubusan ng Piccolo at Baby rocket, sa pagsalubong muli sa Bagong taon. Mga Alas-singko na ng magpaalam na ako sa kanila at habang papauwi'y saktong nakita ko si Jessa (Balon). Kaarawan niya rin tuwing Pasko, doble ang pagbati ko sa kanya, nagkwentuhan muna kami at ng mapagod ay saka pa lamang nagsiuwian. Kahit gabi na, marami pa ring mga bata ang namamasko.

^3h-d.Naubos na ang pera namin sa kakapamigay ng pamasko kaya walang humpay patawad na kami da mga sumunod, pinangbibili lang naman nila ng paputok. Maya-maya habang ako'y nasa duyan, halos mabingi ako sa lakas ng mga paputok at kanit sawayin mo'y patuloy pa rin sila, titigil lang ang mga teroristang bata kapag nadisgrasya na. Marami pa rin ang mga pinoy ang namamasyal sa theme park tulad ng Luneta at MOA, buti pa sila at ganon nila ipagdiwang ng Pasko, may balak sana kaming manood ng Sine subalit kapos ang pera at ido-donate na lamang sa mga nasalanta ng kalamidad. Matapos manood ng telebisyon ay kaagad na akong natulog.

⁰⁷Merry Christmas at pitong araw na lang bago sumapit ang 2014.

December 26, 2013
Thursday
Year I-360

^3h-e.Celebrating the Christmas and birth of Christ is over but the coming of New Year is soon. Sarap pang humiga sa kamang kay lambot at komportable subalit kailangan ng bumangon sapagkat marami pa akong gagawin. Ang tira-tirang handa namin nitong nagdaang Pasko ang naging agahan ko, sa sarap ng Graham cake na medyo creamy and sweety, labis akong naumay kaya hirap ng makakilos sa kabusugan. Saka lamang ako kumilos para gampanan ang responsibilidad bilang Janitor ng bahay ng matunawan. Matapos ang gawaing bahay ay panonood ng telebisyon ang sunod kong inatupag. Nakakaalarma na ang sitwasyon ngayong papalapit naman ang Bagong Taon sapagkat madami-dami na rin ang nasugatan dahil sa paputok at sana'y huwag ng madagdagan pa.

^3h-f.Sa ngayon ay matumal pa rin ang bilihan ng firecrackers subalit asahang dadagsa na ang mga mamimili sa susunod na araw. Ang panahon ay sadyang napakatulin, kasing tulin ng kidlat kaya di namalayang papasok nanaman tayo sa panibagong taon na puno ng pag-asa sa kabila ng kalamidad na kinaharap natin nitong taon. Nakakatuwang isipin na kahit puro pagsubok ang napagdaanan nating mga Pilipino, heto pa rin tayo at patuloy na lumalaban kaya nakaalpas pa sa panahong ito at sa mga darating pang mga taon dahil di tayo pinababayaan ng Panginoon. Sa oras ng kagipitan, sa oras ng pagdurusa at kapighatian, laging nandiyaan ang panginoon upang gabayan tayo tungo sa magandang kinabukasan. Sa kadahilanang ako'y nawili sa panonood ng telebisyon, hindi ko namalayang tanghali na at kailangan ng kumain. Marami pa akong kakaining bigas kaya di dapat magmalaki. Heto muli ang antok at nagbabadyang sumanib sa katawang lupa ko kaya kahit ayaw matulog, nakatulog pa rin. Ang ganda ng napaginipan ko at sana ganun rin ang buhay ko katulad sa napaginipan ko, masaya, payapa at walang kaguluhang nagaganap, walang nag-aaway at laging nagmamahalan, kaya hiling ko'y always Christmas here.

^3h-g.Kinagabihan naman, dahil tapos na ang Christmas at sasalubungin naman ang New Year, sa halip na piniping tansan ang pagkaabalan at tambol, Piccolong kasing lakas ng Five star ang pinagdidiskitahan ng mga paslit, kaya naman kami'y gulantang na gulantang sa bawat putok, titigil lang ang mga teroristang bata kapag nadisgrasya na. Pagkatapos manood ng telebisyon, sinimulan ko ng sagutan ang quiz booklet sa Physics. Halos dumugo na ang utak ko sa kakabasa at kahahanap ng tamang sagot kaya kahit tatlong oras ng nasa kusina at nagsasagot ay bigo ko pa rin natapos. Sumapit na ang hating-gabi kaya kinailangan ko ng matulog.

⁰⁶Anim na araw na lang bago sumapit ang Bagong Taon.

December 27, 2013
Friday
Year I-361

^3h-hKahit inabot na ng hating-gabi sa pagtulog, hindi pa man sumisikat ang haring araw ay gumising na ako at bumangon. Sa aking pagbangon at dahil nanonood ng telebisyon sila Mama at Papa'y iyon ang agahan ko. Maagang nagising ang Papa at abala na ito sa pag-iimpake ng gamit sapagkat ngayong araw ang tulak ni Papa patungong Batangas upang ipagdiwang nila ang unang anibersaryong pagkamatay ng butihin kong Lola Trining na kung tawagin sa kanila'y Babang luksa. Oo nga’t mag-iisang taon ng patay ang Lola at marahil ay Masaya na siya dahil kapiling na niya si God. Walang maalmusal kaya inutusan ako ni Papa na bumili ng pandesal. Pagkabili’y tila ako lang ang kumakain at marahil ay di nila nagustuhan. Labis na akong nadismaya at palagi na lang may reklamo sa binili ko.

^3h-i.Maya-maya’y nagpatugtog si Papa ng Disco Moonlight gamit ang bagong DVD Player. Kahit 90's pa ang mga tugtugin, nag-enjoy pa rin ako at parang may Disco party sa aming bahay. Si Mama naman, hataw na hataw sa pagsayaw at kalang di pa siya nagkakaedad. natigil lamang ang disco ng dumating ang Ate ko, pagod kasi iyon pagkat magdamag dilat ang mata sa kakatrabaho kaya pinatay ko na upang makatulog siya ng maayos. Ipinagpatuloy ko ang pagsagot sa quiz booklet sa Physics. Grabe at halos sumakit ang ulo ko sa kakabasa at kakaintindi ng lecture, iba pa rin kapag si Sir Martin ang nagturo sayo. Kahit paano'y natapos ko rin naman at sunod na ginawa'y ang take home long test sa TLE. Sa unang bahagi ay mas maliit pa sa sisiw ang katanungan pero ng huling bahagi, halos mangulangot ako sa sobrang pangangamote sa sobrang hirap ng katanungan, iba na talaga ang hirap kapag graduatee ka na, sagad sagaran hanggang sa kaibuturan ng buto ang hirap.

^3h-j.Kahit lumuwa na ang mata sa kakabasa'y natapos ko rin naman ang long test. Maya-maya’y dumating na ang paborito kong oras sa araw-araw at iyon ay tanghalian. Matapos kumain ng tanghalian, tulog time na. Himala at Alas-tres pa lang ay gising na ako. Matapos magmeryenda'y nagtungo ako sa computershop at nanood ng pelikulang "Bekikang ang nanay ko". Puro halong comedyang eksena sapagkat mga bakla ang gumaganap at dami kong tawa, pero may aral rin maiiwan sa huling eksena at labis na napukaw ang damdamin ko. Panoorin niyo na lang ang Bekikang ang nanay ko, tiyak na maantig rin kayo. Sa sarap manood ng pelikula'y di ko namalayang madilim na sa labas, kumakain na ng hapunan sila Mama pagdating sa bahay, kalam na kalam na ang kalamnan kaya nakikain na rin ako.

^3h-k.Matapos bumanat ng dami, panonood ng telebisyon ang sunod kong inatupag. Hindi pa man sumasapit ang pagsalubong sa Bagong taon, sing dami na ng buhangin ang nasugatan at umabot na sa daan-daan. Sinabi rin kung anong zodiac sign ang suswertihin sa pagpasok ng taon at iyon ay ang mga ipinanganak sa horse at pig subalit di papalarin ang mga ipinanganak sa year of the Rat, ibig sabihin ay mamalasin pala ako sa darating na taon subalit hindi ako naniniwala sa mga Feng shui expert sapagkat nasa kamay natin ang kapalaran. Walang ipinanganak na taong masuwerte o malas, kakagawan natin kung bakit swerte at malas tayo. Ang mahalaga'y maging positibo pa rin tayo sa darating na Year of the wood Horse.

⁰⁵Limang araw na lamang bago sumapit ang Bagong Taon.

December 28, 2013
Saturday
Year I-362

^3h-l.Madaling-araw ng ako'y nagising at nakaramdam na tila nangangatog sa ginaw kaya ibinalot ko ang buong katawan sa kumot. Iyon pala may konting sinat ako at dama ko rin ang pananakit ng ngipin na siyang dahilan kung bakit di na ako makatulog. Nakatulog naman ako at maliwaliwanag na ng magising, bumuti-buti na ang lagay ko at di na nilalamig subalit ramdam ko talaga ang sakit ng ngipin kaya hirap ako sa pagnguya ng agahan. Matapos mag-agahan ay saglit akong naupo. Maya-maya, habang nagmumukmuk mag-isa'y bigla akong inutusan ni Mama na bumili ng Patatas. May balak sanang angkinin ang sampung piso ngunit di siya pumayag at pinagsalitaan pa ako. Ayos lang naman sa akin na hindi siya pumayag, tatanggapin ko pero kung ano-ano pang lumalabas sa bibig kaya humaba ang bangayan naming dalawa. Di pa nakuntento at nanumbat pa si Mama, para naman pinaghirapan niya ang limang daan na ibinigay sa akin ng Papa kung makapagsalita ito at masama pa sa loob niya.

^3h-m.Malapit ng magbagong taon subalit mukhang di kami magkakaayos ni Mama. Hiyang-hiya naman ako sa sarili ng sabihin niyang di raw ako magkakaroon ng kaibigan pagkat uhugin daw ako, panapanahon itong sipon ko at di naman pang-habang buhay, akala niya ay di rin siya sinisipon. Para wala ng masabi sa akin ang Mama, lahat ng panyong pinaglagakan ko ng uhog at damit at short na aking pagmamay-ari ay nilabhan ko. Sana lang sa pagsapit ng panibagong taon, magbago ang ugali ni Mama. Kaagad rin akong natapos sa paglalaba at naging magandang pagkakataon upang makapagpatuyo ng sinampay ang maaliwas na panahon. Masakit pa rin ang ngipin ko kaya hirap pa rin sa pagnguya at di ma-enjoy ang masarap na ulam. Matapos mananghalian, paglalaro ng Tablet ang inatupag ko bilang pampalipas oras. Nang makaramdam ng antok, ako'y natulog na.

^3h-n.Pagkagising ay tila giniginaw nanaman ako at mukhang lalagnatin pa. Kaya ko pa naman kumilos kaya ibinilad ko ang sarili sa arawan upang maibsan ang panlalamig subalit wa-effect. Humigop na ako ng mainit at maanghang na sabaw ng Batchoy subalit di pa rin ako pinagpawisan. Marahil ay di balanse ang temperatura ng aking katawan kaya ako nilalamig at kahit nagbabadyang lagnatin ay naligo pa rin ako subalit maligamgam lamang. Pagsapit ng gabi, lalo pa akong giniginaw at parang gusto ko laging mamaluktot, yun pala'y sinisinat nanaman ako at di ko alam kung bakit ganito ang pakiramdam ko. Kahit masamang masama ang timpla dahil nilalagnat, nagawa ko pa rin manood ng telebisyon at ang ganda ng istorya sa MMK, kahit na di niya iniluwal ang bata, nagawa pa rin niya itong alagaan, mahalin na parang tunay na anak at pinalaki pa niya ng maayos.

^3h-o.Hanga din ako sa ipinakita ng babae pati ang pamilya niya, masuwerte ang bata sapagkat kahit na ipinamigay lamang siya at inabanduna sa bahay ampunan, may isang pamilya pa rin na handang ipalasap sa kanya ang maayos na buhay. Hindi sukatan ng pagmamahal ng isang ina at ama kung kadugo ba nila ito o hindi, ang mahalaga'y naipapakita natin kung gaano natin siya kamahal, tanggap pa rin natin siya kahit ano pa siya o sino pa siya at iyan ang tunay na diwa ng pagmamahalan. Bahagyang nawala ang sinat ko kinalaunan kaya naging masarap pa rin ang tulog.

⁰⁴Apat na araw na lamang bago sumapit ang 2014.

December 29, 2013
Sunday
Year I-363

^3h-p.Mukhang hindi kagandahan ang gising ko sa umagang ito sapagkat sinusumpong nanaman ako na parang nilalagnat kaya balot muli ako sa makapal na kumot. Sinisipon pa ako ng pagkalapot lapot na animoy unlimited na di maubos-ubos at dama ko rin ang pagsakit ng ngipin, malapit ng magbagong-taon subalit mukhang magkakasakit muli ako. Marahil ay maituturing kong Year of the most sickness ang taong ito sapagkat naging sakitin ako sa loob ng taong 2013, mula sa pagkakaroon ng sipon, pag-atake ng hika, pananakit ng tiyan, pagkakaroon ng galis at pagkabulok ng ngipin, lahat ng iyan ay naranasan ko subalit heto pa rin ako at nanatiling buhay at may tiyansa pang abutin sa 2014 sapagkat laging nandiyan si God at di ako pababayaan. Kahit suki ako ng mga sakit, heto ako at patuloy na lumalaban at di susuko kahit anuman ang dumaan. Kahit na puro pasakit ang naranasan ko, dapat ko rin ipagpasalamat ang taon na ito sapagkat may mga magaganda rin namang pangyayari sa aking buhay na hindi ko malilimutan at nagpatatag sa akin.

^3h-q.Sa sama ng pakiramdam ko, Alas-otso na ako bumangon at kahit may dinaramdam akong sama, lakas loob pa rin akong bumangon at nag-almusal. Hindi ako nagpahalata kila Mama na may karamdaman at ipinapakitang ayos lamang sapagkat ayaw kong masermunan ng sandamukal at isa pa'y ayaw kong mag-alala sila ngayong malapit na ang Bagong Taon. Matapos mag-almusal, nahiga ako at ininda ang pananakit ng ngipin. Pakikinig ng radyo lamang ang inatupag ko sa buong umaga at napakarami kong natutuhan, kaso itong si Mama ay nag-alburoto nanaman at ako muli ang napagbalingan, bagay na di ko lubos matanggap subalit di ko na ito sinagot pa at tikom lang ang bibig.

^3h-r.Sa dalas ba naman na pagalitan ni Mama, marahil ay nasanay na ako at dapat ko na lang lawakan ang pag-unawa sa kanya, ganyan talaga kapag nagkakaedad na, madalas may kulo. Sa aking pakiwari, bakit ako lang ang pinag-iinitan niya, bakit yung ate ko ay mukhang close sila at sa napapansin ko, hahanapan niya ako ng butas at baho para lang mapagalitan, parang nanadya, ano bang problema sa akin ni Mama? Lahat ng aking haka-haka at hinalang nabubuo sa isipan, ipinagsawalang bahala na lamang at sana'y mali ang hinala ko. Nang magsawang makinig sa radyo, panonood naman ng telebisyon ang sunod kong inatupag.

^3h-s.Kalunos-lunos na may halong awa na ang nangyayari dito sa Pilipinas sapagkat habang papalapit ang pagsalubong sa Bagong Taon, marami ng naitalang mga naputukan at may mga kabahayan na rin ang napaulat na nasusunog. Sana ang ganyang mga insidente'y mabawasan na para Happy ang New Year. Ilang sandali pa'y tanghalian time na subalit dahil sa sakit ng ngipin ko, kakarampot lamang ang nilamon ko at idinaan na lang sa pag-inom ng gabaldeng tubig. Kawalang ganang kumain talaga kapag masakit ang ngipin. Kinahapunan ng bahagyang bumuti ang pakiramdam ko subalit di pa rin ako pakampante at nanatili sa loob ng bahay, upang di mabato'y nilibang ko na lang ang sarili sa paglalaro ng Tablet.

^3h-t.Kinagabihan nama'y nahiga ako sa duyan at tamang relax relax lang. Maya-maya’y halos atakihin ako sa puso ng makarinig ng malakas na pagputok sa kalawakan. Ito namang alaga naming aso, nginig na sa sobrang takot. Sa takot na tamaan ng ligaw na bala, di ako nagtagal at ilang saglit pa'y pumasok na ko sa bahay at nanood ng telebisyon. Ang ganda ng palabas na Kimmy Dora: Ang temple sa kiyeme at ang dami kong halakhak sa kakulitan ng magkambal. Mga Alas-onse na ako natulog sapagkat nanood pa ng Yearender News. Kahit puro delubyo at matitindi ang mga pagsubok ang napagdaanan natin nitong taon, umaasang punong-puno pa rin tayo ng pag-asa na gaganda ang buhay natin sa pagpasok ng 2014.

⁰³Tatlong araw na lamang ang nalalabi at sasapit na ang 2014.

December 30, 2013
Monday
(Rizal Day)
Year I-364

^3h-u.Himala at mukhang napakaaga kong nagising, mukhang masigla ang araw ko ngayon, marahil ay magaling na ako at sana'y di na ako lagnatin pa. Ngayong araw rin ginugunita ng mga Pilipino ang pagkamatay ng ating pambansang bayani na si Doctor Jose Rizal, kaya naman nagdaraos na ngceremony ang mamamayan sa iba't ibang panig ng bansa upang sariwain kung paano paslangin si Rizal ng mga Kastila. Hanga rin ako sa kabayanihang ipinakita ni Doctor Jose Rizal sapagkat hindi siya gumamit ng dahas laban sa mga Kastila kundi idinaan niya sa paggawa ng kwento tulad ng Noli metangere at El Filibusterismo upang ipabatid sa ating mambabasa kung gaano pinahirapan ang mga Pilipino noong namamahala ang Kastila. Pagkabangon, kaagad akong kumain ng almusal, mukhang ganado akong kumain. Pagkatapos kumain ay nagwalis ako at naghugas ng plato.

^3h-v.Medyo tinamaan nanaman ako ng pagkabato kapag walang ginagawa kaya naisipan kong mag-internet sa labas. Matapos magkumpyuter, nagtungo ako sa bahay nila Tita Jean at doon ko nakilala ang isa pa naming kamag-anak na si Tita Juliet. Ang daming kwento sa akin ni Tita Juliet tungkol sa naging karanasan niya nung magtungo sa iba't ibang bansa. Napakaraming bansa na pala ang napuntahan niya at naranasan na rin niya kung anong kulturang mayroon doon. Sa kanyang mga ibinahagi sa akin sa mga karanasan sa iba't ibang bansa, parang gusto ko rin mangibang bqnsa pero matagal pa marahil iyon. Sa bait nila Tita Jean, sa kanila na ako nananghalian at ang sarap ng ulam nila. Napapansin kong nawawala ang card reader at naalalang naiwan sa computer shop kaya kaagad na akong nagpaalam sa kanila at bumalik sa computer shop.

^3h-w.Pagdating doon ay nadatnan kong wala na ang card reader na nakasalpak sa CPU, sinabi sa akin ng mga nagkukumpyuter na kinuha raw ng pinsan ko. Laking pasalamat ko at na kay Jaypee ang napakahalagang Card Reader ko kaya kaagad na nagtungo sa bahay niya. Pagkadating ay isinauli sa akin ni Jaypee ang Card reader. Nandoon din si Tita Arlene at nagkwentuhan muna kami. Sa dinamirami ng aming napag-usapan ay napatagal ako sa kanila. Sarap kasing kakwentuhan si Tita, interesting at malakas ang impact sa isipan. Sa kadahilanang matagal na akong wala sa bahay, kinailangan ko ng magpaalam sa kanila. Pagdating sa bahay, sumapit na pala ang ikalawa ng hapon at kaagad na naligo. Matapos maligo at ng masiguradong tuyo na ang aking buhok, saka pa lamang ako nag-siyesta.

^3h-x.Mga ikaapat na ng magising at panonood muli ng telebisyon ang inatupag. Habang nanonood ng telebisyon ay saktong dumating si Mama at may dalang panghanda para sa Medya Noche bukas. Upang suwertihin sa pagpasok ng Bagong Taon, may handa rin kaming bilog na prutas. Sa dami ng pinamili ni Mama, halos magkandaubos ang lakas ko sa pagbuhat ng mga prutas at panghanda na nakasupot. Matapos manood ng telebisyon, paglalaro ng Tablet ang sunod kong inatupag. Pagsapit ng gabi at matapos maghapunan, pansamantala akong nag-relax sa duyan. Habang masarap akong pa-sway-sway sa duyan ay saktong may nagsutsut sa akin at pamilyar sa pandinig ko ang boses, si Tantan pala iyon at nakipaglokohan pa siya sa akin kaya nakipaglokohan rin ako, lakas talaga mang-trip sa akin ng Tantan na iyan at feeling niya, ang pogi niya atcrush ko raw siya, bagay na halos ikaubos na ng pasensiya ko at gusto ko ng tirisin ang tigidig niya. Ilang saglit pa'y pumasok na ako sa bahay. Nilibang ko muna ang sarili sa paglalaro ng Tablet upang antukin.

⁰²Isang tulog na lamang at 2014 na.

December 31, 2013
Tuesday
(New Year’s Eve)
Year I-365

^3h-y.Huling araw ng taong 2013 at Bisperas ng Bagong Taon. Alas-Sais pa lamang ng umaga ng magising ako at karamihan sa aming kapitbahay ay naghahanda na upang salubungin ang Bagong Taon mamayang gabi. Napakabilis rin ng panahon at biruin, lumipas nanaman ang isang taon na ligtas sa kabila ng mga trahedyang nagdaan. Ayaw ko pa man magpaalam sa taong ito sapagkat makasaysayan at makabuluhan ang nangyari sa buhay ko pero kailangan na at kaharapin ang papasok na panibagong taon na may saya. Iwanan na ang mga di magagandang gawain sa nakaraang taon at mas pagandahin pa ang buhay sa panibagong taon. Nakakaiyak kapag inalala mo ang nangyari sayo sa loob ng isang taon sapagkat hindi mo akalaing kaya mo palang lagpasan ang lahat ng iyon, sabi nga nila, tuloy ang buhay kahit anong mangyari. Pagkabangon ay kaagad akong nag-almusal. Matapos mag-almusal at dahil magbabagong taon na, nagwalis ako upang umalis ang malas.

^3h-z.Maya-maya’y humingi ako kay Mama pambili ng paputok subalit hindi ito pumayag. Ilang beses na akong nakiusap sa kanyang bigyan ng pera pero nagmatigas pa rin. Kaya ang ginawa ko, naghanap hanap ako ng barya at ng makumpleto ang halaga na aking hinihingi kay Mama, kaagad akong nagtungo sa Palengke. Karamihan sa tininda sa palengke ngayong Bisperas ng Bagong Taon ay mga bilog na prutas, kaliwa't kanan na rin ang nagtitinda ng mga Polka dots at siyempre di mawawala ang pampaingay gaya ng Paputok at Torotot. Sa kadahilanang may hatid na peligro ang Piccolo at iba pang paputok na sumasabog, mga pampailaw lang ang naisipang bilhin. Kahit may kamahalan ang Aerial Fountain, binili ko pa rin maging Luces. Pagdating sa bahay ay palihim kong itinago ang mga pampailaw upang masorpresa sila Mama mamayang hating-gabi sa makulay at kahalihalinang Fountain. Ilang saglit pa ay nakaramdam nanaman ako na tila nilalamig kaya ibinilad ang sarili sa arawan. Kahit na ibilad ko ang sarili sa arawan ay di pa rin mawala ang pagkaginaw at mukhang lalagnatin nanaman marahil ako. Si Mama at si Ate naman, kanina pa abala sa pagluluto ng panghanda. Gusto ko sanang tumulong subalit sama ng pakiramdam ang pumipigil sa balakin.

^3i-a.Nahiga ako saglit sa kama at labis talaga akong giniginaw, hindi ko alam kung anong sakit nanaman ang dumapo sa akin at mukhang di masaya ang pagsalubong sa Bagong Taon mamaya. Mukhang lumulubha na at maya-maya’y nagpasya na akong uminom ng Biogesic at nagpahinga. Ng bahagyang bumaba ang lagnat ay nanood ako ng telebisyon. Lalo pa raw nadagdagan ang bilang ng mga nasabugan ng paputok at mas mataas na raw kumpara noong nakaraang taon. Bago pa man magsara ang taon na ito, kaawa-awa ang sinapit ng isang pamilya ng mabagsakan ng malaking debris ng pader ang kanilang kaanak doon sa Maynila, masaya sana ang pagsalubong nila sa Bagong Taon pero mukhang mukhang mauuwi sa pagluluksa.

^3i-b.Matapos manood ng telebisyon, naglaro ako ng Tablet sabay natulog. Hindi ako makatulog ng maayos sapagkat naging maalinsangan ang panahon. Saglit lamang ang tulog ko at nagpahangin sa labas habang nagduduyan. Maya-maya’y saka pa lamang ako naligo. Pagkaligo ay tila nilalamig muli ako, hindi ko maintindihan sa sarili kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Hindi pa man sumasapit ang dilim ay nagsimula ng magpatugtog ng pagkalakas-lakas ang aming kapitbahay at dinig ko na rin ang busina ng Torotot. Nang bahagyang bumuti ang pakiramdam, naisipan kong bumisita sa bahay nila Regine (Miano). Si Gelyn, Regine at iba pa nilang kaanak ang nadatnan kong nakatambay sa labas. Abala si Regine sa pag-aalaga ng kanyang anak kaya si Gelyn ang nakakwentuhan ko. Maya-maya’y pumasok na kami at nandoon rin pala si Annie, tsika-minute kaming dalawa.

^3i-c.Nakakakilig ang aming pag-uusap sapagkat tungkol sa kanya-kanyang crush ang topic. Abala rin sila sa paghiwa ng mga sangkap na gagamitin sa panghanda para sa Media Noche, sa hiya ay tumulong ako. Maya-maya at habang naghihiwa ng carrot ay biglang sumakit ang mata ko at napaluha ng labis, iyon pala'y naghihiwa pala ng sibuyas si Kuya Jun. Nndiyan muli si Tantan at panay ngiti at kindat pa sa akin, parang sinusubukan niyang mahulog ako sa puso niya pero di ako makapapayag. Dahil napaluha ako, biglang tumulo ang sipon ko at sa hiya, nagpaalam ako sa kanila. Pauwi na sana ako ng makita ni Jaka at yayain. Hinatak ba naman ako patungo sa kanilang bahay, dahil bata at sa tagal na di ako nakakadalaw sa kanila kaya nagpahatak na ako.

^3i-d.Si Ate Ging lang ang nadatnan kong nasa bahay at wala si Cathy. Nagpasama siya sa akin upang hanapin ang anak niya pero pagdaan sa bahay namin, naghiwalay na kami. Pagkapasok, wala pala sila Mama at Kuya kaya hinanap ko sila. Nang tiyempong masumpungan, sumabay na ako sa kanila sa pag-uwi. Sumapit na ang gabi kaya marami na ang nagpapaputok sa daan. Pagdating sa bahay ay saka pa lamang kami naghapunan. Sa lakas ng patugtog ng aming kapitbahay at sa dami na rin ng mga nagtutorotot, di na namin marinig ang aming pinapanood at tila wala ng katahimikan sa kapaligiran. Sa gabing iyon ay naging napakaingay ang kapaligiran, isang beses lang naman sa isang taon at lilipas rin iyan.

^3i-e.Sa halip na magpaputok, idinaan ko na lang sa paghipan ng torotot at palakasan kami ni Amor sa Torotot. Kumpara noong nakaraang taon ay parang kakaunti lamang ang nagpapaputok, kung sa bagay ay di pa naman sumasapit ang hating-gabi. Maya-maya’y biglang may nangangampanyang Barangay Tanod at pinaalalahanan ang mga residente na huwag ng magpaputok upang iwas disgrasya. Pagpatak ng Alas-dyis, kahit delikado na sa labas ay lumabas pa rin ako upang bumili ng Luces. Habang papauwi'y bigla kong nakasalubong si Annie at Michael. Pagkalagay ng Luces sa bahay ay sumabay ako sa kanila patungong Recrap. Niyaya sana ako nina Regine na kumanta sa Karaoke subalit hiya ang pumigil sa akin, next time na lamang kapag kumapal na ang mukha. Maya-maya pa'y bigla na lamang sumiklab ang kalangitan dahil sa mailaw na fireworks display subalit mangilan-ngilan pa lamang. Wala na kaming ginawa kundi magpaputok. Sumapit na pala ang Alas-onse kaya nagsisimula na ang putukan at isang oras na lang bago sumapit ang Twenty-Fourteen.

Gilbiography (My expressive daily Journal entry)

Martes, Disyembre 31, 2013

12. December 2013 Journal (Day 335-365)